Witaj, gościu! Zaloguj się lub Zarejestruj się.

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Autor Wątek: Dramaty biblijne - the series  (Przeczytany 5797 razy)

Offline Ekskluzywna Inkluzywność

  • Pionier specjalny
  • Wiadomości: 1 340
  • Polubień: 4061
  • Kronikarz Brata Bogumiła
Dramaty biblijne - the series
« dnia: 30 Lipiec, 2018, 16:24 »
1. Czy pokładasz ufność w ekonomicznych decyzjach Niewolnika, nie polegając zarazem na własnym, błędnym zrozumieniu?

I. Współczesność, sala królestwa.

(Na scenie widzimy brata Grzegorza, przechadzającego się po zebraniu po opustoszałej sali królestwa, monologując pod nosem, podczas gdy w ostatnim rzędzie siedzi sędziwy brat Rajmund)

Grzegorz: Ach, ile to już lat minęło odkąd pomagałem budować tę salę dla naszego zboru? Będzie ze dwadzieścia. Ile wspomnień. Niebywałe jak się człowiek potrafi przywiązać do miejsca. I pomyśleć, że niedługo będziemy musieli je opuścić i połączyć się z pobliskim zborem, bo sala będzie sprzedana kościołowi baptystów. Nie potrafię się z tym pogodzić...
Rajmund: A pomyśleć z iloma rozstrzygnięciami Niewolnika ja nie potrafiłem się pogodzić gdy byłem młodszy!
Grzegorz: Brat Rajmund? Och, zupełnie nie zauważyłem, że tu jesteś. Wybacz, tak tylko sobie mruczę pod nosem, nie zwracaj na mnie uwagi.
Rajmund: Już zwróciłem uwagę. I sądzę, że rozumiem twoją postawę, samemu zdarzało mi się przejawiać ją nieraz w przeszłości. Usiądź tutaj przy mnie, porozmawiajmy chwilę.

( Brat Grzegorz siada obok brata Rajmunda)

Rajmund: Twoja postawa nie jest wcale tak niezrozumiała ani rzadka, jak mogłoby się wydawać. Chrześcijanie już w pierwszym wieku potrafili mieć wiele wątpliwości względem decyzji Niewolnika. Wybuchały na tym tle mniejsze i większe spory. Przywiązanie do miejsc, osób, doktryn czasem potrafi być dobrą cechą i świadczyć o gorliwości, oddaniu i miłości chrześcijańskiej; innym zaś razem potrafi zaślepić, sprowadzić na manowce i wzniecić swary między braćmi. Stąd też brały się napominające listy apostolskie do zborów. Ostatecznie rzecz w tym, by potrafić należycie ocenić własne pobudki i nie polegać przesadnie na własnym zrozumieniu, co tak bardzo chciałby rozbudzić w nas Szatan. 
Grzegorz: Mówisz bracie Rajmundzie, że chrześcijanie potrafili mieć wątpliwości względem decyzji niewolnika od samego początku?
Rajmund: Tak, pierwsi naśladowcy Chrystusa mierzyli się z bardzo podobnymi rozterkami co twoje...

II. Pierwszy wiek naszej ery, rzymski rynek.

( Na scenę wchodzą opatuleni w totalnie amatorsko wykonane z prześcieradeł togi rzymskie młodzi mężczyźni, Markus i Klaudiusz. Stopy w sandałach. Zaczynają w kółko chodzić po scenie żywo gestykulując; z głośników leci nagrany odgłos gwaru targowego, rozrzuceni po scenie statyści odgrywają role sprzedawców i kupujących)

