Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne

BYLI... OBECNI... => ŻYCIE ZBOROWE, GŁOSZENIE, SALE KRÓLESTWA => Wątek zaczęty przez: Roszada w 10 Styczeń, 2016, 19:06

Tytuł: Dawny ubiór ŚJ
Wiadomość wysłana przez: Roszada w 10 Styczeń, 2016, 19:06
Dziś każdy wie, jak wyglądają głosiciele Towarzystwa.
Ale jak wyglądali kiedyś?
Oto wybrane fragmenty na ten temat:

„Uśmiech na zebraniu traktowano jak coś niestosownego, a sporo starszych braci nosiło wyłącznie czarne ubrania, czarne obuwie i czarne krawaty” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 173).

„Ostatek nietylko opuścił Babilon, lecz wystawił go też w roku 1926 pod pręgierz i publicznie oskarżył go językiem Pisma Św., poczem porzucił wszystkie zwyczaje babilońskie co do ubioru, nazw świąt, pobożnej miny i innych podobnych rzeczy, tak że obecnie u ostatka nic nie można nazwać babilońskim. (Izajasza 14:22). W Wielkiej Brytanji lud Boży więcej był skłonny do kościelnych ceremonij, z chwilą jednak gdy się dowiedział, jakie powinno być jego właściwe zachowanie się, porzucił to wszystko, co miało jaką łączność ze zwyczajami babilońskiemi. Długie fraki, czarne krawaty, święte twarze, pochylone jak »trzcina« głowy – wszystko to znikło i nie jest widziane na zjazdach ludu Bożego” (Światło 1930 t. I, s. 215).

„Faktem jest, że członkowie wielkiej kompanji według własnych swoich zeznań wiele przechodzili ucisku, odkąd przyszli do znajomości prawdy. Ich czarne krawaty i długie czarne ubrania, ich smutne, uroczyste i pobożne twarze, ich opuszczone głowy (Izajasza 58:5) i inne podobne cechy zdają się wyrażać: »Przechodzimy przez wielki ucisk i znajdujemy się przeto w wielkim utrapieniu i bylibyśmy szczęśliwi, gdybyśmy się mogli dostać do nieba«.” (jw. s. 94).

„Postęp w zrozumieniu Słowa Bożego pociągnął za sobą kilka innych zmian w chrześcijańskich zapatrywaniach. (...) »(...) Na przykład w roku 1927 Strażnica podkreślała (...) że należy zrewidować pogląd na kwestię noszenia czarnych strojów« (...) Jeżeli chodzi o tę ostatnią sprawę, to rok wcześniej, podczas zgromadzenia zorganizowanego w dniach 25-31 maja w Londynie, brat Rutherford przemawiał z podium w zwyczajnym garniturze zamiast w oficjalnym czarnym surducie, jaki zwykli przedtem nosić mówcy publiczni chrześcijańskich świadków na rzecz Jehowy” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 66).

„Pragnąc wyeliminować spośród ludu Bożego świeckie zwyczaje, brat Rutherford już na poprzednim kongresie wywołał swym ubiorem małą sensację. Spostrzegł on mianowicie, że bracia w Europie – a to obejmowało również Niemcy – znajdowali upodobanie w ubieraniu się na zgromadzenia przeważnie na czarno. Zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w organizacjach fałszywej religii mężczyźni nosili czarne ubrania, podczas pogrzebów nawet czarne cylindry, no i na dodatek czarne krawaty. Te spostrzeżenia spowodowały, że brat Rutherford kupił sobie bardzo jasne ubranie i do tego wiśniowy krawat. Po jego przybyciu do Niemiec w takim stroju, wielu braci zarzuciło zwyczaj noszenia czarnych ubiorów” (Działalność Świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych 1975 s. 19).

