Według mnie to strzał w drugie kolano, po przeniesieniu działalności do netu.
Zapraszanie zacznie się zamieniać w normalne rozmowy. Człowiek inteligentny jest w stanie wszystko sobie zracjonalizować. Jeśli mogę zaprosić na zebranie i porozmawiać na sK, to dlaczego nie mogę, gdy kogoś, kogo lubię, spotkam na ulicy?
Jeśli wykluczony rzeczywiście jest sympatyczny, to nastąpi reakcja łańcuchowa. Może się skończyć większym odejściem z organizacji niż sprawa Australii, choć odrobinę wolniej.

I tak i nie, bo jeśli ktoś jest znany ze swojego odstępstwa, to w zasadzie nie ma tematu. Wtedy myślę, że ogromna większość głosicieli nie ma najmniejszej potrzeby inicjowania kontaktu z kimś takim. Ktoś tam może go zainicjuje, ale oni regularnie to obrzydzają. Dlatego wydaje mi się, że w większości przypadków to nie nastąpi. Dużo osób, które odchodzą z powodów ideologicznych, zwyczajnie głoszą to wszem i wobec.

Jest jakaś pula osób, które się przed tym powstrzymała, a najczęściej są to ludzie, którzy nadal oficjalnie są w organizacji. Ale nawet w takich sytuacjach często wiadomo, że coś jest na rzeczy.

Podam swój przykład - jak niektórzy moi starzy znajomi dowiedzieli się, że "moja wiara osłabła", miałem kilka długich rozmów telefonicznych, w których pragnęli "nieść mi pomoc" i pytali, czy nie wierzę, że to "Boża organizacja" itd. Ja oczywiście uniknąłem odpowiedzi na wszystkie tego typu pytania, ale sprawiło to tylko tyle, że nie było formalnego powodu, by mnie wykluczyć. Już sam fakt, że zadawali takie pytania świadczy o tym, że doskonale wiedzieli, z kim mają do czynienia. Mój brak jednoznacznych odpowiedzi tylko to potwierdził. Czy będą chcieli takie osoby zapraszać? Nie sądzę, może jakaś jednostka.

Także zobaczymy, ale myślę, że twoja ocena jest trochę nad wyraz i że ta zmiana polityki nie doprowadzi do jakichś masowych inicjacji z groźnymi wykluczeńcami. Za to wśród wykluczonych są ludzie POMI i dla nich to będzie paliwo, żeby wracać jak najszybciej.

Jeśli to się rozejdzie, to obstawiam że niedługo pojawią się w zborach "dodatkowe wskazówki w sprawie stosowania nowego postanowienia", w którym trzeba będzie powiedzieć głosicielom, że nie mają podejmować takich inicjatyw, a jedynie witać przy okazji przypadkowych spotkań itd. Chyba, że idzie ogólne rozluźnienie w sprawie wykluczonych, ale nie wydaje mi się, że tak jest. To raczej odpowiedź na Norwegię i ewentualnie tani chwyt, żeby przyciągnąć niektórych do orga - tych, którzy już dawno chcieli i trzeba ich teraz ośmielić.

Według mnie to strzał w drugie kolano, po przeniesieniu działalności do netu.
Zapraszanie zacznie się zamieniać w normalne rozmowy. Człowiek inteligentny jest w stanie wszystko sobie zracjonalizować. Jeśli mogę zaprosić na zebranie i porozmawiać na sK, to dlaczego nie mogę, gdy kogoś, kogo lubię, spotkam na ulicy?
Jeśli wykluczony rzeczywiście jest sympatyczny, to nastąpi reakcja łańcuchowa. Może się skończyć większym odejściem z organizacji niż sprawa Australii, choć odrobinę wolniej.

To prawda. Zastanawia mnie jednak to dodatkowe precyzowanie "na przykład krewnego, kogoś, z kim kiedyś studiował Biblię, lub dawnego przyjaciela", co wskazuje na to, że nie każdego, nie w każdej sytuacji. Nie czepiałbym się tego tak bardzo, gdyby nie to, że w przeszłości już okazywało się, że pomimo jakiegoś "postanowienia", coś "byłoby niestosowne", a ponieważ to "postanowienie" może prowadzić do poluźnionego kontaktu z wykluczonymi wychodzącego poza to, czego CK oczekuje, to spodziewam się, że jeszcze dopiszą do tego jakieś "wyjaśnienia".

Tak jak piszesz - w Strażnicy pewnie pojawi się już coś więcej. Jak ich znam, to będzie coś o tym, żeby nie wykorzystywać tego jako "sposobność do utrzymywania kontaktów" z wykluczonymi. Zobaczymy, może się pomylę.

