W ostatnich latach na zgromadzeniach statutowych niejednokrotnie przedstawiano i objaśniano uściślone zrozumienie prawd biblijnych. Oczywiście nie zdarza się to na każdym takim zgromadzeniu, ale gdy Jehowa coś wyjawia, często słyszymy o tym właśnie przy tej okazji. Czy dziś też będzie „nowe światło”? Brat Cook już się trochę wygadał, ale tym bardziej jesteśmy ciekawi tego, co jeszcze nas czeka w tym programie. Może się jednak zastanawialiście, w jaki właściwie sposób Jehowa wyjawia uściślone zrozumienie Pisma Świętego w naszych czasach. Jak to wygląda, kiedy Ciało Kierownicze spotyka się razem jako „niewolnik wierny i roztropny”? Jak to działa? W jaki sposób światło świeci coraz jaśniej? I jak Jehowa posługuje się „niewolnikiem”, żebyśmy lepiej rozumieli prawdy biblijne? Przyjrzyjmy się, co na ten temat mówi sama Biblia. Rozważmy cztery punkty.
Po pierwsze: Czym Jehowa się posługuje, żeby wyjawiać nowe światło? Otwórzmy 1 List do Koryntian i przeczytajmy rozdział 2, werset 10: „Nam jednak Bóg to wyjawił przez swojego ducha. Duch przecież zgłębia wszystko, nawet głębokie zagadnienia związane z Bogiem”. Widzimy więc, że Jehowa wyjawia lepsze zrozumienie, posługując się swoim duchem. Rozumiemy, że odgrywa on kluczową rolę w przekazywaniu prawdy.
Po drugie: Komu Jehowa wyjawia uściślone zrozumienie? Odpowiedź znajdziemy w Ewangelii według Mateusza, rozdziale 24. Mateusza 24:45: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad sługami w swoim domu, żeby im dawał pokarm we właściwym czasie?”. Jak widzimy, Jezus ustanowił „niewolnika wiernego i roztropnego” i to właśnie za jego pośrednictwem Jehowa przez Jezusa dostarcza pokarm duchowy.
Z tych dwóch pierwszych punktów wyraźnie wynika, że Jehowa przekazuje nowe zrozumienie z nieba na ziemię za pomocą ducha świętego i poprzez „niewolnika wiernego i roztropnego”.
Po trzecie: Kiedy Jehowa uściśla nasze zrozumienie? Wróćmy do Mateusza 24:45. Czytamy tam, że niewolnik zapewnia „pokarm we właściwym czasie”. To odpowiada na nasze pytanie, prawda? A więc Jehowa sam decyduje, kiedy przekazać uściślone zrozumienie – kiedy jest nam ono niezbędne, żeby spełniać Jego wolę.
Po czwarte: Jak szybko Jehowa przekazuje nowe światło? Czy zasypuje nas nim jak wywrotka, czy odmierza po łyżeczce? Odpowiedź możemy znaleźć w Księdze Przysłów, rozdziale 4, a wersecie 18. Czytamy tam: „Ale ścieżka prawych jest jak jasne poranne światło, które świeci coraz jaśniej, aż nastaje pełnia dnia”. Pojawia się tutaj przykład porannego światła. Na co to wskazuje? W Strażnicy wyjaśniono: „Słowa te słusznie odnosimy do tego, że Jehowa stopniowo wyjawia nam swoje zamierzenie”.
A więc podobnie jak rano stopniowo robi się coraz jaśniej, tak właściwe zrozumienie prawd biblijnych przychodzi stopniowo, gdy go potrzebujemy i jesteśmy gotowi je przyswoić i zastosować. I za to jesteśmy wdzięczni. Nasze oczy lepiej to znoszą, gdy stopniowo robi się coraz jaśniej. Bardzo podobnie jest ze zrozumieniem zamierzenia Jehowy.
