Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne
DYSKUSJE DOKTRYNALNE => BIBLIA - DYSKUSJE..... => Wątek zaczęty przez: Roszada w 06 Kwiecień, 2016, 20:20
-
W roku 2011 podano.
Dotyczy LITURGII (patrz trzy końcowe wnioski).
LIST DO KONFERENCJI EPISKOPATÓW NA TEMAT IMIENIA BOŻEGO
niedziela, 04 września 2011
Zgodnie ze wskazówkami Ojca Świętego i w porozumieniu z Kongregacją Nauki Wiary Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów uznaje za stosowne podać do wiadomości Konferencji Episkopatu następującą notę, dotyczącą tłumaczenia i wymawiania w kontekście liturgicznym imienia Bożego zawartego w świętym tetragramie, oraz dołączyć kilka wskazań.
I. Część wstępna
1. Słowa Pisma Świętego, zawarte w Starym i Nowym Testamencie, wyrażają prawdy, które przekraczają granice czasu i miejsca. Jest to słowo Boże wyrażone w słowie ludzkim, a dzięki temu słowu życia Duch Święty doprowadza wiernych do znajomości całej prawdy oraz sprawia, że słowo Chrystusa mieszka w wierzących w całym swym bogactwie (por. J 14,26; 16,12-15). Wszystkie współczesne tłumaczenia ksiąg biblijnych w zamierzeniu mają być wiernym i dokładnym przekładem tekstów oryginalnych, tak aby słowo Boże zapisane w świętych tekstach było strzeżone i przekazywane wiernie i w całości. Takie zobowiązanie literackie wymaga tłumaczenia tekstu oryginalnego jak najbardziej rzetelnie i dokładnie, bez opuszczeń ani dodatków do treści oraz bez wprowadzania objaśniających komentarzy lub parafraz, które nie należą do samego tekstu świętego.
Przy tłumaczeniu własnego świętego imienia Boga należy zachować najwyższą wierność i szacunek. W szczególności, jak podaje Instrukcja Liturgiam authenticam (nr 41):
„Zgodnie z niepamiętną tradycją, również [dosł. «już»] we wspomnianym przekładzie Septuaginty widoczną, imię Boga wszechmogącego, wyrażone po hebrajsku przez święty tetragrammat, po łacinie wyrazem «Pan», w każdym języku narodowym należy oddać wyrazem o tym samym znaczeniu”.
„Iuxta traditionem ab immemorabili receptam, immo in […] versione «LXX virorum» iam perspicuam, nomen Dei omnipotentis, sacro tetragrammate hebraice expressum, latine vocabulo «Dominus», in quavis lingua populari vocabulo quodam eiusdem significationis reddatur”].
Pomimo tak jasnego sformułowania w ostatnich latach przyjęło się używanie wymowy imienia własnego Boga Izraela, znanego jako święty lub boski tetragram, tak jak jest to zapisane czterema spółgłoskami alfabetu hebrajskiego w formie יהוה– JHWH. Zwyczaj jego wokalizacji spotyka się zarówno w lekturze tekstów biblijnych wziętych z lekcjonarzy, jak i w modlitwach oraz śpiewach, a występuje ono w różnych formach pisanych i mówionych, jak np. Yahweh, Yahwè, Jahweh, Jahwè, Jave, Jehovah [po polsku: Jahwe, Jehowa] itp.
Dlatego też naszym zamierzeniem jest wyłożenie w niniejszym liście pewnych istotnych kwestii, na których opiera się cytowana powyżej norma, oraz udzielić wskazówek, których należy w tej sprawie przestrzegać.
2. Czcigodna tradycja biblijna Pism świętych, znanych jako Stary Testament, ukazuje całą serię określeń Boga, wśród których widnieje święte imię Boże objawione w tetragramie JHWH (יהוה). Jako wyraz nieskończonej wielkości i majestatu Bożego uznawane było ono za niewymawialne i w związku z tym w lekturze tekstu świętego zastępowano je imieniem zamiennym Adonaj, co znaczy «Pan».
Greckie tłumaczenie Starego Testamentu, tak zwana Septuaginta, sięgająca ostatnich wieków poprzedzających erę chrześcijańską, konsekwentnie oddawało tetragram hebrajski greckim słowem Kyrios, co znaczy «Pan». Ponieważ tekst Septuaginty stanowił Biblię pierwszych pokoleń chrześcijan języka greckiego, w którym zostały również napisane wszystkie księgi Nowego Testamentu, ci sami wierzący z początków chrześcijaństwa nigdy nie wymawiali boskiego tetragramu. Podobna sytuacja miała miejsce wśród chrześcijan języka łacińskiego, których literatura zaczyna powstawać począwszy od końca II wieku, o czym zaświadcza najpierw Vetus latina, a następnie Wulgata św. Hieronima. Również w tych tłumaczeniach tetragram jest systematycznie zastępowany łacińskim słowem Dominus, odpowiadającym zarówno hebrajskiemu Adonaj, jak i greckiemu Kyrios. Dotyczy to także niedawnego wydania Nova Vulgata, którego Kościół używa w liturgii.
Fakt ten miał ważne konsekwencje dla nowotestamentowej chrystologii. Rzeczywiście, kiedy św. Paweł, w odniesieniu do Ukrzyżowanego pisze, że „Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię” (Flp 2,9), to ma na myśli nie żadne inne imię, lecz właśnie imię „Pan”, gdyż kontynuuje myśl w słowach: „[…] i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem” (Flp 2,11; por. Iz 42,8: „Ja jestem PANEM – to jest moje imię” – Biblia paulistów). Przypisanie tego określenia Chrystusowi Zmartwychwstałemu odpowiada ni mniej, ni więcej, tylko ogłoszeniu Jego boskości. Tytuł ten w rzeczywistości jest używany zamiennie odnośnie do Boga Izraela i do Mesjasza w rozumieniu wiary chrześcijańskiej, chociaż nie należał do tytułów mesjańskich w Izraelu. W sensie ściśle teologicznym można go spotkać na przykład już w pierwszej Ewangelii kanonicznej (por. Mt 1,20: „[Józefowi] anioł Pański ukazał się we śnie”) i regułą jest również w cytatach pochodzących ze Starego Testamentu (por. Dz 2,20: „Słońce zmieni się w ciemności, […] zanim nadejdzie dzień Pański” [Jl 3,4]; 1 P 1,25: „Słowo Pana trwa na wieki” [Iz 40,8]). Natomiast we właściwym sensie chrystologicznym – poza przytoczonym fragmentem Flp 2,9-11 – można tu przypomnieć słowa z Rz 10,9 („Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych, osiągniesz zbawienie”), 1 Kor 2,8 („[…] nie ukrzyżowaliby Pana chwały”), 1 Kor 12,3 („Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus»”) oraz częste wyrażenie określające chrześcijanina jako żyjącego „w Panu” (Rz 16,2; 1 Kor 7,22; 1 Tes 3,8 itd.).