Markus: Kończąc mój wywód: jesteśmy chrześcijanami, czyli jak już sama nazwa wskazuje, służymy Jehowie Bogu.
Klaudiusz: Tak, masz pełną rację, bracie Markusie.
Markus: Co z tobą, bracie Klaudiuszu, wyglądasz na zasępionego, czyżby nie dawały ci spokoju prześladowania, którym jesteśmy ostatnio poddawani? Nie minął tydzień odkąd gwardziści rzymscy wtrącili do lochu głoszącego przy stojaku ze zwojami brata Tytusa.
Klaudiusz: To też, bracie Markusie. Ale bardziej myślę o zbliżającej się sprzedaży naszej urządzonej w katakumbach sali królestwa. Tyle wysiłku włożyliśmy w jej urządzenie, a teraz Ciało Kierownicze zarządza, że ma być sprzedana na świątynię czcicielom Bachusa, a my mamy się połączyć ze zborem Fenicjan. Nie lubię Fenicjan, a poza tym ich sala jest za daleko, chciałbym zostać tu gdzie jestem.
Markus: Ależ Klaudiuszu, rozumiesz chyba, że na skutek prześladowań spada liczba głosicieli i zbory się kurczą. Decyzja o połączeniu zborów jest właściwa z ekonomicznego punktu widzenia. A poza tym sprzyja integracji pomiędzy zborami. Mnie też smutno, że musimy opuścić nasze katakumby, zżyłem się z nimi, ale pokładam ufność w rozstrzygnięciach Niewolnika i tobie polecam to samo!
Klaudiusz: Tak, rozumiem…
Markus: Spójrz, Klaudiuszu, oto ten sprzedawca o którym ci mówiłem. Sprzedaje wykrwawione i niepoświęcone bożkom mięso godne chrześcijan. A co za smak, mówię ci, musicie koniecznie z Euniką spróbować!

III. Dom Klaudiusza

( Klaudiusz siedzi przy stole. Jego małżonka Eunika krząta się przy palenisku przygotowując przyniesione przez niego mięso).

Klaudiusz: I pomyśleć, że tyle czasu własnymi rękami, nie bacząc na prześladowania budowałem i urządzałem te katakumby, by teraz zostały sprzedane czcicielom Bachusa. A gdzie mamy iść? Do Fenicjan. Rozumiem, że to nasi bracia i należy im się miłość agape, ale wolę żeby zbory zostały oddzielnie, nie przepadam za Fenicjanami. I czy my się w ogóle zmieścimy w tych ich katakumbach? Słyszałem że są dużo mniejsze od naszych.
Eunika: Ej, Klaudiusz, nie szemraj. Mówisz tak dlatego, że zazdrościsz Fenicjanom smykałki do interesów. To bogobojni bracia. Ich katakumby nie są może tak przestronne jak nasze, ale za to bogato zdobione i mają wygodne siedziska.
Klaudiusz: Będę się tam czuł jak żebrak na ich łasce. W naszych katakumbach byliśmy zborem na swoim, własnymi rękami wszystko wznieśliśmy i remontowaliśmy, za własne pieniądze utrzymywaliśmy, aż tu nagle przyszedł list…
Eunika: Słuchać już tego powoli nie mogę, zaczyna przez ciebie przemawiać duch buntu i niezależnego myślenia, Klaudiuszu! Uważaj, żeby Szatan cię nie zwiódł i nie skłonił do czegoś złego, bo zawsze się zaczyna od szemrania. Przypomnij sobie jak to wyglądało w starożytnym Izraelu. Najpierw czegoś nie rozumieli, później byli niezadowoleni, następnie się buntowali, aż w końcu Jehowa musiał stanąć w obronie teokratycznego porządku i wymierzyć im karę.
Klaudiusz: Jakie buntowanie? Ja tylko chcę aby nasz zbór był silny i niezależny, jak dotychczas!
Eunika: Byle tylko nie niezależny od Jehowy i Niewolnika. Jedzmy, pieczeń gotowa.

IV. Katakumby rzymskiego zboru Fenicjan.

( Fenicjański chrześcijanin, Ahumm, prezentuje bratu Klaudiuszowi urządzoną w katakumbach salę królestwa tamtejszego zboru

Ahumm: Tutaj mamy krzesła, ręczna robota nazaretańskich cieśli. A tutaj, na ścianach, ręcznie wykonane przez artystów malowidła biblijne i scenki rodzajowe. Tak się cieszymy, że już wkrótce wasz zbór połączy się z naszym, mam nadzieję, że razem zaznamy wielu błogosławieństw.
Klaudiusz: Nie ma co, bogato to wygląda. Nasza sala jest dużo skromniejsza.
Ahumm: To prawda, Jehowa pobłogosławił nam smykałką do robienia interesów, więc zrozumiałym jest, że odpłacamy mu należycie urządzając miejsce wielbienia. Jakby to wyglądało, bogaty zbór, a biedna sala? Wszak sprawy królestwa zawsze na pierwszym miejscu.
Klaudiusz: Niby krzeseł dla wszystkich starczy, ale będzie nieco ciasno.
Ahumm: Przyjemna to ciasnota, gdy wokół ciebie sami bracia.
Klaudiusz: Tak, być może…

