Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne
NA DOBRY POCZĄTEK => POWITANIE => Wątek zaczęty przez: Tomasz Tomlik w 12 Luty, 2022, 22:56
-
Odnoszę wrażenie, że spora część Świadków Jehowy nie do końca wierzy w to co czyta w Strażnicy. Jak bowiem wytłumaczyć to, że po wyjściu z organizacji w zdecydowanej większości, pewnie ok. 90% zostają ateistami. Coś takiego raczej nie zdarza się np. w KK tj. osoba, która przetrwa okres buntu wczesnej młodości raczej ju ż nie odejście od wiary. Temat osobny to urodzeni w prawdzie. Na ile rzeczywiście wierzą a na ile tym co ich trzyma są więzi rodzinne, majątkowe, zawodowe, itd.
-
zadając to pytanie, odrzuciłeś możliwość zmiany perspektywy patrzenia na światopogląd
można być wierzącym świadkiem Jehowy a później można zostać ateistą
przykładowo, wcześniej ktoś był naiwny i wierzył w starożytne mity, ale później zrozumiał, że lepiej kierować się rozumem niż kierować się wiarą i rozumowo odrzucił nie tylko autorytet ciała kierowniczego, ale także autorytet Biblii (która od tej pory nie jest dla niego Pismem Świętym, ale stała się po prostu zbiorem starożytnych mitów).
-
A katolicy to tacy wierzący? Serio? ;) :D :)) :o ;D
-
Młodzi katolicy chodzą na jakieś tam szkolenia manipulacyjne przed komunią.
Pytam się ich.
To czego tam uczą?
Odpowiedź.
Kto by tam takich durnot słuchał.
Pytam się to po co tam chodzisz.
Bo rodzice każą.
Zagadka.
Ci młodzi używają takich zwrotów.
Sukiennik i sukiennica.
Co to ma znaczyć?
-
Skrupulatne Studium Biblii robi swoje....
Katolicy tej księgi raczej nie studiują, i mają rzadziej wątpliwości.
-
To się zgadza.
Często mylą biblię od jakiejś tak książeczki od nabożeństwa.
-
A katolicy to tacy wierzący? Serio? ;) :D :)
katolik może przez długie lata (a nawet przez całe życie) nie przeżyć ani jednego kryzysu wiary, ponieważ kościół obiecuje raj w niebie (a zatem "weryfikacja" czy człowiek ma duszę trafiającą do nieba piekła lub czyśćca jest niemożliwa przed śmiercią).
natomiast świadek Jehowy nawet jeśli nie chce, to i tak zderzy się z faktami: a to nie przyjdzie koniec w 1975 a to wymrze pokolenie 1914 które miało nie przeminąć itd. itp.
katolicyzm co prawda zmienia sie na przestrzeni wieków (np. kara śmierci kiedyś podobała się Bogu w Trójcy Jedynemu a obecnie jest obrazą godności człowieka itp) ale ogólnie rzecz ujmując ma dość stabilne doktryny które nie zmieniają się w sposób widoczny dla zwykłego zjadacza chleba w ciągu jego krótkiego życia.
Pięćdziesiąt lat temu wierzono w Trzy Osoby Boskie i za kolejne sto lat także będzie obowiązywała wiara w Trzy Osoby Boskie i z całą pewnością papież nie ogłosi "nowego światła" ani o dwójcy ani o czwórcy. :) a u świadków Jehowy dzisiaj jakaś nauka jest prawdą a jutro będzie fałszem.
No i co ważne, katolicyzm NIE wymaga "głoszenia" innowiercom. Można sobie chodzić do kościoła pośpiewać pieśni maryjne i wrócić do domu. Nie trzeba pukać do sąsiada ateisty i przekonywać go że Lenin nauczał niezgodnie z dziełami Marksa i Engelsa. A skoro nie trzeba, to i tenże sąsiad ateista nie wdaje się w dyskusji i nie stara się obalić wiary swojego sąsiada.