3. Dlatego też unikanie ze strony Kościoła wymawiania imienia Bożego w formie tetragramu ma swoje podstawy. Oprócz przyczyny czysto filologicznej istnieje również powód związany z wiernością Tradycji kościelnej. Od początku jej istnienia święty tetragram nigdy nie był wypowiadany w środowisku chrześcijańskim ani przetłumaczony na żaden język, na jaki została przetłumaczona Biblia.
II. Ustalenia
W świetle tego, co zostało wyłożone, należy przestrzegać następujących wytycznych:
1. W celebracjach liturgicznych, w śpiewach i w modlitwach nie należy stosować ani wymawiać imienia Bożego w formie tetragramu JHWH.
2. W tłumaczeniach tekstu biblijnego na języki nowożytne, przeznaczonych do użytku liturgicznego w Kościele, należy postępować tak, jak to zostało zapisane w Instrukcji Liturgiam authenticam nr 41, tzn. tetragram Boży należy oddać odpowiednikiem Adonaj i Kyrios, czyli Signore, Lord, Seigneur, Herr, Señor, [po polsku: «Pan»] itp.
3. W środowisku liturgicznym, przy tłumaczeniu tekstów, w których słowo hebrajskie Adonaj oraz tetragram JHWH leżą obok siebie, należy przetłumaczyć Adonaj słowem «Pan», a dla tetragramu JHWH stosować formę «Bóg» – zarówno w greckiej Septuagincie, jak i w łacińskiej Wulgacie.
W siedzibie Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 29 czerwca 2008 r.
+ kard. Francis Arinze
Prefekt Kongregacji
+ abp Albert Malcolm Ranjith
Sekretarz Kongregacji
Tłumaczenie własne na podstawie: LIST DO KONFERENCJI EPISKOPATÓW NA TEMAT IMIENIA BOŻEGO na stronie Episkopatu Polski
-
Powyższe to nic nowego. To dyrektywa papieża z 2008 r.
W LITURGII i przekładach LITURGICZNYCH nie używa się imienia JHWH, ale w przekładach pozaliturgicznych tak.
Biblie katolickie z imieniem Jahwe lub JHWH:
Kilkutomowa Biblia Poznańska:
wyd. I, 1973-1975;
wyd. II, 1982-1987;
wyd. III, 1991-1994 (dodruk 1999);
wyd. IV, 2003 (dodruk 2004, 2009, 2013, 2014).
Jednotomowa Biblii Poznańska:
wyd. I, 1998 (dodruki 2004, 2005, 2006, 2007, 2008 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019).
Komentarze do ST, które zawierają tekst biblijny, wydawane przez KUL od 1961 r. do dziś, też zawierają imię Jahwe (komentarz KUL do Księgi Wyjścia zawiera dodatek, tzn. rozdz. „Imię Boże Jahwe”).
Kilkakrotnie również wydawano dodruk II wydania Biblii Tysiąclecia z imieniem Jahwe. Wcześniej było też wydanie I z imieniem Jahwe.
Od 1992 roku rozpoczęto wydawanie wielotomowej Biblii Lubelskiej z imieniem Jahwe.
W 1997 roku ukazała się Biblia Warszawsko-Praska bp. K. Romaniuka. z imieniem Jahwe.
W 2006 roku rozpoczęto wydawać wielotomowy „Nowy Komentarz Biblijny” (Edycja św. Pawła), który zawiera tekst Biblii, a w nim nie imię Jahwe, ale jak w hebrajskim oryginale tetragram JHWH. Prócz tego w tomie dotyczącym Księgi Wyjścia (2009) znajduje się specjalny dodatek o tekście Wj 3:13-15, omawiający „problem pochodzenia i etymologii imienia JHWH” (s. 669).
W latach 2008-2010 wydano też Pismo Św. w kilku tomach z tzw. Prymasowskiej Serii Biblijnej (wyd. Vocatio). Jest to przekład interlinearny (międzywierszowy), który również oddaje imię Boga poprzez hebrajski tetragram JHWH.
Skany Biblii i katolickich publikacji z Jahwe lub JHWH tu:
Imię Boże w Bibliach katolickich
http://www.piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz1.html
http://www.piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz2.html
http://www.piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz3.html
http://www.piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz4.html
http://www.piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz5.html
http://www.piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz6.html
-
Dzisiejsze przekłady katolickie bez imienia Jahwe:
wydania III-V Biblii Tysiąclecia
wydanie Biblii paulistów (mieli aspiracje, by ich przekład wyparł z liturgii BT, ale tak się nie stało; Konferencja Episkopatu potwierdziła BT i w nowych lekcjonarzach i mszale nadal jest cytowana BT wyd. V). Wydanie z 2008 (wcześniej NT i Psalmy 2005).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Biblia_Paulist%C3%B3w
Pauliści równocześnie wydawali, jak podano powyżej, przekład nieliturgiczny z JHWH:
W 2006 roku rozpoczęto wydawać wielotomowy „Nowy Komentarz Biblijny” (Edycja św. Pawła), który zawiera tekst Biblii, a w nim nie imię Jahwe, ale jak w hebrajskim oryginale tetragram JHWH. Prócz tego w tomie dotyczącym Księgi Wyjścia (2009) znajduje się specjalny dodatek o tekście Wj 3:13-15, omawiający „problem pochodzenia i etymologii imienia JHWH” (s. 669).
