Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne

TOWARZYSKIE POGADUCHY => NA WESOŁO => Wątek zaczęty przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 28 Maj, 2018, 16:42

Tytuł: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 28 Maj, 2018, 16:42
Spis Treści

Sezon 1
Sezon 2

   
Epizod 1. W którym Brat Bogumił prowadzi studium Strażnicy i odmawia modlitwę

   Miał na sobie zielony garnitur, czarną koszulę i różowy krawat. Koszulę odprasowaną  przez oszczędność czasu tylko z przodu – z wyłączeniem pleców i rękawów – bowiem nie zwykł ściągać marynarki nawet podczas upałów. Był elegancki i oficjalny bez względu na panujące okoliczności pogodowe, jak na wzorcowego sługę Jehowy przystało.
   Brat starszy Bogumił Kozioł zlustrował wzrokiem zgromadzone w sali królestwa drugie owce. W pierwszych rzędach przygłuche babuleńki pamiętające jeszcze Rok Czternasty. Dalej w kolejności: rodziny z małymi dziećmi, samotni, słabi duchowo oraz niedotykalni wykluczeni. Grupę specjalną stanowili młodzi luzacy zajmujący ostatnie rzędy celem zdystansowania się od rodzicielskiego wzroku i przebywania we własnym gronie, co wiązało się z wymienianiem szeptem żartów i plotek, a czasem wręcz – co podejrzewał brat Bogumił – z flirtem - Oj, musi się on pewnego dnia zająć się na poważnie porządkiem panującym na sali królestwa.
   Tymczasem dał znak pryszczatemu introwertykowi w okularach – Zachariaszowi – by ten odczytał kolejny akapit. Młody poprawił okulary, chrząknął, po czym monotonnym tonem począł dukać tekst. Dzisiejsza Strażnica była o odpieraniu pokus zsyłanych przez Szatana.
- Pytanie 1a: – „Dlaczego nie powinniśmy ulegać pokusom zsyłanym na nas przez Szatana?
Do góry uniosło się kilka rąk, w tym jedna od siostry która zwykła zgłaszać się na każde pytanie, przy czym szybko odpływała we własne, niepowiązane z tematem dygresje. W towarzystwie mówiło się, że jest gorliwa, ale na osobności i tak wszyscy uważali ją za pomyloną.
- Piotruś odpowie! - zawołał brat Bogumił – A resztę dopowie tata.
Czteroletni Piotruś Bobkowski przyjął mikrofon, po czym zaczął dukać odpowiedź, której dzień wcześniej nauczyli go rodzice, żeby teraz mógł dać przykład gorliwości:
- Nie możemy ulegać szatanowi bo to smuci Jehowę – zadeklamował chłopiec!
- Brawo! - zawołał brat Bogumił.
Mikrofon przejął Paweł Bobkowski, lat 34, przystojny dobrze ubrany, pachnący drogimi perfum biznesmen, który nieraz już poratował salę hojnym datkiem.  Nie dość że uzupełnił wypowiedź potomka, to jeszcze odpowiedział na pytanie b, zilustrował wypowiedź anegdotką z własnego życia i przeczytał werset którego nie było w nawiasie, a to wszystko w jakąś minutę.
   Z tego Pawła to naprawdę jest dobry towarzysz...znaczy się brat. Będę musiał z nim porozmawiać o dołączeniu do grona starszych – pomyślał brat Bogumił gładząc się po wąsie. Często łapał się na tym, że myśląc Organizacja myśli Partia. Myśląc bracia myśli towarzysze. Myśląc światusy myśli wywrotowcy. I tak dalej. Skojarzenia zawdzięczał swojemu życiu przed poznaniem Prawdy. Karierze w SB w latach 70tych. To wtedy zapuścił charakterystycznego wąsa którego nosił do dziś, nieodłączny atrybut męskości tamtych czasów, nigdy nie zgolony, regularnie przycinany. Nie widywał już takich wąsów na ulicach, ostatnio widział kilka gdy oglądał film dokumentalny poświęcony amerykańskim seryjnym mordercom z lat 70-80tych.
   Jedno co mógł o sobie powiedzieć z całą pewnością, to to, że zawsze miał wyczucie czasu. Gdy począł upadać PRL wspierany przez towarzyszy z Moskwy, on odnalazł prawdę w ramionach braci z USA. Naukowy ateizm ustąpił miejsca żarliwej wierze. Okładanie na posterunkach pałami po nerkach wywrotowców i studentów ustąpiło miejsca okładaniu wersetami i ustępami z publikacji. Tajne wytyczne i podręczniki specsłużb zamienił na Paście Trzodę Bożą. Jedno co pozostawało niezmienne, to trwożny autorytet, który wzbudzał wśród pozostających w jego mocy osób. W młodości był w stanie wtrącić do aresztu, dziś zaś miał możliwość wyrzucić poza społeczność, poza rodzinę. Ach, jakże wiele w jego życiorysie musiało się zmienić, by ostatecznie wszystko pozostało po staremu.
   Kolejne akapity, kolejne pytania, następne odpowiedzi skompilowane z podkreślonych mazakami fragmentów, poparte odczytanymi fragmentami biblii. Wszystko szło gładko aż do momentu modlitwy. A wówczas brat Bogumił Kozioł złożył ręce i począł się modlić, schyliwszy swoją oprószoną siwizną głowę. Modlił się żarliwie o koniec tego świata, który w jego wieku nie miał mu już nic do zaoferowania. Był już tylko wdowcem, którego większość biografii była już nieodwołalnie dokonana. Starcem, którego jędrność, gibkość i atrakcyjność ciała nieodwołalnie przeminęła. Nie wzbudzał już pożądania, nie wodziły za nim uwodzicielskie spojrzenia kobiet. Nie imponował też niczym oprócz gorliwości i pozycji, a i tym podejrzewał, że nie wszystkim. Latem, gdy wszystko budziło się do życia, młodzi ubierali podkoszulki, miniówki i szorty tak pełni energii, on był świadectwem gaśnięcia. Nawet wypić nie mógł tyle co kiedyś, a większość potraw straciła intensywność smaku. Modlił się więc o koniec tego świata z którego nie był już w stanie  nic czerpać, w którym coraz częściej bywał zaledwie widzem. Tego świata, och jakże zepsutego, chorego, niedoskonałego. Świata, który sens odzyska dopiero wtedy gdy on, Bogumił, odzyska wszystko co stracił i wejdzie do nowego świata wraz z gromadką bezwzględnie mu posłusznych. A dopóki Jehowa nie zdecyduje miłosiernie, że oto nadszedł czas, Bogumił Kozioł będzie pasł ten zbór rózgą żelazną. Amen.

Koniec epizodu pierwszego
[/list]

mav: Dodałem spis treści.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Proctor w 30 Maj, 2018, 17:43
Koniec epizodu pierwszego
I dobrze.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 30 Maj, 2018, 19:23
Ale o co chodzi?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: listonosz w 30 Maj, 2018, 20:03
Ale o co chodzi?

O to , ze ktos ma parcie na produkcje  harlekinow  o SJ   ;D .  A to byl dopiero   Epizod nr.1   !!!!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Roszada w 30 Maj, 2018, 20:10
Dlatego ja za życiorysami nie przepadam. ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 30 Maj, 2018, 21:44
Mnie się podobało...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Proctor w 30 Maj, 2018, 22:01
Mnie się podobało...
Co Ty wiesz o zabijaniu....
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: SJ23 w 30 Maj, 2018, 23:22
Sehr gute Qualität!!!

Naprawdę dobre!! Musisz kontynuować.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 30 Maj, 2018, 23:46
Zarąbista rozkmina podstaw działania politycznie spranych mózgów, które po upadku partii odnalazły władztwo w zborze. Jak Stanisław B.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Maj, 2018, 01:31
Epizod 2. W którym brat Bogumił i siostra Żaneta spotykają Niewidzialnego Człowieka

- Oj, gorąco, gorąco, bracie Bogumile - siostra Żaneta wyciągnęła z torebki wachlarz i zaczęła się wachlować.
- A pomyśl, siostro Żaneto, o ile trudniej byłoby chodzić przy tej pogodzie od domu do domu. A tak stoimy sobie przy stojaczku, a świadectwo same się wydaje. Zaprawdę, brzemię pańskie jest lekkie, dzięki ci Niewolniku za tę innowację. Zresztą powinniśmy się hartować na gorączkę, nie na darmo w publikacjach na ilustracjach z nowego świata nie ma żadnych okutanych w futra braci drżących z zimna przy ognisku gdzieś na Syberii, gdy wkoło nich harcują wesoło niedźwiedzie polarne; a zawsze rajski ogród, słońce, zieleń, owoce, lwy i tygrysy. Nie bez powodu będziemy musieli po armagedonie tysiąc lat do doskonałości dochodzić, aby się w nowym świecie zaklimatyzować. Pomyśl tylko, taki eskimos, co mu nigdy prawdy nie głosili zmartwychwstaje w nowym świecie, a tu wszędzie rajski ogród, plus trzydzieści stopni, trawa, drzewa, roślinożerne drapieżniki. To oczywiste, że przyzwyczajenie się do tego nowego, doskonałego świata będzie musiało trochę czasu zająć.
- Ach, bracie Bogumile, jakie ty masz głębokie zrozumienie spraw bożych! - zawołała w uniesieniu siostra Żaneta - Zawsze powtarzałam, że powinieneś zostać mówcą kongresowym, bo nawet w zwykłej rozmowie potrafisz zbudować i skłonić do myślenia jak nikt inny! Słowo daję, nigdy nie patrzyłam na zmartwychwstanie w ten sposób!
   Brat Bogumił skinął głową, udając iż przyjmuje komplement  z obojętnością. Wyuczenie się owej fałszywo-skromnej postawy kosztowało go wiele czasu i wysiłku, ponieważ w rzeczywistości był wyjątkowo łasy na wszelkiego rodzaju komplementy i wyrazy uznania. Czuł się bowiem człowiekiem olbrzymich kompetencji i niezaspokojonych aspiracji;  przywilej starszego postrzegał jako stanowisko poniżej umiejętności, bowiem we własnych wyobrażeniach i snach nieodmiennie piastował wyższe: czasem jako mówca kongresowy, innym razem jako spożywający emblematy pomazaniec, a czasem wręcz jako członek Ciała Kierowniczego.
   W tym momencie przed stojakiem zatrzymał się człowiek. Człowiek, na którego brat Bogumił pół roku wcześniej rzucił biblijny czar niewidzialności. Magiczną formułę kończącą się słowami: "nie jest już świadkiem jehowy", po której owy osobnik powinien definitywnie zniknąć z życia zboru; aż do momentu gdy grono starszych rozpatrzy pozytywnie skruchę i zadecyduje rzucić przeciwzaklęcie. 
   A należało mu się jak jasna cholera wykluczenie, alkoholikowi jednemu. Tyle razy grono starszych powtarzało mu, że jego rozpasana, nie znająca umiaru postawa przynosi wstyd całej społeczności świadków jehowy. Oczywiście, nie ma nic złego w wypiciu kielicha albo dwóch, brat Bogumił sam lubił się raz na tydzień w sobotę urżnąć się na osobności wódą, ale to była inna sytuacja, bowiem ów pijak zwykł upijać się i podlić na oczach postronnych, którym należałoby raczej wydać świadectwo. Siał zgorszenie, kalając tym samym imię Jehowy i prestiż jego organizacji. Sprawa stała się nagląca w momencie gdy po zatruciu alkoholowym wylądował w szpitalu i trzeba było wreszcie potraktować jego przypadek z braterskim miłosierdziem, mądrością oraz wyrozumiałością, czyli powołując komitet.
   A wcześniej tyle razy Bogumił powtarzał mu: "Masz problem z piciem, to więcej się módl, idź do służby. Cholera, nawet do AA pójdź jeśli inaczej nie potrafisz dać sobie rady. Ale uważaj, bo odmawiają tam podobno jakieś podejrzane modlitwy związane z wiarą w siłę wyższą; żeby cię nie zwiedli i żebyś nie dał do siebie przystępu demonom, bo to ostatecznie gorsze jak wódka."
   Powołano więc komitet na którym z ciężkim sercem zadecydowano dla dobra zboru o wykluczeniu pijaka. A ów, zamiast okazać skruchę i obiecać poprawę - choć i tak by go wykluczyli, żeby nie było że komitet zebrał się na darmo - jeszcze zaczął się usprawiedliwiać i powoływać na przykład brata Rutherforda. Naczytał się jakichś pierdół w internecie odstępców i teraz bełkotał, że brat Rutherford też lubił się napić oraz zapalić cygaro, prohibicję nazwał wynalazkiem diabelskim i mimo tego wszystkiego trząsł całą organizacją, i nikt o nim złego słowa nie powiedział!
   Aż się w bracie Bogumile zagotowało podczas słuchania bezczelności tego nałoga i jakby miał pod ręką wierną pałę z czasów SB, to by go nią zdzielił bez chwili wahania. Kazałby go pozostałym starszym rozłożyć na stole w drugiej klasie i natrzaskałby po nerach aż miło, jak za starych dobrych lat. Swoją drogą, nadal nie rozstał się z tą pałką, nawet po poznaniu prawdy. Kawał życia niezawodnie mu służyła. Czasem brał ją nabożnie w dłonie, włączał "Przesłuchiwałem całą noc” Kazika, siadał w fotelu ze szklaneczką whisky i odpływał w nostalgiczne wspomnienia z lepszych czasów. Ale niestety, czasy były już nie te i w przypadku alkoholika musiało wystarczyć zwykłe wykluczenie. Tak oto narodził się Niewidzialny Człowiek, przebywający teraz w obecności Brata Bogumiła i Siostry Żanety.
   Brat Bogumił ukradkiem zerknął na siostrę Żanetę i z uznaniem zauważył, że ta daje z siebie wszystko, by nie zauważać wykluczonego; spoglądając w niebo i rzucając uwagę o upalnej pogodzie. Bogumił tymczasem przyglądał się własnym butom, udając, że ocenia poziom ich wypolerowania.
Niewidzialny Człowiek przez moment kontemplował Stojak i jego obsługę, po czym ruszył dalej. Nie uszedł stu kroków, gdy przewrócił się, coś chrupnęło i rozległ się wrzask:
- Kurde mać, noga! Noga złamana, na pomoc! Bracie Bogumile, siostro Żaneto!
Brat Bogumił poczuł suchość w gardle. Po skroni spływał mu pot, nie wiadomo czy bardziej z gorąca, czy też z zakłopotania całą sytuacją. Sytuacją, którą należało natychmiast rozładować.
- A jak tam Siostro Żaneto twoje konfitury?! - zaczął głośno - Już porobione, bo tych brzoskwiniowych to się w poprzednim sezonie najeść nie mogłem!
- Ależ tak! - Odkrzyknęła histerycznie siostra Żaneta, z przebrzmiewającą w głosie ulgą, iż podano jej pretekst do odwrócenia uwagi - narobiłam dziesięć słoików! Wiem jak lubisz, na następnym zebraniu ci przyniosę trzy słoiki, bo to takie dobre że do wszystkiego pasuje. I do ciasta i z lodami i same!
- Oj, trzy to za dużo, jeden będzie w sam raz! A jak tam twoja córka, Marta, czy nowy zbór do którego się przeprowadziła z mężem im służy, doznają błogosławieństw?!
- Bardzo wielu, bracie Bogumile! Studium niedawno rozpoczęli z byłym alkoholikiem, odtrąconym przez rodzinę i katolicką religię fałszywą. Robi piękne postępy duchowe, imponują mu wysokie standardy moralne religii prawdziwej!
- Tak, duch Jehowy faktycznie oddziaływuje na jego społeczność. Każdego dnia mamy tego nowe dowody!
- To otwarte złamanie, krwawię, pomocy! - darł się Niewidzialny Człowiek.
Wreszcie z pobliskiego sklepu wyszło kilku zaalarmowanych mężczyzn, udzieliło rannemu pierwszej pomocy i wezwało pogotowie.
- Dasz pan wiarę - powiedział jeden z nich do Bogumiła gdy karetka odjechała - jakie to ludzkie ciało jest kruche? Idziesz sobie, potkniesz się, źle upadniesz i już kończyna paskudnie złamana.
- A czy pan wie, że w obiecanym nam przez biblię nowym świecie, który posiądą prawi nie będzie już złamań, chorób ani śmierci? Mam tu taką książkę...

Koniec epizodu drugiego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: KaiserSoze w 31 Maj, 2018, 08:43
Piękny styl. Chce sie czytac.
Treści jakże zacne. Wychowujące.
Składnia poprawna. Nie odrzuca.
Gramatyka. A jakże.

Ogólnie to dajesz dalej.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Maj, 2018, 21:00
Epizod 3. W którym brat Bogumił i brat Paweł walczą z demonem

   Brat Bogumił zlustrował wzrokiem numery mieszkań i znalazł właściwe. Zatrzymał się przed drzwiami, czekając na brata Pawła. Gagatek, spóźniał się już trzydzieści sekund! Ledwo co Bogumił mianował go na starszego, a ten już zaczyna obrastać w piórka i się panoszyć, podczas gdy służba boża wymaga pokory, skromności i otwartości na skorygowanie. Oj, trzeba mu będzie zademonstrować, kto w tym stadzie jest samcem alfa, jak za starych dobrych lat, gdy w SB przysyłano mu pod skrzydła młokosów. Jak im zrobił falę, to raz dwa znali swoje miejsce i chodzili jak w zegareczku!
   Usłyszał kroki na klatce. Pojawił się Paweł sunący majestatycznym, płynnym, młodzieńczo-witalnym krokiem. Na sobie miał granatowy, idealnie dopasowany do szczupłej sylwetki garnitur slim fit, jasnobrązowe półbuty i rozpiętą pod szyją sportową koszulę z zapinanym na guziki kołnierzem, podczas gdy Bogumił ubrany był w workowaty poliestrowy garnitur barwy butelkowa zieleń, czarną koszulę, znoszone buty tego samego koloru oraz szeroki na sześć centymetrów wzorzysty krawat, krzyk mody z epoki PRL.
   Na tym różnice pomiędzy nimi się nie kończyły. Paweł nawet pachniał inaczej, orientalnie: złożonym, a zarazem stonowanym bukietem aromatów, podczas gdy Bogumił nigdy nie zaprzątał sobie głowy podobnymi niuansami. Od niepamiętnych czasów tuż po goleniu nie żałował sobie na skórę solidnej dawki Brutala i uważał sprawę za zamkniętą.
- Minutę się spóźniłeś! - zawołał Bogumił wskazując na zegarek i posyłając Pawłowi przepełnione naganą spojrzenie.
- Och, wybacz bracie Bogumile. Owocne rodzinne rozważania nad Tekstem Dziennym odrobinkę się przeciągnęły – Paweł uśmiechnął się demonstrując pełne, proste, perłowo-białe uzębienie, jakże kontrastujące z wyniszczonymi latami palenia papierosów, picia czarnej herbaty i kawy krzywymi zębami Bogumiła.
- Nieważne! - uciął Bogumił – Wchodzimy!
Zapukał do drzwi. Po chwili otworzyła zaniedbana kobiecina po czterdziestce.
- Pani Krystyna? Jestem brat starszy Bogumił Kozioł, a to brat starszy Paweł Bobkowski. Skontaktowała się z nami siostra Żaneta, podobno potrzebujesz naszej pilnej pomocy.
- Bogu dzięki, to wy. Och, wejdźcie, bo już nie potrafię dać sobie z tym wszystkim rady, jeśli wy mi nie pomożecie, to nikt mi nie pomoże.
- Na początek chciałbym pochwalić – zaczął Bogumił, gdy już weszli do środka, a buty zamienili na laczki - Siostra Żaneta twierdzi, że robisz piękne postępy duchowe na studium i możliwe, że już na przyszłym kongresie usymbolizujesz swoje oddanie Jehowie chrztem, oby tak dalej!
Zwłaszcza że jesteśmy na minusie jeśli idzie o polskie statystyki wzrostu i rozpaczliwie potrzeba nam nowych ochrzczonych – dodał w myślach.
- Prawda pozwoliła mi spojrzeć na wiele rzeczy z nowej perspektywy, drodzy bracia. W tym na stan w jakim znajduje się mój małżonek, Mieczysław. Jeśli Jehowa przez swoich sług nie będzie mu w stanie pomóc, to nikt już nie będzie.
- A co się dokładnie dzieje? - dopytywał brat Paweł.
- Podejrzewam opętanie demoniczne – stwierdziła ze zgrozą pani Krystyna – Od lat ma te powracające ataki: staje się agresywny, zaczyna mówić niezrozumiałymi językami, bluźnić, krzyczeć, pluć. Prawie nie ma wtedy z nim kontaktu. Od trzech dni ma teraz taki atak i prawie nie rusza się z sypialni. Jak jeszcze nie poznałam Prawdy, to próbowaliśmy wszystkiego. Bywali tu księża egzorcyści…
- Jak się sługami demonów demony usiłuje wypędzać, to efekty mogą być tylko takie! – wszedł w słowo brat Bogumił, po czym zarechotał.
- Jak już mówiłam, próbowaliśmy różnych sposobów i wszystko na darmo.
- Proszę się nie martwić, pani Krystyno. Jak często powtarzam: „Na problemy ze złem najlepsze teokratyczne SB”. A teraz proszę  prowadzić do męża, zobaczmy w jakim jest stanie i jaka jest moc demona, który go posiadł.
   Gdy wkroczyli do sypialni Mieczysław poderwał się, usiadł, po czym wyrzucił z siebie wiązankę przekleństw, spoglądając z nienawiścią na nieoczekiwanych gości. Brat Bogumił zignorował ów wybuch nienawiści, wyciągnął z torby książkę w twardej okładce.
- Oto przekład Nowego Świata, najlepszy przekład biblii w historii ludzkości – rzekł z namaszczeniem - Przekład w którym przywrócono imieniu bożemu właściwe mu miejsce i majestat. A wielka moc w tym imieniu, moc przed którą drżą Szatan z demonami!
Mieczysław splunął, trafiając brata Bogumiła w twarz. Widząc to pani Krystyna rozpłakała się.
- Naprawdę wszystkiego próbowaliśmy przez te lata. U psychiatry byliśmy, mąż dostał diagnozę, nawet rentę mu przyznano, ale leków nie chciał zażywać, bo twierdzi że służą manipulacji umysłami przez koncerny farmaceutyczne.
Brat Bogumił obtarł twarz chusteczką, z trudem zachowując spokój. Jego myśli krążyły wokół wiernej pały z czasów SB, którą zostawił w domu.
- I słusznie, że psychiatrom nie ufa – stwierdził – Znałem paru dobrych, gorliwych braci, którzy po trafieniu do takich mózgowców ostatecznie odeszli od Prawdy. Zresztą uczą ich w tych samych szkołach i tych samych bzdur co ateistów i ewolucjonistów. A czy ja pani wyglądam na małpę albo brat Paweł, albo pani mąż?
Mieczysław zahukał niczym goryl, po czym jął się okładać pięściami po klatce piersiowej
- Jehowa! – smagnął go w odpowiedzi imieniem bożym Bogumił.
- Ile czasu mieszkacie w tym mieszkaniu, jesteście pierwszymi lokatorami? - zainteresował się Paweł.
- Mieszkamy tu od dziesięciu lat, mąż ma problemy od pięciu. Sąsiedzi twierdzą, że przed nami mieszkała tu romska rodzina.
- Cygani! - zawołał brat Bogumił, a oczy mu zalśniły – I wszystko jasne. Jak cygani to wróżby, jak wróżby to tarot, a jak tarot to otwarcie się na działanie demoniczne. Czy w domu zostały jakieś dewocjonalia, karty albo książki?
- Książki są. Kucharska i telefoniczna.
- Raczej nie o takie książki chodzi. Ale i tak mogło coś na pierwszy rzut oka niepozornego się zawieruszyć i teraz przyciąga demony, daje im przystęp! Za twoim pozwoleniem pani Krystyno przeprowadzę tu zaraz drobiazgowe przeszukanie. Macie może młotek?
- Młotki też przyciągają demony? - Przestraszyła się pani Krystyna.
- Nie. Ale jeśli standardowe przeszukanie nie przyniesie rezultatów, muszę też później opukać ściany, bo możliwe, że zamurowano w nich jakiś okultystyczny artefakt. Gdy ów okultystyczny artefakt zostanie odnaleziony i zniszczony, demon straci punkt zakotwiczenia i będzie zmuszony pod naporem lektury biblii, modlitw i wzywania imienia bożego opuścić definitywnie ciało pani męża. Proszę dać mi ten młotek i lecę szukać, a ty bracie Pawle przez ten czas łap za biblię, czytaj, módl się i wzywaj imienia bożego. Mocuj się z tym demonem, żeby nie miał chwili wytchnienia!
   Brat Bogumił buszował po pokojach. Zaglądał pod łóżka, pod dywany, do szaf, lustrował spojrzeniem zawartość półek. W końcu musiał przed samym sobą przyznać, że nie potrafi znaleźć nic podejrzanego, a to oznacza tylko jedno: demoniczny artefakt tkwił zamurowany w którejś ze ścian. Wziął się więc raźno za opukiwanie.
- Co tam się tam dzieje, do jasnej cholery?! - krzyknął po kilku minutach ktoś w sąsiednim mieszkaniu – Co to za walenie w niedzielę, ludzie chcą w spokoju odpocząć po całym tygodniu pracy!
Szatan wpada w panikę – wydedukował brat Bogumił – wie, że jestem blisko, więc teraz posługuje się światusami aby mnie zniechęcić – po czym zaczął opukiwać ściany ze zdwojoną siłą i szybkością.
Tymczasem w sypialni brat Paweł odłożył biblię na stolik.
- Pani Krystyno, wspominała pani, że mąż był na wizycie u psychiatry i przepisano mu leki. Czy wykupił je?
- Tak, wykupił.
- Mogę je zobaczyć?
Pani Krystyna przyniosła pudełeczko pastylek, brat Paweł otworzył je, rozwinął ulotkę i na kilka minut oddał się skupionej lekturze.
- Wychodzi na to, że nie straciły jeszcze daty przydatności do spożycia. Uważam, że powinniśmy spróbować podać mu zalecaną dawkę.
Słysząc to Mieczysław rzucił kolejną wiązankę przekleństw i zaczął rzucać się epileptycznie na łóżku.
- Podać, ale w jaki sposób?
- Ja go przytrzymam, a pani niech zatka mu nos. Jak otworzy usta, proszę mu wpakować w nie pastylkę i zamknąć.
- To zadziała?
- Nie mam pojęcia, ale w jednym z amerykańskich filmów zadziałało.
Tymczasem brat Bogumił opukiwał niestrudzenie ściany w kuchni.
- Jak to się zaraz nie skończy, to dzwonię na policję! - zagroził głos zza ściany. W tym momencie wzrok Bogumiła spoczął na grzbiecie stojącej na półce książki kucharskiej. Podszedł bliżej, wziął ją w ręce i spojrzał na okładkę.
Wycieńczony zmaganiami brat Paweł opadł na krzesło. Holywoodzka metoda aplikacji pastylki powiodła się, pan Mieczysław uspokajał się i zasypiał.
- Mam! - Zawołał brat Bogumił wpadając do sypialni z książką w rękach! Spójrzcie tylko!
Tytuł książki brzmiał: „101 przepisów na diabelsko ostre potrawy”, zaś na okładce widniał kreskówkowy, uśmiechnięty diabełek mieszający coś w kotle.
- Widzicie – triumfował brat Bogumił, spoglądając na śpiącego Mieczysława – ledwo znalazłem tę książkę, a demon już dał za wygraną i uznał własną porażkę! Teraz tylko ją spalmy i będzie po problemie!
- Ach, tak mi przykro – tłumaczyła się pani Krystyna - kompletnie zapomniałam o tej książce i o tym, że może mieć jakiekolwiek znaczenie.
- I właśnie po to Bóg Jehowa mianuje starszych, aby wciąż mieli na widoku to, co może mieć znaczenie i strzegli owiec bożych przed zagrożeniami, których one same mogą nawet nie być świadome. Prawda, bracie Pawle?
- Prawda, bracie Bogumile, prawda – stwierdził ze znużeniem Paweł.

Koniec epizodu trzeciego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 31 Maj, 2018, 21:23
Jatiw - EKSKLUZYWNA INKLUZYWNOŚĆ
Masz niesamowity dar ... ..., lekkość języka, niesamowity elektryzujący sposób przykuwania uwagi  - coś niebywałego  :) :) :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: SJ23 w 31 Maj, 2018, 22:49
To jest złoto bracie All Inclusive!!

Brat Bogumił jest naprawdę kozak nieprzejednany. Byli tacy twardziele w każdym zborze. Świetnie oddajesz te charaktery.
Mam nadzieję, że Bogumił jeszcze powróci. Chętnie poczytałbym o jego starciu z jakimś jego przeciewieństwem, z takim wyluzowanym hedo-ewolucjo-kokai-ateistą, albo co.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Maj, 2018, 22:52
To jest złoto bracie All Inclusive!!

Brat Bogumił jest naprawdę kozak nieprzejednany. Byli tacy twardziele w każdym zborze. Świetnie oddajesz te charaktery.
Mam nadzieję, że Bogumił jeszcze powróci. Chętnie poczytałbym o jego starciu z jakimś jego przeciewieństwem, z takim wyluzowanym hedo-ewolucjo-kokai-ateistą, albo co.

Powróci jeszcze przynajmniej raz. A jeśli ktoś chce podsuwać jakieś pomysły na kolejne epizody, to jestem otwarty. Cały projekt może dzięki temu dłużej przetrwać. I dzięki za wyrazy uznania, wyćwiczenie fałszywo-obojętnej postawy na komplementy zajęło mi - podobnie jak bratu Bogumiłowi - wiele czasu :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 31 Maj, 2018, 23:06
O, czyli nawet dla takich Bogumiłów/Józefów/Krzysztofów/Robertów/Adamów/Edwardów/Stanisławów etc. jest nadzieja! Ciekawi mnie ta pała - jak o niej czytam (taka insygnia władzy) to odtwarza mi się w pamięci jedna ze scen z serii 'Ucho prezesa' - ponieważ nie ma tu możliwości załadowania klipu YT od wybranego momentu, to przewińcie do 12:55 -
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Czerwiec, 2018, 00:11
O, czyli nawet dla takich Bogumiłów/Józefów/Krzysztofów/Robertów/Adamów/Edwardów/Stanisławów etc. jest nadzieja!

Cała koncepcja tych opowiadanek ma za zadanie przekazać to, że takie Bogumiły nie tylko mają nadzieję na karierę zborową, ale bez mała zawsze wygrywają, stanowiąc esencję tego czym w moim odczuciu była bądź może wciąż jest Organizacja. Mają dożywotnie kadencje jako starsi - chyba że coś się zmieniło - nawet jeśli są fanatyczni i ograniczeni, to mówi się o tym po cichu, a w towarzystwie chwali za gorliwość. Oni to będą cię zachęcać do gorliwości i z niej rozliczać, oni powołają komitet i rozstrzygną twój los jeśli będziesz za bardzo fikać.

Organizacja to taki Bogumił, nie Paweł.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Czerwiec, 2018, 12:44
Uwielbiam!  :D zakończenia opowiadań to po prostu sztos. Z niecierpliwością czekam co się wydarzy w kolejnych odcinkach, może poznamy lepiej rodzinę brata Bogumiła, kontynuuj wasza ekskluzywność !
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 02 Czerwiec, 2018, 13:50
w pierwszej chwili miałem ochotę wyrazić swój zachwyt soczystymi wulgaryzmami ale na myśl o moderacji nabrałem poważnego wyrazu twarzy i powiem teokratycznie:

jestem niezwykle zbudowany ucztą duchową, którą są dla mnie epizody Inkluzywnej Ekskluzywności  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Czerwiec, 2018, 18:59
może poznamy lepiej rodzinę brata Bogumiła

   
Epizod 4. W którym brat Bogumił je obiad z rodziną

Brat Bogumił miał na sobie słomkowy kapelusz, czarne okulary przeciwsłoneczne kupione na targu za pięć złotych – więcej nigdy by nie dał – błękitny podkoszulek, zielone krótkie spodenki, czarne skarpety i założone na nie jasnobrązowe sandały. Na podkoszulce widniało wykonane białą czcionką i drukowanymi literami logo: „JW.ORG”. Ostatnio w internecie znalazł ofertę sprzedawcy odzieży, który na życzenie klienta wykonywał dowolne nadruki. Bogumił od razu wiedział, co chce mieć na swoim t-shirtcie. Po obiedzie u rodziny przejdzie się na molo, a w tym czasie milczące świadectwo podkoszulka wyda się dziesiątkom, setkom przechodniów, przekierowując ich myśli z bezmyślnej konsumpcji ku sprawom duchowym. Taki jest zmyślny!
   Zasiadł za kierownicą wysłużonego Poloneza. Do odtwarzacza wsunął kasetę z nagraniem dramatu kongresowego z lat 90tych. Zanim włączył silnik odmówił modlitwę:
„Boże Jehowo, daj mi siłę, abym na tym spotkaniu nie przyniósł ci wstydu, lecz chwałę. Abym skierował mojego syna, synową, a zwłaszcza wnuczkę Weronikę na właściwe tory, ku tobie, Stwórco. Daj mi cierpliwość, abym znosił inspirowane przez Szatana złośliwe docinki Michała i abym nie reagował złem za złe, lecz pokornie nadstawiał drugi policzek. Aby z tego spotkania wynikł jakiś pożytek, niżeli tylko czcza gadanina i waśnie. Proszę cię zwłaszcza o to, abyś poprzez mnie ukierunkował umysł Weroniki ku czczeniu Ciebie, bowiem nie jest ona jeszcze skalana duchem tego świata w stopniu takim, jak jej przeciwni Prawdzie rodzice, a zwłaszcza mój syn. Kończąc proszę cię jeszcze o to, abym odbył tę podróż bezpiecznie i przysporzył ci chwały również poprzez stosowanie się do przepisów kodeksu drogowego, dając świadectwo uległości władzom świeckim we wszystkim co nie narusza twojej woli, Pierwszy Sekretarzu Najświętszej Organizacji. Amen”.
Odpalił silnik, uruchomił kasetę i ruszył w podróż.
   Tematem przewodnim nagranego na audiokasecie kongresowego dramatu biblijnego były zagrożenia związane z rozrywką, a konkretniej z zalewem kina amerykańskiego popularyzowanego za pomocą odtwarzaczy vhs. Brat podróżujący Grzegorz goszczony na obiedzie przez braterstwo Malinowskich wdał się w dyskusję o budującej i niebudującej rozrywce z ich nastoletnim synem, Beniaminem. Młodzieniec z wypiekami na twarzy pochwalił się własną kolekcją nabytych na targu kaset i preferencjami gatunkowymi:
- Bracie Grzegorzu, bardzo lubię amerykańskie kino sensacyjne – wyznał prostodusznie chłopak, po czym wymienił zestaw cech, które go w nim szczególnie fascynują: wartka akcja, sceny walk, bohaterowie twardziele, pościgi, wybuchy, strzelaniny.
- Beniaminie - napominał łagodnym, budzącym zaufanie tonem głosu brat podróżujący - czy oglądanie przepełnionych podobnymi treściami filmów nie stanowi twoim zdaniem zagrożenia duchowego i nie zasmuca Jehowy? Czy potrafisz wyobrazić sobie, że podczas seansu takiego filmu razem z tobą w pokoju siedzi jakaś postać biblijna, przykładowo sędzia Jehu, i nie krzywi się widząc podobne sceny przemocy? Że nie kłóci się to z jego wyszkolonym na miernikach Jehowy sumieniem? Czy królowi Salomonowi sumienie pozwoliłoby obejrzeć do końca film w którym byłaby chociaż jedna, choćby najniewinniejsza scena erotyczna?
   Chłopak finalnie uznaje swój błąd i wyrzuca do pieca przepełnione niebudującymi treściami kasety video, obiecując od tej pory karmić się wyłącznie tym co podaje Niewolnik oraz ewentualnie filmami przyrodniczymi, ukazującymi wspaniałość dzieła stwórczego, o ile oczywiście nie ma w nich mowy o kłamliwej teorii ewolucji.
   Żeby w życiu wszystko udawało się tak gładko jak na dramatach biblijnych – rozmarzył się Bogumił. - Obcych do prawdy przyprowadziłem, a własnego gnoja nie dałem rady. Nawet chrztu skubaniec nie przyjął. Raz pewnie dlatego, że jak sam Prawdę poznawałem, to już nastolatkiem był, a nastolatka ciężko ukierunkować, nie to co od maleńkości. Dwa dlatego, że matka chłopaka też nie była względem Prawdy szczególnie entuzjastyczna: „Bogumił w naszym wieku i z naszą przeszłością taka radykalna zmiana poglądów o sto osiemdziesiąt stopni już nie przystoi, to dobre tylko na kabaret”; powtarzała mu żona. I konsekwentną ateistką będąc umarła, nad czym również ubolewał.
   Pogrążony w podobnych rozmyślaniach zaparkował wreszcie przed sopockim domem zamieszkiwanym przez rodzinę syna. Zadzwonił dzwonkiem, trzymając w dłoniach zapakowany w ozdobną folię i przewiązany wstążką prezent dla wnuczki.
Otworzyła synowa Basia, jak zwykle emanująca pozytywną energią.
- Bogumił, miło cię widzieć, wejdź! - Stwierdziła z nieodłącznym uśmiechem - Wszyscy już czekają, zaraz podam do stołu.
Bogumił wszedł do jadalni.
- Dziadek! - Dziewięcioletnia Weronika podbiegła się przywitać.
- Proszę, to dla ciebie – Bogumił podał jej zawiniątko.
Spojrzała na niego pytająco.
- Prezent? Przecież urodziny miałam miesiąc temu.
Na dźwięk słowa urodziny Bogumił skrzywił się, jakby poraził go prąd. Równie dobrze dziewczynka mogłaby mu wyznać, że rodzice zabrali ją na czarną mszę.
- Zapamiętaj: dziadek zawsze daje ci prezent bez okazji – podkreślił.
Weronika odpakowała prezent. Wewnątrz była płyta dvd.
-„Zostań przyjacielem Jehowy” - przeczytała tytuł dziewczynka.
- Słyszałem, że bardzo lubisz bajki, a to wspaniała bajka. Też robiona w komputerze, jak wszystkie teraz. Jest w niej chłopiec Piotruś i dziewczynka Zosia, przeżywają masę przygód, uczą się mądrych rzeczy i mają troskliwych rodziców, którym na nich zależy.
- A czarodzieje i wojownicy też w niej są? – dopytywała Weronika.
- Weronika, podaj mi tę płytę – zażądał Michał, starając się, aby jego głos nie zabrzmiał zbyt kategorycznie. Przez moment studiował okładkę, usiłując zapanować nad rysującym się na twarzy niesmakiem, po czym odłożył płytę na pobliski stolik. - Najpierw obejrzyj te wszystkie zaległe Disneye które ci kupiliśmy – polecił - a później przyjdzie pora na następne filmy.
Zasiedli do posiłku: ryba w panierce, domowe frytki, kilka sosów, surówki.
Nie czekając na pozwolenie syna Bogumił zaczął modlić się na głos, głównie dziękując za szczęśliwą podróż, prosząc o to by spotkanie przyczyniło się do umocnienia więzów rodzinnych, a także by Jehowa wpłynął na serca i umysły tu zgromadzonych, tak by skierowali swój wzrok ku Prawdzie, a nie pustemu świeckiemu życiu i pogoni za złudnymi dobrami materialnymi, które mól i rdza niszczą, i które złodzieje kradną.
Po modlitwie zapadła cisza. Weronika szybko skończyła posiłek i poprosiła o możliwość powrotu na górę, na co ojciec zezwolił. Zostali przy stole w trójkę.
- To co słychać w pracy, jak tam w twojej korporacji, synu? - Zagaił niepewnie Bogumił.
- U mnie w porządku, rozwijamy się. A co słychać w twojej...korporacji, tato? – zrewanżował się chłodno Michał, podkreślając słowo korporacja.
- A nie myślicie, aby wyjechać teraz na wczasy we dwójkę, odpocząć na chwilę od rodzicielstwa? – Zmienił temat Bogumił.- Jakbyście potrzebowali aby ktoś zajął się przez ten czas Weroniką, to ja bardzo chętnie. I nie mówię tu nawet o Sopocie czy Warszawie, mogę ją zabrać do domku w górach, przecież to dla dziecka atrakcja taka sama jak morze. Gdy byłeś smarkaczem jeździliśmy tam całą rodziną i bardzo ci się podobało...
- Nie, tato – uciął Michał - Zagrajmy w otwarte karty: wolę zapłacić za światopoglądowo neutralną opiekunkę niż zostawiać Weronikę z tobą, bo wiem że będziesz usiłował ją indoktrynować. Zabierać na zebrania, opowiadać o Jehowie. Każdy prezent jaki jej dotychczas dałeś był powiązany z Organizacją, która stanowi twoją obsesję. Nawet teraz, podczas rodzinnego obiadu, robisz za jej słup ogłoszeniowy i nie mam złudzeń, że kiedykolwiek będzie inaczej, bo w tym wieku jesteś już niereformowalny, a być może zawsze taki byłeś
- Ja indoktrynuję?! - Oburzył się Bogumił – A kto sprawia, że moje prezenty znikają? Dałem „Mój Zbiór Opowieści Biblijnych” i przy następnym spotkaniu już go nie miała na półce, zniknął. Dałem długopisik JW.ORG jak zaczęła interesować się rysowaniem i przy następnym spotkaniu już go nie było. I tak dalej, mogę mnożyć przykłady, okradasz wnuczkę z moich prezentów, monitorujesz moje rozmowy z nią, to dopiero inwigilacja!
- Ja nie chcę aby czytała twoje książki! W tym "Zbiorze" leje się krew, są widoczne sceny przemocy. To wszystko jest przygnębiające jak jasna cholera i niewłaściwe dla rozwijającego się umysłu dziecka.
- Patrzcie go, jaki wrażliwy! Takie jest życie i te książki dobrze to obrazują, zupełnie jak w Biblii. Myślisz, że pojmanego Jezusa piórkiem po stopach łaskotali?!
- Nie, pojmany Jezus został zmasakrowany przez ówczesny odpowiednik SB, o czym powinieneś coś wiedzieć z własnego doświadczenia!
- To ja może kawy podam i ciasto? – uśmiechnęła się Basia.
- Co ja ci takiego Michał uczyniłem, że jesteś teraz wrogiem moim i Boga? - Lamentował Bogumił - Zawsze sobie żyły wypruwałem, żebyś w życiu miał jak najlepiej, nawet zanim Prawdę poznałem. Nigdy w kolejkach po mięso nie stałeś, codziennie było na stole, tak samo pomarańcze, banany. Co w Pewexie albo Baltonie widziałeś na wystawie i ci się spodobało, zaraz dostawałeś. W szkole wyglądałeś jakbyś z Ameryki przyleciał: dżinsy, sportowe buty, zegarek elektroniczny...
- W szkole mnie nienawidzili! - Wybuchnął Michał. Dobrze wiedzieli co z ciebie za jeden, więc mogłem się trzymać tylko z podobnymi sobie dzieciakami aparatczyków. A przynajmniej do momentu gdy tobie się nie odwidziało i nie postanowiłeś dla odmiany zostać świętym i odciąć się od dotychczasowego środowiska. Boga o wybaczenie za grzechy prosiłeś, ale rodziny nigdy. A ja pamiętam ile razy z bankietów wracałeś pijany, pachnąc intensywnie damskimi perfum, ze śladami szminki na kołnierzu. Matka też widziała, ale milczała. Upokarzałeś ją, upokarzałeś mnie i niewiele się pod tym względem zmieniło. Basiu, oto człowiek, który zawsze żył jak chciał, nie oglądając się na innych, ale zarazem wymagając by inni zawsze żyli jak on tego oczekuje.
- Oścista ta ryba – stwierdził Bogumił – zawsze mnie to rozprasza, jak się nie mogę skupić na jedzeniu, bo muszę ości spomiędzy zębów wyciągać. Macie może wykałaczki?
- Naprawdę nie zamierzasz odpowiedzieć na to co właśnie powiedziałem, zignorujesz ten rzadki moment szczerości między nami, jak gdyby nigdy nic?
Bogumił zamilkł. Obtarł wąsy chusteczką. Michał czekał w nerwowym napięciu z nabitym na widelec kawałkiem filetu.
- Chciałbym przeprosić – zaczął po chwili Bogumił
Michał rozwarł usta z wrażenia, nigdy nie słyszał ojca wypowiadającego podobne słowa.
- Przeprosić, że za sprawą ojcowskiego zaniechania wychowałem cię na rozpuszczonego, bezczelnego, egoistycznego narcyza pielęgnującego latami wyimaginowane urazy. A najgorsza jest w tobie ta złośliwa małostkowość: dziadek dał wnuczce książkę – spalić. Dał długopisik – wyrzucić. I tak dalej. Jak umrę, to nagrobek też wykopiesz i wywieziesz, żeby nie mogła znaleźć mojego grobu? Przepraszam cię z tego miejsca Basiu za postawę mojego syna. Naprawdę chciałbym cofnąć czas i wychować go na lepszego mężczyznę,  odpowiedzialną, bogobojną głowę rodziny. Michale, jeśli przez swoją postawę nie będzie cię ze mną w Nowym Świecie, wiedz, że ostatecznie będzie w tym więcej mojej winy niż twojej i tak też przedstawię tę sprawę przed Jehową. Ale w nasze urazy proszę Weroniki nie mieszaj, ona wciąż jest do uratowania przed nadciągającym armagedonem.
Znów zapadła cisza, kawałek fletu spadł z widelca Michała z powrotem na talerz.
- Dobry ten biały sos! – Wypalił Bogumił naraz w dużo weselszym nastroju. - Czosnkowy, prawda? Miałem wątpliwości, ale jak się w nim filet zamoczy, to od razu ta rybka jest zjadliwa i nawet ości wtedy tak bardzo nie przeszkadzają. Spróbujcie sami!

Koniec epizodu czwartego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 02 Czerwiec, 2018, 19:11
10/10
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Czerwiec, 2018, 19:19
No i mam co chciałam :) jak zwykle świetnie napisany tekst , tylko, że...nie uśmiałam się jak przy poprzednich, bo to wygląda na gotowy scenariusz mojego życia, w roli brata Bogumiła jeden z dziadków mojego synka...błagam o zmianę scenariusza i zrobienia z głównego bohatera odstępcy ;) na Boga Bogumile, opamiętaj się!  :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 02 Czerwiec, 2018, 19:38
błagam o zmianę scenariusza i zrobienia z głównego bohatera odstępcy ;) na Boga Bogumile, opamiętaj się!  :D
Jakby z SB/nadzorcy zrobić odstępcę, powstałaby nam z tego postać tak karykaturalna, że Artur Schwacher jawił by się przy nim jako wybitna chwała polskiej palestry ;)

wróć, doradzano mi: nie wymieniaj imienia Artura nadaremno ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 02 Czerwiec, 2018, 20:09
Jatiw - Ekskluzywna Inkluzywność

Epizod.4 - niezwykle imponujący :) :) :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 02 Czerwiec, 2018, 22:54
Dla mnie mistrzostwo świata! Jak kiedykolwiek coś wydasz, to ja poproszę o pierwszy egzemplarz z dedykacją autora.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 03 Czerwiec, 2018, 00:18
No i mam co chciałam :) jak zwykle świetnie napisany tekst , tylko, że...nie uśmiałam się jak przy poprzednich, bo to wygląda na gotowy scenariusz mojego życia, w roli brata Bogumiła jeden z dziadków mojego synka...

Zaprawdę, każda opowieść o Bogumile jest natchniona przez autora i pożyteczna do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia w prawości.

błagam o zmianę scenariusza i zrobienia z głównego bohatera odstępcy ;) na Boga Bogumile, opamiętaj się!  :D

Ten scenariusz nie może się zyścić, bo oznaczałby zakończenie historii w słabym stylu. Na pociechę dodam, że sam autentycznie nie lubię z charakteru postaci Bogumiła, ale jest taki, jaki powinien być jeśli chodzi o styl opowieści. Pasuje do własnego bagienka.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 03 Czerwiec, 2018, 07:59
Tak, zrobienie zrobienie z brata Bogumiła odstępcy byłoby słabe, też nie lubię happy endów. Ciekawe byłoby natomiast się dowiedzieć jak to się stało, że były SB został świadkiem, może jakieś wspomnienia Bogumiła z lat młodości i ten moment nagłego oświecenia, ale aż boje się proponować tematykę, bo znów trafię ;) Tak czy inaczej czekam z niecierpliwością na kolejny odcinek.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: KaiserSoze w 03 Czerwiec, 2018, 08:24
Już prędzej go wyklucza czy coś.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zona_abrahama w 03 Czerwiec, 2018, 16:36
Cudeńko!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 04 Czerwiec, 2018, 23:18
Epizod 5. W którym brat Bogumił udziela młodemu Zachariaszowi pomocy duchowej i zdradza mu przepis na zawrócenie w głowie płci przeciwnej

- Bracie Bogumile, jest już może brat Paweł? – Zapytał nieśmiało Zachariasz Pień: kościsty, pryszczaty, rudowłosy nastolatek o bojaźliwej introwertycznej naturze, cieszący się w zborze przywilejem lektora.
Bogumił momentalnie nadąsał się: "brat Paweł to, brat Paweł tamto. Odkąd Bobkowskiego zamianowałem, ten wprost opędzić się od braci nie może, wszyscy mają do niego jakąś sprawę. Czyżby w zborze zaczął narastać niedopuszczalny kult jednostki? Trzeba będzie to w wolnym czasie ostrożnie zbadać".
- A o co Zachariaszu chodzi?
- A, nie, nic – uciął Zachariasz wyraźnie zakłopotany – poczekam aż przyjedzie.
Wyszkolony w SBckich technikach przesłuchań Bogumił od razu zorientował się, iż młodego coś gryzie, jakiś problem wymagający natychmiastowej interwencji wykwalifikowanego i dojrzałego duchowo starszego, który poważnie podchodzi do własnych obowiązków. Wypisz wymaluj, kogoś takiego jak on sam.
- Nie jestem pewien czy brat Paweł w ogóle dziś będzie. Zachariaszu, mamy dwadzieścia minut zanim zacznie się zebranie, pozwól ze mną do drugiej klasy.
- Eeee, nie trzeba, ja już może pójdę, w sumie to nieważne –wymamrotał Zachariasz, nerwowo przebierając nogami.
- Do drugiej klasy, teraz – Bogumił usiłował osłodzić kategoryczny ton głosu. Osłodzenie kiepsko wyszło, ale kategoryczny ton był wzorcowy i momentalnie zadziałał. Zachariasz powlókł się za nim do drugiej klasy niczym skazaniec na szafot.
- No siadaj i opowiadaj co cię trapi. Bo widzę, że coś cię trapi, a od czego są starsi, jeśli nie od tego, by przerzucić na nich swoje brzemię?
- Zachariasz usiadł, poprawił staromodnie oprawione okulary o grubych szkłach.
Wygląda jak anemik – pomyślał Bogumił – ale w jego rodzinie wszyscy tacy.
- Ale nie będziesz się bracie Bogumile śmiać? Bo się krępuję…
Brat Bogumił zapewnił, że nie będzie. Zresztą podczas komitetów nasłuchał się już takich opowieści, że szczerze wątpił, iż cokolwiek zdoła go jeszcze zaskoczyć bądź poruszyć, a jakby dodać do tego jeszcze wszystkie przeżyte bądź zasłyszane podczas kariery w SB anegdoty…
   Zachariasz z trudem wyznał wreszcie, iż od pewnego czasu zmaga się z nieczystością, a mówiąc konkretnie: onanizmem. Że ów nałóg zbiegł się w czasie z narastającym u niego zainteresowaniem płcią przeciwną. 
- Przewrotna sprawa ten onanizm – stwierdził brat Bogumił – bo jak weźmiesz do ręki Pytania Młodych Ludzi, to tam wyraźnie stoi w rozdziale poświęconym masturbacji, iż beztroskie oddawanie się tej czynności może w konsekwencji prowadzić do aktów homoseksualnych, a to prawdziwy paradoks: interesować się dziewczynami, a skończyć jako homoseksualista, przecież takie działanie jest zupełnie bez sensu, nie uważasz?
- No tak – przyznał niepewnie Zachariasz.
- No to skoro właśnie ustaliliśmy, że masturbacja jest bez sensu i w efekcie tylko oddala cię od stworzenia szczęśliwej chrześcijańskiej rodziny, przyjrzyjmy się dla odmiany temu, co mógłbyś zrobić, aby przezwyciężyć ten niecny, egoistyczny nałóg. Rozwiązania widzę zwłaszcza trzy: modlitwa, czytanie Biblii i wyruszanie w służbę.
- Ale bracie Bogumile, czy nie jest aby tak, że polecasz te trzy rozwiązania w przypadku każdego grzechu lub trudności?
- Ależ oczywiście! - Potwierdził entuzjastycznie Bogumił – I to właśnie dowodzi ich prawdziwości i natchnienia: trzy metody, które rozwiązują wszystkie możliwe problemy w życiu chrześcijanina. Żaden świecki człowiek nigdy nie podpowiedziałby ci czegoś równie uniwersalnego…A z tej płci przeciwnej, to podoba ci się ktoś konkretny, ktoś z naszego zboru?
- Sara mi się podoba, ale o niczym nie wie. Zawsze jak przechodzi obok, zalewa mnie gorąco i zaczynam się peszyć.
- Ach, Zachariasz, chłopaku, lubię cię – skłamał gładko Bogumił. - I dlatego chciałbym ci zdradzić niezawodny przepis na zawrócenie w głowie siostrom, znany w skrócie jako PPP. Czyli: Przywileje, Praca, Przyzwoitość.
   Cały zbór widzi, że nie ustajesz w trosce o przywileje. Wspaniale nam lektorujesz na studium Strażnicy, co  i dziś będziesz miał okazję. I radzę ci, przypatrz się pomiędzy akapitami temu, jak spoglądają na ciebie siostry, a zobaczysz jak im imponujesz. Uśmiechają się i myślą: „Ach, spójrzcie tylko na Zachariasza, jak stawia Jehowę na pierwszym miejscu. Gorliwy, kulturalny, szarmancki, z szanowanej rodziny. Niech no tylko dojrzeje, podłapie dobrą pracę, a kompletnie zakręci nam w głowach. Mieć takiego męża to będzie chluba!”
Zachariasz zaczerwienił się i z zakłopotaniem spuścił głowę.
- Poważnie mówię! - ciągnął Bogumił – zresztą sprawdź sam i zaproś dziś po zebraniu Sarę w służbę, o ile nie ma pary. Nie ma lepszego pretekstu do zacieśniania więzi niżeli wspólna służba Jehowie.
- Ale bracie Bogumile, ja się wstydzę.
- Żadnego wstydzę. Bądź odważny i weź przykład z Jezusa, on się kobiet nie bał. Zresztą prawdziwy wstyd, to nie pójść w służbę jak proszą. Jeśli ci odmówi, a sama nie ma pary, to będzie świadczyło, że nie jest na twoim poziomie, bo nie stawia spraw królestwa na pierwszym miejscu. A teraz chodźmy, pora już na zebranie, będziesz miał okazję przetestować to co mówiłem.
   Podczas studium – w przerwie pomiędzy lekturą akapitów - Zachariasz zgodnie z radą brata Bogumiła rozejrzał się ukradkiem po sali. Siedzące w pierwszych rzędach babuleńki miały nieobecne, wpatrzone w wieczność spojrzenia, z których nie mógł nic wyczytać, równie dobrze niektóre spośród nich mogłyby już być martwe, a i tak nikt by nie zauważył. Jego ojciec - rudy i kościsty okularnik - dostrzegając spojrzenie syna pokazał mu w akcie uznania uniesiony w górę kciuk. Następnie wzrok Zachariasza powędrował na tył sali, gdzie przy nagłośnieniu siedziała paczka zborowych luzaków, w tym blondwłosa Sara. Dziewczyna zaśmiewała się ukradkiem, zasłaniając usta, po czym nachyliła się do obsługującego nagłośnienie bruneta i coś wyszeptała.
   Był to Brajan, syn znanego w okolicy brutala, kombinatora, złodziejaszka oraz recydywisty. Bandziora, który pewnie kiblowałby do dziś, gdyby nie trafił na niego głoszący po więzieniach brat Bogumił, który z bliżej nieznanych powodów - zapewne dzięki błogosławieństwu Jehowy - znalazł z ową zagubioną owcą wspólny język, rozpoczął studium i ostatecznie doprowadził do Prawdy.
   Po swoim ojcu Brajan odziedziczył rosłą posturę, orli nos i wydatne kości policzkowe, jak również energię życiową. Należał do nieformalnej grupy w skład której wchodziła najbardziej luzacka i fajna młodzież zborowa. Taka, która umiała lawirować pomiędzy wiernością zasadom Jehowy, a równoczesną wiernością prawom jakimi rządzi się młodość. 
   Studium Strażnicy trwało w najlepsze, zaś Zachariasz kiedy tylko mógł kierował spojrzenie ku obiektowi swej skrytej, fatalistycznej miłości. Zobaczył jak Brajan skleca samolocik z papieru i rzuca w nic nie podejrzewającą Sarę, trafiając w ucho. W Zachariaszu aż się zagotowało: on by nigdy nie potraktował jej w podobny sposób, cóż za brak szacunku! Natomiast Sara najwidoczniej się nie przejęła, popukała się tylko wymownie po głowie, spoglądając na Brajana z udawaną naganą, po czym uśmiechnęła się i schowała samolocik do torebki.
   Zebranie i zbiórka dobiegły końca, bracia powoli rozchodzili się do domów bądź w służbę. Zachariasz zebrał się wreszcie na odwagę i zaczepił wychodzącą z sali Sarę w momencie gdy nie była akurat otoczona wianuszkiem innych sióstr.
- Ekhm, Sara?
-Odwróciła się w jego stronę, a gdy tylko zauważyła z kim ma doczynienia, jej usta momentalnie wykrzywił grymas zdegustowania.
- Czego chcesz…Zachariasz? - zapytała chłodno, a on poczuł się jakby był jej młodszym braciszkiem, który właśnie narobił w pampersa i prosi aby go przewinąć.
- Nie chciałabyś – spojrzał na własne buty - pójść ze mną w służbę?
Sara nabrała metr sześcienny powietrza w płuca, szykując się do udzielenia odpowiedzi, gdy od strony parkingu dobiegł ich głos dosiadającego ścigacza Brajana:
- Sara, dawaj tu w podskokach, nie mamy całego dnia!
- Na ścigaczu chcesz w służbę jechać, wariacie?! - Odkrzyknęła - Ja nawet kasku nie mam!
- Co z tego, też nie mam!
- Przepraszam cię Zachariasz, muszę lecieć, pogadamy innym razem – spławiła go z wyraźną ulgą, po czym lekkim krokiem osoby beztrosko szczęśliwej wskoczyła na motor i objęła Brajana w pasie, ciasno do niego przylegając. Ruszyli z piskiem opon.
   Obserwujący niknący na horyzoncie motocykl Zachariasz skurczył się, spuścił głowę, przyjmując kapitulacyjną pozę człowieka pomimo młodego wieku nawykłego już do odnoszenia porażek nie równoważonych przez sukcesy. Miał ochotę zapłakać.
Naraz na jego ramię opadła ciężka dłoń Bogumiła.
- No i co, Sara dziś nie mogła, bo umówiła się z Brajanem? Nie przejmuj się, poprosisz ją następnym razem. A jak nie, to tego kwiatu jest pół światu, jak nie ta, to będzie inna! A tymczasem chodź w służbę ze mną, ja też nie mam dziś pary.
 
