Błąd w polskim Skorowidzu dotyczący tłumaczonych fragmentów tej ang. Biblii.
*** dx86-17 Zebranie chrześcijańskiego życia i służby ***
omawianie materiałów z Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata — wydania do studium (od stycznia
2008 roku): mwb17.12 5
*** dx86-19 Life and Ministry Meeting ***
use of Study Bible (from January
2018 on): mwb17.12 5
*** mwb17 grudzień s. 5 Nowość w programie zebrań w tygodniu ***
Od stycznia
2018 roku w programie zebrań w tygodniu będą omawiane materiały do studium i multimedia z dostępnego online Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata — wydanie do studium (nwtsty), nawet jeśli nie opublikowano go w twoim języku. Dzięki tym informacjom bez wątpienia wzbogacisz swoje przygotowania do zebrań. A co ważniejsze, jeszcze bardziej zbliżysz się do kochającego Ojca, Jehowy!
Pewne fragmenty z tej Biblii są już po polsku w Życie i służba...
Oto przykładowe pierwsze z 2018 r.:
*** mwbr18 styczeń ss. 1-4 Materiały źródłowe do miesięcznika Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań ***
Materiały źródłowe do miesięcznika Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań
1-7 STYCZNIA
SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MATEUSZA 1-3
„Przybliżyło się królestwo niebios”
nwtsty, materiały do studium: Mt 3:1, 2
głosząc: Użyte tu greckie słowo zasadniczo oznacza „podawać do wiadomości jako publiczny posłaniec”. Podkreśla ono sposób ogłaszania: nie chodzi o wygłaszanie kazań do grupy, ale raczej o publiczne, powszechne obwieszczanie.
królestwo: Pierwsze wystąpienie greckiego słowa basileía, które odnosi się zarówno do królewskiego rządu, jak i do obszaru oraz ludzi podległych władzy króla. W Chrześcijańskich Pismach Greckich pojawia się ono 162 razy; 55 razy występuje w sprawozdaniu Mateusza i przeważnie oznacza niebiański rząd Boga. Mateusz używa tego określenia tak często, że jego księgę można by nazwać Ewangelią Królestwa.
królestwo niebios: Sformułowanie to występuje około 30 razy, jedynie w Ewangelii według Mateusza. W sprawozdaniach Marka i Łukasza pojawia się wyrażenie „królestwo Boże”; synonimiczne użycie tych dwóch wyrażeń wskazuje, że „królestwo Boże” ma siedzibę w duchowych niebiosach i stamtąd panuje (Mt 21:43; Mk 1:15; Łk 4:43; Dn 2:44; 2Tm 4:18).
przybliżyło się: Tutaj w znaczeniu, że przyszły Władca niebiańskiego Królestwa miał się wkrótce pojawić.
nwtsty, multimedia
Ubiór i wygląd zewnętrzny Jana Chrzciciela
Jan zakładał szatę z sierści wielbłądziej oraz skórzany pas, który mógł służyć do noszenia małych przedmiotów. Podobnie ubierał się prorok Eliasz (2Kl 1:8). Odzież z sierści wielbłądziej była szorstka i zwykle nosili ją ubodzy. W przeciwieństwie do nich bogaci zakładali miękkie szaty, wykonane z jedwabiu lub lnu (Mt 11:7-9). Ponieważ Jan był od urodzenia nazirejczykiem, możliwe, że nigdy nie ścinał włosów. Jego ubiór i wygląd zewnętrzny najwyraźniej świadczyły o tym, że prowadzi proste życie, całkowicie poświęcone spełnianiu woli Boga.
Szarańcze
Użyte w Biblii słowo „szarańcze” może się odnosić do mających krótkie czułki owadów z nadrodziny szarańczaków, szczególnie tych, które formują wielkie wędrowne chmary. Według pewnych badań przeprowadzonych w Jerozolimie ciało szarańczy pustynnej składa się w 75 procentach z protein. Obecnie na Bliskim Wschodzie szarańczę spożywa się gotowaną lub na surowo — po usunięciu głowy, nóg, skrzydeł oraz odwłoka. Owad ten przypomina w smaku krewetki lub kraby i jest bogatym źródłem białka.