-
Dzisiejsze przekłady katolickie bez imienia Jahwe:
wydania III-V Biblii Tysiąclecia
Pozostawiono w niektórych miejscach.
-
Pozostawiono w niektórych miejscach.
We wspomnianych przekładach BT pozostawiono imię Jahwe w wielu miejscach:
Wj 6:2-3, 15:3, 34:5-6, Joz 22:22 i 24, Sdz 2:12, 1Krl 1:37, 9:9, 18:21 i 39, 22:5, 2Krl 10:23, 2Krn 15:9, Ps 68:5, 83:19, 105:7, Iz 42:8, Jr 9:23, 16:21. Umieszcza się je też w przypisach (np. Rdz 2:4, Wj 3:14, Lb 16:24, Lm 3:66, Jl 2:14, Mi 6:7), a także we wstępach do niektórych ksiąg.
-
We wspomnianych przekładach BT pozostawiono imię Jahwe w wielu miejscach:
Wj 6:2-3, 15:3, 34:5-6, Joz 22:22 i 24, Sdz 2:12, 1Krl 1:37, 9:9, 18:21 i 39, 22:5, 2Krl 10:23, 2Krn 15:9, Ps 68:5, 83:19, 105:7, Iz 42:8, Jr 9:23, 16:21. Umieszcza się je też w przypisach (np. Rdz 2:4, Wj 3:14, Lb 16:24, Lm 3:66, Jl 2:14, Mi 6:7), a także we wstępach do niektórych ksiąg.
A mądralińscy będą twierdzić z uporem, że Kościół usunął.
-
Tu trzeba dodać że Biblia Tysiąclecia I i II wydanie z imieniem Jahwe nigdy nie była używana w liturgii.
BT wydanie III po prostu stała się przekładem liturgicznym w miejsce przekładu ks. J. Wujka, w którym też nie było nigdy imienia Jahwe.
-
W jednych jest,w innych prawie nie ma,w innych znowu jest w wielu miejscach... Tak trudno się zdecydować?Po co tak mieszać?Jaki problem,żeby w każdym przekładzie katolickim były tam gdzie powinne być.Przekłady liturgiczne,pozaliturgiczne.Po co takie rozgraniczenia?Komu ma to służyć i w jakim celu?
-
A co Ciebie to fantom obchodzi? ;D
Jesteś katolikiem? ;)
Ja się cieszę, że jest to uporządkowane.
Mogę sobie brać Biblie jakie chcę.
-
Nie jestem,ale bliskie mi osoby są.Będą miały większe zrozumienie komu ma to służyć i w jakim celu zostały wprowadzone takie zmiany.Dla mnie to żadne uporządkowanie.
-
Powtarzam tym co nie rozumieją.
W KK są dwa rodzaje Biblii jeśli chodzi o imię Jahwe.
Przekłady liturgiczne, stosowane podczas mszy i nabożeństw katolickich. Wzorem jest zwyczaj synagogalny, patrz Łk 4:16-18.
Przekłady nieliturgiczne, stosowane indywidualnej lekturze Pisma, w dociekaniach teologicznych, w książkach katolickich, w pracach naukowych, w komentarzach katolickich do Biblii. najkrócej mówiąc w każdej sytuacji nieliturgicznej.
Istnieją też inne podziały Biblii nie związane z imieniem Jahwe.
Np. opracowania naukowe i przekłady popularne.
Żadne lubiki dla fantoma tego nie zmienią.
Zresztą to są przekłady dla katolików a nie dla innowierców.
Oni mają do wykorzystania przekłady protestanckie, żydowskie, laickie oraz ekumeniczne.
-
Świadkowie Jehowy znani są z obnoszenia się ze swoją nauką o imieniu Jehowy. Jednak na przykład w Polsce nie wnieśli oni w kwestii imienia Boga nic nowego.
Przed II wojną światową jednym z katolickich przekładów, używających imienia Jahwe, było kilkutomowe wydanie Biblii (nieukończone z powodu wybuchu wojny) w przekładzie ks. Józefa Kruszyńskiego. Na przykład Pięcioksiąg Mojżeszowy (rok wydania 1937) zawiera w wielu miejscach imię Boże Jahwe zarówno w treści przekładu jak i komentarzach.
Natomiast cały Przekład Nowego Świata Towarzystwa Strażnica z imieniem Jehowa ukazał się po polsku dopiero w roku 1997!
Zanim Świadkowie Jehowy wydali swoją Biblię ukazały się w Polsce też inne biblijne przekłady katolickie z imieniem Jahwe.
Katolicka, ogólnie znana, Biblia Tysiąclecia z imieniem Jahwe ukazała się w roku 1965 (wyd. I).
Od roku 1961 zaczęły ukazywać się komentarze do Starego Testamentu, wydawane przez KUL, które zawierają tekst biblijny, a w nim imię Jahwe (patrz też komentarz KUL do Księgi Wyjścia, rozdz. Imię Boże Jahwe).
W roku 1971 ukazało się drugie wydanie Biblii Tysiąclecia z imieniem Jahwe.
W roku 1974 zaczęto wydawać kilkutomową Biblię Poznańska (wyd. I, 1973-1975; wyd. II, 1982-1987). W latach 1991-1994 ukazało się III wydanie, a później kolejne. Wszystkie z imieniem Jahwe.
Od roku 1992 roku rozpoczęto wydawanie wielotomowej Biblii Lubelskiej, która również zawiera imię Jahwe.
Wreszcie w tym samym czasie, co Świadkowie Jehowy, w roku 1997, ukazała się Biblia Warszawsko-Praska bp. K. Romaniuka. Ta również zawiera imię Jahwe, choć nie we wszystkich miejscach występowania hebrajskiego tetragramu JHWH.
Później ukazywały się i nadal są wydawane kolejne wydania powyższych Biblii oraz nowe przekłady i serie komentarzy biblijnych, które zawierają albo imię Jahwe, albo tetragram JHWH. Kwestia ta nie jest już dla nas tak istotna, bo to edycje powstałe po wydaniu Biblii Świadków Jehowy.
