Rumuński ruch Credinţei Adevărate Martorii Lui Iehova

czyli „Świadkowie Jehowy Wiary Prawdziwej”.

Badaczy Pisma Świętego dotarli do Rumunii za pośrednictwem emigrantów, którzy przybyli do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu pracy. Rumuńskimi emisariuszami Russella byli Károly Szabó i József Kiss którzy w 1911 roku osiedlili się w Tirgu Mures[1]. W ciągu ośmiu lat w Rumunii powstało 150 zborów, zrzeszających 1700 członków. W 1914 roku rozpoczęto tam wydawanie węgierskiej wersji „Strażnicy”, zaś od roku 1916 wersji rumuńskiej. W roku 1920 w Klużu zarejestrowano Biuro Oddziału[2].

W czasie I wojny światowej badacze, odmawiając służby wojskowej narazili się na represje i aresztowania. Do tego niewątpliwie dołożyły się panujące nastroje nacjonalistyczne, które nie wpływały korzystnie na odbiór stowarzyszenia o amerykańskiej proweniencji. Szabó i Kiss dostali wyroki 5 lat więzienia. Po wojnie działalność Badaczy została zdelegalizowana, a w 1926 roku zakazano wydawania czasopisma „Strażnica”. Rozłam na russellitów i rutherfordystów przypieczętowany zmianą nazwy w 1931 roku dotknął także rumuńską społeczność. Niektórzy „zgorszyli się tą zmianą i opuścili organizację Bożą. Niektórzy z nich stali się nawet odstępcami i przybrali nazwę millenarystów”[3]. Krótkotrwała reaktywacja struktur nastąpiła w 1933 roku, gdy Świadkowie Jehowy zostali zarejestrowani jako organizacja komercyjna[4]. Postrzegani jako ruch niebezpieczny i kontestacyjny Świadkowie Jehowy kolejny raz w 1937 roku zostali zdelegalizowani. Jak w innych krajach, tak i w Rumunii świadkowie Jehowy byli licznie aresztowani i więzieni w okresie II wojny światowej. Po jej zakończeniu w 1945 roku zostało zarejestrowane Stowarzyszenie Świadków Jehowy w Rumunii. W Bukareszcie zostało zorganizowane ogólnokrajowe zgromadzenie. Jednakże już w tamtym czasie „przez całe lata łączność z zagranicą była poważnie utrudniona”[5]. Łączność ze strukturami centralnymi w Stanach Zjednoczonych dla jedności ruchu Świadków Jehowy jest niezwykle ważna. W 1948 roku łączność ze Stanami Zjednoczonymi odbywała się już jedynie za pomocą zaszyfrowanych przesyłek. Rumuńscy Świadkowie Jehowy skarżyli się na brak literatury Towarzystwa Strażnica. Uznani za „imperialistycznych pachołków Ameryki” Świadkowie Jehowy zostali odcięci żelazną kurtyną[6]. Brak dostępu od literatury wydawanej przez Towarzystwo Strażnica i informacji o zmianach jakie zachodziły w doktrynie spowodowały zamieszanie i poważne nadszarpnięcie jedności. Szczątkowe informacje o zmianach doktrynalnych opublikowanych w zachodniej literaturze były brane za sfabrykowane przez komunistyczny reżim. Pozostawieni sami sobie świadkowie Jehowy miotali się w dylematach czy kobiety „powinny używać kosmetyków, lub że nie należy mieć radia ani chodzić do teatru czy kina”[7]. Trzeba mieć przy tym świadomość, że doktryna prezentowana w literaturze Towarzystwa Strażnica nie jest statyczna, lecz ulega ustawicznym modyfikacjom.

W roku 1989 doszło do obalenia dyktatury Nicolae Ceaușescu. Literatura Towarzystwa zawierająca zmienione nauki i poglądy zaczęła docierać do Rumunii budząc zdumienie, szok i bunt wielu Świadków Jehowy, którzy zatrzymali się na studiowaniu literatury sprzed wielu lat. W dniu 2 maja 1992 roku w rumuńskiej miejscowości Kluż-Napoka zorganizowana została Międzynarodowa Konwencja pod hasłem: „Przepasz się i mów prawdę” (Księga Jeremiasza 1, 17-19 – przyp. mój). Mówca powitał zebranych słowami: „Witamy na Pierwszej Konwencji Świadków Jehowy Wiary Prawdziwej w Rumunii – w wolności!” Dały one początek rozłamowi w łonie ruchu Świadków Jehowy powołując do życia, niezwykle ciekawy ze względu na swoją genezę, ruch heterodoksyjny. W konwencji uczestniczyli świadkowie z Ukrainy, Rosji, Mołdawii, Czechosłowacji, Węgier i Rumunii, którzy jako zamieszkujący blok wschodni mieli podobne problemy. W uchwalonej na zgromadzeniu rezolucji przyjęli nazwę: Credinţei Adevărate Martorii Lui Iehova (ang. The True Faith Jehovah’s Witnesses) zadeklarowali się jako ruch będący kontynuacją tych Świadków Jehowy, którzy zostali zdelegalizowani w Rumunii z końcem lat czterdziestych XX wieku[8]. Kolejna Międzynarodowa Konwencja Teokratyczna Świadków Jehowy Wiary Prawdziwej odbyła się 25 lipca 1993 roku w rumuńskiej miejscowości Târgu Mureş pod hasłem: „Bądźcie trzeźwi i czujni”. W wydanej rezolucji jasno wyartykułowano, że reprezentowany na Konwencji ruch odrzuca błędy popełnione przez Towarzystwo Strażnica w Stanach Zjednoczonych i nie zgadza się na żadne kompromisy w sprawach prawdziwej wiary. Rumuńscy Świadkowie Jehowy Wiary Prawdziwej są znakomitą ilustracją ogromnego znaczenia centralizacji w tym ruchu.