-
Pytanie "ilu jest wierzących" jest nieprecyzyjnie postawione, bo istotniejsze jest: w co wierzących i do jakiego stopnia? I prawdopodobnie wierząca jest większość, tyle że ich wiara ogranicza się do przekonania, że o ile nie jest to kierowana przez Boga organizacja, to przynajmniej najbliższa mu. Do tego będzie jakiś wielki ucisk i jakiś raj na ziemi, i warto głosić. I to chyba właśnie na takich powierzchownie wierzących wciąż opiera się ten gmach, bardziej nawet niż na tych żarliwych.
Jeśli idzie o poważniejsze rozkminy, typu chronologie i wnikliwe badanie pism aby dojść dlaczego ilość emblematożerców wzrasta choć powinna spadać, to samo Towarzystwo Strażnica chciałoby aby wierni przestali sobie zaprzątać tym głowę i to się udaje.
To już przestaje być religia pisma, a zaczyna być religia audio-video i określonych emocji, tu się ogląda telewizję, a nie studiuje, czasopisma są coraz krótsze. W ogóle należałoby się zastanowić w jakim stopniu człowiek wierzący to człowiek posiadający określone, drobiazgowe, szerokie przekonania których gotów jest bronić - a jak już wspomniałem, wielu nie nadąża za niuansami teologicznymi jakich się naucza w Organizacji, a i ona sama zniechęca do grzebania w przeszłości - a w jakim stopniu wierzący to natomiast człowiek dobrowolnie i z przekonaniem uczestniczący w określonych rytuałach religijnych i utożsamiający się z przekazem jaki na dany moment dostaje W tej wersji świadek jehowy to człowiek który chce uczestniczyć w zebraniach i dziele głoszenia, uznaje autorytet niewolnika i wspiera go własnymi zasobami. Cała reszta nie ma znaczenia, jest kompletnie płynna.
-
Czy świadkowie wierzą w to co jest w strażnicy, w większości tak, bo są do tego stopnia zmanipulowani, że wiara miesza im się z naiwnością, i wieloma innymi aspektami, ich chrześcijańskiego życia.
To jest Wiara, bez żadnej świadomości. Wierzę, bo inni sprawdzili mądrzejsi i starsi ode mnie, bardziej wykształceni ;)
(Ja czasem miałam takie przebłyski) . Niestety, NIE SPRAWDZILI.
Gdy wydarzy się, w ich życiu jakiś przełom, cokolwiek śmierć, rozwód, choroba..itd
Zaczynają sprawdzać, analizować, i tu zaczynają się schody.
Dla jednych w dół, dla drugich w górę.
Niektórzy zachowują strzępki wiary, inni ja tracą całkowicie.
Zastanawiając się dlaczego Bóg dopuścił, abym właśnie ja wszedł w takie g.. i zmarnował 20,30 lat młodego niewinnego życia.
Z moich obserwacji, ci którzy byli dość krótko, szybciej dochodzą do równowagi z wiarą, i ogólnie ze sobą.
Wiara, To jest bardzo indywidualna, osobista i intymna sprawa :)
Nawet będąc tzw świadkiem niektórzy mówią, że wierzą bo boją się straty, wszystkiego i wszystkich.
Złożony temat .
-
"Nie mieszaj zatem wiedzy i wiary, to sa dwa odrebne obszary". Nie wiem dlaczego uparcie twierdzi się, ze przynaleznosc do jakiejś religii oznacza wiare w Boga. Przeciez kazda religia postrzega go inaczej, więc wiara moze byc tylko ukiernkowana w dogmaty danej religii. Wiekszosc swiadkow wierzy w dogmat religijny oparty o zaleznosci CK/ Bog. Odchodzac z religii poprostu wyzbywaja sie tego schematu. Znam kilka osob, ktore po odejsciu od SJ chcą byc nadal osobami uznawanymi za wierzące. Poszukują więc innych ruchow, ale tam odkrywaja ten sam schemat, jakis guru/Bóg. Niektorzy chca byc religijni bez tego schematu. Tylko jesli sam na sam siadzesz z biblia , to niestety wczesniej czy pozniej powiesz: co za goowno. Przeciez tam sie nic nie klei. I to jest chyba podpowiedz, dlaczego jest wiecej ateistow u bylych SJ. Poprostu wiecej razt w reku mieli biblię. Wyznawcy KK nie maja w przewazajacej czesci takich sposobności i traktuja od poczatku schemta kosciol/bog bardziej prowizorycznie...
