Skorowidz ŚJ podaje:
*** dx86-13 Daty ***
1932:
mianowanie kierowników służby (spośród członków komitetów służby): w06 15.5 24; jv 638-639
wyłonienie komitetów służby: w06 15.2 27-28; w06 15.5 24; w02 1.7 16; ip-2 317; jv 214, 638-639
zaniechanie demokratycznego wybierania starszych i diakonów: w06 15.2 27-28; w06 15.5 24; w02 1.7 16; ip-2 317; w95 15.5 22; jv 213-214, 638-639; w87/19 15
*** w06 15.5 s. 24 ***
Od lat siedemdziesiątych XIX wieku do roku 1932 starsi i diakoni byli wybierani przez członków zboru. W roku 1932 starszych pochodzących z wyboru zastąpiono komitetem służby powoływanym przez zbór do współpracy z zamianowanym kierownikiem służby.
*** w06 15.2 ss. 27-28 ***
W roku 1932 poinformowano zbory za pośrednictwem Strażnicy, że należy zaprzestać wybierania starszych i diakonów, a zamiast nich powołać komitet służby złożony z duchowo usposobionych mężczyzn uczestniczących w publicznym głoszeniu. W ten sposób przewodnictwo powierzono braciom, którzy wysilali się w służbie, i dzięki temu działalność energiczniej ruszyła do przodu.
*** w95 15.5 s. 22 ***
Pojawiło się także pytanie, kto powinien usługiwać w zborze jako starszy lub diakon. Odrzucając rozpowszechnioną w chrześcijaństwie strukturę hierarchiczną, uznano, że słudzy ci powinni być wybierani demokratycznie, przez głosowanie członków danego zboru. Jednakże Strażnica (angielska) z 1 września oraz 15 października 1932 roku przedstawiła jaśniejsze światło i wykazała, że Pismo Święte nie popiera takiej metody. Starszych z wyboru zastąpiono więc komitetem służby, do którego należał kierownik służby wyznaczany przez Towarzystwo.
