każda rzecz pod słońcem ma swój czas..........
Przyszedł też czas na zmiany w Stowarzyszeniu.

12 lipca zrezygnowałem z członka Zarządu i Prezesa Zarządu Stowarzyszenia Wyzwoleni.
14 lipca podjąłem decyzję o rezygnacji z członka Stowarzyszenia.

Mija 5 lat jak zaczynałem tworzenie Stowarzyszenia, to trudny ale ciekawy okres. Poznałem wspaniałych przyjaciół i dziesiątki ciekawych ludzi.
Objechałem Polskę po przekątnej po parę razy, odebrałem setki telefonów, były smutki i radości.
Uczestniczyłem w licznych konferencjach i szkoleniach, były liczne wywiady i programy telewizyjne.
Po co to wszystko....? Realizowałem założenia Stowarzyszenia, które miało za zadanie pokazania prawdziwego oblicza związków wyznaniowych.
Dlaczego rezygnuje, rezygnuje  bo tak trzeba, rezygnuje bo tak chce, to moja decyzja i tylko moja.
Ktoś tu napisał "zgredy do domu" może i czas na zmiany pokoleniowe.
Życzę Stowarzyszeniu aby było silne i skuteczne, czy przetrwa, tego już nie wiem. Szlaki zostały przetarte więc działajcie.

Chciałbym też podziękować mojemu przyjacielowi Jackowi Zahorskiemu, który mnie nigdy nie zawiódł i zawszę mogłem na niego liczyć.
Dziękuje Aleksandrze za jej czas i poświecenie.
Dziękuje Weteranowi za jego pomoc i jego rady, za uczciwość i mądrość.
Dziękuje Roszadzie, Włodkowi Bednarskiemu, marudziłem o cytaty ale nigdy mi nie odmówił i przesyłał błyskawicznie, dziękuje Włodku.
Dziękuje też pozostałym członkom Stowarzyszenia, którzy nas wspierali.
Dziękuje też wszystkim którzy nam okazali wsparcie i zainteresowanie.
To co osiągnęliśmy to nasz wspólny sukces ale to już historia.

Mam teraz 62 lata, 50 lat byłem czynnym ŚJ, wykluczono mnie w grudniu 2013 roku, powód odstępstwo.

Co dalej, mam w Instytucie Pamięci Narodowej otwartą kwerendę naukową, zbieram i kompletuje dokumenty, mysle że razem z Lebiodą napiszemy prawdziwą historie Świadków Jehowy w Polsce.
Mam też  propozycje współpracy z licznymi organizacjami, siedzieć pod piecem na pewno nie będę

Chyba na drugim forum tez ogłosisz?
Chyba wypada?

Wpierw Jacek teraz Ty.
No za dużo tego.
Jacka widziałem w przyszłości jako następcę a tu guzik.

Otrzymuje maile i telefony z pytaniem, co dalej ze Stowarzyszeniem?
Nie znam odpowiedzi na to pytanie.

Stowarzyszenie ma zgodnie z prawem wybrane władze, które pewnie wykażą się odpowiedzialnością.
Myślę że w niedługim czasie Zarząd przedstawi swój program i kierunki działania.
Jeżeli chodzi o moje odejście, to nie ukrywam że zostało tylko przyspieszone na wskutek pewnych wydarzeń.
Jednak decyzje o odejściu podjąłem już w kwietniu o czym poinformowaliśmy członków stowarzyszenia, uważałem że zmiana pokoleniowa i programowa jest konieczna.
Uważam że Stowarzyszenie jest potrzebne i powinno przetrwać dla dobra nas wszystkich.
Dlatego apeluje o wyrozumiałość a czas pokarze wszystko.
Ja osobiście życzę Stowarzyszeniu wszystkiego co najlepsze i dużo wytrwałości.
Na forum pozostaje zakładka Stowarzyszenia z której mogą korzystać.

moj nos po raz kolejny mnie nie zawiodl, wiedzialam, ze to nastapi bo ilez mozna walczyc z nieustajacymi klodami pod nogami

oby kiedys Stasiu sie nie potknal o nie lecac Wam na pomoc

Tak czy siak chyle czola za i tak piekna i dluga prace na rzecz Stowarzyszenia, ktore juz chwile temu stracilo swoj pierwotny blask
to bylo piekne przedsiewziecie i nie prawda jest co ktos tu napisal ze tacy jak Stasiu nie rozumieja mlodych (ten co to pisal jest starszy odemnie)

Stasiu rozumiesz co to moralnosc, lojalnosc, zaufanie i honor - za to cenie i bede cenic Twoja osobe!

zycie w zwolnionym tempie dalo mi dystans do Stowarzyszenia i samej siebie, teraz z perspektywy czasu widze, ze czasem trzeba wejsc w bagno zeby moc wyplynac na bardziej przyjazne wody...

Życzę Stowarzyszeniu, aby potrafiło kontynuować kierunek, który nadał Stanisław, ale bez jego osoby jako kapitana będzie to bardoz trudne. Mam nadzieję, że dla dobra osób RZECZYWIŚCIE poszkodowanych czy pokrzywdzonych „statek” ten obierze włąściwy kurs i nie ugrzęźnie na mieliźnie  ani nie zatonie.

Dziękuje Bogusiu w życiu jak w piosence, "liczą się tylko chwilę". Witaj w naszym gronie. Tak jak napisałem pod piecem siedzieć nie będę. Jest jeszcze sporo do zrobienia i to robimy.