 

Każdy zainteresowany tematem na YouTube znajdzie filmiki przedstawiające wykonania pieśni przez Świadków Jehowy Wiary Prawdziwej. Charakterystyczną cechą jest wciąż praktykowany zwyczaj noszenia przez kobiety chustek na głowie.

 

Próbowałem kontaktować się z nimi, pytając o aktualne dane statystyczne, ale kilka wysłanych wiadomości pozostało bez odpowiedzi.

(D. Kadulski)



[1] Por. Rocznik Świadków Jehowy 2006, New York 2006, s. 68-69.

[2] Por. Ibidem, s. 76.

[3] Ibidem, s. 90.

[4] Por. Ibidem, s. 88.

[5] Rocznik Świadków Jehowy 2006, op. cit., s. 107.

[6] Por. Ibidem, s. 113.

[7] Ibidem, s. 116.

[8] Por. The International Convention “Girdle yourself and tell the thrue”, May 2, 1992 Cluj – Napoca, ROMANIA, w serwisie internetowym Credinţei Adevărate Martorii Lui Iehova [dostęp: 27.02.2011 r.] http://the-true-jw.o....ro/girdle.htm

   Dwa inne ugrupowania Świadków Jehowy w Rumunii

   Interesujące jest to, że w Rumunii istnieją do dziś różne organizacje Świadków Jehowy. Jedna ‘właściwa’ i inne, które wyodrębniały się już za czasów J. F. Rutherforda, choć szczególnie zaczęły odrzucać poszczególne nowe nauki wprowadzane od lat 40. XX wieku, a więc za czasów N. Knorra:

„Przełom pod tym względem nastąpił w roku 1931, kiedy Badacze Pisma Świętego przyjęli biblijną nazwę Świadkowie Jehowy. Nazwa ta nie była jedynie szyldem; noszenie jej zobowiązywało do uznawania i obwieszczania, że Jehowa jest prawdziwym Bogiem (Izaj. 43:10-12). Badacze Pisma Świętego przeciwni działalności ewangelizacyjnej zgorszyli się tą zmianą i opuścili organizację Bożą. Niektórzy z nich stali się nawet odstępcami i przybrali nazwę millenarystów” (Rocznik Świadków Jehowy 2006 s. 89-90).

W roku 1989 podobno udało się Towarzystwu Strażnica odzyskać 5000 osób z jednej z konkurencyjnych organizacji:

„W 1989 roku miałem przywilej towarzyszyć bratu Teodorowi Jaraczowi z Ciała Kierowniczego w podróży do Rumunii. Mieliśmy za cel pomóc dużej grupie tamtejszych braci ponownie nawiązać kontakt z organizacją. Począwszy od roku 1949, z różnych przyczyn go zrywali i zakładali własne zbory. Dalej jednak głosili i się chrzcili. Ponadto szli do więzienia z powodu chrześcijańskiej neutralności, tak jak bracia, którzy byli częścią organizacji aprobowanej przez Biuro Główne. Zakaz w Rumunii wciąż obowiązywał, dlatego z czterema czołowymi starszymi z tej odseparowanej grupy oraz przedstawicielami rumuńskiego Komitetu Kraju potajemnie spotkaliśmy się w domu brata Pamfila Albu. W roli tłumacza wystąpił brat Rolf Kellner z Austrii. Drugiej nocy rozmów brat Albu przekonał czterech współstarszych, by ponownie zjednoczyli się z nami, gdy powiedział: »Jeśli teraz tego nie zrobimy, to drugiej szansy możemy już nie mieć«. W rezultacie około 5000 braci wznowiło kontakt z organizacją. Jakież zwycięstwo odniósł Jehowa i jakiż cios zadano Szatanowi!” (Strażnica 15.07 2014 s. 21-22).

   Dziś Towarzystwo Strażnica milczy na temat istnienia innych organizacji Świadków Jehowy w Rumunii, z których tylko część członków przyłączyła się do niego. Oto pierwsza z nich:
http://www.aimir.ro/
http://www.vestitorulimparatiei.ro/
http://www.kingdomherald.ro/
https://www.youtube.com/user/vestitorulimparatiei/videos
   Patrz też informacja Wikipedii:
https://en.wikipedia.org/wiki/Jehovah%27s_Witnesses_splinter_groups
   oraz starsza ich strona:
https://web.archive.org/web/20130515111235/http://the-true-jw.oltenia.ro/index.html

   Istnieją oni pod nazwą Credinţei Adevărate Martorii Lui Iehova (ang. The True Faith Jehovah’s Witnesses), czyli Świadkowie Jehowy Wiary Prawdziwej.

   Druga grupa Świadków Jehowy to Asociatia “Martorii Lui Iehova” din Romania (“Jehovah’s witnesses” Association in Romania), czyli Stowarzyszenie Świadków Jehowy w Rumunii:
http://www.amir.ro/

   Grupy te używają publikacji wydawanych przede wszystkim przez J. F. Rutherforda i niektóre z czasów N. Knorra (np. ang. „Niech Bóg będzie prawdziwy” 1946; ang. „To znaczy życie wieczne” 1950) oraz wybiórczo nawet pojedyncze dzieła C. T. Russella (np. Manna 1905).
   Wszystkich grup związanych z badaczami Pisma Świętego i Świadkami Jehowy w Rumunii jest podobno ponad dziesięć (w Rumunii zarejestrowanych przez państwo jest tylko 18 religii i wyznań, a nie jak w Polsce około 200).
https://en.wikipedia.org/wiki/Religion_in_Romania
https://web.archive.org/web/20160814135847/http://www.culte.gov.ro/biserici-culte