Wcześniej zaś ukazywały się liczne słowniki biblijne, teologiczne i teologii biblijnej, które zawierają hasło Jahwe i omówienie tego hebrajskiego imienia.
Natomiast do wspomnianego roku 1997 Towarzystwo Strażnica wydało po polsku zaledwie jedną broszurę o imieniu Bożym pt. Imię Boże, które pozostanie na zawsze (1987).
Widzimy zatem, że Świadkowie Jehowy nie mają się czym chwalić w kwestii propagowania imienia Boga, gdyż przed nimi robił to i nadal uskutecznia Kościół Katolicki, który oskarżany jest przez nich o zatajanie imienia Jahwe!
-
Przed II wojną światową jednym z katolickich przekładów, używających imienia Jahwe, było kilkutomowe wydanie Biblii (nieukończone z powodu wybuchu wojny) w przekładzie ks. Józefa Kruszyńskiego. Na przykład Pięcioksiąg Mojżeszowy (rok wydania 1937) zawiera w wielu miejscach imię Boże Jahwe zarówno w treści przekładu jak i komentarzach.
Tu jest ta najstarsza drukowana Biblia katolicka z imieniem Jahwe:
http://www.bibliepolskie.pl/przeklady.php?tid=47
-
Dodałem kilka rzeczy: Jahwe w Liturgii Godzin, wersety z imieniem Jahwe oraz we wstępach Biblii Tysiąclecia V wyd.
http://piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz1.html
-
Przed II wojną światową jednym z katolickich przekładów, używających imienia Jahwe, było kilkutomowe wydanie Biblii (nieukończone z powodu wybuchu wojny) w przekładzie ks. Józefa Kruszyńskiego. Na przykład Pięcioksiąg Mojżeszowy (rok wydania 1937) zawiera w wielu miejscach imię Boże Jahwe zarówno w treści przekładu jak i komentarzach.
Tu jest ten najstarsza drukowana Biblia katolicka z imieniem Jahwe:
http://www.bibliepolskie.pl/przeklady.php?tid=47
Wczoraj dostałem PDF tej Biblii ks. Kruszyńskiego, a właściwie Pięcioksiąg z 1937 r., tzn. tom 1.
Owszem zawiera imię Jahwe w dziesiątkach miejsc, ale nie wszędzie, choć w wielu kolejnych miejscach zawiera w przypisie.
Razem fraza Jahw* pada 605 razy.
Przykład Wj 6:2-3:
"I przemówił Bóg do Mojżesza, głosząc mu: „Jam jest Jahwe. Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi jako Bóg Wszechmogący, ale z imieniem mojem, Jahwe, nie zapoznałem ich".
Również przypisy do tych wersetów zawierają omówienie kwestii Jahwe (s. 331).
Na s. 321 w przypisie tłumacz podaje:
"To określenie, ubrane w formą rzeczową, jest wyrażone za pomocą czterech liter
(spółgłosek) w alfabecie hebrajskim: JHWH, tak zw. Nomen tetragrammaton.
Temu wyrazowi dano te same samogłoski, które posiada imię Boże, Adonaj, stąd dokładna wymowa posiada brzmienie Jehowa. Na początku 19 w. uczeni wprowadzili wymowę Jahwe, której się stale trzymamy."
W roku 1938 wydano dalsze Księgi w tomie 2, a w roku 1939 kolejne w tomie 3. Jednak nie ukazały się inne Księgi po wojnie (komuna, limity papieru itp).
Wcześniej w latach 1926-1936 ks. J. Kruszyński wydał kilka ksiąg biblijnych pojedynczo, również w tłumaczeniu z oryginału hebrajskiego (Na, Jr, Lm, Ba, Ps).
Nie mam jednak na razie do nich dostępu by potwierdzić, czy tam też używano imienia Jahwe, ale są to tłumaczenia z oryginału hebrajskiego, a nie z Wulgaty.
-
Najstarszy to chyba Psałterz Dawidowy w tłumaczeniu Kochanowskiego .Tam imię występuje w formie Jova.
-
Najstarszy to chyba Psałterz Dawidowy w tłumaczeniu Kochanowskiego .Tam imię występuje w formie Jova.
Czyli nie ŚJ imię 'pierwsi' objawiali, tylko katolik Jan z Czarnolasu. ;D
*** rs s. 117 ak. 1 Jehowa ***
Psałterz Dawidów Jana Kochanowskiego (1579): Imię Boże w formie Jowa jest w Psalmie 119:65, 108, 150 i 159.
No tak ale to nie cała Biblia, i nie wiem czy z poparciem Kościoła.
W naszych czasach np. Roman Brandstaetter nie dostał aprobaty KK na wydanie swych ksiąg NT. Używał za dużo hebraizmów kosztem grecyzmów. Za bardzo nadał księgom żydowski koloryt zamiast chrześcijańskiego. No ale on Żyd z pochodzenia był. Zdaje się raz w Dz 2 użył imię Jahwe, cytując ST.
-
No a z formą Jehowa to Braci Polskich:
*** rs s. 116 ak. 7 Jehowa ***
Biblia nieświeska Szymona Budnego (1574) używa formy Jehowa w Mateusza 1:20, 22, 23; 2:13, 15, 19; 4:7, 10; 5:35; 22:37, 44.
No i protestancka Biblia Gdańska z 1632 w Wj 6:3.
-
Od roku 2009 ukazuje się również seria pt. „Podręczny Komentarz Biblijny” (wyd. Biblos) zawierająca w tekście tetragram JHWH (wydano np. księgi Kpł w 2009, Wj w 2012, Dn w 2013).
http://biblos.pl/szukaj?controller=search&orderby=position&orderway=desc&search_query=Podr%C4%99czny+komentarz+biblijny&submit_search=
-
Za moich czasów bycia ŚJ, mówiono krótko i jednoznacznie, że Katolicy pousuwali imię Boże z Biblii, co widać nie jest taką oczywistą prawdą.
