w13 15.7 ss. 20-25
10. Kto jest niewolnikiem wiernym i roztropnym?

10 Kto w takim razie jest niewolnikiem wiernym i roztropnym? Zgodnie z ustanowionym przez Jezusa wzorcem karmienia wielu rękami niewielu chodzi o niewielką grupę namaszczonych braci, którzy są bezpośrednio zaangażowani w przygotowywanie i udostępnianie pokarmu duchowego podczas obecności Chrystusa. Przez cały okres dni ostatnich pomazańcy tworzący wiernego niewolnika razem usługiwali i usługują w Biurze Głównym. Od kilkudziesięciu lat owego niewolnika stanowi Ciało Kierownicze Świadków Jehowy. Zauważmy jednak, że chociaż „niewolnik” składa się z grona osób, to Jezus w swoim przykładzie mówi o nim w liczbie pojedynczej. Dlatego Ciało Kierownicze podejmuje decyzje kolektywnie.

45 „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad sługami w swoim domu, żeby im dawał pokarm we właściwym czasie?+ [według srebrnego  miecza]

(45): Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby we właściwej porze rozdał jej żywność? [Biblia Tysiąclecia V, Mt 24]

(45): Kto jest tym wiernym i rozsądnym sługą, którego pan ustanowił nad swoimi domownikami, aby we właściwym czasie rozdawał im pożywienie? [Biblia Paulistów, Mt 24]

(45): Który mnimasz jest sługa wierny i roztropny, któ­rego postanowił Pan jego nad czeladzią swoją, aby im dał obrok na czas. [Biblia Jakuba Wujka, Mt 24]

(45): Kto więc jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan postawił nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm o właściwej porze? [Biblia Warszawska, Mt 24]


Mieli dawać czy też przygotowywać i dawać?

Te pytanie ma na celu podporządkować osobę przesłuchiwaną. Obojętnie co myślisz, jakich argumentów by nie użyć, to odpowiedz ma być jedna ,,tak uznaję". I po kłopocie. A jeżeli nie to wyhuśtamy cię  z jedynej arki.
Drodzy odstępcy, ukrywający się i działający w podziemiu, jeżeli pada pytanie o ,, niewolnika" to znak sygnał, że komitet jest już na mecie i dalszego galopu nie będzie

No o kogo mają pytać? Jak zypataja czy wierzysz Bogu, to na nic. Wystarczy że powiesz tak i tracą rację argumentu, bo nawet pytanie czy twoje postępowanie podoba się Bogu zostaje otwarte. Jak zapytają o Biblię czy wierzysz że to natchnione słowo? Też na nic, bo odpowiedź tak,jest prosta nawet dla nie SJ. Jak zapytają czy twoje postępowanie jest zgodne z Biblia, to masz otwarte możliwość argumentacji. Odpowiedzi na pytanie, czy wierzysz w niewolnika jako jedyny słuszny kanał nie da się łatwo zbyć. Powiesz nie, albo zaczniesz argumentować. Odstępca. Powiesz tak, to mają otwarta furtkę do kolejnych pytań, czemu nie wykonujesz jego zaleceń. Powiesz, że zalecenia oparte powinny być o Biblię, to wracamy do pytania głównego. I takie zamknięte koło, z którego nie da się wybrnąć, bo są tylko dwie odpowiedzi. TAK jako przyznanie, że przyjmiesz największe głupstwo, NIE jako przyznanie się do odstępstwa. Argumentacja nie istnieje.

Okazuje się, że w publikacjach nie występuje fraza typu "czy uznajesz [lub: wierzysz] niewolnika" lub "czy uznajesz [lub: wierzysz] Ciało Kierownicze".
Skoro nie uczy się jak odpowiadać na takie pytanie, to dlaczego się takie zadaje?

Jedyne podobne pytanie, które pada, to:

*** w10 15.2 s. 3 Czy uznajesz Jehowę za swego Ojca? ***
Czy uznajesz Jehowę za swego Ojca?

W Paście też nie ma pytania typu: Czy uznajesz niewolnika?

Skąd to się wzięło.
Może niewolnik sam nie wie, że o niego pytają ludzi, jak o Boga!