Nielichym tekstem o pokoleniu 1914 jest stopka redakcyjna w Przebudźcie się zamieszczana chyba do 1995 r, o rzekomej obietnicy stwórcy, do zrobienia porządku na ziemi za życia pokolenia pamiętającego wydarzenia 1914 r.

Masz rację i ona była wręcz obsesyjna, bo od 1988 do 1995.

W tym okresie zawitała też znamienna stała stopka redakcyjna w czasopiśmie Przebudźcie się! Rozpoczęto ją zamieszczać w roku 1982 w angielskim Przebudźcie się! W polskim czasopiśmie pojawiła się ona w Przebudźcie się! numer 8 z datą 8 sierpnia 1988 roku. Stopka ta zawierała takie oto słowa:

„Co najważniejsze, czasopismo to umacnia zaufanie do obietnicy danej przez Stwórcę, że zanim przeminie pokolenie pamiętające wydarzenia z roku 1914, nastanie nowy świat, w którym zapanuje pokój i bezpieczeństwo” (s. 4).

Przypominano też poza stopką ten slogan:

„Na stronie 4 niniejszej publikacji zamieszczono informację: »Czasopismo to umacnia zaufanie do obietnicy danej przez Stwórcę, że zanim przeminie pokolenie pamiętające wydarzenia z roku 1914, nastanie nowy świat, w którym zapanuje pokój i bezpieczeństwo«” (Przebudźcie się! Nr 11, 1994 s. 26).

Patrz też Nasza Służba Królestwa Nr 10, 1993 s. 8.

Nie, po polsku do 1995 wychodził 1 egz w miesiącu (od 1996 2 razy).
Ale po ang. 2 razy i to od 1982 już ta stopka tam była.

Jednymi z najmocniejszych tekstów były wykresy i obrazy ze starzejącymi się ludźmi "tego pokolenia".

Dodajmy tu, że cytowane Przebudźcie się! Nr 1 z lat 1970-1979 zawiera też trzy wykresy (s. 4, 7, 14) obrazujące bliskość „końca” dla „tego pokolenia”.
Pierwszy z nich (s. 4) przedstawia pędzący z góry w dół po skosie pociąg (nazwany „obecny system rzeczy”), zmierzający do przepaści nazwanej Armagedonem. Tył jego wagonów jest przy roku 1914, początku „dni ostatnich”, a lokomotywa jest „tuż, tuż” przed przepaścią. W czasopiśmie tym zamieszczono też takie oto komentarze:

„Ci przywódcy łudząco przypominają maszynistę prowadzącego pociąg, w którym zawiodły hamulce i który pędzi w dół zboczem góry. Na skraju zbocza rozwiera się przepaść, ponieważ woda zmyła rozpięty nad nią most. A tu maszynista nie może zatrzymać pociągu, gdyż hamulce nie działają! Katastrofa jest nieunikniona (...) Od roku 1914 żyjemy w okresie przejściowym. Właśnie w tym roku rozpoczął się upadek tego systemu rzeczy. Zaczął się on upodabniać do owego pociągu, w którym zawiodły hamulce i który nieodwracalnie pędzi w dół ku przepaści, ku niechybnej zagładzie” (s. 3).

„Dzisiaj wiele ludzi przypomina pasażerów pędzącego z góry pociągu, w którym nie działają hamulce; nie zwracają najmniejszej uwagi na szczere wysiłki ostrzegania ich przed niechybną zgubą” (s. 24).

Drugi rysunek (s. 7) ukazuje wycinek czasu ograniczony dwiema liniami pionowymi. Pierwszą stanowi rok 1914, a drugą Armagedon. Łączy te linie odcinek poziomy nazwany „za jednego pokolenia”, a ponad nim wymienione są znaki: „wojny światowe, braki żywności, epidemie, trzęsienia ziemi, wzrost bezprawia, strach”.
Trzeci wykres (s. 14) ukazuje przedziały czasowe od stworzenia Adama (4026 p.n.e), aż do roku 1975 (koniec 6000 lat). Ostatnim etapem przed rokiem 1975 jest rok 1914 (początek „dni ostatnich”). Opis podaje, że między tymi dwoma okresami jest 61 lat.
Podobnego typu wykres zawiera też inna publikacja pt. Prawda, która prowadzi do życia wiecznego (1969 s. 113; ed. polonijna 1970 s. 95).

Skany tego starzejącego się pokolenia i pociągu nad przepaścią tu:

http://www.piotrandryszczak.pl/pokolenie_i_pomazancy.html