No właśnie. Jest rok 1919. Wojna skończyła się, a Sędzia zamiast 'sądzić' siedzi w więzieniu.
Zamiast do nieba, wyszedł z ciupy zwolniony za kaucją (10.000$) i w następnym roku uniewinniony („Świadkowie Jehowy - głosiciele...” s. 75, 654).
Później podano, że jego i innych pracą kierowali „niewidzialni członkowie” organizacji Bożej:

„Bóg i jego umiłowany Syn, działając przez innych niewidzialnych członków swojej organizacji, wydali zarządzenia dla swoich świętych na ziemi” („Światło” 1930 t. 1, s. 248).

*** jv rozdz. 29 s. 654 ak. 1 „Przedmiot nienawiści wszystkich narodów” ***
Dziewięć miesięcy po skazaniu Rutherforda i jego współtowarzyszy, 21 marca 1919 roku (a więc już po wojnie), sąd apelacyjny wyznaczył kaucję wysokości 10 000 dolarów za każdego z ośmiu oskarżonych; złożono ją w Brooklynie 26 marca i bracia zostali wypuszczeni na wolność. Dnia 14 maja 1919 roku sąd apelacyjny w Nowym Jorku orzekł: „Oskarżonym w tej sprawie nie zapewniono rzetelnego i bezstronnego procesu, do jakiego mieli prawo, toteż poprzedni wyrok zostaje uchylony”. Sprawę skierowano do ponownego rozpatrzenia. Oskarżeni byli wzywani do sądu pięć razy, aż wreszcie 5 maja 1920 roku prokurator na rozprawie otwartej w Brooklynie ogłosił, że wycofuje oskarżenie. Dlaczego? Jak wynika z korespondencji zachowanej w Archiwach Państwowych USA, Ministerstwo Sprawiedliwości obawiało się, że ponieważ minęła histeria wojenna, bezstronna ława przysięgłych odrzuciłaby oskarżenie. Prawnik L. W. Ross napisał w liście do prokuratora generalnego: „Moim zdaniem ze względu na opinię publiczną byłoby lepiej, gdybyśmy z własnej inicjatywy” umorzyli sprawę.

*** jv s. 719 Ważne wydarzenia w nowożytnej historii Świadków Jehowy ***
1919 Dnia 26 marca członkowie zarządu Towarzystwa i ich współpracownicy wychodzą za kaucją na wolność; 14 maja sąd apelacyjny uchyla wyrok niższej instancji i nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy; 5 maja następnego roku władze wycofują oskarżenie i umarzają proces

To dobre, że rok później Sędzia jest już na wolności.

W związku z wprowadzeniem nowego czasopisma wprowadzono też 'koordynatora', który miał zarządzać sprawami z nim związanymi.

Towarzystwo w 1919 r. wprowadza do zborów funkcję kierownika służby mianowanego przez Brooklyn.
Zmniejsza przez to autonomiczność zborów („Świadkowie Jehowy - głosiciele...” s. 212), którą pozostawił po sobie Russell (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 19 s. 15).

*** jv rozdz. 15 s. 212 ak. 3 Rozwój struktury organizacyjnej ***
Towarzystwo mianowało wówczas kierownika, zwanego później kierownikiem („dyrektorem”) służby, którego nie obejmowały coroczne wybory. Będąc miejscowym przedstawicielem Towarzystwa, miał on organizować pracę, przydzielać teren i zachęcać zbór do uczestniczenia w służbie polowej. W ten sposób obok demokratycznych wyborów starszych i diakonów pojawił się nowy element organizacyjny. Zaczęto uznawać prawo do dokonywania zamianowań przez autorytet spoza lokalnego zboru oraz kłaść większy nacisk na głoszenie dobrej nowiny o Królestwie Bożym.

Jak widać, w 1919 r. Towarzystwo wprowadza do zborów funkcję kierownika służby mianowanego przez Brooklyn

Dziś, po 100 latach, to "koordynator grona starszych" mianowany jest przez nadzorcę obwodu.

Co jeszcze było w 1919 r.?
Doniosła uroczystość...

C. T. Russell zmarł 31 października 1916 roku.
A co nastąpiło w 3 lata później?

W roku 1919 postawiono obok jego grobu miniaturę Wielkiej Piramidy. Na niej zaś umieszczona została między innymi oznaka krzyża i korony  (ilustracja patrz Souvenir Report of the Bible Student’s Convention Pittsburgh, Pa. January 2-5, 1919 s. 6).
W broszurze tej zamieszczono też opis wyglądu miniatury piramidy i co ma ona na sobie zawierać:

„Nad wygrawerowanymi na różnych stronach piramidy otwartymi Bibliami znajduje się miejsca na napisy w rozwiniętej formie W. T. B. & T. S., I. B. S. A., »Umarł z Chrystusem«, »Wskrzeszony z Chrystusem«, etc. A nad tymi napisami Krzyż i Korona i Wieniec, całość zwieńczona kamieniem szczytowym, wykonanym na wysoki połysk – w kształcie oczywiście piramidy” (jw. s. 7).

Towarzystwo też handlowało pozostałościami kamieni po wybudowaniu piramidki:

„Każdy wyznawca prawdy pragnący mieć odłamek skalny może wysłać pieniądze pocztą, aby pokryć transport kawałka wielkości jajka i dodatkową opłatę, aby opłacić Towarzystwu za trud pakowania przesyłki. Najlepiej będzie, jeśli członkowie klasy będą zamawiać zbiorowo” (Souvenir Report of the Bible Student’s Convention Pittsburgh, Pa. January 2-5, 1919 s. 7).