Dziki miód
Zdjęcia przedstawiają: ul zbudowany przez dzikie pszczoły miodne (1) oraz plaster miodu (2). Miód, którym żywił się Jan, mógł pochodzić od dzikich pszczół syryjskich (Apis mellifera syriaca), występujących w tamtym rejonie. Ten agresywny gatunek dobrze przystosował się do życia w gorącym i suchym klimacie Pustkowia Judzkiego, ale nie nadaje się do hodowli. Jednak już w IX wieku p.n.e. mieszkańcy Izraela hodowali pewne pszczoły miodne w glinianych ulach w kształcie cylindra. Liczne pozostałości po takich ulach odkryto w centrum miasta położonego w dolinie Jordanu (dzisiejsze Tel Rehov). Miód w tej pasiece wytwarzały pszczoły z gatunku sprowadzonego przypuszczalnie z terenów dzisiejszej Turcji.
Wyszukujemy duchowe skarby
nwtsty, materiały do studium: Mt 1:3
Tamar: Pierwsza z pięciu kobiet, które Mateusz wymienił w linii rodowej Mesjasza. Pozostałe to Rachab i Rut, nie-Izraelitki (w. 5); Batszeba, „żona Uriasza” (w. 6); oraz Maria (w. 16). Kobiety te uwzględniono w męskim rodowodzie najwyraźniej dlatego, że zostały przodkami Jezusa w niezwykłych okolicznościach.
nwtsty, materiały do studium: Mt 3:11
chrzczę was: Lub „zanurzam was”. Greckie słowo baptízo oznacza „zanurzyć, pogrążyć”. Inne wzmianki biblijne wskazują, że chrzest polega na całkowitym zanurzeniu. Pewnego razu Jan chrzcił ludzi w dolinie Jordanu, w pobliżu Salim, „ponieważ było tam wiele wody” (Jn 3:23). Kiedy Filip miał ochrzcić etiopskiego eunucha, obaj „zeszli do wody” (Dz 8:38). Tego samego greckiego słowa użyto w Septuagincie w 2Kl 5:14, gdzie czytamy, że Naaman „zanurzał się w Jordanie siedem razy”.
8-14 STYCZNIA
SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MATEUSZA 4, 5
„Nauki Jezusa płynące z Kazania na Górze”
nwtsty, materiały do studium: Mt 5:3
Szczęśliwi: Nie jest to tylko uczucie radości, które towarzyszy osobie miło spędzającej czas. W odniesieniu do ludzi wskazuje na stan kogoś, kto cieszy się błogosławieństwem i uznaniem Boga. Określenia tego użyto również do opisania Boga oraz Jezusa w jego niebiańskiej chwale (1Tm 1:11; 6:15).
świadomi swej potrzeby duchowej: Greckie słowo oddane jako „świadomi” dosłownie znaczy „biedni (potrzebujący; nędzarze; żebracy)”. W tym kontekście odnosi się do osób, które odczuwają jakąś potrzebę i w pełni zdają sobie z tego sprawę. To samo słowo zostało użyte w relacji o „żebraku” Łazarzu w Łk 16:20, 22. Grecki zwrot oddany w niektórych przekładach jako „ubodzy w duchu” zawiera w sobie myśl o ludziach, którzy boleśnie uświadamiają sobie swoje ubóstwo duchowe i rozumieją, że potrzebują Boga.
nwtsty, materiały do studium: Mt 5:7
miłosierni: Znaczenie biblijnych terminów „miłosierny” i „miłosierdzie” nie ogranicza się tylko do wybaczania czy wyrozumiałości w osądzaniu. Najczęściej obejmuje współczucie i litość, które pobudzają daną osobę do wykazania inicjatywy w pomaganiu potrzebującym.
nwtsty, materiały do studium: Mt 5:9
pokojowo usposobieni: Ci, którzy nie tylko utrzymują pokój z innymi, ale też zabiegają o niego tam, gdzie go brakuje.
Wyszukujemy duchowe skarby
nwtsty, materiały do studium: Mt 4:9
oddasz mi cześć: Występujący tu grecki czasownik tłumaczony na „oddawać cześć” został użyty w formie aorystu, który wskazuje na jednorazową czynność. Wyrażenie „oddasz mi cześć” nie oznacza więc, że Diabeł wymagał od Jezusa ciągłego oddawania mu czci, ale jednorazowego aktu wielbienia.
nwtsty, materiały do studium: Mt 4:23
nauczając (...) głosząc: Nauczanie różni się od głoszenia tym, że nauczyciel nie tylko przekazuje wiadomości, ale też udziela wskazówek i wyjaśnień, używa przekonujących argumentów oraz dostarcza dowodów.