Na chwilę obecną podejście do niektórych wykluczonych zaczyna przypominać podejście do ludzi, którym głoszą. "Traktujemy ich z szacunkiem", bo przecież chcemy, żeby "kupili nasz produkt" (dożywotnią subskrypcję), ale "nie utrzymujemy bliskich kontaktów".

I w sumie ma to dla CK ogromny sens, o ile przesortuje się wykluczonych na podłych odstępców i na ludzi, którzy bez organizacji nie mogą żyć, ale zrobili coś głupiego, za co musieli polecieć na 3 miesiące. Więc jeśli będziemy się z nimi witać, to pewnie ryzyko tego, że nie wrócą, spadnie. A tej drugiej grupie - szatańskiemu nasieniu - nic nie pomoże, jak powszechnie wiadomo.

Już dostałem dwa sygnały od osób wykluczonych, do których zadzwonili ŚJ z ich zboru z zaproszeniem na zebranie. Nie byli to starsi.

Jeśli to się rozejdzie, to obstawiam że niedługo pojawią się w zborach "dodatkowe wskazówki w sprawie stosowania nowego postanowienia", w którym trzeba będzie powiedzieć głosicielom, że nie mają podejmować takich inicjatyw, a jedynie witać przy okazji przypadkowych spotkań itd. Chyba, że idzie ogólne rozluźnienie w sprawie wykluczonych, ale nie wydaje mi się, że tak jest. To raczej odpowiedź na Norwegię i ewentualnie tani chwyt, żeby przyciągnąć niektórych do orga - tych, którzy już dawno chcieli i trzeba ich teraz ośmielić.

    Czy słyszeliście o miłości panującej wśród Świadków Jehowy? Gdzie można ją spotkać? Głównie w Strażnicy... 
W tym samym czasopiśmie można poczytać o dobrych uczynkach spełnianych przez Świadków.
    Art. Lojalnie służmy Jehowie (Strażnica 15 listopada 1992).

    "14 Judaizm stracił uznanie Boże, ale Jehowa pobłogosławił organizację złożoną z naśladowców Jego Syna — ‛lud gorliwy w dobrych uczynkach’ (Tytusa 2:14)."

https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1992845?q=Lud+gorliwy+w+dobrych+uczynkach&p=par
***
    Zobaczmy zatem cóż to za 'dobre uczynki'.
    Art. Zachowaj „zdrową wiarę” (Strażnica 1970 nr 21).

    16 (...)"Napisał: „Jak martwe jest ciało bez oddechu, tak też wiara bez uczynków jest martwa” (Jak. 2:26, NW).

    17 A przez jakie uczynki można dowieść, że się ma „zdrową wiarę”? Jest tych możliwości sporo. Przejawiasz zdrową wiarę, gdy na przykład przyjmujesz decyzje Jehowy w sprawach wytyczonych przez Jego prawa i zasady: gdy się trzymasz słów z księgi Izajasza 2:4, dotyczących przekucia mieczy na lemiesze; gdy się powstrzymujesz od jedzenia krwi lub przyjęcia jej transfuzji (Dzieje 15:28, 29); gdy się stosujesz do Boskich wymagań co do moralnego prowadzenia się i w ogóle wszelkiej obyczajności (1 Kor. 6:18; Ps. 15:1-5; Hebr. 13:18); gdy w sprawach świata zachowujesz chrześcijańską neutralność (Jana 17:16) — krótko mówiąc, gdy przyjmujesz i chętnie przestrzegasz wszystkiego, co Jehowa ci nakazuje w swym natchnionym Słowie (Ps. 119:105). Dajesz również dowody zdrowej wiary przez chodzenie na zebrania chrześcijańskie i czynny udział w nich (Ps. 26:12). A już na pewno potwierdzasz, że masz zdrową wiarę, jeśli regularnie obwieszczasz od domu do domu i przy innych okazjach dobrą nowinę o ustanowionym Królestwie Niebios. — Mat. 24:14; 28:19, 20."

https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1970402?q="ma+zdrową+wiarę"&p=par
***
    Jakie uczynki miał na myśli Jakub? Wystarczy cofnąć się o kilka wersetów.

Jk 2:15 Załóżmy, że brat lub siostra nie mają się w co ubrać* ani nie starcza im jedzenia na dany dzień. 16 Jeśli ktoś z was im powie: „Miejcie się dobrze, ogrzejcie się i porządnie najedzcie”, a nie da im tego, co zaspokoi ich potrzeby fizyczne, to jaki z tego pożytek? 17 Tak też sama wiara — bez uczynków — jest martwa.