Ray Franz jako anioł Jehowy

[Roszada]

Tekst ciekawy bo dotyczący roku 1940, choć przytoczony w roku 1975 po ang., a w latach 90. XX w. po polsku.

   Wydaje się, że R. Franz był ‘ulubieńcem’ Towarzystwa Strażnica, bo wspomina się go nawet jako 18-latka w roku 1940:

   „Znajdowaliśmy się poza miastem i byliśmy zupełnie wyczerpani, gdy nagle tuż obok zatrzymał się samochód. Znajomy głos powiedział: ‘Szybko! Wsiadajcie!’ Był to młody, dzielny pionier, Ray Franz, który uwolnił nas z rąk rozwścieczonego tłumu! (...) I znów wszyscy poczuliśmy, że to aniołowie Jehowy zasłonili nieprzyjaciołom oczy, by nie ujrzeli, jak wsiadamy do auta” („Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975” s. 88).
Ten sam tekst zawiera angielski 1975 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 187.

Czyli Jehowa posłużył się R. Franzem, którego akcja może być łączona z akcją aniołów Jehowy.

[Roszada]

Ray Franz wymieniany w publikacjach ŚJ:

jako pionier (Consolation 07.07 1941 s. 27; Consolation 10.11 1943 s. 25 - podpisał się pod krótkim artykulikiem-sprawozdaniem z terenu);

jako kończący Gilead w roku 1944 (ang. Rocznik Świadków Jehowy 1945 s. 45).

[Roszada]

Ray Franz wymieniony wśród Ordained Ministers:

ang. Rocznik Świadków Jehowy 1945 s. 37;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1946 s. 29;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1947 s. 25;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1948 s. 35;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1949 s. 37;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1950 s. 41;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1951 s. 46;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1952 s. 40;

itd. do roku 1959:

ang. Rocznik Świadków Jehowy 1959 s. 62;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1960 s. 55;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1961 s. 53;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1962 s. 58;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1963 s. 55;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1964 s. 74;
ang. Rocznik Świadków Jehowy 1965 s. 273 (o wysłaniu go do Dominikany).

ang. Strażnica 15.06 1946 s. 189;
ang. Strażnica 01.08 1949 s. 239;
ang. Strażnica 01.05 1950 s. 142;

   Oto następne słowa z roku 1950 dotyczące Raymonda Victora Franza z czasopisma Towarzystwa Strażnica:

   Brother R. V. Franz, the Branch servant, and another Gilead graduate were on hand to meet him, and by 3 a.m. they were retiring for a few hours’ rest before undertaking the busy schedule outlined for Tuesday. (ang. Strażnica 01.05 1950 s. 142).

[Roszada]

Ray Franz jako członek CK

   Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 8 s. 6 (ang. 15.01 1975 s. 60);
   ang. Strażnica 01.11 1976 s. 671-672;
   Strażnica Rok CI [1980] Nr 3 s. 18 (ang. 01.01 1979 s. 11);
   ang. „Nasza Służba Królestwa” Nr 5, 1977 s. 1;
   ang. „Nasza Służba Królestwa” Nr 8, 1980 s. 2;
   1972 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 158, 162, 164, 166-168;
   1973 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 257;
   1978 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 254;
   1980 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 159;

   „W skład Ciała Kierowniczego wchodzi obecnie osiemnastu członków, sami pomazańcy; a oto nazwiska pozostałych dziesięciu: Frederick W. Franz, Raymond V. Franz, George D. Gangas, Leo K. Greenlees, John O. Groh, Milton G. Henschel, William K. Jackson, Nathan H. Knorr, Grant Suiter i Lyman A. Swingle” (Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 8 s. 6, art. „Ciało Kierownicze Świadków Jehowy w powiększonym składzie”);

   He was followed by Raymond Franz, who himself had attended Gilead School and served some twenty years in foreign assignments. He urged following the cultured and highly educated apostle Paul, who learned to be content regardless of circumstances. Like Paul, the Gilead graduates may well be called upon to bear the ‘brand marks of Christ’ due to hardships and persecution. (ang. Strażnica 01.11 1976 s. 671-672);