15-21 STYCZNIA
SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MATEUSZA 6, 7
„Stale szukajmy najpierw Królestwa”
nwtsty, materiały do studium: Mt 6:24
być niewolnikiem: Grecki czasownik odnosi się do pracy niewolnika, czyli kogoś, kto ma tylko jednego właściciela. Jezus dał do zrozumienia, że chrześcijanin nie może jednocześnie okazywać Bogu należnego Mu wyłącznego oddania i poświęcać się gromadzeniu rzeczy materialnych.
nwtsty, materiały do studium: Mt 6:33
Stale (...) szukajcie: Forma greckiego czasownika wskazuje na czynność ciągłą. Prawdziwi naśladowcy Jezusa nie mają szukać Królestwa tylko przez pewien czas, a potem zająć się czymś innym. Muszą raczej zawsze stawiać je na pierwszym miejscu w życiu.
królestwa: W niektórych starożytnych greckich manuskryptach można przeczytać: „Królestwa Bożego”.
Jego: Odnosi się do Boga, „Ojca niebiańskiego” wspomnianego w Mt 6:32.
prawości: Ci, którzy szukają prawości Boga, chętnie wykonują Jego wolę i dostosowują się do Jego norm dobra i zła. Nauka ta zdecydowanie różniła się od postawy faryzeuszy, którzy próbowali ustanawiać własne mierniki prawości (Mt 5:20).
Wyszukujemy duchowe skarby
nwtsty, materiały do studium: Mt 7:28, 29
były niezmiernie zdumione: Użyty tu grecki czasownik można oddać jako „być pełnym podziwu, wręcz poruszonym do głębi”. Forma tego czasownika wyraża czynność ciągłą, co wskazuje, że słowa Jezusa wywarły na ludzi trwały wpływ.
jego sposobem nauczania: Wyrażenie to nawiązuje do metod nauczania Jezusa oraz treści jego nauk — całokształtu pouczeń zawartych w Kazaniu na Górze.
nie jak ich uczeni w piśmie: Zamiast cytować poważanych rabinów, jak to mieli w zwyczaju uczeni w piśmie, Jezus przemawiał jako przedstawiciel Jehowy, jak ktoś mający władzę, opierając swoje nauki na Słowie Bożym (Jn 7:16).
22-28 STYCZNIA
SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MATEUSZA 8, 9
„Jezus kochał ludzi”
nwtsty, materiały do studium: Mt 8:3
dotknął go: Zgodnie z Prawem Mojżeszowym trędowaci byli izolowani od innych, żeby nikogo nie zarazili (Kpł 13:45, 46; Lb 5:1-4). Jednak żydowscy przywódcy religijni wprowadzili dodatkowe przepisy. Na przykład nikt nie mógł podchodzić do trędowatego bliżej niż na cztery łokcie (ok. 1,8 m), a w razie wiatru odległość ta musiała wynosić co najmniej 100 łokci (ok. 45 m). Takie przepisy prowadziły do bezdusznego traktowania trędowatych. Tradycja wypowiada się z uznaniem o pewnym rabinie, który chował się przed trędowatymi, oraz o takim, który odpędzał ich kamieniami. Natomiast Jezus, głęboko poruszony trudną sytuacją trędowatego, zrobił coś, co dla Żydów było nie do pomyślenia — dotknął tego człowieka, i to mimo że do uleczenia go wystarczyłoby jedno słowo (Mt 8:5-12).
Chcę: Jezus nie tylko wysłuchał tej prośby, ale też wyraził silne pragnienie, żeby ją spełnić. W ten sposób pokazał, że kieruje się czymś więcej niż poczuciem obowiązku.
nwtsty, materiały do studium: Mt 9:10
półleżał przy stole: Półleżenie z kimś przy stole wskazywało na bliskie relacje z tą osobą. Żydzi w czasach Jezusa z reguły nie półleżeli przy stole z nie-Żydami, innymi słowy nie jedli z nimi posiłku.
poborców podatkowych: Wielu Żydów ściągało podatki dla władz rzymskich. Tacy ludzie budzili nienawiść, bo współpracowali z pogardzanym obcym mocarstwem, a w dodatku wymuszali więcej niż wynosiła oficjalna stawka podatkowa. Żydzi na ogół unikali poborców podatkowych i traktowali ich na równi z grzesznikami i prostytutkami (Mt 11:19; 21:32).
nwtsty, materiały do studium: Mt 9:36
litował się: Użyty tutaj grecki czasownik splagchnízomai jest spokrewniony z rzeczownikiem „jelita” (splágchna). Wskazuje na uczucie przenikające człowieka do głębi, na silne emocje. W języku greckim jest to jedno z najmocniejszych słów wyrażających współczucie.