Koniec epizodu piątego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 04 Czerwiec, 2018, 23:40
    :)            :)
    _             _
     \_(''o")_/
 Super Epizod 5
       5xTAK
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 05 Czerwiec, 2018, 10:25
Brat Bogumił, spec od wszystkiego, jak większość starszych, czekam czym jeszcze zabłyśnie :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: SJ23 w 10 Czerwiec, 2018, 15:26
We want more of brat Bogumił!!!!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 20 Czerwiec, 2018, 14:06
Uwaga, ogłoszenie zborowe!

Pragnę poinformować, iż najpóźniej pod koniec tego tygodnia Brat Bogumił i zbór nad którym sprawuje pieczę powrócą z kolejnym odcinkiem.

Drugi komunikat jest dalece bardziej budujący. Z prawdziwą radością dzielę się z wami nowiną, iż Brat Bogumił doczekał się adaptacji na jedną ze sztuk plastycznych, a konkretniej mówiąc: rysunek. Skontaktowała się ze mną pragnąca zachować anonimowość czytelniczka, która po lekturze opowiadań, pracując pod natchnieniem, sporządziła takie oto dostępne w załączniku dzieło - proszę zwrócić uwagę zwłaszcza na drugi plan oraz ukryte na nim aluzje, metafory i znaczenia. Nagródźmy proszę artystkę za jej trud gromkimi oklaskami!

Tymczasem życzę wam bracia i siostry wielu błogosławieństw, i do zobaczenia wkrótce.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 20 Czerwiec, 2018, 16:26
Podobizna- jak brat Bogumił- mistrzostwo świata...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 20 Czerwiec, 2018, 17:41
Towarzysz Bogumił.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 21 Czerwiec, 2018, 21:04
Ciekawe byłoby natomiast się dowiedzieć jak to się stało, że były SB został świadkiem

Epizod 6. W którym Bogumił poznaje Prawdę

   Przygotowujący się do wyjazdu na zebranie brat Bogumił z uznaniem ocenił stan wypolerowanych na błysk czarnych wizytowych półbutów: porządna eksportowa marka, ręcznie szyte, wysokiej jakości skóra licowa. Wiekowe, ale zadbane. Podeszwy już kilkakrotnie u szewca wymieniał, zamierzając w tej parze chodzić tak długo, aż nie będzie się już nadawać do dalszego użytkowania bądź naprawy. I nawet gdy buty rozlecą się kompletnie, on i tak ich nie wyrzuci, bo w tym wypadku chodziło o coś więcej niżeli funkcjonalność. Chodziło o sentyment, wspomnienia. Związaną z nimi historię, która wracała za każdym razem gdy na nie spoglądał. To było tyle lat temu, a wciąż pamięta jakby to było wczoraj…
   Zadzwonił dzwonek. Poirytowany Bogumił odgryzł kawałek wędzonej kiełbasy i ruszył do drzwi. Kogo to cholera znowu niesie, myślał, bowiem nikogo nie oczekiwał, a nieoczekiwani goście zawsze byli kłopotliwi.
Uchylił drzwi. Stał w nich mężczyzna w wieku Bogumiła  noszący na sobie beżowy płaszcz i szary wełniany kaszkiet. W jednej dłoni miał trzymał książkę w czarnej oprawie, w drugiej zaś skórzaną torbę.
- Dzień dobry – przywitał się grzecznie – przychodzę dziś do pana, bo chciałbym zapytać, czy w dzisiejszych niespokojnych i dynamicznie zmieniających się czasach wciąż możemy polegać na zawartych w Biblii wskazówkach? Czy mógłbym wejść na chwilę i porozmawiać….
- A idź pan w cholerę! - burknął wypełnionymi kiełbasą ustami Bogumił i usiłował zatrzasnąć drzwi, jednak pomiędzy nie z szybkością i zwinnością godną węża wśliznęła się stopa w gustownym czarnym bucie.
- Pójdę gdy skończę, a jeszcze nie skończyłem!- stwierdził hardo przybysz, mrużąc złowrogo oczy.
Twardy zawodnik, pomyślał Bogumił z uznaniem. Lubię takich z charakterem, ciekawe co ma do powiedzenia. Po czym zaintrygowany uchylił drzwi i zaprosił nieoczekiwanego gościa do środka.
- Roman Wężycki jestem – przedstawił się nieznajomy i krzepko uścisnął prawicę Bogumiła.
   Przybysz okazał się Świadkiem Jehowy. Bogumił wiedział kim są Świadkowie. Za PRLu nie byli jakoś szczególnie kochani przez władzę ludową, jak przystało na wyznanie religijne o amerykańskim pochodzeniu i poglądach nie po linii Partii. Za pacyfizm, uchylanie się od służby wojskowej i oferowanie ideologicznej alternatywy dla komunizmu pod postacią rządu bożego i raju na ziemi nałożono na nich zakaz, karano odsiadką i rozpracowywano. Bogumił co prawda nie uczestniczył w podobnych operacjach, ale znał towarzyszy, którzy mieli na ten temat do powiedzenia co nieco z autopsji i czasem przy wódce rozwiązywał im się język.
   Bogumił zaoferował gościowi kawę. Roman zaczął rozmowę od Biblii, jednak temat szybko wysmyknął się sztywnym ramom organizacyjnej ewangelizacji i zszedł na wspominki przeszłości.  Do czasów niedotkniętych jeszcze przez upadek dawnych granic, ideologii, ekonomii i stylów życia. Czasów w których nie hulały prywatyzacja oraz wolny rynek i nawet jeśli pewne sprawy były trudniejsze, to poniekąd też prostsze, być może dlatego, że obaj byli wówczas młodsi, a młodość nieodmiennie wspomina się z nostalgią.
   Kawa się skończyła, więc Bogumił, któremu rozmawiało się świetnie i naprawdę nie pamiętał by w ciągu ostatnich miesięcy równie przyjemnie spędził czas, zaoferował Romanowi kieliszek brandy i cygaro. Brandy Roman nie pogardził, ale cygara jako niepalący odmówił. Półtora godziny minęło jak z bicza trzasł i Roman musiał się zbierać, ale wcześniej panowie umówili się na następne spotkanie. A po nim na kolejne i jeszcze jedno...Zanim Bogumił się spostrzegł byli już przyjaciółmi uwikłanymi w nader niestandardowe studium biblijne, w którym o Bogu i Biblii mówiono najmniej.
- Ale ty wiesz – zaśmiał się któregoś razu Roman gdy Bogumił polewał mu orzechówkę do kamionkowego kieliszka – że za PRLu bylibyśmy wrogami? Nielegalnie ukrywałem powielacz i kopiowałem na nim publikacje, a za to była ciupa. W ciupie zresztą byłem za odmowę służby wojskowej.
- I z perspektywy czasu oceniasz, że było warto? Inni w twoim wieku w woju przeżywali przygody życia, chodzili na przepustki, zaliczali panienki. A ty marnotrawiłeś czas pod celą z recydywistami, modląc się, ażeby któryś nie zapałał do ciebie afektem.
- Jasne, że było warto. Zacząłem tam nawet dwa studia biblijne. Zresztą, jeśli nie chcesz cierpieć w obronie własnych poglądów, to co to za poglądy? Ty w SB nie walczyłeś w obronie tego w co wierzyłeś?
- Wierzyłem, nie wierzyłem, ktoś musiał to robić. Ktoś musiał rządzić, trzeba było zaproponować ludziom jakiś ustrój, jakąś ekonomię, jakieś stosunki z sąsiadami, aby wszystko się kręciło. Zadbać o to, aby w miarę możliwości nikt nie rozpieprzył tej z lepszym lub gorszym skutkiem realizowanej wizji z którą kupa ludzi związała swój los. Ustrój upadł i teraz ci co byli w opozycji wypróbują swoją wizję, ale większość partyjniaków i tak spadnie na cztery łapy, możesz mi wierzyć. Lata miną, ludzie z perspektywy czasu przyjrzą się temu co przyniosła prywatyzacja i zaczną wołać: „komuno wróć!”
- Ci co byli w opozycji będą odtąd rozdawać karty, ale ciebie przy stole już nie będzie. Słuchaj, Boguś, obaj wiemy, że zostałeś negatywnie zweryfikowany i do służby w policji już nie wrócisz. Ale własnej natury nie oszukasz. Jesteś stworzony do tego, by służyć idei większej od ciebie samego. By nadzorować i karać, prowadzić dochodzenia i wydobywać na światło dzienne prawdę. Pilnować by inni nie zeszli na złą ścieżkę. Związek Radziecki jest już historią. Teraz to wszystko – Roman wprawił dłonią w ruch ozdobny globus stojący na stole – będzie należeć do Ameryki, ona nie ma już godnego rywala, zarówno militarnie, jak i ekonomicznie czy kulturowo. Dołącz do zwycięzców Boguś, a nadal będziesz mógł robić to co kochasz, nadal pozostaniesz użytecznym i ominie cię śmietnik historii. Dołącz do Świadków Jehowy, jesteśmy pierwszym powiewem Zachodu na Europę Wschodnią, spójrz tylko na to jak wydrukowane są nasze publikacje: na tę wizję, na ten jankieski rozmach i marzenie, do którego niedługo będzie aspirować cały glob.
- No, gdy tak stawiasz sprawę, to ma to jakiś sens – przyznał z wahaniem Bogumił – ale w tego twojego Jehowę, to ja uwierzyć nie potrafię.
- Jak odpowiednio długo będziesz uczęszczać na zebrania, czytać Biblię i publikacje Towarzystwa Strażnica, modlić się, prosić o kierownictwo i zrozumienie, to w końcu uwierzysz – zapewnił Roman. - Ale jakie ma znaczenie kwestia istnienia czy nieistnienia Boga w obliczu wyboru przed którym stoisz, co to zmienia? Jeśli  finalnie okaże się, że Jehowa istnieje i faktycznie ma taki plan dla ludzkości jak głosimy, a ty będziesz mu wiernie służył, to po zakończeniu tego systemu rzeczy czeka cię wieczna nagroda. Jeśli zaś Bóg nie istnieje, to po śmierci pójdziesz w nicość, jak i cała reszta świata, ale zanim to nastąpi będziesz przynajmniej robił to w czym jesteś naprawdę dobry. Moim zdaniem Prawda to dla ciebie idealny układ z której strony by nie spojrzeć. Potrzebujemy ludzi takich jak ty, Boguś. A ty potrzebujesz ludzi takich jak my i w głębi serca doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. Jesteś człowiekiem czynu, a tacy nigdy nie przechodzą na pełną emeryturę i nie zmieniają starych przyzwyczajeń. Proponuję ci, byś zmienił trochę we własnym życiu, tak by ostatecznie wszystko pozostało bez zmian. Przemyśl to dobrze.
   Bogumił przemyślał to dobrze i doszedł do wniosku, że faktycznie nie ma obecnie lepszego pomysłu na życie niż to co oferuje mu brat starszy Roman Wężycki i jego amerykańska organizacja religijna. Krótko po tym rozpoczął z nim bardziej tradycyjne studium biblijne, a pół roku później usymbolizował swe oddanie Jehowie chrztem. Niedługo po tym u Romana została zdiagnozowana terminalna choroba. Wylądował w szpitalu. Bogumił regularnie odwiedzał przyjaciela, choć atmosfera nie była już podobnie swobodna co podczas domowych spotkań, a Wężycki nikł w oczach.
- Na mnie już pora, Bogumile – stwierdził pewnego dnia Roman - To że się ochrzciłeś poczytuję za wielki sukces, swój i Jehowy. Ale to wciąż za mało, musisz zostać starszym, Bogumile, nie znam lepszego kandydata na moje stanowisko, a wkrótce będzie na nim wakat. Obiecaj mi, że będziesz się starał o przywileje i zaopiekujesz się zborem pod moją nieobecność. Wejdź w moje buty, jestem przekonany że będą na ciebie pasować!
Wzruszony Bogumił nie potrafił wydobyć z siebie głosu, uścisnął tylko słabnącą dłoń przyjaciela. Dwa dni później Roman zmarł. 
   Stojący na mównicy Bogumił przerwał wspominki i zanim odmówił rozpoczynającą zebranie modlitwę jeszcze raz z nostalgią przyjrzał się wypolerowanym półbutom. Pasowały idealnie.

Koniec epizodu szóstego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 21 Czerwiec, 2018, 23:02
Są umysły stworzone do rządzenia - yhm, panoszenia się - i są umysły stworzone do poddaństwa. Dół winduje oprawców do góry, 'bo przecież tutaj kogoś takiego potrzeba'. A ta amerykańska korpo-sekta stwarza mikroklimat takim czubkom.

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 22 Czerwiec, 2018, 05:55
czekam z niecierpliwością na odcinek w którym Bogumił walczy z wątpliwościami, które podsuwa mu Szatan Diabeł...

i na odcinek w którym Bogumił próbuje nawracać swoje wcześniejsze ofiary (opozycjonistów których prześladował jako SB-ek)..

i na odcinek w którym Bogumił staje w obronie prawych mierników Jehowy okazując lojalność przez zostawienie sprawy ukarania pedofila w rękach Jehowy...

i na odcinek w którym Bogumił w uczony sposób dyskutuje z przemądrzałym lewicowym ateistą neomarksistą trockistą
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 22 Czerwiec, 2018, 18:35
A ja myślę, że brat Bogumił powinien przeprowadzić wreszcie jakiś soczysty komitecik. Na pewno by się w tym odnalazł ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: SJ23 w 22 Czerwiec, 2018, 21:03

Skontaktowała się ze mną pragnąca zachować anonimowość czytelniczka, która po lekturze opowiadań, pracując pod natchnieniem, sporządziła takie oto dostępne w załączniku dzieło - proszę zwrócić uwagę zwłaszcza na drugi plan oraz ukryte na nim aluzje, metafory i znaczenia. Nagródźmy proszę artystkę za jej trud gromkimi oklaskami!

Tymczasem życzę wam bracia i siostry wielu błogosławieństw, i do zobaczenia wkrótce.

Gromkie brawa dla artyski i autora!
Naprawdę Bogumił jak w mordę strzelił.Jestem zachwycony. Rysunek oddaje w pełni moje wyobrażenie o Bogumile.
Może uda się to kiedyś wydać. To byłaby świetna okładka.

Co do ukrytych aluzji, metafor i znaczeń, to ja dostrzegam:

1) znak SS zamiast JW.Org
2) W ręce Jezusa pałka UB zamiast miecza
3) Jehowa na tronie ma facebookową rączkę do lajka
4) No i ten jednorożec, na którym pędzi Jezus. Ale co to oznacza to nie wiem.

Ktoś widzi coś jeszcze?

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 22 Czerwiec, 2018, 22:53
- krawat jest tak nietypowo ułożony, jak gdyby kończył się zaraz pod dolną belką (kojarzy mi się ze stylem wiązania w harcerstwie),
- wokół postaci mającej wyobrażać Pana Jezusa jest 5 gwiazd; Objawienie we fragmencie mówiącym o Jego władzy nad zborami przedstawia ich siedem jako pełnię tej władzy - czyżby ta postać była czegoś pozbawiona, bo nie jest Nim?
- róg zwierzęcia jakby wkłada B. coś do głowy - akurat z lewej jego strony; zazwyczaj w produkcjach Disney'a to zło usadowione było na lewym ramieniu postaci.

To tyle ponadto z mojej strony:-)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 22 Czerwiec, 2018, 22:59
moje trzy grosze:
przyglądam i zastanawiam się ? -  co oznacza 5 gwiazdek, 5-cio ramiennych -ciekawa symbolika ::)
na konstelacje dużego i małego wozu, za nic nie pasuje :D
Być może, to symboliczny król ''wschodu'' z wielkiego mocarstwa czerwonego?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 22 Czerwiec, 2018, 23:03
Ktoś widzi coś jeszcze?

Ja tylko od siebie dodam, że się tej grafiki nie spodziewałem i nie brałem udziału w tworzeniu, więc nie jestem w stanie powiedzieć co miała na myśli, mogę się jedynie domyślać, jak wy wszyscy. Natomiast moją uwagę zwraca róg jednorożca, którego dosiada Jezus - mam wrażenie, że jego kształt i wygięcie są takie same jak u Bestii ze Wspaniałego finału Objawienia, klasyczne rogi jednorożców to wszak proste świderki.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 24 Czerwiec, 2018, 00:37
Epizod 7. W którym Zachariasz ma do brata Bogumiła ważną sprawę

- Zachariasz, obiad, czekamy! – zawołała matka.
Zachariasz zbiegł po schodach ubrany w czarny, trzyczęściowy, szyty na miarę garnitur, który na jego gorącą prośbę zafundował mu niedawno ojciec. Obok krzesła postawił czarną skórzaną torbę.
- Wybierasz się gdzieś Zachariaszu? – po modlitwie zagadnął ojciec.
- A i owszem – odparł z podekscytowaniem Zachariasz – Jadę do brata Bogumiła, mam do niego sprawę.
- Zachariaszu, więcej pulpetów sobie nałóż – nagabywała matka, kobieta o tuszy tak pokaźnej, że jej samej restrykcyjna dieta dobrze by zrobiła – białko zdrowe, dobrze robi na tkanki. Przytyjesz trochę, będziesz miał więcej energii...
- Aldona! – wszedł jej w słowo mąż – Przecież nie raz już o tym rozmawialiśmy, w mojej rodzinie wszyscy są tacy. Szczupły nie znaczy od razu, że słaby. Zresztą jak podrośnie i dostanie pracę biurową, najlepiej w księgowości, jak ja, to krzepa i tak nie będzie mu do niczego potrzebna.
- Romualdzie, ale to dla jego dobra, żeby się zaokrąglił nieco.
- Ale przecież w ciągu ostatnich miesięcy trochę już przytył, nie zauważyłaś? Dałabyś choć raz zjeść w spokoju! No, powiedz synek, jak się garnitur nosi, pierwsza klasa, nie? – ojciec szturchnął Zachariasza w bok, zgrywając luzaka zawadiakę, ale wyszło mu sztucznie i nieprzekonująco, bo podobnych gestów nigdy nie miał okazji ćwiczyć, od zawsze będąc raczej wyciszonym introwertykiem, którego prawdziwi zawadiacy ignorowali lub prześladowali.
- Wspaniały, tato. Najlepszy prezent bez okazji, jaki dostałem na osiemnaste urodziny, których nie świętowałem.
- No nie? A ci powiem, że jak mnie poprosiłeś o pieniądze, to w pierwszej chwili miałem wątpliwości, bo to jednak wydatek. Po co taki z pracowni krawieckiej, jak na wieszakach gotowe wiszą za pół ceny i nikt różnicy nie zauważy. Ale teraz patrzę na ciebie i różnicę zauważam, faktycznie dopasowany. I po czasie myślę, że miałeś rację: teraz jesteś dorosły, to w zborze reprezentujesz rodzinę na równi ze mną czy matką, a to zobowiązuje. Inni by poprosili o rower albo o komputer, a ty o garnitur. Oprócz chrztu i lektorowania na zebraniu to kolejna prawdziwie dojrzała decyzja w twoim życiu, jesteśmy z matką dumni, prawda?
Zachariasz zerknął na zegarek.
- Autobus, muszę lecieć – porwał torbę i ruszył na przystanek.
- Ależ ten chłopak ma ostatnio energię! – zachwyciła się Aldona – cały czas gdzieś biega, wciąż w ruchu, wciąż poza domem. A pamiętasz jak jeszcze kilka miesięcy temu był tak straszliwie przygaszony, że ledwo nogami powłóczył, ze spuszczoną głową, wpatrując się we własne buty, a głos miał słaby taki, jakby na łożu śmierci leżał?
- Ta przemiana ma coś wspólnego z bratem Bogumiłem – stwierdził Romuald - Pamiętasz tę niedzielę ze cztery miesiące temu, jak nasz chłopak przed zebraniem mówił, że ma problem duchowy i musi poprosić starszego o pomoc? Brat Bogumił zabrał go wtedy do drugiej klasy i udzielił porady życiowej, po której Zachariasz podobno ujrzał naturę świata, siebie samego, a także swoje życiowe cele w zupełnie nowym świetle, cokolwiek to znaczy. Więcej wyjawić ani wyjaśnić mi nie chciał i chyba muszę zaakceptować, że mają z bratem Bogumiłem swoje sekrety. Nie wiem, może się chłopak o następne przywileje stara? Powiem ci jeszcze w zaufaniu, choć może to i niechrześcijańska postawa, ale zazdrosny jestem o brata Bogumiła. Jako głowa rodziny to ja powinienem wiedzieć wszystko o moim synu, udzielać Zachariaszowi porad, wskazywać mu kierunek, stanowić wzorzec męskości w który będzie się z uwielbieniem wpatrywał!
- Sosu chrzanowego sobie więcej nałóż, chrzan zdrowy, poprawia funkcjonowanie układu odpornościowego, będziesz miał mniej infekcji.
- Już nakładam, Aldona, już nakładam…
   Brat Bogumił oddawał się lekturze Paście Trzodę Bożą gdy zadzwonił dzwonek. Pospiesznie ukrył podręcznik zborowy o najwyższej klauzuli tajności, po czym ruszył otworzyć. W drzwiach stał Zachariasz Pień w dopasowanym czarnym garniturze. Na nosie miał okulary przeciwsłoneczne, a w dłoni czarną skórzaną torbę.
- Witaj, bracie Bogumile. Umawialiśmy się na szesnastą i jak sam możesz stwierdzić, jestem punktualnie.
- Powiem ci Zachariaszu, zaskoczyłeś mnie, taki tajemniczy byłeś przez telefon – stwierdził Bogumił wpuszczając gościa do mieszkania - Usiądź, porozmawiajmy, bo ciekaw jestem co cię sprowadza.
- Komputer, bracie Bogumile. Wpierw muszę mieć dostęp do komputera i wtedy porozmawiamy.
Zaskoczony Bogumił poprowadził Zachariasza do salonu, gdzie na biurko stał wysłużony, przynajmniej piętnastoletni PC.
- Ale jak coś specjalnego potrzebujesz, to sam się obsłuż, bo ja potrafię na nim tyle, żeby sobie biblioteczkę towarzystwa włączyć, na JW.ORG wejść albo emajla raz na jakiś czas napisać, nic więcej.
- Chwilka – Zachariasz uruchomił komputer – siądź tu blisko bracie Bogumile i zrób miejsce na biurku, bo sprawa jest poważna.
   Bogumił ocenił wzrokiem zalegające na biurku szpargały, następnie wraz z uschniętą paprotką zgarnął je bezceremonialnie do kosza na śmieci. Odkąd owdowiał miał wyraźne problemy z utrzymaniem porządku w mieszkaniu, ale dla kogo miałby się starać, skoro na co dzień i tak jest sam?
Zachariasz tymczasem otworzył torbę i wydobył z nią tekturową, zapinaną na gumkę aktówkę, którą położył na zwolnionym przez szpargały miejscu.
- Co to takiego?
- Za chwilę – Zachariasz otworzył napęd CD i włożył do środka wydobytą z wewnętrznej kieszeni marynarki płytę. Umieścił nośnik w napędzie. Uruchomił odtwarzanie. Na ekranie pojawił się domyślny program do odtwarzania plików wideo. Nagranie ruszyło.
- Patrz, bracie Bogumile. Zrobiłem kompilację całego dochodzenia, tu jest wszystko!
   Na ekranie pojawiła się siedząca w parku na trawie grupka młodzieży, pośród której można było dostrzec...Brajana Ogiera. Popularnego młodego brata, syna nawróconego recydywisty, którego to recydywistę niegdyś do Prawdy przyprowadził brat Bogumił. Brajan znany był w zborze ze swojego energetycznego usposobienia, otaczania się śmietanką zborowych młodziaków-luzaków, a także z pasji jaką żywił do ryzykownej jazdy ścigaczem, czym również budził u niektórych podziw.
- Zaraz, czy mnie się zdaje, czy ci ludzie wkoło niego to światusy? - zaniepokoił się Bogumił.
- Jeszcze jacy, bracie Bogumile! Spójrz tylko na koszulki i bluzy, co mają nawpisywane i nadrukowane: 666, imiona demonów, wizerunki demonów, nazwy i symbole zespołów metalowych i death metalowych. Takie to towarzystwo. Ale to dopiero początek, przewińmy o trzydzieści pięć sekund…
I oniemiały brat Bogumił ujrzał, jak Brajan przyjmuje i zapala papierosa, którym go poczęstowano.
- Skąd ty w ogóle masz te nagrania, Zachariaszu?
- Okulary szpiegowskie, w sklepie detektywistycznym kupiłem – stwierdził z dumą - Tu na oprawkach są takie mikro kamerki, obraz się zgrywa na kartę, z karty na komputer, a dalej to już można dowolnie obrabiać i na dowolne nośniki nagrywać. Kupiłem, a potem to już z pomocą Jehowy: szedłem tam, gdzie podejrzewałem, że może czaić się grzech wymagający interwencji starszych, zduszenia w zarodku nim wyda plugawe owoce.
- Zuch! - wyrwało się bratu Bogumiłowi, choć natychmiast uzmysłowił sobie, że sytuacja jest poważna i nie może sobie pozwolić na podobną poufałość, gdy w grę wchodzą poważne naruszenia prawa bożego, a być może i komitet sądowniczy. Musi zachować oficjalną pozę.
- Czy oprócz tego materiału masz coś jeszcze, Zachariaszu?
- Zachariasz uśmiechnął się złowrogo, a Bogumił zdał sobie sprawę, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy Zachariasz zmienił się w widoczny sposób. Chodził wyprostowany, sprężystym krokiem. Nie unikał kontaktu wzrokowego. Jego głos nabrał pewności siebie, a ciało masy. Nawet ostrzygł się modnie i ubrał stylowo. Ale jak, kiedy, dlaczego? Co takiego go obecnie napędzało?
- Bracie Bogumile, przed nami prawdziwa bomba!
   Zachariasz przewinął video. Blok, a na jego tle siedzący na ławce Brajan i Sara Dajska, cieszący się słoneczną pogodą i popijający piwo z butelek. Sara ostatnimi czasy bardzo zbliżyła się do Brajana, co i rusz można ich było dostrzec jadących razem na ścigaczu, nawet w służbę. W pewnym momencie nagrania dłoń Brajana powoli, stopniowo, jakby od niechcenia poczęła się zbliżać ku dekoltowi Sary, aż wreszcie...wylądowała pod bluzką!
Bogumił otworzył z wrażenia usta tak szeroko, że aż siedzący obok Zachariasz poczuł smród jego nieświeżego oddechu.
- Ale to jeszcze nie wszystko bracie Bogumile. Bowiem najlepsza część tej kompilacji grzechu dopiero przed nami! Ostatnia część, nakręcona przedwczoraj!
   Zachariasz przewinął video. Zapłakana Sara przed blokiem kłóci się z Brajanem, w pewnym momencie poirytowany Brajan wsiada na ścigacza i odjeżdża. Sara wrzuca do kosza na odpadki trzymaną w ręce foliową torbę i krokiem osoby pokonanej przez życie wraca do bloku. W tym momencie kamera poczyna się ruszać. Zachariasz z nagrania dopada kosza na śmieci, otwiera, wyciąga torebkę foliową, przegląda zawartość. W środku oprócz opakowań po kosmetykach jest…zużyty test ciążowy. Zachariasz wydobywa go na światło dzienne niczym świętego graala, kamera rejestruje wynik: jest pozytywny. Wideo zatrzymuje się.
Zachariasz wyciągnął z kieszeni marynarki test ciążowy i położył go na blacie biurka, obok aktówki.
- Teraz możesz zerknąć, bracie Bogumile.
Bogumił otworzył aktówkę. Wewnątrz były wydrukowane ujęcia z nagrania, które przed chwilą zademonstrował mu Zachariasz. Brajan palący papierosa, Brajan z ręką pod bluzką Sary, Sara wyrzucająca torebkę foliową, Zachariasz wydobywający z torebki test ciążowy.
Zapadła cisza na jakieś pół minuty.
- Zdajesz sobie sprawę – przerwał ją Bogumił – że to musi zostać między nami? To bardzo poważne zarzuty, bardzo poważne dowody i będę się tym musiał zająć szybko i z pełną stanowczością, ciebie natomiast poprosić o absolutną dyskrecję. Chciałbym też abyś wiedział, że Jehowa jest w tej chwili z ciebie bardzo dumny. Że ja jestem z ciebie bardzo dumny.
- Ależ oczywiście, bracie Bogumile, możesz liczyć na moją pełną dyskrecję, wszystkie materiały są rzecz jasna do twojej dyspozycji. Chodzi mi tylko o czystość zboru i bożą sprawiedliwość. Jako świadek jehowy stawiający sprawy królestwa na pierwszym miejscu i ubiegający się o kolejne przywileje, po prostu nie mogłem stłumić przeczucia, że ta para zbliżając się ku sobie zarazem stopniowo oddala się od Jehowy. I jak widać, miałem rację. Nie mogę sobie tylko wybaczyć, że zareagowałem tak późno, być może części tego zła udałoby się uniknąć.
   Wpatrujący się w oczy Zachariasza Bogumił wreszcie pojął czym była owa skrywana siła, która napędzała go przez ostatnie miesiące i doprowadziła do przemiany. To była nienawiść.
- I proszę, bracie Bogumile, niech mój udział w całej sprawie zostanie tylko między nami, dobrze?
Bogumił skinął głową.
   Zachariasz półleżał na wersalce zajadając się winogronami, które podrzucał w powietrze, a następnie łapał ustami. To był niezwykle udany dzień. Dzisiejsze spotkanie z bratem Bogumiłem uruchomiło tryby nieuchronnego w swym fatalizmie mechanizmu zwanego komitetem sądowniczym. Mechanizmu, który swymi zębatkami nieuchronnie przerabiał upadłych pomiędzy nie grzeszników na miazgę.
   „Na początku było słowo”. A on, Zachariasz, był już po słowie, przedstawił niezbite dowody nieprzejednanemu bratu starszemu, który w najbliższej przyszłości poprowadzi komitet bądź komitety Sary i Brajana. Dzisiejszy dzień, cóż to było za preludium do nadciągającej tragicznej opery! Zachariasz z przymkniętymi oczami, w ekstazie przebierał w powietrzu palcami, jakby wygrywając melodię na niewidzialnym pianinie. A później kolejne akty. Wykluczenie, odrzucenie, skrucha, powrót. A wcześniej ślub, ślub i poród. I tak oto stopniowo, nieuchronnie Brajan i Sara staną się zaledwie cieniami młodych, pełnych energii i marzeń ludzi, którymi byli do niedawna. Złączyła ich namiętność, lecz owoce tej namiętności pod postacią oficjalnego związku i rodzicielstwa paradoksalnie z czasem doprowadzą do tejże namiętności śmierci. Codzienność wyssie romantyzm z ich życia. Ona po porodzie zapewne dorobi się rozstępów – oby były jak najrozleglejsze – przytyje i zgorzknieje. On utraci pozycję zborowego luzaka, rzesze głodnych flirtu sióstr, zastępy gotowych do szaleństw braci. Jego brzemieniem stanie się pozycja głowy rodziny, codzienna fizyczna harówka na etacie, nieustanny niepokój o to czy dotrwają finansowo do pierwszego.
   Być może nawet z czasem znienawidzą się i w momentach rozgoryczenia jedno będzie oskarżać drugie o obrabowanie z perspektyw i najlepszych lat życia? Kto wie, wszak otchłanie potencjalnych pretensji są przepastne i och, jakże satysfakcjonujące!
   Po przegubie Zachariasza wspinała się biedronka. Poczekał, aż znajdzie się po wewnętrznej stronie dłoni, po czym stopniowo, powoli zacisnął ją, miażdżąc owada, a następnie strzepując niedbale na dywan.
   Zarechotał donośnie i począł cytować parodystycznym, groteskowym, a zarazem złowrogim tonem głosu słowa, które przed kilkoma miesiącami w drugiej klasie wyrzekł do niego brat Bogumił, dając mu przykład tego, jak rzekomo będą się do niego odnosić kobiety, gdy tylko nad sobą popracuje. Słowa, które Zachariasz doskonale zapamiętał:
- „Ach, spójrzcie tylko na Zachariasza, jak stawia Jehowę na pierwszym miejscu. Gorliwy, kulturalny, szarmancki, z szanowanej rodziny. Niech no tylko dojrzeje, podłapie dobrą pracę, a kompletnie zakręci nam w głowach. Mieć takiego męża to będzie chluba!”

Koniec epizodu siódmego

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 24 Czerwiec, 2018, 11:49
Chciałbym i ja wyrazić swój zachwyt jaki towarzyszył mi lekturze kolejnych epizodów "Brat Bogumił -the series"  :) Brawo, brawo, brawo  :) Niesamowicie zebrane i opowiedziane historie, które ŚJ i exŚJ niejednokrotnie sami mogli przeżyć czy słyszeć lub widzieć je w swoich zborach. Niesamowita dbałość o szczegóły jak choćby dobór imion i nazwisk bohaterów. Bardzo plastyczne opisy postaci sprawiające że niemalże widzimy bohaterów czytając kolejne epizody. To co dodatkowo mnie fascynuje to sposób prowadzenia opowieści tak, że równie prawdopodobne jest to że w finale brat Bogumił doznaje wybudzenia lub kryzysu i załamania ale też możliwy jest triumf wzniosłych zasad i jedynie słusznych procedur jak to zwykle bywało w dramatach kongresowych.
Jeszcze raz dziękuję Ci Ekskluzywna Inkluzywność i proszę o wiecej i więcej  :)
 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 27 Czerwiec, 2018, 18:29
Epizod 8. W którym przebywająca na egzotycznych wakacjach rodzina Bobkowskich rozmawia o zborze i o bracie Bogumile.

   Obserwowała go, jak niespiesznie kroczył w jej stronę po wilgotnym piasku. Stopy w sandałach co i rusz obmywały fale, zaś białymi lnianymi szortami oraz niebieską koszulką polo targał nadmorski wiatr. Wyprostowany, wysportowany, o atletycznej sylwetce; prezentował się niczym Pierce Brosnan w GoldenEye. Justyna po raz kolejny odczuła zadowolenie z dokonanego przed laty wyboru matrymonialnego: Paweł Bobkowski okazał się  pod każdym względem godną niej partią, nie pomyliła się względem drzemiącego w nim potencjału.
- Bogumił Kozioł dzwonił. Z aplikacji internetowej, ciekaw jestem kto mu ją nagrał, skoro nowoczesna technologia to kolejna z dziedzin życia względem których pozostaje beztroskim ignorantem.
Paweł poprawił okulary przeciwsłoneczne Ray-Ban i usadowił się na leżaku obok żony, pociągając łyk drinka. Nieopodal ich syn Piotruś bawił się w stawianie babek z piasku.
Justyna odłożyła anglojęzyczne wydanie magazynu Vogue, który zwykła czytywać wyłącznie w oryginale.
- Co chciał?
- Pytał kiedy wracamy. Organizuje komitet Brajanowi Ogierowi oraz Sarze Dajskiej i chce mnie do niego powołać.
- Za co?
- A za co można mieć komitet, jak się ma te 17-18 lat? - spytał retorycznie z głosem przepełnionym poirytowaną goryczą - Z coraz większym trudem przychodzi mi współpraca z nim, a nawet udawanie że go szanuję, nie mówiąc już o posłuszeństwie. Pamiętasz jak krótko po zamianowaniu mnie na starszego ten debil chciał wygonić demona z psychotyka? I opukiwał ściany młotkiem, aż sąsiedzi dostawali wścieklizny, a na końcu spalił książkę kucharską i odtrąbił własne zwycięstwo, podczas gdy ja wcześniej mocowałem się z chorym aby podać mu psychotropy? Ujrzałem wtedy z całą klarownością, że to ludzie tacy jak on są głównym problemem Organizacji. Że póki ten beton mentalny nie wymrze lub nie zostanie sprowadzony na margines, nic się w niej nie zmieni na lepsze, a młodzi dalej będą odpływać tysiącami. Mamy 21 wiek, Justyna. To nie lata pięćdziesiąte, dzisiejsi nastolatkowie nie mają i nie będą mieć mentalności swoich dziadków. Tymczasem Organizacja ma im do zaoferowania jedynie mentalny powrót do przeszłości: nakazy, kary i przestrogi, żadnej inspiracji, żadnego zrozumienia. Dlatego jest niemodna i stanowi brzemię w które się wrodzili i które chcą porzucić na rzecz atrakcji jakie oferuje świat. I jeśli czegoś z tym nie zrobimy, jeśli nie zmienimy kursu, wkrótce stanie się skansenem.
- A ty wiesz - Justyna przytuliła się do męża przybierając zalotny ton – że w tej fryzurze i w tej polówce wyglądasz jak John Kennedy?
- Najprzystojniejszy amerykański prezydent?
- Najprzystojniejszy prezydent świata…
Ich usta złączyły się w pocałunku. Pomimo iż od ślubu upłynęło czternaście lat, Paweł nadal darzył małżonkę pożądaniem, a ich związek daleki był od rutyny. Dobrali się idealnie zarówno pod względem fizycznym, jak i mentalnym. A biorąc pod uwagę jak wiele znanych im, zawartych w równie młodym wieku małżeństw było obecnie zgorzkniałymi i trwało przy sobie wyłącznie ze względu na wymogi religijne, bądź rozpadło się; mogli rozpatrywać własne jako widomy przykład błogosławieństwa Jehowy.
- Brzydzi mnie – stwierdził Paweł, krzywiąc się jakby chciał splunąć - Jego komunistyczna przeszłość i autorytarna mentalność. Pamiętasz jak mój ojciec opowiadał, że za głoszenie podczas stanu wojennego został zatrzymany i pobity przez milicję? A później przyszedł ten oportunista o mentalności SBka i uważał, że po chrzcie może się z nim stawiać jak równy z równym. Tata od razu go wyczuł i dobrze ocenił: „Są ludzie, synu, którzy nawet z basenu wynurzają się brudni, pamiętaj o tym”; tak mawiał.
- Posprzątaj więc ten basen z brudów, Paweł. Ty jesteś zmianą na którą czeka ten zbór. Odkąd cię zamianowano, nie możesz się opędzić od braci i sióstr. Pokazałeś, że inna, bardziej empatyczna, nowoczesna posługa jest możliwa i zbór to widzi. Dlatego się do ciebie garną, dlatego proszą cię o radę, dlatego cię słuchają. Gdyby nie pieniądze, które wyłożyliśmy na ostatni remont, o ile dłużej by się wlókł? Bracia dobrze wiedzą na kogo mogą naprawdę liczyć w potrzebie. Może i Bogumił oraz ten jego przydupas Maciej są aktualną teraźniejszością zboru, ale to ty kochanie jesteś przyszłością. Jesteś jego przeciwieństwem: nowoczesny, młody, wysportowany, zamożny. Wykorzystaj to!
- Jak? Gdyby starsi byli kadencyjni i wybierani demokratycznie, sprawy wyglądałyby inaczej. A tak mogę tylko budować sobie pozycję w zborze, przytakiwać mu i czekać aż umrze. Systemu nie obejdę.
- Jeśli nie możesz obejść systemu, wykorzystaj jego reguły na swoją korzyść.
- Co masz na myśli?
- Rozejrzyj się, a zobaczysz, że Bogumił też ma opozycję, ludzi pragnących zmiany. Albo przez niego skrzywdzonych i pragnących zemsty. Miecz prawa teokratycznego jest obosieczny, poszukaj haków i zniszcz Bogumiła bez litości, usuń go jak usuwa się przeszkodę wiodącą do nowego świata. A potem poprowadź zbór w stronę wschodzącego słońca, jest na to gotowy, zbyt długo już znosił tego postkomucha i zbyt wielu doznawał z jego strony boleści, zbyt długo wzywał ratunku. Zbaw nas, kochanie!
Paweł spojrzał na zachodzące na horyzoncie słońce.
- Masz cholerną rację.

Koniec epizodu ósmego

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: dziewiatka w 28 Czerwiec, 2018, 23:00
Pięknie,tyle tylko,że brat Bogumił przypomina mojego szwagra też Bogumiła.Większość historyjek znana mi jest ze zborowej rzeczywistości.Moją wyobraźnię poruszyły;roślinożerne drapieżniki i co zrobić z Eskimosem w nowym porządku,no i ten donosiciel Zachariasz .Nie wiem czy mam już się bać marchewki drapieżnika,królika szablozębnego,strach będzie otworzyć lodówkę.Bardzo dobrze się czytało mam tylko małą prośbę.Zapytaj brata starszego Bogumiła czy będą lodówki w nowym porządku,po prostu żal mi Eskimosów .
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 29 Czerwiec, 2018, 08:09
Nie ma to jak zacząć dzień od świetnej lektury :D Budującej :) A swoją drogą jestem pod wrażeniem, ile na tym forum jest osób z talentem literackim.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 30 Czerwiec, 2018, 00:02
Uwaga, ogłoszenie zborowe!

Pragnę poinformować, iż najpóźniej pod koniec tego tygodnia Brat Bogumił i zbór nad którym sprawuje pieczę powrócą z kolejnym odcinkiem.

Drugi komunikat jest dalece bardziej budujący. Z prawdziwą radością dzielę się z wami nowiną, iż Brat Bogumił doczekał się adaptacji na jedną ze sztuk plastycznych, a konkretniej mówiąc: rysunek. Skontaktowała się ze mną pragnąca zachować anonimowość czytelniczka, która po lekturze opowiadań, pracując pod natchnieniem, sporządziła takie oto dostępne w załączniku dzieło - proszę zwrócić uwagę zwłaszcza na drugi plan oraz ukryte na nim aluzje, metafory i znaczenia. Nagródźmy proszę artystkę za jej trud gromkimi oklaskami!

Tymczasem życzę wam bracia i siostry wielu błogosławieństw, i do zobaczenia wkrótce.

Buahahaha Epizod 5 miszczostwo :D:D:D

Piékny rysunek :)
Prosze przekazac anonimowej czytelniczce, ze ma wielki talent :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 30 Czerwiec, 2018, 00:09
Bardzo wciągające są te historie. Bohaterowie rozpracowani mistrzowsko.
To gotowy materiał na film / serial... i to taki z życia wzięty! :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 30 Czerwiec, 2018, 00:59
- A za co można mieć komitet, jak się ma te 17-18 lat? - spytał retorycznie z głosem przepełnionym poirytowaną goryczą

Ja od początku nie mogłam się pogodzić z chrztem dzieci w organizacji (to była moja pierwsza wątpliwość, która w zasadzie towarzyszyła mi przez cały pobyt w wts). Owszem, w katolicyzmie też chrzci się dzieci, nawet niemowlęta, ale nikt ich nie ekskomunikuje, jak hormony zaczynają buzować i zdarzy się to i owo. A w organizacji to byli tacy starzy-maleńcy.

Jak się pytałam, czy jak takim dzieciakom po chrzcie powinie się noga, to będą miały komitet, to odpowiadano, że tak, bo to przed Bogiem "dorośli duchowo mężczyźni i kobiety". Ale potem dodawano, że chrzest dzieci to rzadkość. A wcale tak nie było. Jak ktoś był wychowany w orgu, to chrzest w wieku 14-15 lat był normą.

Kiedyś widziałam 10-letniego brata bawiącego się z kolegą klockami. I tak sobie myślałam, że jak hormony zaczną buzować i powinie mu się noga, to będzie odpowiadał jak dorosły, bo to przecież "przed Bogiem dorosły duchowo mężczyzna". Tak samo widziałam kiedyś "dojrzałą duchowo" "aż" 11-letnią siostrę.

Później po latach spotkałam siostrę, która powiedziała, że nie pozwoliła swoim dzieciom wziąć chrztu, jak były jeszcze dziećmi, bo twierdziła, że im się wydaje, że wiedzą na co się decydują, ale nie wiedzą, z czego rezygnują. Bardzo mi się to podobało. Z perspektywy lat uważam, że w org nie powinno się nikogo chrzcić przed trzydziestką. Sama wzięłam chrzest w wieku 21 lat i uważam, że byłam wtedy dzieckiem, które g... wiedziało o życiu.

Tak samo nigdy nie akceptowałam głoszenia dzieciom. Jak mi otwierało dziecko, to zawsze pytałam, czy jest ktoś dorosły w domu, ale niektórzy jechali normalnie wstępem. Ba, były pouczenia samego nadzorcy podróżującego, że należy głosić dzieciom tak samo jak dorosłym, bo dzieci są bardziej chłonne. Wtedy tego nie rozumiałam, teraz wydaje mi się to obrzydliwe.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 30 Czerwiec, 2018, 01:07
Później po latach spotkałam siostrę, która powiedziała, że nie pozwoliła swoim dzieciom wziąć chrztu, jak były jeszcze dziećmi, bo twierdziła, że im się wydaje, że wiedzą na co się decydują, ale nie wiedzą, z czego rezygnują. Bardzo mi się to podobało. Z perspektywy lat uważam, że w org nie powinno się nikogo chrzcić przed trzydziestką. Sama wzięłam chrzest w wieku 21 lat i uważam, że byłam wtedy dzieckiem, które g... wiedziało o życiu.

Ja wziąłem chrzest w wieku 19 lat i też uważam, że byłem wówczas za młody. Ale cóż doszedłem do tego  jako osoba dojrzała i dorosła:)

Tak samo nigdy nie akceptowałam głoszenia dzieciom. Jak mi otwierało dziecko, to zawsze pytałam, czy jest ktoś dorosły w domu, ale niektórzy jechali normalnie wstępem. Ba, były pouczenia samego nadzorcy podróżującego, że należy głosić dzieciom tak samo jak dorosłym, bo dzieci są bardziej chłonne. Wtedy tego nie rozumiałam, teraz wydaje mi się to obrzydliwe.
[/quote]
[/size]

O tym nie słyszałem. U mnie w zborze, a nawet w mieście jak otwierała osoba nieletnia zawsze pytano czy w domu jest osoba dorosła.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 30 Czerwiec, 2018, 01:09
Później po latach spotkałam siostrę, która powiedziała, że nie pozwoliła swoim dzieciom wziąć chrztu, jak były jeszcze dziećmi, bo twierdziła, że im się wydaje, że wiedzą na co się decydują, ale nie wiedzą, z czego rezygnują. Bardzo mi się to podobało. Z perspektywy lat uważam, że w org nie powinno się nikogo chrzcić przed trzydziestką. Sama wzięłam chrzest w wieku 21 lat i uważam, że byłam wtedy dzieckiem, które g... wiedziało o życiu.

Może to nie przypadek, że Jezus w momencie chrztu miał ok. 30 lat?!

Co do chrztu u Świadków... To restrykcyjna religia w której jednakowo traktuje się zatwardziałych grzeszników oraz ludzi myślących inaczej niż Ciało Kierownicze - czyli tzw. "odstępców". W zasadzie odstępcy traktowani są gorzej od osób wykluczonych, bo dla nich już nie ma nadziei na powrót do orga. Dlatego decyzja o chrzcie u Świadków jest tak poważna.
Gdyby u Świadków nie było wykluczeń połączonych z ostracyzmem, to chrzest byłby aktem wiary, a nie cyrografem podpisanym własną krwią!

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 30 Czerwiec, 2018, 01:15
bardzo ciekawi mnie jak potoczy się komitet pod kierownictwem brata Bogumiła
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 30 Czerwiec, 2018, 01:30
Może to nie przypadek, że Jezus w momencie chrztu miał ok. 30 lat?!

I świadkowie mówili mi to samo, jak się dziwiłam: jak to dojrzały duchowo mężczyzna/kobieta? Czternastoletni/czternastoletnia? To wtedy kazali mi się modlić o lepsze zrozumienie, skoro nie ogarniam kwestii. Ale potem dodawali, że Jezus się ochrzcił, mając 30 lat. Mi też się wydaje, że człowiek zaczyna cokolwiek wiedzieć o życiu mniej więcej w tym wieku.

A co do tego modlenia się o lepsze zrozumienie, to poniekąd mieli rację. Z czasem rzeczywiście lepiej zrozumiałam, o co chodzi: o wpychanie na siłę dzieci w tryby orga, coś na zasadzie "czym skorupka za młodu". Nawet tu na forum jest fajny mem: "z chrztem u sj jest jak z obrzezaniem: jak powiesz komuś, że ma to zrobić dopiero w wieku 21 lat, to najpradopodobniej nie będzie chciał". Choć jak napisałam, dla mnie 21 lat to też za mało :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 30 Czerwiec, 2018, 12:44
Poprosze odcinek o komitecie sadowniczym i zeby Zachariasz w koncu stal sie odstepca i spotkal sie z Brajanem :D
Hahah, oczywiscie zartuje niech sie akcja toczy zgodnie z zamierzeniami autora, ale ten komitet to moglby byc :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 30 Czerwiec, 2018, 18:34
Tak samo nigdy nie akceptowałam głoszenia dzieciom. Jak mi otwierało dziecko, to zawsze pytałam, czy jest ktoś dorosły w domu, ale niektórzy jechali normalnie wstępem. Ba, były pouczenia samego nadzorcy podróżującego, że należy głosić dzieciom tak samo jak dorosłym, bo dzieci są bardziej chłonne. Wtedy tego nie rozumiałam, teraz wydaje mi się to obrzydliwe.


O tym nie słyszałem. U mnie w zborze, a nawet w mieście jak otwierała osoba nieletnia zawsze pytano czy w domu jest osoba dorosła.

U nas też tak było na początku, ale potem przyjechał nadzorca podróżujący i na zbiórce uraczył nas takimi wskazówkami. Fakt, chyba większość je olała, ale pamiętam też i takich, którzy nie mieli oporów głosić dzieciom.

Pamiętam, jak byłam z jego żoną w służbie. Otwiera nam dziewczynka ok. 10 lat. Pytam się, czy rodzice są w domu, a siostra: "czy uważasz, że" i leci ze wstępem. Zaraz potem zjawiła się matka, zgarnęła dziecko, zamknęła drzwi i było po ptokach :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 30 Czerwiec, 2018, 20:16
U nas też tak było na początku, ale potem przyjechał nadzorca podróżujący i na zbiórce uraczył nas takimi wskazówkami. Fakt, chyba większość je olała, ale pamiętam też i takich, którzy nie mieli oporów głosić dzieciom.

Pamiętam, jak byłam z jego żoną w służbie. Otwiera nam dziewczynka ok. 10 lat. Pytam się, czy rodzice są w domu, a siostra: "czy uważasz, że" i leci ze wstępem. Zaraz potem zjawiła się matka, zgarnęła dziecko, zamknęła drzwi i było po ptokach :)
[/b][/size]
U mnie by to nie przeszło. Jeszcze kilka miesięcy temu uczestniczyłem w głoszeniu i takich sytuacji nie było. Poza tym pamiętam ze zbiórek prowadzonych jeszcze na podstawie biało-czarnych ,,służb królestwa" rady aby nie prowadzić rozmów z małoletnimi. Ja zawsze w takiej sytuacji pytałem czy jest ktoś z dorosłych w domu.  Dziwne, że NO u Was wprowadził takie zasady. Mam pytanie: Jak to uargumentował? Czy gdzieś TS dało takie wytyczne?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 30 Czerwiec, 2018, 20:54
bardzo ciekawi mnie jak potoczy się komitet pod kierownictwem brata Bogumiła
[/b][/size]
Najlepiej Pawłowi Bobkowskiemu. Brat Bogumił powinien dostrzec ambicje i aspiracje brata Pawła. Chęć odsunięcia go na boczny tor. Jakąś zawiłą intrygą powinien doprowadzić do KS ambitnego brata i pokazać mu miejsce w szeregu. Jako były funkcjonariusz SB zapewne zna takie metody. 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 30 Czerwiec, 2018, 23:14

U mnie by to nie przeszło. Jeszcze kilka miesięcy temu uczestniczyłem w głoszeniu i takich sytuacji nie było. Poza tym pamiętam ze zbiórek prowadzonych jeszcze na podstawie biało-czarnych ,,służb królestwa" rady aby nie prowadzić rozmów z małoletnimi. Ja zawsze w takiej sytuacji pytałem czy jest ktoś z dorosłych w domu.  Dziwne, że NO u Was wprowadził takie zasady. Mam pytanie: Jak to uargumentował? Czy gdzieś TS dało takie wytyczne?

Nie wiem, czy WTS wydało jakieś wytyczne, ja takich nie pamiętam. A NO argumentował to tak, że dzieci są bardziej chłonne niż dorośli, więc należy to wykorzystywać i zasiewać w nich ziarno "prawdy".

Poza tym u mnie w mieście była pionierka specjalna, która głosiła wszystkim, jak leci, dzieciom też. Nie wiem, czy za radą WTS, czy tak sama z siebie. Mi zaczęła głosić, jak miałam niecałe 15 lat.

Pamiętam pierwszą wizytę: dzwonek do drzwi, a tam dwie kobiety sj, jedna z nich się pyta, czy wiem, jak Bóg ma na imię. Niestety, wiedziałam. Piszę "niestety", bo wywiązała się dyskusja, która trwała jakieś dwie godziny, a trwałaby jeszcze dłużej, gdyby w końcu nie przyszła do mnie koleżanka. Wieczorem powiedziałam rodzicom, że rozmawiałam ze świadkami. Zrobli mi karczemną awanturę i zabronili z nimi rozmawiać. Kiedy następnym razem ta pionierka przyszła, powiedziałam, że rodzice nie pozwalają mi z nimi rozmawiać.

Potem w ciągu kolejnych lat kilka razy jeszcze zadzwonili, kiedy akurat byłam w domu i nikogo poza mną. Zostawiali jakieś publikacje i proponowali następną wizytę, ale ja zawsze mówiłam, że nie mogę, bo rodzice zabraniają. Za którymś razem jednak ta pionierka wpadła na "genialny" pomysł, żeby te spotkania odbywały się u siostry, która mieszka w pobliżu, nie u mnie. Zgodziłam się, a potem poszło już z górki, echhhhhhh...... ;)

Kiedy zaczęłam z nimi regularne studium, miałam już skończone 18 lat. Jednak przez te lata wcześniej, kiedy im otwierałam drzwi, nigdy nie pytali, czy jest ktoś dorosły w domu. Zawsze zostawiali jakieś publikacje (które brałam z grzeczności) i zawsze próbowali namówić na kolejną wizytę. Echhhhhhhh.......
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 30 Czerwiec, 2018, 23:32
A ja jeszcze dwa lata temu brałem udział w głoszeniu z ziomkiem, który po redukcjach został wydalony z Nadarzyna. Drzwi otworzyła około 8-letnia dziewczynka, a ten jej jebut - wstęp i filmik z tableta. Po koło minucie przyszła matka, córkę za ramię do środka i szybkie 'do widzenia panowie'. Kurde, powinienem był mieć odwagę, by gościa złapać ręką za ramię i wycofać pytając ją, czy są rodzice. Z wówczas pojmowanego szacunku nie zrobiłem tego, choć wiedziałem, że ta sytuacja dąży do faila, i to tym większego, im więcej czasu upływa - była to bowiem 'jego' kolej. Takich to amerykańskich cyborgów robił z nas org.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 30 Czerwiec, 2018, 23:45
Nie wiem, czy WTS wydało jakieś wytyczne, ja takich nie pamiętam. A NO argumentował to tak, że dzieci są bardziej chłonne niż dorośli, więc należy to wykorzystywać i zasiewać w nich ziarno "prawdy".

Nigdy sobie na to nie pozwoliłem. Cóż nie wiem co powiedzieć.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: dziewiatka w 04 Lipiec, 2018, 05:47
Ten NO to jakiś kretyn.Prowadzenie rozmowy z dzieckiem w drzwiach nie tylko jest mało eleganckie ale może narazić na poważne kłopoty.Co innego młodzież ale też trzeba być ostrożnym .Bo przy braku rozeznania świadkowie mogą być spaleni jako głosiciele na danym terenie.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 04 Lipiec, 2018, 08:18
Ten NO to jakiś kretyn.

Dlatego długo NO nie był.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 04 Lipiec, 2018, 11:26
strażnica nieoficjalnie i nie wprost zachęcała dawniej do głoszenia dzieciom.

Pamiętam takie życiorysy w których jakaś pani opowiadała że będąc małym dzieckiem przyjęła czasopisma ale rodzice byli przeciwni i tutaj wstawka redakcyjna strażnicy "postanowiłam sobie że kiedy będę już samodzielna i dorosła wysłucham tych ludzi co mają do powiedzenia".

Po co taki akapit w strażnicy czy przebudźciu? OT TAK SOBIE? Myślę że to świadome działanie, aby zakomunikować czytelnikom że małe dzieci także należy agitować aby przyłączyły się do społeczności ŚJ gdy już dorosną...

Perfidia redaktorów polega na tym że teoretycznie nie ma się do czego przyczepić (ot czyjeś nieweryfikowalne opowiadanie co mała dziewczynka sobie postanowiła a potem zrealizowała jako dorosła kobieta) ale praktycznie jest to sformułowane nie wprost polecenie dla tysięcy czy milionów czytelników.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 04 Lipiec, 2018, 13:32
Tak czy inaczej za moich czasów (lata 90-te) niektórzy co gorliwsi głosili dzieciom. Ale fakt, nie było takich wielu, przynajmniej w moim zborze.