V. Rynek rzymski.

( Klaudiusz bijąc się z myślami i monologując krąży po rynku. Wokół statyści odgrywający role sprzedawców i kupujących, brat w kiczowatej todze z prześcieradła stoi przy stojaku ze zwojami, nieco dalej kroczy rzymski legionista, z głośników dobiegają odgłosy targowego gwaru)

Klaudiusz: Dłużej nie mogę tego znieść! Bogactwa Fenicjan, ich zadufania. „Jehowa pobłogosławił nam smykałką do robienia interesów”. A dlaczego mnie nie pobłogosławił?! Jedyne z czego jestem naprawdę dumny, to nasza sala, którą pomagałem zborowi budować. A teraz będzie sprzedana, a ja będę już do końca biedakiem w ciasnych katakumbach Fenicjan! Dlaczego nikt nie bierze pod uwagę moich uczuć, tylko przychodzi list do zboru i wszystko odgórnie postanowione? Jehowo, czy ja naprawdę chcę tak wiele? Gdybym tylko mógł coś zrobić, żeby wszystko zostało po staremu...Wiem! Doniosę Rzymianom gdzie jest sala Fenicjan, oni ją zamkną i wtedy nie dojdzie do sprzedania naszej sali i połączenia zborów!

(Klaudiusz rusza w stronę rzymskiego garnizonu, po drodze mija brata głoszącego przy stojaku, który jest właśnie aresztowany przez rzymskiego legionistę)

Legionista: Czyż nie wiedziałeś Fenicjaninie, że zgodnie z edyktem cezara praktykowanie i głoszenie waszej wiary jest w cesarstwie zakazane?
Stojakowy Fenicjanin: Wiedziałem, lecz stawiam na pierwszym miejscu prawa Jehowy, nie zaś ludzkie rozstrzygnięcia!
Klaudiusz: Och, wybacz mi Jehowo! Patrząc na oddanie tego fenicjańskiego brata doszedłem do opamiętania i oto zdaję sobie sprawę jakże dotąd błądziłem i jakże perfidnie zwiódł mnie Szatan! Nie dość, że poddawałem  w wątpliwość decyzje Niewolnika, to nieomalże przyczyniłem się do zdrady jego sług. Moich braci w stosunku do których czułem nieuzasadnioną zazdrość, która z czasem przerodziła się w  pogardę. Odtąd nie będę już polegał na własnym zrozumieniu. Z radością dołączę do zboru fenicjańskiego, ale najpierw udam się do więzień, by nieść pociechę naszym pojmanym, niezłomnym braciom!

VI. Współczesność, sala królestwa.

Grzegorz: To naprawdę niesamowita opowieść, bracie Rajmundzie. Uświadomiłeś mi, że moje wątpliwości co do decyzji Ciała Kierowniczego o połączeniu zborów i sprzedania naszej sali zborowi baptystów, mogą doprowadzić mnie do poważnej choroby duchowej, która może oddalić mnie od Jehowy i Organizacji. Prawdziwie niebezpieczna rzecz te niezależne myślenie, rozrasta się niczym tkanka rakowa.
Rajmund: Jest jednak prosty lek, bracie Grzegorzu – ufność, niedopuszczanie do siebie wątpliwości i skupienie się na tym co dobre. Pomyśl tylko ile okazji do duchowego wzrostu da połączenie zborów, ile potencjalnych nowych przyjaźni, terenów do opracowania!
Grzegorz: Masz pełną rację, bracie Rajmundzie!

Koniec
« Ostatnia zmiana: 30 Lipiec, 2018, 17:25 wysłana przez Ekskluzywna Inkluzywność »


Offline lukier

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #1 dnia: 30 Lipiec, 2018, 17:04 »
Świetne, uśmiałam się. Czyżby to brat Bogumił miał reżyserować ten dramat albo chociaż wygłosić do niego wykład? ;) Nadal czekam na kolejną opowieść o moim ulubieńcu, chociaż nowa seria waszej Eksluzywności też zapowiada się ciekawie :)


Offline Ekskluzywna Inkluzywność

  • Pionier specjalny
  • Wiadomości: 1 340
  • Polubień: 4061
  • Kronikarz Brata Bogumiła
Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #2 dnia: 30 Lipiec, 2018, 17:07 »
Świetne, uśmiałam się. Czyżby to brat Bogumił miał reżyserować ten dramat albo chociaż wygłosić do niego wykład? ;) Nadal czekam na kolejną opowieść o moim ulubieńcu, chociaż nowa seria waszej Eksluzywności też zapowiada się ciekawie :)

