Skorowidz ŚJ podaje:
*** dx86-13 Kształtowanie się wierzeń ***
1920:
dobra nowina dotyczy już ustanowionego Królestwa: w06 1.2 25
kiedy się miały spełnić słowa z Mateusza 24:14: jv 292
*** w06 1.2 s. 25 ak. 14 „Na świadectwo wszystkim narodom” ***
W dalszej części tej Strażnicy powiedziano, że w roku 1920 Badacze Pisma Świętego „przyszli do właściwego wyrozumienia proroctwa naszego Pana, które jest zawarte w Ew. Mateusza 24:14”. Pojęli, że „‚ta Ewangelja’, która miała być kazana całemu światu na świadectwo Poganom, lub wszystkim narodom”, nie dotyczyła królestwa mającego dopiero nadejść, lecz była dobrą nowiną, „że Król Mesjański rozpoczął swoje panowanie nad ziemią”.
*** jv rozdz. 18 s. 292 ak. 3 ‛Szukanie najpierw Królestwa’ ***
Już wcześniej, w Strażnicy z 1 lipca 1920 roku, przeanalizowano wielkie proroctwo Jezusa o ‛znaku jego obecności i końca świata’ (Mat. 24:3, KJ). Zwrócono uwagę na dzieło głoszenia, które musi być wykonywane w ramach spełnienia zapowiedzi z Ewangelii według Mateusza 24:14, i wskazano, jakie orędzie należy głosić: „Wspomniana tu dobra nowina dotyczy końca starego porządku rzeczy i ustanowienia królestwa Mesjasza”. Rozpatrując umiejscowienie tej wypowiedzi Jezusa w stosunku do innych szczegółów znaku, Strażnica wyjaśniała, iż dzieło to musi być wykonane „między wielką [pierwszą] wojną światową a okresem ‚wielkiego ucisku’, zapowiedzianego przez Pana w Ewangelii według Mateusza 24:21, 22”. Była to praca nie cierpiąca zwłoki. Kto miałby ją wykonywać?