Pamiętam jedną pionierkę, która próbowała (z miernym skutkiem) zacząć rozmowę przy drzwiach z dzieckiem; reszta jednak pytała, czy są dorośli w domu.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 15 Lipiec, 2018, 18:37
A ja tęsknię za bratem Bogumiłem ;) Już dawno Jego Ekskluzywność nie wrzucił nowego odcinka, myślę, że nie tylko ja nie mogę się doczekać kiedy bohater serii wreszcie zrobi ten komitet :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 15 Lipiec, 2018, 18:45
Ja też tęsknię - bardzo!

A jako że jestem fanką serii o bracie Bogumile i fanką serialu "Ojciec Mateusz", mam taką propozycję na jeden z epizodów: brat Bogumił i jeszcze jakiś brat pukają do drzwi plebanii ojca Mateusza. Drzwi otwiera Pluskwa albo babcia Lucyna (ewentualnie Bogumił i jeszcze jeden brat stoją przy stojaku, a któraś z ww. postaci podchodzi do nich).

Dałoby się zmontować taki odcinek?

Propozycja rzucona trochę z przymrużeniem oka, ale jednak ciekawe byłoby takie zderzenie dwóch różnych światów :)

A tak na poważnie: we all miss brother Bogumil!

Cytuj
myślę, że nie tylko ja nie mogę się doczekać kiedy bohater serii wreszcie zrobi ten komitet :)

A tak, mnie też zżera ciekawość, jak było na komitecie :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 15 Lipiec, 2018, 18:51
Ja tam jeszcze bym chciała, żeby w którymś odcinku na brata Bogumiła zagięła parol jakaś pionierka ze zboru. Samotny wdowiec, na przywileju, taki zaangażowany, idealna partia dla zborowych, nieco otyłych ciotek bez mężów ;) Fanki czekają!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 15 Lipiec, 2018, 19:01
Ja tam jeszcze bym chciała, żeby w którymś odcinku na brata Bogumiła zagięła parol jakaś pionierka ze zboru. Samotny wdowiec, na przywileju, taki zaangażowany, idealna partia dla zborowych, nieco otyłych ciotek bez mężów ;) Fanki czekają!

A najlepiej, jakby dwie zagięły parol. Ciekawa byłaby rywalizacja o względy brata Bogumiła! :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 15 Lipiec, 2018, 19:10
Tak, to byłby pojedynek o którym też chętnie bym poczytała :) jak dla mnie byłaby kolejna bomba!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 15 Lipiec, 2018, 19:49
A najlepiej, jakby dwie zagięły parol. Ciekawa byłaby rywalizacja o względy brata Bogumiła! :)
albo cichy  nieśmiały - chłopiec  :o
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Zvi w 16 Lipiec, 2018, 17:04
Domagam się nowego odcinka brata Bogumiła!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 17 Lipiec, 2018, 15:06
 :)... i ja grzecznie poproszę o kolejny odcinek  :) z braku kolejnych epizodów zmuszony jestem do czytania narzucającej/ego się mirandy, tyle że to ani inteligentne, ani śmieszne a żałosne... zdecydowanie wolałbym poczytać o żałosnych ludziach historie napisane śmiesznie i inteligentnie  :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 17 Lipiec, 2018, 15:37
Odcinek będzie. Ale wymaga nieco pracy i przynajmniej pobieżnego zapoznania się z mechanizmami opisanymi w Paście, więc proszę o jeszcze trochę cierpliwości, zwłaszcza że odcinek będzie długi, o ile nie najdłuższy z dotychczasowych. Za wsparcie i pamięć dziękuję, są niezwykle budujące i mobilizujące do dalszej wzmożonej pracy na niwie pańskiej.

Kultywujcie cierpliwość biorąc przykład z Jehowy i unikając niecierpliwości która stała się udziałem Jonasza.

Ja tam jeszcze bym chciała, żeby w którymś odcinku na brata Bogumiła zagięła parol jakaś pionierka ze zboru. Samotny wdowiec, na przywileju, taki zaangażowany, idealna partia dla zborowych, nieco otyłych ciotek bez mężów ;) Fanki czekają!

Myślałem o czymś takim, nawet miałem już kandydatkę. O ile pomysł nadal będzie mi się podobał, to go zrealizuję.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 26 Lipiec, 2018, 22:59
Tak tak! Komitet a potem niech Bogumil Sam sie zakocha i bedzie mial zone a potem beda mieli nudne zycie malzenskie I zona go zostawi... Albo niech sie zakocha w sasiadce I Sam ma komitet 😁
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 27 Lipiec, 2018, 12:09
Pisarze często mówią, że to nie oni prowadzą postać, tylko postać ich (i często nawet ich zaskakuje). Może pozwólmy bratu Bogumiłowi żyć własnym życiem. Zobaczymy, jak to jego życie i kariera zborowa się potoczą :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 28 Lipiec, 2018, 12:27
moje trzy grosze:
Może..? to braciszek Bogumiła, z drugiego tatusia  :o
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Lipiec, 2018, 15:48
Epizod 9. W którym komitet

   Brat Bogumił pospiesznym krokiem człowieka spóźnionego przekroczył próg sali królestwa. Natychmiast przystąpił do niego niewysoki, łysiejący brat starszy, Maciej Kundelek, niemalże salutując na widok przewodniczącego komitetu sądowniczego.
- Ach, bracie Bogumile, jak dobrze że już jesteś!
- Pękła mi opona w Polonezie – wytłumaczył się z widoczną niechęcią Bogumił – musiałem wymieniać. Czy podejrzani są już na kome...na sali królestwa?
- Tak, czekają w drugiej klasie.
- A Bobkowski?
- Też jest...o, właśnie idzie!
Nadchodzący niespiesznie Paweł Bobkowski wyglądał jakby coś przeżuwał. Tym czymś było obrzydzenie. Obrzydzenie włazidupem Maciejem, chodzącym echem brata Bogumiła. Lizusem pozbawionym własnego charakteru, kręgosłupa i światopoglądu. Pieskiem na posyłki o fizjonomii szczura i naturze karalucha. Bobkowski brzydził się rzecz jasna i bratem Bogumiłem, ale w tym wypadku było to obrzydzenie nacechowane swoistym szacunkiem, świadomością, że ma do czynienia z godnym i groźnym  przeciwnikiem. Zaś Maciej? Maciej to zaledwie insekt, którego zmiażdży doszczętnie truchło upadającego Bogumiła, nic czym na dłuższą metę należałoby się przejmować.
- Mam wątpliwości – stwierdził Paweł zrównując się z Bogumiłem i nawet nie siląc się na zwyczajowe powitanie. – Wątpliwości czy powoływanie komitetu dla dwóch osób naraz jest zgodne z wytycznymi przedstawionymi w Paście...
- A ja mam wątpliwości czy dobrze zrobiłem zamianowując cię na starszego! – odgryzł się Bogumił.- Bo starszy targany ciągłymi wątpliwościami to starszy niedecyzyjny. A Szatan podobnych rozterek nie ma,  prędko podejmuje decyzje. Grzech też jest błyskawiczny. Jeśli nie potrafisz pokierować Rydwanem i przyłożyć batem kiedy trzeba, to ustąp miejsca komuś kompetentnemu i biegnij za nim na piechotę, jak i cała reszta trzody! Starszy ma być rozwiązaniem, a nie częścią problemu. Zaś ty zaczynasz być w zborze coraz bardziej znany z twojej postępowości i pobłażliwości względem grzechu. Jesteś tym, który będzie sprzątać, czy tym po którym będzie trzeba posprzątać?!
Paweł zagryzł wargi. Cios był celny.
- Doskonale powiedziane, bracie Bogumile! - rozpływał się Maciej. - Erudycja godna Księgi Przysłów!
- Dziękuję, bracie Macieju. Słowo daję, brat Paweł powinien z tobą częściej przebywać, być może nabyłby z czasem nieco pokory, którą tak pięknie przejawiasz. Bo pycha połączona z pobłażliwością i bezwładem decyzyjnym...cóż to za fatalna mieszanka!
Stanęli przed drzwiami prowadzącymi do drugiej klasy.
- Słuchajcie – Bogumił ściszył głos – powiem wam jak to rozegramy: weźniemy ich w kleszcze. Ja zagram złego policjanta, a ty, Paweł, dobrego: co znając cię pewnie nie sprawi ci najmniejszego problemu. Ja będę ich dociskał, a ty będziesz zdobywał ich sympatię deklarowaną wyrozumiałością. Dzięki temu szybciej pękną i wszystko wyśpiewają.
- A ja, bracie Bogumile – dopominał się Maciej – kim ja będę?
- Ty będziesz czekał w odwodzie jako posiłki, by na mój znak ruszyć z odsieczą i przechylić szalę zwycięstwa na naszą stronę, niczym husaria pod Wiedniem. Wszystko ustalone?
- Ja bym jeszcze chciał wiedzieć jak to było z tymi materiałami dowodowymi... – zaczął Paweł, ale brat Bogumił skrzywił się i machnął ręką, jakby opędzając się od wyjątkowo upierdliwej muchy, po czym nacisnął klamkę.
Brajan i Sara siedzieli obok siebie za stołem. Miny mieli nietęgie.
Starsi zajęli swoje miejsca. Brat Bogumił powitał zebranych, wstępnie przybliżył sytuację, po czym odmówił modlitwę w której poprosił Jehowę o kierownictwo i rozeznanie.
Na początek chciałbym, abyśmy rozważyli werset biblijny, który niech posłuży nam za myśl przewodnią tego spotkania. Bracie Macieju, odczytaj proszę Przysłów 28:13.
- "Kto zakrywa swe występki, temu się nie powiedzie, lecz kto je wyznaje i porzuca, temu będzie okazane miłosierdzie".
- Dokładnie – brat Bogumił wbił w parę grzeszników oczy zmróżone w spojrzeniu godnym szykującej się do ataku kobry – "temu się nie powiedzie" – zasyczał. - Warto więc zachować szczerość, prawdomówność i liczyć na miłosierdzie Jehowy oraz na wysokie kompetencje dojrzałych duchowo starszych, którzy uwierzcie: wszystko już widzieli, wszystko słyszeli, nic ich nie speszy ani nie zaskoczy. Możecie więc być z nami szczerzy do bólu, niczym pacjenci przed komisją lekarską. Tu chodzi wyłącznie o dobro wasze i całego zboru. A teraz do rzeczy: jesteście oskarżeni o utrzymywanie wzajemnych, pozamałżeńskich stosunków płciowych, czyli niemoralność. Oprócz tego w grę wchodzi raczenie się niechrześcijańskimi używkami oraz przebywanie w niebudującym, świeckim towarzystwie. Brajanie, Saro, czy przyznajecie się do winy?
Sara chciała coś powiedzieć, ale Brajan powstrzymał ją gestem.
- Ja chciałbym się najpierw dowiedzieć – zaczął hardo – skąd w ogóle wy to wszystko w ogóle wiecie?! Takie rzekomo szczegóły. Żeby coś takiego wypłynęło potrzeba jakiejś wyjątkowo podłej, małostkowej i zdeterminowanej mendy. Konfidencika, który pod celą miałby już dupę szeroką niczym tunel...
- Brajanie, proszę, zachowajmy spokój! – zaapelował pojednawczo brat Paweł. - Rozumiem, że są emocje. Wyobrażam sobie, że ta sytuacja nie jest dla was prosta, tak samo jak nie jest prosta dla nas. Jesteście z nami w zborze przez całe wasze życie, obecnie już jako ochrzczeni słudzy Jehowy. Kochamy was miłością agape i zależy nam na waszym dobru. Tak samo jak wy chcemy, aby ta sprawa znalazła pozytywne rozstrzygnięcie. To spotkanie motywowane jest przede wszystkim troską o wasze zdrowie duchowe, pragnieniem byście nadal byli z nami jako duchowo nieskazitelni słudzy Jehowy; nie zaś pragnieniem potępienia was.
- Chcecie nam pomóc, to skonfrontujcie nas z tym świadkiem, jak na rzetelny sąd przystało, pozwólcie się bronić!
- Ta osoba pragnie zachować anonimowość, wychodząc z założenia, że przedstawione przez nią dowody są wystarczająco mocne, zaś swoją obecnością wzbudziłaby negatywne emocje, których i tak jest teraz pod dostatkiem – wyjaśnił Bogumił.
- Nie ma co, wygodnie być konfidentem w Organizacji! W takim razie dopóki nie zobaczymy co na nas macie i skąd macie, słowa nie powiemy! – zapowiedział Brajan splatając ramiona w geście symbolizującym postawę zamkniętą. - Nie godzę się na to, byście mieli nad nami przewagę. Jeśli to komitet sądowniczy, to gdzie jest nasz obrońca z urzędu, gdzie możliwość zapoznania się z materiałem dowodowym i przesłuchania świadków?!
- Dowodów chcesz?! - wybuchnął Bogumił - czekaj, już ja ci dam dowody!
Sięgnął do torby, z której wydobył tekturową aktówkę, której zbutwiały swąd i szarość wskazywały, że mogła pamiętać jeszcze epokę PRL.
- Proszę bardzo. Co mamy na tej fotografii? - wyprostował rękę w której dzierżył kartkę A4. - Kto papierosa odpala w towarzystwie szatanistów, no kto?!
- Nie widzę stąd wyraźnie. Podaj mi – poprosił Brajan.
- Nie.
- Dlaczego?
- Bo nie. Materiały nie są do użyczania. Mogę tylko pokazać.
Tym samym Brajan zmuszony był niemalże wyłożyć się na dzielącym ich blacie, by dostrzec szczegóły wielkodusznie zaprezentowanego z dystansu wydruku.
- To nie są sataniści, tylko miłośnicy metalu i hard rocka – stwierdził z poczuciem wyższości Brajan. - Tyle mają wspólnego z prawdziwymi satanistami, co kolekcjonerzy resoraków z kierowcami wyścigowymi.
- Bardzo szczegółowe te "resoraki" – ciągnął Brat Bogumił. Trzy szóstki na bluzach i podkoszulkach. A wszyscy wiemy co to za symbolika i do czego się odwołuje.
- Wszyscy wiemy – wtórował mu kiwając głową brat Maciej.
- Tak, są szóstki, są pentagramy i nawet jest czarny kozioł. A z tego co wiem, bracie Bogumile, ty też jesteś Kozioł. I co, masz z tym wszystkim coś wspólnego?
- Tyle z tym wszystkim mam wspólnego, że jestem kozłem, który może was oddzielić od owiec na dobre, chłopcze. Rozumiem, że jesteś wzburzony, ale znaj umiar i nie pozwalaj sobie na za wiele względem mnie, bo kozioł potrafi tryknąć! A co w takim razie z papierosem, papieros też jest zabawką jak resorak?
- Nie, papieros jest prawdziwy. Prawdziwy, szatański, rakotwórczy papieros! Nie to co zdrowa wódka, whisky,  naleweczki czy bimber, który od czasu do czasu krąży po zborze i którego bracia sobie nie żałują. Wy z waszymi "zdrowymi" używkami niczego sobie nie uszkadzacie, nigdy nie chodzicie napruci, nie zagryzacie alkoholu tłustymi fastfoodami, nie rujnujecie serca nadmiarem kawy, czyż nie?! Oto ten jeden papieros oddzielający prawego od grzesznika, który spocznie niczym gnój na polu!
- Jeśli można, ponownie zaapelowałbym o spokój – włączył się Paweł – Zwróciłem uwagę na to, jak Brajanie powiedziałeś "wy", zupełnie jakbyś dystansował się od nas, od zboru, przynajmniej mentalnie. I to mnie niepokoi, bo jeśli coś powinno być nadrzędnym celem komitetu, to właśnie zadbanie, by zbłąkana owca wróciła do owczarni. Wróciła do owczarni, bo tam jest dla niej najlepiej. Zapalenie papierosa, to nie jest jeszcze rażący występek po którym skończysz jak ten gnój na polu. Ale należałoby się zastanowić, co ten akt oznacza? Czy to tylko wyraz jednorazowej ciekawości, czy może manifestacja dystansu względem chrześcijańskich wartości? Podobnie towarzystwo. Nie należy oceniać ludzi po okładce, jednak to w jaki sposób ktoś się ubiera, jakiej muzyki słucha, świadczy o jego gustach estetycznych, postawie życiowej, wyznawanej filozofii. Więc z tego miejsca należałoby raczej zadać pytanie: Czy tobie jest nadal po drodze ze Świadkami Jehowy, gdy w sposób oczywisty zaczynasz przekraczać utarte w naszej organizacji zakazy? Czy chcesz nam coś w ten sposób przekazać, przeciwko czemuś zaprotestować?
- Chciałem się tylko zabawić – przyznał już spokojniej – przecież jestem ochrzczony, uczęszczam na zebrania, biorę udział w służbie kaznodziejskiej. Niemożliwe, żeby to całe dobro które czynię zostało w oczach Jehowy przekreślone dlatego, że poszedłem na koncert mocniejszej muzyki albo że zapaliłem papierosa. Niektórzy latami byli komuchami, walili studentów po nerkach pałkami, a później się nawrócili i teraz patrzą na wszystkich z wyższością. Czy to jest w porządku?
Brat Bogumił poczerwieniał z gniewu, w lot łapiąc aluzję.
- Ciekawi mnie co by powiedział twój ojciec widząc cię w takim położeniu - wysyczał wpatrując się w chłopaka nienawistnym spojrzeniem – człowiek, którego sam do prawdy poprowadziłem.
- Mój ojciec był kombinatorem, jebaką i recydywistą. Potrzebował paczek, towarzystwa i miękkiego lądowania po tym jak wyjdzie z celi. Biorąc pod uwagę, że udało mu się ze wszystkim, był człowiekiem sprytniejszym nawet i od ciebie, bracie Bogumile.
- Dobrze, zostawmy już przeszłość, zostawmy kwestie szacunku rodzicielskiego i tego nieszczęsnego papierosa, którego jak rozumiem sam się nie wypierasz. Przejdźmy do dużo, dużo poważniejszych kwestii, które faktycznie stawiają pod znakiem zapytania czynione przez ciebie dotychczas dobro. Proszę bardzo! – głos i gestykulacja brata Bogumiła emanowały triumfem. Zaprezentował po kolei wszystkim zgromadzonym fotografię na której dłoń Brajana nurkuje pod biustonoszem Sary.
- Oto jest grzech! - zawołał Bogumił tonem godnym starotestamentowego kapłana – a oto i owoc grzechu! – po czym położył na środku stołu pozytywny tester ciążowy.
Brajan zbladł i z wrażenia otworzył usta.
- A to szczur śmietnikowy – wyszeptała z niedowierzaniem Sara, po czym skryła twarz w dłoniach i zaszlochała.
- Brajanie, Saro, czy rozpoznajecie ten przedmiot? - spytał Bogumił.
- Och, skończmy to! Tak, uprawialiśmy pozamałżeński seks! - wypaliła Sara – Od trzech miesięcy. I jestem w ciąży, trzeci tydzień! Wszystko o co nas oskarżacie jest prawdą, do wszystkiego się przyznaję i wszystkiego żałuję!
-  No, posuwamy się naprzód – stwierdził z zadowoleniem Bogumił - była niemoralność płciowa. To teraz konkrety: gdzie, jak, ile razy?!
- Nie sądzę aby było to konieczne, bracie Bogumile... – wszedł mu w słowo brat Paweł.
- Setki razy! - wypalił wkurwiony nie na żarty Brajan. Tak dużo, że aż nie sposób spamiętać, cała kasa z mojej fuchy dorywczej szła na prezerwatywy. We wszystkich możliwych pozycjach i konfiguracjach: analny, oralny, petting, na pieska, klasycznie, na boku, na stole, na komodzie,a nawet prawdziwie teokratycznie: czyli na misjonarza i na stojaka!
- Uważaj chłopcze! – zagroził Bogumił - póki co jesteśmy kierowani miłością i wyrozumiałością, ale jeśli przegniesz pałkę. do dotychczasowych zarzutów lada chwila może dołączyć ten o odstępstwo. A z tego już tak łatwo się nie wygrzebiesz.
Naraz Sara powiedziała, że czuje się bardzo źle, jest zmęczona i musi się przewietrzyć. I że jeśli chcą ich wykluczyć, to niech zrobią to teraz i dadzą im spokój.
Na co brat Bogumił zaczął łgać, że póki co nic nie jest pewne, bo komitet musi się najpierw naradzić, a wcześniej warto pochylić się jeszcze nad paroma kwestiami.
Tu jednak wkroczył brat Paweł i korzystając z właściwej mu charyzmy i umiejętności persfazji przekonał pozostałych członków komitetu, że wiedzą już wystarczająco wiele i nie ma co dalej naciskać na młodych. Niniejszym podsądnych wyproszono z drugiej klasy, zapowiadając że zostaną wezwani gdy tylko obradujące grono starszych podejmie decyzję.
Młodzi postanowili poczekać na powietrzu przed salą królestwa. Zapadła już ciemność, a na nieboskłonie doskonale widoczne były gwiazdy.
Sara pociągała nosem.
- Wykluczą nas, no nie?
- Jasne, przecież nie po to powołuje się komitet, żeby ostatecznie skończyło się na niczym. Zwłaszcza, że mają niezłe dowody. I ciekawi mnie kto im je dostarczył. Znajdę tę mendę i przerobię jej mordę na mielonkę.
- Lepiej stałej roboty szukaj. Kasa będzie potrzebna na dzieciaka. I ślub musimy wziąć. Może u brata Janusza na budowie się zaczep?
- Jak u brata Janusza na budowie, skoro wykluczeni będziemy? Myśl, Sara.
- Coś będziesz musiał znaleźć. Im szybciej staniemy na nogi i damy dowód skruchy, tym prędzej nas przyjmą. Bo nie wyobrażam sobie pozostawać poza zborem: moi rodzice, kuzynostwo, moje najlepsze przyjaciółki, wszyscy tam są. Jesteśmy cudzołożnikami, ale nie odstępcami. Wrócimy, prawda?
Wrócimy – pomyślał gorzko Brajan – tylko do czego? Do harówki na kilka etatów, byle tylko związać koniec z końcem? Do zboru w którym będę musiał przed wszystkimi świecić oczami i zginać kark? Do kumpli z którymi już nigdy nie zabawię się tak jak kiedyś, odkąd zostanę głową rodziny? Do całej tej hipokryzji i teokratycznej smyczy? A w dupie mam ten kraj i tę Organizację! Sprzedam ścigacza, kupię bilet do Niemiec albo Skandynawii, będę robił na magazynie albo na zmywaku i żył jak chciał. Mogę nawet płacić alimenty, co mi tam, ale kłaniać się w pas przed takimi jak Bogumił, o nie, nigdy więcej!
Zerknął na Sarę uzmysławiając sobie, że ich namiętność również zaczynała blaknąć. Coraz częściej się kłócili, na wierzch wychodziły wcześniej niedostrzeżone różnice charakteru, skazy na brylancie. Stawała się roszczeniowa i zaborcza niczym jej matka, a nie miał złudzeń, że z czasem będzie coraz gorzej. Pewnie też idąc w ślady rodzicielki przestanie o siebie dbać i utyje, co będzie ostatecznym gwoździem do trumny i tak już gasnącego pożądania. Jeden błąd i oto całe dotychczasowe życie stanęło na głowie. Należało kupować markowe prezerwatywy, wzmacniane, do anala, a nie markę no-name oferowaną po promocji przy kasie supermarketu. Chciał taniej, a w efekcie będzie miał extra wydatki przez przynajmniej osiemnaście nadchodzących lat...
Dumał tak Brajan, gdy wreszcie wyszedł po nich brat Paweł i zaprosił z powrotem do drugiej klasy. Wyrok nie był dla nikogo zaskoczeniem – wykluczenie. Wiele padło po nim pustosłowia, słów otuchy, zapewnień o miłości braterskiej, oczekiwaniu na powrót, deklarowanej pomocy pasterskiej, zachęt do uporządkowania życia i sprostania nadchodzącym obowiązkom. Nawijał głównie brat Paweł, gdyż Bogumił wygodnie rozparty na krześle z satysfakcją przyglądał się pokonanej właśnie parze grzeszników. Tyle było kłótni, krzyków, bluźnierstw i zarzutów, podczas gdy prawdziwa gra toczyła się o jedno: o przyznanie się do winy. Wszystko co padło wcześniej i później nie miało większego znaczenia. Bogumił wygrał ten komitet, tak jak wygrał wszystkie pozostałe w swojej dotychczasowej posłudze. I ostatecznie tylko to się liczyło. Bogumił czuł jednak, że ta konfrontacja stanowi zaledwie wstęp do starcia dalece poważniejszego. Przyglądał się monologującemu Pawłowi z narastającym przeczuciem, iż niedługo to on wystąpi w roli jego adwersarza, w starciu dalece bardziej przewrotnym i zabójczym. Starciu, na które należało się zacząć przygotowywać.

Koniec epizodu dziewiątego.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 31 Lipiec, 2018, 16:56
Pełen profesjonalizm jak zawsze, a zakończenie prawie jak w 'House of Cards' ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 31 Lipiec, 2018, 17:19
Majstersztyk
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 31 Lipiec, 2018, 23:00
Zajebista historia. Jehowa jest prawy i niech prawda zawsze zwycięża.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Lipiec, 2018, 23:15
Zajebista historia. Jehowa jest prawy i niech prawda zawsze zwycięża.

Czyż nie? Gdybyście we własnych zborach mieli podobnie troskliwego, wnikliwego, dojrzałego duchowo starszego co brat Bogumił, to mogę się założyć, że wielu z was by Prawdy nie opuściło. Ale tacy starsi to złoto, a złoto jest ze swej natury rzadkie i cenne. Więc jedno co możemy na ogół robić, to marzyć. I tym są właśnie te teksty, pościgiem za wyimaginowanym ideałem.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 31 Lipiec, 2018, 23:26
Właśnie. Dla mnie brat Bogumił to taki Większy Apostoł Paweł. Ten uczył się bowiem prawa w teorii i w egzekucji w świeckim systemie - uczył się też napier****ć chrześcijan kamieniami i nawet mógł zaliczyć niejedno kamienowanko, zaś nasz 'nowożytny odpowiednik' (tu trzeba się odnieść do Strażnicy z okolic wiosny 2016 roku jak dobrze pamiętam) uczył się pałowanka też w świeckiej strukturze komuchów. Jehowa wie gdzie są kandydaci z najlepszej gliny - Wielki Garncarz dba o dyscyplinę trzody - w I w., na przełomie XX i XXI w., jak i po całą wieczność.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Lipiec, 2018, 23:32
Właśnie. Dla mnie brat Bogumił to taki Większy Apostoł Paweł. Ten uczył się bowiem prawa w teorii i w egzekucji w świeckim systemie - uczył się też napier****ć chrześcijan kamieniami i nawet mógł zaliczyć niejedno kamienowanko, zaś nasz 'nowożytny odpowiednik' (tu trzeba się odnieść do Strażnicy z okolic wiosny 2016 roku jak dobrze pamiętam) uczył się pałowanka też w świeckiej strukturze komuchów. Jehowa wie gdzie są kandydaci z najlepszej gliny - Wielki Garncarz dba o dyscyplinę trzody - w I w., na przełomie XX i XXI w., jak i po całą wieczność.

To najbardziej erudycyjny komentarz jaki kiedykolwiek padł w tym wątku.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 31 Lipiec, 2018, 23:36
Czyż nie? Gdybyście we własnych zborach mieli podobnie troskliwego, wnikliwego, dojrzałego duchowo starszego co brat Bogumił, to mogę się założyć, że wielu z was by Prawdy nie opuściło. Ale tacy starsi to złoto, a złoto jest ze swej natury rzadkie i cenne. Więc jedno co możemy na ogół robić, to marzyć. I tym są właśnie te teksty, pościgiem za wyimaginowanym ideałem.

Bogumił to klasyczny przykład "dajcie mi władzę, a was usadzę" albo "człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie". W świecie też takich pełno, na pęczki, tak mężczyzn, jak i kobiet (kobiety, jak da się im władzę, też potrafią być bezwzględne, przynajmniej niektóre). Napatrzyłam się na takich do wyrzygania. Ale przynajmniej w świecie - przynajmniej na tej długości i szerokości geograficznej - są jakieś instrumenty, by się przed takimi bronić.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 31 Lipiec, 2018, 23:53
Jatiw-Ekskluzywna Inkluzywność
brachol Bogumił-jak na 9 epizodów, to 100% bestia w owczej skórze, a przed nami (przypuszczam) kolejne odsłonisz przerażające tajniki tej ''miłej, ciepłej'' postaci, oby wena nie opuściła Ciebie-pozdrawiam 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: gerontas w 01 Sierpień, 2018, 07:13
Drodzy, opowieść o bracie Bogumile i jego otoczeniu to kwintesencja życia w zborze świadków Jehowy, historia jakby z życia wzięta, sama czysta prawda.
Ja się nasłuchałem wielu takich historii, dlatego czytam z wypiekami na twarzy, bo wiem, że takie rzeczy to samo życie, być może jest to opowieść na kanwie prawdziwych wydarzeń.
Brawo!!!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 01 Sierpień, 2018, 07:13
Czyż nie? Gdybyście we własnych zborach mieli podobnie troskliwego, wnikliwego, dojrzałego duchowo starszego co brat Bogumił, to mogę się założyć, że wielu z was by Prawdy nie opuściło. Ale tacy starsi to złoto, a złoto jest ze swej natury rzadkie i cenne. Więc jedno co możemy na ogół robić, to marzyć. I tym są właśnie te teksty, pościgiem za wyimaginowanym ideałem.
[/b][/size]

A kto powiedział, że nie mieliśmy? U mnie był właśnie taki - mały, wszawy gnida, z wybujałym ego. Wprawdzie nie pałował wcześniej ludzi, ale osobowością mniej więc podobny do opisanego brata Bogumiła. Nawet miał swego pupila, obydwoje ubierali się w te same białe koszule.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 01 Sierpień, 2018, 08:45
Chyba będę znowu niepopularny i jedyny , któremu to się nie podoba . Dzisiaj przeczytałem wszystko na raz . Czyta się lekko , to prawda tylko to takie mało prawdziwe a komitet to już w ogóle odbiega od normy. Ale nie przeszkadzam , pisz , pisz jeśli tylko chcą to ludzie czytać to daj im  tę rozrywkę . Przeczytać , też przeczytam aby być na bieżąco ale wybaczcie zachwycał się nie będę.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 01 Sierpień, 2018, 09:42
Chyba będę znowu niepopularny i jedyny , któremu to się nie podoba . Dzisiaj przeczytałem wszystko na raz . Czyta się lekko , to prawda tylko to takie mało prawdziwe a komitet to już w ogóle odbiega od normy. Ale nie przeszkadzam , pisz , pisz jeśli tylko chcą to ludzie czytać to daj im  tę rozrywkę . Przeczytać , też przeczytam aby być na bieżąco ale wybaczcie zachwycał się nie będę.

Harnasiu, bo te epizody to parodie życia zborowego i komitetów, a parodia ma to do siebie, że coś czasem wykrzywia i wyolbrzymia. To tak jak parodie posiedzeń rządu z Górskim i Wójcikiem w rolach głównych. Prawdziwe posiedzenia rządu raczej tak nie wyglądają, ale te kabaretowe są ich parodiami, więc nie tylko wyśmiewają te prawdziwe, ale także wyolbrzymiają negatywne cechy charakteru ich uczestników. Dobrego dnia :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 01 Sierpień, 2018, 11:28
Niestety obawiam się, że postaci ukazane w tej serii wcale nie są wyolbrzymione  :(

Starsi ze zboru opisani są w zabawny sposób, ale po to, aby ukazane zostało ich wnętrze: daleko odbiegające od świętości ukazanej w Strażnicy.
Jeżeli ktoś nie miał w ogóle do czynienia z komitetami sądowniczymi, to zapewne wyobrażał je sobie tak jak na filmikach propagandowych - szczera rozmowa w miłej atmosferze, a bracia wyrozumiali z sercem na dłoni.
Jednak w każdym zborze trafi się człowiek szlachetny i w każdym trafi się też gnida. A że mężczyzn zawsze było mniej niż kobiet, więc czasem "z braku laku" urząd starszego obejmują gnidy. I są tak przygotowane do prowadzenia komitetów sądowniczych jak robotnik w gumofilcach, przetrząsający widłami obornik, do baletu.

Ja zawsze myślałam, że w moim zborze mam super fajnych starszych. Dopiero gdy dowiedziałam od innych jakie oni mają pomysły na komitetach sądowniczych, zaczęłam na nich patrzeć przez "inną optykę"...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Sierpień, 2018, 14:30
Czyta się lekko , to prawda tylko to takie mało prawdziwe a komitet to już w ogóle odbiega od normy.

Normy masz kilkanaście godzin nagrań w wątkach komitetowych Kaisera i Bożydara. Tutaj robię sobie po godzinach i za symboliczne Bóg zapłać jaja z Organizacji, w ogóle tego nie ukrywając  - patrz tytuł działu. Jakbym miał jeszcze do tego dołożyć powagę i przekopywanie się przez sterty książek, świadectw i dokumentów wewnętrznych, żeby wszystko było naturalistycznie prawdziwe, to ktoś musiałby mi za to zapłacić, bo aż takiej determinacji w powtórnym babraniu się w organizacyjnej rzeczywistości nie mam. A i liczba czytających taki dramat spod znaku Emila Zoli z pewnością by spadła, powagi mają na pęczki we wszystkich pozostałych działach. 

Kończąc dziękuję za opinię, zawsze miło dostać komunikat zwrotny od czytelnika - bez względu na wydźwięk - nawet jeśli najwidoczniej nie łapie się do grupy docelowej odbiorców tekstu.

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 01 Sierpień, 2018, 19:38
Tutaj robię sobie po godzinach i za symboliczne Bóg zapłać jaja z Organizacji, w ogóle tego nie ukrywając  - patrz tytuł działu.
Kończąc dziękuję za opinię, zawsze miło dostać komunikat zwrotny od czytelnika - bez względu na wydźwięk - nawet jeśli najwidoczniej nie łapie się do grupy docelowej odbiorców tekstu.
Jatiw - Ekskluzywna Inkluzywność
Świetnie to parodiujesz i tak dalej trzymaj, pomysłów Tobie nie brakuje...
Niektórym pozostał gdzieś na dnie umysłu szczątkowy szablon (Ww), to zrozumiałe bo sekta ma zadanie zryć doszczętnie umysł jednostki i pozostawić po sobie trwały ślad ( to jest niezaprzeczalny koronny dowód, że osoby były w tej sekcie - nie ważne ile czasu: rok, pięć, dziesięć czy dwadzieścia a może i więcej lat)
Twoje epizody, przedstawione w dozie humoru przedstawiają prawdziwy jej wypatrzony zespół maniakalno-depresyjny.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: dziewiatka w 01 Sierpień, 2018, 20:28
Ja przeżyłem podobne komitety ,gdzie starszy z wybujałym ego wdawał się w kłótnię z obwinionymi i to był dramat jak z tego wyjść z twarzą.Co powiedzieć delikwentowi na temat pokory gdy jeden ze starszych to skurwiały narcyz,który nie przyjmuję żadnych uwag.Najgorsi starsi to tacy którzy wcześniej byli pijakami ,rozpustnikami ,złodziejami a teraz uważają się za świętych.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 01 Sierpień, 2018, 21:13
Kochani , ja nie neguję sensu istnienia tych wpisów . Pisz , czytajcie , komentujcie . Przecież o to chodzi .
 Zwyczajnie każdy jest inny a ja szczególnie inny co nie znaczy lepszy , poważniejszy dojrzalszy , nic z tych rzeczy. Dobrze , że Wam się podoba i macie odskocznię . Mnie się nie podoba i to wyraziłem  , może dlatego , że nie lubię też kabaretów? Męczą mnie i nudzą , choć doceniam kunszt ich twórców . Może dlatego , że mam okres w życiu gdzie bardziej mi do płaczu niż śmiechu. A może po prostu jestem pojebany? :-[
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 01 Sierpień, 2018, 23:47
A ja chce powiedziec ze ten typ co dziecko zrobil dziewczynie I teraz chce wziac nogi za pas to DLA mnie nie zasluguje na miano mezczyzny. Kurde. Pobawic sie, zrobic sobie dobrze a potem w d*** miec dziecko I dziewczyne.
Szkoda, ze takich kreatur duzo na swiecie.
Dziewczyny, czesciej dawac kosza burakom!!!!

,😄😃😃😃 Takie oto uczucia we mnie wzbudzil ten odcinek 😂
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 02 Sierpień, 2018, 03:37
brachol BOGUMIŁ w następnym wcieleniu  :o
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 09:20
Dziewczyny, czesciej dawac kosza burakom!!!!

Ja bym dała inną radę: jak bzykasz, to uważaj, żebyś nie wpadł/nie wpadła.
Taką radę dał mój znajomy synowi, wówczas ok. 16-latkowi, kiedy ten zaczął chodzić z dziewczyną.
Rada była krótka i prosta, ale w punkt. Obydwoje najpierw skończyli studia, znaleźli pracę, pobrali się, kupili mieszkanie, a potem dopiero postarali o potomka. Wszystko we właściwej kolejności i we właściwym czasie.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: julia7 w 02 Sierpień, 2018, 09:20
Ja bym dała inną radę: jak bzykasz, to uważaj, żebyś nie wpadł/nie wpadła.
Taką radę dał mój znajomy synowi, wówczas ok. 16-latkowi, kiedy ten zaczął chodzić z dziewczyną.
Rada była krótka i prosta, ale w punkt. Obydwoje najpierw skończyli studia, znaleźli pracę, pobrali się, kupili mieszkanie, a potem dopiero postarali o potomka. Wszystko we właściwej kolejności i we właściwym czasie.

A bzykali się już w wieku 16 lat :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 09:36
A bzykali się już w wieku 16 lat :D

Nie wiem, nie mój syn, więc nie mam bladego pojęcia. O tej "pogawędce" ojca z synem opowiadała koleżanka z pracy, bo to jej mąż udzielił takiej rady ich synowi :) Chłopak był wtedy, jak sam wiek wskazuje, bardzo młody, ale bardzo zdolny. W szkole same szóstki, wygrywał wszystkie olimpiady, więc oboje chcieli, żeby poszedł na studia, a nie pakował się w wieku kilkunastu lat w pieluchy. Wydaje mi się, że rodzice nie zaglądali młodym pod kołdrę, ale koleżanka na wszelki wypadek poprosiła męża, żeby odbył z synem męską rozmowę na te tematy. No to odbył. Właśnie taką.
Jak to się mówi "mądrej głowie dość dwie słowie".
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Sierpień, 2018, 09:39
A ja chce powiedziec ze ten typ co dziecko zrobil dziewczynie I teraz chce wziac nogi za pas to DLA mnie nie zasluguje na miano mezczyzny. Kurde. Pobawic sie, zrobic sobie dobrze a potem w d*** miec dziecko I dziewczyne.
Szkoda, ze takich kreatur duzo na swiecie.
Dziewczyny, czesciej dawac kosza burakom!!!!

,😄😃😃😃 Takie oto uczucia we mnie wzbudzil ten odcinek 😂

A ja stawiam na to, że Sara w 'zemście' zacznie szukać pocieszenia w ramionach Zachariasza ;) a on mimo, ze się wygrażał ulegnie doświadczonej już kobiecie ;) ale może nie będzie takiej opery mydlanej tylko w następnym odcinku odbędzie wielkie starcie 'gigantów' ,czyli przepychanki na szczeblu miedzy Bogumiłem a Bobkowskim, oby nie trzeba było znów tak długo czekać na kolejny odcinek, drogi autorze :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Sierpień, 2018, 15:55
A ja stawiam na to, że Sara w 'zemście' zacznie szukać pocieszenia w ramionach Zachariasza ;)

Ja rozumiem, że to jest parodia i różne rzeczy mogą się zdarzyć, ale aż takiej wspinaczki na szczyty nieprawdopodobieństwa nie będzie. To mniej prawdopodobne niż Bogumił przeprowadzający zbór przez armagedon. To że robię sobie jaja nie oznacza, że nie chcę choćby w minimalnym stopniu oddać rządzących naturą ludzką prawideł.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Sierpień, 2018, 16:07
Ja rozumiem, że to jest parodia i różne rzeczy mogą się zdarzyć, ale aż takiej wspinaczki na szczyty nieprawdopodobieństwa nie będzie. To mniej prawdopodobne niż Bogumił przeprowadzający zbór przez armagedon.

Aj, to właśnie byłoby bardzo ludzkie, porzucona, zrozpaczona dziewczyna w ciąży co ma zrobić jak nie znaleźć nowego ojca dla swojego potomka? Logika kobiecego myślenia się kłania Panie Eksluzywny ;) A Zachariasz mimo złamanego serca myślę, że nadal nie oparłby się wdziękom swojej ofiary, jeśli oczywiście wcześniej się nie wyda że to on na nich doniósł :) Gdzie tu małe prawdopodobieństwo, no gdzie? ;) ale przyznaje, że układ jak w brazylijskiej telenoweli więc lepiej nie idź w tą stronę ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 16:15
To mniej prawdopodobne niż Bogumił przeprowadzający zbór przez armagedon.
:D

Aj, to właśnie byłoby bardzo ludzkie, porzucona, zrozpaczona dziewczyna w ciąży co ma zrobić jak nie znaleźć nowego ojca dla swojego potomka? Logika kobiecego myślenia się kłania Panie Eksluzywny ;) A Zachariasz mimo złamanego serca myślę, że nadal nie oparłby się wdziękom swojej ofiary, jeśli oczywiście wcześniej się nie wyda że to on na nich doniósł :)
Porzucona dziewczyna, szukająca nowego ojca dla swojego dziecka, to prawdopodobne. Natomiast nastolatek, choćby i zakochany, choćby i SJ, z własnej woli pakujący się w pieluchy nie swojego dziecka, to raczej mało prawdopodobne :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Sierpień, 2018, 16:22
:D
Porzucona dziewczyna, szukająca nowego ojca dla swojego dziecka, to prawdopodobne. Natomiast nastolatek, choćby i zakochany, choćby i SJ, z własnej woli pakujący się w pieluchy nie swojego dziecka, to raczej mało prawdopodobne :)

No nie zgodzę się, znam osobiście facetów, którzy bardzo zakochują się w takich bidulkach i sierotkach, jak jeszcze będzie im się wypłakiwać regularnie w rękaw, usiądzie przy okazji na kolankach to taki niedoświadczony młokos wpadnie jak śliwka w kompot ;) nic nie będzie miało dla niego znaczenia ani pieluchy, ani bycie ojczymem :) I Zachariaszowi to by się przydało za to co zrobił ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 16:50
No nie zgodzę się, znam osobiście facetów, którzy bardzo zakochują się w takich bidulkach i sierotkach, jak jeszcze będzie im się wypłakiwać regularnie w rękaw, usiądzie przy okazji na kolankach to taki niedoświadczony młokos wpadnie jak śliwka w kompot ;) nic nie będzie miało dla niego znaczenia ani pieluchy, ani bycie ojczymem :) I Zachariaszowi to by się przydało za to co zrobił ;)
I są ci młokosi do dzisiaj z tymi bidulkami? Czy jak się skończyła pierwsza fascynacja, zwinęli żagle?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Sierpień, 2018, 16:54
Raczej tak, w końcu organizacja...

Przypomniał mi się przypadek, mojej koleżanki z organizacji, bardzo atrakcyjnej zresztą, coś jak Sara z serii o Bogumile, zaszła w ciążę z przystojnym Arabem, nic nie powiedziała o tym ojcu dziecka, a tuż po porodzie miała huczne wesele z całkiem do rzeczy bratem, Można? Można! Bo życie czasem przebija najlepsze scenariusze...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 16:58
Raczej tak, w końcu organizacja...

Przypomniał mi się przypadek, mojej koleżanki z organizacji, bardzo atrakcyjnej zresztą, coś jak Sara z serii o Bogumile, zaszła w ciążę z przystojnym Arabem, nic nie powiedziała o tym ojcu dziecka, a tuż po porodzie miała huczne wesele z całkiem do rzeczy bratem, Można? Można! Bo życie czasem przebija najlepsze scenariusze...

I mieli wtedy po kilkanaście lat, jak się poznali i zaczęli być razem? Ta dziewczyna i jej nowy facet?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Sierpień, 2018, 17:08
No nie, mieli wtedy już dwadzieścia kilka, także już takimi młokosami nie byli. Chłopak musiał być bardo zakochany moim zdaniem, biorąc od uwagę nastawienie w Polsce do 'kolorowych' dzieci. Najśmieszniejsze jest w tym wszystkim to, że nigdy jej nie wykluczyli, ale miała dość dobre plecy, także jak widać wszystko da się załatwić i zamieść pod dywan jak się chce...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 02 Sierpień, 2018, 17:12
którzy bardzo zakochują się w takich bidulkach i sierotkach, jak jeszcze będzie im się wypłakiwać regularnie w rękaw, usiądzie przy okazji na kolankach .... nic nie będzie miało dla niego znaczenia...
moje trzy grosze:
Z powagą i etykietą- tego miodu na pół światu - dlatego lubię kwiatki na łące, szczególnie delikatne ale z kolcami  ;D ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 17:15
moje trzy grosze:
Z powagą i etykietą- tego miodu na pół światu
Nawet brat Bogumił to powiedział :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 02 Sierpień, 2018, 17:17
Nawet brat Bogumił to powiedział :D
Czyli historia Bogumiła jest, jest prawdziwa  ;) - ''ale pisanki''
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Sierpień, 2018, 18:18
Epizod 10. W którym brat Paweł ma sprawę do wykluczonego odstępcy.

Brat Paweł nacisnął guzik dzwonka. Mężczyzna który po chwili otworzył drzwi miał na nosie okulary znamionujące intelektualistę: łysy, dobrze po pięćdziesiątce, o roztargnionym spojrzeniu; ubrany w szlafrok i bambosze.
- No nareszcie! - zawołał – po tylu latach coś się ruszyło! Bogumił zmienił co do mnie zdanie czy jeszcze lepiej: kopnął w kalendarz?
- Bogumił ma się nieźle, ale ja i tak w twojej sprawie, Cyprian. Wpuścisz mnie?
Cyprian wpuścił. Zaprowadził do kuchni i zaoferował herbatę.
- Niech zgadnę, wypełniasz swój cykliczny obowiązek względem wykluczonych i nieaktywnych? Rundka po terenie dla spokojności sumienia, kilka frazesów i o wszystkim, i wszystkich dalej można w majestacie prawa zapomnieć na kilka następnych lat?
- Ciężko, żebym miał o tobie zapomnieć, skoro odkąd cię wykluczono nie opuszczasz żadnych zebrań ani kongresów. Sumienność w której prześcigasz niejednego głosiciela. Ile to już będzie?
- Trzy lata. Nie opuszczam, to prawda, ale jaką to robi różnicę ze zborowego punktu widzenia, skoro i tak jestem niewidzialny? Bycie wykluczonym to śmierć duchowa będąca wstępem do śmierci fizycznej plus zapomnienie. Cukru?
- Słuchaj, Cyprian, ja problemów z pamięcią nie mam. Pamiętam, że byłeś bardzo oddanym starszym i skarbnikiem zborowym…
- I dziwakiem. Pamiętasz jak na mnie mówili za plecami?
- „Archeolog”.
- No właśnie. A to wszystko przez zamiłowanie do historii, dat, wykopalisk, proroctw i wyliczeń. Chcesz zobaczyć ile mam zakładek we Wnikliwym? Pokazać ci moją bibliotekę?
- Pewnie mnóstwo. Jeśli idzie o doktryny i nowe światła nie było nikogo kto mógł się z tobą równać, prowadziłeś najinteligentniejsze rozmowy doktrynalne…
- I to z ich powodu mnie wypierdolono! - wybuchnął nieoczekiwanie Cyprian Czubiński – a mówiąc konkretnie, wypierdolił mnie Bogumił. Jasne, że mówiłem rzeczy, które dla laików mogłyby się czasem wydać wątpliwe albo gorszące ale nigdy nie mówiłem tego aby w jakikolwiek sposób podważyć Niewolnika. Ja kocham Niewolnika i jego nauki, oddałem im długie lata swojego życia, poświęciłem setki wielodziedzinowych studiów. Doktrynalnie w Organizacji wszystko gra z precyzją szwajcarskiego zegarka! Sieję zgorszenie? Tak mogliby pomyśleć tylko niedouczeni, nadwrażliwi ignoranci, których umówmy się, w zborach nie brakuje. Jednak ja zawsze uważałem co mówię, jak mówię i do kogo mówię. Pełniłem posługę z oddaniem. I co mnie za to spotkało? Spójrz na mnie, jestem poza duchową arką…
- Słuchaj, Cyprian, zagrajmy w otwarte karty: twoje wykluczenie śmierdzi. Śmierdzi samowolką i nadużyciem. Śmierdziało wtedy i śmierdzi teraz. Nie wierzę w twoje odstępstwo i mam powody przypuszczać, że jest ono tylko przykrywką. Gdyby to tylko ode mnie zależało już byłbyś przyłączony...co tam przyłączony, w ogóle nie doszłoby do wykluczenia! Cyprian, ja muszę poznać prawdę, za co w istocie wykluczył cię Bogumił?
Cyprian zamoczył  herbatnika w herbacie, poświęcając tej czynności całą uwagę. Zniżył wzrok, wyraźnie posmutniał.
- Brat Bogumił wykluczył mnie na skutek nieporozumienia. Może powiedziałem coś kiedyś komuś, kto później to źle zinterpretował, może zgorszyłem maluczkiego? Nie wiem, ale nawet jeśli popełniłem błąd, to już go zrozumiałem i odpokutowałem. Zasługuję na przyłączenie. Tylko o to proszę od tych trzech lat!
- A ja Cyprian chcę ci to dać, tylko najpierw ty daj mi coś na Bogumiła, pomóż zwalić z tronu, a obiecuję, że pierwszą rzeczą jaką zrobię po uzyskaniu kontroli nad zborem będzie twoje przyłączenie. Nie bój się go, powiedz mi prawdę do jasnej cholery! Bogumił nie ma pojęcia, że u ciebie jestem i nie spodobałoby mu się to. Jeszcze bardziej nie spodobałoby mu się to o czym rozmawiamy. Ale wiesz co, ja mam już gdzieś co mu się podoba, a co nie, mi chodzi o zbór. O owce, o skrzywdzonych, takich jak ty. Wierzę, że bez Bogumiła będzie on lepszym miejscem. Daj mi coś na niego!
- Bardzo chciałbym, ale to naprawdę wszystko, Pawle, nie mam nic do dodania. Chodź, odprowadzę cię do drzwi. Zobaczymy się na następnym zebraniu. To znaczy: ja cię zobaczę.
Paweł wyszedł. Cyprian złapał za telefon i wykręcił numer.
- Czego? - zapytał nieprzyjemny głos po drugiej stronie słuchawki.
- Bogumił? Mówi Cyprian Czubiński, przed chwilą był u mnie Paweł Bobkowski, szukał na ciebie haków, wypytywał o szczegóły mojego wykluczenia. Obiecywał, że mnie przyłączy jak tylko zwali cię z przywileju. Ale nic mu nie powiedziałem, ani słowa, gęba na kłódkę. A potem hyc za telefon i od razu do ciebie, aby go zdemaskować i ostrzec cię przed intrygą. Widzisz, jestem ci wierny, nie musisz się mnie obawiać, jakich jeszcze dowodów ci potrzeba? Przyłącz mnie, Bogumił. Od tych trzech lat na okrągło oglądam telewizję, słucham wiadomości, surfuję po internecie, czytam Biblię i publikacje...i wiesz co, czarne chmury armagedonu gęstnieją, widać to z każdej strony: katastrofy naturalne, krachy ekonomiczne, wojny, niepokoje polityczne! Czas się bardzo przybliżył, nie mogę pozostawać poza Organizacją, ani dnia dłużej, bo inaczej biada mi! A koniec tego systemu może przyjść w każdej chwili, za miesiąc, za tydzień, dziś, jutro! Nie mogę znieść tej udręki! Nie możesz mi zabraniać wstępu do duchowej arki, to niechrześcijańskie, to nieludzkie!
- Po pierwsze: nie tym rozkazującym tonem do mnie, panie Cyprianie!
- Nie tym tonem?! Ty śmiesz mnie pouczać o tonie?! To już zapomniałeś za co mnie wypierdoliłeś? Zapomniałeś, jak to jednego miesiąca zbór był finansowo pod kreską, bo poszedłeś część datków przerżnąć w jednorękiego bandytę? Mogłem cię wtedy zatopić, Bogumił. I powinienem był, och powinienem był!
Bogumił skrzywił się na wspomnienie tego przykrego incydentu. Owszem, miał kilka lat temu pewien epizod z hazardem. Delikatny epizod. Wstąpił na piwo do baru, a ta maszyna tak świeciła kolorami, grała, brzęczała, kusiła wysokimi nagrodami. Więc wrzucił monetę z czystej ciekawości i pociągnął za wajchę. A później po raz kolejny, i kolejny, i kolejny...Ani się obejrzał, a portfel świecił pustkami i trzeba było myśleć o odegraniu się. Jednak pieniędzy z datków nie wziął dla siebie. Zrobił to z myślą o finansach zboru. Był wówczas bliski opracowania strategii gry pozwalającej na wygraną z automatem. Datki ze skrzynek miały zostać pomnożone i przeznaczone na potrzeby zboru. W ten sposób chciał odkupić przed Jehową swoje drobne potknięcie duchowe. Czyż na kartach Biblii od czasu do czasu nie potykali się najwierniejsi słudzy boży? Czyż król Salomon nie został zwiedziony przez pogańskie żony? Czyż Piotr trzykrotnie nie wyparł się Jezusa? Takoż i Bogumił sprostał wreszcie zsyłanej mu przez Szatana próbie, zaprzestał hazardu, a za swój czyn gorąco przeprosił Jehowę w modlitwie, obiecując że odkąd posmakował goryczy grzechu, będzie go zwalczać w zborze z tym gorętszą żarliwością.
- Na wszelki wypadek mnie wykluczyłeś! - szarżował dalej Cyprian - Choć wcześniej zdecydowałem się przymknąć na całą sprawę oko, jeśli tylko zwrócisz kasę. Ale ty gnoju wiedziałeś, że wykluczonemu nikt już nie uwierzy, a nawet jak usłyszy prawdę, to raczej pomyśli, że odstępca oczernia z zemsty! Nie czułbyś się komfortowo wiedząc, że musisz współpracować z kimś kto ma na ciebie haka, no nie, Boguś? Oj, trzeba było wszystko wyśpiewać Pawłowi!
- To dlaczego tego nie zrobiłeś? Pomijając że cała historia jest fałszem – Bogumił asekurował się na wypadek gdyby był nagrywany – przyjmijmy hipotetycznie, że faktycznie masz na mnie haka. Dlaczego go nie wykorzystałeś i nie poszedłeś na współpracę z Bobkowskim? W twojej sytuacji byłoby to idealne rozwiązanie, nic do stracenia. Ale wolałeś zamiast tego ostrzec mnie. Wytłumaczyć ci czemu? Bo po pierwsze wiesz, że zostałeś wykluczony słusznie – tu znowu Bogumił zrobił ukłon w stronę potencjalnego nagrania - a po drugie zdajesz sobie sprawę, że Bobkowski na dłuższą metę nie ma ze mną żadnych szans i postawiłeś na sprawdzonego konia. Na championa. To teraz posłuchaj raz a dobrze, co champion ma ci do powiedzenia: nadal nie dostrzegam u ciebie oznak jakiejkolwiek skruchy, nie mówiąc już o skrusze głębokiej, niezbędnej do przyłączenia. Zamiast tego mnóstwo fałszywych oskarżeń, pychy, mściwości i agresji. W tej sytuacji o przyłączeniu nie może być mowy. Ale jeśli popracujesz nad zdrowiem duchowym, poddasz się skorygowaniu, nabędziesz owoców ducha, zreperujesz nadszarpniętą więź duchową z Jehową, to kto wie, może już za kilka lat…
- Bogumił, ty kur…
Brat Bogumił odłożył słuchawkę, po czym z rozmachem smagnął blat stolika pałą policyjną.
A więc miałem rację co do Bobkowskiego – pomyślał – knuje przeciwko mnie, chce mnie zwalić z przywileju. Nieopatrznie wyhodowałem żmiję na własnej piersi, żmiję która pragnie kąsać. Cóż, wkrótce połamie kły - uzmysławiając sobie, że ta pierś jest ze spiżu!

Koniec epizodu dziesiątego

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 02 Sierpień, 2018, 18:38
Jatiw- Ekskluzywna Inkluzywność
Bravo - kolejne zaskoczenie....
Według mojego gustu nadal Epizod 3 jest fascynujący, odpowiem szczerze 10 jest zaskakujący  :) :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 02 Sierpień, 2018, 18:59
Taak. Zostawi Januszow I Grazyny seksu I skupmy sie na Bogumile I jego wojnie z Bobkiem 🤣

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 02 Sierpień, 2018, 19:21
Eks-In czytam Twoją serię o Bogumile z napięciem!
Już myślałam, że niewiele mnie zaskoczy, a Ty tu odpalasz kolejną petardę!  :)
Ten Twój styl pisania jest genialny...! Cukru?!  ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 19:24
Paweł wyszedł. Cyprian złapał za telefon i wykręcił numer.
- Czego? - zapytał nieprzyjemny głos po drugiej stronie słuchawki.
- Bogumił? Mówi Cyprian Czubiński, przed chwilą był u mnie Paweł Bobkowski, szukał na ciebie haków, wypytywał o szczegóły mojego wykluczenia. Obiecywał, że mnie przyłączy jak tylko zwali cię z przywileju. Ale nic mu nie powiedziałem, ani słowa, gęba na kłódkę. A potem hyc za telefon i od razu do ciebie, aby go zdemaskować i ostrzec cię przed intrygą. Widzisz, jestem ci wierny, nie musisz się mnie obawiać, jakich jeszcze dowodów ci potrzeba? Przyłącz mnie, Bogumił. Od tych trzech lat na okrągło oglądam telewizję, słucham wiadomości, surfuję po internecie, czytam Biblię i publikacje...i wiesz co, czarne chmury armagedonu gęstnieją, widać to z każdej strony: katastrofy naturalne, krachy ekonomiczne, wojny, niepokoje polityczne! Czas się bardzo przybliżył, nie mogę pozostawać poza Organizacją, ani dnia dłużej, bo inaczej biada mi! A koniec tego systemu może przyjść w każdej chwili, za miesiąc, za tydzień, dziś, jutro! Nie mogę znieść tej udręki! Nie możesz mi zabraniać wstępu do duchowej arki, to niechrześcijańskie, to nieludzkie!