Z kolei sami ŚJ posługują się własnym, zafałszowanym Przekładem Biblii Nowego Świata.
-
Za moich czasów bycia ŚJ, mówiono krótko i jednoznacznie, że Katolicy pousuwali imię Boże z Biblii, co widać nie jest taką oczywistą prawdą.
To jest powtarzane do dziś.
Ciągle zapomina się o innych przekładach katolickich zawierających Jahwe lub JHWH, a tylko mówi się o wyd. 3 BT z imieniem Pan lub Bóg oraz w ponad 20 miejscach Jahwe.
Kiedyś do poradni do mnie przyszła młoda uczennica ŚJ.
Też mówiła, KK usunął imię Jehowa z Biblii.
Ja ją zapytałem z którego roku pokazać jej Biblię z imieniem?
Korzystałem z tego, że moja poradnia była w Bibliotece Parafialnej, i było w niej mnóstwo przekładów.
Zupełnie ja zatkało, gdy przyniosłem stertę przekładów Biblii z różnych lat i kilka słowników biblijnych z hasłem Jahwe.
Powiedziała tylko krótko: no tu się pan przygotował. ;)
-
No ok, ale możesz łopatologicznie wytłumaczyć nam dlaczego do przekładów liturgicznych nie zalicza się tych Biblii, w których imię Jahwe występuje? Jaki jest/był powód takiej decyzji, by nie używano go z ambony w kościołach?
-
Przynajmniej 2 razy o to się pytałem i nie uzyskałem odpowiedzi.
-
Większość katolików,których znam czyta Nowy Testament ,albo nie czyta Biblii wcale.Naprawdę pojedyncze osoby korzystają z całej. W kościołach imienia Bożego używa się raczej sporadycznie. To skąd ci biedni ludzie mają kojarzyć imię Jahwe?
Nawet jeśli to imię jest w tylu przekładach. Ludzie się z nim nie utożsamiają, ani Jezusa.
I co by tu o świadkach nie mówić,to w Polsce dzięki nim ludzie dowiadują się ,że ojciec Jezusa tak ma na imię. Wielu jest zaskoczonych.
Ja chwalę sobie przekład św.Wojciecha, bo imię Boże jest tam obecne i przekład zrozumiałym językiem oddany.
I staje się chyba popularny,bo w Empiku znika z półek,jak tylko się pojawi.
Może więc sytuacja ze znajomością imienia Jahwe się poprawi.
-
No ok, ale możesz łopatologicznie wytłumaczyć nam dlaczego do przekładów liturgicznych nie zalicza się tych Biblii, w których imię Jahwe występuje? Jaki jest/był powód takiej decyzji, by nie używano go z ambony w kościołach?
Najkrócej?
Bo w liturgii chrześcijańskiej nigdy Jahwe nie stosowano.
Żydzi za czasów Jezusa mieli targumy aramejskie bez Jahwe.
Chrześcijanie wpierw Septuagintę z Kyrios.
A później Wulgatę z Dominus.
I nigdy np. w Polsce nie było w liturgii II wyd BT, tylko był Wujek z Wulgaty.
Później III wyd BT z Pan.
-
"A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć? A Bóg rzekł do Mojżesza: Jestem, który jestem (אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה). I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: Jahwe posłał mnie do was. I mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom izraelskim: Pan (יהוה), Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i tak mnie nazywać będą po wszystkie pokolenia". (Wj 3,13-15 BW)
W liście skierowanym do biskupów Stolica Apostolska przypomina, że zgodnie z hebrajską tradycją imię Boga ma pozostać niewypowiedziane. W obszernym uzasadnieniu kard. Arinze podkreśla, że Żydzi unikali wypowiadania imienia Boga, uważając je za zbyt święte. Używano, więc tetragramu składającego się z czterech spółgłosek - JHWH. Hebrajskie określenie dostało się do greckiego przekładu Starego Testamentu, tzw. Septuaginty, i funkcjonowało na przemian ze słowem Kyrios (Pan).
Dla wzmocnienia efektu listu kard. Arinze nawiązuje do wydanej w 2001 roku Instrukcji „Liturgiam authenticam” o stosowaniu języków narodowych przy wydawaniu ksiąg rzymskiej liturgii. Przytacza obszerny „wciąż aktualny, lecz zapomniany” fragment artykułu 41 Instrukcji: „zgodnie z niepamiętną tradycją, również w przekładzie »Septuaginty«, imię Boga wszechmogącego, wyrażone po hebrajsku przez święty tetragrammat, po łacinie wyrazem »Pan«, w każdym języku narodowym należy oddać wyrazem o tym samym znaczeniu”.
-
Większość katolików,których znam czyta Nowy Testament ,albo nie czyta Biblii wcale.Naprawdę pojedyncze osoby korzystają z całej. W kościołach imienia Bożego używa się raczej sporadycznie. To skąd ci biedni ludzie mają kojarzyć imię Jahwe?
Nawet jeśli to imię jest w tylu przekładach. Ludzie się z nim nie utożsamiają, ani Jezusa.
I co by tu o świadkach nie mówić,to w Polsce dzięki nim ludzie dowiadują się ,że ojciec Jezusa tak ma na imię. Wielu jest zaskoczonych.
Czytać i rozumieć to dwie różne sprawy. Ja już się przekonałem wiele razy i nadal przekonuje o rzekomej znajomości Pisma Świętego przez ŚJ.
-
W dawniejszych czasach wydawano najczęściej polskie przekłady Biblii w tłumaczeniu z łaciny (na przykład ks. J. Wujek), a w Wulgacie występowało imię Dominus, a nie Jahwe.