Bogumił będzie następny w kolejce. Potrzebowałem chwili oddechu od komitetu i tak powstał ten tekst. Odtąd będę naprzemiennie prowadził obydwie serie, bo dramaty biblijne również kryją w sobie olbrzymi, często ignorowany potencjał, do pouczania, wychowywania i karcenia w prawości; jak na antologię przystało. Bogumił to już jednak uniwersum w którym zobowiązany jestem do pewnej spójności i konsekwencji, tutaj mogę popuścić fantazji.
« Ostatnia zmiana: 30 Lipiec, 2018, 17:09 wysłana przez Ekskluzywna Inkluzywność »


Offline Nadaszyniak

  • Pionier specjalny
  • Wiadomości: 5 964
  • Polubień: 8456
  • Psychomanipulacja owieczek # wielkiej wieży(Ww)
Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #3 dnia: 30 Lipiec, 2018, 17:18 »
 :) :) :)


Offline Safari

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #4 dnia: 30 Lipiec, 2018, 19:15 »

Lajki lajk lajk 😃

"Faith, if it is ever right about anything, is right by accident" S.Harris


Offline PoProstuJa

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #5 dnia: 30 Lipiec, 2018, 20:52 »
A ja kiedyś napisałam dramat o rodzinie Noego!
To było ho ho... chyba z 8 lat temu.
Dałam go do przeczytania starszemu zboru i obwodowemu, ale nie wypowiedzieli się ani jednym słowem na jego temat. A to był taki śliczny dramacik, że aż sama bym go zagrała.  :D


Offline Roszada

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #6 dnia: 30 Lipiec, 2018, 20:56 »
Bo robiłaś konkurencję CK. :)


Offline PoProstuJa

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #7 dnia: 30 Lipiec, 2018, 21:02 »
Bo robiłaś konkurencję CK. :)

Bardzo możliwe! Dramacik śliczny, teokratyczny... a oni go olali  :(
A ja go całą noc pisałam, chyba z 11 stron A4 mi wyszło!
« Ostatnia zmiana: 30 Lipiec, 2018, 21:07 wysłana przez PoProstuJa »


Offline Roszada

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #8 dnia: 30 Lipiec, 2018, 21:05 »
I to jest właśnie charakter sekty.
Nikt nie powinien nic pisać, poza uprawnionymi.
To niby ma świadczyć o pysze, jak ktoś coś napisze. :-\


Offline PoProstuJa

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #9 dnia: 31 Lipiec, 2018, 21:39 »
Hej Eks-In, mogę się "podpiąć" pod Twój wątek?
Właśnie umaściłam mini - dramacik w jednym akcie i sądząc po entuzjastycznej reakcji pewnej osoby uznałam, że można to opublikować.
Zainspirowały mnie opowiadania przebudzonych osób, które chcą wyjąć z macek Watchtowera członków swojej rodziny, użyłam jednak analogicznej metafory.


Tytuł:  Odstępcze wątpliwości niewdzięcznej żony
Bohaterowie: żona i mąż - przodownik pracy
Miejsce akcji: Gdzieś w świecie, we wsi Warwickowice  ;D

Zatroskana żona przychodzi do męża:

- Kochanie... mam wrażenie, że ten gospodarz u którego pracujemy na roli (i obrabiamy mu pole za darmochę od świtu do nocy) dodaje nam do posiłków codziennie szczyptę trucizny. Boję się o nasze zdrowie!
- Czyś Ty oszalała?! Gospodarza posądzasz o to, że nas truje! Lepiej się ciesz, że on nam za darmo posiłki daje! Możemy jeść ile zechcemy!
- No niezupełnie za darmo... przecież pracujemy u niego ciężko, a dodatkowo wrzucamy mu pieniądze do skrzynki żeby opłacić nasze jedzenie!
- Nie marudź niewdzięczna kobieto! Gdyby nie gospodarz, to dziś pewnie byłabyś żebraczką na ulicy i rozpustnicą - a dzięki niemu jesteś porządna, bo on Ci powiedział, że nie wolno grzeszyć nierządem. Oprócz tego ci powiedział, że nie wolno kraść, zabijać. I dał nam cudowną nadzieję... że już wkrótce przestaniemy u niego pracować i dostaniemy własny dom z ogrodem!
- No właśnie... już wkrótce... a to już trwa kilkadziesiąt lat!
- Nie marudź zła kobieto! Całuj gospodarza po rękach, że ci pozwolił u niego pracować i że możemy spać w jego stodole! Jak będziesz tak narzekać i gderać, to nas oboje wyrzuci z roli... i co my wtedy zrobimy?!
- Zaczniemy pracować sami na siebie i będziemy mieli dom już teraz, a nie dopiero "w raju"?!
- Ty materialistko! Won mi stąd! Nie mogę ciebie słuchać!
Od pokoleń byliśmy w naszej rodzinie robotnikami na tej roli! Nasz pan jest bardzo dobry - nie bije nas i jeszcze nas karmi! Okazuj docenianie za to co masz!
Mój Boże! Szatan Cię zwiódł! Jak tak dalej pójdzie będę musiał iść do gospodarza i złożyć na ciebie donos! To dla Twojego dobra!