Syndrom sztokholmski?? :o
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Sierpień, 2018, 19:28
Syndrom sztokholmski?? :o

Raczej na każdym kroku kolejne dowody tego, że czarne chmury armagedonu gęstnieją, podczas gdy drzwi do duchowej arki pozostają zamkniętymi. No i nazwisko zobowiązuje.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Sierpień, 2018, 20:46
No i nazwisko zobowiązuje.
Nazwisko na pewno zobowiązuje. Najpierw wyraźna nadzieja, że może Bogumił kopnął w kalendarz, a parę minut później takie dowody oddania :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 03 Sierpień, 2018, 15:04
brat Bogumił budzi moją coraz większą sympatię ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 04 Sierpień, 2018, 17:06
Ogłoszenie:

Jak dobrze pójdzie, już w tym miesiącu kończę definitywnie Bogumiła. 3 epizody wliczając w to epilog. Czekajcie na grande finale!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 04 Sierpień, 2018, 17:32
Ogłoszenie:
Jak dobrze pójdzie, już w tym miesiącu kończę definitywnie Bogumiła. 4 epizody wliczając w to epilog. Czekajcie na grande finale!
moje trzy grosze:
Ekskluzywna Inkluzywność: NIE KOŃCZ tak interesującej, pełną emocji i  tajemnic historii, proszę- lecz nadal rozwijaj akcje tego psychopatycznego typa zborowego, nie bądź tak okrutny wobec zainteresowanych osób w tym wątku, miej litość nad tymi co polubili tego oryginalnego typa (Ww) .
MASZ CHARAKTER, to wiem,wynika to z TWOICH komentarzy- tylko tak piszesz wobec Nas, aby wzbudzić jeszcze większe napięcie tą ''prawdziwą historią".- nie bądź tak sadystyczny, lubisz ... WIESZ co pragnę powiedzieć ...- serdecznie pozdrawiam
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 04 Sierpień, 2018, 17:56
Ogłoszenie:

Jak dobrze pójdzie, już w tym miesiącu kończę definitywnie Bogumiła. 3 epizody wliczając w to epilog. Czekajcie na grande finale!
Brat Bogumił przeżył jakąś traumę, rozpił się i zaczął wątpić w organizację, brat Bogumił został wykluczony, albo brat Bogumił przeprowadził zbór przez armagedon, brat Bogumił organizuje życie zboru po armagedonie... w tej opowieści wszystko może się zdarzyć :) Czekam z niecierpliwością.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 04 Sierpień, 2018, 19:58
Znakomity odcinek, jestem wielkim fanem serii, a przede wszystkim brata Bogumiła

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 05 Sierpień, 2018, 03:20
ja liczę na ciąg dalszy (tj. nie na 3 odcinki ale na 33 odcinki)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 10 Sierpień, 2018, 22:40
Ogłoszenie:

Jak dobrze pójdzie, już w tym miesiącu kończę definitywnie Bogumiła. 3 epizody wliczając w to epilog. Czekajcie na grande finale!

 :) Jeśli można mieć prośbę, to nie kończ definitywnie, zostaw jakąś furtkę dla Bogumiła by przeszedł nią do kolejnej serii...  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 14 Sierpień, 2018, 17:53
Też postuluję, żeby autor zostawił chociaż jakąś furtkę do dalszych przygód Bogumiła. Seria ma wielu fanów, niektórzy z nich wchodzą codziennie na forum z nadzieją, że wrzucisz coś nowego ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 15 Sierpień, 2018, 22:01
uprzejmie proszę o co najmniej kilkanaście nowych epizodów i uprzejmie ostrzegam że

jeśli Ex-In zakończy cykl o Bogumile ale zostawi go przy życiu, to ja będę kontynuować ;) a jakby Eks-In nawet zabił Bogumiła to najpierw napiszę epizod o zmartwychwzbudzeniu ubeka a potem będę kontynuować dzieło...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 16 Sierpień, 2018, 01:47
Ja to ostatnio na forum już w zasadzie wchodzę tylko po to, by sprawdzić czy nie ma nowego brata Bogumiła. Jestem jedyny?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: jankowalski82 w 16 Sierpień, 2018, 02:00
Ja to ostatnio na forum już w zasadzie wchodzę tylko po to, by sprawdzić czy nie ma nowego brata Bogumiła. Jestem jedyny?

 Ojjj chyba nie.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: mav w 16 Sierpień, 2018, 17:26
Ja to ostatnio na forum już w zasadzie wchodzę tylko po to, by sprawdzić czy nie ma nowego brata Bogumiła. Jestem jedyny?

Każdy powód jest dobry :).
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 17 Sierpień, 2018, 21:19
uprzejmie proszę o co najmniej kilkanaście nowych epizodów

Zrobimy tak: napiszę kilka dodatkowych opowiastek o które proszono mnie tu i ówdzie, żeby temat kompletnie wyczerpać, bo na ten moment zakończenie mam ułożone i mogę finalizować w każdej chwili. Nie ma tego co przeciągać ponad miarę: "z czasem i gość, i ryba, i opowiastka zaczynają śmierdzieć" - że sparafrazuję znane porzekadło. A i czytelnicy (pomijając tych wiernych od samego początku) jak widzę aktywizują się głównie wtedy, gdy w oczy zagląda widmo końca ( ostatnio nie dosięgam już nawet symbolicznych 10 like'ów na odcinek), lepiej więc żeby skończyli z niedosytem niż z przesytem.

jeśli Ex-In zakończy cykl o Bogumile ale zostawi go przy życiu, to ja będę kontynuować ;) a jakby Eks-In nawet zabił Bogumiła to najpierw napiszę epizod o zmartwychwzbudzeniu ubeka a potem będę kontynuować dzieło...

Sebastian może w każdej chwili zacząć swoją własną serię, jeśli taki kreatywny, wyszło by to z pożytkiem dla wszystkich, bo nikt nie lubi odgrzewanych kotletów. Z chęcią bym się przekonał jak on włada piórem, jakie ma pomysły i jakie stworzy uniwersum.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 17 Sierpień, 2018, 23:17
Epizod 11. W którym Bobkowscy usiłują uwrażliwić nadzorcę podróżującego na problematykę Bogumiła

- Nie ten garnitur, Paweł!– ofuknęła małżonka Justyna – ten od Armaniego ubierz, musimy się prezentować na tym obiedzie.
- W tym też się prezentuję.
- Ale nie tak jak w Armanim. To unikalna szansa, by przeciągnąć nowego nadzorcę obwodu na naszą stronę i uwrażliwić go na problem Bogumiła. W tej rozgrywce potrzebujemy sojuszników na wysokich stanowiskach. A jak pewnie pamiętasz, poprzedni podróżujący miał sztamę z Bogumiłem.
Zadzwonił dzwonek do drzwi. Justyna zajrzała przez Judasza spodziewając się, że restauracja właśnie przywiozła catering, ale to byli podróżujący.
- Cholera, Chrumkacze już tu są, polecę po Piotrusia na górę, a ty im otwórz i staraj się zrobić dobre wrażenie!
Justyna poleciała, a Paweł jak na pana domu przystało otworzył. Na ganku stali braterstwo Hugon i Martyna Chrumkacz. Oboje w sposób widoczny otyli i z wypisanym na twarzach wręcz naiwnym optymizmem i serdecznością.
- Jakże przyjemnie, jakże przytulnie, od razu widać komu Jehowa błogosławi! – zachwycał się brat Hugon wystudiowanym, donośnym, a zarazem łagodnym głosem godnym betelczyka bądź księdza.
- Prawda, nie narzekamy- stwierdził Paweł – żona poszła po syna, pozwólcie że zaprowadzę do jadalni.
- O tak, do jadalni! - ucieszyła się Martyna – bo my już głodni jak wilki!
- Albo jak świnki! – zażartował rubasznie brat Hugon.
Zeszła Justyna z ubranym w garnitur Piotrusiem. Przywitała się nader wylewnie, wkładając w ten akt wszystkie swoje umiejętności aktorskie.
- Wybaczcie, ale trochę będziemy musieli poczekać, bo zamówiłam catering z restauracji.
- Catering? To pewnie kosztowne, nie trzeba było – stwierdziła Martyna.
- Ależ żaden problem, dla takich gości wszystko. Zresztą w tym domu i tak się nie gotuje. Jemy na mieście, stać nas.
Po czym wywiązała się niezobowiązująca, budująca rozmowa podczas której brat Hugon zapytał Piotrusia kim chciałby zostać gdy dorośnie. Chłopiec stwierdził, że strażakiem.
- A jak ja byłem dzieckiem, to długo nie wiedziałem kim chcę zostać jak dorosnę – wspominał brat Hugon - Myślałem i myślałem, aż w końcu zdałem sobie sprawę, że nie chciałbym harować fizycznie. Chciałbym za to podróżować po świecie i żeby wszędzie gdzie się pojawię ludzie się mnie słuchali, karmili mnie, poili, gościli, nocowali i żebym miał w kieszeni jakąś gotówkę...i tak zostałem nadzorcą podróżującym. A jak spotkałem Martynkę i się okazało, że ona taka sama jak ja, to już wiedziałem, że nigdy się nie rozstaniemy!
Martynka roześmiała się serdecznie. Justyna szturchnęła męża w bok, dając mu do zrozumienia, że powoli czas przejść do rzeczy.
- A właśnie! Na dzisiejszym spotkaniu ze starszymi nie widziałem Bogumiła Kozła – stwierdził brat Hugon. - Wspomniano że chory, co z nim? Bo musicie wiedzieć, że my z bratem Bogumiłem znamy się od lat i w ogień byśmy za nim poszli!
- W ogień! - wtórowała siostra Martyna.
- Brat Bogumił w łóżku – wychrypiał oniemiały Paweł – grypa go rozłożyła.
- Oj, to niedobrze. Musimy go Martynko w wolnej chwili koniecznie odwiedzić!
Zadzwonił dzwonek do drzwi. To przyjeżdżał spóźniony catering.
- Och, ileż tu dobra – zachwycał się spoglądając na pełny potraw stół Hugon. - Aż mi ten dostatek przypomina jak parę lat temu brat Bogumił zaprosił nas do domku w górach, pamiętasz Martynka? Wyobraźcie sobie, patrzymy a brat Bogumił z trudem taszczy takiego indora ogromnego, że aż w dwóch rękach ciężko unieść. A ten indor nabity w środku nadzieniem. Co tam było w tym nadzieniu, Martynka, pamiętasz?
- Podroby były na pewno i ryż.
- O tak. No i patrzymy, a brat Bogumił tego indora na ruszt, piwkiem podlewa, do tego ziemniaczki w mundurkach pieczone w żarze. Mówię wam, jak żeśmy sobie u niego pojedli, a naleweczek popili! Do dzisiaj to wspominamy. Taki starszy to dla waszego zboru prawdziwy skarb. Doczekać się nie możemy, aż któregoś dnia zaprosi nas w góry ponownie. Może tym razem na dziczyznę, bo musicie wiedzieć, że brat Bogumił należy do kółka łowieckiego.
Paweł skinął głową z rezygnacją, w pełni świadomy tego, że szukanie sojuszników w nowych podróżujących jest skazane na porażkę. Zaczęli jeść prowadząc już tylko kurtuazyjną rozmowę.
- Spróbuj Martynka tego kurczaczka, nadziewany jest – zachęcał brat Hugon – prawie tak dobry jak to, co zaserwował nam brat Bogumił!

Koniec epizodu jedenastego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 18 Sierpień, 2018, 00:03
moje trzy grosze:
To cały obraz w tej sekcie, starych pobratymców się nie zdradza, bo klika się rozsypie, taka mentalność na niższym szczeblu (Ww) ale jeszcze nie na najniższym  ;D ;D
Ex-IN, ponownie zakończyłeś ...? epizot-11, kolejną niewiadomą... czynisz, to bardzo sprytnie  :), masz u mnie wielkie uznanie, to było widoczne od samego początku o historii Bogumiła  :) :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 18 Sierpień, 2018, 00:06
Duchowe usposobienie - najeść się, napić, za nic nie płacić :D

Cytuj
To cały obraz w tej sekcie, starych pobratymców się nie zdradza, bo klika się rozsypie
Zwłaszcza jeśli jest się po jednych pieniądzach. Jeden - prymityw, drugi - żarłok, i żonusia taka sama :) Towarzycho dobrane jak w korcu maku :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: gerontas w 18 Sierpień, 2018, 05:49
Brat Bogumił jest kuty na cztery łapy. Zakończenie tym bardziej może być zaskakujące.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 18 Sierpień, 2018, 07:43
Coś jest w tych podróżujących Chrumkaczach ;) Dla mnie szczytem nietaktu było, jak znaleźli się kiedyś u nas tacy, którzy nie mieli problemów zdrowotnych, ale postanowili że nie będą jedli byle świństw. Oznajmili że są na diecie zdrowotnej i zrobili listę rzeczy, których nie mogą jeść, a na liście tych co mogą były też dość wyszukane produkty. Jak w takiej sytuacji biedna babcia ze zboru, która za ostatnie grosze z emerytury chciała im coś ugotować, mogła ich przyjąć?

Odcinek świetnie pokazuje też zachłanność niektórych podróżujących, którzy korzystają ze swych przywilejów nie tylko przy stole...

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 18 Sierpień, 2018, 08:02
Starsi zawsze ze sobą sztamę trzymają. Jak to się mówi: jak wszedłeś między wrony to kracz jak one. Chyba, że jak Bobkowski jeden z nich staje okoniem, no to nie ma sentymentów. Pewnie w którymś z odcinków dojdzie do starcia Bobkowskiego  z Bogumiłem. 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 20 Sierpień, 2018, 19:38
Ja tam jeszcze bym chciała, żeby w którymś odcinku na brata Bogumiła zagięła parol jakaś pionierka ze zboru. Samotny wdowiec, na przywileju, taki zaangażowany, idealna partia dla zborowych, nieco otyłych ciotek bez mężów ;)

Epizod 12. W którym poznajemy skrywany sekret siostry Żanety

Pogrążona w kontemplacji albumu z fotografiami z wesela córki, siostra Żaneta westchnęła. Bo pośród wielu gości dostrzegła tego, względem którego już od dłuższego czasu pałała skrywanym afektem – brata Bogumiła. Cóż to za mężczyzna, jakże głębokie ma zrozumienie spraw ludzkich i boskich, a przy tym jakże jest męski!
 Pamiętała tę sytuację, gdy jej brat Ryszard - zaproszony na owo rozgrywające się na wolnym powietrzu wesele pomimo tego, że był nie w Prawdzie - zaczął się rozpijać i w alkoholowym amoku rzucać wulgarne wyzwiska, grozić innym gościom i prowokować bójki. Nie było go jak pohamować, udobruchać ani przemówić do rozsądku, cóż to były za chwile wstydu i ujmy dla całej rodziny, zwłaszcza że wciąż się rozkręcał, opróżniając kieliszek za kieliszkiem. W pewnym  momencie jednak jego wyciągniętą po butelkę rękę schwyciła za nadgarstek  mocarna prawica brata Bogumiła.
- Ty kolego już dziś nie pijesz – ogłosił nieznoszącym sprzeciwu głosem Bogumił – A przy tym zachowuj się, bo nie jesteś na popijawie w melinie, a na chrześcijańskim weselu twojej siostrzenicy!
Tu Ryszard usiłował steroryzować Bogumiła złowrogim pijackim wzrokiem, jednak po krótkim starciu spojrzeń przegrał ten pojedynek i opuścił wzrok, uznając swą podrzędną pozycję względem samca alfa.
Przyglądającej się całej sytuacji siostrze Żanecie, aż się gorąco zrobiło na skutek tego pokazu męskości. Ostatnim równie zdecydowanym mężczyzną jakiego znała był jej nieodżałowany, czekający zmartwychwstania małżonek, Józef. Przepełniała ją wdzięczność za tę ratującą honor rodziny panny młodej oraz atmosferę wesela interwencję. A brat Bogumił, jak na człowieka czynu przystało, po rozstrzygnięciu konfliktu zaczął niby to spacerować po okolicy, a tak naprawdę patrolować ją, upewniając się że zborowa młodzież podobnie jak jej rodzice i dziadowie grzecznie bawi się przy dźwiękach przebojów Krzysztofa Krawczyka, Maryli Rodowicz i Kombi, jak na prawych chrześcijan przystało; a nie kryje się po krzakach popijając alkohol albo co gorsza dopuszczając się nieczystości cielesnych.
Ach ten brat Bogumił – zachwycała się siostra Żaneta – z tymi wąsami wygląda zupełnie jak Grigorij z Czterech Pancernych - Grigorij zawsze był jej ulubionym pancernym.
Kontemplację fotografii przerwał dźwięk dzwonka. To brat Bogumił przychodził na cotygodniowe studium z jej trzynastoletnim siostrzeńcem, Maksem.
Chłopiec w zeszłym roku przeżył rodzinną tragedię, gdy jego ojciec najpierw odszedł od Prawdy, a następnie rozwiódł się z żoną i wyjechał w nieznanym kierunku. Tym samym matka Maksa musiała podjąć pracę na dwa etaty, by zapewnić godny byt sobie i synowi. Cóż to była za tragedia dla całej rodziny! Biorąc pod uwagę okres wakacyjny, Żaneta zobowiązała się, iż chłopiec może pozostawać pod jej opieką podczas gdy jej siostra wywiązuje się z obowiązków zawodowych. Lepsze to niż samotne przesiadywanie w domu bądź szlajanie się z kolegami z klasy czy innymi światusami, wszyscy wszak wiedzą jak działa złe towarzystwo. Maks bardzo lubił gry wideo, a tak się składa, że siostra Żaneta miała na górze komputer, z którym chłopak bardzo szybko się zapoznał i odtąd całymi godzinami grał w jakieś gry. Jednak jeśli można było połączyć przyjemne z pożytecznym i przy okazji zapewnić chłopcu substytut ojcowskiego autorytetu, wzorzec męskości, a przy tym przewodnika duchowego – to dlaczego nie skorzystać z okazji? I tak narodził się pomysł na cotygodniowe studium, które w domu siostry Żanety miał odbywać z Maksem brat Bogumił.
Rozpromieniona Żaneta otworzyła drzwi.
- Oj, jak pachnie – niuchał Bogumił - Placek domowy, prawda?
- Z kruszonką i powidłami. Zaraz zaparzę herbaty i nakroję. Maks na górze, z niecierpliwością czeka na kolejne studium.
- I bardzo dobrze, że czeka. Biorąc pod uwagę jego perturbacje rodzinne stawiam, że jest zagrożony odstępstwem, tak jak bierny palacz zagrożony jest nowotworem. Ten pomysł ze studium, siostro Żaneto, iście znakomity i być może ratujący jego zdrowie duchowe. Nie zdziwiłbym się, gdybyś w tej sytuacji działała pod wyraźnym natchnieniem!
Siostra Żaneta pokraśniała z dumy.
Tymczasem siedzący na górze przed komputerem Maks wcale nie był tak zachwycony, jak usiłowała to przedstawić ciotka.
Znowu ten Bogumił cholerny przylazł – pomyślał z goryczą chłopiec – następnej półtoragodziny smęcenia nie wytrzymam. W kółko: organizacje, armagedony, głoszenie, wersety, grzech, niewolniki. A ja chcę tylko jeść czipsy i grać w Dooma! Nie dziwota, że mój stary się stąd ewakuował....ewakuacja, no właśnie! - olśniło go. Podszedł do okna i ocenił wysokość. Nie tak wysoko, można wyskakiwać, nic nie powinno mi się stać, zwłaszcza że jestem dobry z WF-u. A nawet jeśli trochę się obtłuczę, to żadna strata w porównaniu z ucieczką przed tym pierdzielem. To całe studium z nim grozi śmiercią z wynudzenia!
Usłyszał kroki na schodach i wiedział, że musi działać zdecydowanie.
Wchodzący do pokoju chwilę później brat Bogumił i siostra Żaneta - trzymająca tacę z zastawą - zastali tylko uchylone okno.
- A to łobuz, wyskoczył!
Siostra Żaneta dopadła do okna i ujrzała poniżej uciekającego Maksa.
 - Maksiu, wracaj, nie rób mi wstydu! Maaaksiu! Co za wstyd, co za wstyd! - zawodziła.
- Zaprawdę, wąskie są okna, które prowadzą do życia wiecznego - sparafrazował znane biblijne powiedzenie Bogumił.
- Tak mi przykro, nie wiem co w tego chłopca wstąpiło, bracie Bogumile! Już ja sobie z nim porozmawiam jak wróci! I zadzwonię do jego matki...ale może najpierw zejdźmy na dół i napijmy się herbaty na uspokojenie.
Zeszli i zajęli miejsca w salonie, a do siostry Żanety zaczęło docierać, że ta cała krępująca sytuacja ma też swoją dobrą stronę. Oto nadarzył się pretekst, by miała brata Bogumiła tylko dla siebie. A im więcej na niego patrzyła, tym bardziej jej się podobał. On z tego rocznika, gdy chłopy wciąż były chłopami: postawny, konkretny, zaradny elegancki, oddany Prawdzie. A przy tym znakomity organizator życia całego zboru. Uświadomiła sobie, że od czasu śmierci męża jeszcze żaden mężczyzna tak na nią nie działał...a on przecież też wdowiec, więc może...zawstydziła się własną myślą. Ale z drugiej strony, cóż w tym złego? Mało to znała w organizacji wdów i wdowców, którzy zeszli się razem? Biblia tego nie potępia. Tylko jak miała by dać znak, że jest nim zainteresowana? Nie miała w życiu wielu doświadczeń, jeśli idzie o zaloty. Z małżonkiem Józefem zapoznała się dziewicą będąc na wiejskiej potańcówce, a trzy miesiące później wzięli ślub do którego dochowała wiana. Innego chłopa nie miała. I jak teraz wyjawić co dyktuje jej serce, aby zarazem się nie ośmieszyć? Stopniowo. Powiedzieć mu komplement? Z pewnością. Ale na początek lepiej nic osobistego, na początek...na początek najlepszy będzie niezobowiązujący komplement biblijny!
- Wiesz, bracie Bogumile, zawsze kojarzyłeś mi się z charakteru z pewną postacią biblijną.
- A z którą to? - zaciekawił się Bogumił strzepując z wąsów kruszonkę.
- Z sędzią Jehu. On też stawiał sprawy królestwa na pierwszym miejscu, był gorliwy, stanowczy i nieprzejednany wobec grzechu, a przy tym jakże męski!
- Dziękuję, piękny to komplement. Wyznam, siostro Żaneto, że ty też kojarzysz mi się z pewną biblijną bohaterką.
- Z kim?
- Z Noemi. To najpiękniejszy przykład wdowieństwa w całej Biblii, udowadniający że nawet kiedy w człowieku zgaśnie już młodość i pogoń za zwodniczymi ziemskimi pragnieniami, wciąż można lśnić gorliwością, wiernością i oddaniem dla Jehowy! Śmiem twierdzić, że gdyby tylko Noemi była mężatką, tak budująca przypowieść jak perypetie jej i Rut nie miałyby miejsca. W tym świecie i w tym czasie dojrzały wiek i wolność, to okazja do zaskarbienia nieskończenie wartościowych skarbów w niebie, czego i tobie, i sobie życzę!

Koniec epizodu dwunastego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 20 Sierpień, 2018, 19:56
moje trzy grosze:
Ex-IN - Dzięki za kolejny epizod o Bogumile - no, no jest interesujący nawet za bardzo....
Ciekawość fizycznych pragnień zaczęła się od komplementów biblijnych dalszy frywolny kontakt, każdy sobie dopowie.   :) :)
 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 20 Sierpień, 2018, 20:14
Brat Bogumił - łamacz serc ;) Antycypuję, że 'randka' bez żadnej przyzwoitki zostanie chytrze wykorzystana przez oponenta ;) może sama siostra Żaneta dokona zemsty :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 20 Sierpień, 2018, 22:45
Antycypuję, że 'randka' bez żadnej przyzwoitki zostanie chytrze wykorzystana przez oponenta ;) może sama siostra Żaneta dokona zemsty :)
Jak tacy gorliwi, to może sami na siebie doniosą (w organizacji bywają tacy). A może rzeczywiście opozycja wyśledzi, że było "sam na sam".
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 20 Sierpień, 2018, 23:19
A więc Bogumił udowodnił to po raz kolejny, że jest dyplomatą pierwszego sortu. A kto to taki? To osoba, która potrafi powiedzieć 5p13rd4l4j w taki sposób, że słuchacz zaczyna odczuwać podniecenie na myśl o zbliżającej się podróży.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 20 Sierpień, 2018, 23:42
A więc Bogumił udowodnił to po raz kolejny, że jest dyplomatą pierwszego sortu. A kto to taki? To osoba, która potrafi powiedzieć 5p13rd4l4j w taki sposób, że słuchacz zaczyna odczuwać podniecenie na myśl o zbliżającej się podróży.

Załapałeś doskonale o co w tym biega. Od siebie dodam, że końcówka w której Bogumił ma ostatnie słowo i rozwiewa czyjeś nadzieje, to stały punkt programu, można rzec: schemat pisarski.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 21 Sierpień, 2018, 00:17
teraz siostra Żaneta powinna w ramach zemsty zawrzeć sojusz z Bobkowskim ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 21 Sierpień, 2018, 00:33
Załapałeś doskonale o co w tym biega.
Nie, no lurker też załapała. Tylko ja się zastanawiałam, czy można być tak zakręconym organizacyjnie, żeby wzmiankę o "dojrzałym wieku" uznać za komplement :D Z drugiej strony, organizacja tyle gada o "prawdziwych przymiotach" czy tam zaletach (wśród których nierzadko wymienia dojrzały wiek), że doszłam do wniosku, że wszystko jest możliwe. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 21 Sierpień, 2018, 00:41
jednak to prawda, że odstępcy są zdemoralizowani i to w podobnym stopniu (a może nawet większym?!) co ten szatański świat zdążający ku zagładzie ;)

wyznam Wam "jak starszemu zboru na komitecie sądowniczym" ;) że ja Sebastian gdy przeczytałem zestawienie imion Noemi i Rut, przypomniałem sobie biblijną opowieść o tym jak Rut bogobojnie sama wskoczyła do łóżka bogatemu Boozowi i od razu pomyślałem że "Bogumił byłby chętny ale na 30 lat młodszą od siebie"; jednym słowem jestem zdemoralizowany i nie doceniam jak bardzo duchowo usposobieni są bracia starsi zarządzający organizacją Bożą kierowaną bezosobowym duchem świętym ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 21 Sierpień, 2018, 09:57
jednak to prawda, że odstępcy są zdemoralizowani i to w podobnym stopniu (a może nawet większym?!) co ten szatański świat zdążający ku zagładzie ;)

wyznam Wam "jak starszemu zboru na komitecie sądowniczym" ;) że ja Sebastian gdy przeczytałem zestawienie imion Noemi i Rut, przypomniałem sobie biblijną opowieść o tym jak Rut bogobojnie sama wskoczyła do łóżka bogatemu Boozowi i od razu pomyślałem że "Bogumił byłby chętny ale na 30 lat młodszą od siebie"; jednym słowem jestem zdemoralizowany i nie doceniam jak bardzo duchowo usposobieni są bracia starsi zarządzający organizacją Bożą kierowaną bezosobowym duchem świętym ;)
No tak, gdyby przed Bogumiłem siedziała odpowiedniczka biblijnej Rut, a nie biblijnej Noemi, to gadka mogłaby być inna. :-D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gwynbleid w 21 Sierpień, 2018, 14:40
"- Prezent? Przecież urodziny miałam miesiąc temu.
Na dźwięk słowa urodziny Bogumił skrzywił się, jakby poraził go prąd. Równie dobrze dziewczynka mogłaby mu wyznać, że rodzice zabrali ją na czarną mszę."

😂😂😂😂😂  Padłem że śmiechu🤣
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 21 Sierpień, 2018, 19:54
 :) kolejny świetny epizod, który potwierdza, że jedyną Panią z którą się Bogumił rozumiał, z którym łączyła go prawdziwa więź była jego stara, wierna, milicyjna pałka  ;) to starszy best of the best, uosobienie charakterystycznych cech wszystkich starczych świata, człowiek na którym może polegać każdy Obwodowy. Gdyby trzeba było to jestem pewien, że Bogumił byłby w stanie wykluczyć nawet Jezusa.  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 21 Sierpień, 2018, 20:44
Gdyby trzeba było to jestem pewien, że Bogumił byłby w stanie wykluczyć nawet Jezusa.  ;)
Ba, może nawet ubiczować i upalować, ups... upałować.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gwynbleid w 21 Sierpień, 2018, 21:42
Ba, może nawet ubiczować i upalować, ups... upałować.
W imię Organizacji wszystko jest dozwolone😀😀😀
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 21 Sierpień, 2018, 21:48
W imię Organizacji wszystko jest dozwolone😀😀😀
No a Jezus to przecież największy heretyk, bo 99% nauk organizacji to nawet mu się nie przyśniło. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 21 Sierpień, 2018, 22:20
No właśnie, a ponadto mówił o złym pokoleniu - ograniczył się do liczby pojedynczej, a przecież do jest mnoga. Ej, a ktoś wrzuci, jak brzmi w tej nowej książce werset z tym pokoleniem? Czy może nie dali tam wstawki "...te pokolenia żadną miara nie przeminą..."?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 21 Sierpień, 2018, 22:39
OGŁOSZENIE SPECJALNE

Jako że z jakiegoś powodu ciężko mi się rozstawać z Bogumiłem - i wam podobno też - wpadłem na pomysł napisania odcinka specjalnego, który nagnie odrobinę dotychczasową konwencję lub ujmując to inaczej: popchnie fabułę w nieoczekiwanym kierunku, pozwalając poznać Bogumiła z zupełnie innej strony i odpocząć nieco od zborowych przepychanek. To dalej będzie ten sam świat ( z grubsza) i ten sam Bogumił (po całości), ale opowieść gatunkowo nieco inna i mam nadzieję, że wyrwie was z butów, tak jak mnie wyrwał sam pomysł. Ponieważ będzie to odcinek specjalny, negocjuję uświetnienie go okolicznościową grafiką. Powtarzam: Nie jesteście nawet w stanie przewidzieć zwrotu jaki przyjmie konwencja, ale mam nadzieję, że ubawicie się równie dobrze, co ja planując przebieg akcji - a pragnę aby było naprawdę epicko.

Jeśli popieracie ideę takiego zagadkowego i niekanonicznego odcinka specjalnego ( swoistego apokryfu), dajcie znać like'm, ciekaw jestem jak liczna jest widownia dla takowego eksperymentu.

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 21 Sierpień, 2018, 22:59
mój głos liczy się podwójnie bo czytamy ja i Beatka ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 21 Sierpień, 2018, 23:31
... a mój głos proszę zaliczyć po czterokroć: czytam ja, moja żona, córka i syn.  ;) dla naszych dzieci opowieść miejscami jest dość abstrakcyjna ale seria o Bogumile pomaga nam w uświadomieniu im przed czym udało się nam ich uchronić naszym właściwym zrozumieniem nakazu "przebudźcie się"  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 21 Sierpień, 2018, 23:36
, córka i syn.  ;) dla naszych dzieci opowieść miejscami jest dość abstrakcyjna ale seria o Bogumile pomaga nam w uświadomieniu im przed czym udało się nam ich uchronić naszym właściwym zrozumieniem nakazu "przebudźcie się"  ;)

To może lepiej aby przy następnym odcinku dzieci odeszły od monitorów, bo opowieść może być momentami +18. Zresztą znaczek
 + 18 dla pewności chyba też wkleję gdzieś w okolicach tytułu :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gwynbleid w 21 Sierpień, 2018, 23:38
No a Jezus to przecież największy heretyk, bo 99% nauk organizacji to nawet mu się nie przyśniło. :)
Hehee,mój ojciec Chrystusa by wykluczył w pierwszej kolejności... Bez komentarza
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 21 Sierpień, 2018, 23:38
Jatiw-Ex-IN
Toooo działaj i odsłoń arkana Bogumiła przypuszczam, tylko przypuszczam na co wpadłeś: $1v<8@ $+€''J@l[@
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 22 Sierpień, 2018, 00:08
To może lepiej aby przy następnym odcinku dzieci odeszły od monitorów, bo opowieść może być momentami +18. Zresztą znaczek
 + 18 dla pewności chyba też wkleję gdzieś w okolicach tytułu :P
hmmm... czyżby naszego Bogusia usidliła niemoralność  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 22 Sierpień, 2018, 00:16
hmmm... czyżby naszego Bogusia usidliła niemoralność  ;)

Nie domyślisz się co planuję, zapewniam :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 22 Sierpień, 2018, 00:21
hmmm... czyżby naszego Bogusia usidliła niemoralność  ;)
alternatywą może być perwersyjna czystość, objawiająca się walką z wszelkimi pokusami za pomocą biblijnych (aczkolwiek współcześnie "niezgodnych z normami współżycia społecznego") metod, typu: przebijanie cudzołożników włócznią, itd.itp.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 22 Sierpień, 2018, 00:41
alternatywą może być

Alternatywą może być też scenariusz, który wyrzuci cię z butów swoim zakręceniem :) Nie powiem co i jak, bo zaskoczenie to przynajmniej połowa frajdy, ale zgadywać możecie dalej, jeśli chcecie. Tekst będzie zapowiedziany z wyprzedzeniem, na konkretny dzień i godzinę, tak aby nikogo nie wziął z zaskoczenia. Reszty dowiecie się czytając.

PS. A ta twoja Beatka jak ocenia serial?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 22 Sierpień, 2018, 00:51
moja Beatka nigdy nie była ŚJ więc nie bardzo łapie podobieństwa między SB a organizacją Jehowy, jej wydaje się że ŚJ to tacy bardziej gorliwi chrześcijanie, coś w stylu kółka różańcowego (nieszkodliwi ludzie dla których liczy się w życiu tylko wiara i nic więcej).

Ogólnie serial podoba się jej ale postacie są (zacytuję) "spłaszczone i jednowymiarowe jak smerfy z dobranocki";

Pewnie kojarzycie (poeta był tylko poetą, śpioch tylko spał, maruda tylko marudził, itd. itp. podobnie Dajska tylko "daje" Ogierowi, którego nazwisko także wskazuje że jest przedstawiony wyłącznie jako samiec który bierze itd) 

dodam, że ja Sebastian tej opinii ("jednowymiarowość" postaci) nie podzielam...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 22 Sierpień, 2018, 00:56
Ogólnie serial podoba się jej ale postacie są (zacytuję) "spłaszczone i jednowymiarowe jak smerfy z dobranocki";

Moją intencją było natomiast stworzenie postaci spłaszczonych i jednowymiarowych niczym Ightorn i Toadie z Gumisiów :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 22 Sierpień, 2018, 01:00
Moją intencją było natomiast stworzenie postaci spłaszczonych i jednowymiarowych niczym Iktorn i Tołdi z Gumisiów :)
moi ulubieńcy ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 22 Sierpień, 2018, 01:16
Ogólnie serial podoba się jej ale postacie są (zacytuję) "spłaszczone i jednowymiarowe jak smerfy z dobranocki";
Pewnie kojarzycie (poeta był tylko poetą, śpioch tylko spał, maruda tylko marudził, itd. itp. podobnie Dajska tylko "daje" Ogierowi, którego nazwisko także wskazuje że jest przedstawiony wyłącznie jako samiec który bierze itd) 

To może wspomnij jej przy okazji, że wedle pierwotnego i doskonałego boskiego zamierzenia w raju wszyscy mieliśmy być spłaszczeni i jednowymiarowi: chodzić na golasa po ogrodzie, zajmować się rozmnażaniem, brać ziemię w posiadanie, nazywać zwierzęta, czcić Boga i unikać owocu drzewa poznania. Boskim planem była prostota. Komplikacje i wielowymiarowość to owoc grzechu, efekt machinacji Szatana, któremu zależało na tym byśmy zaznaczyli własną indywidualność i zdobyli wiedzę z wszystkimi tego fatalnymi konsekwencjami...

Patrząc w powyższy sposób, moi bohaterowie w swojej naiwności i funkcjonalności są poniekąd bliżsi pierwotnej i idealnej koncepcji ludzkości niżeli mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać, a już na pewno doskonalsi niżeli ich skomplikowane psychologicznie przeciwieństwa :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 22 Sierpień, 2018, 02:13
Nie zniechęcaj się pan. Pisz dalej. Bogumił to fajny archetyp. Nawet ludziom niemającym ze świadkami nic wspólnego to się podoba i nawet, wbrew moim obawom, oni to rozumiom! :d Pamiętaj, że lubików jest o wiele mniej niż rzeczywistych, zadowolonych czytelników!

Ciekawie by umiejscowić naszego bohatera w jakiejś dłuższej fabule. Powieść z bratem Bogumiłem... No kupiłbym...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 22 Sierpień, 2018, 07:37
Może ten ekstra odcinek będzie w stylu sci fi ;) Bogumił wyobraża sobie Armagedon i siebie w raju :) ale więcej nie zgaduję, bo wyobraźnia autora nie zna granic i rzeczywiście ciężko będzie coś zgadnąć.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 22 Sierpień, 2018, 07:50
A może poczuje, że nie 9. elementem w CK i zapowie przeprowadzkę do Warwick - a wtedy w zborze zacznie wrzeć...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: gerontas w 22 Sierpień, 2018, 07:59
Już wiem. Brat Bogumił wierny apologeta wytycznych ciała kierowniczego korporacji z centralą w ziemskim Warwik, zaczyna mieć wątpliwości i staje się odstępcą. Wykorzystuje esbeckie metody aby w końcu rozwalić amerykańską organizację w Polsce.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 22 Sierpień, 2018, 09:15
... a mój głos proszę zaliczyć po czterokroć: czytam ja, moja żona, córka i syn.  ;) dla naszych dzieci opowieść miejscami jest dość abstrakcyjna ale seria o Bogumile pomaga nam w uświadomieniu im przed czym udało się nam ich uchronić naszym właściwym zrozumieniem nakazu "przebudźcie się"  ;)
To Wy z dziećmi prowadzicie studium na podstawie "Brat Bogumił - the series" 😁 Nieźle
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: moriarty w 23 Sierpień, 2018, 21:32
Dopiero trafiłem na ten temat i cóż.. Bogumił kupił mnie od razu. Świetnie ująłeś charaktery, masz spostrzegawczość i inteligencje emocjonalną. Aż czuć z ekranu gniewny wzrok Bogumiła,widać kratowaną chusteczkę Zachariasza do przecierania okularów czy odbicie bieli zębów Pawła w jego tablecie. Do tego dochodzi ironia i śmieszno- prześmiewczy morał- normalnie jakbym czytał Chandlera. Czekam na dalszy rozwój wypadków, mam nadzieję, że nie uśmiercisz bohatera, bo będziemy nosić czarne opaski na znak protestu, jak to było po skoku Sherlocka ;)
Żeby nie było za różowo- poziom po, zdaje się, ósmym odcinku wyraźnie siada.

Jeszcze najlepsze zestawienie zdań wg mnie:

"Zanim Bogumił się spostrzegł byli już przyjaciółmi uwikłanymi w nader niestandardowe studium biblijne, w którym o Bogu i Biblii mówiono najmniej.
- Ale ty wiesz – zaśmiał się któregoś razu Roman gdy Bogumił polewał mu orzechówkę do kamionkowego kieliszka – że za PRLu bylibyśmy wrogami? "  ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gwynbleid w 24 Sierpień, 2018, 20:45
moja Beatka nigdy nie była ŚJ więc nie bardzo łapie podobieństwa między SB a organizacją Jehowy, jej wydaje się że ŚJ to tacy bardziej gorliwi chrześcijanie, coś w stylu kółka różańcowego (nieszkodliwi ludzie dla których liczy się w życiu tylko wiara i nic więcej).

Ogólnie serial podoba się jej ale postacie są (zacytuję) "spłaszczone i jednowymiarowe jak smerfy z dobranocki";

Pewnie kojarzycie (poeta był tylko poetą, śpioch tylko spał, maruda tylko marudził, itd. itp. podobnie Dajska tylko "daje" Ogierowi, którego nazwisko także wskazuje że jest przedstawiony wyłącznie jako samiec który bierze itd) 

dodam, że ja Sebastian tej opinii ("jednowymiarowość" postaci) nie podzielam...
(nieszkodliwi ludzie dla których liczy się w życiu tylko wiara i nic więcej).
To mnie mocno boli... Człowiek z zewnątrz tego nie zrozumie. Zadziwia mnie ten zachwyt, zwłaszcza katolików. I znów zostaję dziwadłem... Ja Ty poradziełeś sobie w tym temacie?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 26 Sierpień, 2018, 21:18
Brat Bogumił. Epizod specjalny:

I niech przeklęci będą ci, którzy dzieci przeprowadzają przez ogień!

(https://swiadkowiejehowywpolsce.org/attachments/bogumil-speszjal.jpg)

1.

„Nie możesz pozwolić, by któregokolwiek z twoich potomków poświęcono Molochowi”.
(Kapłańska 18:21; PNŚ)

Przepływające po nieboskłonie burzowe chmury z wolna przysłoniły wiszący na nocnym niebie księżyc, dotąd emanujący mdłym blaskiem na rozpościerające się poniżej umęczone miasto. Z okna kamienicy Bogumił Kozioł obserwował ulicę po której pospiesznie – pragnąć ukryć się przed nadciągającą ulewą – przemykały ludzkie sylwetki. Bogumił złapał się na tym, że ma ochotę na papierosa. Jednak odkąd poznał Prawdę ta i inne grzeszne przyjemności były już poza jego zasięgiem.
No, ale kielicha dalej mogę wypić – pocieszył się w myślach.
- To pomożesz mi, wujek?
Bogumił odwrócił się i zmierzył wzrokiem wyraźnie strapionego siostrzeńca, Arkadiusza, siedzącego na sofie i wyczekująco obgryzającego paznokcie. 
- Podsumujmy to, co dotąd powiedziałeś. W akademiku poznałeś dziewczynę, zakochałeś się, obściskiwaliście się bez gumki i koniec końców, zaciążyła.
Arkadiusz skinął głową.
- Po tym incydencie postanowiliście być ze sobą, ale miesiąc temu przestała pokazywać się na uczelni i odtąd nie wiadomo gdzie jest i co się z nią stało. Jej komórka milczy, jej rodzice i znajomi nic nie wiedzą, dziewczyna zapadła się pod ziemię.
- Policję zawiadomiono, ale sam wiesz wujek, jaka potrafi być policja. Niby Sylwii szukają, lecz efektów nie ma. No to pomyślałem, że zwrócę się do ciebie. W końcu rodzina jesteś, jakieś doświadczenie w tej branży masz, znajomości masz, może byś pomógł?
Bogumił zamyślił się. Propozycja bratanka niezmiernie go korciła. Czasy spędzone w służbach bezpieczeństwa napawały sentymentem, choć był to pod wieloma względami mroczny etap jego żywota i oby Jehowa wybaczył wszystkie popełnione wówczas grzechy. Ale z drugiej strony, nie ma co ukrywać, lubił tę fuchę, znał się na niej. Perspektywa śledztwa i powrotu do służby choćby i po cywilnemu, sprawiała że krew zaczynała mu szybciej krążyć w żyłach. Właściwie czemu nie, będzie jak za starych dobrych czasów.
- Pomogę – stwierdził – ale musisz sobie teraz wszystko przypomnieć – Bogumił podszedł do stolika i dolał sobie kawy, by przepędzić zmęczenie i wzmocnić przytomność umysłu. - Na początek powiedz mi co z tej Sylwii za dziewczyna, jak się poznaliście, jakbyś ją opisał?
- No poznaliśmy się na uczelni. Ja zacząłem studiować zarządzanie i kulturoznawstwo, a ona polonistykę.
Bogumił wybuchnął śmiechem.
- Jeszcze raz: co studiujesz?
Arkadiusz speszył się.
- No, zarządzanie. A na drugi kulturoznawstwo.
Bogumił znów się roześmiał.
- Oj, chłopie, łatwo to ty pod względem zawodowym mieć nie będziesz. Naucz się zawczasu pedałować pod górkę, bo całe życie upłynie ci na tej aktywności. No, ale mów, jakie wrażenie na tobie sprawiała, jakbyś ją opisał, jaka była z charakteru, czy coś w niej zapowiadało, że może pewnego dnia rzucić wszystko i zniknąć?
- No blondynka taka, w moim wieku, średniego wzrostu, szczupła; to z wyglądu. A przed zaginięciem faktycznie się zmieniła, stała się zamknięta w sobie. Gdy ją poznałem interesowała różnymi cywilizacjami, filozofią, religiami zwłaszcza. I o ile na początku było to niewinne, bo tylko czytała różne książki, o tyle krótko przed zaginięciem zaczęła się spotykać z pewnymi ludźmi. I wtedy też zaczęła się stopniowo izolować ode mnie i od znajomych.
- Z jakimi ludźmi?
- No tacy normalni, jak studenci się ubierali i w podobnym wieku, nie do odróżnienia od całej reszty. Ale inni gadali o nich, że należą do jakiejś sekty i przychodzą na uniwerek nas werbować. A że Sylwia się tematami religijnymi interesowała, to zaczęła być coraz częściej widziana w ich towarzystwie.
- O ile interesowanie się Bogiem i religią to rzecz przyrodzona człowiekowi i chwalebna, o tyle sekty to już prawdziwe zagrożenie – stwierdził Bogumił – jak miała potrzeby duchowe, to powinna była poprosić o studium ze Świadkami Jehowy. Tobie zresztą też by się przydało, podobnie jak i twojej matce... Dobra, mów co dalej. Co zrobiłeś jako chłop, gdy usłyszałeś, że twoja kobieta szlaja się z jakimiś typami spod ciemnej gwiazdy?
- No rzecz w tym, że niewiele, bo mi zagroziła, że jak będę się wtrącał w jej osobiste sprawy, to z nami koniec. Bo ona chce związku, ale chce też przestrzeni dla siebie oraz swoich prywatnych znajomych.
- I ty na to przystałeś? Oj, Areczku, ty dupa jesteś, a nie chłop. Baba kręci tobą jak bąkiem, a ty się jeszcze z tego cieszysz, nie zdając sobie sprawy, że po tej całej zabawie zostanie tylko smród do wywietrzenia. Co dalej z tą sektą?
- No spotykała się coraz częściej z nimi, a coraz rzadziej ze mną.
- Rozmawialiście o tym?
- Nie chciała. Powiedziała, że jak będę drążył, to mnie zostawi. No to skupiliśmy się na tym co nas łączy, a nie dzieli.
- A z zaginięciem jak było?
- Przychodzę na uczelnię, a jej nigdzie nie ma. Po zajęciach idę do akademika i też jej nikt nie widział. No to dzwonię do jej rodziców i po naszych wspólnych znajomych i też nikt nic nie wie. Zapadła się pod ziemię. I tak to trwa do dziś.
- A o tej sekcie co możesz powiedzieć? Pamiętasz twarze tych co z nią przebywali, jakieś znaki szczególne, stroje, gesty, przedmioty?
- Zniknięcie Sylwii zbiegło się z ich zniknięciem z okolicy. Ale kiedyś znalazłem u niej na biurku taką ulotkę…
Podał Bogumiłowi amatorsko wydrukowany traktat. Było w nim sporo hipisowsko-ezoterycznego pieprzenia oraz fotografia na której widniał pewien brodaty mężczyzna, którego Bogumił skądś kojarzył. Była to broszurka rocznicowa, upamiętniająca datę narodzin owego mężczyzny, określonego tam egzotycznym mianem: Swami Maidrzaich. Oprócz tego żadnych innych nazwisk ani danych kontaktowych.
- Skądś znam tę mordę – stwierdził. - Będę się musiał w tej sprawie skonsultować z Franciszkiem.

2.

Franciszek Ubecki przyjął Bogumiła w salonie udekorowanym łbami upolowanych przez niego dzikich zwierząt, aczkolwiek na honorowym miejscu wisiał kolorowy portret Bieruta, zaś z głośnika gramofonu rozlewały się po mieszkaniu dźwięki Międzynarodówki. Franciszek był przewodniczącym kółka łowieckiego do którego należał również Bogumił i reszta dobrych towarzyszy z poprzedniego ustroju. Ubecki był po całości człowiekiem rodem z tamtej epoki. Pałał do niej wielkim sentymentem, a ona odwdzięczała mu się za tę miłość władzą nad teraźniejszością, konserwując bezcenne znajomości, układy i haki.
- No co cię do mnie Boguś przywiało, kamracie kochany?! - powitał wylewnie dobrego przyjaciela.
- Pamiętasz Franciszek te dni, jak razem paliliśmy teczki i pewne teczki nie zostały spalone, tylko zmieniły miejsce zamieszkania?
Franciszek mrugnął porozumiewawczo.
- Chciałbym się przekonać – Bogumił podał mu traktat – czy kojarzysz tę mordę. Niejaki Swami Maidrzaich.
Franciszek studiował w skupieniu fotografię, po czym wyszedł z pokoju. Po kilku minutach wrócił z teczką.
- Prawdziwe personalia: Rudolf Mistykowski. Ciekawa postać, nie powiem. TW. Na początku lat 60tych organizował w kraju różne osobliwe stowarzyszenia okultystyczne i wolnomyślicielskie w stylu masonerii, iluminatów i całej reszty tego tałatajstwa. Przyciągał rozmaitych oryginałów: artystów, religijnych fanatyków, wizjonerów, wariatów. W 1970  wyjechał za granicę razem z synem, Radosławem i krążył po świecie: Europa, Azja, Ameryka Południowa, Afryka. I tu zaczyna się robić ciekawie, bo w 1979 syn wrócił do kraju. Sam. Utrzymywał, że ojciec został zamordowany w Afryce. Po powrocie Radosław próbował przejąć schedę po starym i również rozkręcać rozmaite stowarzyszenia, ale nie poszło mu już tak dobrze jak Rudolfowi. Krótko po stanie wojennym wyjechał z Polski i słuch po nim zaginął.
- Czyli rodzinka TW, kosmopolitów i samozwańczych proroków? Niezła mieszanka. Obecność tej ulotki wskazywałaby na to, że junior wrócił. Dziewczyna siostrzeńca zadawała się z ludźmi, którzy kolportowali i nauczali takich treści. Zaginęła. Jest w ciąży.
- Niepokojące. A ty wiesz, Boguś, że statystyki zaginięć kobiet w ciąży i noworodków na terenie całej Polski podskoczyły w ciągu ostatnich trzech lat?
- Myślisz, że to może mieć z tym związek?
- Nie mam pojęcia, ale od razu mi się skojarzyło. Jeśli chcesz, mogę podzwonić do moich wtyk i popytać w tej sprawie oraz o tę dziewczynę.
- Byłbym zobowiązany.

3.

Przeczuwał, że ruszyli już jego tropem i są blisko. Biegnąc tak bez tchu po skąpanej księżycowym blaskiem polanie, kleryk Krystian po raz kolejny poprosił w myślach Chrystusa o ratunek. Rzeczy które widział w ośrodku tej sekty...musiał o nich niezwłocznie powiadomić kurię. I policję. I wojsko. Należało położyć temu kres natychmiast i z całą bezwzględnością, inaczej wydarzy się niewyobrażalne. Lękał się również o samego siebie. Że nawet jeśli z bożą pomocą uda mu się zbiec, to już nigdy nie wymaże z pamięci makabrycznych wspomnień. Potworności czynionych przez ludzi w łapy których bał się wpaść nawet pomimo tego, że był psychicznie gotów na męczeństwo. Lękał  się szczególnie jednego z nich: szybkiego niczym jaszczurka, pokrytego rytualnymi bliznami i tatuażami recydywisty-socjopaty zwanego Grzechotnikiem, o którego okrucieństwie krążyły w sekcie legendy. Zaś intuicja podpowiadała Krystianowi, że to właśnie on stoi na czele pościgu.
Wbiegł pomiędzy drzewa, gdzie po krótkim pościgu wyrosły jak spod ziemi Grzechotnik dopadł go, powalił i obezwładnił. Wkrótce dobiegli pozostali członkowie sekty. Chwycili kleryka pod ramiona i zawlekli z powrotem na polanę, gdzie wraz z towarzyszącym orszakiem czekał już w białej szacie z kapturem guru-arcykapłan, Tophet, zwany niegdyś Radosławem.
- No proszę, kto się znalazł! - Arcykapłan zrzucił kaptur. Pomimo tego, że dobiegał siedemdziesiątki był szczupły, nosił starannie przystrzyżoną brodę, a jego cera i witalność godne były trzydziestoletniego mężczyzny. Uklęknął i wziął w dłonie twarz powalonego Krystiana. Kleryk dostrzegł, że błękitne oczy arcykapłana emanują obłędem.
- Ja od początku twierdziłem – kontynuował Tophet – że coś mi w nim śmierdzi – zbliżył nos do Krystiana i wziął kilka głębokich niuchów – śmierdzi klechą! Nie chciał pić, nie chciał ćpać, nie chciał jebać i nie chciał walczyć! Słowem odrzucał wszystkie najlepsze rzeczy, które oferuje nasz pan, Moloch. A jeśli ktoś nie przychodzi korzystać i wielbić, to przychodzi szpiegować. A szpieg...to taki podgatunek zdrajcy, no nie? A jak się traktuje zdrajców, jak skończył Judasz, przypomnisz nam, uczony w piśmie klecho?
- Niech się Bóg nad wami zlituje, bo nie wiecie co czynicie – wychrypiał blady i śmiertelnie przerażony Krystian.
Zgromadzeni wybuchnęli śmiechem.
- Ależ my doskonale wiemy co robimy, chłopcze – odparł arcykapłan – Byłeś z nami, widziałeś zielony ogień, byłeś świadkiem mocy i obecności naszego pana. Naszym udziałem są doznania ekstremalne: czy to przemoc, czy to rozkosz, czy to religijna ekstaza! Litość? Spójrz na tych skurwysynów którzy cię otaczają, niedługo to ich będziesz prosić o litość, nadaremnie zresztą, bowiem tylko twój Bóg jest litościwy, nasz żadną miarą.
- „Ojcze nasz, któryś jest w niebie” – zaczął się modlić Krystian.
- No nie, znowu to – zniechęcił się Tophet – psujesz tą mantrą całą atmosferę. Wiesz co, zwiększmy twoje szanse na przeżycie. Razem poprośmy twego Boga o ratunek. W końcu jeśli istnieje, to na pewno zareaguje. Jeśli nie na twoje błagania, to może na moje wyzwanie. Ej, Boże katolików! – zawołał spoglądając w niebiosa guru – Jeśli tam jesteś, zainterweniuj i przyjdź z pomocą twemu słudze, bo za chwilę go zamęczymy! Jesteś ponoć wszechmocny, więc nie powinno ci to sprawić najmniejszego problemu!
Tophet zamilkł na chwilę.
- Sam widzisz, nie odpowiada – rzekł do Krystiana – może spróbujmy z mniej wymagającą ofertą – Boże katolików, jeśli chcesz uratować tego klechę, daj jakikolwiek znak: huk, błysk, cokolwiek! Jeden znak i włos mu z głowy nie spadnie!
I znowu nic się nie wydarzyło.
- No co jest, nawet na tyle cię nie stać?! Czy może w ogóle ci na nim nie zależy?! A może rację miał Nietzsche i umarłeś, a w niebiosach jest już tylko gnijące truchło trójcy?!
- To bluźnierstwo! - krzyknął w nagłym przypływie odwagi Krystian – za wasze czyny wszyscy traficie do piekła!
- Do piekła? A kto nas do tego piekła zaciągnie, kiedy i po co? Jak powiada Szekspir: „Piekło jest puste, a wszystkie diabły są tutaj”. Jeszcze tylko jeden rytuał i to my przejmiemy kontrolę nad światem, a ziemię pokryje tysiąc lat ciemności. Słyszysz, Jezu?! Jeszcze tylko jedno dziecko złożone w ofierze i nasz pan Moloch zstąpi, by władać tym światem przez milenium! I co z tym zrobisz, nowotestamentowy pacyfisto?! A może zwracam się nie do tego Boga co trzeba, może muszę poszerzyć audytorium, by cokolwiek się zadziało?! Więc wyzywam cię, Boże protestantów, Boże Starego Testamentu: staw czoła mi i Molochowi, pokrzyżuj nam plany póki masz jeszcze szansę! Ale uprzedzam, będziesz potrzebował przynajmniej oddziału ludzi, którzy potrafią i nie boją się pobrudzić sobie rąk, bo my z tym problemów nie mamy, czego za chwilę dostaniesz kolejny dowód!
I znowu odpowiedzią była cisza, jeśli nie liczyć delikatnego szelestu liści targanych wiatrem.
- Dobra, dosyć tego - zdecydował Tophet, widząc że kleryk znów pogrążył się w modlitwie – przybić księżula do drzewa, chcę zatańczyć nago w rytm jego jęków.

4.

„Zemsta należy do mnie, ja odpłacę. W wyznaczonym czasie ich stopy się poślizgną.”
(Powt. Prawa 32:35; PNŚ)


Arcykapłan spoczywał w obszernym łożu, obłożony młodymi, nagimi nałożnicami. Przed zapadnięciem w sen odprawił wszystkie rytuały zwiększające prawdopodobieństwo, iż we śnie nawiedzi go Moloch i udzieli wskazówek co do dalszych działań. Tym razem jednak nie ujrzał bóstwa o głowie byka, ani czary zielonego ognia. Nie usłyszał też drwiącego, syczącego, prześmiewczego głosu. Tym razem sen wystrzelił świadomość Topheta w przestrzeń. Mknął w górę niczym pocisk, a im wyżej był, tym więcej było wokół oślepiającego światła. W pewnej chwili tak wiele, iż światło wdzierało się pod zaciśnięte powieki, wypełniało go. Wreszcie zatrzymał się i usłyszał głos. Głos dostojny, równomierny, majestatyczny i potężny. Dobiegał z wysoka, jednak Tophet nie był w stanie podnieść opuszczonej pokornie głowy by spróbować dostrzec wypowiadającego słowa; trwał zastygły na klęczkach.
- Krew waszych ofiar woła ku mnie – obwieścił głos. - Jako odpłata za wasze okrucieństwa, pychę, bluźnierstwa, praktyki magiczne i sprzymierzenie się z mym wrogiem, Bogumił Kozioł idzie ku wam.
Arcykapłan przebudził się.
Co to miało być - pomyślał - sen, wizja? I kto to do cholery jest Bogumił Kozioł i dlaczego w ogóle powinien mnie obchodzić? Niepokojące, muszę o to zapytać medium.

