To jednak trzeba sie pilnowac, żeby przy piciu wódki ze swiadkiem łapa nie poszła w geście sugerującym stukniecie sie kielonami ze szczerym "na zdrowie"

A dajże spokój, trykamy się szkłem niezależnie od tego, czy pijemy piwo czy jest akurat '07 zgłoś się'. 

WTS ma teraz ogromne pole do popisu. Powinny zostać wymyślone nowe wytyczne na wypadek konieczności kontaktu ŚJ z exŚJ. Powinno to wyglądać tak, że aktywny ŚJ uczy się języka obcego najlepiej rzadkiego, czyli nie angielski, nie niemiecki itp. ale język rzadko spotykany w Polsce np. kurdyjski, japoński tudzież chiński. I teraz taki ŚJ w razie rozmowy z urzędnikiem exŚJ nie będzie mówił z nim bezpośrednio ale za pomocą tłumacza więc będzie zerowy bezpośredni kontakt

A tak na poważnie. Załóżmy, że jest taka hipotetyczna (ale nie niemożliwa) sytuacja:
Świadkowie Jehowy w mieście np. Pierdziszewo Górne starają się o pozwolenie na budowę Sali Królestwa. Muszą załatwić lokalizację, pozwolenie na budowę i wiele innych zezwoleń. Idą więc z delegacją w postaci lokalnych starszych zboru, nadzorcy obwodowego i być może nawet przedstawiciela biura oddziału do Urzędu Gminy Pierdziszewo Górne, w którym burmistrz ku ich ogromnemu zaskoczeniu okazuje się aktywnym odstępcą, ponadto naczelnik wydziału wydającego zezwolenia na budowę jest osobą wykluczoną. Jak powinni się zachować starsi, nadzorca obwodu i przedstawiciel biura oddziału? Czy niechęć przywitania się z odstępcą / wykluczonym weźmie górę nad planami budowy Sali Królestwa?

  Według mnie, potraktowaliby to jak pracę z wykluczonym, tzn sprawy służbowe i nic więcej. Gorzej jakby dany UG przydzielał nadzór budowlany z urzędu, a fachowiec nadzorujący byłby wykluczonym. Czy oni by mu zaufali? Czy aby się nie obawiali, że podczas gromkich braw sufit im nie spadnie na głowę?

Hmm. Ciekawe czy działki w Warwick im odstępca nie sprzedał? Jedynie odstępca, który pragnie tylko "kraść, zabijać i niszczyć", byłby zdolny do sprzedaży skażonej działki, rzekomo niczego nieświadomym braciszkom. 

Za wszelkie dobre życzenia, nacechowane dobrą energią zawsze wypada podziękować. Można potem zwrócić uwagę na to, że z tych czy innych względów się ich nie uznaje. Można wszystko zrobić w miłej atmosferze, ale nie przypominam sobie, żeby kiedykolwiek było to zalecane. Natomiast było zalecane odcinanie się od "świata". Moje wrażenie było takie, że im bardziej zdecydowane i chłodne tym lepiej.

Co do odpowiadania na Dzień Dobry, to jest zwyczajne przeginanie. I to nie tylko w sprawach zawodowych. Biblia wyraźnie w moim odczuciu sugeruje, żeby nie utrzymywać bliskich kontaktów. Ale zwykłe pozdrowienie? No cóż, to jednak ma na celu coś innego - poczuj się źle z tym co zrobiłeś. Tego typu zachowania w psychologii określa się szantażem emocjonalnym, bardzo krytykowana przywara. Cytując jedną z definicji: "Szantaż emocjonalny to wpędzanie kogoś w poczucie winy, po to, żeby osiągnąć swoje cele. Druga strona, żeby nie czuć się źle, będzie robiła to, czego chce szantażysta." Jeśli tej drugiej stronie zależy na tej pierwszej. Takie zjawiska występują również w życiu codziennym, np. matka do dziecka (zrób coś tam to pokażesz, że mnie kochasz) albo w pracy w stosunkach przełożony - podwładny (np. grożeniem zwolnienia, za nie wykonywanie dodatkowych, nie ujętych w umowie prac - podpada pod pojęcie mobbingu).

Tak na marginesie cały ten "ostracyzm" pomimo tego, że jest się poza "prawdziwą" organizacją tak mi się udzielał. Podświadomie w jakiś sposób zacząłem traktować ludzi w niektórych wypadkach zerojedynkowo, niekoniecznie adekwatnie do sytuacji. Z drugiej strony też oczekiwałem traktowania w ten sposób. Teraz to już wygląda inaczej, są kolory szarości, ale trzeba było nad tym popracować po wyjściu.

Myślę, że ten coraz większy nacisk na demonizowanie wykluczonych i tych co sami się odłączyli wynika z tego , że w skali świata liczba takich osób rośnie, więc polityka demonizowania to jeden ze sposobów by zatrzymać tą tendencję.
Tak by ludzie bali się tak postąpić, w pewnym stopniu jest to skuteczne, ale sądzę , że na krótką metę.
A może się stać i tak, że ta polityka WTS-u zadziała w przeciwną stronę, bo budzi coraz większe kontrowersje. Metoda opresyjności też ma swoje granice.
Kwatera Główna w Warwick po prostu boi się odpływu wiernych.

Kwatera Główna w Warwick po prostu boi się odpływu wiernych.

  Kwatera Główna w Warwick napewno boi się odpływu wiernych.
  Ale nie tylko, boi się wielu rzeczy.
  A najbardziej chyba tego, że tak uzależniona od władzy nad milionami ludzi, utraci ją.
  Dokręca śrubkę i nie zauważa, że "śrubek" zaczyna brakować i "śrubokrętów", które by to robiły.