Na tablicach ogłoszeń Sal Królestwa w tym tygodniu zawisł nowy list do wszystkich zborów: http://wtsarchive.com/letter/20160515-p_dot-broszury-odpowiedzi-na-10-pytan-mlodych-ludzi

Broszura o której mowa to generalnie nic nowego - przeklejenie tekstów z "Młodzi ludzie pytają" i artykułów z Przebudźcie się w nowej, krótszej formie. Zainteresowało mnie jednak pytanie:

"8. Co trzeba wiedzieć o przestępstwach seksualnych"

Czyżby WTS poszedł po rozum do głowy? Czy wreszcie postawiono na edukację ludzi jak należy się zachowywać w obliczu molestowania seksualnego? Zobaczmy:

DLACZEGO POŚWIĘCIĆ TEMU UWAGĘ

Co roku miliony ludzi pada ofiarą gwałtu lub innych nadużyć seksualnych i jak wynika z badań, najczęściej są to ludzie młodzi

(...)

Niektórzy młodzi, jak Annette, są napastowani przez nieznajomego. Inni przez kogoś, kogo znają, nawet przez członka rodziny. Natalie miała zaledwie 10 lat, gdy została wykorzystana przez nastolatka mieszkającego w pobliżu. Wyznaje: „Byłam tak przerażona i zawstydzona, że z początku nikomu o tym nie powiedziałam".

Hm... wygląda obiecująco! Przyznają, że są to często na tyle wstydliwe tematy, że ofiary boją się o nich komukolwiek mówić. Zobaczmy dalej:

PRZERWIJ MILCZENIE

W Biblii czytamy, że gdy prawy Hiob przeżywał skrajną udrękę, oświadczył: „Będę mówił w goryczy swej duszy!” (Hioba 10:1). Warto, żebyś postąpiła podobnie. Zwierzenie się komuś zaufanemu może pomóc ci się pozbierać i uwolnić od przytłaczających uczuć.

Przekonała się o tym Annette. Wspomina: „Przyjaciółka zachęciła mnie, żebym porozmawiała z dwoma starszymi z mojego zboru. Cieszę się, że to zrobiłam. Spotkali się ze mną kilka razy i powiedzieli mi dokładnie to, czego potrzebowałam — że nie jestem odpowiedzialna za to, co się zdarzyło. Nie było w tym ani trochę mojej winy”.

Natalie, która zwierzyła się rodzicom, przyznaje: „Okazali się dla mnie ogromnym wsparciem. Pod wpływem ich zachęt otworzyłam się i wyrzuciłam z siebie tłumiony smutek i gniew”.

Dziewczyna ta znalazła też pocieszenie w modlitwie. Mówi: „Rozmowa z Bogiem bardzo mi pomagała, zwłaszcza wtedy, gdy nie potrafiłam zwierzyć się nikomu z ludzi. Kiedy się modlę, mogę swobodnie wyrażać swoje emocje. Naprawdę się wtedy wyciszam i odzyskuję spokój”.

Ty również możesz się przekonać, że jest „czas gojenia ran” (Koheleta [Kaznodziei] 3:3, Edycja Świętego Pawła). Dbaj o swoje zdrowie fizyczne i emocjonalne. Nie zapominaj o odpoczynku. A przede wszystkim polegaj na Jehowie, Bogu wszelkiego pocieszenia (2 Koryntian 1:3, 4)

... czemu ja się łudziłem, że może coś się zmieniło .

Najwyraźniej jeśli dziecko zostanie wykorzystane seksualnie, to wystarczy, że:

1. Pójdzie na policję Powie starszym
2. Powie rodzicom (zakładając, że to nie oni je wykorzystali)
3. Pomodli się

I już! Problem rozwiązany!

Czy oni się kiedykolwiek nauczą?

To jest dupokrytka.
Będą mogli oświadczać, że edukują młodzież i chronią. Będą mieli na piśmie, że mówili, że trzeba to zgłaszać. Ale oczywiście ani słowa, że na policję. Mimo wszystko uważam, że robią to, żeby ratować swój tyłek.
Po takiej lekturze odpowiedzialność jest po stronie dzieci, a oni znowu mają czyściutkie rączki.

 No tak. Tyle, że to nie młodzi popełnili przestępstwo ale inni członkowie zboru, których to starsi w myśl listów do nich pisanych chronili. Tak więc czekam na list do starszych z nowymi do nich wskazówkami. Teraz będzie, że to młodzi nie oświeceni przez ck i przez to całe zamieszanie. Sprytne naprawdę. 

No przecież jasno dziewczynka mówi, że jej to pomogło, bo bracia powiedzieli, że to nie jej wina.

Kuźva! Co to w ogóle ma znaczyć! Oczywiście ana się źle czuła nie dlatego, że została zgwałcona, tylko dlatego, że myślała, że to jej wina!!!!!!!! Chyba nie zasnę!

Przekonała się o tym Annette. Wspomina: „Przyjaciółka zachęciła mnie, żebym porozmawiała z dwoma starszymi z mojego zboru. Cieszę się, że to zrobiłam. Spotkali się ze mną kilka razy i powiedzieli mi dokładnie to, czego potrzebowałam — że nie jestem odpowiedzialna za to, co się zdarzyło. Nie było w tym ani trochę mojej winy”.

No k**** mać! Brak mi lepszych słów, widocznie jestem ograniczony....

Czytałam tę broszurkę i też rzucił mi się w oczy ten punkt.
Dziewczyna cieszy się, że to nie jej wina. Czy może być coś bardziej mrożącego krew w żyłach niż to stwierdzenie? Tzn. że co myślała wcześniej? (Naiwne pytanie wiem.)

Jakoś broszura nic nie wspomina o zasadzie dwóch świadków. Odchodzi się od niej? Czy ktoś jest na tyle zorientowany i mógłby powiedzieć coś, jak to działa w praktyce (nie tylko przy przest. seksualnych). Faktycznie tego wymagają?

Jakoś broszura nic nie wspomina o zasadzie dwóch świadków. Odchodzi się od niej? Czy ktoś jest na tyle zorientowany i mógłby powiedzieć coś, jak to działa w praktyce (nie tylko przy przest. seksualnych). Faktycznie tego wymagają?

List do gron starszych z 1 października 2012:

Oceniając dowody na wewnętrzne potrzeby zborowe, muszą jednak pamiętać o wyraźnej zasadzie biblijnej: „Nie może jeden świadek wystąpić przeciwko człowiekowi w związku z jakimś przewinieniem lub jakimś grzechem (...). Sprawa ta ma zostać potwierdzona ustami dwóch świadków lub ustami trzech świadków” (Powt. Pr. 19:15). Wymóg uzyskania potwierdzenia dwóch lub trzech świadków powtórzył Jezus (Mat. 18:16). Dlatego chociaż starsi badają każde oskarżenie, Pismo Święte nie daje im prawa do podejmowania jakichkolwiek działań w zborze bez przyznania się do winy albo zeznań dwóch lub trzech wiarygodnych świadków.

Tej zasady nadal się kurczowo trzymają (również w przypadku innych "grzechów"). Potwierdził to Geoffrey Jackson podczas zeznawania przed komisją w Australii w zeszłym roku.