Na przykład pomyślmy o Abrahamie. Czy Abraham w czasach, w których żył, byłby w stanie w pełni pojąć wolę Jehowy? Rolę 12 plemion Izraela, Prawo Mojżeszowe, przyjście Chrystusa, kwestię okupu, zbór wczesnochrześcijański, nadzieję niebiańską, dni ostatnie i wielki ucisk? Nie, nie dałby rady. I nie musiał. Bo wiedział tyle, ile mu było potrzebne, żeby wiernie służyć Jehowie w tamtych czasach.
My natomiast żyjemy w dniach ostatnich, kiedy miała ‛nastać obfitość prawdziwej wiedzy’. Ale nawet obecnie ta wiedza dociera do nas w odpowiednim tempie, w takim, które pozwala nam ją przyswoić i wprowadzić w życie. I dziękujemy za to Jehowie. A więc z Biblii, a także z własnych przeżyć wiemy, jak w naszych czasach światło świeci coraz jaśniej. Dociera do nas dzięki duchowi świętemu, poprzez „niewolnika wiernego i roztropnego”, a Jehowa wyjawia je stopniowo – wtedy, kiedy tego potrzebujemy. Dlatego nie wstydzimy się, kiedy pojawia się jakieś uściślone zrozumienie. Nie musimy też przepraszać za to, że wcześniej nie do końca coś rozumieliśmy. Wiemy, że Jehowa tak właśnie działa. Wyjawia sprawy stopniowo w odpowiednim czasie. Poza tym Ciało Kierownicze nie jest ani natchnione, ani nieomylne. Może się więc mylić w kwestiach doktrynalnych i organizacyjnych. Bracia podejmują najlepsze możliwe decyzje na podstawie tego, co wiedzą w danej chwili, ale kiedy Jehowa uzna, że należy coś skorygować, chętnie się podporządkowują i przekazują to zborom. I kiedy tak się dzieje, rozumiemy, że Jehowa stwierdził, że nadszedł na to czas, i z radością to przyjmujemy. Ale wróćmy do głównego pytania. Rozumiemy wzorzec biblijny, ale jak to działa w praktyce? Kiedy Ciało Kierownicze się spotyka, w jaki sposób Jehowa pomaga mu lepiej zrozumieć jakąś kwestię? To całkiem stosowne pytanie, bo Jehowa nie chce, żeby robić z tego wielką tajemnicę. To nie jest żaden sekret. (...)
I w naszych czasach sytuacja wygląda podobnie. W Strażnicy z 2010 roku powiedziano, że ‛kiedy przychodzi czas na dokładniejsze wyjaśnienie jakiegoś ważnego zagadnienia, w zrozumieniu go duch święty pomaga „niewolnikowi wiernemu i roztropnemu”. Członkowie Ciała Kierowniczego wspólnie omawiają kwestie wymagające uściślenia. Rezultaty takiej analizy publikują potem dla pożytku nas wszystkich’. Tak więc ogólnie ten proces wygląda tak: Najpierw pojawia się pytanie. Może się ono nasunąć komuś z Ciała Kierowniczego, na przykład podczas czytania Biblii albo studium osobistego. Albo w trakcie przygotowywania pokarmu duchowego może się okazać, że jakiejś kwestii należy poświęcić więcej uwagi. Również wydarzenia światowe mogą skłonić braci, żeby jeszcze raz przeanalizować jakieś proroctwo. W ten lub inny sposób pojawia się pytanie. I takie pytanie uwzględniane jest w planie spotkania Ciała Kierowniczego. W pierwszej kolejności ustala się, czy w ogóle wymaga ono głębszej analizy. Na tym etapie bracia nie ustalają, jakie będzie nowe zrozumienie, ale raczej czy dane zagadnienie wymaga ponownego rozpatrzenia. Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, powołuje się zespół, który ma zebrać potrzebne informacje i przedstawić wnioski Ciału Kierowniczemu. Ta analiza obejmuje wszystko, co opublikowano od roku 1879 – wszystko, co znajdziemy na ten temat w Strażnicy. Uwzględnia też to, jaki wpływ na znaczenie danego wersetu może mieć jego kontekst oraz czy istnieją równoległe sprawozdania biblijne, które mogłyby w jakiś sposób wpływać na zrozumienie danej kwestii. I wreszcie bierze też pod uwagę znaczenie oryginalnego tekstu w języku hebrajskim lub greckim. Kiedy już te wszystkie informacje zostaną zebrane, Ciało Kierownicze ponownie rozważa to zagadnienie. Oczywiście zanim bracia się spotkają, każdy z nich wcześniej się przygotowuje: z modlitwą zapoznaje się z materiałami i o nich rozmyśla. A potem, na spotkaniu, bracia znowu się modlą i wspólnie omawiają temat, polegając na wsparciu  ducha Jehowy. Jeśli chodzi o samą dyskusję, nie ma pośpiechu i nie podejmuje się decyzji na siłę. Ale tak jak w I wieku rozmowa często jest ożywiona i każdy swobodnie dzieli się spostrzeżeniami wynikającymi ze studium i rozmyślań. Istotną rolę odgrywa też pokora, bo żaden z braci nie próbuje forsować swoich pomysłów ani nie upiera się przy swoim zdaniu. Wszyscy raczej zabiegają o kierownictwo Jehowy i chcą poznać Jego punkt widzenia na daną sprawę. Chodzi o ustalenie, jaka jest wola Jehowy. I czasami się zdarza, że ostateczna decyzja różni się od tego, co zalecali bracia, którzy wcześniej badali tę kwestię. To dlatego, że duch Jehowy pomaga „niewolnikowi wiernemu i roztropnemu” podjąć właściwą decyzję. Poza tym decyzje  podejmowane są jednomyślnie. Czasami wydaje się, że są solidne podstawy, żeby coś zmienić, ale jeśli nie wszyscy są za, to może jeszcze nie nadszedł czas na tę zmianę. Nikt się nie upiera i sprawa zostaje odłożona. Ale za jakiś czas, nawet po latach, ta sprawa może powrócić i tym razem wszyscy się zgodzą. Albo mogą pojawić się nowe okoliczności lub informacje, których wcześniej nie brano pod uwagę. Jeśli po dokładnym zbadaniu sprawy z modlitwą bracia są jednomyślni, uznają to za kierownictwo Jehowy i z radością informują zbory o podjętej decyzji. Teraz lepiej rozumiemy, jak to się dzieje, że w naszych czasach światło staje się coraz jaśniejsze. I chociaż to bardzo ciekawe, jak nasze zrozumienie się pogłębia, to tak naprawdę porusza nas, dlaczego tak się dzieje. Otwórzmy, proszę, Księgę Amosa na 3 rozdziale. Zwróćmy uwagę na werset 7: „W rzeczywistości Wszechwładny Pan, Jehowa, nic nie uczyni, dopóki nie wyjawi swego zamiaru swoim sługom prorokom”. Czy to nie świadczy o tym, że Jehowa nam ufa? Że okazuje nam miłość i lojalność? Jehowa jest osobiście zaangażowany w nauczanie swojego ludu i przygotowuje nas na to, co przed nami. Udziela nam potrzebnego zrozumienia dokładnie wtedy, kiedy go potrzebujemy. To naprawdę pokrzepiające. Dlaczego? Bo w miarę, jak zbliżamy się do końca tego systemu rzeczy, jak wzmaga się nienawiść Szatana i nasilają się jego ataki, jak zbliżamy się do wielkiego ucisku i zagłady szatańskiego świata, możemy być pewni, że Jehowa Bóg, nasz Bóg, będzie dalej lojalnie zapewniał nam kierownictwo i potrzebne zrozumienie. Nie zostawi nas samych sobie, bez żadnych wskazówek. Nie będziemy musieli błądzić po omacku, ponieważ Jehowa powiedział: „Ścieżka prawych jest jak jasne poranne światło, które świeci coraz jaśniej, aż nastaje pełnia dnia”.