Jednak tłumacze choć nie zamieszczali imienia Jahwe w tekście biblijnym (zgodnie z łacińskim tekstem, który tłumaczyli), to wielokrotnie używali go w komentarzach czy przypisach. Oto przykład z czwartego tomu, wydanego w roku 1930 (cała seria tej kilkutomowej Biblii ukazała się w latach 1926-1932), z przekładu opracowanego między innymi przez ks. J. Archutowskiego, zwanego też Biblią Poznańską:
„Prorocy występowali jako wysłannicy Jahwy (...) Micheasz o sobie świadczył, że »napełnion jest siły Ducha Jahwy, sądu i męstwa...« (3, 8) (...) jemu przypisywali wszystkie swe przemówienia. »Tak rzecze Jahwe«, »rzekł Jahwe do mnie«, lub »słowa Jahwy« (...) rozpoczynali lub kończyli swe mowy, jakby je sam Jahwe wypowiadał. (...) twierdzili z całym przekonaniem, że to są słowa Boże: »tak rzecze Jahwe«, »słowa Jahwy« (...) wzywali naród do jedności lub wierności Jahwie. (...) Niekiedy występowali też prorocy fałszywi (...) którzy przypisywali sobie posłannictwo Boże i imieniem Jahwy prorokowali...” (Pismo Święte, Stary Testament, Tom czwarty zawiera Księgi Prorockie oraz Dwie Księgi Machabejskie, Poznań 1930, s. 4-5, 7).
-
W polskich przekładach przed Kochanowskim też używano Imienia JHWH. Uczynił to np. Szymon Budny, nawet w Nowym Testamencie (sic!).
-
W polskich przekładach przed Kochanowskim też używano Imienia JHWH. Uczynił to np. Szymon Budny, nawet w Nowym Testamencie (sic!).
Ale to Brat Polski, i na niego jako swego prekursora Towarzystwo powoływało się. :)
*** w79/2 s. 19 ***
Już w roku 1574 zdecydował się Szymon Budny użyć kilkakrotnie imienia Bożego w swoim przekładzie „Nowego Testamentu” na język polski. Przyjrzyjmy się na przykład wycinkowi z Ewangelii według Mateusza 4:7-10, który widnieje na zamieszczonej niżej fotokopii; odpierając pokusę Szatana, [patrz publikacja]
(...) Czy Budny i von Brentano mieli uzasadnioną podstawę, by włożyć w usta Jezusa imię Boże? Owszem, ponieważ Jezus przytoczył tu odpowiednio wersety z Księgi Powtórzonego Prawa 6:16, 6:13 i 6:4, gdzie występuje tetragram.
*** w00 1.1 s. 22 Bracia polscy — dlaczego ich prześladowano? ***
. Poza tym w wielu miejscach Budny przywrócił w tekście imię Boże, Jehowa.
*** w11 1.12 s. 19 ***
Imię Boże
Warto zwrócić uwagę, jak Alfonso de Zamora, uczony o żydowskim pochodzeniu, przetransliterował imię Boże. Na zdjęciu obok pokazano fragment jego hebrajsko-łacińskiego międzywierszowego przekładu biblijnej Księgi Rodzaju. W notatce marginesowej widać imię Boże zapisane w formie „jehovah”.
Wynika stąd, że de Zamora przyjął właśnie taki zapis tego imienia. W XVI wieku, kiedy przekładano Biblię na główne języki europejskie, tę lub bardzo podobną formę wybrało wielu tłumaczy. Uczynili tak między innymi William Tyndale (język angielski, 1530), Sebastian Münster (język łaciński, 1534), Olivétan (język francuski, 1535), Casiodoro de Reina (język hiszpański, 1569), a także tłumacze Biblii brzeskiej oraz Szymon Budny (język polski, 1563 i 1572).
*** w83/15 s. 4 Imię Boże w „Nowym Testamencie” ***
Polski przekład Szymona Budnego z roku 1574 używa formy Jehowa w Ewangelii według Mateusza 1:20, 22, 23; 2:13, 15, 19; 4:7, 10; 5:35; 22:37, 44.
-
Dziś wstawiono mój artykuł:
Imię Boże Jahwe i tetragram JHWH w Bibliach katolickich
http://bednarski.apologetyka.info/swiadkowie-jehowy/imie-boze/imie-boze-jahwe-i-tetragram-jhwh-w-bibliach-katolickich,1113.htm
Składa się on z następujących rozdziałów:
Biblie katolickie z imieniem Jahwe wydane w latach 1900-1939
Biblie katolickie z imieniem Jahwe lub tetragramem JHWH wydane po roku 1945
Dodatek. Biblia paulistów, wydanie z roku 2008
-
Biblie bez imienia Jahwe tu:
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/biblia-dyskusje/biblie-katolickie-bez-imienia-jahwe/msg146940/#msg146940
Tekst Biblii Tysiąclecia, wyd. 2, z imieniem Jahwe, tu:
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/biblia-dyskusje/biblia-tysiaclecia-wyd-2-1971-r/msg148352/#msg148352
-
Dziś wstawiono mój artykuł:
Imię Boże Jahwe i tetragram JHWH w Bibliach katolickich
http://bednarski.apologetyka.info/swiadkowie-jehowy/imie-boze/imie-boze-jahwe-i-tetragram-jhwh-w-bibliach-katolickich,1113.htm
Składa się on z następujących rozdziałów:
Biblie katolickie z imieniem Jahwe wydane w latach 1900-1939
Biblie katolickie z imieniem Jahwe lub tetragramem JHWH wydane po roku 1945
Dodatek. Biblia paulistów, wydanie z roku 2008
E, nie będzie mnie jakiś tam gości pouczał. Mam książki - sama poszukam.
-
O Biblii Wujka ŚJ piszą:
*** rs s. 115 ak. 5 Jehowa ***
Biblia w przekładzie Jakuba Wujka (Kraków 1962): Imię Boże w formie „Jahwe” spotykamy jedynie w spisach rzeczy poprzedzających poszczególne rozdziały oraz w przypisach. Na przykład w przypisie do Wyjścia 3:14 czytamy: „W późniejszych czasach Żydzi z uszanowania nie wymawiali imienia Jahwe, choć było pisane, lecz czytali ‚Adonaj, Pan’; za tym poszło, że św. Hieronim w tłumaczeniu łacińskim (a za nim Wujek) zamiast Jahwe pisze stale ‚Dominus (Pan)’. Tak np. w. 15 w TH [tekście hebrajskim] brzmi: ‚Jahwe, Bóg ojców waszych’”.