„Wielbiciele prawdziwego Boga musieli się jednak całkowicie uwolnić od pogańskich nauk i obyczajów. Na przykład jeszcze przez jakiś czas po roku 1919 zwracali uwagę na to, by nosić ubiory nadające jakoby wygląd bardziej świątobliwy, uważali wielką piramidę egipską za »Biblię w kamieniu«, obchodzili takie pogańskie święta jak »Boże Narodzenie«, posługiwali się pogańskimi symbolami, jak krzyż, i pielęgnowali inne nieczyste zwyczaje religijne” (Strażnica Nr 8, 1969 s. 4).
Tytuł: Odp: Dawny ubiór ŚJ
Wiadomość wysłana przez: Roszada w 10 Styczeń, 2016, 19:07
Ciekawe stwierdzenie Towarzystwa typu jak zniechęcić do brody i długich włosów:

"Za naszych czasów w wielu krajach broda lub długie włosy u mężczyzny zaraz rzucają się w oczy, a według opinii ostatnio rozpowszechnionej wśród większości ludzi może on nawet być wbrew swoim intencjom potraktowany jako dziwak albo element aspołeczny" (Strażnica Nr 24, 1968 s. 14).

 Interesujące jest to, że choć Towarzystwo Strażnica nie toleruje u swoich głosicieli „długich włosów”, to jednak twierdzi, że „szarańcza” z długimi włosami ich właśnie przedstawia:

 

         „W Objawieniu 9:7, 8 naśladowcy Chrystusa Jezusa, wierni i prawdziwi, są przypodobani do szarańczy z twarzami ludzkimi o długich włosach. »Twarze ich były jako twarze ludzkie; i miały włosy jako włosy niewieście«” (Strażnica 15.02 1936 s. 59).

 

         Prócz tego Towarzystwo Strażnica swoją klasę niebiańską przyrównuje do długowłosego Samsona, nazywając ją „klasą Samsona”:

 

„Nakładało to na Samsona obowiązek noszenia długich włosów, wstrzymywania się od picia napojów alkoholowych i wystrzegania się skalania przez dotknięcie zwłok, (4 Mojż, 6:1-21) Podobnie też gdy długo niepłodna »niewiasta« Jehowy - Jego niebiańska, wszechświatowa organizacja wydała w końcu duchowych synów, wymagane było od tej klasy »niewolnika« (...) Ale poprzesz stulecia rośli również chrześcijanie przyrównani do »pszenicy«, klasa »niewolnika wiernego i rozumnego«. Przypominali oni młodego Samsona, o którym doniesienie podaje: »Jahwe [inaczej: Jehowa] mu błogosławił.« Kiedy z czasem Samson dorósł, »duch (…) Jahwe począł nań oddziaływać«. (Sędz. 13:24, 25, BT) Podobnie w czasach nowożytnych Jehowa zaczął na nowo zbierać chrześcijan odpowiadających »pszenicy« i zorganizował ich w klasę »niewolnika wiernego i rozumnego«, (...) Po wypróbowaniu lojalności tych chrześcijan względem podstawowych prawd biblijnych począł na nich oddziaływać Jego duch, pobudzając ich do podjęcia dzieła świadczenia, które tak jak u Samsona obejmowało toczenie walki (oczywiście duchowej) przeciw porównywalnej z Filistynami niegodziwej organizacji fałszywych chrześcijan. Szybko zbliżał się czas, kiedy »Syn Człowieczy«, Jezus Chrystus, miał zebrać ze swego Królestwa wszystkich nieprawych w celu ich wytracenia i kiedy sprawiedliwi mieli ‚zajaśnieć jak słońce w Królestwie Ojca swego’. (Mat. 13:36-43) Dla przy gotowania się na to klasa »Samsona« miała przeprowadzić pewne dzieło!” (Strażnica Nr 7, 1969 s. 2).
Tytuł: Odp: Dawny ubiór ŚJ
Wiadomość wysłana przez: Tadeusz w 11 Styczeń, 2016, 09:38
Kolejny przykład bezkrytycznego małpowania amerykańskiej mody.
I co groźniejsze - dorabianie temu biblijnej podstawy!!!
A parafianie, tfu... owieczki z trzody pokornie jak barany stroją się w upalne dni w garnitury i krawaty. Ostatniego lata (upalnego!!!) widziałem dwóch panów XXL przy stojaku w pełnym słońcu czerwonych i duszących się, ale pod krawatem!!!
Żenujący widok, wręcz obleśny.
Nikt do takiego nie podejdzie bez obrzydzenia...