5.

„Nie wolno ci zostawić czarownicy przy życiu”.
(Wyjścia 22:18; PNŚ)

„I zaczęli wołać na cały głos oraz zgodnie ze swym zwyczajem robić sobie nacięcia sztyletami i dzidami, aż krew po nich spływała”.
(1. Królów 18:28; PNŚ)


Zrzuciła z siebie ubranie i zupełnie naga lekkim krokiem wstąpiła na wilgotną od rosy, skąpaną księżycowym blaskiem polanę. Nie miała więcej niż 30 lat i była pod działaniem podanych jej odpowiednio wcześniej narkotyków. Zwała się Hurriya i w społeczności czcicieli Molocha pełniła funkcję medium spirytystycznego. Arcykapłan przewiązał jej oczy czarną wstęgą. Następnie na dany przez niego znak kobieta uklękła, zaś mężczyźni z obnażonymi nożami w dłoniach otoczyli ją kołem. Nieco z tyłu trzymali się muzykanci z bębenkami, wybijający na instrumentach rytm i zawodzący w starodawnym języku. Na kolejny dany przez arcykapłana rozkaz otaczający medium mężczyźni poczęli nacinać przeguby nożami, kierując ściekającą krew na klęczącą kobietę i wykrzykując przy tym słowa w nieznanym języku. Wraz z upływem czasu ciało medium stawało się coraz bardziej drgające i ekstatyczne.
- Prorokuj! - zawołał wreszcie Tophet, uznając że można przejść do kolejnej części rytuału – co widzisz?!
- Kozioł! - wykrzyknęła.
- Czarny?! Czarny to dla nas dobry znak!
- Nie, tego się strzeż! Ten jest z jakiegoś powodu...Bogu miły!
Po czym medium upadło na ziemię i popadło w bezwartościowy bełkot. Arcykapłan ściągnął jej z oczu wstęgę i polecił uspokoić, uznając rytuał za zakończony. Dwóch mężczyzn położyło więc kobietę na noszach i poniosło do ośrodka, podczas gdy medium majaczyło w najlepsze, że to co się dzieje i tak nie ma większego znaczenia, bo otaczający świat to fikcja, wolna wola nie istnieje, a oni sami są zaledwie bohaterami internetowego serialu prozatorskiego odgrywanego wedle ułożonego wcześniej scenariusza.
Znów to imię - pomyślał guru - a więc coś faktycznie jest na rzeczy i trzeba działać.
Przystąpił do Grzechotnika, kładąc mu dłonie na ramionach. Przytknął czoło do czoła łysego nożownika, po czym z twarzą przy jego twarzy wychrypiał głosem w którym przebrzmiewała zduszona wściekłość:
- Bogumił…Kozioł… Kimkolwiek jest i gdziekolwiek jest, chcę jego głowy. Wytrop go używając do tego wszelkich koniecznych metod: naturalnych i nadnaturalnych. Ruszaj natychmiast i niech Moloch ci pobłogosławi.
- Będzie wedle twej woli, arcykapłanie.

6.

Grzechotnik śledził Bogumiła i Arkadiusza, gdy ci zapuścili się w najbardziej menelski region miasta: słynący z wysokiej przestępczości, narkomanii, bezrobocia i pustostanów. Godziny mijały, a im wciąż nie udało się wpaść na trop. Zaś ich prześladowca obserwował, oceniał i wyczekiwał dogodnego momentu do ataku. Okazja nadarzyła się na opustoszałej ulicy, przyspieszył kroku pragnąć uderzyć od tyłu, jednak Bogumił zorientował się w porę
- Arek, przejdź na drugą stronę ulicy! - zawołał, po czym sięgnął za pazuchę płaszcza po pałę policyjną.
Grzechotnik skoczył, lecz Bogumił zdążył zrobić unik. Mierzyli się teraz spojrzeniami. Grzechotnik wymierzył w Bogumiła ostrze noża, wykonując palcem gest podrzynania gardła. Zasyczał i uśmiechnął się makabrycznie, prezentując zaostrzone pilnikiem kły.
Zaczęli krążyć wokół siebie po opustoszałej ulicy na zgiętych kolanach, niczym dwa drapieżniki w każdej chwili gotowe do ataku bądź uniku. Kołowali wciąż i wciąż skracając dystans, wreszcie Grzechotnik ruszył, Bogumił jednak był na to gotów, celnym ciosem pałki w nadgarstek wytrącił przeciwnikowi broń i nim ten zdążył sięgnąć po kolejną, uderzył go wolną ręką w tchawicę. Ciosu owego nauczył się niegdyś w Moskwie od szkoleniowców z KGB.
Grzechotnik upadł na kolana nie mogąc złapać oddechu, zaś Bogumił zakończył starcie nokautującym przeciwnika kopem na twarz.
- Łał, ale jazda, ale numer! - zawołał Arkadiusz – Dałeś mu radę wujek i to w jakim stylu!
- Nie gadaj, tylko pomóż mi zataszczyć to gówno do bagażnika zanim ktoś nas zobaczy! Za nogi złap. Wystarczy spojrzeć na tę mordę i tatuaże, by zorientować się, że ten gagatek jest w to umoczony. Znam w okolicy pewien dyskretny pustostan gdzie będziemy go mogli w spokoju przesłuchać.

7.

Donatiya, zwana niegdyś Sylwią spacerowała po ogrodzie w towarzystwie nieodłącznej służki, będącej również akuszerką. Sam arcykapłan zarządził, by mieć na brzemienną nieustannie oko i otoczyć ją łagodzącą nastrój kwarantanną informacyjną. Wyznawała bowiem religię inną niż cała reszta sekty, nawet nie zdając sobie z tego sprawy, podobnie jak i ze zdarzeń które rozgrywały się wokół oraz z prawdziwych intencji guru. Tophet wyczuł jakie ma Sylwia intelektualne i emocjonalne potrzeby, po czym zaspokoił je odpowiednią, szytą na jej miarę retoryką. Oczywiście w pewnym momencie zasłona miała opaść, konfrontując dziewczynę z brutalną prawdą, jednak wtedy miało być już za późno, by zawrócić bieg spraw.
- Mój panie – ukłoniła się w ślad za służką, dostrzegając iż arcykapłan idzie ku nim.
- Ależ nie trzeba, córko, nie trzeba – rzekł dobrotliwie - Nie musisz już zabiegać o błogosławieństwo w żadnej formie, bowiem to twój stan błogosławi nas wszystkich. Jak się ma uświęcone dziecię, które poprowadzi nas ku wiekuistej jasności?
- Kopie. Chce już wyjść na ten świat i zmienić jego oblicze.
- Jeszcze tylko kilka dni, córko. Kilka dni.
- Ojcze, opowiedz mi proszę jeszcze raz o tym, co się wówczas wydarzy.
Tophet uśmiechnął się, wziął ją pod rękę, po czym jak zawsze w podobnej sytuacji zaczął pierd** od rzeczy, konstruując na poczekaniu narrację w którą najzupełniej dowolnie wplatał: religie, doktryny oraz mitologie z całego świata. Dziewczyna słuchała jak urzeczona. Wyraziła tylko smutek, że w tym nowym świecie nie będzie wraz z nią ojca dziecka, Arkadiusza. Guru pocieszył ją, że ma teraz wokół siebie pod dostatkiem braci i sióstr duchowych. Zaś jeśli takie będzie życzenie Boga światła, Belenusa, to będzie im dane spotkać się ponownie. Po czym pożegnał ją czule i wrócił do swoich obowiązków, to znaczy przygotowań związanych z nadchodzącym rytuałem przyzwania na świat Molocha, który pogrąży ziemię w tysiącletnich ciemnościach i orgii nieustającego okrucieństwa.

8.

Po odzyskaniu świadomości Grzechotnik zorientował się, że leży na brzuchu rozpięty na stole. Ręce ma przywiązane do przybitych do rogów mebla gwoździ. Zwisające z mebla nogi również były unieruchomione. Rozejrzał się na tyle na ile umożliwiała pozycja, uzmysławiając sobie, że znajduje w jakiegoś rodzaju opuszczonym pustostanie, być może melinie po której walały się puste butelki i cała reszta podobnego syfu. Chciał krzyknąć, jednak uniemożliwiał mu to knebel. Naraz usłyszał za sobą głos:
- No proszę, śpiąca królewna się obudziła. Czy może raczej śpiewaczka, która zaraz da występ?
Bogumił Kozioł ściągnął pojmanemu knebel.
- spierd*********, nic ci nie powiem, niewierny! - odgryzł się Grzechotnik.
- Jesteś bardzo wyszczekany, jak na kogoś, kto nosi na twarzy świeży odcisk mojej podeszwy w rozmiarze jeden do jednego.
- Nie masz pojęcia w co zostałeś wmieszany, kto jest przeciwko tobie i jak to się zakończy. I z tą nieświadomością umrzesz!
- Ależ uświadom mnie, jestem bardzo ciekaw. Mam wiele pytań, zaczynając od: gdzie mogę znaleźć Sylwię Naiwniacką i Radosława Mistykowskiego?
-  Nie wiesz do kogo mówisz, dziadu. Ja jestem Grzechotnik, a Grzechotnik nigdy nie kabluje. Próbowała mnie urobić psiarnia, próbował niejeden git pod celą, nikomu się nie udało. Ból to mój dobry kompan, przybijam sobie z nim piątkę za każdym razem gdy się spotykamy.
- To z pewnością ucieszy cię wieść, że zaaranżowałem wam kolejną randkę. Randkę po której wykonasz przede mną recital operowy cieniutkim falsetem.
To powiedziawszy Bogumił założył na powrót knebel, ściągnął Grzechotnikowi spodnie oraz gacie, po czym z rozmachem przyłożył mu pałką w zwisające jądra. Grzechotnik był zgodnie z deklaracjami człowiekiem obeznanym z rozmaitymi rodzajami bólu, jednak ten cios wstrząsnął jego całym ciałem, które momentalnie wyprężyło się niczym struna. Przez myśl mu przeszło, że jeśli to potrwa dłużej, to faktycznie może się złamać. A był to w istocie dopiero początek całej serii. I gdy tylko opuchnięte jądra osiągnęły rozmiar piłeczek pingpongowych Bogumił usunął knebel, zaś Grzechotnik zaczął śpiewać, wyśpiewując wszystko co tylko wiedział. Kozioł nawet nie musiał zadawać pytań, gdyż pędzący strumień świadomości pojmanego na bieżąco ujawniał wszystkie najistotniejsze informacje.

9.

Bogumił Kozioł nacinał amunicję, przerabiając standardowe pociski do strzelby na dum-dum, czyli odmianę zakazaną międzynarodowymi deklaracjami przez wzgląd na jej śmiercionośną naturę.
- Wujek, muszę iść z tobą! – naciskał Arkadiusz. - Jak to będzie wyglądało, jeśli nie wezmę udziału w ratowaniu Sylwii?
- A jak to będzie wyglądało jak pójdziesz ze mną i coś ci się stanie? Twoja matka żyć mi nie da.
- Przecież nie pójdę bezbronny, dam sobie radę, zobacz co kupiłem w militariach!
Położył na stole scyzoryk, gaz pieprzowy i paralizator dystansowy.
- Tym będę zadawał sztychy i cięcia w zwarciu – wskazał scyzoryk – tym będę obezwładniał większe grupy napastników – wskazał gaz – a tym będę traktował gości, którzy będą chcieli doprowadzić do walki w zwarciu.
- Oj, Areczku, może i ty dupa jesteś, a nie chłop i może naiwny jesteś, ale serce do walki masz. Co prawda serce minus zdolności to zawsze prosta droga na cmentarz, więc umówmy się, że pojedziesz ze mną, ale będziesz się trzymał blisko, przejawiał zero inicjatywy własnej i wykonywał bez gadania wszelkie polecenia.
Arek skinął głową.
Bogumił zważył w dłoniach obrzyna, który jeszcze kilka godzin wcześniej był myśliwską dwururką.
- To jest prawdziwy argument, Areczku. Oto jest moja współczesna włócznia Pinchasa, za pomocą której usunę ohydę sprzed oblicza pańskiego – rzekł w zamyśleniu.
- Wujek, a te grawerunki wokół wylotów obu luf: „JW.ORG”, co to znaczy?
 Powiem ci w wolnej chwili. A teraz idź się zdrzemnąć, musisz być wypoczęty, niedługo ruszamy.

10.

„Przejdźcie za nim przez miasto i uśmiercajcie. Niech wasze oko się nie użali i nie okazujcie współczucia”
(Ezechiela 9:5; PNŚ)

Świtało gdy Bogumił zatrzymał Poloneza nieopodal opuszczonej fabryki w której miał się odbyć rytuał przyzwania Molocha. Oprócz niego był w aucie był, rzecz jasna, Arkadiusz oraz, co bardziej zaskakujące, Grzechotnik.
- Nigdy bym nie przypuszczał, że weźmiemy ze sobą tego bandziora – stwierdził Arkadiusz.
- Spokojnie, teraz już nie stanowi zagrożenia, prawda, panie kolego? No, przypomnij nam jak się naprawdę nazywasz.
- Grzesio, proszę pana – odparł nieobecnym głosem zapytany.
- Grzesio... i od razu o ile sympatyczniej. Nie można było tak od razu, zamiast ksyw zwierzęco-więziennych? Widzisz, Areczku, jak się zmienił, jaki teraz spokojny, ułożony, posłuszny i kulturalny? Oj, gdyby nie te tatuaże, byłby z niego dobry Świadek Jehowy!
- Jak tego dokonałeś, wujek?
- Cóż mogę powiedzieć, mam rękę do ludzi.
Bogumił klepnął Grzesia w ramię, ale ten nie zareagował. Oczy miał szeroko otwarte, a spojrzenie dalekie i puste, niczym cierpiący na zespół stresu pourazowego żołnierze amerykańscy uwiecznieni na fotografiach z okresu wojny w Wietnamie.
- Zrobimy tak – wyłożył siostrzeńcowi plan Bogumił – Grzesio podejdzie do tych tam stalowych drzwi, a my zajmiemy pozycje po obu ich stronach. Wtedy zapuka, uchyli się wizjer, strażnik go rozpozna i otworzy, a wtedy ja wpadam a ty za mną i ruszamy ratować twoją narzeczoną...
- To nie jest moja narzeczona.
- Nie po to życiem ryzykuję, żebyś ty później w najlepsze uskuteczniał konkubinaty czy inne patologie. Po wszystkim ślub ma być, rozumiesz?!
Arkadiusz skinął głową, nie chcąc się kłócić w tak istotnym momencie.
- A może byśmy wujek wezwali policję?
- Po co? Jeszcze nie daj boże poginą i będą z tego problemy. Sami damy sobie radę.
- A my nie będziemy mieli problemów, jeśli tamci z naszej ręki poginą? Co z sądami, prokuraturą?
- Areczku, ci co w poprzednim ustroju prowadzili śledztwa i wydawali wyroki są aktywni do dziś, a ja z nimi wszystkimi piłem bruderszaft.
- Czyli jesteśmy bezkarni?
- Owszem.
Po czym ruszyli wykonywać plan. Grzesio zapukał, uchylił się wizjer.
- Grzechotnik! – zawołał strażnik – świetnie że jesteś, arcykapłan o ciebie pytał. Właź, rytuał się właśnie rozpoczyna.
Drzwi się otwarły, Bogumił odepchnął Grzesia, po czym stanął naprzeciw strażnika i wypalił. Ten poleciał bezwładnie w tył niczym szmaciana lalka, lądując na ścianie. Oszołomiony spojrzał na swój brzuch i zobaczył wylewające się z niego wnętrzności, efekt spotęgowany przez użycie pocisków dum-dum, którymi Bogumił miał wypełnione kieszenie płaszcza.
Ale jak to się stało? - pomyślał zszokowany strażnik – flaki na wierzchu? Moje flaki? A przecież miało być tak fajnie, miałem pieprzyć się z panienkami, brać dragi, poszerzać świadomość, a na końcu jeszcze zostać zbawionym. Jak do tego doszło? Jak przewidzieć dalekosiężne konsekwencje własnych wyborów? A może jedynym na co naprawdę mamy wpływ jest nasza postawa względem nieodgadnionego losu, a nie nasze usiłowania kształtowania go?
- Żwawo, Areczku, nie mamy czasu! - poganiał bladego niczym ściana krewniaka Bogumił.
- Wujek, a co z nim? - wskazał na leżącego strażnika.
- Nie bądź upierdliwy, zostaw go w spokoju, niech sobie umiera. A teraz idziemy!
Ruszyli korytarzami ze świadomością tego, że wystrzał zaalarmował wrogów i już za chwilę będą musieli stawić czoła kolejnym.
I tak się stało. Kultyści nadbiegali zaalarmowani, wprost na linię strzału, by po chwili ginąć rozszarpani pociskami dum-dum: pozbawiani kończyn, rozrywani na kawałki, walający się w kałużach krwi.
Tymczasem na hali arcykapłan był wkurwiony nie na żarty. Nie po to na ołtarzu Molocha palił się rytualny zielony ogień, znak jego obecności, czekając ofiary którą miała dostarczyć teraz już w pełni świadoma Sylwia, żeby cały ten plan mieli teraz zrujnować jacyś intruzi. Arcykapłan rozkazał swoim uzbrojonym w antykwaryczną broń czarnoprochową gwardzistom, by znaleźli wrogów i ich uśmiercili.
Broń czarnoprochowa...gdyby tylko mógł, załatwiłby swoim ludziom lepsze spluwy. Ale w tym kraju nawet zupełnie normalni mają utrudniony dostęp, nie mówiąc już o niezrównoważonych psychicznie i recydywistach, a głównie takich miał pod sobą. Z kolei masakrujący właśnie kultystów Bogumił Kozioł - wierny sługus poprzedniego, a zarazem nadal mającego się doskonale establishmentu - nie miał ze zdobyciem najmniejszego problemu.
Gwardziści pobiegli wykonać rozkaz, zaś Tophet omiótł wściekłym spojrzeniem rozłożoną na ołtarzu rodzicielskim nagą Sylwię.
- Co się dzieje, dlaczego ona jeszcze nie rodzi, dlaczego nie prze? - spytał akuszerkę?
- Zaparła się i nie chce. Nie możemy, panie, tak jak w horrorach, rozpruć jej brzucha?
- Nie możemy, bo to by była aborcja.
- I co z tego, panie?
- Dziecko jest dzieckiem dopiero po narodzeniu, czyli po odłączeniu od organizmu względem którego było dotąd zależne. Wcześniej nie jest człowiekiem, tylko zlepkiem komórek, który można swobodnie usuwać. To czyn moralnie neutralny, nierzadko wręcz chwalebny, zajrzyjcie do kolorowych gazet. A nas tu, k****, czyny neutralne etycznie nie interesują, my tu jesteśmy by czynić obiektywnie pojmowane zło ku chwale Molocha! Dlatego o żadnym rozpruwaniu brzucha mowy nie ma, poród ma być naturalny i już! Dziecko wychodzi, a my je od razu hop w zielony ogień, czego tu nie rozumieć?!
Tymczasem Bogumił i Arkadiusz chowali się przed ogniem nieprzyjaciół za pełniącymi rolę barykad starymi maszynami przemysłowymi, podczas gdy wrogowie nacierali. Sytuacja była zła i przydałoby się wsparcie...które chwilę później istotnie nadeszło! Nadeszło pod postacią Franciszka Ubeckiego, prowadzącego ze sobą czterech postkomuchów z kółka łowieckiego; wszyscy pod bronią.
- Ognia, towarzysze! - zagrzewał do boju – Niech te śmiecie przekonają się na własnej skórze, że kto wyciąga rękę na członka Partii, temu owa ręka zostanie odrąbana!
W ten sposób szala zwycięstwa powoli zaczęła się przechylać na stronę Bogumiła i sojuszników.
W końcu, gdy strzały zaczęły dobiegać coraz bliżej miejsca odprawiania ceremonii, akuszerka nie wytrzymała i ruszyła ku wyjściu awaryjnemu.
Arcykapłan usiłował ją powstrzymywać, więc wykrzyczała histerycznie, że ona się na taką religię - co jej nie można w spokoju praktykować bo strzelają - nie pisała. I że wciąż młoda jest i ma po co żyć. Znajdzie sobie starego pierdziela z majątkiem i okręci go wokół palca. A jak jej się tylko zachce, to go będzie zdradzać z kim chce i ile chce, nawet grupowo; bo kto jej co powie? Zresztą teraz to w modzie jest, związki poliamoryczne się nazywa. I poszła, a za nią ruszyły tłumy niedawno fanatycznie oddanych Tophetowi kultystów.
- Przyj! - krzyknął do Sylwii zły nie na żarty, czując że zwycięstwo wymyka mu się z rąk.
- Nie będę! Moje ciało, mój wybór!
Tophet po raz pierwszy od bardzo wielu lat poczuł się prawdziwie bezradny.
Miałbym przegrać tak blisko finiszu? – pomyślał z goryczą – tyle lat starań miałoby pójść jak krew w piach? Przecież ja ojca własnego w Afryce razem z kanibalami zeżarłem, żeby się Molochowi przypodobać! Zerknął na ołtarz bożka, lecz nie było już na nim zielonego płomienia, obecność zniknęła, Moloch nie znosił przegranych. Guru padł na kolana przed posągiem o byczej głowie, błagając o ostatnią szansę, o jedną jedyną nadnaturalną interwencję, która wszystko naprostuje.
Naraz poczuł, że o tył jego głowy oparło się coś zimnego i twardego.
- I gdzie teraz jest twój bóg? – zapytał Bogumił Kozioł trzymając palec na spuście obrzyna. - Może poszedł do kibla? Może wyczerpał mu się limit na karcie? Może stracił zasięg? - naigrawał się.
- Poczekaj – usiłował grać na czas guru – wciąż mam ci wiele do zaoferowania: pieniądze, kosztowności, wiedzę tajemną, powiązania!
- „Idź przecz, Szatanie” - wyrecytował Bogumił, po czym nacisnął spust.
Głowa arcykapłana eksplodowała czerwienią niczym dojrzały arbuz. Bogumił obtarł twarz z mieszanki mózgu i kawałków czaszki. Bitwa była rozstrzygnięta.

Epilog

Dziecko urodziło się zdrowe. Arkadiusz i Sylwia wzięli ślub oraz zgodzili się na studium ze Świadkami Jehowy. Robili szybkie postępy i na letnim zgromadzeniu okręgowym usymbolizowali swe oddanie Organizacji chrztem.
Bogumił ani nikt z jego otoczenia nie został pociągnięty do odpowiedzialności za masakrę w opuszczonej fabryce. Sprawę zamieciono pod dywan. Po części dlatego, że wszyscy zamieszani mieli plecy i przyjaciół na wysokich stanowiskach, po części zaś dlatego, że podobny pogański incydent - krajowi konserwatywnemu, prawicowemu, katolickiemu, krajowi z największym posągiem Jezusa na ziemi - robiłby naprawdę zły zagraniczny pijar.
Grzesio Grzechotnik ma się dobrze. Został złomiarzem. Jego koledzy twierdzą, że drugiego takiego  spokojnego, ułożonego, posłusznego i kulturalnego, to ze świecą szukać!

Koniec epizodu specjalnego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Kerostat w 26 Sierpień, 2018, 22:10
...co się dzieje i tak nie ma większego znaczenia, bo otaczający świat to fikcja, wolna wola nie istnieje, a oni sami są zaledwie bohaterami internetowego serialu prozatorskiego odgrywanego wedle ułożonego wcześniej scenariusza...

Tego się nie spodziewałem, cały odcinek wciągnął.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 26 Sierpień, 2018, 22:41
niezłe, niezłe ...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 26 Sierpień, 2018, 23:05
Ale hardcore!!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 26 Sierpień, 2018, 23:11
Oczywiście nie zapomnijmy podziękować artystce, która uświetniła ten odcinek kolorową grafiką, tak jak i swego czasu wykonała poprzedni.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 26 Sierpień, 2018, 23:15
Fakt! Aż zapomniałem - historia tak mnie wkręciła, że zapomniałem, ale faktycznie wprowadzeniem ilustracja jest słusznym! Brawa dla autorki za wymowną postawę bohatera i realistyczne oddanie postaci w tle:-)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 26 Sierpień, 2018, 23:37


I niech przeklęci będą ci, którzy dzieci przeprowadzają przez ogień!

(https://swiadkowiejehowywpolsce.org/attachments/bogumil-speszjal.jpg)
Epilog

Dziecko urodziło się zdrowe. Arkadiusz i Sylwia wzięli ślub oraz zgodzili się na studium ze Świadkami Jehowy. Robili szybkie postępy i na letnim zgromadzeniu okręgowym usymbolizowali swe oddanie Organizacji chrztem.
Bogumił ani nikt z jego otoczenia nie został pociągnięty do odpowiedzialności za masakrę w opuszczonej fabryce. Sprawę zamieciono pod dywan. Po części dlatego, że wszyscy zamieszani mieli plecy i przyjaciół na wysokich stanowiskach, po części zaś dlatego, że podobny pogański incydent - krajowi konserwatywnemu, prawicowemu, katolickiemu, krajowi z największym posągiem Jezusa na ziemi - robiłby naprawdę zły zagraniczny pijar.
Grzesio Grzechotnik ma się dobrze. Został złomiarzem. Jego koledzy twierdzą, że drugiego takiego  spokojnego, ułożonego, posłusznego i kulturalnego, to ze świecą szukać!

Koniec epizodu specjalnego
I nawet konsekwencji karno-zborowych nie było, bo przecież nie było dwóch świadków masakry. To znaczy, świadkowie byli, ale po pierwsze, lojalni wobec Bogusława, po drugie, ze świata, więc na KS-ie i tak nie byliby wiarygodni. Dobro wygrywa, zło przegrywa, życie jest piękne.

Wniosków po przeczytaniu odcinka nasuwa się mnóstwo, jednak może na razie ograniczę się do jednego. Zemsta do mnie należy, ja odpłacę... i odpłacił bronią z wygrawerowanym jw.org. Bóg katolicki ani protestancki nie pomógł, a Bóg Jehowa tak. Wysłannik KK poniósł śmierć, a wysłannik Jehowy zwycięstwo. Od razu widać, kto jest prawdziwym Bogiem.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 26 Sierpień, 2018, 23:45
Biedna ta Sylwia - z sekty Molocha trafiła w szpony innej sekty - tylko takiej bardziej zawoalowanej. Jej dziecko zostało złożone na ofiarę bogu JW-ORGowi.

Gdy po 20-latach Arkadiusz postanowił odejść z religii Świadków, jego żona Sylwia wzięła z nim rozwód, a 20-letnia córka przestała utrzymywać z nim jakiekolwiek kontakty. Arkadiusz nie mógł już liczyć na pomoc wujka Bogumiła, który zatrzasnął przed siostrzeńcem-odstępcą swoje drzwi na wieki.

Tadaaaaaa - kurtyna
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 26 Sierpień, 2018, 23:58
Biedna ta Sylwia - z sekty Molocha trafiła w szpony innej sekty - tylko takiej bardziej zawoalowanej. Jej dziecko zostało złożone na ofiarę bogu JW-ORGowi.

Gdy po 20-latach Arkadiusz postanowił odejść z religii Świadków, jego żona Sylwia wzięła z nim rozwód, a 20-letnia córka przestała utrzymywać z nim jakiekolwiek kontakty. Arkadiusz nie mógł już liczyć na pomoc wujka Bogumiła, który zatrzasnął przed siostrzeńcem-odstępcą swoje drzwi na wieki.

Tadaaaaaa - kurtyna
Podobieństw między sektą Molocha a jw.org jest mnóstwo (wszystkie sekty zresztą działają podobnie), ale ja skoncentruję się na innym wniosku, takim bardziej praktycznym i życiowym. Drogie panie, jak nie działa siła argumentów, to trzeba użyć argumentu siły; jak do faceta nie trafia, co ma zrobić, to go prosto w jaja. ☺
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 27 Sierpień, 2018, 00:04
Jatiw- Ex-IN
No,noo - proszę, proszę, przerosłeś samego Siebie tym ''specjałem'', wszystko pięknie połączyłeś.
Nawet zaczepiłeś o Sherlocka, Rambo, zielony ogień.
Ze skupioną uwagą i prawie na jednym wdechu przeczytałem, tak pasjonującą potyczkę Bogumiła K.
Proszę również podziękować autorce, która stworzyła fantastyczną rycinę - Bogumiła, Naszego świadkowskiego bohatera pełnych niestworzonych potyczek, zanim uda się do nieba  :) :) :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 27 Sierpień, 2018, 00:08
Ode mnie również proszę przekazać podziękowania dla autorki grafiki.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 27 Sierpień, 2018, 00:10
i ode mnie i od Beatki
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 27 Sierpień, 2018, 07:51
Mnie najbardziej podoba sie to, ze Bogus ma wystajact brzuszek 😂😂😂 taki prawdziwy piwny brzuszek ale poszedl ratowac kobiete. 🤣

Tez sie nie spodziewalam takiego odcinka I raczej odbierze to jako groteske, pewne przerysowanie tego co sie dzieje w zborze I jak SA rozne sprawy zamiatane pod dywan.
P.S. czy bedzie kontynuacja sytuacji z Bobkowskim???
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 27 Sierpień, 2018, 08:05
Za taki kontent jestem w stanie płacić.

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 27 Sierpień, 2018, 09:05
Mnie najbardziej podoba sie to, ze Bogus ma wystajact brzuszek 😂😂😂 taki prawdziwy piwny brzuszek ale poszedl ratowac kobiete. 🤣
I ten osełedec taki kozacki.

PS. Boguś to taki człowiek renesansu, człowiek-orkiestra. I KS sprawnie przeprowadzi, i wesela chrześcijańskiego dopilnuje, i rozprawi się z demoniczną książką kucharską, i rozprawi się z sekciarzami z ramienia Jehowy.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 27 Sierpień, 2018, 09:49
Ilustracja przednia :)
Ale ja jakiś nienormalny chyba jestem , bo mnie się akurat nie podobały wulgaryzmy. Poprzednie czytało się lekko , tu chciałem dobrnąć do końca. Według mnie autora poniosło. Pewnie to się w psychologii jakoś nawet nazywa ta tęsknota za brutalnością i męską postawą . W każdym bądź razie tak jak poprzednie opowieści  czytało się przyjemnie , choć postać jak już sie wyraziłem nie budziła mojej sympatii , tak  tym razem  poziomem  jestem zniesmaczony.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 27 Sierpień, 2018, 10:08
A mi się podobało. Dobry thriller nigdy nie jest zły. ☺

Ale ja w ogóle lubię thrillery. ☺
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 27 Sierpień, 2018, 10:15
A ja nawet na laleczce Chucky chowałem się za żonę  ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 27 Sierpień, 2018, 12:48

P.S. czy bedzie kontynuacja sytuacji z Bobkowskim???

Będzie. To był, jak zapowiadałem, epizod specjalny. Do końca regularnej serii zostały 3 epizody.

Ale ja jakiś nienormalny chyba jestem , bo mnie się akurat nie podobały wulgaryzmy.

Proszę dla własnego bezpieczeństwa estetycznego nigdy nie chodzić na budowę ani do żadnej innej grupowej pracy fizycznej.

Według mnie autora poniosło.

Autor doskonale wiedział co robi, napisał pulpową groteskę w stylu thrillera i horroru okultystycznego, zabawił się formą.

Pewnie to się w psychologii jakoś nawet nazywa

Konstruowanie i stylizowanie fabuły. Każdy kto przebrnął przez Stary Testament i np. sceny z przebijaniem genitaliów, nie powinien mieć pretensji do tego tekstu, a raczej poczuć pewien znany klimat ( patrz zacytowane wersety wprowadzające), zwłaszcza że opowiadanie nie rości sobie prawa do świętości czy przewodnictwa etycznego, które będąc świadkiem w tamtych tekstach zapewne uznawałeś bez zastrzeżeń.

jestem zniesmaczony.

Nic nowego. Jesteś zniesmaczony, znudzony, rozczarowany za każdym razem gdy przychodzisz się tu wypowiedzieć, a zarazem wciąż wracasz po więcej, jak psychologicznie nazywa się taka postawa? :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 27 Sierpień, 2018, 13:31
Biedna ta Sylwia - z sekty Molocha trafiła w szpony innej sekty - tylko takiej bardziej zawoalowanej. Jej dziecko zostało złożone na ofiarę bogu JW-ORGowi.

Gdy po 20-latach Arkadiusz postanowił odejść z religii Świadków, jego żona Sylwia wzięła z nim rozwód, a 20-letnia córka przestała utrzymywać z nim jakiekolwiek kontakty. Arkadiusz nie mógł już liczyć na pomoc wujka Bogumiła, który zatrzasnął przed siostrzeńcem-odstępcą swoje drzwi na wieki.

Tadaaaaaa - kurtyna
Można też dopisać optymistyczny scenariusz. Po odłączeniu się Arkadiusz czuł się bardzo samotny i tęsknił za rodziną. Pewnego dnia Sylwii, idącej na zebranie, ktoś wręczył na ulicy ulotkę. Sylwia wzięła odruchowo, ale nawet na nią nie spojrzała, bo bardzo się śpieszyła. W domu jednak zobaczyła, że to ulotka odstępców. Podskoczyła jak oparzona i już miała wyrzucić, gdy nagle coś ją tknęło. Postanowiła sprawdzić, co ci ludzie mają do powiedzenia. Zaczęła czytać. Był tam podany adres swiadkowiejehowywpolsce.org. Sylwia zaczęła czytać forum i w ten sposób pomału, pomału zaczęła się przebudzać. A później zaczęła wybudzać swoją córkę. Obie po jakimś czasie odeszły z organizacji i nawiązały kontakt z Arkiem. Radości po tak długim okresie rozłąki nie było końca. Kiedyś Bóg posłużył się Bogumiłem, by uratować ją i córkę ze szponów sekty Molocha. Dwadzieścia lat później Bóg posłużył się forum swiadkowiejehowywpolsce.org, by wyrwać je ze szponów kolejnej sekty. Niezbadane są wyroki boskie. Koniec.

Wiem, wiem... happy endy rzadko się zdarzają :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 27 Sierpień, 2018, 20:32
Proszę dla własnego bezpieczeństwa estetycznego nigdy nie chodzić na budowę ani do żadnej innej grupowej pracy fizycznej.
Po budowlańcach wiem czego się spodziewać i aż tak mnie to nie razi , bo leci z automatu , tutaj natomiast autor użył wulgaryzmów świadomie , co osobiście mi się nie podoba . 

Autor doskonale wiedział co robi, napisał pulpową groteskę w stylu thrillera i horroru okultystycznego, zabawił się formą.
Gratuluję fantazji i pomysłów ale to nie oznacza , że musi każdemu się podobać nawet gdy autor się tylko bawi formą

Konstruowanie i stylizowanie fabuły. Każdy kto przebrnął przez Stary Testament i np. sceny z przebijaniem genitaliów, nie powinien mieć pretensji do tego tekstu, a raczej poczuć pewien znany klimat ( patrz zacytowane wersety wprowadzające), zwłaszcza że opowiadanie nie rości sobie prawa do świętości czy przewodnictwa etycznego, które będąc świadkiem w tamtych tekstach zapewne uznawałeś bez zastrzeżeń.
Dlatego ,że kiedyś przyjmowałem bez zastrzeżeń teraz jestem wyczulony . Biblijne opisy nawet drastycznych scen pozbawione są jednak rzucania bluzgami tylko po to by przypodobać się widowni

Nic nowego. Jesteś zniesmaczony, znudzony, rozczarowany za każdym razem gdy przychodzisz się tu wypowiedzieć, a zarazem wciąż wracasz po więcej, jak psychologicznie nazywa się taka postawa? :)
No i tu się mylisz . Wyraziłem tylko swoje zdanie w jednym poście  że osoba jest przejaskrawiona. Więc nie jest to za każdym razem , chyba przyznasz mi rację.  Prawdopodobnie nie byłeś nigdy na komitecie i dlatego uznałem , że opis jest mało wiarogodny . Nie krytykowałem Cię nigdzie , napisałem natomiast , że nie zamierzam w żaden sposób przeszkadzać i nawet zachęcałem do pisania. Nie podobała mi się osoba głównego bohatera a nie Twoje pisanie , widzę , że nie potrafisz tego odróżnić. Wracam do Twoich opowiadań , bo są zwyczajnie zabawne choć mało realistyczne a taki gość jak główny bohater nie budzi mojej sympatii , więc psychologii bym do tego przyjacielu nie mieszał. Nie denerwuj się gdy ktoś czyta i nie zachwyca się tekstem .

Nemo: Poprawiłem format.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 27 Sierpień, 2018, 21:01
"Nie denerwuj się gdy ktoś czyta i nie zachwyca się tekstem" .

Skąd przypuszczenie, że się denerwuję? Bo polemizuję z tobą? Wedle tej samej logiki ty możesz zostać uznany za znerwicowanego, że zacytuję:

A może po prostu jestem pojebany? :-[

I ty teraz sprzedajesz mi głodne kawałki, że jesteś wyczulony na chamstwo i to nawet nie tyle personalne, co stylizację literacką?! Proszę, chłopie, otwórz okno, bo smród hipokryzji zaczyna być duszący.

Tak jak powiedziałem, to wizja autorska, będę w niej używał takich środków, jakie uważam za stosowne. Jesteś wrażliwy - czego nie dostrzegam - twoja osobowość, twoja wola, twój gust. Jedni lubią oglądać Rambo, Bonda i Egzorcystę, drudzy tylko dobranocki. Ale to nie oznacza, że ci którzy kręcą Rambo albo Egzorcystę nie wiedzą co robią albo czynią to tylko po to by zepsuć humor fanatykom dobranocki.

Dzięki za niekonstruktywną opinię, kolejną zresztą, karawana pojedzie tak jak dotychczas.

PS. Jakbym chciał się przypodobać widowni klepałbym w nieskończoność jednostronicowe i bezpieczne zborowe Bogumiły, a nie próbował czegoś nowego, niestandardowego, obszernego i jak się okazało - potencjalnie kontrowersyjnego.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 27 Sierpień, 2018, 21:09
Czy Ty byłeś chociaż przez pół godziny świadkiem Jehowy?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 27 Sierpień, 2018, 21:10
Czy Ty byłeś chociaż przez pół godziny świadkiem Jehowy?

Idź spamować gdzie indziej.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 27 Sierpień, 2018, 21:12
Prawdziwa sztuka to mieć własne zdanie właśnie gdy inni dają ci do zrozumienia, że się nie powinno; bo co to za własne zdanie w innym przypadku?

mav: Polecam zakończyć tę dyskusję w tym miejscu, ludzie wchodzą do tego wątku, żeby czytać dalsze części historii napisanej przez EI, a nie dyskusje na temat własnego zdania czy opinie krytyków :).
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 27 Sierpień, 2018, 21:37
Cóż jednemu podoba się córka, a drugiemu teściowa. Dla mnie dupy nie urywa,czegoś innego się spodziewałem. Ale szacun za pomysł,  za innowację w wizji brata Bogumiła. Pozdrawiam! 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 27 Sierpień, 2018, 21:49
"Ars non habet osorem nisi ignorantem"

Czyli sztuka powinna wywoływać emocje - mogą być pozytywne, mogą być negatywne, ale ważne, że jakieś są. Jeśli sztuka nie wywołuje emocji, to nikt się nią nie interesuje.
Zatem większymi wrogami Eks-In są ignoranci niż przeciwnicy. Dzięki przeciwnikom jest żywiej w wątku :)

P.S. Mnie to też ciekawi, że ludzie którym nie podoba się Twoja twórczość wchodzą w ten wątek, czytają od deski do deski, aby stwierdzić, że nadal im się nie podoba!  ;D ;D ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: HARNAŚ w 27 Sierpień, 2018, 21:57
Obiecuję , że nie wypowiem żadnego krytycznego słowa w tym wątku , bo rozumiem , że autor sobie tego nie życzy . W sumie ma prawo , nie rozumiem ale szanuję.
Ja nigdzie ale to nigdzie go nie obrażałem.

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 27 Sierpień, 2018, 22:01
P.S. Mnie to też ciekawi, że ludzie którym nie podoba się Twoja twórczość wchodzą w ten wątek, czytają od deski do deski, aby stwierdzić, że nadal im się nie podoba!  ;D ;D ;D

Żeby tylko od deski do deski, ale na bieżąco, z deklaracjami że przeczytają całość ponownie. To takie krypto-fanowstwo, czyli deklarowana niechęć podszyta skrywanym...pożądaniem :P

Generalnie nie mam nic do krytyków, sam jednak wyodrębniam 3 rodzaje krytyki:

1) Konstruktywna - pokazuje co można zrobić, aby coś działało obiektywnie lepiej.
2) Subiektywna - gdy klient mówi do kucharza, że kotlet mu nie smakuje, ale kucharz nie może nic z tym zrobić poza podaniem innego dania, bo klient w ogóle nie lubi kotletów, a nie tylko tego konkretnego. Należy wtedy skinąć głową i powiedzieć OK, bo rozmowy z tego nie będzie
3) Hipokryzyjna - gdy zarzucamy komuś, czemuś coś co sami praktykujemy, zarazem usiłując zasygnalizować własną wyższość, przyzwoitość, prawość i tak dalej.

I żeby skończyć ten temat - to nie moja pierwsza dyskusja z panem H o serii. Już raz wyjaśniłem mu dlaczego pisana jest tak a nie inaczej i podziękowałem za opinię do której ma prawo. Tym niemniej podjazdy zarzucające mi że podlizuję się wulgaryzmami widowni - która niczego tak nie chce jak bezpiecznych zborowych Bogumiłów, a nie gatunkowych eksperymentów - albo upominanie o brak kultury fikcyjnych postaci, podczas gdy samemu miota się bluzgami; to już chwyty poniżej pasa wymagające wyjaśnień, które zostały udzielone.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 27 Sierpień, 2018, 22:09
Bogumił złapał się na tym, że ma ochotę na papierosa. Jednak odkąd poznał Prawdę ta i inne grzeszne przyjemności były już poza jego zasięgiem.
A ja mam pytanie do jego Ekskluzywności. Jak Bogumił radził sobie z seksem, a raczej jego brakiem? Bo jak napisałam w innym wątku, nie wierzę w zdrowego faceta, który obywa się bez tych spraw. Czy może Bogumił też miał jakąś nerwicę, przez którą mu sprzęt nie działał? Z góry dziękuję za odpowiedź :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 27 Sierpień, 2018, 22:11
A ja mam pytanie do jego Ekskluzywności. Jak Bogumił radził sobie z seksem, a raczej jego brakiem? Bo jak napisałam w innym wątku, nie wierzę w zdrowego faceta, który obywa się bez tych spraw. Czy może Bogumił też miał jakąś nerwicę, przez którą mu sprzęt nie działał? Z góry dziękuję za odpowiedź :)

Bogumił ma już swoje lata i wzrok wpatrzony w Królestwo. Bardziej podnieca go władza i zborowe rozgrywki niżeli baby, zresztą wie, że najlepsze lata i tak ma już za sobą ( patrz modlitwa w odcinku nr. 1), więc skupia się na tym w czym jeszcze może pobłyszczeć.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 27 Sierpień, 2018, 22:13
Bogumił ma już swoje lata i wzrok wpatrzony w Królestwo. Bardziej podnieca go władza i zborowe rozgrywki niżeli baby, zresztą wie, że najlepsze lata i tak ma już za sobą ( patrz modlitwa w odcinku nr. 1), więc skupia się na tym w czym jeszcze może pobłyszczeć.
Ah so.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 29 Sierpień, 2018, 23:59
Podobieństw między sektą Molocha a jw.org jest mnóstwo
Jako rzekłam, podobieństw jest mnóstwo: czekanie na millenium, obfitość duchowych braci i sióstr, zeżarcie ojca, żeby przypodobać się Molochowi (w organizacji donoszenie na znajomych i członków rodziny, żeby przypodobać się tejże organizacji) i pewnie znalazłoby się jeszcze kilka czy kilkanaście podobieństw. Ale mi najbardziej podobało się to:

Cytuj
A przecież miało być tak fajnie, miałem pieprzyć się z panienkami, brać dragi, poszerzać świadomość, a na końcu jeszcze zostać zbawionym. Jak do tego doszło? Jak przewidzieć dalekosiężne konsekwencje własnych wyborów? A może jedynym na co naprawdę mamy wpływ jest nasza postawa względem nieodgadnionego losu, a nie nasze usiłowania kształtowania go?
W organizacji też miało być tak fajnie. Miał być nowy świat, zero śmierci, zero bólu, zero porannego wstawania do roboty. A, i jeszcze wieczne zbawienie i poszerzanie wiedzy. A tu taki zonk.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Tusia w 30 Sierpień, 2018, 01:07
Miał być nowy świat, zero śmierci, zero bólu, zero porannego wstawania do roboty. A, i jeszcze wieczne zbawienie i poszerzanie wiedzy. A tu taki zonk.

No przecież będzie, niebawem, wkrótce.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 30 Sierpień, 2018, 01:48
No przecież będzie, niebawem, wkrótce.
już za chwileczkę już za momencik anielski pluton egzekucyjny po Twoim osiedlu zacznie się kręcić ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 31 Sierpień, 2018, 12:00
Będzie. To był, jak zapowiadałem, epizod specjalny. Do końca regularnej serii zostały 3 epizody.
Że tak nieśmiało zapytam: kiedy można liczyć na ciąg dalszy?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Bruner w 31 Sierpień, 2018, 13:19
I można nagrać film w konwencji Tarantino  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 31 Sierpień, 2018, 13:35
I można nagrać film w konwencji Tarantino  ;)
"Bękarty wojny" - "Bękarty zboru".
"Nienawistna ósemka" - już ktoś zauważył, że to bardziej do CK pasuje.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Moyses w 31 Sierpień, 2018, 16:28
I można nagrać film w konwencji Tarantino  ;)

Proponuje takie tytuły:
Jehovas Fiction
Kill Bogumil w 2 częściach
Wściekłe zborowe suki
Od sprawozdania do sprawozdania
Urodzone pastuchy
Prawdziwa porneia
Urodziny pedofila
Jeden pokój narad


Może bym nawet coś zagrał...? Nawet społecznie...

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Sierpień, 2018, 17:14
Epizod 13. W którym brat Maciej dowiaduje się, iż ma stać się niczym Ozeasz

Brat Bogumił pochylił się nad muszlą i wyrzygał Harnasia, po czym splunął kilkakrotnie by zneutralizować pozostający w ustach niesmak.
Zadzwonił dzwonek. W drzwiach stał pokornie - niczym kapłan czekający wejścia za zasłonę świątyni jerozolimskiej – Maciej Kundelek.
- Macieju, jesteś już, wejdź proszę – zaprosił go Bogumił tonem grzecznym, aczkolwiek emanującym władczą rezerwą. Posadził gościa przy stole.
- Jak tu ładnie urządzone, jak tu schludnie – zachwycał się nieszczerze Maciej – powinieneś zostać dekoratorem wnętrz, Bracie Bogumile!
- Cóż mogę powiedzieć, Jehowa błogosławi. Zresztą nie tylko mnie, ale i tobie. Obserwuję cię Macieju i dostrzegam, że odkąd niespełna dekadę temu dołączyłeś do zboru, zaznałeś wielu błogosławieństw. Przecież jak zacząłeś studium, to byłeś niemalże bezdomnym: bezrobotny, opuszczony, bez przyjaciół ani nadziei na przyszłość. A teraz pracujesz sobie u brata Janusza na budowie, wynajmujesz od brata Przemysława mieszkanie prawie że po kosztach, a w zborze pełnisz prestiżowy i odpowiedzialny przywilej starszego, doznając wielu błogosławieństw i ciesząc się powszechnym szacunkiem braci i sióstr. Sam powiedz, czyż może być większy dowód tego, iż panująca pomiędzy Świadkami miłość i troska wyróżniają nas od całej reszty religii fałszywej?
- Jestem za to dozgonnie wdzięczny. Codziennie dziękuję w modlitwach i staram się odpłacić za okazaną mi niezasłużoną dobroć i życzliwość poprzez pełnioną u twego boku posługę.
- Dotychczas tak było, byłeś prawdziwie nieskazitelny. Ostatnio pojawiła się jednak pewna sprawa, zakładam, że to tylko nieporozumienie, które chciałbym wyjaśnić, zanim doprowadzi do potencjalnego zgorszenia.
Maciej zbladł.
Bogumił wyciągnął spod stołu szarą wiązaną teczkę i podał Kundelkowi.
Ten drżącymi dłońmi rozsznurował, przez kilka chwil przeglądał przerażonymi oczyma spoczywające wewnątrz fotografie.
- Tak – potwierdził Bogumił - To ty przed dwoma tygodniami, w lokalnym gej-klubie. Popijasz piwko w ciekawym towarzystwie i najwidoczniej dobrze się bawisz.
- Ale... - zaczął łamiącym się głosem Maciej – Ale ja byłem tam tylko wydać świadectwo. Wziąłem przykład z apostoła Pawła: "Stałem się wszystkim dla ludzi wszelkiego pokroju, aby tak czy inaczej niektórych wybawić" – pospiesznie wyrecytował - Jedno piwo tylko wypiłem i kompletnie nic nie zaszło, miałem czyste intencje...
- Ależ ja wiem, ja wiem – uspokajał Bogumił – znam twoją żarliwość i dmyślam się, że nie miałeś żadnych zdrożnych zamiarów uczęszczając do tamtego przybytku, w pełni ci ufam. Tym niemniej gdyby te zdjęcia, gdyby chociaż plotka o nich przeniknęła do zboru, mogłoby dojść do zgorszenia. Sam wiesz jak ważne jest, by nie dawać współbraciom powodu do zgorszenia, by dbać o dobre imię Organizacji na każdym kroku. Powiedzmy sobie szczerze: wielu mamy w zborze nadwrażliwców, którzy tylko czekają by dać im okazję do plotek. Chociażby siostra Brygida. Siostra Brygida żyje tylko po to, aby się gorszyć. I chociaż Organizacja w swym miłosierdziu i wyrozumiałości nie ma nic nawet przeciwko jawnym homoseksualistom, aczkolwiek niepraktykującym, to sam fakt obecności w zborze kogoś o takich skłonnościach, dodatkowo bywającego w klubach, mógłby wzbudzić zrozumiałe...poruszenie, zwłaszcza jeśli mowa o osobie na przywileju.
- Ale ja nie jestem...- po skroniach Macieja spływał pot.
- Ależ oczywiście, że nie – uspokajał Bogumił – wierzę ci. Dla mnie te fotografie to wyłącznie świadectwo twego zaangażowania w sprawy Królestwa. Dlatego zadbam o to, by były bezpieczne i aby nikt nieupoważniony i skłonny do wyciągania mylnych wniosków nie miał do nich dostępu.
- Dziękuję, bracie Bogumile. Jesteś mądry, wnikliwy i sprawiedliwy niczym król Salomon!
- Natomiast w zamian chciałbym od ciebie pewnej przysługi. Czegoś, co w pierwszym momencie może wydać ci się niezrozumiałe i niepokojące. Ufam jednak, że nie będziesz polegał na własnym zrozumieniu, a weźmiesz przykład z historii Ozeasza, któremu Jehowa również wydawał pewne na pierwszy rzut oka zdawałoby się absurdalne polecenia.
- Co tylko rozkażesz, Bracie Bogumile, co tylko rozkażesz!
Brat Bogumił położył na blacie niepozorny kluczyk.
- Na następnym zebraniu, jak tylko Paweł Bobkowski wejdzie na mównicę, ty wymkniesz się do drugiej klasy i otworzysz tym kluczem moją prywatną szafeczkę. W środku będzie reklamówka z zawartością. Następnie  pójdziesz do szatni i wyciągniesz z kieszeni płaszcza Bobkowskiego kluczyki do jego samochodu. Upewnisz się, że nikt cię nie widział, po czym wyjdziesz z sali, otworzysz jego auto, uchylisz okno i umieścisz na tylnim siedzeniu reklamówkę. Następnie włączysz nagrywanie video w komórce, wyciągniesz reklamówkę przez szybę i utrwalisz zawartość, dodając przy tym komentarz od siebie, że niby przechodziłeś obok, a to zwróciło twoją uwagę...Po czym zamykasz auto, zostawiasz szybę uchyloną, wracasz do sali, wrzucasz kluczyki spowrotem do płaszcza, zamykasz reklamówkę z powrotem w szafce i jakby nigdy nic wracasz na wykład. Całą resztą ja się zajmę.
- Ale bracie Bogumile, czy to aby przystoi? - zaniepokoił się Maciej – I czemu to w ogóle ma służyć?
Bogumił wbił w niego świdrujące spojrzenie.
- Jak Ozeasz, Macieju, jak Ozeasz...
- Dobrze, bracie Bogumile – westchnął Maciej spuszczając wzrok.

Koniec epizodu trzynastego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 31 Sierpień, 2018, 17:23
A po co Maciej docieka, czemu ma to służyć? Przecież polecenia starszych trzeba wykonywać, choćby wydawały się nielogiczne.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 31 Sierpień, 2018, 17:29
A po co Maciej docieka, czemu ma to służyć? Przecież polecenia starszych trzeba wykonywać, choćby wydawały się nielogiczne.

Brat Bogumił go rozpuścił.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 31 Sierpień, 2018, 17:32
Do propozycji tytułów jeszcze można dodać: Once Upon a Time in Warwick.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Światus w 31 Sierpień, 2018, 17:34
Proponuje takie tytuły:
Jehovas Fiction
Kill Bogumil w 2 częściach
Wściekłe zborowe suki
Od sprawozdania do sprawozdania
Urodzone pastuchy
Prawdziwa porneia
Urodziny pedofila
Jeden pokój narad


Moyses, jak mogłeś pominąć
Nienawistna ósemka   ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 31 Sierpień, 2018, 17:38
moje trzy grosze:
Nie będzie to kojarzyć się z westernem
Nienawistna ósemka Warwick - przepraszam,że wtrąciłem swoją uwagę  :) :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: mav w 31 Sierpień, 2018, 23:45
A po co Maciej docieka, czemu ma to służyć?

Bo brat Maciej od zawsze miał wątpliwości (https://swiadkowiejehowywpolsce.org/bylem-swiadkiem-nasze-historie/brat-maciej-od-zawsze-mial-watpliwosci/) :).
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Wrzesień, 2018, 00:15
Epizod 14. W którym Bogumił staje do konfrontacji z Pawłem

- Usiądź, bracie Pawle – polecił oficjalnym tonem Bogumił. - Jest pewna niepokojąca sprawa, którą wraz z bratem Maciejem chcielibyśmy z tobą wyjaśnić, prawda, bracie Macieju?
Spocony i drżący z nerwów Maciej skinął głową.
- Dziękuję, postoję – stwierdził Paweł, instynktownie przeczuwając, że coś się święci - To co to za sprawa wymagająca mojej pilnej obecności w drugiej klasie?
- Przechodziłem akurat koło twojego samochodu i zobaczyłem tę reklamówkę… - zaczął wyjaśniać Maciej i chciał podać Pawłowi telefon z nagraniem, ale Bogumił skinął dłonią, aby się powstrzymał.
- Jaką znowu reklamówkę, co ty gadasz?! - zirytował się Paweł.
- Wszystko jest nagrane, nie ma się co wypierać – stwierdził kategorycznym tonem oficera śledczego Bogumił, po czym wyciągnął reklamówkę z szafki i postawił na stole. - Może zechcesz się teraz wytłumaczyć z zawartości?
- Pierwszy raz na oczy to widzę, co niby jest w środku?
Bogumił sięgnął i wydobył na blat pęto czarnej kaszanki. Sięgnął do kieszeni po scyzoryk, po czym demonstracyjnie rozkroił jednego z krupnioków.
- Ależ nakrwiona! – stwierdził z mściwą satysfakcją – aż czarna. Przyznaj się, zażywasz sam czy z całą rodziną?
- Chyba jaja sobie robisz w tym momencie, Bogumił, razem z tym twoim przydupasem!
- No to spójrzmy dalej. - Bogumił wyciągnął kawał salcesonu i półlitrową kankę w której wnioskując po zapachu znajdowała się czernina.
- Sporo tego. Na rodzinny obiad świętujący odstępstwo, jak znalazł. Jest jeszcze coś o czym nie wiemy, a czym chciałbyś się zawczasu z nami podzielić? Może jakieś niestandardowe poglądy na Biblię, rolę Niewolnika albo kierunek jaki powinna przyjąć Organizacja?
- Daruj sobie, Kozioł, to żałosne. Co niby na mnie masz? Reklamówkę kiełbasy i nagranie jak twój przydupas znajduje to rzekomo koło mojego samochodu?
- W twoim samochodzie, na tylnym siedzeniu! - poprawił Maciej.
- Obojętnie – wzruszył ramionami Paweł. - Trzeźwo myślący nigdy nie wezmą tego kabaretu na poważnie, Bogumile. Po kątach będzie śmiechu co niemiara. Nawet sobie nie wyobrażasz ile osób odetchnie z ulgą, jak tylko zamkniesz oczy, komuchu.
Bogumił uśmiechnął się diabolicznie.
- A kto ci powiedział, że mi chodzi o trzeźwo myślących, że cokolwiek sobie z nich robię? Tych jest u nas garstka i siedzą cicho. Myślisz że nie wiem, kto w zamkniętym gronie może wymieniać się sceptycznymi albo nawet odstępczymi komentarzami, negować moją pozycję w zborze? Wiem doskonale, rozejrzyj się po sali. Na ogół siedzą na tyłach i są w sposób demonstracyjny nieaktywni. I bierni. Zaś ta bierność to jeden z symptomów ich słabo skrywanego wolnomyślicielstwa. Na takich ani ja nie liczę, ani oni nie liczą na mnie. Myślisz, że w kluczowym momencie ci pomogą, wstawią się? O nie, oni będą siedzieć cicho do samego końca. Tak jak mówisz: z nadzieją że mnie przeżyją i pewnego dnia nadejdzie zmiana, choćby pod twoją postacią. To na kogo jeszcze liczysz, na młodych? Młodzi albo kombinują jak się wyrwać ze zboru albo chcą jak najmniejszego udziału w nim, zbyt zajęci są własnym życiem. Nie zaryzykują wewnętrznych rozgrywek, zresztą wiedzą że ich starzy daliby im za to do wiwatu. Bo prawdziwy zbór to ludzie w moim wieku i starsi, Pawełku. I to do nich pójdzie przekaz, że spożywasz krew. Część to wyśmieje i poszemra, ale na tym się skończy. Zaś druga część zacznie myśleć, że o ile to nie sama prawda, to przynajmniej iskierka prawdy. W końcu dowody są, słowo starszych jest, a i Ciało Kierownicze stwierdziło niegdyś, że odstępcy są chorzy psychicznie. Z przywileju cię nie zwalę, ale sprawić by twój nieskazitelny wizerunek zaczął korodować mogę bez problemu, wystarczy tylko, że ta reklamówka stanie się przedmiotem plotek. A do tych plotek z czasem dołączą kolejne, bardziej prawdopodobne, tak że ci którzy słyszeli poprzednie zaczną myśleć: „A może coś w tym jest?”.
- Ty łajzo! – Paweł poczuł, że zaczyna go ponosić – to już nie pamiętasz ile razy poratowałem ten zbór gotówką? W każdym innym przyjmą mnie z pocałowaniem ręki, mogę się przenieść w każdej chwili!
- To prawda, możesz. Ale gdy tylko będziesz się starał w nim o przywilej, starsi z nowego zboru zasięgną języka u starszyzny z poprzedniego zboru, co ma do powiedzenia o jakże młodym, energicznym i przystojnym Pawle Bobkowskim. A starszyzna z poprzedniego zboru odpowie sążnistym listem w którym będzie wszystko co niezbędne, by tamci z tego pomysłu prędko zrezygnowali. Lepiej więc będzie dla ciebie zostać tu gdzie jesteś i bez rozgłosu ustąpić z przywileju. Wytłumaczymy to pragnieniem skupienia się na obowiązkach rodzinnych, czy czymś w tym stylu...
Paweł oniemiał. Nie potrafił znaleźć riposty. Wiedział, że plan Bogumiła jest szalony, ale zarazem zdawał sobie sprawę, że jeśli gdzieś podobne szaleństwo miało się powieść, to tylko w Organizacji.
Bogumił wyczytał jego wahanie z mimiki twarzy. Ośmielony postanowił dobić przeciwnika. Podszedł krok bliżej, po czym protekcjonalnie poklepał Bobkowskiego otwartą dłonią po policzku.
- Chciałaś mnie ukąsić w piętę, żmijo. Tymczasem ja zrobiłem unik i rozgniotłem ci głowę. Wbij sobie do niej raz na zawsze: To ja jestem zborem!