Biblia Wujka nie może w tekście zawierać imienia Jahwe, bo jest tłumaczeniem z łaciny, a w łacińskich przekładach nie stosowano imienia Jahwe czy JHWH.
-
Towarzystwo Strażnica wbrew mirandzie potwierdza, że katolickie Biblie mają imię Jahwe:
*** w10 15.1 s. 14 ***
Niektóre polskie przekłady katolickie (Biblia poznańska, Biblia Tysiąclecia, Biblia Warszawsko-Praska) oddają tetragram przez „Jahwe”.
Przykłady:
*** w96 1.10 s. 5 ***
‚Niech was nie zwodzą (wasi) prorocy ani wróżbici znajdujący się pośród was! Nie dawajcie posłuchu [ludziom] mającym sny, których sami do snów przywodzicie. Fałszywie bowiem wam wieszczą w Imię moje (...)’ — głosi Jahwe” (Jeremiasza 29:8, 9, Biblia poznańska).
*** jd rozdz. 5 s. 66 ***
A jak można wrócić do Boga? Księga Ozeasza 6:3 przypomina, by ‛poznać, starać się poznać Jehowę’. Jak to wyrażono w Biblii poznańskiej, „gorliwie się starajmy poznać Jahwe”
*** rs s. 116 ak. 6 ***
Biblia poznańska: Imię Jahwe występuje w całych Pismach Hebrajskich, począwszy od Rodzaju 2:4.
*** jt s. 4 ***
„Poznają wtedy, że Ty, którego Imię jest Jahwe, Ty jeden jesteś Najwyższy ponad całym światem” (Biblia poznańska).
Miranda jest niedoinformowany. Słabo czyta Strażnice i książki ŚJ. :)
-
Gdzie można nabyć Biblie z imieniem Jahwe?
Biblia Poznańska, jednotomowa, ponad 6000 razy imię Jahwe
https://sanctus.com.pl/index/3/7/272/biblia_poznanska/id
-
Wielotomowa Biblia paulistów, tekst i komentarze
https://www.edycja.pl/produkty/biblia-i-biblistyka/komentarze?zenid=ee41d9fd2e1106af2e4cf0cec4982f60
Ponad 6000 razy tetragram JHWH.
Nie mylić tej pozycji z jednotomowych wydaniem tej Biblii (miało być to wydanie liturgiczne), gdzie w miejscu występowania JHWH jest PAN.
-
Wielotomowa Biblia z komentarzami wydawnictwa Biblos
https://biblos.pl/141-podreczny-komentarz-biblijny
Biblia, zawiera tekst i komentarze, zawierająca w tekście tetragram JHWH (wydano np. księgi Kpł w 2009, Wj w 2012, Dn w 2013).
-
Biblia Warszawsko-Praska bp. Romaniuka
http://tb.org.pl/uncategorized/biblia-warszawsko-praska/
Biblia ta zawiera imię Jahwe ponad 3500 razy.
Biblia Warszawsko-Praska (1997, 2013 – Wydanie z okazji roku wiary 2012/2013); „przeszło 3500 razy” imię Jahwe w tekście Biblii, jak podają Świadkowie Jehowy (patrz powyżej). Wyszukiwarka dla wersji PDF wskazuje na 3701 miejsc z imieniem Jahwe w samym tekście Biblii.
http://biblioteka.kijowski.pl/biblia/pdf/biblia_c.pdf
-
Komentarze KUL do Biblii wraz z tekstem
Kolejna wielotomowa Biblia z imieniem Jahwe.
https://www.pallottinum.pl/index.php?k=12&pa=2&k=12&c=12
Wiele tomów jest do nabycia, jako nowe, inne są dodrukowywane, jeszcze inne do znalezienia na aukcjach.
-
Biblia Poznańska, czterotomowa, ponad 6000 razy imię Jahwe
https://www.ravelo.pl/pismo-swiete-tom-1-4-biblia-poznanska,p1326768.html
-
Biblia Poznańska, czterotomowa, ponad 6000 razy imię Jahwe
https://www.ravelo.pl/pismo-swiete-tom-1-4-biblia-poznanska,p1326768.html
W IV tomie nie ma ani razu :P
-
W IV tomie nie ma ani razu :P
Nie jestem pewien czy w 4 tomie - NT - nie ma w przypisach ani razu. :)
-
Hebrajsko-polski Stary Testament. (...) Przekład interlinearny z kodami gramatycznymi, transliteracją oraz indeksem rdzeni (tzw. Prymasowska Seria Biblijna, wyd. Vocatio, wyd. 2003-2010),
kilkutomowa Biblia; ponad 6000 razy tetragram JHWH.
https://vocatio.com.pl/pl/p/Hebrajsko-polski-Stary-Testament-Piecioksiag/595
https://vocatio.com.pl/pl/p/Hebrajsko-polski-Stary-Testament-Prorocy/596
https://vocatio.com.pl/pl/p/Hebrajsko-polski-Stary-Testament.-PISMA/911
-
Biblia Lubelska
Biblia Lubelska, wielotomowa (wydawana od 1991 r. do dziś). Ma ona zawierać ponad 6000 razy imię Jahwe w tekście Biblii. Nie ukazały się jeszcze wszystkie tomy, ale w wydanych występuje imię Jahwe.
http://www.wydawnictwokul.lublin.pl/sklep/index.php?cPath=21_32
https://biblia.wiara.pl/doc/423454.Biblia-Lubelska-17-ksiazek
http://kmt.pl/pozycja.asp?ksid=11552
Opis:
http://bibliepolskie.pl/przeklady.php?tid=9
-
Wprawdzie Biblii tej już nie można kupić, chyba że w antykwariatach lub na allegro, ale dostępna jest w bibliotekach.