29 STYCZNIA DO 4 LUTEGO
SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MATEUSZA 10, 11
„Jezus zapewniał pokrzepienie”
nwtsty, materiały do studium: Mt 10:29, 30
wróbli: Greckie określenie strouthíon jest zdrobnieniem oznaczającym dowolnego małego ptaka. Często jednak odnosi się do wróbli, najtańszych ze wszystkich ptaków sprzedawanych jako pożywienie.
za monetę małej wartości: Dosł. „za assariona”, którego zarabiało się w ciągu 45 minut pracy (zob. sgd cz. 18-B). Przy tej okazji, w czasie trzeciej podróży po Galilei, Jezus mówi, że dwa wróble kosztują assariona. Najwyraźniej jakiś rok później, podczas służby w Judei, wspomina, że za dwa assariony można kupić pięć wróbli (Łk 12:6). Jak wynika z porównania tych dwóch sprawozdań, wróble miały tak małą wartość dla handlarzy, że piątego dodawali za darmo.
Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone: Ocenia się, że liczba włosów na głowie człowieka wynosi średnio ponad 100 000. Gruntowna wiedza Jehowy o tak drobnych szczegółach świadczy o tym, że żywo interesuje się On każdym naśladowcą Chrystusa.
nwtsty, multimedia
Wróbel
Wróble były najtańszymi ptakami sprzedawanymi jako pożywienie. Dwie sztuki można było kupić za pieniądze zarobione w ciągu 45 minut pracy. Greckie określenie tłumaczone na „wróbel” może oznaczać różne małe ptaki, włącznie z pewną odmianą wróbla domowego (Passer domesticus biblicus) oraz wróbla południowego (Passer hispaniolensis), które nadal powszechnie występują w Izraelu.
nwtsty, materiały do studium: Mt 11:28
obciążeni: Ci, których Jezus zachęcał do przyjścia, byli „obciążeni” zmartwieniami i trudnościami. Poza tym z powodu ludzkich tradycji dodawanych do Prawa Mojżeszowego uciążliwe było dla nich wielbienie Jehowy (Mt 23:4). Ciężarem stał się nawet sabat, który miał zapewniać pokrzepienie (Wj 23:12; Mk 2:23-28; Łk 6:1-11).
ja was pokrzepię: Greckie słowo tłumaczone na „pokrzepić” może się odnosić zarówno do odpoczynku (Mt 26:45; Mk 6:31), jak i do zapewnienia komuś ulgi w udrękach, której potrzebuje, by dojść do siebie i odzyskać siły (2Ko 7:13; Flm 7). Kontekst wskazuje, że wzięcie „jarzma” Jezusa (Mt 11:29) będzie się wiązać ze służbą, a nie odpoczynkiem. Strona czynna greckiego czasownika wyraża tutaj myśl, że Jezus umacnia zmęczonych i dodaje im sił, dzięki czemu chcą wziąć na siebie jego lekkie i miłe jarzmo.
nwtsty, materiały do studium: Mt 11:29
Weźcie na siebie moje jarzmo: Jezus wspomniał o „jarzmie” jako o symbolu podporządkowania się władzy i kierownictwu. Jeżeli mówił tu o jarzmie nałożonym mu przez Boga, to mógł mieć na myśli podwójne jarzmo, pod którym razem z nim stanęliby jego uczniowie, a on by im pomagał. W takim wypadku sformułowanie to można by oddać: „Stańcie ze mną pod moim jarzmem”. Ale Jezus mógł też mieć na myśli jarzmo, które sam nakłada na innych, a którego przyjęcie oznacza podporządkowanie się jego władzy oraz kierownictwu przez przyłączenie się do jego uczniów.
Są to teksty-komentarze (pogrubione) z tej ang. Biblii z komentarzami.
Zamieszczone są one tu:
Materiały źródłowe do miesięcznika Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań
https://wol.jw.org/pl/wol/lv/r12/lp-p/0/32474
