albo wymysla stopien posredni miedzy pionierem stalym i pionierem pomocniczym

Wniosek jest taki, że osoby zaproszone na wywiad powinny być gotowe do polemiki.
Wypowiedź faceta, że ni jest tak trudno wyjść z sekty, bo im się udało, to próba podważenia wiarygodności Sary i Edwina.

Co do kwestii użycia słowa sekta, to masz rację, że był przydatny.

Chyba żeśmy różne wywiady oglądali 

Owszem, użył słowa sekta, ale dodał: "to nie jest do końca tak..." i jako argument wskazał, że przecież zaproszeni goście wyszli z organizacji, przyszli do studia...

No wyszli! Ale jakim kosztem?!

Ja nie wiem czym TVN się sugerował zapraszając akurat tego dziennikarza?! To był chyba jakiś człowiek z łapanki, który ze świadkami miał tyle wspólnego, że ktoś z jego rodziny nim był. Więc w efekcie nie mógł się zdecydować czy świadków jest 6 czy 8 milionów (to przecież tylko 2 miliony różnicy...), zaczął rozprawiać o wrotach piekielnych  , transfuzji i immunoglobulinach. No był tam przydatny że hej!
Szkoda, bo zabrał swoimi wypowiedziami cenny czas, który mogliby wykorzystać Sara i Edwin!
Ale co robić...

Brawo dla Sary i Edwina za udział w Dzień dobry TVN! 

Mogą mieć kłopoty za plagiat, porównując wersje angielskie i z męskim głosem podobieństwo uderzające 

https://www.jw.org/en/library/music-songs/original-songs/Good-News-2024-Convention-Song/

Zmartwychwstanie osób, które zginęły w potopie, z siedmiu narodów kananejskich, spośród 185 000 żołnierzy asyryjskich

   We wskazanym przez skorowidz tekście padają słowa, które mówią, że wymienione poszczególne grupy osób niekoniecznie w całości zostały zniszczone. Niektóre osoby mogą być przez Boga wskrzeszone, o czym wcześniej nie nauczano:

„CZEGO NIE WIEMY
W przeszłości w naszych publikacjach wyrażano pogląd, że dla ludzi, którzy zginęli z wyroku Jehowy – takich jak mieszkańcy Sodomy i Gomory – nie ma nadziei na zmartwychwstanie. Ale po dalszej analizie połączonej z modlitwą pojawiło się pytanie: Czy możemy tak powiedzieć z całą pewnością? Rozważmy kilka przykładów. W różnych miejscach Biblii opisano, jak Jehowa wykonywał wyroki na nieprawych. Na przykład wielu ludzi zginęło w potopie. Kiedy Jehowa wprowadzał Izraelitów do Ziemi Obiecanej, polecił im wytępić siedem mieszkających tam narodów. Innym razem posłużył się aniołem, który w ciągu jednej nocy zabił 185 000 asyryjskich żołnierzy (Rodz. 7:23; Powt. Pr. 7:1-3; Izaj. 37:36, 37). Czy Biblia daje nam podstawy do twierdzenia, że Jehowa skazał każdą z tych osób na wieczną zagładę, bez nadziei na zmartwychwstanie? Nie. Dlaczego możemy tak powiedzieć? Nie wiemy, jak w tamtych sytuacjach Jehowa osądził każdego człowieka z osobna ani czy ci, którzy zginęli, mieli możliwość Go poznać i okazać skruchę. Co prawda w odniesieniu do okresu przed potopem Biblia mówi, że Noe był »głosicielem prawości« (2 Piotra 2:5). Nie mówi jednak, że w trakcie budowy ogromnej arki starał się ostrzec każdego człowieka żyjącego wtedy na ziemi. Podobnie nie wiemy, czy wszyscy niegodziwi mieszkańcy Kanaanu mieli okazję dowiedzieć się o Jehowie i zmienić swoje postępowanie” (Strażnica maj 2024 s. 3).

   Oto dawniejsza nauka o ludziach, którzy zginęli w potopie:

„Wśród wskrzeszonych z morza nie będzie zdeprawowanych mieszkańców ziemi, którzy za czasów Noego zginęli w potopie; zagłada ta była równie ostateczna jak wykonanie wyroku Jehowy podczas wielkiego ucisku (Mateusza 25:41, 46; 2 Piotra 3:5-7)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 297).