-
Ja jestem świadkiem Jehowy i w biblie nie zabardzo wierze (nie wspominając oStrażnicy i innych książeczkach) bo niby dla czego mitologia żydowska jest prawdziwsza od mitologi nordyckiej czy słowiańskiej?
Pozdrawiam
-
Ja jestem świadkiem Jehowy i w biblie nie zabardzo wierze (nie wspominając oStrażnicy i innych książeczkach) bo niby dla czego mitologia żydowska jest prawdziwsza od mitologi nordyckiej czy słowiańskiej?
Pozdrawiam
No to wymyśl sobie idealnego Boga, takiego jaki mógłby wg Ciebie istnieć.
Będziesz wtedy wierzącym, choć wierzącym inaczej. :)
-
No to wymyśl sobie idealnego Boga, takiego jaki mógłby wg Ciebie istnieć.
Będziesz wtedy wierzącym, choć wierzącym inaczej. :)
Wierze że Bóg istnieje ale nie wiem jak się do niego zbliżyć i czy w ogóle się da. I tu trafiłiłeś 10, jestem zdecydowanie wieżącym inaczej niż większość ludzi których znam.
Pozdrawiam
-
Wierze że Bóg istnieje ale nie wiem jak się do niego zbliżyć i czy w ogóle się da. I tu trafiłiłeś 10, jestem zdecydowanie wieżącym inaczej niż większość ludzi których znam.
Pozdrawiam
No to spoko. ;)
Jaki by ten Bóg nie był to Ciebie zaakceptuje, jak będziesz go popierał.
Jak się zbliżyć? Zapewne łatwiej będzie już na końcu drogi, już po śmierci. ;)
-
Jak bowiem wytłumaczyć to, że po wyjściu z organizacji w zdecydowanej większości, pewnie ok. 90% zostają ateistami.
To jak dorastanie dziecka.
Małe dziecko wierzy, że tatuś lub mamusia mogą rozwiązać każdy problem, wszystko rozumieją, są w stanie udźwignąć każdy ciężar, niczego się nie boją.
Z czasem dziecko coraz lepiej rozumie ograniczenia rodzica, aż w końcu niejednokrotnie przerasta swego rodzica fizycznie czy intelektualnie.
Dziecku łatwo wierzyć w rodzica, bo samo nie wiele rozumie.
W miarę dorastania dostrzegamy coraz lepiej, że nie wszystko jest takie jak nam się jawiło za młodu.
Żaby dolać trochę oliwy do ognia to to dodam, że tak samo łatwo wierzyć w ewolucję gdy się nie wiele rozumie. ;)
-
Odnoszę wrażenie, że spora część Świadków Jehowy nie do końca wierzy w to co czyta w Strażnicy. Jak bowiem wytłumaczyć to, że po wyjściu z organizacji w zdecydowanej większości, pewnie ok. 90% zostają ateistami. Coś takiego raczej nie zdarza się np. w KK tj. osoba, która przetrwa okres buntu wczesnej młodości raczej ju ż nie odejście od wiary. Temat osobny to urodzeni w prawdzie. Na ile rzeczywiście wierzą a na ile tym co ich trzyma są więzi rodzinne, majątkowe, zawodowe, itd.
Moim zdaniem większość Świadków ma w swoim życiu taki etap, że wierzą.
I uważają wtedy, że to w co wierzą to "Prawda". Problem pojawia się w momencie, gdy dostrzegają, że coś jest nie tak w ich religii... Gdy nie zgadzają się im jakieś nauki, albo gdy czyjeś postępowanie w organizacji zaprzecza ideałom głoszonym przez tę religię. Wtedy Świadkowie chodzą tacy skołowani, ale jeszcze myślą, że wierzą w "prawdę".