Koniec epizodu czternastego

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 01 Wrzesień, 2018, 08:21
Wbij sobie to do głowy: To ja jestem zborem!

Państwo to ja!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 01 Wrzesień, 2018, 09:04
Hahaha 😁
Kaszanka 😆
I brat Maciej gejem 😁
Hahaha

Lubie ta serie o Bogumile. E-In, czy mozesz jeszcze troche rozwinac ta opowiesc? Moze by sie jednak cos Bogumile noe udalo 🤣 nie wiem na Ile Ci wystarczy weny 😄
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 01 Wrzesień, 2018, 09:35
Paweł w zemście powinien podrzucić Bogumiłowi albo Maciejowi coś równie groteskowego i obciążającego, i oczywiście to nakręcić. Wtedy słowo przeciwko słowu, dowody przeciwko dowodom. Albo jeszcze lepiej, nic nie podrzucać, tylko wymyślić jakąś historyjkę i nią szantażować Bogumiła albo Macieja. Dwóch świadków miałby jak znalazł: siebie i żonę.

Just made my day! ☺
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 01 Wrzesień, 2018, 09:37
Pomysł Bogumiła z kaszanką jest tak idiotyczny, że aż genialny!  ;D  ;D ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 01 Wrzesień, 2018, 09:46
Pomysł Bogumiła z kaszanką jest tak idiotyczny, że aż genialny!  ;D  ;D ;D
I to jest właśnie świetna parodia życia zborowego: kaszana to megazbrodnia; trwonienie nie swoich pieniędzy na automatach, o krwawych masakrach nie wspominając, to betka.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 01 Wrzesień, 2018, 09:56
Hahaha trzeba umiç. A Bogumil umi.  🤣🤣🤣
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 01 Wrzesień, 2018, 09:59
Hahaha trzeba umiç. A Bogumil umi.  🤣🤣🤣
Fakt. Żeby knuć intrygi, trzeba umić. ☺
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Salome w 01 Wrzesień, 2018, 11:13
.....opowieści niczym z filmu "Miasteczko Twin Peaks ...."  :D :D :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 01 Wrzesień, 2018, 11:46
.....opowieści niczym z filmu "Miasteczko Twin Peaks ...."  :D :D :D
Mi się Bogumił trochę kojarzy z Aniołem z Alternatywy 4. Dlatego niewykluczone, że nawet gdyby Pawłowi i reszcie opozycji zborowej udało się podważyć jego autorytet/ośmieszyć, to awansowałby wyżej :D Na przykład na NO :)

W każdym razie w knuciu intryg i Bogumił, i Anioł są the best. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Wrzesień, 2018, 15:21
Epizod 15. W którym epilog

Miał na sobie różowy garnitur, zieloną koszulę i czarny krawat. Elegancki i oficjalny bez względu na panujące okoliczności pogodowe, jak na wzorcowego sługę Jehowy przystało. Brat starszy Bogumił Kozioł zlustrował wzrokiem zgromadzone w sali królestwa drugie owce. W pierwszych rzędach przygłuche babuleńki pamiętające jeszcze Rok Czternasty. Dalej w kolejności: rodziny z małymi dziećmi, samotni, słabi duchowo oraz niedotykalni wykluczeni w rodzaju pogrążonego w lekturze Wnikliwego Cypriana Czubińskiego obok którego siedzieli Sara z bękartem w brzuchu oraz Brajan z biletem lotniczym do Szwecji w kieszeni.
Przesunęli się też z pierwszych rzędów ku tyłowi Bobkowscy – wyraźnie zmarkotniali i unikający ciekawskich spojrzeń innych członków zboru odkąd Paweł w tajemniczych okolicznościach zrezygnował z przywileju.
Uszczuplone grono zborowych młodziaków-luzaków zasilił Zachariasz zasiadający na miejscu Brajana przy nagłośnieniu, czujnie obserwując otoczenie zza szkieł okularów szpiegowskich.
Tylko siostra Żaneta nie zmieniła swego położenia i jak zwykle usiłowała uchwycić spojrzenie Bogumiła z drugiego rzędu, wzdychając przy tym ukradkiem. Jej konkurencję w walce o uwagę Bogumiła stanowił Maciej Kundelek, wpatrujący się w starszego maślanymi, wiernymi oczami.
Nadchodził czas zakończenia zebrania modlitwą. Brat Bogumił złożył więc dłonie, pochylił głowę i począł dziękować Jehowie za wszystkie doznane błogosławieństwa, których było ostatnio tak wiele. Z niektórych nie mógł się zwierzyć na głos, więc dziękował w myślach.
Dziękował więc, że wyszedł obronną ręką z knowań tego Judasza, Pawła. Niewdzięcznej żmii którą wyhodował na własnej piersi, której jednakże zdołał rozgnieść głowę nim ukąsiła. Podziękował  za Zachariasza Pnia, tego wspaniałego młodego człowieka, który niedawno przeszedł piękną wewnętrzną przemianę i zapałał żarliwą gorliwością dzięki której Bogumił miał teraz w mieszkaniu teczki pełne haków na zborowych gagatków, gdyby tylko pewnego dnia zachciało im się fikać. Podziękował za stanowiącego przykład wierności i niepolegania na własnym zrozumieniu Macieja Kundelka oraz za wypieki i przetwory owocowe siostry Żanety.
Wreszcie podziękował też za siebie. Za to, że Jehowa wyniósł go do tej służby i chwały, podczas gdy po zakończeniu PRLu Bogumiłowi zdawało się, iż jego życie jest już skończone.
Poprosił też Jehowę o to by oddziałał swym duchem na rodzinę jego syna, a zwłaszcza na wnuczkę, która nie była jeszcze tak zepsuta duchem tego świata nad który nadciągały czarne, burzowe chmury armagedonu.
Wreszcie Bogumił złożył przysięgę. Przysięgę, że będzie prowadzić ten zbór rózgą żelazną póki mu sił starczy i wyraził pragnienie czynienia tego również w nowym świecie, gdy zostanie mu on oddany na wieczyste lenno.
Amen.

KONIEC
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 02 Wrzesień, 2018, 15:45
spodziewałem się czegoś bardziej zaskakującego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: mav w 02 Wrzesień, 2018, 16:17
Zakończenie jest bardzo... rzeczywiste :). W prawdziwym świecie tacy SS-mani nie są z reguły z hukiem wyrzucani ze swoich stanowisk, lecz wręcz odwrotnie - niczym Bogumił pasą zbory rózgą żelazną latami, bo są nietykalni - Biuro Oddziału właśnie takich chce i potrzebuje mieć w zborach.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Wrzesień, 2018, 16:38
spodziewałem się czegoś bardziej zaskakującego

Czyli zostałeś zaskoczony.

Zakończenie jest bardzo... rzeczywiste :). W prawdziwym świecie tacy SS-mani nie są z reguły z hukiem wyrzucani ze swoich stanowisk, lecz wręcz odwrotnie - niczym Bogumił pasą zbory rózgą żelazną latami, bo są nietykalni - Biuro Oddziału właśnie takich chce i potrzebuje mieć w zborach.

Epilog stanowi klamrę łączącą z epizodem 1, zataczamy pełne koło, nawet niektóre zdania się powtarzają.

Zbór opuszczamy z grubsza takim, jakim go zastaliśmy, codzienność toczy się dalej, nie ma co liczyć na wielkie przetasowania ani happy end. Kto był na górze został na górze, kto chciał się wspiąć, ten upadł niżej. Zupełnie jak w życiu.

Cieszę się też, że całość zamknęła się w 15 regularnych epizodach + 1 nadprogramowym i zajęła zaledwie jakieś 4 miesiące, choć mogłoby się wydawać, że dużo dłużej. Niektórzy piszą takie serie latami, ja jednak obawiałbym się zmęczenia materiału i odpływu czytelników, który ostatnimi czasy zacząłem dostrzegać. Lepszy niedosyt niż przesyt.

Stałym i niestałym fanom dziękuję za obecność i uwagę. To co miało być początkowo zaledwie żartem rozrosło się do rozmiarów których nie planowałem i zdobyło popularność jakiej nie zakładałem.

Doszły mnie słuchy, że ktoś na forum planuje już własny serial po nowym roku, więc ci którym wciąż mało mogą mieć nadzieję na nadciągający zamiennik.

Jeszcze raz dzięki i powodzenia wam wszystkim.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Wrzesień, 2018, 16:51
Nie polegać na własnym zrozumieniu - ile razy ja to słyszałam, jak drążyłam jakiś temat (np. chrztu dzieci) jako zainteresowana. Jako siostra już nie zadawałam niewygodnych pytań, po prostu drążyły mnie one od środka.

Bo brat Maciej od zawsze miał wątpliwości (https://swiadkowiejehowywpolsce.org/bylem-swiadkiem-nasze-historie/brat-maciej-od-zawsze-mial-watpliwosci/) :).
Przeczytałam wątek, no, może na razie 1/4 wątku. Wróciły wspomnienia. Ja na terenie oddalonym nigdy nie głosiłam, ale wiele z przeżyć, które opisujecie z Leną, to także moje przeżycia. Szczególne wrażenie zrobiło na mnie zdjęcie pustej lodówki. Nie polegać na własnym zrozumieniu... W pewnym momencie tak bardzo zaczęłam "polegać na Jehowie", czyli na zrozumieniu organizacji, że jedynymi posiłkami, na jakie było mnie stać, to kasza manna - na śniadanie, obiad i kolację. Czasami jak byłam bardzo głodna, to dopchałam drożdżówką. Nie trwało to długo, jakieś 2 - 3 miesiące, ale mimo wszystko, przez ten czas praktycznie jedynym moim jedzeniem była ta kasza. Dwa lata później przyszedł okres jeszcze większej nędzy, ale to też jednocześnie był początek mojego przebudzenia.

Aha, i to jeszcze kasza manna na wodzie, bo na mleko nie było mnie stać.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 02 Wrzesień, 2018, 18:39
Czyli zostałeś zaskoczony.
;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 02 Wrzesień, 2018, 19:09
Jatiw-Ekskluzywna Inkluzywność
Zakończenie Twojej fabuły zamieszczonej w epizodach, wyrażają rzeczywisty obraz wewnątrz (Ww) w poszczególnych zborach, oprócz epizodu specjalnego.
Trzymała mnie w napięciu owa przygoda Bogumiła, od początku do uwieńczenia końca.
Dziękuje za poświęcony czas w napisaniu pewnej historii spostrzeganej Twoją wyobraźnią i podzieleniu tu na Forum.
Jesteś interesującą postacią władającą doskonale piórem, stylem i pomysłami.
Patrząc obiektywnie - przypuszczam, że masz kontakty z klubem pisarzy albo Jesteś indywidualną osobą w tym kręgu. ( wyraziłem osobistą opinię)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 02 Wrzesień, 2018, 19:11
Czyli zostałeś zaskoczony.

Epilog stanowi klamrę łączącą z epizodem 1, zataczamy pełne koło, nawet niektóre zdania się powtarzają.

Zbór opuszczamy z grubsza takim, jakim go zastaliśmy, codzienność toczy się dalej, nie ma co liczyć na wielkie przetasowania ani happy end. Kto był na górze został na górze, kto chciał się wspiąć, ten upadł niżej. Zupełnie jak w życiu.

Cieszę się też, że całość zamknęła się w 15 regularnych epizodach + 1 nadprogramowym i zajęła zaledwie jakieś 4 miesiące, choć mogłoby się wydawać, że dużo dłużej. Niektórzy piszą takie serie latami, ja jednak obawiałbym się zmęczenia materiału i odpływu czytelników, który ostatnimi czasy zacząłem dostrzegać. Lepszy niedosyt niż przesyt.

Stałym i niestałym fanom dziękuję za obecność i uwagę. To co miało być początkowo zaledwie żartem rozrosło się do rozmiarów których nie planowałem i zdobyło popularność jakiej nie zakładałem.

Doszły mnie słuchy, że ktoś na forum planuje już własny serial po nowym roku, więc ci którym wciąż mało mogą mieć nadzieję na nadciągający zamiennik.

Jeszcze raz dzięki i powodzenia wam wszystkim.

Eks Ty masz zbyt duży potencjał pisarski żeby tylko na jednej serii zakończyć.
Na pewno jeszcze jakieś pomysły wpadną Ci do głowy.
Ja osobiście bardzo się zżyłam z Bogumiłem - był on ucieleśnieniem wszystkich starszych "z żelazną rózgą", których poznałam w kilku zborach.

A z tym różowym garniturem i dopasowanej do niego kolorystycznie koszuli to aż tak bardzo nie przegiąłeś... :D
Osobiście znam brata (starszego), który potrafił do czarnych butów nosić czerwone sznurówki, a do niebieskiego garnituru różowy kwiat a'la broszka. Z kwiatem widziałam go tylko raz... chyba już później go nie zakładał, bo gdy wszedł w nim na podium, to ludziom się jakoś tak wesoło zrobiło  ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Wrzesień, 2018, 19:23
Ja osobiście bardzo się zżyłam z Bogumiłem - był on ucieleśnieniem wszystkich starszych "z żelazną rózgą", których poznałam w kilku zborach.
Dokładnie.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Wrzesień, 2018, 20:00
Eks Ty masz zbyt duży potencjał pisarski żeby tylko na jednej serii zakończyć.

Nie wykluczam, że kiedyś powrócę z sezonem 2, o ile to forum potrwa dostatecznie długo i ktoś tu będzie nadal zaglądał, aczkolwiek lepiej traktujcie epilog jako epilog. O ile nie zostanie przeze mnie zniesiony, jest ostateczny.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Wrzesień, 2018, 20:36
O ile nie zostanie przeze mnie zniesiony, jest ostateczny.
Czyli jakaś nadzieja, że epilog to nie epilog jest.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 02 Wrzesień, 2018, 21:30
W razie braku ciągłości opowieści jej kontynuacja nastąpi w wielu zborach w trybie live:-D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 03 Wrzesień, 2018, 10:11
Cytuj
Tak samo nigdy nie akceptowałam głoszenia dzieciom. Jak mi otwierało dziecko, to zawsze pytałam, czy jest ktoś dorosły w domu, ale niektórzy jechali normalnie wstępem. Ba, były pouczenia samego nadzorcy podróżującego, że należy głosić dzieciom tak samo jak dorosłym, bo dzieci są bardziej chłonne. Wtedy tego nie rozumiałam, teraz wydaje mi się to obrzydliwe.
Pierwszy dzień roku szkolnego i od razu zobaczyłam stojak w pobliżu wejścia na teren szkolny. Wydrukuję trochę ulotek i przejdę się do dyrekcji tej szkoły w najbliższym czasie. Swoją drogą, ciekawe, czy to oddolna inicjatywa, czy przyszły wskazówki, by ustawiać się w ponliżu szkół.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 06 Wrzesień, 2018, 13:43
Cytuj
Podziękował za stanowiącego przykład wierności i niepolegania na własnym zrozumieniu Macieja Kundelka
W organizacji mówi się "niepoleganie na własnym zrozumieniu", a poza organizacją takie zjawisko nazywa się "osobowością zależną". Jest to zaburzenie polegające m. in. na niesamodzielności, bojaźliwości, uległości, uważaniu się za niekompetentnego do podejmowania własnych decyzji. Osoba z tym zaburzeniem boi się odrzucenia tak bardzo, że aprobuje każdą decyzję osoby/osób, od których zależy. Nawet jeśli ta decyzja działa na jej szkodę, nie jest w stanie wyrazić sprzeciwu.
Organizacja reguluje niemal każdą dziedzinę życia, tam "niepoleganie na własnym zrozumieniu" (tylko na wskazówkach organizacji) to cnota, gdy tymczasem nieumiejętność podejmowania samodzielnych decyzji, czyli osobowość zależna, to choroba, znajdująca się w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 06 Wrzesień, 2018, 21:31
Czyli tych ośmiu kosmitów indukuje u ludzi poważne uzależnienie a potem pociąga za sznureczki poprzez swoje materiały drukowane a także audio-wizualne a także przez oficerów swojej doktryny - zagubionych i niezaradnych życiowo ludzi z tym samym syndromem, za lojalność nagrodzonych jednak 'przywilejem', przez co samemu nie mogąc zrozumieć o czym mówi do nich osoba próbująca wyrwać się z uzależnienia, walą do niej tekstami ze Strażnicy broniąc się samemu przed zalewem logicznych argumentów, bo po prostu się ich boją.
To jest skandal i wielka ściema XX- i XXI wieku.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 06 Wrzesień, 2018, 22:10
W każdym razie, skoro to zaburzenie jest w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, a w organizacji wiecznie podkreśla się posłuszeństwo, pokorę, uległość, podporządkowanie (organizacji, CK, starszym etc.), skoro niemal każdą decyzję trzeba podjąć z sumieniem wyszkolonym na Biblii (czyli w praktyce na wskazówkach CK), to można zaryzykować twierdzenie, że organizacja produkuje ludzi chorych, niezdolnych do samodzielnego podejmowania decyzji.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Bruner w 12 Wrzesień, 2018, 12:14
A da się to leczyć? Jak, gdzie, jakie koszty?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 12 Wrzesień, 2018, 12:36
A da się to leczyć? Jak, gdzie, jakie koszty?
Pytania nie do mnie, tylko do psychologa/psychiatry.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 28 Wrzesień, 2018, 20:31
Krótka piłka:

A gdyby tak...Bogumił Kozioł powrócił z kolejnym sezonem - tym razem zamkniętym i przemyślanym ( nie więcej jak 10 odcinków), po którym może nastąpić kontynuacja, ale może równie dobrze okazać się zamkniętą całością - czytalibyście?

Pytam, bo cholera mam pomysł na następną serię. Pomysł z którego jestem zadowolony, pomysł sensowny, wnoszący coś nowego i ustawiający starych bohaterów w nowych rolach... ale czy znajdę tu czytelników, czy znajdę tu prawych?

Jeśli jesteście za, dajcie mi znać lubikami i przemyślę projekt, bo nie ma sensu pisać do internetowej szuflady. Albo dla żywych, aktywnych czytelników albo wcale.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 28 Wrzesień, 2018, 20:32
Najlepsza wiadomość dnia wasza Ekskluzywność, Bogumił wraca! Yeah!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 28 Wrzesień, 2018, 20:37
Krótka piłka:

A gdyby tak...Bogumił Kozioł powrócił z kolejnym sezonem - tym razem zamkniętym i przemyślanym ( nie więcej jak 10 odcinków), po którym może nastąpić kontynuacja, ale może równie dobrze okazać się zamkniętą całością - czytalibyście?

Pytam, bo cholera mam pomysł na następną serię. Pomysł z którego jestem zadowolony, pomysł sensowny, wnoszący coś nowego i ustawiający starych bohaterów w nowych rolach... ale czy znajdę tu czytelników, czy znajdę tu prawych?

Jeśli jesteście za, dajcie mi znać lubikami i przemyślę projekt, bo nie ma sensu pisać do internetowej szuflady. Albo dla żywych, aktywnych czytelników albo wcale.
You made my day.

Już miałam się żegnać z forum, ale jak będzie Bogumił, to będę czytać i pisać.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 28 Wrzesień, 2018, 20:44
No jasne! Teraz to by dopiero było smutno, gdybyś nie kontynuował brata Bogumiła jak już napisałeś, że masz fajny koncept.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nemo w 28 Wrzesień, 2018, 20:45
A czy będzie happy end? Czyli że brata Bogumiła wywalą  z orga na zbitą twarz i stoczy się na samo dno?  ;D ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 28 Wrzesień, 2018, 20:48
O nie Nemo, tylko nie happy end! Brat Bogumił musi przeżyć ;) bo ja mam apetyt nie tylko na drugą serię, ale na kolejne też :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nemo w 28 Wrzesień, 2018, 20:51
Ok. No to inny happy end. Brat Bogumił zarejestrował się na naszym forum bo doznał olśnienia.  ;D ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 28 Wrzesień, 2018, 20:53
A czy będzie happy end?

Pytanie źle postawione, legendy są wieczne :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 28 Wrzesień, 2018, 20:56
Jeśli Bogumił będzie straszył nawet zza grobu to ja się zgadzam na taki happy end ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Roszada w 28 Wrzesień, 2018, 21:20
Już miałam się żegnać z forum, ale jak będzie Bogumił, to będę czytać i pisać.
Ja się żegnam rano i wieczór, dlatego z forum się nie żegnam. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 28 Wrzesień, 2018, 21:22
No proszę, już sama zapowiedź kolejnej serii jaką wywołała dyskusję. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 28 Wrzesień, 2018, 21:31
dajcie mi znać lubikami i przemyślę projekt, bo nie ma sensu pisać do internetowej szuflady.
no dobra okażę umiar i nie będę bajerował że głosuję w imieniu wszystkich swoich klientów którzy korzystają z moich usług księgowych (bo jak wiadomo wiekszość tych osób nigdy nie miała kontaktu z organizacją) ...

ale nie odmówię sobie przyjemności podkreślenia że głosowałem i w imieniu własnym i w imieniu Beatki ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 28 Wrzesień, 2018, 22:13
Bogumił wraca! Yeah!
W końcu Bogumił będzie jak NCIS - leci już piętnasty sezon. Ale rzeczywiście legendy są wieczne, Gibbs z Abby są wieczni i Bogumił okaże się wieczny. :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 28 Wrzesień, 2018, 22:51
Dodam, że bardzo się cieszę, iż wpadłem na pomysł zamkniętych sezonów. Coś takiego trzeba było zastosować od samego początku, ale któż mógł przypuścić, że temat chwyci?

Ciągnąć tak na bieżąco - męcząca perspektywa i traci na tym całość. Dlatego teraz - o ile będzie widownia - chcę całą rzecz zawczasu przemyśleć. Tak żebym ja się nie zmęczył i materiał się nie zmęczył. Ułożyć całość, później stopniowo spisać wedle planu.

I chciałbym też, przy jednoczesnym zachowaniu dotychczasowej konwencji, aby bohaterowie troszkę - uwaga, brzydkie słowo z punktu widzenia teokracji - ewoluowali. Może pokazać nieco więcej ludzkiej strony każdego z nich, kto wie?

Ten koncept sprawia, że nie czuję, że wszystko w temacie zostało już opowiedziane.

Znacie Stary testament, to teraz czas na Nowy.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 28 Wrzesień, 2018, 22:57
Krótka piłka:

A gdyby tak...Bogumił Kozioł powrócił z kolejnym sezonem - tym razem zamkniętym i przemyślanym ( nie więcej jak 10 odcinków), po którym może nastąpić kontynuacja, ale może równie dobrze okazać się zamkniętą całością - czytalibyście?

Pytam, bo cholera mam pomysł na następną serię. Pomysł z którego jestem zadowolony, pomysł sensowny, wnoszący coś nowego i ustawiający starych bohaterów w nowych rolach... ale czy znajdę tu czytelników, czy znajdę tu prawych?

Jeśli jesteście za, dajcie mi znać lubikami i przemyślę projekt, bo nie ma sensu pisać do internetowej szuflady. Albo dla żywych, aktywnych czytelników albo wcale.

LUBIK!
I drugi... I trzeci 🤣🤣
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 28 Wrzesień, 2018, 23:01
Jatiw-ExIN
Na pewno będzie - bardzo, bardzo długi, nie kończący się tasiemiec na Forum ""Brat BOGUMIŁ'', nowa wersja pisana "Opery mydlanej".
Stworzyłeś-ExIN Bogumiła, więc kontynuuj pisząc tą WIECZNĄ niekończącą się historię, jak wieczny wymyślony raj, w który wierzą świadkowie
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 28 Wrzesień, 2018, 23:02
Znacie Stary testament, to teraz czas na Nowy.
a po starym i nowym testamencie przyjdzie czas na Koran a następnie na Ksiegę Mormona i na dzienniczek świętej Faustyny ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Tusia w 28 Wrzesień, 2018, 23:20
a po starym i nowym testamencie przyjdzie czas na Koran a następnie na Ksiegę Mormona i na dzienniczek świętej Faustyny ;)

Duże i małe litery w nazwach piszesz świadomie?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 28 Wrzesień, 2018, 23:28
Duże i małe litery w nazwach piszesz świadomie?
nie, to raczej kwestia pośpiechu; prawie zawsze pamiętam że imiona (obojętnie czyje i obojętnie czy noszone przez postacie historyczne jak Faustyna czy postacie fikcyjne jak Zeus lub Posejdon) zazwyczaj piszę z dużej - co wyjaśnia Faustynę z dużej; księga Mormona pewnie poszła z dużej oba wyrazy bo Mormon to chyba imię (?) nie jestem pewny bo nie czytałem tej księgi

najbardziej zdziwiony jestem dlaczego Koran wyszedł z dużej a Stary Testament i Nowy Testament z małej (bardziej konsekwentne byłoby napisanie wszystkich tytułów wszystkich świętych ksiąg z dużej lub wszystkich z małej)

ale mogę Cię Piotrze uspokoić że moje błędy ortograficzne wynikają z niechlujstwa a nie z pobudek ideologiczno-religijnych
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Tusia w 28 Wrzesień, 2018, 23:52
nie, to raczej kwestia pośpiechu

To się nie śpiesz. Tylko jakimś dziwnym trafem Shift przyciskasz...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 29 Wrzesień, 2018, 10:46
Krótka piłka:

A gdyby tak...Bogumił Kozioł powrócił z kolejnym sezonem - tym razem zamkniętym i przemyślanym ( nie więcej jak 10 odcinków), po którym może nastąpić kontynuacja, ale może równie dobrze okazać się zamkniętą całością - czytalibyście?

Pytam, bo cholera mam pomysł na następną serię. Pomysł z którego jestem zadowolony, pomysł sensowny, wnoszący coś nowego i ustawiający starych bohaterów w nowych rolach... ale czy znajdę tu czytelników, czy znajdę tu prawych?

Jeśli jesteście za, dajcie mi znać lubikami i przemyślę projekt, bo nie ma sensu pisać do internetowej szuflady. Albo dla żywych, aktywnych czytelników albo wcale.

Jeśli chcecie następny odcinek - dajcie łapki w górę!  ;D
To mi się od razu z youtuberami skojarzyło  ;D
Wiedziałam Eks-In, że z Ciebie pisarz zbyt płodny żeby tylko na jednej serii zakończyć.  :D

Ja osobiście - już po kilku seriach proponuję zakończenie w postaci Armagedonu!  ;D
Ale dopóki jeszcze nie nastąpił, to pisz ile wlezie! Z tego to można nawet śmiało cały serial zrobić. A nie ukrywajmy, że w dobie nowych wiadomości ze świata, Bogumił będzie miał coraz bardziej pod górkę w swoim starszowaniu :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 29 Wrzesień, 2018, 11:49
Duże i małe litery w nazwach piszesz świadomie?

Tak tylko, wtrace Nadaszyniakowe trzy grosze: rozumiem, ze DLA ciebie to istotne by pisac z duzej litery ST NT (I to jest zgodne z gramatyka j.polskiego...) Tak mnie zdziwilo, ze interesuje cie pobudki Sebastiana I jeszcze bardziej mnie zdziwila jego odpowiedz - w ktorej sie wytlumaczyl z tego co napisal...
Oczywiscie dziwi mnie Takze po co ja to w ogole pisze, bo ta wymiana zdan wydala mi sie groteskowa. 😃

No ale to watek o bracie Bogumile, Tu wszystko sie moze zdarzyc 😂
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Światus w 29 Wrzesień, 2018, 12:42
Wiem, że Ex-In nie lubi jak mu się wtrącać, ale jeśli ma być kolejna seria...
Mam propozycję, aby do grona bohaterów dodać jakąś ciotkę-plotkarę, która trochę ożywi i namiesza w opowiadaniu.

Safari, na ten temat powstał cały wątek  ;)
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/wolnosc-slowa/dlaczego-niektorzy-nie-potrafia-pisac-poprawnie-skonstruowanych-zdan/ (https://swiadkowiejehowywpolsce.org/wolnosc-slowa/dlaczego-niektorzy-nie-potrafia-pisac-poprawnie-skonstruowanych-zdan/)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 29 Wrzesień, 2018, 15:08
Jeśli chcecie następny odcinek - dajcie łapki w górę!  ;D
To mi się od razu z youtuberami skojarzyło  ;D

Tyle że jutuberzy na tych łapkach w górę zarabiają prawdziwe pieniądze. Lubisie forumowe nie mogą być na nic wymienione, to tylko wyznacznik popularności danej opinii, przyrząd statystyczny. Ciekawe czy gdybym założył konto na Patreonie dedykowane tej serii mógłbym liczyć na wsparcie finansowe. Nie sądzę.

Więc od początku do końca bawimy się za Bóg zapłać.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Kerostat w 29 Wrzesień, 2018, 16:09
Sądzę że na Patreonie byś zarobił.
Może niewiele ale byś zarobił.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 29 Wrzesień, 2018, 16:22
A ja tam wróżę autorowi dużą sławę i co za tym idzie pieniądze, nie tylko na Patreonie. Jeśli tylko jego Eksluzywność nie ogranicza się do tak wąskiego grona czytelników jak byli sj i pisze sobie też coś na boku ;) coś dla szerszej publiczności to istnieje duża szansa na pisanie nie tylko za lubiki i co łaska ;) Ma swój styl, poczucie humoru, polot i profesjonalne podejście do pisarstwa. Powodzenia drogi autorze! Ćwicz pisanie tutaj na nas, żeby wpyłynąć na zewnątrz z jakąś petardą :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 29 Wrzesień, 2018, 16:48
wyćwiczenie fałszywo-obojętnej postawy na komplementy zajęło mi - podobnie jak bratu Bogumiłowi - wiele czasu :P
mnie nie zajęło ani sekundy ;) albowiem nigdy nawet nie próbowałem podejmować żadnych ćwiczeń w tym kierunku ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 30 Wrzesień, 2018, 22:14
OGŁOSZENIE

Champion teokracji, autorytet duchowy i moralny, niedościgły ideał męskości, wielki organizator, sprawiedliwy sędzia, dobry pasterz - Bogumił Kozioł powróci jutro z prologiem do nowego sezonu. Kolejne odcinki zaś wtedy, jak będą gotowe.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Październik, 2018, 15:10
Brat Bogumił - sezon 2

Prolog

I.

Nucąc „Pieśń Zwycięstwa” odziany w szlafrok Bogumił Kozioł starł dłonią parę z tafli lustra. Po niedawnym prysznicu łazienka była przyjemnie nagrzana, wprost zapraszając do dalszych zabiegów higienicznych.
Własnoręcznie rozrobioną piankę do golenia rozprowadził pędzlem równomiernie po powierzchni twarzy, starannie unikając górnej wargi na której pysznił się wypielęgnowany i ponadczasowy atrybut dojrzałej męskości - wąs. Ze względu na swą estetyczną nieskazitelność został on oszczędzony z nadciągającego armagedonu, który Bogumił szykował dla reszty zarostu, gotowego do zżęcia niczym oddzielane od pszenicy chwasty.
Bogumił ujął w dłoń kolejny atrybut męskości - brzytwę. Tak popularne w tych czasach elektryczne maszynki do golenia to gadżet dla młokosów, którym wykwitł na twarzy pierwszy młodzieńczy meszek. Natomiast brzytwa...tu kończy się zabawa, a zaczyna kunszt. Jeden nieumiejętny ruch i z przeciętego gardła tryśnie fontanna krwi, a wtedy znikąd ratunku, nim minuta upłynie pozostaje ci tylko oczekiwać zmartwychwstania w grobowcu pamięci.
Są i tacy, których do golenia nie da się przekonać pod jakąkolwiek postacią, którzy ograniczają ów obowiązek do niezbędnego minimum. Na szczęście nie w zborze. Tu wszyscy rozumieją, że sprawa jest poważna i co poniżej górnej wargi, to powinno być gładziutkie, aby człowiek prezentował się nienagannie i schludnie niczym sędzia Rutherford, a nie zarośnięty zwisającymi chaszczami, jak jakiś Russell.
Tu zadumał się Bogumił nad tym, jak bardzo niepewną rzeczą jest błogosławieństwo Jehowy. Jeśli człowiek nie pędzi co sił za rydwanem i nie wypatruje czujnie nowych świateł niczym okrętowy majtek lądu, to raz dwa może zostać w tyle bądź zagubić się na zdradliwych i skalistych wodach tego systemu rzeczy, oddzielić na zawsze od życiodajnego zboru.
Niezwykła sprawa owo błogosławieństwo. Łatwo je przegapić, bo bywa nieoczywiste i subtelne. Czasem wielkie błogosławieństwo jednego polega zaledwie na tym, że Jehowa przestał błogosławić komuś innemu. Bogumił rozszerzył usta w diabolicznym uśmiechu, mając rzecz jasna na myśli przypadek Bobkowskiego.

 II.

- Proszę, Piotrusiu! – płaczliwie rzekła Justyna, stawiając przed synem parujący talerzyk pierogów.- Mama ugotowała, ale sama nie wie co z tych mrożonek wyszło. I wcale się nie obrazi jeśli się okaże, że wstrętne i będziesz chciał wypluć! Cóż poradzę, tak teraz wygląda nasze życie, możesz podziękować za to tacie!
- Justyna, proszę, nie dramatyzuj! – włączył się Paweł. Oczy miał podkrążone z niewyspania, wyraźnie schudł skutkiem przewlekłego stresu, zaś utrzymujące się obniżenie nastroju sprawiło, iż przywiązywał mniejszą wagę do detali, co znamionowała jego niedogolona twarz.
- I pomyśleć, że jak za ciebie szłam, to obiecywałeś, że nie będę musiała jak moja matka całe życie przy przy garach stać. Że nigdy nie pożałuję tej decyzji, bo masz pomysł na siebie i będziemy żyli na poziomie. I gdzie teraz jesteśmy, ile warte okazały się te zapewnienia?! Firma ledwo zipie, lada chwila będzie bankructwo, kredyty niespłacone. Tylko czekać aż wylądujemy na bruku. Jakby tego było mało, w zborze też żadnej pozycji nie masz, nawet starszym nie jesteś. Taka miernota jak Maciej Kundelek jest starszym, a ty nie!
- Jest starszym bo włazi w dupę Bogumiłowi! - wypalił Paweł. - Przypominam ci, że gdyby nie twoje nagabywania i intrygi zborowe, byłbym starszym do dzisiaj. To ty mnie podkręcałaś, żeby iść z Bogumiłem na konfrontację, zamiast zadowolić się tym co jest i taktycznie przeczekać jego kadencję, aż ze starości kopnie w kalendarz i w naturalny sposób otworzą się przed nami nowe możliwości! Zawsze taka byłaś, niezadowolona, chorobliwie ambitna, nienasycona. Tyle że do niedawna przybierało to konstruktywne formy: dobrze wyglądać, gimnastykować się, biegać. A teraz nienasycona jesteś najwyżej jeśli idzie o sześciopak pączków albo wiaderko lodów pożerane stołową łyżką na kanapie przed telewizorem. Ze dwadzieścia kilo przytyłaś, gdzie jest tamta gibkość, tamta kreatywność?! Całymi dniami leżysz, narzekasz, jęczysz i trujesz, też sobie takiej dziewczyny przed laty nie brałem! A musisz wiedzieć, że miałem wiele różnych opcji, siostry się za mną oglądały, łaski mi nie zrobiłaś, że pierścionek wzięłaś!
- Jaśniepan się znalazł, arystokrata wybredny! To ty chyba nie wiesz kto za mną chodził zanim się na ciebie zdecydowałam. Kto wzdychał, listy miłosne pisał, wiersze układał i aż nogami przebierał aby iść ze mną w służbę. Damian Paw! Tak, ten Damian Paw co będzie teraz miał wykład na zgromadzeniu letnim, właściciel dobrze prosperującej sieci aptek. Matka mi go odradzała, twierdziła że chodzi z głową w chmurach, nie ma pomysłu na siebie i że biedować przy nim będę. No to poszłam z rozsądku za ciebie i co? I będę biedować, a z nim byłabym jak pączek w...
- Jeszcze nic nie jest pewne! – wszedł jej w słowo Paweł, wyraźnie dotknięty tym, że żona określiła go jako wybór z rozsądku, podczas gdy on przez wszystkie lata małżeństwa dałby sobie rękę obciąć, że podstawowym spoiwem ich relacji była niegasnąca namiętność - Jeszcze się odkujemy. Mówiłem ci, że mam plan, niech tylko wspólnik…
- Ja już nie chcę dłużej słuchać o twoich planach, chcę widzieć efekty! - ucięła rozmowę Justyna, podczas gdy jej myśli krążyły już w najlepsze wokół Damiana Pawia. Nagle wszystkie dotąd wyblakłe wspomnienia o nim nabrały koloru i intensywności. Ciekawe co teraz porabia, jak ułożył sobie życie? Trzeba go będzie zaczepić na zgromadzeniu. Zapragnęła też w wolnej chwili przejrzeć kartony w których upchnęła pamiątki z dzieciństwa i wczesnej młodości, może coś w nich po nim zostało?

III.

Maciej Kundelek wybudził się rankiem z niespokojnego snu. Przez kilka chwil nie potrafił uzmysłowić sobie gdzie się znajduje. Pamięć przywrócił  mu dopiero dobiegający zza pleców odgłos chrapania. Odwrócił się i ujrzał spoczywające na kołdrze nagie męskie ciało. Jego kochanek, Klaudiusz, wymęczony ich całonocnymi igraszkami spał teraz snem sprawiedliwego, błogo i niewinnie.
Tknięty nagłym lękiem Maciej zerwał się z łóżka, dopadł do okna i nieznacznie uchylił żaluzje, trwożnie lustrując wzrokiem ulicę przy której stał tani motelik w którym zwykli się raz w tygodniu spotykać. Kundelek zazdrościł Klaudiuszowi pogodzenia z własną naturą. Tego że tamten nie chciał i nie musiał przed nikim niczego ukrywać. Ich schadzki na obrzeżach miasta miały dyskretny przebieg wyłącznie dlatego, że Maciej na to nalegał, świadom tego co straci, jeśli wieści o jego praktykach przedostaną się do zboru. W ciągu ostatnich kilku miesięcy wypowiedział wojnę własnej grzesznej naturze i finalnie to grzeszna natura zwyciężyła. W uległości jej wyrokom była pewna perwersyjna satysfakcja. Ulga podobna do tej, która staje się udziałem zbiega schwytanego po długim pościgu, nareszcie mogącego się odprężyć i zdać w pełni na nadciągające wyroki losu.
Tyle że Maciej pomimo uległości nadal czuł się niczym zbieg. Wiedział, że Bogumił ma na swoich usługach szpicli i że chętnie wzbogaci jego kartotekę nie tylko o podejrzenie grzechu, ale i o twarde i niepodlegające dyskusji owego grzechu dowody. A wtedy on, Maciej, zostanie wykluczony. I wówczas żegnaj praco u brata Janusza na budowie, żegnaj mieszkanko o atrakcyjnym czynszu, żegnaj pozycjo zborowa i żegnajcie wszyscy świadkowscy przyjaciele. Może być też tak, że Bogumił, już teraz zaborczy, zamiast wykluczyć potraktuje nowe dowody jako kolejny, tym razem ostateczny i idealny hak, za którego pomocą przejmie pełną kontrolę nad jego życiem. Będzie wymagał coraz bardziej wyczerpujących, niebezpiecznych i niezgodnych z maciejowym sumieniem przysług, które nie będą mieć końca...
- A kogo ty tak wypatrujesz, króliczku płochliwy? Inkwizycji? Średniowiecze się skończyło, nie słyszałeś?
- Eeee, nie. Tylko chciałem sprawdzić jaka pogoda.
- Wracaj do łóżka, sobota jest, chyba ci się nigdzie nie śpieszy w sobotni poranek, panie tajny agencie?
Sobota! Maciej zerknął na zegarek uzmysławiając sobie, że dziś zbiórka, a po zbiórce jest umówiony do służby z bratem Bogumiłem. Migiem i bez słowa wyjaśnienia ruszył do łazienki.
Klaudiusz wzruszył ramionami. Nie potrafił do końca rozgryźć Macieja, który niewiele i niechętnie mówił o sobie. Klaudiusz dostrzegał co prawda, że jego kochanek ma masę zahamowań, lęków i sekretów, przypominając tym samym człowieka, który trwożnie i w późnym wieku zaczął odkrywać własną seksualność. Była w tym  niezręczność, ale i pewien urok. Poza tym Klaudiusz, co tu dużo gadać, lubił rozgryzać łamigłówki. A Maciej był obecnie jedną z tych, które intrygowały go najbardziej.

 IV.

Jak każdy świeżo upieczony student, Zachariasz Pień wiązał z dostaniem się na uniwersytet  nadzieje natury nie tylko edukacyjnej, ale i towarzyskiej. Odkąd uświadomił sobie, nieomal popadając przy tym w obłęd, iż zasady jakimi rządzi się społeczność zborowa są zaledwie pokrytą pobożnymi życzeniami fasadą za którą skrywa się rzeczywistość taka sama jak świecka, postanowił  że gdy tylko nadarzy się okazja, postara zbudować sobie komfortowe podwójne życie dla samej radości tego, że podobny projekt może mu ujść płazem. Kariera w zborze? Ależ oczywiście! Przyjaciele ze świata i smakowanie zakazanych owoców? Owszem, gdzie mam podpisać? Klucza do zapewnienia sobie takowej egzystencji upatrywał Zachariasz we wciąż doskonalonych umiejętnościach lawirowania. Szpiegostwo na rzecz brata Bogumiła nauczyło go, że ludzie nie dzielą się na nieskazitelnych i zbrukanych, lecz na tych którzy dali i na tych którzy nie dali się przyłapać. Ludzka natura jest uniwersalna, a nakładki pod postacią tych czy innych obyczajów czy poglądów religijnych to zaledwie życzeniowa kosmetyka spod której ku naszemu przerażeniu i zdezorientowaniu od czasu do czasu wyziera szpetna prawda.
Zachariasz chciał zarówno grzechu jak i kariery zborowej. Przy czym grzech pociągał go nie ze względu na swe rzekome powaby, lecz jako wyprowadzenie gry na kolejny poziom trudności. Wszak to nie sztuka wygrać grając w zgodzie z podręcznikiem. Zostać sługą pomocniczym, pionierem czy starszym potrafi każdy głupi, w większości przypadków wystarczy tylko być żarliwie aktywnym przez odpowiednio długi okres czasu. Natomiast nagrzeszyć, wiedzieć że płazem ujdzie i równocześnie prawić innym morały, rozliczać ich surowo za dalece bardziej niewinne słabostki, pławić się w niezasłużonym blasku autorytetu moralnego i duchowego! Taki los marzył się Zachariaszowi, będąc logiczną konsekwencją filozofii którą wyznawał odkąd uzmysłowił sobie, że zasady którymi go od dziecka karmiono są bezużyteczne i o kant dupy roztłuc. A co za tym idzie, w pełni zasługują by się na nich zemścić. Chcieliście wychować świętego, ale będziecie mieli świętoszka. Molierowskiego „Świętoszka”.
Najważniejsze teraz, by teraz wypracować sobie na uniwerku przestrzeń do eksperymentów, która w miarę możliwości będzie wolna od wpływów zboru. Podstawowa zasada: zachować religijną anonimowość. A dalej: świeckie towarzystwo, świeckie miejscówki, niekrępowane dogmatami burze mózgów, wypady w Polskę i zagranicę, swobodne partycypowanie w pozaorganizacyjnych spędach, świętach oraz obyczajach...
- Zachariasz...Pień?
Podniósł wzrok zza książki, dostrzegając nad sobą piegowatą dziewczynę.
- Kojarzę cię ze zgromadzenia, stałeś przy skrzynkach. Zuza. Zuza Wścibińska. Wygląda na to, że będziemy jedynymi Świadkami Jehowy na roku. Musimy się trzymać razem i odważnie dawać świadectwo teokratyczną postawą!
Kojarzył ją. A im bardziej kojarzył, tym większą czuł niechęć. Córka opętanej gorliwością pionierki. Ojciec był bardziej pragmatyczny, zapewne dlatego wylądowała na studiach, ale obsesja matki najwyraźniej też zdołała odcisnąć swoje piętno. Jeszcze nie zaczął realizować planów, a już ma na głowie szpicla i herolda Organizacji, który może go zepchnąć w towarzyski niebyt, przypiąć trwale łatkę religijnego dziwaka i pariasa. Nie jest dobrze.

V.

Bogumił złożył i odłożył brzytwę. Dzieło się dokonało. Przesunął dłonią po dolnej części twarzy, z uznaniem oceniając stopień jej gładkości. Jeszcze tylko solidny chlust Brutala i zabiegi zakończone. Człowiek, który w regularnych odstępach czasu nie potrafi wziąć siebie samego za mordę, jakże by mógł skutecznie brać za mordę cały zbór? Prawda, Organizacja jest idealna, ale poszczególni bracia już nie, a kto w małym nie jest wierny, ten i w wielkim nie będzie. I dlatego potrzeba im stałego kierownictwa i przykładu w najdrobniejszych sprawach. A przykład zawsze idzie z góry, nigdy z dołu. Z dołu wybija tylko szambo tego systemu rzeczy.
I dlatego starszy musi być niczym strażnik na wieży: schludny, czujny, zdyscyplinowany i gotów do wykonywania rozkazów, choćby nawet w pierwszej chwili wydawały się niedorzeczne. Bogumił spełniał wszystkie te kryteria, a nawet więcej - nieraz sam podobne rozkazy wydawał i zazwyczaj wychodził na swoje, więc nie widział powodu, by zmieniać taktykę. Ostatecznie to wszystko dla dobra zboru i Organizacji.
Gotów na nadciągające obowiązki i wyzwania opuścił łazienkę i zamknął za sobą drzwi.

Koniec prologu
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 01 Październik, 2018, 15:28
 :) Dziękuję serdecznie za rozpoczęty drugi sezon Bogumiła w imieniu swoim i mam nadzieję reszty czytelników  :) choć wiem, że lawina podziękowań i tak się posypie  ;) Super się to czyta  :) Brawo !  :)
... jestem po przeczytaniu wątku o "Klerze" nawet miałem coś napisać... ale odpuszczam na razie ... prolog sezonu 2 tak mnie ukoił, że na tę chwilę nic do szczęścia więcej nie trzeba.  ;)
Jeszcze raz: Serdeczne dzięki  :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 01 Październik, 2018, 16:56
Za dużo komentuję w tym wątku, ale nie mogę się powstrzymać ;) Kundelek gone wild! Yeah! ;) Brawo za kolejną dawkę wyśmienitej lektury!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Październik, 2018, 17:02
Za dużo komentuję w tym wątku, ale nie mogę się powstrzymać ;) Kundelek gone wild! Yeah! ;)

A to zaledwie jeden z wątków pobocznych, które będą rozwijane podczas tego sezonu. Chciałbym aby każdy z ważniejszych bohaterów miał swój. Oprócz tego będzie też intryga przewodnia wokół której będzie się kręciła większość akcji, ale o niej jeszcze nic nie wiecie, w związku z nią pojawią się też nowi bohaterowie i nowe motywy.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 01 Październik, 2018, 18:14
Jatiw-Ek-In
Zapowiada się interesująca -pisana przez Ek-In ''opera mydlana'', produkuj się (napisałem w pozytywnym tego słowa znaczeniu), masz talent i przykuwasz uwagę z zainteresowaniem będę śledził TWOJE DZIEŁO - gratuluję wyobraźniiiii :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Kerostat w 01 Październik, 2018, 18:32
W którym wątku na tym forum,padło stwierdzenie,że racja bytu forum skończy się w momencie upadku org-a.
Śmiem twierdzić, że sama seria "Brat Bogumił" jest w stanie utrzymać forum, tak długo jak długo autor będzie pisać :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 01 Październik, 2018, 20:09
Brat Bogumił - sezon 2

Prolog

I.

Nucąc „Pieśń Zwycięstwa” odziany w szlafrok Bogumił Kozioł starł dłonią parę z tafli lustra. Po niedawnym prysznicu łazienka była przyjemnie nagrzana, wprost zapraszając do dalszych zabiegów higienicznych.
Muszę się przyznać, że też lubię tę pieśń. Ma fajną melodię. Nawet teraz, jak odpalałam kompa, nuciłam ją sobie pod nosem. Takie moje guilty pleasure.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 01 Październik, 2018, 22:01
Bogumił odżył  - zmartwychwstał! ;D

Polubiłam te postaci wykreowane przez Ciebie Eks-In, są takie żywe, że... aż mam wrażenie, że ich prototypy żyją sobie w znanych Ci zborach. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 02 Październik, 2018, 00:09
Czy można wspomóc autora finansowo?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Październik, 2018, 15:59
Czy można wspomóc autora finansowo?

Nie można :)

Z finansowaniem sprawa jest o tyle skomplikowana, że aby założyć konto Patronite czy w innym sprawnym systemie wspierania, trzeba się podzielić danymi osobowymi, żeby było przejrzyście i jasno do kogo idzie kasa. A ja nie mam ochoty ujawniać moich personaliów dla tych paru złotych miesięcznie, choć za samą gotowość do gestu dziękuję. Wiem, że są też bardziej anonimowe sposoby dotowania, ale to kłopotliwe zarówno dla darczyńców, jak i darczyńcobiorców, a i sam się na tym nie znam. Zresztą perspektywa, że musiałbym się użerać na skutek tego z jakimiś instytucjami państwowymi - bo nie wiem co na to polskie prawo - działa na mnie dodatkowo demotywująco.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 18:45
- Proszę, Piotrusiu! – płaczliwie rzekła Justyna, stawiając przed synem parujący talerzyk pierogów.- Mama ugotowała, ale sama nie wie co z tych mrożonek wyszło. I wcale się nie obrazi jeśli się okaże, że wstrętne i będziesz chciał wypluć! Cóż poradzę, tak teraz wygląda nasze życie, możesz podziękować za to tacie!
- Justyna, proszę, nie dramatyzuj! – włączył się Paweł. Oczy miał podkrążone z niewyspania, wyraźnie schudł skutkiem przewlekłego stresu, zaś utrzymujące się obniżenie nastroju sprawiło, iż przywiązywał mniejszą wagę do detali, co znamionowała jego niedogolona twarz.
- I pomyśleć, że jak za ciebie szłam, to obiecywałeś, że nie będę musiała jak moja matka całe życie przy przy garach stać. Że nigdy nie pożałuję tej decyzji, bo masz pomysł na siebie i będziemy żyli na poziomie. I gdzie teraz jesteśmy, ile warte okazały się te zapewnienia?! Firma ledwo zipie, lada chwila będzie bankructwo, kredyty niespłacone. Tylko czekać aż wylądujemy na bruku. Jakby tego było mało, w zborze też żadnej pozycji nie masz, nawet starszym nie jesteś. Taka miernota jak Maciej Kundelek jest starszym, a ty nie!
- Jest starszym bo włazi w dupę Bogumiłowi! - wypalił Paweł. - Przypominam ci, że gdyby nie twoje nagabywania i intrygi zborowe, byłbym starszym do dzisiaj. To ty mnie podkręcałaś, żeby iść z Bogumiłem na konfrontację, zamiast zadowolić się tym co jest i taktycznie przeczekać jego kadencję, aż ze starości kopnie w kalendarz i w naturalny sposób otworzą się przed nami nowe możliwości! Zawsze taka byłaś, niezadowolona, chorobliwie ambitna, nienasycona. Tyle że do niedawna przybierało to konstruktywne formy: dobrze wyglądać, gimnastykować się, biegać. A teraz nienasycona jesteś najwyżej jeśli idzie o sześciopak pączków albo wiaderko lodów pożerane stołową łyżką na kanapie przed telewizorem. Ze dwadzieścia kilo przytyłaś, gdzie jest tamta gibkość, tamta kreatywność?! Całymi dniami leżysz, narzekasz, jęczysz i trujesz, też sobie takiej dziewczyny przed laty nie brałem! A musisz wiedzieć, że miałem wiele różnych opcji, siostry się za mną oglądały, łaski mi nie zrobiłaś, że pierścionek wzięłaś!
- Jaśniepan się znalazł, arystokrata wybredny! To ty chyba nie wiesz kto za mną chodził zanim się na ciebie zdecydowałam. Kto wzdychał, listy miłosne pisał, wiersze układał i aż nogami przebierał aby iść ze mną w służbę. Damian Paw! Tak, ten Damian Paw co będzie teraz miał wykład na zgromadzeniu letnim, właściciel dobrze prosperującej sieci aptek. Matka mi go odradzała, twierdziła że chodzi z głową w chmurach, nie ma pomysłu na siebie i że biedować przy nim będę. No to poszłam z rozsądku za ciebie i co? I będę biedować, a z nim byłabym jak pączek w...
- Jeszcze nic nie jest pewne! – wszedł jej w słowo Paweł, wyraźnie dotknięty tym, że żona określiła go jako wybór z rozsądku, podczas gdy on przez wszystkie lata małżeństwa dałby sobie rękę obciąć, że podstawowym spoiwem ich relacji była niegasnąca namiętność - Jeszcze się odkujemy. Mówiłem ci, że mam plan, niech tylko wspólnik…
- Ja już nie chcę dłużej słuchać o twoich planach, chcę widzieć efekty! - ucięła rozmowę Justyna, podczas gdy jej myśli krążyły już w najlepsze wokół Damiana Pawia. Nagle wszystkie dotąd wyblakłe wspomnienia o nim nabrały koloru i intensywności. Ciekawe co teraz porabia, jak ułożył sobie życie? Trzeba go będzie zaczepić na zgromadzeniu. Zapragnęła też w wolnej chwili przejrzeć kartony w których upchnęła pamiątki z dzieciństwa i wczesnej młodości, może coś w nich po nim zostało?
Jak ktoś już napisał na forum, żeby knuć, trzeba umieć, a Paweł jest zbyt prostolinijny na intrygi. A przecież w organizacji nie ma nic prostszego niż znaleźć na kogoś haka. Wystarczy tylko kogoś śledzić, szpiegować, a w końcu na coś się wpadnie (tak jak to zrobił Pień), no i oczywiście mieć przy sobie aparat, żeby zrobić zdjęcia w odpowiednim momencie. Takie zdjęcia to nie teokratyczny dowód w postaci dwóch świadków, ale przecież zajaśniało nowe światło, że można powoływać KS-y na podstawie poszlak (a takie zdjęcia to poszlaka jak złoto).

Tak że gdyby Justyna była realną postacią, to powiedziałabym jej, żeby zeszła z łóżka, przestała się nad sobą użalać i wzięła się za szpiegowanie Bogumiła czy Kundelka (skoro i tak nic lepszego nie ma do roboty).
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Październik, 2018, 19:24
(skoro i tak nic lepszego nie ma do roboty).

Oj, ma, poczekajcie tylko :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Październik, 2018, 19:28
Ja wiem! ;) na pewno zdradza Pawła ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 19:33
Ja wiem! ;) na pewno zdradza Pawła ;)
To samo pomyślałam.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nemo w 02 Październik, 2018, 19:35
Ja wiem! ;) na pewno zdradza Pawła ;)
To samo pomyślałam.

Ech... kobiety.  ;D  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 19:43
Ja wiem! ;) na pewno zdradza Pawła ;)
Ale Paweł niech się nie przejmuje. Jak mawia Bogumił (i tu ma rację), tego kwiatu jest pół światu. Po co mu baba, której jedyną ambicją jest być żoną przy mężu?

Na marginesie: jak Justyna tak rozpaczała, że Paweł nie jest już starszym, to od razu mi się Ranczo przypomniało i pani premierowa (Lodzia), i pani ministrowa (Więcławska).

