W roku 2017 (w angielskiej publikacji w roku 2015) Towarzystwo Strażnica znów zmieniło swoją naukę, twierdząc, że są „dwie” owczarnie:
„Wspaniały Pasterz i dwie owczarnie
(...) Wcześniej Jan Chrzciciel niczym odźwierny pokazał, że symboliczne owce podlegające Prawu powinny iść za Jezusem. Niektóre z nich – w Galilei oraz tu, w Judei – rozpoznały głos Jezusa. Dokąd ma je ‛wyprowadzić’? (...) Musi mu chodzić o to, że owce, które »wyprowadza«, mają wejść do innej owczarni. (...) Jezus poprowadzi tych, którzy tworzą »małą trzódkę«, do nowej owczarni, żeby otrzymali »życie, i to w pełnym znaczeniu tego słowa«. Bycie częścią tej grupy to niezwykłe błogosławieństwo! Jezus jednak na tym nie kończy. Zaznacza: »Mam też drugie owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić i będą słuchać mojego głosu. I będzie jedna trzoda i jeden pasterz« (Jana 10:16). Te »drugie owce« nie są »z tej owczarni«. Muszą więc pochodzić z innej owczarni niż »mała trzódka«, która odziedziczy Królestwo. Owce z tych dwóch różnych owczarni mają inną nadzieję na przyszłość” (Jezus – droga, prawda i życie 2017 [ang. 2015] rozdz. 80, s. 186).
Ten sam fragment w dawniejszej książce o Jezusie mówił o „trzech” owczarniach:
„Jezus opowiada przypowieść o trzech owczarniach i o nim, jako Dobrym Pasterzu. Pierwszą owczarnię można utożsamić z postanowieniami przymierza Prawa Mojżeszowego. (...) Jezus woła je po imieniu i wyprowadza, żeby je w końcu wpuścić do drugiej owczarni, jak sam wyjaśnia: »Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jestem drzwiami owiec«, to znaczy drzwiami nowej owczarni. Uczniowie dostają się do niej, gdy Jezus po zawarciu z nimi nowego przymierza zlewa na nich z nieba ducha świętego podczas najbliższej Pięćdziesiątnicy. (...) Mała trzódka, licząca ogółem 144 000 osób, wchodzi do tej owczarni. Ale Jezus zaznacza: »Mam i drugie owce, które nie są z tej owczarni; te również muszę przyprowadzić i będą słuchać mego głosu; i będzie jedna trzoda, jeden pasterz«. Ponieważ »drugie owce« nie są »z tej owczarni«, muszą należeć do innej, do trzeciej” (Największy ze wszystkich ludzi 1991 rozdz. 80).
Podobnie uczono tu:
„Dzięki innemu promieniowi światła uświadomiono sobie, że Jezus mówił nie o dwóch, ale o trzech owczarniach (Jana, rozdział 10). Były to: 1) owczarnia żydowska, której odźwiernym był Jan Chrzciciel, 2) owczarnia namaszczonych dziedziców Królestwa oraz 3) owczarnia »drugich owiec«, mających nadzieję ziemską (Jana 10:2, 3, 15, 16; Strażnica numer 16 z roku 1984, strony 8-17)” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 24).
