Po 4 latach wydawania Strażnicy ogłoszono:
„Na łamach czasopisma Strażnica Syjońska ówcześni badacze Pisma Świętego ogłosili, (...) że według Pisma Świętego piekło to po prostu grób (1883)” (Strażnica Rok CIX [1988] Nr 1 s. 30).
Nawoływanie do oddania się pracy dla Towarzystwa
W roku 1883 zaczęto nawoływać do pełniejszego oddania się pracy:
„Nasze utrapienia.
Jest to okres próby dla tych, do których przychodzi światło. Wydaje się, że Szatan posługuje się wszelkimi sposobami, aby przeszkodzić w dokładnym badaniu prawdy. Niektórych zapełnia interesami. Niektórym otwiera on pozornie duże szanse na sukces. Innych wypełnia obowiązkami domowymi i troskami. Wciąga wielu do drobnych reform i nalega, aby poświęcali coraz więcej czasu i energii pozornie szlachetnej pracy. Wypełnia wolny czas innych przyjemnościami towarzyskimi lub drobnymi rekreacjami i relaksem. Wszystko po to, abyśmy nie poświęcili się całkowicie najważniejszej pracy, jaką ktokolwiek kiedykolwiek miał zaszczyt wykonywać. Nadążanie za postępującym światłem będzie wymagało wielu badań. Musimy sprawdzać każde wezwanie naszych czasów zadając pytania: Czy bardziej na chwałę Bożą zrobię to, niż studiowanie Jego Słowa? Jeżeli zajdzie taka potrzeba, jak mogę to przyspieszyć, aby mieć więcej czasu na jego pracę?” (ang. Strażnica lipiec 1883 s. 512 [reprint]).
Widać, że w tej organizacji przez przeszło 140 lat, tzn. przez lata 1883-2024, nic się nie zmieniło.
Ciągle straszenie szatanem, krótkim czasem, „przychodzącym światłem”, marnowaniem czasu na wszystko inne, niż służba itp.