Gdy dojdzie jednak do poznania prawdy o "prawdzie", to wtedy może dojść u nich do całkowitej utraty wiary.
Jeżeli wiara kojarzy się komuś z tym co znał przez większość życia (czyli, że to chodzenie na zebrania, czytanie Strażnicy itd.), to może nawet nie wiedzieć, że wiarę da się praktykować i przeżywać inaczej.
Myślę, że zanim się odrzuci wiarę najpierw warto zbadać na czym może polegać prawdziwa wiara. Problemem jest tylko to gdzie szukać jej prawdziwego źródła?
Podam przykład gastronomiczny. Załóżmy, że ktoś - nazwijmy go Zenek - całe życie jadł pizzę z małej knajpki z wiórkami seropodobnymi zamiast sera. I pizza ma w jego umyśle konkretny, mdły smak.
W końcu dowiaduje się z Internetu, że pizza którą jadł przez te lata to najtańsze świństwo, które dodatkowo ma właściwości rakotwórcze. A zatem człowiek ten mówi sobie: już nigdy więcej w życiu nie zjem pizzy!
Pewnego dnia Zenek spotyka na swojej drodze Włocha i zaczynają rozmawiać o różnych rzeczach. W końcu Włoch mówi: zgłodniałem, może pójdziemy na pizzę?
Wtedy Zenek krzyczy przerażony: Tylko nie to! Nie przełknę tego paskudztwa!
Na to zdziwiony Włoch odpowiada: Ale jak to? Przecież pizza to najlepsza rzecz na świecie! Uwielbiam ją!
Zarówno Zenek jak i Włoch używają słowa pizza, ale pod tym pojęciem dla każdego z nich kryje się coś innego.
Dla Zenka pizza to produkt z gumiastego ciasta o konsystencji i smaku podeszwy, posypany sztucznym serem.
Dla Włocha pizza to chrupiący placek z pysznymi dodatkami, bez sera i innych "udziwnień" wymyślonych np. przez amerykanów.
Dopóki Zenek i Włoch będą tylko teoretyzować, to w zasadzie nigdy się nie zrozumieją. Obaj będą uważać, że ten drugi to głupek. Zenek będzie się dziwił, że Włochowi smakuje takie świństwo. A Włoch będzie zdziwiony, że Zenek tak źle wyraża się o jego ulubionym daniu i że całkowicie je odrzuca.
Aby Zenek w końcu dogadał się z Włochem, to muszą obydwaj spróbować smaku pizzy tego drugiego. Czyli Zenek powinien zaprosić Włocha do swojej knajpki i wtedy ten Włoch natychmiast zrozumie o co chodziło Zenkowi i przy okazji dowie się, że istnieje coś takiego jak produkt seropodobny. Zapewne wypluje szybko ugryziony kęs i na tym zakończy spożywanie tej pizzy.
A teraz dla równowagi Zenek powinien spróbować prawdziwej włoskiej pizzy. Może się okazać, że stanie się jej fanem i uzna, że to najlepsze co jadł w życiu. Aby jednak do tego doszło Zenek musi przełamać swoją niechęć, musi chcieć spróbować czegoś nowego, nie zamykać się na nowe doświadczenie.
A tymczasem jak to bywa w życiu... Ktoś mówi: "ja tam wiem swoje..." i nie zagłębia się w inne rzeczy. Woli sobie żyć w swoim małym świecie ze swoimi ciasnymi poglądami.
----------------------------
Przekładając pizzę = wiarę na Świadków.
Moim zdaniem Świadkowie w bardzo niewielkim stopniu mogą doświadczyć w organizacji tego czym jest prawdziwa wiara. Bo jeśli wiarą nazywamy rozdawanie ludziom czasopism i puszczanie na tablecie filmików z jw.org, to uboga jest ta definicja wiary. Mają spaczony obraz wiary.
I taką spaczoną wiarę łatwo w końcu całkowicie odrzucić.