   Recently Raymond Franz returned from a zone trip to Brazil, Argentina, Paraguay, Uruguay and Chile. He reported that the 123 members of the Bethel family in São Paulo, Brazil, find that their once-spacious factory and office facilities are now pressed to capacity. Interest in the Kingdom message is great in that part of the field, over 210,000 attending their recent series of district assemblies. The thirty-five missionaries there with whom Brother Franz met have served in their assignments for a total of 476 years—a reflection of the zeal that many of the brothers there feel for Jehovah’s service. In both Paraguay and Uruguay, Brother Franz met many of the friends from Argentina who crossed the border in order to assemble with their brothers in lands where there is greater freedom to do so. Despite changed circumstances in Argentina, they are continuing to press ahead with the Lord’s work. (ang. „Nasza Służba Królestwa” Nr 5, 1977 s. 1);

   „Następnie brat Raymond Franz, członek Ciała Kierowniczego, wygłosił przemówienie inauguracyjne. Dobitnie naświetlił znaczenie służenia Jehowie z radością (Nehem. 8:10). Wykazał, jak daremne bywają ludzkie zabiegi i jak szybko przemija chwała świata (na przykładzie Cezara i Napoleona)...” (Strażnica Rok CI [1980] Nr 3 s. 18, art. „Budowanie i sadzenie we Francji” [uroczystość oddania do użytku nowych pomieszczeń francuskiego Betel]).

   1972 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 158, 162, 164, 166-168 (tu nie cytujemy, gdyż jak widać, jest to długi fragment, obejmujący kilkanaście stron);

   The Governing Body of Jehovah’s Witnesses consists of eleven brothers, all anointed of God. They are as follows: Frederick W. Franz, Raymond V. Franz, George D. Gangas, Leo K. Greenlees, John O. Groh, Milton G. Henschel, William K. Jackson, Nathan H. Knorr, Grant Suiter, Thomas J. Sullivan and Lyman A. Swingle. It was determined on September 6, 1971, that the chairmanship for the Governing Body should rotate according to alphabetical arrangement. (1973 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 257);

   Just over a year later, Brother Raymond Franz was invited to inaugurate that same building, which had been converted into a magnificent assembly hall with seating for 1,300, as well as an ample cafeteria dining room, and baptism pool. (1978 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 254);

   Finally, the new annex was completed, and on Saturday, May 13, 1978, Brother Raymond Franz of the Governing Body gave the dedication talk in French. The Incarville annex now houses the shipping department and also accommodates Bethel brothers who work at Louviers. (1980 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 159).

[Roszada]

Ray Franz jako odwołany z CK

   Oto zaś ostatnie słowa dotyczące Raymonda Franza i jego odejścia z Ciała Kierowniczego:

This is a notification that Raymond Victor Franz is no longer a member of the Governing Body and of the Brooklyn Bethel family as of May 22, 1980. (ang. Nasza Służba Królestwa Nr 8, 1980 s. 2).

W polskim NSK nie pisali o tym, by braci nie płoszyć.

   Później osobę R. Franza wymieniają już tylko angielskie skorowidze Towarzystwa Strażnica:

FRANZ, RAYMOND V
Gilead graduation: w76 671-2
service tours: km 5/77 1
France: yb80 159; w79 1/1 11
termination of service as member of the Governing Body and Bethel family: km 8/80 2 (Watch Tower Publications Index 1930-1985 1986, 1990, 1994, także na płycie).

[Roszada]

Ray Franz jako "znany odstępca"?

Zastanawiające jest też to, czy w poniższym fragmencie Towarzystwo Strażnica nie pisze przypadkiem o R. Franzu:

„Gdybyśmy z ciekawości mimo wszystko czytali literaturę znanego odstępcy, czy nie równałoby się to zaproszeniu do naszego domu wroga prawdziwego wielbienia, aby usiadł z nami i wyłożył nam swe odstępcze poglądy?” (Strażnica Rok CVII [1986] Nr 15 s. 8).

Pamiętajmy, że angielski oryginał Strażnicy powstaje w USA, a tam też mieszkał i działał piśmienniczo R. Franz. W roku 1983 ukazała się pierwsza jego książka.

[Roszada]

Ray Franz który zmarł w 2010 r.

