Kobieta Gertrude Seibert (błędnie czasem pisane Siebert) spowodowała wydanie Dokonanej Tajemnicy
„[Słowa z przemowy G. Fishera z 14.10 1917 r.] Jedna z drogich sióstr znajdowała się w Scranton – Siostra Siebert. Ponieważ ukończyłem Ezechiela, mówiono wszędzie iż znam Ezechiela, chociaż go w samej rzeczy nie rozumiałem. Brat Woodworth wiedział bardzo dużo z objawienia. Siostra Siebert rzekła do mnie: »Usiądź i wytłómacz mi Ezechiela.« Gdyby mnie prosiła o jaką inną niemożliwą rzecz, to nie czyniłbym jej może z tak wielką niechęcią. Otwarłem Biblię przy końcu i to, co Brat Russell mówił, otwarło mi drzwi do rozdziału pierwszego a to objaśnienie które był powiedział, odnosiło się do wielkiej rozpostartej chmury, która miała oznaczać czas ucisku. Ilekroć razy przeglądam ten rozdział, nigdy jednak tego nie zauważyłem. W każdym razie była to tylko sugestya i nic więcej. Usiadłem i zacząłem tłómaczyć rozdział, tak, jak on przedstawia się w książce. Przedtem nigdy go nie rozumiałem. Nic nadprzyrodzonego w tem niema. To, co Brat Russell napisał, rzuciło dostateczne światło na cały rozdział. Była to myśl przewodnia całej książki (...)
Sposób, w jaki się to zaczęło był mniej więcej taki. Siostra Siebert przybyła do Brooklyna i powiedziała komitetowi Wykonawczemu, że dwaj bracia wiedzą cośkolwiek z Objawienia i Ezechiela a Komitet Wykonawczy poprosił Brata Woodworth i Brata Fishera, aby przedstawili o ile możności tak tą sprawę, aby ona wiązała się z inną. Takie było zlecenie. I oto ta karta przedstawia ukończone dzieło Boga. Przedstawia także kroki przedwstępne do tego ukończonego dzieła” (Strażnica 15.10 1919 s. 307 [Souvenir Report of the Bible Student’s Convention Pittsburgh, Pa. January 2-5 1919 s. 56]).
