U mnie jest różnie - co jeszcze bardziej utwierdza mnie w przekonaniu, że śj mają podwójne standardy.

Moi rodzice się mnie nie wyrzekli - spotykamy się jak każda normalna rodzina, włącznie z moim bratem [sługą pomocnicznym, tylko w innym mieście].
Siostra natomiast udaje, że mnie nie zna, nie odpowiada nawet na moje cześć.
Młodzież ze zboru przechodzi na drugą stronę ulicy.
'Wujkowie i ciocie' na ulicy zawsze się uśmiechną, dzień dobry odpowiedzą, czasem nawet zapytają, kiedy na zebranie przyjdę.

Ale hitem był ostatnio jeden - który mnie wykluczał - przyszedł do mnie do pracy [punkt usługowy] i niestety pomóc mogłam mu tylko ja [ja za to odpowiadam], więc podchodzę i pytam neutralnie o co chodzi i jak mogę pomóc... zapowietrzył się, odwrócił i uciekł

Reguły nie ma, ale wydaje mi się, że to kwestia nie tyle sumienia, co po prostu wychowania.

Haha no mogłoby tak być
Jak to mówią: jak nie urok to sraczka. A on wyglądał jakby właśnie w gacie narobił...

Ale hitem był ostatnio jeden - który mnie wykluczał - przyszedł do mnie do pracy [punkt usługowy] i niestety pomóc mogłam mu tylko ja [ja za to odpowiadam], więc podchodzę i pytam neutralnie o co chodzi i jak mogę pomóc... zapowietrzył się, odwrócił i uciekł

Reguły nie ma, ale wydaje mi się, że to kwestia nie tyle sumienia, co po prostu wychowania.

czarnaowca ciekawe "doświadczenie " miałaś.  Taka myśl mnie naszła, że ci co próbują stosować ten szaleńczy ostracyzm to sami z siebie pośmiewisko robią, bo oto okazuje się, że ile osób tyle "ostracyzmów". Przez co cały ten dogmat gdyby nie był straszny to z pewnością śmieszny.
Ale to właśnie problem tych co ślepo słuchają "CK Warwicków".   Tak jak piszecie, czasem to właśnie chodzi o poziom wychowania i człowieczeństwa w człowieku.

A wracając do reakcji starszego, jakbyś go faktycznie reanimować musiała to kto wie czy to o molestowanie by się nie oparło, wszak "klata" obnażona "brata"   

   Dokładnie tak ... terror psychiczny.
   Za rozmowy z odstępcą, od razu wypad ze zboru.

W przypadku moim wiem, że mówi się o mnie, że zwariowałam, że Szatan opętał etc.
Takie gadanie to też był powód, dla którego założyłam wątek o "wszechmocnym" Szatanie.

Dlatego oni po prostu nie chcą się "zarazić".

Niby dlaczego moja eks-przyjaciółka zablokowała mnie na fb dopiero jakieś mniej więcej 2-3 lata po zerwaniu kontaktu?
Pewnie może śledziła mnie, może widziała z daleka na mieście, może zwierzyła się starszemu/obwodowemu że ma taki "cierń w ciele", że tęskni za dawną przyjaciółką i jej pewnie jakiś "mądry" doradził, że powinna mnie odciąć jak rękę albo oko i odrzucić od siebie... etc.
Wiadomo, że osoby zablokowanej się nie wyszuka w fb więc to taka metoda na calkowite odcięcie, bo profil nieznajomego można zawsze podejrzeć, a jakie zmienił zdjęcia, a może coś napisał akurat publicznego itd.

To tu akurat  w wątku tym będzie pasowało moje doświadczenie z wybudzaniem męża.
Szłam sobie i przechodzę obok stojaka, gdzie on stoi z siostrą duchową. a miałam mężowi do przekazania informację.
Podchodzę mówię ładnie dzień dobry, stoję i czekam co dalej.
Patrzę na tę siostrę, znamy się wiele lat, ona stoi niewzruszona jak głaz, oczy patrzą w siną dal, usta jakby drgały, głos się nie wydobywa.
To powiedziałam mężowi co było do powiedzenia, mówię do niego pa, a do niej do widzenia, no wiadomo, odpowiedzieć odstępcy nie może, to nie odpowiedziała.
Pózniej w domu zapytałam męża, co o tym sądzi, czy takie z góry narzucone nienaturalne zachowanie dobrze wpływa chociażby na nią, że jest zmuszona zachowywać się tak jakby miała zaszyte usta.
Mąż odp: nie, nie jest to normalne, ale tak musi być, bo nie jesteś w organizacji.
To mówię, przecież widzisz, że "nie tarzam się w wymiocinach swoich", jak to wy często mówicie o tych co odeszli.
Zbliża się dwa lata od mojego odejścia, wcześniej mąż zatykał uszy, teraz słucha i rozmawia. Sam był świadkiem potraktowania żony przez była s. duchową i widziałam, że było mu przykro.
A mnie jej było bardzo żal.