Żona wybiega z płaczem.

Koniec :) .... albo dopiero początek.... to zależy od punktu widzenia :)

« Ostatnia zmiana: 31 Lipiec, 2018, 22:15 wysłana przez PoProstuJa »


Offline zero1

  • Pionier
  • Wiadomości: 978
  • Polubień: 2209
  • YT - 'Świadkowie Jehowy przebudźcie się!'
Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #10 dnia: 31 Lipiec, 2018, 23:13 »
Nieraz jak patrzyłem na te dramaty, to myślałem: TRAGEDIA!
nowezrozumienie@gmail.com
J3b4ć komitety sądownicze.


Offline Ekskluzywna Inkluzywność

  • Pionier specjalny
  • Wiadomości: 1 340
  • Polubień: 4061
  • Kronikarz Brata Bogumiła
Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #11 dnia: 31 Lipiec, 2018, 23:37 »
Nieraz jak patrzyłem na te dramaty, to myślałem: TRAGEDIA!

Z mojego punktu widzenia był to jedyny punkt kongresów( oprócz przerwy) wart uwagi. Cała reszta to tylko liczenie upływających minut ze wzrokiem skupionym na traktacie z programem i wyczekiwanie końca. Najgorsze, bo najdłuższe i najnudniejsze były zawsze trzyczęściowe sympozja. Nawet ludzie dojrzali traktowali kongresy jako coś co należy przetrzymać i z ulgą wracali do domów, co tylko dowodzi jak bardzo niewygodne i niebudujące były to spędy, wyłączając może momenty integracji pomiędzy poszczególnymi świadkami. Jakby WTS poszedł po rozum do głowy i zamiast kongresów organizował więcej jakichś pikników albo innych typowo integracyjnych spotkań, ta religia byłaby dużo strawniejsza.
« Ostatnia zmiana: 31 Lipiec, 2018, 23:43 wysłana przez Ekskluzywna Inkluzywność »


Offline Sebastian

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #12 dnia: 01 Sierpień, 2018, 07:39 »
winien jestem balwochwalstwa albowiem padłem na kolana z zachwytu;)

szczególnie urzekła mnie
(1) iście strażnicowa ahistoryczność dramatu (starożytny głosiciel "przy stojaku" ze "zwojami"),
(2) infantylna moralistyka na poziomie przedszkolaka
(3) ahistoryczne stosowanie analogii między wspólczesnymi realiami z Ciałem Kierowniczym a starożytnymi z gronem apostołów
(4) a do tego nowinka ostatnich dni: sprzedaż sali królestwa baptystom zrównana po strażnicowemu ze sprzedażą miejsca kultu czcicielom Bachusa
Cytat: dziewiatka
Sprawa świadków też się rozwiąże po ogłoszeniu pokoju i bezpieczeństwa przyjdzie nagła zagłada i świadka nie będzie spojrzysz na jego miejsce a tu normalny człowiek
:)


Offline julia7

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #13 dnia: 01 Sierpień, 2018, 10:35 »
Serio jest gdzieś stojak ze zwojami? :o


Offline Roszada

Odp: Dramaty biblijne - the series
« Odpowiedź #14 dnia: 01 Sierpień, 2018, 10:42 »
Serio jest gdzieś stojak ze zwojami? :o
Raczej nie, bo nawet Biblia nie ma znajdować się na stojakach:

„Podczas świadczenia publicznego ze stojakami głosiciele nie powinni wykładać na nie Biblii. Mogą jednak mieć przy sobie kilka egzemplarzy i wręczać je osobom, które proszą o Biblię lub okazują szczere zainteresowanie” (Nasza Służba Królestwa Nr 2, 2014 s. 4).