Może na siostry, których jedyną ambicją jest być żoną starszego czy żoną nadzorcy, powinno się mówić pani starszowa (albo starszawa, jak kto woli) i pani nadzorcowa.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Październik, 2018, 19:47
Ale Paweł niech się nie przejmuje. Jak mawia Bogumił (i tu ma rację)

Bogumił zawsze ma rację. I w moim odczuciu jest najatrakcyjniejszym mężczyzną jaki pojawia się na stronach tej opowieści. W ogóle bym się nie zdziwił, gdybyście wszystkie wariowały na jego punkcie. Tak został zresztą wymyślony, jako wzorzec męskości i samiec alfa.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 19:50
Bogumił zawsze ma rację. I w moim odczuciu jest najatrakcyjniejszym mężczyzną jaki pojawia się na stronach tej opowieści. W ogóle bym się nie zdziwił, gdybyście wszystkie wariowały na jego punkcie. Tak został zresztą wymyślony, jako wzorzec męskości i samiec alfa.
Tak, tak, superatrakcyjny był w różowym garniturze, a wcześniej w sandałach i skarpetach. Widziałam to oczyma wyobraźni. :D
I jak pier...li przy stojaku o nowym świecie, to też jest superatrakcyjny. :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Październik, 2018, 19:55
Bogumił zawsze ma rację. I w moim odczuciu jest najatrakcyjniejszym mężczyzną jaki pojawia się na stronach tej opowieści. W ogóle bym się nie zdziwił, gdybyście wszystkie wariowały na jego punkcie. Tak został zresztą wymyślony, jako wzorzec męskości i samiec alfa.

Aj, myślisz że tak łatwo zwariować kobiecie na punkcie faceta? :P Daj nam powód,żeby za nim szaleć ;) ani razu nie przyniósł jeszcze żonie kwiatów, nic nie wiemy jaki jest w łóżku na dodatek przegrał z Bogumiłem i póki co kiepsko znosi porażkę ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 02 Październik, 2018, 20:03
Bogumił zawsze ma rację. I w moim odczuciu jest najatrakcyjniejszym mężczyzną jaki pojawia się na stronach tej opowieści. W ogóle bym się nie zdziwił, gdybyście wszystkie wariowały na jego punkcie. Tak został zresztą wymyślony, jako wzorzec męskości i samiec alfa.
pogrubienie osobiscie dodałem
moje trzy grosze:
Wiele niewiast, już się wyswobodziło lub jest w trakcie wyzwalania od takiego podobnego Bogumiła  ''sekto-kapo''.
Myślę, że wybudzone Panie nie pragną , powtórki z rozrywki, takiego urokliwego  amanta '' betonowca". 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 20:04
Aj, myślisz że tak łatwo zwariować kobiecie na punkcie faceta? :P Daj nam powód,żeby za nim szaleć ;) ani razu nie przyniósł jeszcze żonie kwiatów, nic nie wiemy jaki jest w łóżku na dodatek przegrał z Bogumiłem i póki co kiepsko znosi porażkę ;)
Bogumił nie ma żony. Ale w łóżku może być kiepski, co autor sam przyznał. Poza tym mnie żeby facet kręcił, to musi być przede wszystkim inteligentny, a Bogumił to jednak taki zborowy ćwok. Dobry w wypruwaniu flaków, knuciu zborowych intryg i pieprz...niu od rzeczy, ale nic poza tym. :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Październik, 2018, 20:06
Ewa, o Pawle Bobkowskim rozmawiamy tutaj :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 20:09
Ewa, o Pawle Bobkowskim rozmawiamy tutaj :)
Ale autor chyba napisał, że wszystkie wariujemy na punkcie Bogumiła.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 02 Październik, 2018, 20:12
A no tak, sorki przeczytałam jeszcze raz, mój błąd. Pisałam o Bobkowskim. A to na punkcie Bogumiła jak najbardziej szalejemy ;) przynajmniej ja :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 20:20
A no tak, sorki przeczytałam jeszcze raz, mój błąd. Pisałam o Bobkowskim. A to na punkcie Bogumiła jak najbardziej szalejemy ;) przynajmniej ja :)
Paweł fajny, ale jednak trochę piz...a. Jakby miał jaja i rozum, to ukręciłby jakąś zgrabną intrygę na Bogumiła.

Na przykład mógłby się wprosić pod byle pretekstem na obiad do niego, czegoś mu dosypać do jedzenia czy picia, a potem wpuścić panią lekkich obyczajów w negliżu i zrobić jej i Bogumiłowi zdjęcia w niedwuznacznych pozycjach. A potem powiedzieć, że przyszedł do Bogumiła w jakiejś sprawie zborowej, zobaczył uchylone drzwi, co go lekko zaniepokoiło, więc wszedł i zobaczył to, co zobaczył. I na wszelki wypadek porobił zdjęcia, żeby je pokazać innym starszym w zborze, coby oni - oczywiście w trosce o czystość tego zboru - porozmawiali w duchu braterskiej miłości z winowajcą. Wszak poszlaki niemoralności ewidentne. :D

Ech, z tym nowym światłem to naprawdę teraz łatwo uknuć intrygę na kogokolwiek w zborze. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Październik, 2018, 20:58
nic nie wiemy jaki jest w łóżku

Macie farta, chętnie wam opowiem, jaki Bogumił jest w łóżku.

Otóż Bogumił w łóżku...zawsze śpi na prawym boku, pochrapując przy tym. Na stopy ubiera granatowe skarpety z akrylu, bo marznie w nogi i później podczas snu tymi nogami bezwiednie przebiera, zwłaszcza jeśli śni mu się koszmar. Lewą rękę zawsze wykłada na kołdrę, podczas gdy prawą pod kołdrą zawsze przez nieuwagę podczas snu przygniata cielskiem, tak że krew przestaje dopływać i jak budzi się rano, to czucia w niej nie ma. Następnie siada na łóżku i przez jakąś minutę macha taką uwiędłą ręką, z lekką paniką zastanawiając się czy i tym razem czucie zdoła wrócić, czy może trzeba będzie jechać na pogotowie i amputować, bo obumarła. Następnie wyłącza mechaniczny budzik, który właśnie zaczął brzęczeć - nie korzysta w tej kwestii z aplikacji telefonu,  bo ma dwie lewe ręce do techniki, w tym jedną akurat zwiędłą - z westchnieniem wydobywa się spod barłogu i idzie do łazienki wziąć prysznic i ogolić się brzytwą, ewentualnie przyciąć wąsa.

Taki jest w łóżku.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 02 Październik, 2018, 21:12
Macie farta, chętnie wam opowiem, jaki Bogumił jest w łóżku.

Otóż Bogumił w łóżku...zawsze śpi na prawym boku, pochrapując przy tym. Na stopy ubiera granatowe skarpety z akrylu, bo marznie w nogi i później podczas snu tymi nogami bezwiednie przebiera, zwłaszcza jeśli śni mu się koszmar. Lewą rękę zawsze wykłada na kołdrę, podczas gdy prawą pod kołdrą zawsze przez nieuwagę podczas snu przygniata cielskiem, tak że krew przestaje dopływać i jak budzi się rano, to czucia w niej nie ma. Następnie siada na łóżku i przez jakąś minutę macha taką uwiędłą ręką, z lekką paniką zastanawiając się czy i tym razem czucie zdoła wrócić, czy może trzeba będzie jechać na pogotowie i amputować, bo obumarła. Następnie wyłącza mechaniczny budzik, który właśnie zaczął brzęczeć - nie korzysta w tej kwestii z aplikacji telefonu,  bo ma dwie lewe ręce do techniki, w tym jedną akurat zwiędłą - z westchnieniem wydobywa się spod barłogu i idzie do łazienki wziąć prysznic i ogolić się brzytwą, ewentualnie przyciąć wąsa.

Taki jest w łóżku.
Wszystko jestem w stanie zrozumieć, ale za budzik rano zabiłabym. :D
W dodatku tradycyjny. Nie dość, ze rano dzwoni, to jeszcze tyka. Nienawidzę tykających zegarów.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 03 Październik, 2018, 00:45
W którym wątku na tym forum,padło stwierdzenie,że racja bytu forum skończy się w momencie upadku org-a.
Śmiem twierdzić, że sama seria "Brat Bogumił" jest w stanie utrzymać forum, tak długo jak długo autor będzie pisać :)
forum nie straci sensu gdy jw.org upadnie, forum straci swój sens gdy umrze ostatni człowiek który był kiedyś świadkiem Jehowy - gdyż my wszyscy jesteśmy doświadczeni okaleczeni i ukształtowani przez organizację która częściowo za nasza zgodą a częściowo samowolnie odcisnęła na nas swoje piętno
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 03 Październik, 2018, 08:00
Otóż Bogumił w łóżku...zawsze śpi na prawym boku, pochrapując przy tym. Na stopy ubiera granatowe skarpety z akrylu, bo marznie w nogi i później podczas snu tymi nogami bezwiednie przebiera
Ideał. :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Szarańcza w 06 Październik, 2018, 22:43
Panie Ekskluzywny,
I ja polubiam Pana twórczość. Łasy Pan jest na lubiki ale nie chce mi się już klikać wszystkich epizodów więc "lubię" tylko pierwszy.
Jest to chyba jedyny typ beletrystyki, który czytuję ;) Za to nie leży mi jakoś klimat tarantinowski, więc epizod Bogumiła - morderczego pogromcy fałszywego kultu i żądnego krwi (byle nie z transfuzji) wyzwoliciela naiwnych (nie)dziewic - po prostu mi nie leży.
Nie zaprzeczę jednak, że w tym wątku rozrywka przednia, zatem pisz Pan dalej!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 06 Październik, 2018, 22:52
Panie Ekskluzywny,
I ja polubiam Pana twórczość. Łasy Pan jest na lubiki ale nie chce mi się już klikać wszystkich epizodów więc "lubię" tylko pierwszy.

Zaprawdę powiadam ci, córko - Jeden komentarz, choćby najbardziej lakoniczny, wart jest 5 lubików :) I czyż autor nie zostawi swoich kilkuset poprzednich lubików i nie pójdzie przeczytać owego komentarza choćby i w szabas? I czyż nie jest większa radość z komentarza każdego nowego czytelnika niżeli z powtarzających się wyrazów uznania stałych czytelników? Ale niech i oni nie ustają, bo czyż nie umówiliśmy się na kolejne epizody? :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Szarańcza w 06 Październik, 2018, 23:10
Córko? Czyli przyznajesz się, że jesteś moim ojcem. Wisisz mi zatem paręnaście lat alimentów ;)
Chwała Wielkiemu Potworowi Spaghetti gdyż poprzez forum  dał mi poznać mego ojca i zarobić na dom oraz podróż dookoła świata już w tym systemie rzeczy, bez specjalnych mocy :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 07 Październik, 2018, 07:24
Bogumił jak Elvis, wiecznie żywy! Dobrze, dobrze... Fabuła podoba mi się różnie: raz bardziej, raz mniej. Ale piszesz fantastycznie. Masz wyrazisty styl, używasz ciekawych środków wyrazu. Jestem chronicznym, nieuleczalnym książkofilem i to, co tworzysz, bardzo mi odpowiada. Gdybyś kiedykolwiek zdecydował się na wydanie tego drukiem, chociażby w postaci e-booka, z pewnością bym kupiła. Zdaje się, że nie jest specjalnie trudno zachować anonimowość. Pomyśl nad tym może, szkoda, żeby twój talent nie przynosił tobie wymiernych korzyści... Pozdrawiam.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 07 Październik, 2018, 08:05
Macie farta, chętnie wam opowiem, jaki Bogumił jest w łóżku.

Otóż Bogumił w łóżku...zawsze śpi na prawym boku, pochrapując przy tym. Na stopy ubiera granatowe skarpety z akrylu, bo marznie w nogi i później podczas snu tymi nogami bezwiednie przebiera, zwłaszcza jeśli śni mu się koszmar. Lewą rękę zawsze wykłada na kołdrę, podczas gdy prawą pod kołdrą zawsze przez nieuwagę podczas snu przygniata cielskiem, tak że krew przestaje dopływać i jak budzi się rano, to czucia w niej nie ma. Następnie siada na łóżku i przez jakąś minutę macha taką uwiędłą ręką, z lekką paniką zastanawiając się czy i tym razem czucie zdoła wrócić, czy może trzeba będzie jechać na pogotowie i amputować, bo obumarła. Następnie wyłącza mechaniczny budzik, który właśnie zaczął brzęczeć - nie korzysta w tej kwestii z aplikacji telefonu,  bo ma dwie lewe ręce do techniki, w tym jedną akurat zwiędłą - z westchnieniem wydobywa się spod barłogu i idzie do łazienki wziąć prysznic i ogolić się brzytwą, ewentualnie przyciąć wąsa.

Taki jest w łóżku.

Hahaha padlam 🤣🤣🤣🤣

Fajnie, ze rozwijaja sie watki 😃 najbardziej smiac mi sie chcialo z Zachariaszka 😃 Bede grzeszyl! Bede Grzeszyl!...jednak nie Bede Grzeszyl 😂😂😂😂

Co Ile beda nowe odcinku??
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Trinity w 07 Październik, 2018, 08:28
ja czekam jak napiszesz co to się stało że Bobkowski stracił błogosławieństwo
i czy brat Bogumił maczał w tym palce i jak
bo Justyna mnie wcale absolutnie nie rozczarowała

czekamy
mnie się ten Bogumił tarantinowski podobał
ja lubię surrealizm
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 07 Październik, 2018, 13:09
ja czekam ze spokojem na rozwój sytuacji,

ciekawi mnie jaki Paweł Bobkowski ma plan i czy Jehowa pobłogosławi mu w interesach które on (jak Lot w Sodomie) prowadzi z bezbożnikami. A może aniołowie chwycą Pawła i Justynę za ręce i wyprowadzą ich ze świata biznesu?

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 07 Październik, 2018, 14:37
Gdybyś kiedykolwiek zdecydował się na wydanie tego drukiem, chociażby w postaci e-booka, z pewnością bym kupiła.

Być może kiedyś tak zrobię. Ale najpierw musiałbym zakończyć całość + nanieść poprawki i korektę na wszystkie dotychczasowe epizody, zanim zaproponuję komukolwiek wydawnictwo za pieniądze.

Co Ile beda nowe odcinku??

Odcinki będą nieregularnie, zależnie od czasu i natchnienia, bo nie chcę sobie narzucać żadnego reżimu twórczego. Następny w nadciągającym tygodniu. Jeśli chcecie być na bieżąco, monitorujcie wątek.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 07 Październik, 2018, 21:57
Brat Bogumił – sezon 2

Epizod 1

I.

„Czego on może ode mnie chcieć o tej porze?” - zastanawiał się z frasunkiem Maciej Kundelek, pedałując przez miasto zakorkowane samochodami ludzi powracających z pracy do domów. - „Oj, nic dobrego z tego nie wyniknie, jeszcze nigdy nie wyszedłem dobrze na zaproszeniu do mieszkania Bogumiła. Ciekawe co tym razem wymyślił: czym będzie straszył albo czego wymagał? Muszę się jakoś wreszcie wyrwać z tego poddańczego położenia”.
Zaparkował rower przed blokiem, przypiął zabezpieczeniem antykradzieżowym, po czym niechętnie ruszył na niespodziewanie spotkanie.
Bogumił otworzył mu w białej, podziurawionej i powyciąganej podkoszulce z żółtawymi odbarwieniami pod pachami oraz w spodniach malarskich pokrytych różnobarwnymi plamami. Wyglądał niczym robotnik, który przeprowadza gruntowny remont mieszkania w wysłużonym odzieniu roboczym.
- Do łazienki, migiem! - rozkazał –  Mamy robotę!
Maciej nalegał jednak na choćby kilka słów wyjaśnień.
Okazało się, że należąca do sąsiedniego zboru młodziutka siostra Lucyna - której perypetiami podczas poznawania Prawdy i związanym z tym sprzeciwem rodziny, przez parę ostatnich miesięcy żyło kilka pobliskich zborów - w weekend uległa groźnemu wypadkowi samochodowemu i obecnie leżała w szpitalu, gdzie ponoć groziła jej poważna operacja. Szczegóły były nieznane, bowiem żaden Świadek Jehowy - wliczając w to przedstawicieli komitetu łączności ze szpitalami - nie zdołał do niej dotrzeć. Przeciwna Prawdzie rodzina postarała się nawet o ochroniarzy broniących dostępu do sali w której leżała. Zachodziło niniejszym niebezpieczeństwo, że dziewczynie zostanie podana ratująca życie transfuzja krwi!
- Musimy temu zapobiec, Macieju! -  gorączkowo perorował Bogumił.
- Ale jak, Bracie Bogumile? Skoro jej własny zbór nie dał rady, skoro komitet nie dał rady, to gdzie my tam potrzebni, co my możemy?
- Starsi z jej zboru to nieudacznicy! Sytuacja jest wyjątkowa i wymaga wyjątkowych, nieszablonowych działań. Nie możemy zostawić bez duchowego wsparcia siostry stojącej przed potencjalnie największą próbą wiary w jej życiu! A skoro nie da się jej odwiedzić po dobroci, trzeba będzie użyć podstępu, zwłaszcza że zdołałem się już dowiedzieć gdzie dokładnie leży!
- Bo ja wiem, bracie Bogumile, a nie jest to aby niezgodne z prawem?
- Co niezgodne z prawem: współwyznawczynię odwiedzić w szpitalu? Z czyim prawem niezgodne: „cezara”? Wyraźnie zostało powiedziane, że prawo boże stoi ponad cesarskim! No, nie ociągaj się, spodnie ściągaj i właź do wanny. Bluzę możesz w sumie zostawić, żeby ci za zimno nie było.
Chcąc nie chcąc, Maciej ściągnął spodnie i ułożył się w wannie.
- A teraz ci powiem co zrobimy – kontynuował Bogumił – Widzisz tu we wiaderku rozrobiony gips? Obandażujemy ci zaraz nogę do kostki, następnie ją zagipsujemy, wysuszymy suszarką do włosów i jutro rano będziesz pacjent jak trza! Tu zobacz co jeszcze dla ciebie przygotowałem: dwie kule ortopedyczne. Pożyczyłem dziś rano od siostry Kazimiery, jej nie będą potrzebne, bo ona w domu już tylko leży. Bardzo się ucieszyła na mój widok, stwierdziła że od pół roku nikt ze zboru jej nie odwiedzał…W każdym razie: jak rano gips wyschnie, to nauczysz się chodzić z tymi kulami, a następnie jedziemy od razu do szpitala. Ja przebiorę się w to – Bogumił ściągnął z wieszaka i ubrał rzeźniczy fartuch z przypiętą do niego plakietką  – i będę udawał lekarza.
- Ale Bracie Bogumile, to nie jest plakietka lekarska, tylko kongresowa!
- Dla wprawnego oka to faktycznie są plakietka kongresowa i fartuch rzeźniczy, ale nam tu nie chodzi o zwracanie na siebie uwagi, nam chodzi o błyskawiczną akcję teokratyczno-dywersyjną, przeprowadzoną na froncie Tego Systemu Rzeczy! Będzie tak: idziemy razem niespiesznie korytarzem w kierunku sali gdzie leży siostra Lucyna, ja nieco z przodu, ty za mną. W momencie gdy zrównujemy się ze strażnikami, wywracasz się z krzykiem i padasz na ziemię, odgrywając scenkę cierpienia i nieporadności, co zresztą zaraz przećwiczymy. W efekcie wszyscy dookoła, wliczając w to strażników, ruszą ci na pomoc, bo to instynktowna reakcja ludzka na widok nagłego wypadku. A ja korzystając z owego bałaganu i nieuwagi wślizgnę się do sali i udzielę naszej siostrze niezbędnego wsparcia duchowego. Wszystko jasne?!
- A co jeśli ona leży nieprzytomna albo pod narkozą i nie da się z nią rozmawiać?
- To nie ma znaczenia, widziałem program w telewizji, że ludzie w śpiączce też słyszą co się do nich mówi. Być może finalnie zdziałamy niewiele, ale zawsze lepsze to niż nic. Nie będę na sądzie przed Jehową szukał wytłumaczeń dla własnej bezczynności, zostawiam to innym. Bogumił Kozioł był, jest i pozostanie człowiekiem czynu!
Po czym przystąpił do doprawiania Maciejowi gipsowej nogi.

II.

Justyna Bobkowska zniosła ze strychu zakurzone pudełeczko wypełnione pamiątkami z dzieciństwa. Czego tam nie było: miś pluszowy z wielokrotnie przyszywanymi guzikowymi oczkami na którym uczyła się posługiwać igłą i nicią, bo „trzeba przeprowadzić operację i przywrócić mu wzrok!”; zestaw kolekcjonerskich karteczek, ciuszki po jej pierwszej Barbie, którą ojciec przywiózł zza granicy; wreszcie pośród tego całego nostalgicznego rozgardiaszu jej wzrok przykuła niepozorna pomarańczowa gumka do włosów. Jedyny pozostający jej własnością przedmiot niezaprzeczalnie związany z osobą Damiana Pawia.
Pamięta to jak dziś: narzekała, że się jej gumka zgubiła i włosy rozplotły, a on zaraz poszedł do kiosku i kupił nową. Nawet własnoręcznie pomógł z powrotem koński ogon zapleść, a dumny taki z siebie przy tym był, iż dałaby głowę, że w owym momencie oczyma wyobraźni widział już ich dwoje na ślubnym kobiercu.
Jeśli zaś o jej nastawienie chodzi, to cóż, zawsze kręciło się wokół niej przynajmniej kilku młodych braci, których intencje z upływem czasu stawały się coraz poważniejsze. Ostateczną decyzję podjęła kierowana nie tyle chwiejnym i zwodniczym uczuciem romantycznym, co rozwagą i pragmatyzmem, na co niebagatelny wpływ miały sugestie i przykład jej matki. Justyna zdecydowała się na Pawła Bobkowskiego, dobrze rokującego zawodowo młodzieńca, któremu pod względem fizycznym również niczego nie brakowało. Przez te wszystkie lata uważała, że biorąc pod uwagę okoliczności, dokonała najlepszego możliwego wyboru matrymonialnego. Wcześniej spławiła rozczarowanego Damiana, cieszącego się już w zborze powszechną opinią niepraktycznego romantyka o dwóch lewych rękach do roboty, który najlepiej by zrobił starając się w pierwszej kolejności o sprawy duchowe i służbę w Betel, bo z ekonomicznego punktu widzenia nic już z niego nie będzie.
Lata mijały, a ona zajęta codziennym życiem i własnym małżeństwem całkowicie zapomniała o młodzieńczym adoratorze. Podobno wyjechał za granicę, później wrócił do kraju i zaczął kręcić własny biznes oraz równocześnie starać się o przywileje w Organizacji.
 Aż wreszcie zobaczyła go z rok temu w telewizji lokalnej, podczas dyskusji poświęconej suplementom diety. Już wtedy zrobił na niej wrażenie swoim stylem, opanowaniem i emanującą męskością postawą, tak bardzo kontrastującą z tym co pamiętała sprzed lat. Dorósł i dojrzał niczym wino, podczas gdy jej mąż od czasu kryzysu zborowo-firmowego stopniowo kwaśniał niczym ocet. Jakby tego było mało, ostatnio w radiu hulała w najlepsze reklama sieci aptek Damiana „Pełnia zdrowia”, deklamowany do dźwięków kojącej melodyjki tekst, który tak leciał:

Sraczkę masz?
W pryszczach twarz?
Gorączki, katary, zajady?
Śmierdzące intymne sprawy?
Migiem do naszej apteki!
Do apteki po leki!
Od „Pełni Zdrowia” jesteś niedaleki!


Tak to się jej wbiło w pamięć, że ani się obejrzała, a sama zaczęła nucić reklamę podczas wykonywania monotonnych codziennych obowiązków, których wraz ze spadkiem zamożności męża wciąż przybywało.
A teraz trzymała w dłoniach gumkę do włosów sprzed lat. Przedmiot od niego: właściciela prosperującej sieci aptek i mówcy kongresowego. Człowieka, który niegdyś był w niej szaleńczo zakochany i po którym została zaledwie ta jedna przepełniona nostalgią pamiątka. Naraz nabrała ochoty, by ponownie zapleść sobie włosy w końską grzywę.

III.

Bogumił wyłączył suszarkę i z uznaniem ocenił kształt i stan gipsowej łuski.
- No, do rana powinno być perfekt. A teraz poćwiczmy ekspresję nagłego cierpienia: musisz w sposób przekonujący zagrać ból fizyczny i bezradność. No, jęknij, zobaczymy jak ci to wychodzi.
- Ała, jak boli – powiedział bez przekonania zachmurzony Maciej, któremu nie uśmiechało się spędzić wieczora i noclegu w mieszkaniu Bogumiła.
- Mocniej musisz akcentować, ty tam na glebę padniesz, kule ci z rąk wylecą, nogę w gipsie sobie obtłuczesz, włóż w ten wrzask trochę serca, bo będziemy mieć tylko jedną szansę!
- Ała, k****, jak boli, na pomoc, jestem taki bezradny!
- No, lepiej teraz, czuć przekonanie w głosie. Co prawda nie popieram takiego słownictwa, ale w tej sytuacji rzucenie mięsem faktycznie może zrobić efekt. I pamiętaj żeby się tam rozpłaszczyć, żeby kule poleciały na boki, odpowiednia mowa ciała to będzie połowa sukcesu!
- Bracie Bogumile, nie żeby coś, ja się na wszystko zgadzam, rano pojedziemy, ale może mógłbym się już powoli zbierać do domu…
- Absolutnie nie ma żadnego powrotu do domu! Czym w ogóle przyjechałeś?
- Rowerem.
- No, to tym bardziej: jak ty byś miał z nogą świeżo w gipsie na rowerze jechać?! U mnie zostaniesz na noc. Rano pojedziemy do szpitala, a do południa będziesz miał już gips zdjęty i będzie po sprawie.
- No to w takim razie nie mógłbyś mi chociaż sofy w salonie rozłożyć, żebym się w miarę komfortowo przespał?
- W salonie, mówisz...A nie mógłbyś tu się kimnąć, skoro i tak już leżysz? Gips jeszcze niepewny, nie chciałbym abyś się do rana za dużo ruszał, najlepiej wcale. Zaraz cię tu urządzimy, będziesz miał komfort: radyjko turystyczne przyniosę, telewizorek na baterie, może herbaty byś się napił, kanapkę zjadł?
- No niby bym się napił, ale co jeśli w tym świeżym gipsie sikać mi się zachce?
Bogumił rzucił mu porozumiewawcze spojrzenie:
- Jakby nie patrzeć, jesteś teraz w wannie, no nie?

IV

- Zachariaszu, czytałeś może dzisiejszy Tekst Dzienny?
Zachariasz westchnął, ponieważ było to jedno z tych pytań, na które brak dobrej odpowiedzi. Powiedzieć „tak” oznaczało wdać się w dyskusję na temat jego treści. Powiedzieć „nie” oznaczało wspólne odczytanie Tekstu plus dyskusję na temat jego treści. Wynikało z tego, że opcja „tak” była nieco lepsza, jednak nadal pozostawała zaledwie w sferze mniejszego zła. Postanowił zmienić temat.
- A ty, Zuza, przygotowana na pierwsze zajęcia z socjologii?
- To pierwsze zajęcia, więc nie ma być do czego przygotowaną. Ale odnoszę wrażenie, że to świetna okazja by dać przed całym rokiem świadectwo i zaprezentować się jako Świadkowie Jehowy, nie uważasz? W końcu to nauka o grupach społecznych, a Świadkowie Jehowy to jedno z największych wyznań w tym kraju. Nie wiem jak ty, ale ja odczuwam radosną ekscytację na samą myśl, że będę mogła dać świadectwo własną postawą i przyznać się publicznie do Jehowy!
W odpowiedzi Zachariasz coś tam niewyraźnie wymamrotał. Postanowił, że jak tylko Zuza otworzy na zajęciach mordę, to on natychmiast wymknie się do kibla i będzie tam siedział z dziesięć minut, aż minie pierwsze wrażenie. Co prawda pod nieobecność i tak zostanie przez nią zdemaskowany jako Świadek Jehowy, ale może chociaż uniknie udziału w cyrku, który będzie ona przez ten czas odstawiać. Znów miał do wyboru zaledwie mniejsze zło. 
I faktycznie. Profesor sprawdził obecność, przedstawił się, opowiedział pokrótce na czym polega dziedzina którą będzie wykładał studentom, ustalił sprawy organizacyjne, po czym zapytał czy ktoś ma jakieś inne pytania albo uwagi.
Zachariasz – siedzący na końcu sali podczas gdy Zuzanna zajmowała pierwszy rząd - czujnie obserwował czy wykonuje ona jakieś ruchy. Gdy tylko jej dłoń powędrowała w górę, z szybkością jaszczurki wymknął się do toalety.
Siedział teraz na sedesie, zafrasowany i markotny, czując jak obecność Wścibińskiej wysysa radość z jego dopiero co rozpoczętego studenckiego życia. A taki był szczęśliwy z przyjęcia na te studia! Większą radość czuł chyba tylko wtedy, gdy po zborze rozniosło się, że Brajan Ogier uciekł zagranicę i nie ma z nim kontaktu, a Sara Dajska została sama na wykluczeniu, i to jeszcze z brajanowym bękartem na rękach! Satysfakcja rozpierała wówczas Zachariasza: wprawił w ruch młyny zemsty, a los dokonał reszty. Ale była to już satysfakcja miniona, wyblakła. Jej miejsce zajęły bieżące bolączki, a największemu spośród nich było na imię: Zuzanna.
Zerknął na zegarek: minęło już piętnaście minut. Z westchnieniem ruszył na powrót do sali. Z początku układało się nawet nieźle, nikt nie zwrócił na niego uwagi, profesor coś tam opowiadał, studenci słuchali albo notowali. Problem powstał jednak pod koniec zajęć, gdy profesor oznajmił, że pani Zuzanna i pan Zachariasz przedstawią na następnych zajęciach odczyt o religii Świadków Jehowy, bo mniejszości religijne to bardzo ciekawy temat, na którym można oprzeć całą serię wykładów. Podziękował też Zuzie za inspirację i gotowość do przygotowania kolejnych zajęć, co jest inicjatywą godną pochwały!
Zachariasz schował twarz w dłoniach.

V.

Odziany w rzeźniczy fartuch Bogumił zaparkował Poloneza nieopodal szpitala. Wysiadł i podał Maciejowi kule. Razem ruszyli niespiesznie w stronę wejścia.
- Bracie Bogumile, jeszcze taka sprawa przy okazji: pamiętasz te zdjęcia mnie w...barze, które mi kiedyś pokazałeś?
- Chcesz powiedzieć: świadectwo twojej gorliwości, które mogłoby zostać nieodpowiednio zinterpretowane gdyby wpadło w niewłaściwe ręce?
- Tak, właśnie. Czy po tej akcji mógłbym je w ramach wdzięczności dostać?
- Masz na myśli kopie?
- Mam na myśli oryginały.
- Oryginały leżą u mnie, bezpiecznie i pożytecznie. Lubię sobie na nie od czasu do czasu popatrzeć, zwłaszcza gdy mnie czymś rozczarujesz albo jestem na ciebie zły. Wyciągam je wtedy, przeglądam i myślę sobie: „Z tego Macieja to jednak dobry, gorliwy, oddany pracy pańskiej brat, który stanie się wszystkim dla ludzi wszelkiego pokroju, byle tylko ich pozyskać dla Prawdy”. I moja złość znika jak ręką odjął.
Weszli do windy. Wiedzieli, że gdy z niej wysiądą nadejdzie czas na przedstawienie po którym nie będą bisować. Jedna szansa, to wszystko.
Ruszyli korytarzem widząc przed sobą dwie sylwetki odzianych w mundury ochroniarzy stojących po dwóch stronach drzwi prowadzących do sali, gdzie według informacji Bogumiła leżała siostra Lucyna. Byli blisko, coraz bliżej…
Bogumił nieco przyspieszył, wyminął Macieja, słysząc jak tamten zaczyna osuwać się na ziemię.
- Noga, k**** mać, jak boli, pomocy! - ryknął Maciej przy akompaniamencie upadających na podłogę kul. Jednak wbrew pierwotnym założeniom ochroniarze nie ruszyli mu instynktownie z pomocą, nawet się nie ruszyli z zajmowanych miejsc.
- Panie doktorze, pan pomoże pacjentowi! – zwrócił się jeden z nich do Bogumiła, wskazując dłonią wijącego się po podłodze Kundelka.
Bogumił oniemiał na ułamek sekundy, po czym wiedząc że nie ma czasu do stracenia runął przez drzwi do wnętrza sali. Lucyna leżała pod narkozą, podłączone do ciała miała rozmaite rurki i przewody prowadzące do skomplikowanych maszyn medycznych.
Wiedząc że postęp nie wypalił i lada sekunda zostanie obezwładniony, Bogumił wrzasnął:
- Lucyna, zachowaj wierność prawom Jehowy! Żadnej transfuzji, tylko bezkrwawa medycyna!
Ochroniarze rzucili się na niego i zaczęli obezwładniać, podczas gdy on dzielił energię i uwagę na zmagania z nimi oraz na wykrzykiwanie teokratycznych haseł. Wreszcie zwyciężyli: jeden z nich chwycił go za ręce, drugi za nogi i w takiej pozycji zaczęli go wynosić z placówki medycznej, podczas gdy Bogumił wykrzykiwał w najlepsze do zdumionych pacjentów i personelu:
- Tylko bezkrwawa chirurgia, niech medycyna podejmie wyzwanie! Nie bierzcie transfuzji, dają HIV! Gdzie szacunek do woli pacjentów, gdzie poszanowanie dla zasad religijnych, gdzie głos dla komitetu łączności ze szpitalami?!
Wyrzucili go przed szpitalem. Bezceremonialnie, niczym worek zgniłych kartofli. Wstał, otrzepał się i zadowolony ze swego aktu wierności wobec Jehowy i Organizacji, ruszył do Poloneza, czekając na powrót Kundelka. Równocześnie nie zdawał sobie sprawy, że ratująca życie operacja podczas której Lucynie podano krew już dawno się odbyła, zaś sama pacjentka miała się o owym transfuzyjnym niuansie nigdy nie dowiedzieć.

VI

Hubert Wodzirejski po całym dniu nikomu niepotrzebnej pracy w korpo przekroczył próg  wynajmowanej przez siebie kawalerki. „I tyle mam na koniec dnia z tego życia po trzydziestce” - pomyślał z goryczą. Wiedział, że za chwilę – zgodnie z utartą rutyną - przejrzy mejla i kilka kont na portalach społecznościowych, a następnie zobaczy co tam słychać na jego kanale internetowym – jak widzowie komentują najnowszy odcinek poświęcony finansom WTSu. Potem weźmie prysznic, przebierze się w szlafrok i siądzie przed komputerem z butelką whisky, paczką papierosów i paczką chusteczek jednorazowych. Wypije sobie szklaneczkę, zapali papierosa, a potem włączy pornosa z Jenną Jameson, zmasturbuje się, a na koniec zapali kolejnego papierosa aby utrwalić uczucie odprężenia. I spać, a od rana z powrotem do roboty. I tak bez końca, aż pewnego dnia zabierze go śmierć...choć potencja wygaśnie pewnie prędzej niż cała reszta funkcji organizmu.
I pomyśleć, że jak brał rozbrat z Prawdą, przeprowadzając się z domu rodzinnego do akademika, to był pewien, że czeka na niego świat. I te wszystkie pokusy, które latami ładowali mu do głowy na studium Strażnicy! Ci wszyscy sprowadzający na złą drogę przyjaciele, których miały być tabuny, choć on przez całe studia miał może z pięciu spośród których żaden nie miał podobnej fantazji i rozmachu co legendarne światusy z kart publikacji Towarzystwa Strażnica. Narkotyków miało być pod dostatkiem, a miał problem kupić sobie od czasu do czasu blanta lepszej jakości na piątkowy wieczór. I gdzie te wszystkie chętne dziewczyny, co miały go miały kusić i ciągnąć do łóżka niczym żona Potyfara Józefa? Miał za sobą zaledwie dwa związki i jeden przelotny romans, a i to z trudem.  Za każdą z babek musiał się uprzednio sporo nabiegać i nabajerować, choć ostatecznie i tak okazywały się oziębłe i kapryśne. Bracia starsi przestrzegali przed sidłami kariery i materializmu podczas gdy on miał problem związać koniec z końcem, rypał nadgodziny by wieczorem wrócić do mieszkania, które nawet nie było jego.
Religia którą wyznawał od dziecka oszukała go. I było to największe oszustwo jego życia, gdzież jest ten Nowy Świat który obiecali oraz Stary przed którym ostrzegali? Finalnie żaden z nich nie okazał się prawdziwy, będąc zaledwie ułudą, fatamorganą...
Może chociaż z Andżelą coś mu się uda? Tworzą udaną parę na wizji, widzowie piszą komentarze, że się uzupełniają jako prowadzący. Fajna babka, ale trzyma go na dystans, taktuje jak..„przyjaciela”. A „przyjaciel” to dla kobiety taka koleżanka z fiutem, nic więcej, przegrana sprawa.
Zadzwonił telefon komórkowy. Numer zastrzeżony. Hubert odebrał.
- Słucham?
- Hubert Wodzirejski? - zapytał zniekształcony komputerowym modulatorem głos.
- Tak, kto pyta?
- Moje personalia nie mają znaczenia. Możesz mnie nazywać Sponsorem. Obserwuję od pewnego czasu twój kanał internetowy, „Krzywa Wieża”, w którym zajmujecie się demaskowaniem organizacji Świadków Jehowy. Bardzo doceniam waszą działalność i chciałbym wspomóc ją hojnym datkiem, jednak mam pewien warunek.
- O jakiej kwocie mówimy?
Sponsor wymienił kwotę, Hubert zagwizdał z uznaniem, była naprawdę spora.
- Nie obchodzi mnie co pan lub pańscy koledzy zrobicie z tymi pieniędzmi. Możecie je wydać na rozszerzenie waszej działalności, ale równie dobrze możecie przepić, mnie to obojętne. Mam tylko jeden warunek: od chwili gdy pieniądze wpłyną na wasze konto przeważająca większość waszych działań, programów, reportaży i dyskusji ma się skupić na jednym konkretnym zborze i jednym konkretnym starszym.
- O jakim zborze i o jakim starszym mowa?

Koniec epizodu pierwszego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 07 Październik, 2018, 22:18
Nooooooooooo grubo się zaczyna drugi sezon!!!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 08 Październik, 2018, 00:17
zapowiada się niezły sezon: Bogumił wykrzykujący teokratyczne hasła przeciwko transfuzji jest wspaniały!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 08 Październik, 2018, 08:45
Bardzo groteskowe postacie i sytuacje, ale jednocześnie takie prawdziwe...świetna robota!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 09 Październik, 2018, 00:56
fartuch rzeźnicki zamiast fartucha lekarskiego - to mi się naprawdę spodobało!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 11 Październik, 2018, 16:17
Postanowił, że jak tylko Zuza otworzy na zajęciach mordę, to on natychmiast wymknie się do kibla i będzie tam siedział z dziesięć minut, aż minie pierwsze wrażenie. Co prawda pod nieobecność i tak zostanie przez nią zdemaskowany jako Świadek Jehowy, ale może chociaż uniknie udziału w cyrku, który będzie ona przez ten czas odstawiać. Znów miał do wyboru zaledwie mniejsze zło. 
Dobra decyzja.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 24 Październik, 2018, 09:35
A co tam u Bogumiła ? :) Coś się obijacie ostatnio autorze ;) a tu forum podobno umiera, ratuj je swoją twórczością !
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 24 Październik, 2018, 12:19
No powiem, ze mnie wciagnelo 😄😄😄😄

Ja nie moge. Tez jestem ciekawa co dalej 😄 Ex-In!!! Swietnie!! 😉

To jest lepsze niz "House of cards" 😂
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 24 Październik, 2018, 18:24
Pamiętam o was. Ale na ten moment mam ważniejsze rzeczy do roboty, cierpliwości.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 01 Listopad, 2018, 00:26
Ten wątek to złoto i największe dobro tego forum.

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Listopad, 2018, 01:00
Ten wątek to złoto i największe dobro tego forum.

A dziękuję, tą piękną wypowiedzią właśnie przyspieszyłeś pracę nad kolejnym  odcinkiem :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Luther w 01 Listopad, 2018, 14:01
Genialna seria !! BRAWO !!! Mam nadzieję że ta opowieśc rozwinie się jeszcze w kilka sezonów. Znajomośc praw żądzących zborowym życiem, te sytuacje i postawy bohaterów, przewmyślenia o życiu to po prostu strzał w dziesiątkę. Te wewnętrzne przemyślenia i rozterki, szczególnie Zachariasza w ostatnim odcinku - po prostu mistrzostwo. Wierzę w to że wiele z tych sytuacji jest prawdziwa. Cieszę się że poruszyłeś też powiązania starego PRL-systemu który nadal ma się dobrze z tą organizacją. Mało ludzi wie jak bardzo, i nieczęsto porusza się ten temat. Życzę jeszcze wielu pomysłów na wątki i podziwiam talent pisarski. Jeszcze raz BRAWO !!!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 01 Listopad, 2018, 14:21
Do tej pory nieskromnie miałam się za największą fankę Bogumiła ;), bo muszę zdradzić w sekrecie, że pierwotnie zarejestrowałam się tu, żeby być na bieżąco i komentować serię, ale widzę, że mam dużą konkurencję ;) Witaj na forum Luther i ciesz się nie tylko opowiadaniami, ale i całą resztą :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: puma w 01 Listopad, 2018, 17:19
Niewidzialny czlowiek :D dobre :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Listopad, 2018, 22:36
Zacząłem pisać nowy odcinek i dopadło mnie coś, czego się dotąd nie spodziewałem przy takiej grotesce - chronologia zdarzeń i spójność świata przedstawionego. Kolejny epizod miał się dziać na zgromadzeniu letnim (wszyscy je kochamy, prawda?), tymczasem ostatni odcinek rozgrywał się październiku, bo Zachariasz zaczął studia. Kongres miał popchnąć pewne wątki do przodu, a teraz będę musiał zrobić z niego prequel albo najlepiej - zostawić sobie ten epizod na później i w efekcie zmienić jego dynamikę i przebieg akcji. W cholerę szkoda, bo zapowiadała się masa fajnych akcji i wprowadzenie nowych postaci...

No nic, uroki tworzenia serii :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 01 Listopad, 2018, 22:47
Zacząłem pisać nowy odcinek i dopadło mnie coś, czego się dotąd nie spodziewałem przy takiej grotesce - chronologia zdarzeń i spójność świata przedstawionego. Kolejny epizod miał się dziać na zgromadzeniu letnim (wszyscy je kochamy, prawda?), tymczasem ostatni odcinek rozgrywał się październiku, bo Zachariasz zaczął studia. Kongres miał popchnąć pewne wątki do przodu, a teraz będę musiał zrobić z niego prequel albo najlepiej - zostawić sobie ten epizod na później i w efekcie zmienić jego dynamikę i przebieg akcji.

Uroki tworzenia serii :P

W październiku też są zgromadzenia... tylko nie letnie, a jesienne :D
Na pewno coś wymyślisz. Możesz na przykład skorzystać z retardacji  ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Listopad, 2018, 22:51
W październiku też są zgromadzenia... tylko nie letnie, a jesienne :D

No i będę musiał iść w tę stronę. Ale jesienne to już pod zadaszeniem, nie na otwartym stadionie, sporo atrakcji i klimatu ucieknie: leżaki, bracia i siostry gotujący się w upałach, sektory pachnące ogórkami kiszonymi, "sprzedawcy świątynni" rozstawieni ze straganami, oferujący okładki biblijne z ekoskóry. Flirty, romanse, szlajanie się po sektorach i szukanie znajomych, wyprawy po napoje. Dramat nawet! Dramat, do jasnej cholery - najważniejszy punkt całego programu, nie licząc przerwy, nie do zastąpienia!
 :(

Najwyżej trochę pomysłów odratuję robiąc w jesiennym retrospekcje z letniego :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 01 Listopad, 2018, 23:00
No i będę musiał iść w tę stronę. Ale jesienne to już pod zadaszeniem, nie na otwartym stadionie, sporo atrakcji i klimatu ucieknie: leżaki, bracia i siostry gotujący się w upałach, sektory pachnące ogórkami kiszonymi, "sprzedawcy świątynni" rozstawieni ze straganami, oferujący okładki biblijne z ekoskóry. Flirty, romanse, szlajanie się po sektorach i szukanie znajomych, wyprawy po napoje. Dramat nawet! Dramat, do jasnej cholery - najważniejszy punkt całego programu, nie licząc przerwy, nie do zastąpienia!
 :(

Najwyżej trochę pomysłów odratuję robiąc w jesiennym retrospekcje z letniego :)

No a co Ci szkodzi zrobić wstawkę, jak któryś z bohaterów wspomina letni kongres na którym był... np. gościnnie?! I pokazuje innym zdjęcia na smartfonie, filmiki itd. oraz dokonane zakupy przy stadionie! ...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 01 Listopad, 2018, 23:01
No a co Ci szkodzi zrobić wstawkę, jak któryś z bohaterów wspomina letni kongres na którym był... np. gościnnie?! I pokazuje innym zdjęcia na smartfonie, filmiki itd. oraz dokonane zakupy przy stadionie! ...

Będzie coś w tym stylu, nie mam wyjścia.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: PoProstuJa w 01 Listopad, 2018, 23:05
Będzie coś w tym stylu, nie mam wyjścia.

W pewnym (moim ulubionym) serialu pada stwierdzenie, że:
"reżyseria jest sztuką rezygnacji".

Czasami podobnie ma pisarz :)

A druga złota myśl brzmi: "fikcja jest wykładnikiem prawdy"!  ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 01 Listopad, 2018, 23:15
a nie można umieścić tego odcinka na drugiej półkuli, gdzieś w Argentynie? Tak w październiku zaczyna się robić cieplutko a lato mamy w grudniu i styczniu...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 01 Listopad, 2018, 23:19
Ja to się już nie mogę doczekać nowego Bogumiła. Mam taki pomysł. Tych odcinków jest tak dużo i są rozsiane pomiędzy tyloma komentarzami, a ja czasem chciałbym komuś któryś pokazać. Można by te wszystkie stare epizody dać w jakieś jedno miejsce? Chyba będzie trochę wygodniej.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 02 Listopad, 2018, 03:19
Ja to się już nie mogę doczekać nowego Bogumiła. Mam taki pomysł. Tych odcinków jest tak dużo i są rozsiane pomiędzy tyloma komentarzami, a ja czasem chciałbym komuś któryś pokazać. Można by te wszystkie stare epizody dać w jakieś jedno miejsce? Chyba będzie trochę wygodniej.

Pytaj moderacji, ja tu nie mam władzy. Może zrobią jakieś zamknięte hall of fame tylko z epizodami poukładanymi chronologicznie, dla czytelników którym nie chce się przebijać przez opisywany na bieżąco proces twórczy i interakcje pomiędzy autorem a odbiorcami. Ale to wyłącznie ich dobry gest, nic więcej.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 02 Listopad, 2018, 07:26
Hej. Na zgromadzeniach jesiemnych jest ladna pogoda I sie spaceruje wokol Sali na przerwach😂😂😂 jedyna rozrywka
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 03 Listopad, 2018, 06:02
Echhhh, okladki z ekoskóry... Kupowało się w Sosnowcu na przerwach zanim zakazali gdzieś w 2009. Kurła, ależ nostalgłem.

Teraz bracia wszystko cyfrowo ogarniają i nisza rynkowa znikła.

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: mav w 03 Listopad, 2018, 08:35
Pytaj moderacji, ja tu nie mam władzy. Może zrobią jakieś zamknięte hall of fame tylko z epizodami poukładanymi chronologicznie, dla czytelników którym nie chce się przebijać przez opisywany na bieżąco proces twórczy i interakcje pomiędzy autorem a odbiorcami. Ale to wyłącznie ich dobry gest, nic więcej.

Jeśli chcesz, to można w pierwszym poście zrobić taki spis treści, podobnie jak zrobiliśmy w wątku z naszą historią (https://swiadkowiejehowywpolsce.org/bylem-swiadkiem-nasze-historie/brat-maciej-od-zawsze-mial-watpliwosci/).
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: puma w 03 Listopad, 2018, 09:31
Zróbcie tak no bo ja bym to dalej poczytała a jestem na drugim odcinku :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DonnieDarkoJG w 03 Listopad, 2018, 09:40
Echhhh, okladki z ekoskóry... Kupowało się w Sosnowcu na przerwach zanim zakazali gdzieś w 2009. Kurła, ależ nostalgłem.

Teraz bracia wszystko cyfrowo ogarniają i nisza rynkowa znikła.

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Co kurła? ;D
A kto pamięta wysyłanie Biblii razem ze śpiewnikiem?
Brat z Gdańska robił z tego zestaw w wersji deluxe..z żółtymi brzegami.
Swojego czasu gdy NO nie miał takiego zestawu to był dupa, a nie NO ;D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 03 Listopad, 2018, 10:22
Jeśli chcesz, to można w pierwszym poście zrobić taki spis treści, podobnie jak zrobiliśmy w wątku z naszą historią (https://swiadkowiejehowywpolsce.org/bylem-swiadkiem-nasze-historie/brat-maciej-od-zawsze-mial-watpliwosci/).

Zgoda - to najlepsze rozwiązanie, tyle że trzeba będzie na bieżąco aktualizować.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: mav w 03 Listopad, 2018, 11:04
Zgoda - to najlepsze rozwiązanie, tyle że trzeba będzie na bieżąco aktualizować.

Ok, wstawiony (https://swiadkowiejehowywpolsce.org/na-wesolo/brat-bogumil-the-series/msg138389/#msg138389) :).
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 05 Listopad, 2018, 22:32
Brat Bogumił - sezon 2

Epizod 2

I

- Mama, głodny!
- Ja wiedziałam, wiedziałam że tak będzie jak tylko powiedziałeś, że śniadania nie chcesz! – piekliła się Justyna – Na przerwie coś dostaniesz.
- Oj, teeeeraaz, maaaamaaaa! - Piotruś zaczął popadać w płaczliwy ton.
Kierujący autem Paweł usiłował tonować sytuację.
- Czas jeszcze jest. Zaparkujemy, pójdziemy do kafeterii, mały dostanie tosta i będzie po problemie.
- Nie po problemie, bo ten sam problem od pewnego czasu powtarza się wciąż i wciąż! Najpierw nie je, a później marudzi na zebraniach. Kongresy też nie po to są, aby robić sobie ciągłe wypady: a to na przekąskę, a to na spacer, a to do toalety; tak jak ostatnio na letnim. Tym razem tego nie będzie!
- Kongresy nie są też po to, aby się odstrzelić jak na jakąś potańcówkę! - Paweł ugryzł się w język, ale było już za późno; od tego momentu można było już tylko ogłosić kapitulację albo brnąć dalej w zaparte. Wybrał drugą opcję.
- Na potańcówkę?! - zirytowała się Justyna.
- A tak, na potańcówkę: ostry makijaż, czerwone ciuchy, a i sukienka mogłaby być odrobinę dłuższa, skoro już pytasz.
- Najlepiej taka do kostek?!
- Justyna, czy ty się wczoraj urodziłaś czy amnezji dostałaś, że zapomniałaś jaki panuje w Organizacji savoir-vivre; że na każdym kroku potrzeba umiarkowania, bo inaczej ktoś się zgorszy? Znowu będą o nas w zborze za plecami gadać z dezaprobatą. A zwłaszcza jedna osoba, która tylko czeka, by dać jej pretekst.
- A od kiedy ty się tak bardzo przejmujesz tym, co ta jedna osoba ma do powiedzenia?
- Odkąd straciłem możliwość bycia dla niego przeciwwagą w zborze! I już nie przypominam, kto pomógł wpakować mnie w tę sytuację swoimi dobrymi radami.
Zaparkowali, po czym robiąc dobrą minę do złej gry i przyjmując pozę perfekcyjnej, rozradowanej teokratycznej rodziny ruszyli pod zadaszony obiekt. Jesienne zgromadzenie pod budującym i skłaniającym do myślenia hasłem: „Przejawiaj ducha ochoczej hojności” miało się niebawem rozpocząć.

II

Zachariasz Pień krążył po obiekcie wypatrując znajomych twarzy, a zwłaszcza jednej, którą za wszelką cenę usiłował wypatrzyć nim to ona wypatrzy jego. Zuza, ów przyczepiony do tyłka kleszcz uporczywie wysysający z jego życia całą pozytywną energię, radość, spontaniczność i możliwość robienia tego co akurat chce.
Dalej będzie mieliła temat tej prezentacji, której termin przedłużał się odkąd wykładowca nieoczekiwanie poszedł na chorobowe, co tylko rozpędziło jej perfekcjonizm. Teraz to miała być prezentacja multimedialna z udziałem oficjalnych materiałów Towarzystwa, obejmująca bez mała całość historii, obowiązujących doktryn i działalności Świadków Jehowy. Projekt po którym reszta studentów będzie wiedzieć o Zachariaszu wszystko i nigdy już nie pozbędzie się łatki, niczego nie będzie w stanie zataić, przemilczeć bądź zachować dla siebie. Koniec z anonimowym naginaniem zasad,gdy twoje zasady są powszechnie znane otoczeniu. Och, jakże pragnął teraz, by Zuzę zabrała nagła śmierć, by zniknęła z jego życia tak szybko jak się pojawiła.
Wrócił na swoje miejsce i przez moment studiował program zgromadzenia, gdy nagle doleciał go znajomy, a znienawidzony głos:
- O Zachariasz, tu jesteś, szukałam cię!
Zuza dosiadła się na pustym miejscu obok Zachariasza.
- Słuchaj, w przerwie musimy pogadać o naszej prezentacji. Trzeba dopracować segmenty poświęcone kwestii krwi, a także kłamliwości teorii ewolucji. To kontrowersyjne tematy, więc muszą być solidnie opracowane, bo mogą się pojawić zarzuty do odparcia...
- O, myśmy się chyba jeszcze dzisiaj nie przywitali, prawda? Witaj Zachariaszu!
Zachariasz podniósł wzrok dostrzegając wyciągniętą ku niemu prawicę brata Bogumiła.
- A koło ciebie to kto?
- Zuzanna Kociowierska – przedstawiła się – ze zboru…
- A, tak, Kociowierscy, już kojarzę. I co młodzi porabiacie, rozmawiacie sobie? - sondował Bogumił.
- Przygotowujemy z Zachariaszem uczelnianą prezentację o Świadkach Jehowy – zapaliła się do wyjaśnień Zuzanna – chcemy aby była kompleksowa, a zarazem esencjonalna dla tematu, by wszystko było dopięte na ostatni guzik, włączając potencjalne bronienie Prawdy w otwartej debacie!
Brat Bogumił zagwizdał z uznaniem.
- No proszę, co za gorliwość, co za zapał! Mówię ci, trzymaj się jej Zachariaszu, bo czyż może być piękniejszy i czystszy widok niż dwójka młodych chwalców Jehowy pożeranych przez żarliwość i zapał kaznodziejski? A jeszcze nie tak dawno temu wypłakiwałeś mi się na ramieniu, że żadna cię nie chce, pamiętasz?
Zachariasz oniemiał, a ułamek sekundy później zalał się rumieńcem.
- Ależ bracie Bogumile… - wychrypiał.
- A ja cię wtedy pocieszyłem, że tego kwiatu jest pół światu i o ile będziesz się udzielał w Organizacji, to prędzej czy później trafisz na dobrą partię  – kontynuował Bogumił, najwidoczniej nie zważając na to, że niniejszym beztrosko narusza „tajemnicę spowiedzi” - i wyszło po czasie, że miałem rację, jak zwykle zresztą! No, idę, trzymajcie się, młodzi. I pamiętajcie: Póki sprawy Królestwa na pierwszym miejscu, cała reszta ułoży się sama!
Poklepał Zachariasza po ramieniu, po czym raźno ruszył w swoją stronę.
Zachariasz ukrył twarz w dłoniach. 

III

- Justyna!
- Karina!
Obydwie siostry padły sobie w ramiona, po czym odbyły zwyczajową konwersację spod znaku: „ A co tam u ciebie?” Prostoduszna Karina nie mogła oczywiście zdawać sobie sprawy, iż krążąca po obiekcie Justyna motywowana jest zwłaszcza pragnieniem napotkania należącego do zboru Kariny Damiana Pawia.
- A brat Damian, Damian Paw, jest tu gdzieś? Latami się nie widzieliśmy.
- Jest, jest. Ty wiesz, że on wykład będzie miał?!
- Naprawdę?
- Tak, to przecież świetny mówca. I w ogóle najlepsza partia w naszym zborze. Mówię ci, wszystkie wolne siostry do niego wzdychają...A jak tam twój mąż?
Na przypomnienie o istnieniu męża Justyna na ułamek sekundy posmutniała, co zdradziła delikatna zmiana w mimice twarzy, zaraz jednak wzięła się w garść, przywołując zwyczajowy entuzjastyczny uśmiech!
- A bardzo dobrze! Przejściowe problemy w pracy ma, ale wszystko ku lepszemu!
- A na przywileju jak mu się powodzi, bo rozumiem że w jego wieku i z jego obrotnością już dawno jest na przywileju? Bo u nas w domu same przywileje: Mój Krzysiek starszym, nasz Mateuszek już lektoruje, a śmiejemy się że jeszcze tylko Paulinkę jak podrośnie przysposobić do pionierowania, a Samuela na betelczyka i będziemy teokratyczną familią po całości!
Justyna zaśmiała się nieszczerze, szukając rozpaczliwie wymówki do przerwania rozmowy.
- Karinko, kochanie, czy mi się zdawało czy mi właśnie w tłumie mignął brat Zenon? Latami go nie widziałam, pójdę się przywitać. Pięknie wyglądasz, pozdrów całą rodzinkę ode mnie!
Po czym obróciła się na pięcie i odeszła, dławiąc w sobie bezradną, narastającą wściekłość na męża.