----------------------------
W przedstawionym wyżej przykładzie gastronomicznym pojawił się Włoch, który zna smak prawdziwej pizzy i jest w stanie od razu rozpoznać, gdy ktoś chce nakarmić go świństwem.
Niestety w prawdziwym życiu nie wiem kto mógłby być tą osobą, która zna "smak" prawdziwej wiary? Która pizzeria = religia będzie tą najlepszą?
Ponadto pojawią się kolejne filozoficzne pytania typu: dlaczego mamy uznawać, że to włoska pizza jest najlepsza skoro ta amerykańska z prawdziwym, podwójnym serem też jest smaczna?
Ogólnie żeby wyrobić sobie opinię na ten temat warto by było porozmawiać z wieloma ludźmi, z różnymi kucharzami, odwiedzić różne restauracje i spróbować różnych potraw.
Najgorsze byłoby całkowite zamknięcie się na innych i kurczowe trzymanie się wyłącznie swoich poglądów opartych tylko na własnym ograniczonym doświadczeniu.
Z ludźmi mającymi otwarty umysł można podyskutować, dogadać się, spędzić miło czas, czegoś się nauczyć. Z kolei rozmowa z ludźmi o zamkniętych umysłach to jest męka.
Mnóstwo Świadków ma umysły całkowicie zamknięte na inne poglądy i klapki na oczach. Z takimi to można co najwyżej pogadać o pogodzie.
Są również i eks-Świadkowie, którzy niby opuszczają organizację, ale umysł nadal mają zamknięty. Samo wyjście nie przyczynia się w takiej sytuacji do tego, że poza organizacją nagle się rozwiną...
-----------------------
Jeśli chodzi o KK, to raczej się nie zgodzę, że ludzie nie tracą w nim wiary po okresie młodzieńczym. Tracą wiarę na potęgę!
Ja sama znam takie osoby, które posyłają dzieci na religię w szkole, ale nie wierzą ani w kościół, ani w jego nauki. Chcą tylko żeby dziecko miało komunię. I nawet deklarują, że po komunii to chyba raczej wypiszą dziecko z religii.
Ta ich "wiara" to trzymanie się tradycji ze względu na wierzenia ich dziadków czy rodziców. Ale gdy dziadkowie umrą, to nie wiem czy jeszcze cokolwiek będzie ich w tym kościele trzymało...
---------------------
Reasumując:
Z racji, że wiele rzeczy jeszcze nie wiem. Że wielu rzeczy jeszcze nie doświadczyłam i że jestem otwarta na różne poglądy i możliwości, to nie jestem w stanie wygłaszać jednoznacznych sądów, które popierają lub negują wiarę. Dopuszczam różne opcje i różne możliwości i żadnej z góry nie odrzucam.
Ludzie którzy odeszli od Świadków oczywiście mogą zostać ateistami. Ale dobrze by było gdyby wiedzieli, że wcześniej niekoniecznie byli prawdziwie wierzącymi... Ta "amerykańska pizza" to gnieciuch wyso
ce zmodyfikowany genetycznie, ze szkodliwymi składnikami!
P.S. Wiecie, że naprawdę istnieje coś takiego jak produkt seropodobny? I że coś takiego jadłam w pizzerii, która reklamowała się w TV :( Gdy odkryłam, że dali mi sztuczny ser na pizzę, to już nigdy więcej tam nie poszłam! To było naprawdę obrzydliwe! :P
-
Jeśli chodzi o KK, to raczej się nie zgodzę, że ludzie nie tracą w nim wiary po okresie młodzieńczym. Tracą wiarę na potęgę!
Ja sama znam takie osoby, które posyłają dzieci na religię w szkole, ale nie wierzą ani w kościół, ani w jego nauki. Chcą tylko żeby dziecko miało komunię. I nawet deklarują, że po komunii to chyba raczej wypiszą dziecko z religii.
Ta ich "wiara" to trzymanie się tradycji ze względu na wierzenia ich dziadków czy rodziców. Ale gdy dziadkowie umrą, to nie wiem czy jeszcze cokolwiek będzie ich w tym kościele trzymało...