Wprawdzie gdy w roku 2010 zmarł Ray Franz to Strażnica nie poinformowała o tym (i zrozumiałe to), ale całkiem przypadkowo w tym samym roku 2010 zmarło dwóch jego ostatnich kolegów, którzy z nim byli w jednym czasie w Ciele Kierowniczym. Nikt nie pozostał z tamtego składu z lat 1971-1980.
Chodzi o:

zmarli w 2010:

T. Jaracz [ur. 1925]
J. Barr [ur. 1913]

Wszyscy pozostali zmarli wcześniej, to znaczy w latach 1971-1980, gdy Ray Franz był w CK lub później w latach 1981-2009:

Sullivan (w 1974 r. – ur. 1888).
Groh (w 1975 r. – ur. 1905)
Knorr (w 1977 r. – ur. 1905)
Fekel (w 1977 r. – ur. 1897).
Jackson (w 1981 r., ur. 1901)
Suiter (w 1983 r., ur. 1908)
Potzinger (w 1988 r., ur. 1904),

Barber (1905-2007) – 102 lata
F. Franz (1893-1992) – 99 lat
Gangas (1896-1994) – 98 lat
Klein (1906-2001) – 95 lat
Schroeder (1911-2006) – 95 lat
Booth (1903-1996) – 93 lata
Swingle (1910-2001) – 91 lat
Sydlik (1919-2006) – 87 lat
Barry (1916-1999) – 83 lata
Henschel (1920-2003) – 83 lata

ex członkowie CK:
Greenlees (w 1988 r., ur. 1911).
Chitty (w 1993 r., ur. 1898)

Śmierć Raya Franza i tych dwóch innych członków CK w 2010 roku zamknęła pewną epokę.

Przewinęły się w tych latach 22 osoby, choć w szczytowym momencie było 18 członków CK. Jedni wymierali a innych powołano w 1974 i 1977.

[Roszada]

Paradoksem jest to, że na początku lat 90. XX wieku zamieszczono ten oto tekst w broszurze wydanej dla polskich betelczyków:

„Znajdowaliśmy się poza miastem i byliśmy zupełnie wyczerpani, gdy nagle tuż obok zatrzymał się samochód. Znajomy głos powiedział: ‘Szybko! Wsiadajcie!’ Był to młody, dzielny pionier, Ray Franz, który uwolnił nas z rąk rozwścieczonego tłumu! (...) I znów wszyscy poczuliśmy, że to aniołowie Jehowy zasłonili nieprzyjaciołom oczy, by nie ujrzeli, jak wsiadamy do auta” („Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975” s. 88).
Ten sam tekst zawiera angielski 1975 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 187.

W USA ta publikacja wyszła w roku 1975, gdy jeszcze Ray Franz był w CK.
W Polsce wydano ją, gdy był on już wykluczonym, odstępcą.

Czyżby cenzor nadarzyński nie zauważył, by tam wykropkować nazwisko.

[Roszada]

Ja myślę, że członkom CK Ray Franz jako reformator nie podobał się.
Jak czytałem w drugiej jego książce, że on starał się przetłumaczyć członkom CK, że Biblia nie zawiera nakazu chodzenia "od domu do domu", to oni pewnie go uznali za wtykę babilońską.
Z CK usunęli go pod opisanym pretekstem, ale oni w duchu mieli pewnie o nim złe zdanie od pewnego już czasu.

Przypominam 'argumentację' CK o głoszeniu:

Słowa ze s. 184:

"Wypowiedź Leo Greenlees’a, iż większość braci jest ludźmi „niepoukładanymi” i potrzebuje zarządzeń Towarzystwa, by wykonywać tę pracę, jest typowym przykładem paternalistycznej postawy, tak często zdradzanej podczas sesji Ciała Kierowniczego. Całkiem podobną wypowiedź, chociaż w innym aspekcie programu organizacji – o sugestii skrócenia czasu cotygodniowych zebrań – poczynił Milton Henschel, pytając: „A co bracia będą robić, jeśli pozostawimy im więcej wolnego czasu? Pewnie spędzą go na oglądaniu telewizji”."

To prawdopodobnie wypowiedź o R. Franzu i jego przyjacielu Dunlapie:

*** jv rozdz. 9 s. 111  ***
Wyłonił się jeszcze inny problem, którym należało się zająć. W okresie przed rokiem 1980 pewni ludzie uczestniczący nieraz od wielu lat w działalności Świadków Jehowy, a nawet piastujący odpowiedzialne przywileje w organizacji, próbowali w najróżniejszy sposób wywoływać rozłamy i szkodzić dziełu wykonywanemu przez Świadków.