IV

Piotruś skończył spożywać tosta. Paweł zamierzał wrócić z nim na miejsce, jednak plany pokrzyżowało nieoczekiwane spotkanie. Stanął przed nimi mężczyzna w porównywalnym do pawłowego wieku. Wysoki, szczupły blondyn o symetrycznych rysach twarzy, gładko ogolony, pachnący drogimi perfum, odziany w doskonale dopasowany trzyczęściowy garnitur szyny na miarę w renomowanej pracowni krawieckiej.
- Paweł, Paweł Bobkowski! - zawołał serdecznym, a zarazem niskim głosem od którego niejednej siostrze robiło się gorąco  - Kopę lat!
- Damian Paw! No faktycznie, kilkanaście upłynęło. Co słychać, jak się powodzi?
- A jak widzisz! - uśmiechnął się Damian - Jehowa błogosławi we wszystkim, od spraw duchowych począwszy, poprzez zdrowie, na interesach skończywszy. Tylko w miłości jakoś farta nie ma, ale za dużo na co dzień do roboty aby na cokolwiek narzekać. Za to ty jak widzę już głowa rodziny. Jak się nazywasz? - zwrócił się do chłopca.
- Piotruś.
- A szczęśliwa wybranka to…? - zwrócił się Damian do Pawła.
- Znasz. Justyna.
- No nie gadaj, z Justyną się zeszliście! Ale historia! Ty, jaki ja kiedyś w niej byłem za młodu zakochany, może pamiętasz, taką pierwszą szczeniacką miłością. Nawet wiersze pisałem. Mam nadzieję że się nie zachowały, bo to była z perspektywy czasu koszmarna grafomania, jakby mi ktoś je teraz pokazał to bym poczerwieniał jak burak, daję słowo!
- Oj, kiedyś to było - przyznał Paweł, po czym postanowił niby to nostalgicznie żartując, wbić szpilę w samozadowolenie Damiana i spuścić z niego nieco powietrza – w piłkę graliśmy i jak stałeś na bramce nigdy nie miałem problemu wbić ci gola. Chłopaki się śmiali, że jak Paw broni, to może równie dobrze być pusta!
- Damian się roześmiał, śmiechem szczerym i pozbawionym kompleksów.
- Bo ja ci zdradzę, że się wtedy bałem dostać piłką i skakałem to nie tyle żeby obronić, co zrobić unik! Straszna dupa byłem we wszystkim za co się nie brałem! Ale mimo wszystko przeszłość wspominam z sentymentem, młodość to młodość. Im dalej w lata tym bardziej uroczo wyglądają wszystkie młodzieńcze wpadki i upokorzenia za które w tamtych chwilach człowiek chciałby się pochlastać, to się chyba nostalgia nazywa.
- Myśmy się chyba jeszcze nie przywitali!
Paweł odwrócił się, by ujrzeć uśmiechniętą, nieodmiennie zadowoloną z siebie wąsatą mordę.
- Pamiętasz mnie, bracie Damianie?
- Oczywiście, brat Bogumił! Świetnie spotkać i widzieć w dobrym zdrowiu, jak się powodzi?
Uścisnął wyciągniętą ku niemu dłoń i z pewnym zdziwieniem poczuł, iż Bogumił odwzajemnia uścisk z nieproporcjonalnie dużą energią, zupełnie jakby traktował ten drobny gest niczym manifestację siły i dominacji.
- A dziękuję, świetnie! - stwierdził Bogumił, po czym zmierzył Pawła błyskawicznym, przepełnionym poczuciem wyższości spojrzeniem – Jehowa błogosławi, zdrowie i siła do usługiwania pomimo wieku wciąż są, nic więcej mi nie potrzeba. Choć nie przeczę, momentami przydałby się jeszcze jeden dojrzały duchowo starszy do pomocy, bo zbór ma swoje potrzeby, a brat Paweł musiał ostatnio zrezygnować. Wielka szkoda, ale czasem tak już jest, że świeckie obowiązki rywalizują o uwagę z teokratycznymi i ostatecznie wygrywają. Ale ja nie oceniam, wiem że różnie się w życiu układa i nie każdy potrafi połączyć jedno z drugim. Ale ty podobno tak.
- A dziękuję, bracie Bogumile. Nie przeczę i w życiu zawodowym i duchowym wszystko doskonale. A skoro już o zawodowym mowa, to chciałbym wam wręczyć to: kupony rabatowe trzydzieści procent na upominkowe zestawy suplementów diety; do zrealizowania w sieci moich aptek „Pełnia Zdrowia”. Bo nigdy nie jest zbyt wcześnie ani zbyt późno by zadbać o zdrowie. Czy to cielesne czy duchowe. W sumie nasze kongresy to takie kompleksowe zestawy suplementów diety dzięki którym możemy cieszyć się pełnią zdrowia duchowego, czyż nie?
- Piękna metafora – zachwycił się Bogumił, po czym porozmawiał jeszcze chwilkę, pożegnał się i ruszył dalej, nie odmawiając sobie na odchodne obrzucić Pawła przepełnionym triumfującą pogardą spojrzeniem.
- No, ja też będę się zbierał – stwierdził Damian gdy zostali sami z Pawłem i Piotrusiem. Ale najpierw powiem ci coś w sekrecie – podobno na tym zgromadzeniu będzie bity rekord.
- Rekord czego?
- No jak to czego: długości modlitwy końcowej! - stwierdził, porozumiewawczo pukając palcem w szkiełko zegarka. - Dam z siebie wszystko, stary. No, trzymaj się i pozdrów Justynę. Oj, musimy się kiedyś spotkać w trójkę i powspominać dawne lata, no nie?
- Koniecznie! - skłamał Paweł, który w tym momencie większą ochotę miał na spotkanie z onkologiem diagnozującym mu złośliwego raka dupy, niżeli jeszcze raz widzieć, słyszeć i wąchać Damiana. Mój boże, jaki ten gnojek stał się nieznośnie...charyzmatyczny! Dlaczego nie mógł do samego końca pozostać dupowatym nieudacznikiem, który samą swoją obecnością poprawiał innym samoocenę, co poszło nie tak?

V

Rozpoczął się program. Zgodnie z hasłem przewodnim był o hojności. Hojności, będącej wieloznacznym i wymagającym kompleksowego omówienia terminem, co niniejszym uczyniono. Istnieje wszak hojność braterska, która może i powinna przejawiać się w okazywaniu zainteresowania i miłości braterskiej, czynów na które wydatkować trzeba czas i wysiłek. Pomaganie osobom starszym, słabszym, schorowanym. Pokrzepianie słabych duchowo i wątpiących. Wreszcie radosny i zaangażowany udział w służbie kaznodziejskiej, staranie się o przywileje. Wszystkie te sytuacje zostały powiązane z pojęciem hojności i poparte wersetami i anegdotami ze Słowa Bożego, które to Słowo Boże bracia i siostry z zapałem kartkowali, by przekonać się, że wszystko stoi w nim tak, jak twierdzą mówcy.
Kartkował też z zapałem i brat Bogumił, dzierżąc w dłoniach swój oprawny w obwolutę z ekoskóry egzemplarz. Obwolutę z którą wiązała się historia sięgająca ostatniego zgromadzenia letniego.

VI

 Brat Bogumił od zawsze potępiał handlarzy rozstawiających się ze swymi straganami w okolicach stadionów, by zarobić na uczęszczających na zgromadzenia chwalcach Jehowy. Zarówno podczas wykładów jak i w prywatnych rozmowach nazywał ich pogardliwie „handlarzami świątynnymi” i z lubością przytaczał to jak razu jednego obszedł się z nimi Jezus. Zgodnie z retoryką Bogumiła, każdy kto dawał im zarobić miał udział w ich grzechach i marnował na zbytki pieniądze, które powinny być raczej wrzucone do skrzynki. Wszystko jednak zmieniło się, gdy na ostatnim zgromadzeniu spostrzegł złocistą barwą obwolutę imitującą fakturą materiału gadzią łuskę. Usiłował spoglądać na nią z obrzydzeniem i potępieniem, jednak im dłużej patrzył, tym bardziej, o zgrozo, mu się podobała. Ale by sobie w nią Biblię zawinął!
Wreszcie przywołał do siebie spacerującego podczas przerwy Zachariasza.
- Zachariaszu, mam do ciebie prośbę: masz tu pieniądze, idź do tych „handlarzy świątynnych”, jeden z nich ma okładki z ekoskóry, weź mi tę taką złocistą, jak skóra gada. A jakby cię ktoś pytał, to dla siebie kupujesz, o mnie ani słowa. I resztę przynieś!
I słowo czynem się stało. Zaś kwestia pochodzenia okładki stała się kolejnym z sekretów pomiędzy Zachariaszem a Bogumiłem. Sekretem pozwalającym Kozłowi zachować rzekomą spójność pomiędzy poglądami a czynami. I gdy ktokolwiek pytał go o pochodzenie oprawy, Bogumił bez skrępowania kłamał, że nabyta została w  okolicznościach innych niżeli kongres, po czym przystępował do zwyczajowego ataku na obyczaj handlu przykongresowego.

VII

Ale wróćmy do kongresu jesiennego i tego w jaki sposób omawiane na nim było pojęcie hojności, tak obficie poparte wersetami. Bracia i siostry dowiedzieli się już o istnieniu hojności popartej czynem, nadszedł więc czas by uwrażliwić ich na istnienie hojności równie istotnej, popartej pieniądzem. Jakże naglącej w czasach gdy Strażnice stawały się chude niczym po przejściu jeźdźca głodu, zaś przegrane procesy i idące w ślad za nimi odszkodowania zwiastowały dalsze trudności. Należało temu w miarę możliwości przeciwdziałać, bo przecież wszystkim leży na sercu, by Organizacja w dalszym ciągu działała prężnie.
Rozważono więc z uwagą przykład króla Salomona, który wzniósł świątynię jerozolimską nie żałując najdroższych materiałów, wspomniano wdowę, która wrzuciła ostatni grosz na owej świątyni potrzeby; a i pamiętać należy, że rezydująca tamże arka przymierza też była na bogato!
Co ciekawe, tematyka jesiennego zgromadzenia korespondowała z zaczerpniętym z Ewangelii hasłem zgromadzenia letniego: „Ze swego niedostatku wrzucajmy wszystko co mamy!”, podczas którego serca wielu zawojował dramat biblijny poświęcony wspomnianej wyżej przypowieści o wdowim groszu. Dwójka nowożytnych bohaterów dramatu – siostra Grażyna i brat Janusz zamierzają wrzucić datek na utrzymanie sali królestwa. Lecz gdy przychodzi do wyboru kwoty Grażyna potępia męża za rzekomo nadmierną hojność, mówiąc:
- Trzeba dzieciom podręczniki do szkoły kupić, do tego chłody nadciągają, a ty obuwia zimowego nie masz, wrzuć połowę.
- Grażyna, co ty mówisz?! - zganił zrzędliwą małżonkę brat Janusz - Mamy oszczędzać na Organizacji? Ona potrzebuje tych pieniędzy bardziej niż my. Dzieciom się kupi używane podręczniki, jak zwykle. A ja do butów jesiennych waty napcham, uszczelnię i jeszcze jeden sezon przechodzę. Poradzimy sobie; a już na pewno jeśli będziemy stawiać sprawy Królestwa na pierwszym miejscu!
Po czym Janusz zaczyna opowiadać żonie budującą anegdotę o wdowim groszu przenoszącą widownię do czasów Jezusa. Przypowieść kongresowa jest oczywiście wzbogacona o niezbędny happy end którego w Ewangeliach braknie, a w którym to na wdowę po jej akcie spadają liczne błogosławieństwa i pomoc ze strony współwyznawców, skutkiem czego na końcu dramatu żyje dużo lepiej niżeli na jego początku, podobnie zresztą jak i bohaterowie współcześni, którzy zdecydowali się zainwestować w „lokatę niebiańską”.
Tak to kołem toczyła się tematyka obu zgromadzeń. Tymczasem na jesiennym ostatni punkt pierwszej części zgromadzenia dobiegł już końca. Nadeszła przerwa i bracia poczęli udawać się do kafeterii, by pokrzepić się pożywnym posiłkiem i budującym wzajemnym towarzystwem.

VIII

W kafeterii pachniało ogórkami kiszonymi, kawą z termosów i wędliną. Stojący przy stolikach świadkowie jedli, pili i swobodnie konwersowali z współwyznawcami. Siostra Żaneta z zapałem częstowała brata Bogumiła kolejnymi kawałkami placka z konfiturami, „bo przecież bardzo lubi”,a ów starał się z całą serdeczną stanowczością wymawiać od owej uprzejmości, bo tak po prawdzie, to rzygał już tymi konfiturami. Odkąd razu jednego przy stojaku wymsknęło mu się do siostry Żanety, że mu smakują,poczęła go nimi bezustannie zarzucać. Tym samym spełniło się na nim biblijne porzekadło, że czasem więcej szczęścia jest z dawania niż z otrzymywania.
Zachariasz przeżuwał tuszonkę, słuchając zarazem niekończącego się monologu Zuzy i zastanawiając się przy tym czy dałoby się - po popełnionej czysto teoretycznie zbrodni - pozbyć zwłok dziewczyny przerabiając je na konserwy mięsne i tym samym uniknąć sprawiedliwości. 
Paweł Bobkowski pobudzał swój depresyjny umysł kubkiem kawy, pogrążony w konwersacji z jednym z przedsiębiorczych braci, który przedstawił mu interesujący koncept wyjścia obronną ręką z trapiącego go kryzysu zawodowo-finansowego. W tym samym czasie Piotrusiem zajmowały się kuzynki, zaś Justyna kontynuowała poszukiwania mężczyzny o którym nie potrafiła - ani nawet już nie chciała – przestać myśleć.

IX

- Damian! - Justyna przeraziła się brzmieniem własnego głosu,obecną w nim tęsknotą, zdradzającą emocje i intencje z których sama nie zdawała lub też nie chciała do końca zdawać sobie sprawy. Na szczęście nie usłyszał. Wzięła się w garść, podeszła bliżej i zaczęła tym razem już wystudiowanym, niewinnym i pozbawionym podtekstów przyjacielskim tonem:
- Damian?
Odwrócił się, a ona poczuła, jak zalewa ją fala ciepła: „O cholera, faktycznie z niego takie ciacho jak mówią; spokojnie dziewczyno, rozegraj to na spokojnie!”
- Damian, pamiętasz mnie?
- Justyna! - roześmiał się serdecznie -jasne, jasne że pamiętam. Ten kongres to dla mnie jak powrót do przeszłości, wciąż spotykam starych znajomych! Przed pierwszą połową spotkałem Pawła i Piotrusia.
Na przypomnienie o istnieniu męża i syna Justyna poczuła jak uchodzi z niej nieco entuzjazmu, zaraz jednak wzięła się w garść.
- Jak ty się zmieniłeś przez te lata, Damian, i to na lepsze! A jak się odstrzeliłeś, garnitur niczego sobie!
- No, ty też… - stwierdził przez grzeczność i z udawanym entuzjazmem, ponieważ jej nadwaga połączona z wyzywającym strojem i makijażem robiły na nim ambiwalentne wrażenie.
- Ach, pochlebca z ciebie, czaruś! - roześmiała się Justyna, grożąc mu palcem. Nawet nie zauważyła przy tym, że zaczęła bawić się kosmykiem włosów. - A ty wiesz, że tę gumkę do włosów co mi kiedyś dałeś, to mam cały czas przy sobie, nawet teraz – szepnęła.
Damian poczuł, iż rozmowa zaczyna przyjmować niepokojący, surrealistyczny obrót z którego zapragnął jak najszybciej się wymiksować: „Jaka gumka, do cholery i dlaczego to ma mieć tutaj i teraz znaczenie?”
- Naprawdę, świetnie cię widzieć, Justyna. Musimy się koniecznie umówić jednego dnia na obiad...to znaczy ja i wasza rodzina. A teraz wybacz, muszę lecieć, mam wykład po przerwie i muszę coś jeszcze powtórzyć, trzymaj się!
Obserwując jak odchodzi żwawym kocim krokiem Justyna westchnęła. Istotnie, muszą się pewnego wieczoru umówić na kolację...

X

Po przerwie mielono te same tematy co przed przerwą, jednak z większym zmęczeniem zarówno ze strony mówców, jak i słuchaczy. Niejeden brat lub siostra oddawali się przesadnemu i wielokrotnemu studiowaniu programu, odliczając minuty do końca kolejnych części zgromadzenia, wiodących nieuchronnie ku modlitwie końcowej. Niektórzy urządzali sobie nieuzasadnione i przedłużone wycieczki do toalety, inni rysowali w przeznaczonych do notowania zeszytach. Jeszcze inni – ci bardziej bezwstydni - drzemali ukradkiem. Słowem dało się wyczuć, że zgromadzenie ciąży ku końcowi. Dlatego też wejście na mównicę brata Damiana Pawia mającego odmówić modlitwę końcową wielu przywitało z głęboko skrywaną satysfakcją. Zaś brat Damian zgodnie z wypowiedzianymi do Pawła słowami przystąpił do bicia rekordu. Pierwsze siedem minut dziękował: dziękował za zgromadzenie, za wspólne towarzystwo, za Prawdę, za Niewolnika, za wskazówki i coraz jaśniejsze światło. I gdy zdawało się, że nie ma już za co dziękować i modlitwa lada moment się zakończy, brat Damian zrobił mistrzowską woltę i dla odmiany zaczął przepraszać: za niedoskonałość, za błędy, za nieprzejawianie owoców ducha, za niewystarczające zaangażowanie w pracę pańską, za przejawianie niezależności w myślach i czynach – słowem za wszystkie potencjalne zawinione bądź niezawinione przez wiernych grzechy. Gdy wreszcie rozległ się wyczekiwany „amen” modlitwa liczyła z górą czternaście minut. Rekord został ustanowiony.
Następnie wszyscy wsiedli do samochodów i pogrążeni w rozmyślaniach wrócili do swego życia i czekających w nim codziennych smutków i radości, a także wyzwań, które szykował im nieustępliwy i podstępny los, bowiem ku zborowi nad którym pieczę sprawował Bogumił nadciągały złowieszcze czarne chmury odstępczych knowań.

Koniec epizodu drugiego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 05 Listopad, 2018, 22:47
Pierwsza :P

Kongresy zawsze uwielbiałam ;) jak to mów 6 letnia córka mojego konserwatywnego brata :' Kongres? o nie! cały weekend zmarnowany!' :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 06 Listopad, 2018, 10:07
Pamiętam, jak jako dziecko na zebraniach przedkongresowych (wtedy były tylko zgromadzenia letnie), nasłuchałam się o nadchodzącej wielkiej uczcie duchowej. Byłam wówczas na etapie czytania baśni, jak to królowie różne uczty wyprawiali i co tam podane do stołu było. Dlatego przeczekiwałam z utęsknieniem nudne ględzenie, w oczekiwaniu na przerwę oraz spodziewane na niej serwowanie pyszności. Na przerwie, udaliśmy się na teren przystadionowy, rozłożyliśmy kocyk na trawie i babcia wyciągnęła zmiętolone kanapki, pomidory, jajka na twardo i termos z herbatą... Byłam zawiedziona. Do tego rozłożyliśmy się na łączce w pobliżu szaletów, żeby mama nie musiała daleko chodzić z. Moją młodszą siostrą więc towarzyszył nam delikatnie wyczuwalny z wiatrem, czarowny aromat fekaliów zmieszany z lizolem... A były to czasy drewnianych wygódek, z wykopaną w ziemi dziurą.
Trzy długie gorące dni, spędzliśmy garbiąc się na twardych i niewygodnych ławkach, pocąc się w prażącym słońcu, osłonięci jedynie nieznacznie cieniem starego, brązowego parasola, który trzeba było trzymać, a ręce odmawiały tego już po kilku minutach. Wszystko mnie bolało i nudziłam się straszliwie. Lubiłam tylko pieśni, do których na kongresach puszczano podkład muzyczny (na zebraniach śpiewaliśmy wówczas a'capella), no i dramaty, zwłaszcza te kostiumowe. Co prawda, z racji odległości od sceny niewiele widziałam, ale zawsze, to jakaś odmiana od ględzącego godzinami na scenie faceta.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 06 Listopad, 2018, 17:19
No i za taki kontent to należy się abonament, proszę o numer konta do przelewu.

Znakomicie oddany klimat zgromadzeń lat 2003-2011, zapach ogórków i potu, ulanych kobiet i mężczyzn w rozkosznie niepasujących ubraniach, udawanej radości z wyciętych trzech dni z życia.

Strażnica chuda niczym jeździec głodu na stale zagości w moim słowniku.

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 07 Listopad, 2018, 02:06
Za dobrą rozrywkę powinna się należeć dobra zapłata. Ciekawe czy przygody brata Bogumiła mogłyby być w pełni zrozumiane przez ludzi nic niemających wspólnego z orgiem. Przydałby się odzew w tej sprawie, bo jeżeli tak, to wydana książka stałaby się pewnie popularna, bo i autor utalentowany i przygody ciekawe.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 08 Listopad, 2018, 22:11
Za dobrą rozrywkę powinna się należeć dobra zapłata. Ciekawe czy przygody brata Bogumiła mogłyby być w pełni zrozumiane przez ludzi nic niemających wspólnego z orgiem. Przydałby się odzew w tej sprawie, bo jeżeli tak, to wydana książka stałaby się pewnie popularna, bo i autor utalentowany i przygody ciekawe.
Raczej nie, przeciętny śmiertelnik nie zawraca sobie głowy takimi głupotami. Sam zawsze uważałem się za niewiadomo jak bardzo wyjątkową jednostkę, a po odejściu, gdy mówiłem że byłem sj to większość ludzi wzruszala ramionami.

Tylko śj są przekonani o swojej wyjątkowości.

Ale kupilbym chętnie książkę, gdyby wyszła

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 09 Listopad, 2018, 01:04
Ale kupilbym chętnie książkę, gdyby wyszła

Jesteś którąś z kolei osobą, która wyraża podobną gotowość. Muszę się zastanowić, bo może zrobienie redakcji i wypuszczenie jakiegoś oficjalnego, a zarazem anonimowego ebooka, to nie jest taki zły pomysł. Tyle, że aby to było sprzedawalne i by ludzie nie mieli wrażenia że wywalają kasę w błoto i zostali naciągnięci na coś co nie jest warte swej ceny, musiałbym całość ogarnąć edytorsko, redaktorsko, ogarnąć graficznie, może nawet postarać się o jakieś ilustracje. Bardzo dużo roboty. W profesjonalny druk nie będę się bawił na pewno, to mówię od razu. Jeśli ktoś chce wersję drukiem, niech da tekst do wydrukowania i oprawy albo niech wydrukuje samemu i wepnie do podpisanego segregatora. Taki minus, że będzie miał wersję na brudno, bo z tym w sumie mamy do czynienia na forum. Chyba że zechce mu się zainwestować w takiego hipotetycznie eleganckiego ebooka i na jego podstawie zrobić wydruk, to mogłoby zagrać.

Ale żeby myśleć o jakimkolwiek wydaniu najpierw musiałbym skończyć samą historię. I tak patrząc - zarówno po dynamice akcji, jak i po dynamice tego forum - dochodzę do wniosku, że na drugim sezonie się skończy. Zwyczajnie nie mam wykraczających poza ten sezon pomysłów - chyba że zacząłbym odcinać kupony i powtarzać motywy - a i coraz mniej osób czyta. To samo mówiłem przy sezonie pierwszym, więc nie będę się zapierał przy tej wizji rękami i nogami, ale na to wygląda. I dobrze, nie ma nic gorszego niż tasiemce.

No i przede wszystkim warto by ludzie, którzy byliby skłonni za to zapłacić się ujawnili, żebym w ogóle wstępnie wiedział czy jest sens zakasywać rękawy i o tym myśleć. Nie wiem, może jakąś anonimową ankietę trzeba by zrobić...Sami widzicie, takie projekty to masa roboty pod każdym względem.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 09 Listopad, 2018, 10:51
Ja bym była skłonna. Ujawniam się. I to nie tylko Bogumiła, ale ogólnie twoją twórczość, bo masz fantastyczne pióro. Lubię taki styl. Tylko, a'propos Bogumiła, musiałoby być coś ekstra, co nie ma na forum... Ebook mi odpowiada, chętnie czytuję ebooki. Jak się zdecydujesz, to wrzuć mi linka. Jako płatność, najchętniej karta kredytowa lub PayPal
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 10 Listopad, 2018, 00:28
zależy ile kosztowałby taki ebook - jak 20zł to kupię od ręki, jak 2.000zł to nie kupię.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 10 Listopad, 2018, 04:30
Haha 😊

Dobre!!! Chce wiecej 😊
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 17 Listopad, 2018, 14:53
Jeśli tak bardzo nie chcesz zostać wykryty, to uzbieraj pieniądze na wydanie książki jakoś crowdfundingowo na jakiegoś słupa ;)

Ale to szkoda zachodu IMO, ebooka nie chcę, tylko papier wchodzi w grę.

Tymczasem prośba o nowy odcinek!

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 17 Listopad, 2018, 22:17
- ... Ale najpierw powiem ci coś w sekrecie – podobno na tym zgromadzeniu będzie bity rekord.
- Rekord czego?
- No jak to czego: długości modlitwy końcowej! - stwierdził, porozumiewawczo pukając palcem w szkiełko zegarka. - Dam z siebie wszystko, stary.
:) Proste i rzetelne wytłumaczenie powodu pustosłowia i obszerności modlitw końcowych.  ;)
Serdeczne dzięki za kolejny kapitalny epizod.  :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 17 Listopad, 2018, 22:53
Ale to szkoda zachodu IMO, ebooka nie chcę, tylko papier wchodzi w grę.

Mnie też się nie chce ebooka robić. Nawet jakby 30 osób miało to kupić, to zysk - w porównaniu do czasu i kosztów jakie musiałbym ponieść by zrobione to zostało na poziomie - byłby dalece niewystarczający. Kto chce wersje papierową, niech sobie włączy drukarkę.

Tymczasem prośba o nowy odcinek!

Będzie jak tylko uporam się z innymi obowiązkami. Pisać zresztą już zacząłem. Czuwajcie.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 18 Listopad, 2018, 14:38
Czytelnicy pytają mnie o wiele rzeczy, czas bym to ja zapytał o coś czytelników.

Ciekaw jestem jak widzicie postać Bogumiła - kim jest wedle was w tej opowieści: bohaterem, antybohaterem, złoczyńcą? Jak go odbieracie?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 18 Listopad, 2018, 15:05
Dla mnie to taki Frank Underwood z HOC. Niby apoteoza wszystkiego czym przyzwoity człowiek gardzi, ale jego postać fascynuje i wciąga. Chciałoby się, żeby w końcu dostał po tyłku, ale jednocześnie po cichu kibicuje się tej postaci, żeby poszła jeszcze dalej w swoich paskudnych sprawkach i obnażyła tym więcej prawdy o systemie. Także ja mam do niego stosunek ambiwalentny :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 18 Listopad, 2018, 15:10
Bogumił dla mnie jest bohaterem, trzymam kciuki za niego!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 18 Listopad, 2018, 15:33
 :) Dla mnie Bogumił to poczciwa chłopina co najwyżej skażona genetyczną potrzebą górowania nad słabszymi masami przy jednoczesnej konieczności uległości wyższym ideom. Przy okazji brat jest Bogu miły co tylko nakręca go do rzetelnego stania na straży organizacyjnych procedur dla wyższego dobra współbraci i ku chwale Bożej Organizacji.  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 18 Listopad, 2018, 15:37
Dla mnie nie jest jednoznacznie postacią negatywną. Jest groteskowy i nie ma skrupułów, ale wierzy w doktrynę i system. Jego poglądy i zachowanie są spójne. Postać nieco przejaskrawiona, ale nie wydaje się sztuczna. Raczej jego zachowanie jast zbiorem zachowań niektórych ludzi na eksponowanych stanowiskach.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 18 Listopad, 2018, 17:30
Podzielam zdanie DeepPinkTool

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Trinity w 18 Listopad, 2018, 19:17
dla mnie to toksyczny starszy który uprzyksza życie słabszym
zmartwiłam się Bobkowskim i jego kłopotami 🤔 i Justyną która jednak wyszła za niego z wyrachowania
czemu to powiedziała? mogła tego nie robić bo Paweł jak ma łeb do i interesu to sie odkuje,
a to co powiedziała zostanie ie w nim na zawsze.
no chyba że sobie przygrucha jakąś chudą młódkę  żeby dogryść Justynie
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 19 Listopad, 2018, 00:52
Dla mnie to taki Frank Underwood z HOC. Niby apoteoza wszystkiego czym przyzwoity człowiek gardzi, ale jego postać fascynuje i wciąga. Chciałoby się, żeby w końcu dostał po tyłku, ale jednocześnie po cichu kibicuje się tej postaci, żeby poszła jeszcze dalej w swoich paskudnych sprawkach i obnażyła tym więcej prawdy o systemie. Także ja mam do niego stosunek ambiwalentny :)

dla mnie to toksyczny starszy który uprzyksza życie słabszym

Moim zdaniem Bogumił najlepiej smakuje, gdy skonfrontowany zostaje ze złem większym nawet niż on sam. Gdy mierzy się z niegodziwcami jego wady i przywary robią inne wrażenie, niż gdy wyżywa się po bogu ducha winnych świadkach. W takich momentach staje się nie złoczyńcą, lecz antybohaterem. I takim go lubię najbardziej.

Dlatego z prawdziwą radością ogłaszam, iż powoli myślę nad uświetnieniem drugiego sezonu kolejnym niekanonicznym epizodem specjalnym, a zarazem hołdem dla popkultury. Wskazówka dla ciekawych konwencji i atmosfery poniżej:

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 19 Listopad, 2018, 00:57
mnie podoba się towarzysz brat starszy walczący jednocześnie z ewolucją i z konkubinatami :) to takie teokratyczne a jednocześnie takie pezetpeerowskie :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Trinity w 19 Listopad, 2018, 07:08
miałam takiego toksyka w rodzinnym zborze
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 19 Listopad, 2018, 16:13
Jatiw- Ek-In
Brat ''Bogumił'' przedstawia się jako ''żelazna ręka'' pośród zborowego otoczenia, fanatycznie oddany ideologii, która porysowała jego osobowość, lecz nie dziwię się takiemu zachowaniu.
Poniewież również posiada wrodzone sadystyczne skłonności, które wykorzystuje na każdym kroku wyżywając się ponad otoczeniem, tworząc mikroskopijny terror w imieniu wczepionych zasad, w które z przekonaniem bezgranicznie wierzy.
Z jednej strony jest bezduszny i bezwzględny z drugiej zaś strony, komiczny w rzeczywistym życiu całkowicie zagubiony /dziki człowiek z lasu/.
Jego postawa przejawia wyraźnie dwubiegunowość i bezgraniczną zmienność, zdolny jest nawet złożyć z siebie ofiarę w imię wyznawanej szalonej idei.
Przesiąknięty jest nad wyraz wszelakim do absurdu podejrzeniem, zwracając uwagę na wszystko, nawet na mimikę twarzy, gest czy dostrzeżony podejrzany ruch, reagując fanatycznie na sprzeciw pod jego adresem a szczególnie władzy jaką dysponuje.

Bogumił jest stworzoną postacią fikcyjną przez Ek-In, ale jak realną w postępowaniu starszaków w niejednym zborze.
Myślę, że przedstawiona historia naszego bohatera byłaby doskonałym ''Poradnikiem-Biblią'' dla  betonowych fanatyków, która by wyzwoliła jeszcze bardziej wyrafinowane metody fanatycznych działań u tych psychopatów.

Ek-In spod Twego złotego pióra zrodziła się przerażająca postać, ale jak faszynująca – taki niekończący '' świadkowski''-thriller, świetny na zbliżające się zimowe długie wieczory-pozdrawiam

 
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Zvi w 14 Grudzień, 2018, 21:24
Dobra, gdzie nowy odcinek ja się uprzejmie pytam?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 15 Grudzień, 2018, 17:34
No właśnie? Czy brat Bogumił jeszcze żyje?
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 16 Grudzień, 2018, 01:28
Będzie w styczniu, a przy bardzo dobrych wiatrach pod koniec grudnia. Póki co dużo innych obowiązków i projektów na głowie, a i samo zainteresowanie forum oraz tematyką świadków ogromnie u mnie spadło.

Ale kontynuacja na pewno będzie, skończę całość nawet jeśli nikt nie będzie czytał, bo zostawić serialu rozgrzebanego i bez epilogu nie zamierzam. U innych podobnych praktyk nie trawiłem, to i sobie na to nie pozwolę.

Zresztą nie godzi się zakończyć serial przed 28 maja, bo wtedy wypada rocznica pierwszego epizodu.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 16 Grudzień, 2018, 07:54
No właśnie? Czy brat Bogumił jeszcze żyje?
Najważniejsze, że żyje jeszcze Tato brata Bogumiła  ;)
Pomyślności Ekskluzywna Inkluzywność  :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Villa Ella w 16 Grudzień, 2018, 12:35
Będzie w styczniu, a przy bardzo dobrych wiatrach pod koniec grudnia. Póki co dużo innych obowiązków i projektów na głowie, a i samo zainteresowanie forum oraz tematyką świadków ogromnie u mnie spadło.

Ale kontynuacja na pewno będzie, skończę całość nawet jeśli nikt nie będzie czytał, bo zostawić serialu rozgrzebanego i bez epilogu nie zamierzam. U innych podobnych praktyk nie trawiłem, to i sobie na to nie pozwolę.

Zresztą nie godzi się zakończyć serial przed 28 maja, bo wtedy wypada rocznica pierwszego epizodu.
Na dobre warto czekać...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zero1 w 17 Grudzień, 2018, 00:32
Dojedź go!! Jehowa błogosławi czynom, a nie obietnicom:-D takie zdanie ze Strasznicy motywowało mnie dawno temu do pionierowania:-D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 29 Grudzień, 2018, 19:44
Będzie w styczniu, a przy bardzo dobrych wiatrach pod koniec grudnia. Póki co dużo innych obowiązków i projektów na głowie, a i samo zainteresowanie forum oraz tematyką świadków ogromnie u mnie spadło.
Ale kontynuacja na pewno będzie, skończę całość nawet jeśli nikt nie będzie czytał, bo zostawić serialu rozgrzebanego i bez epilogu nie zamierzam. U innych podobnych praktyk nie trawiłem, to i sobie na to nie pozwolę.
Zresztą nie godzi się zakończyć serial przed 28 maja, bo wtedy wypada rocznica pierwszego epizodu.
:) Trochę ostatnio wiało. Ciekaw jestem czy były to dobre wiatry?  ;)
Pozdrowienia dla Autora  :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 09 Styczeń, 2019, 11:30
Dojedź go!! Jehowa błogosławi czynom, a nie obietnicom:-D
takie zdanie ze Strasznicy motywowało mnie dawno temu do pionierowania:-D
bardzo zaciekawiło mnie kogo kazano Tobie "dojeżdżać" kiedy byłeś pionierem :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 28 Styczeń, 2019, 16:45
Będzie w styczniu, a przy bardzo dobrych wiatrach pod koniec grudnia

styczeń ma się ku końcowi - ale ExIn ma jeszcze szansę dotrzymać słowa
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 28 Styczeń, 2019, 17:10
styczeń ma się ku końcowi - ale ExIn ma jeszcze szansę dotrzymać słowa

Będzie lekka obsuwa :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: zaocznie wywalony w 28 Styczeń, 2019, 19:53
Będzie lekka obsuwa :)
:'(
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 03 Luty, 2019, 17:36
Będzie lekka obsuwa :)
:) Żeby była jasność  :) dałem lubika za "będzie" a nie za "obsuwa"  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 03 Luty, 2019, 18:37
:) Żeby była jasność  :) dałem lubika za "będzie" a nie za "obsuwa"  ;)
żeby była jasność nie napisałem nic o jasności bo uznałem to za zbyt jasne i zbyt oczywiste (że daję lubika za "będzie" a nie za "obsuwę")
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: wspaniale w 10 Luty, 2019, 14:07
Czekam :)
Nie zostawiam może komentarzy, bo nie loguję sie z komórki czy pada. Ale czekam :)
czekam na wiecej :D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 10 Luty, 2019, 18:37
Ogłoszenie:

Jutro powraca Bogumił.

Miłego wieczoru.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nikt w 11 Luty, 2019, 18:37
Bogumił , Bogumił , Bogumił. ............. miłość. ........ :o
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 11 Luty, 2019, 21:39
... ach ten delikatny dreszczyk oczekiwania na kolejne przygody naszego starca B.  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 11 Luty, 2019, 21:48
Będzie w okolicach północy, więc proszę czekać cierpliwie :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 12 Luty, 2019, 00:09
Brat Bogumił - sezon 2

Epizod 3

I

Do stolika przy którym siedzieli Hubert, Andżela i ich kamerzysta, Maks, podano kebaby. Hubert kontynuował przerwaną wypowiedź:
- Tak więc ten facet  obiecał, że będzie nas sponsorował o ile tylko w naszych programach skupimy się na pewnym konkretnym starszym, Bogumile Koźle.
- O jakiej kwocie całościowo mówimy? - nie dowierzał Maks. Okazje takie jak ta o której opowiadał właśnie Hubert, widywał dotąd jedynie w amerykańskich filmach.
Hubert wymienił kwotę. O połowę niższą niż miała być w rzeczywistości, bo drugą połowę zamierzał zagarnąć dla siebie. Ale nawet ta połówka zrobiła na współpracownikach wrażenie.
- Pamiętajcie: kasa będzie wpłacana ratami, w miarę jak będziemy wykonywać to, o co prosi. Ruszamy od przyszłego tygodnia. W ramach cyklu: "Poznaj odstępcę" przedstawimy widzom odstępczynię ze zboru Bogumiła z którą zdołałem już nawiązać kontakt. W trakcie programu niby to przypadkiem skierujemy rozmowę na jego osobę, a później będziemy temat ciągnąć z programu na program, ale tak żeby nie wyglądało na zaplanowaną nagonkę, a na coś co wyszło zupełnie spontanicznie i teraz kula się samo...
- A kim jest ten cały Sponsor i czemu mu aż tak zależy na tym starszym; to jakiś szukający zemsty odstępca, wykluczony? Rozumiem, że można do starszych mieć pretensję, czasem wręcz przez całe życie, ale gdy w grę wchodzi kasa i zaangażowanie mediów, wygląda mi to na grubszą obsesję – stwierdziła Andżela.
- Nie wiem, nie wnikam i wiedzieć nie chcę – uciął Hubert – Ważne, że zaliczka wpłynęła zgodnie z zapowiedzią. Kimkolwiek jest ten gość, nie robi sobie jaj. I mnie to pasuje, tak czy siak nawijamy co tydzień o Organizacji, więc czemu przy okazji  konkretniej nie dorobić?
Zgodzili się, nadal niedowierzając, po czym zabrali się za kebaby.

II

Bogumił wziął solidnego gryza kiełbasy: naczosnkowana, ziołowa, aromatyczna; bardzo dobra. Niby nie powinien o tej porze podjadać, ale cóż poradzić na nagły stres? Odstępcy o nim video w internecie nagrali i wysłali na numer jego tableta z zastrzeżonego; z pozdrowieniami! Tak się tym zdenerwował, że aż musiał odreagować i teraz gniewnie chrupał flaka. 
„A to świnie tarzające się we własnych wymiocinach - pomyślał ze współczuciem właściwym dojrzałemu duchowo starszemu – nie dość, że na własne życzenie wyskoczyli z arki, to teraz jeszcze bunt chcą na pokładzie wszcząć, załogę skłócić, o niedoczekanie!”
Kliknął w linka i przeszedł na stronę znanego internetowego portalu z materiałami video. Ostatnio zaczął ogarniać technikę nieco lepiej. Zachariasz go poduczył, bo nie można tak z mównicy tydzień w tydzień nauczać o konieczności oszczędzania na druku i korzystania z tabletów, a samemu być pod tym względem ignorantem, starszy musi dawać przykład!
Bogumił kliknął ikonkę play, program ruszył.
Na początek czołówka, melodyjka niczym ze śpiewnika teokratycznego, ale zniekształcona, kiczowata. Następnie na ekran wjeżdża wieżyczka bliźniaczo podobna do tej Towarzystwa. Wieżyczka przekrzywia się efektownie, jakby zaraz miała upaść, a pod nią materializuje się tytuł: "Krzywa Wieża".
"Z tych odstępców takie nieudaczniki, że nawet za rydwanem nadążyć nie potrafią! – ucieszył się w myślach Bogumił – przecież dawno już symbol zmieniony na JW.ORG".
Trzy fotele, prosty stolik, pod ścianą makietka owej "niby teokratycznej wieżyczki". Prywatne mieszkanie przystosowane na potrzeby nagrania, nic więcej.
"Amatorka jak się patrzy! - ogarnęło go kolejne poczucie zadowolenia – budżetu nie mają, umiejętności też nie, a i błogosławieństwa brak. Dla odmiany jak Towarzystwo zrobi kolejny odcinek o Piotrusiu, to wygląda jakby sam Disney nakręcił. Taka jakość, że aż szczęki opadają, zarówno dzieciom jak i dorosłym!" 
- Witajcie ponownie, drodzy EXowie! Z tej strony Hubert Wodzirejski...
- I Andżela Cnotkowska.
- A naszym gościem jest dzisiaj jak widzicie ta oto piękna odstępczyni, Milena!
Bogumił rozdziawił japę wpatrzony w ekran tableta – Milena, pamiętał ją, był przewodniczącym komitetu na którym ją przed pięciu laty wykluczono!
Milena skinęła głową. Nie chciała na potrzeby programu ukrywać twarzy, ale też nie odczuwała pragnienia podzielenia się na wizji własnym nazwiskiem oraz nazwą zboru do którego przynależała.Wychodziła z założenia, że kto ma wiedzieć, ten będzie ją kojarzył, a całej reszcie nie należy ułatwiać zadania, choć w erze mediów społecznościowych i tak nie da się ukryć i kto chce, ten wreszcie znajdzie.
Rozmowa najpierw dotyczyła ogólników: ile lat jest w odstępstwie? Urodzona w prawdzie czy prawdę poznała? Jakie ma w związku z życiem teokratycznym wspomnienia? Aż w końcu padło kluczowe pytanie:
- A nie chciałabyś się z nami podzielić przebiegiem twojego przebudzenia, momentem w którym poznałaś prawdę o prawdzie?
- To był stopniowy proces, który na dobre rozpoczął się po moim wykluczeniu. Wcześniej wciąż jeszcze wierzyłam w Jehowę i Organizację, a za wszelkie wątpliwości czy też uchybienia względem organizacyjnej moralności obwiniałam wyłącznie siebie, do samego końca. Niebagatelną rolę w moim procesie przebudzenia odegrał komitet sądowniczy i jego przewodniczący, Bogumił K. W sumie jestem mu dziś za to wdzięczna, gdyby nie jego postawa, to kto wie, może nadal byłabym w Organizacji.
Bogumił z furią odgryzł kawał kiełbachy i mielił w ustach z nieskrywaną zawiścią. Oj, pamiętał Milenę, nieskazitelna to ona nie była. A że teraz szlaja się po odstępczych szczujniach i nadaje na lud boży oraz na niego osobiście. A to tyko potwierdza, że dobrze na komitecie wyczuł z kim ma do czynienia i słusznie zrobił wywalając ją pomimo skruchy.
- Wpadłam w tak zwane złe towarzystwo – tłumaczyła Milena – znaczy tak z pewnością określiliby je świadkowie. Grupa chłopaków i dziewcząt z mojego liceum, bardzo imprezowi. Zaczęłam imprezować wraz z nimi, popalać papierosy...
- O proszę, zaczyna się, o to właśnie chodzi – mruknął Bogumił.
- Aż w końcu ktoś "życzliwy" zauważył mnie i doniósł gronu starszych. Zorganizowano komitet...
- Na czele którego stał Bogumił K.? - dopytywała Andżela.
- Tak, Bogumił K. Były funkcjonariusz SB, o którym w zborze szeptano, że po komunie został negatywnie zweryfikowany i musiał rozstać się ze służbą. Wcześniej podobno ostro sobie używał na opozycjonistach pałą. W ogóle to taka trochę stereotypowa figura starszego, mówię wam, gdybyście tylko zobaczyli tego jego wąsa...A przy tym socjopata chory na władzę, nie przepuszczający żadnej okazji, by kogoś upomnieć lub zgnoić. A gnoi zwłaszcza tych, którzy mu się w jakikolwiek sposób przeciwstawiają, pamiętliwy jest. Organizacja dała mu poniekąd możliwość kontynuowania kariery i wykorzystywania dotychczasowych doświadczeń i umiejętności, odnalazł się w niej. Małostkowy prostak pozbawiony manier, taktu, wiedzy. Typowy aparatczyk systemu totalitarnego. Jak usłyszałam, że będzie przewodniczącym mojego komitetu, to od razu wiedziałam, jaki będzie wynik...
- Jakby się nie grzeszyło – wymamrotał z pełnymi ustami Bogumił – to by komitetu nie było!
Dalej wywiad potoczył się już nieco bardziej w stronę życia w odstępstwie i Bogumiła nie wspominano. Ale gdy program dobiegał końca Hubert pożegnał się z widzami zapowiadając, że w następnym odcinku chcą się przyjrzeć bliżej kwestii samowolek starszych. I jeśli ktoś chciałby się podzielić informacjami na temat wątpliwej moralnie bądź prawnie działalności Bogumiła K. lub jakiegokolwiek innego starszego, niech wyśle im wiadomość lub zostawi komentarz pod materiałem.
"Oj, komentarz to ja wam zaraz wysmaruję, możecie być pewni! – zapalił się do dzieła Bogumił. – Po lasach, po klubach latała, papierosy paliła, ze światusami się bratała, a to zawsze zaledwie wierzchołek góry lodowej. Teraz natomiast współczucia się zachciało i gwiazdorzy w telewizji, łzy krokodyle wylewa, zamiast się pod ziemię zapaść ze wstydu. I jeszcze haków chcą na mnie szukać! Powodzenia, niech no znajdą choć jedną osobę, która mogłaby mieć na mnie haki..."
Po czym Bogumił coś sobie przypomniał, zerwał się z krzesła, wciągnął na siebie płaszcz i wyleciał z mieszkania jak oparzony.
 
III

To był pierwszy raz, gdy Maciej Kundelek wybrał się na dłużej w miejsce publiczne ze swoim sekretnym kochankiem, Klaudiuszem. Wybrał restaurację na obrzeżach miasta i przez pierwsze pół godziny faktycznie było nieźle, gości niewielu i żadnego z nich nie kojarzył. Stopniowo się odprężał, uspokajał...aż nagle na salę weszli braterstwo Grażyna i Janusz Cegiełka, zajmując miejsce ledwie kilka stolików od nich! Maciejowi momentalnie żołądek podjechał do gardła. Zapragnął ukryć się za kartą dań i przesiedzieć tak cały wieczór, aż sobie pójdą. Ale menu już dawno zabrane, zaraz mają przynosić potrawy. Co tu robić żeby z jednej strony nie dać się zdemaskować, a z drugiej nie wyjść na wariata i nie zrazić Klaudiusza, który właśnie  monologował na tematy polityczne? Tymczasem siostra Grażyna też miała wiele do powiedzenia, jak zwykle zresztą, a mimowolnym odbiorcą jej wynurzeń pozostawał mąż.
- I ja jej wtedy mówię: wybacz Kryśka, ale twojemu Stefkowi to by u mojego chłopa na budowie nawet cegieł mu nie dali nosić. I w kwestii budowy sal niech się lepiej nie wypowiada, bo pojęcia zielonego nie ma. Wszyscy w zborze wiedzą, że fachowiec jest jeden! Tak jej właśnie powiedziałam. I się obraziła. Ale ważne, że swoje powiedziałam!
Janusz, człowiek spokojny, introwertyczny i unikający konfliktów, przez lata wspólnego pożycia nauczył się niezbędnej sztuki ignorowania małżonki tak, by nie zdawała sobie z tego sprawy. Gdy tylko zaczynała mówić, wpatrywał się w pieprzyk na jej czole, traktując go niczym rekwizyt medytacyjny. Spojrzenie w oczy mogłoby niepotrzebnie sprowokować ją do dalszego gadulstwa i nie daj boże, zadawania pytań. A tak niby słuchał, niby patrzył, a tak naprawdę odpływał w swój własny świat. Do królestwa wewnętrznej ciszy, gdzie siedział w łódce i łowił ryby, a wokół staw, spokój i sielanka.
- Proszę pana – powiedziała z zaangażowaniem Grażyna gdy kelner przyniósł im menu – ja bym zjadła coś takiego, żeby było sezonowe, modnie i fit, takiego coś bym zjadła! Bo dla mnie wyjście do restauracji to nie jest po to, żeby się za przeproszeniem nażreć, ja do restauracji wychodzę jak do teatru, do opery... po doznania przychodzę!
Kelner kiwał głową, uśmiechał się i po kilku minutach konwersacji zdołał zaproponować coś, co zaspokoiło wygórowane oczekiwania Grażyny. Janusz podobnego problemu nie miał, w mig zdecydował się na kotlet schabowy z dodatkami.
- Janusz, jaki ty jesteś przyziemny, przewidywalny! - wierciła dziurę w brzuchu Grażyna – I nudny do tego! Do restauracji specjalnie wyszliśmy, żeby czegoś nowego próbować, a ty chcesz kotleta? Kotleta to ci zawsze mogę w domu rozbić. Czemu czegoś nowego nie spróbujesz, stać cię przecież, świata ciekaw nie jesteś? Coś orientalnego raz byś posmakował, sushi chociażby...
Janusz w milczeniu nieznacznie kiwał głową, wpatrując się w pieprzyk na czole żony. Marzyło mu się, że to czerniak złośliwy.
Tymczasem Klaudiusz zauważył nagłe zdenerwowanie Macieja i jego ukradkowe zerkanie ku pobliskiemu stolikowi. Nachylił się ku niemu:
- Znasz ich?
- Tak, to mój szef. Robię w jego firmie budowlanej. I jest coś jeszcze – Maciej przełknął ślinę – należymy do tego samego...zboru protestanckiego. Jeśli mnie teraz nakryje...
- To co?
- To długa historia. W każdym razie wszystko może się wydać tak czy siak, bo jeden facet stamtąd ma zdjęcia jak byłem w klubie i teraz mnie szantażuje. Zresztą ma całą szafkę haków na innych ludzi, mówię ci. Ktoś powinien mu ją kiedyś ukraść i spalić te akta w lesie, tak jak palono teczki TW...
- Ni cholery nie nadążam za tym co mi teraz mówisz – Klaudiusz uśmiechnął się szeroko - ale twój pomysł cholernie mi się spodobał. Opowiedz wszystko, od początku. A zwłaszcza o co biega z tymi teczkami.
Maciej westchnął. I zaczął opowiadać.

IV

Gdy zadzwonił dzwonek do drzwi przebrany w szlafrok i papucie Cyprian Czubiński oderwał wzrok od ekranu monitora. Bezgłośnie podszedł do drzwi, uchylił judasza...i nie dał wiary temu co zobaczył po drugiej stronie. Po krótkiej chwili bicia się z własnymi myślami, otworzył drzwi. Na ganku stał...Bogumił Kozioł!
- Grono starszych podjęło decyzję o przyłączeniu cię! – walnął prosto z mostu. - Komunikat zostanie ogłoszony na najbliższym zebraniu.
Cyprian rozdziawił japę w geście niedowierzania:
"To musi być sen, ale cóż za realizm".
- Tylko pamiętaj, że teraz, odkąd na powrót będziesz chwalcą Jehowy, nie możesz dawać żadnego powodu do zgorszenia. Żadnego szemrania, żadnego babrania się w datach, żadnych własnych mądrości i interpretacji, wszystko ma być po linii Niewolnika. I oczywiście trzymasz ze zborem i braćmi na dobre i na złe: lepszy najgorszy brat niż najlepszy światus, pamiętaj!
Po czym Bogumił odwrócił się na pięcie i odszedł bez pożegnania.
Cyprian zamknął drzwi, wrócił do pokoju, zasiadł przed ekranem monitora, po czym kliknął ikonkę play:
-  I jeśli chcielibyście podzielić informacjami na temat wątpliwej moralnie lub prawnie działalności Bogumiła K. lub jakiegokolwiek innego starszego – zachęcał Hubert – wyślijcie nam prywatną wiadomość lub napiszcie komentarz pod tym materiałem. Na pewno się z wami skontaktujemy.
Cyprian kliknął przycisk: "wyślij prywatną wiadomość".

Koniec epizodu trzeciego
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 12 Luty, 2019, 00:13
Ek-In -chwali się, dotrzymałeś słowa- jestem pod wrażeniem Twojego kolejnego eposu ''św. Bogumiła""
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 12 Luty, 2019, 00:32
Wygląda na to, że Paweł w końcu ruszył głową. Zapowiada się interesująco. Do tej pory Bogumił był zawsze górą, ciekawe jak będzie tym razem.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 12 Luty, 2019, 00:42
odcinek ciekawy
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 12 Luty, 2019, 14:23
6/10

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 13 Luty, 2019, 15:45
Odcinek średni drogi autorze :( sorry za szczerość, ale największej fance ;) może ujdzie ta krytyka na sucho ;) Nie wiem czy wynika to z długiej przerwy w pisaniu, podczas której oczekiwania mocno wzrosły, czy po prostu odcinek nie jest napisany w tak lekkim stylu jak zwykle i mi się po prostu..dłużył. Dla mnie też 6/10...ale nadal liczę na nieskończoną wenę autora i powrót do formy pisarskiej w kolejnym odcinku :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 13 Luty, 2019, 21:06
Najwyraźniej potencjał historii się wyczerpał.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 13 Luty, 2019, 21:13
Ja natomiast napiszę, że odcinek bardzo mi się podobał. To tak jak z dobrą płytą rockową nie zniósłbym ciągłej napierdalanki od pierwszego do ostatniego numeru. Tak i tutaj... przeczytałem i apetyt na kolejne epizody mam...  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 13 Luty, 2019, 21:19
Najwyraźniej potencjał historii się wyczerpał.
[/b][/size]
Historia nie zakończona więc w ocenie całości może być 10/10. Dawaj więc kolejny odcinek i zakończenie. W epilogu wąsaty brat Bogumił powinien zostać dojechany ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nikt w 14 Luty, 2019, 00:24
A ja się powtórzę Bogumił. .......
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 14 Luty, 2019, 00:31
bardzo podoba mi się Bogumił oglądający odstępcze strony internetowe...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: ewa11 w 14 Luty, 2019, 11:57
Wygląda na to, że Paweł w końcu ruszył głową.
Paweł, Paweł, Paweł!!!
Mi też się odcinek podobał. Wygląda na to, że Paweł przestał pozwalać robić z siebie ofiarę losu. Lubię to. :) Natomiast nie lubię ludzi, którzy pozwalają ciągle jeździć po sobie jak po łysej kobyle. Nie lubię ludzi bez charakteru.

No ale pożyjemy - zobaczymy, jak się historia rozwinie. Nie chcę nic sugerować autorowi.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Caecus w 16 Luty, 2019, 04:54
Autora uprasza się o mniejsze odstępy czasowe pomiędzy kolejnymi odcinkami! Brawo za ten odcinek. Trzyma w napięciu!
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Safari w 19 Luty, 2019, 12:55
Mnie tez sie podobalo!!! 😀 Czekam na wiecej 😀😀😀😀
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Snowid w 08 Marzec, 2019, 21:54
Dobra, dwa tygodnie minęły, prosimy o nowy odcinek!

Sent from my Redmi 3 using Tapatalk

Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 01 Maj, 2019, 08:47
 :) Kronikarzu Brata Bogumiła  :) ... no ileż można czekać  ;)
... no bardzo prosimy
... pliss  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 13 Styczeń, 2020, 14:33
He'll Be Back....

SOON
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: lukier w 13 Styczeń, 2020, 14:41
A miałam już nie wchodzić na forum :P
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 13 Styczeń, 2020, 14:48
 :) Pozostaje mieć nadzieję, że powrót B.B. nastąpi wcześniej niż obiecywany przez JW Armagedon i Nowy Świat.  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 28 Luty, 2020, 17:15
 :) Pozdrowienia dla brata Bogumiła  :D no i oczywiście Ekskluzywnej Inkluzywności  :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 23 Lipiec, 2021, 11:11
Kiedyś to było...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 23 Lipiec, 2021, 13:01
Kiedyś to było...

Dziś o 11:11 w wątku "Brat Bogumił - the series" wpis  użytkownika Ekskluzywna Inkluzywność. Aż serce szybciej zabiło... tymczasem zaparzam herbatkę z dziurawca i staram się spokojnie czekać...  ;)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 23 Lipiec, 2021, 14:16
ciekaw jestem jak Brat Bogumił znosi epidemię koronawirusa :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 23 Lipiec, 2021, 14:47
(mtg): Jak mnie słuchy doszły to brat Bogumił, nadal leży pod ''respiratorem'' i tylko czeka na armagedon, po lekarskim konsylium poinformowano go, że obmurowało mu prawie drugie płuco i zaraza atakuje lewą półkulę mózgu, więc br. Bogumił głośno wypowiada zaklęcia do ''Dżechowy'', że na oddziale dujże chodzą w maseczkach to dodatkowo przymusowo zakładają nauszniki aby nie słuchać szalonych krzyków pacjenta.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Ekskluzywna Inkluzywność w 24 Lipiec, 2021, 16:59
Brat Bogumił bardzo sobie chwali pandemię i obostrzenia, ponieważ czuje się w takich realiach swojsko, po części jak w Polsce Ludowej, a po części jak w Organizacji. Wie też, że szczepionki, paszporty, lockdowny i szczucie na siebie grup społecznych przez polityków i media nie skończą się nigdy, bo są częścią opracowywanego globalnego systemu kontroli w duchu orwellowskim, co jako zwolennik skutecznych autorytaryzmów podziwia.
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 24 Lipiec, 2021, 18:17
(mtg): Nie warto słuchać ploteczek cioteczek, ocz wiadomość od  samego Twórcy "Pinokia"  >:D
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 24 Lipiec, 2021, 18:59
prosimy o kolejny (tym razem epidemiczny) odcinek serialu...
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: sawaszi w 24 Lipiec, 2021, 20:57
z dreszczykiem emocji i straconej miłości orgowej w tle
-takie  coś w stylu 'trrillera i hard - arlekina' w jednym opowiadaniu  - co by ściskało za serce i gardło  :P
Postaraj się i twórz E I  :)
Tytuł: Odp: Brat Bogumił - the series
Wiadomość wysłana przez: Vog w 09 Sierpień, 2021, 11:33
Czy tylko ja czekam aż bratu Bogumiłowi powinie się noga?   ^-^