To tak jak z tą kaczką, co młoda żona przed pieczeniem obcinała boki kacze.
-
A ja jestem ciekaw ilu świadków jehowy wierzą w tą sekciarską bzdurę że tylko oni będą zbawieni.....
-
A ja jestem ciekaw ilu świadków jehowy wierzą w tą sekciarską bzdurę że tylko oni będą zbawieni.....
Bardzo dobre pytanie! Bo jak wszyscy wiemy wszyscy klaszczą i się cieszą bo jest im dobrze, wygodnie, wiedzą co ewentualne zmiany by spowodowały. Całe domino wydarzeń.
-
Niewierzący-praktykujący? :)
Pewnie sporo jest takich, jak sami wiecie. ;)
Powiązanie zamieszkiwania, pracy, kręgów towarzyskich, ominięcie ostracyzmu.
-
Ja jestem ŚJ niewierzącym i nie praktykującym.
Pozdrawiam
Do
-
Ja jestem ŚJ niewierzącym i nie praktykującym.
Pozdrawiam
Do
Domyślam się że względy rodzinne powstrzymują cię przed oficjalnym odejściem?
-
A ja jestem ciekaw ilu świadków jehowy wierzą w tą sekciarską bzdurę że tylko oni będą zbawieni.....
na tle całokształtu wierzeń świadków Jehowy o wiele większą bzdurą byłby pogląd że "nie tylko świadkowie Jehowy" będą zbawieni, gdyż...
jeśli można być zbawionym poza organizacją świadków Jehowy, to cała ich działalność traci jakikolwiek sens
-
Ja jestem ŚJ niewierzącym i nie praktykującym.
Pozdrawiam
Do
To tak jak ja.
-
Domyślam się że względy rodzinne powstrzymują cię przed oficjalnym odejściem?
Tak
-
Mnie np. nic nie powstrzymuje (jak tutaj się mówi)przed oficjalnym odejściem.
-
A ja jestem ciekaw ilu świadków jehowy wierzą w tą sekciarską bzdurę że tylko oni będą zbawieni.....
Teoretycznie nie powinien żaden, ponieważ to Bóg bada serca i w każdej religii powinien znajdować ludzi, którzy mu się podobają, tak jak znajdował ich w przeszłości, zanim pastor Russel zaczął głosić swoją ewangelię.
Ja bym zadał pytanie, ilu świadków wierzy w ten sam sposób co katolicy w Polsce - czyli kulturowo. Podążając za kilkoma rytuałami, kilkoma poglądami, ale w większości spraw zachowując obojętność duchową lub idąc za światem i nie mając głębszego rozeznania czego naucza ich wiara. Zadaj sobie pytanie ilu prowadzi regularne studium biblijne z samymi sobą i czyta Wnikliwe - to może być dobry wskaźnik.
Pewnie fundamentalistów jest w ich szeregach kilka procent. Później masy wierzących kulturowo, niewierzący praktykujący i wierzący niepraktykujący.
Wykluczenie bardzo zaciemnia statystyki i utrudnia spekulowanie jakie są prawdziwe postawy.
-
ŚJ raczej nie zajmują się swoją wiarą (prócz tych najważniejszych kwestii, jak imię Jehowa).
Zajmują się za to niewiarą w to, co inni wierzą: piekło, dusza, Trójca, czyściec, Maria, święci itd.
Oni te tematy bardziej lubią, niż swoje nauki. :)
-
ŚJ raczej nie zajmują się swoją wiarą (prócz tych najważniejszych kwestii, jak imię Jehowa).
Tym tez sie nie zajmuja, bo jakby sie tym zajmowali, to by wiedzieli ze Jehowa to skrzyzowanie YHWH z Adonai, wysmiewane przez Biblistow i uzywali by Jahwe, Yahweh...
-
No tak, szczegółów nie znają, ale potrafią skakać po Bibliach i pokazywać gdzie pada Jehowa, gdzie Jahwe, a gdzie usunięte. :)