Stary Testament – przekład z języka hebrajskiego ks. J. Kruszyńskiego wydany w latach 1926-1939
Przed II wojną światową jednym z katolickich przekładów, w którym w treści Pisma Świętego używano imienia Jahwe, było kilkutomowe wydanie Biblii (nieukończone z powodu wybuchu wojny) w przekładzie ks. Józefa Kruszyńskiego pt. Pismo Święte Starego Testamentu. Przekład z oryginału hebrajskiego (t. 1, 1937 [Pięcioksiąg]; t. 2 1938 [Joz, Sdz, Rt, 1-2Sm, 1-2 Krl]; t. 3, 1939 [1-2 Krn, Ezd, Ne, Tb, Jdt, Est, Hi]).
Wcześniej w latach 1926-1936 ks. J. Kruszyński wydał kilka ksiąg biblijnych pojedynczo, również w tłumaczeniu z oryginału hebrajskiego (Na, Jr, Lm, Ba, Ps).
Na przykład Pięcioksiąg Mojżeszowy (wyd. 1937) zawiera w wielu miejscach imię Boże Jahwe zarówno w treści przekładu (np. Rdz 21:33, 22:14, 24:3, 7, 27:20; Wj 3:18, 4:5, 22, 5:1-3, 17, 6:2-3, 6-8, itd.), jak i komentarzach. Razem w samym tylko Pięcioksięgu, w tekście biblijnym i przypisach, imię Jahwe występuje co najmniej 600 razy.
http://katalog.nukat.edu.pl/search/query?term_1=Pi%C4%99cioksi%C4%85g+Moj%C5%BCeszowy,+ks.+J%C3%B3zef+Kruszy%C5%84ski&theme=nukat
-
Nie ma współczesnych Biblii katolickich bez imienia Jahwe.
Chodzi tylko o kwestię ile razy ma ono występować.
ŚJ sami przyznają to i cytują Biblię Tysiąclecia, wydanie 3, rzekomo bez imienia Jahwe, wymieniając to imię:
*** w87/17 s. 17 Imię „gorszące”? ***
Z Biblii wynika, że Bóg życzy sobie, aby wszyscy widzieli, iż ‛Ten, który sam jeden ma Jahwe na imię, jest Najwyższym’ (Ps. 83:19, Biblia Tysiąclecia, wyd. III; Ezech. 38:23; Malach. 3:16).
-
Dziś wstawiono mój artykuł:
Imię Jahwe czy termin Jehowa – które z tych słów według Świadków Jehowy występowało wcześniej w Biblii?
https://www.apologetyka.info/swiadkowie-jehowy/imie-jahwe-czy-termin-jehowa-ktore-z-tych-sow-wedug-swiadkow-jehowy-wystepowao-wczesniej-w-biblii,1244.htm
-
JHWH posiadam biblia paulistow wprowadzeniu jest napisane ze tam gdzie jest napisane BÓG ALBO PAN z duzych liter to wystepuje imie boze JHWH
-
JHWH posiadam biblia paulistow wprowadzeniu jest napisane ze tam gdzie jest napisane BÓG ALBO PAN z duzych liter to wystepuje imie boze JHWH
O takich Bibliach pisaliśmy tu:
https://sjwp.pl/biblia-dyskusje/biblie-katolickie-bez-imienia-jahwe/msg146940/#msg146940
-
Pewien ŚJ twierdzi, że KK nakazuje usuwanie imienia Jahwe z życia kościoła https://www.tygodnikpowszechny.pl/bog-bez-imienia-131757 Jak mu odpowiedzieć? Generalnie uczepił się BT, że 2,3 i 4 wydanie nie ma Imienia Jahwe i jest to wielkie fałszerstwo.
Czy to prawda, co twierdzi ŚJ: Elohim, Adonaj, to nie jest imię tylko tytuł? Chodzi mi o to, że przecież w S.T. Bóg jest różnie okreslany/nazywany, więc czemu tylko należy stosować Imię Jahwe? Zresztą w judaizmie, jeśli uznamy za kompetentny Polski Słownik Judaistyczny, Bóg ma różne imiona: Najważniejsze miejsce wśród I.B. zajmuje Tetragram (czyli JHWH). Odrębną pozycję mają pozostałe z nich, zanotowane w Biblii (Adonaj; El; El Brit; El Eljon; El Olam; El Szad(d)aj; Elohim; Szaddaj).
https://www.jhi.pl/psj/Imiona_Boga
-
Przecież cały wątek jest o tym. Ja mam to jeszcze raz przepisywać? :-\
Wystarczy wejść w mój post 2.
-
Przecież cały wątek jest o tym. Ja mam to jeszcze raz przepisywać? :-\
Wystarczy wejść w mój post 2.
Dzięki. ;)
-
Powtarzam tym co nie rozumieją.
W KK są dwa rodzaje Biblii jeśli chodzi o imię Jahwe.
Przekłady liturgiczne, stosowane podczas mszy i nabożeństw katolickich. Wzorem jest zwyczaj synagogalny, patrz Łk 4:16-18.
Przekłady nieliturgiczne, stosowane indywidualnej lekturze Pisma, w dociekaniach teologicznych, w książkach katolickich, w pracach naukowych, w komentarzach katolickich do Biblii. najkrócej mówiąc w każdej sytuacji nieliturgicznej.
Istnieją też inne podziały Biblii nie związane z imieniem Jahwe.
Np. opracowania naukowe i przekłady popularne.
Żadne lubiki dla fantoma tego nie zmienią.
Zresztą to są przekłady dla katolików a nie dla innowierców.
Oni mają do wykorzystania przekłady protestanckie, żydowskie, laickie oraz ekumeniczne.
Ja jestem laikiem, one się różnią treścią? Dla mnie Biblia, to Biblia, może się różnić stylistyką czy też archaiczne słowo zamienione na współczesne, chyba że o czymś nie wiem
-
Ja jestem laikiem, one się różnią treścią? Dla mnie Biblia, to Biblia, może się różnić stylistyką czy też archaiczne słowo zamienione na współczesne, chyba że o czymś nie wiem
No pewnie że się różnią, zwłaszcza obszernością komentarzy i jakością.
W naukowych np. będą przytaczane słówka hebrajskie, aramejskie i greckie oraz z innych języków semickich. Będzie w nich aparat krytyczny, to znaczy różne zachowane słówka i zdania w różnych rękopisach. itp. itd.