Elohim to fleksyjnie rzeczywiście liczba mnoga (od Eloah - to kolejne z określeń Boga pojawia się w liczbie pojedynczej w ST także). Jednak kiedy odnosi się do Boga Izraela zawsze oznacza jednego Boga. Wiemy to stąd, że czasowniki, przymiotniki czy zaimki przy nim stojące są fleksyjnie w liczbie pojedynczej. Różnie bywa to wyjaśniane: 1) jako wyjątek; 2) jako pluralis maiestaticus, tj. używanie liczby mnogiej na określanie kogoś, kto jest pojedynczy w celu podkreślenia jego godności, dostojeństwa (Adonay to też liczba mnoga!); 3) w niektórych wypadkach (zwłaszcza w przypadku tzw. cohortatiwu, kiedy Bóg mówi o sobie samym: uczyńmy, zstąpmy itp. itd.) jako pluralis deliberationis, tj. taką formę stylistyczną, która wyraża naradę z samym sobą, głębokie zastanowieniem się nad dalszym postępowaniem.
