Za czasów Russella oczekiwano, że żywcem będzie on i jego głosiciele zabrani do nieba. Tak wierzono aż do roku 1929.

„Członkowie pierwotnego ostatka, którzy przeżyli doświadczenia pierwszej wojny światowej, przytaczali zwykle Psalm 50:5: (...). Myśleli oni, że tylko ci święci mają być zgromadzeni czyli zabrani przed Armagedonem (...). Napomykano nawet, że to zebranie takich duchowych świętych mogłoby się skończyć w roku 1924, po czym nastąpiłoby uświetnienie w niebie tych pomazanych, spłodzonych z ducha naśladowców Chrystusa. /Zobacz Strażnicę ang. z 1 stycznia 1924 r. paragr. 11-32/” (Strażnica Nr 6, 1952 s. 9 [ang. 15.12 1951 s. 749]).

„W Strażnicy z 1 maja 1925 roku (wydanie angielskie) powiedziano: »Nie powinniśmy arbitralnie twierdzić, co Bóg zrobi, a czego nie zrobi. (...) [Niemniej] dochodzimy do wniosku, że członkowie Kościoła [namaszczeni chrześcijanie] zostaną otoczeni chwałą, zanim nastąpi zmartwychwstanie świętych Starego Testamentu [wiernych przedchrześcijańskich świadków]«” (Strażnica Nr 10, 1997 s. 20).

„Aż w roku 1929 było objawione świadkom Jehowy, że niektórzy z ostatka przeżyją walkę Armagedonu, a to wtedy powiększyło ich wysiłki w opowiadaniu prawdy” (Strażnica 01.07 1936 s. 200 [ang. 01.05 1936 s. 136]).

Tymczasem C. T. Russell, kiedy zmarł, został wręcz upokorzony, gdy leżał na platformie przeładunkowej, pewnie wiele godzin. Musiał być to przykry widok dla jego wyznawców.

Towarzystwo podaje:

"W pewnym małym mieście tego stanu zwłoki jego wyniesiono z pociągu i ułożono na platformie przeładunkowej stacji kolejowej do czasu przewiezienia ich do Pittsburgha celem pochowania na tamtejszym cmentarzu" (Strażnica polonijna maj 1951 s. 75 [ang. 15.07 1950 s. 216]).

Co ciekawe chyba tylko jedna publikacja od roku 1950 wspomina o tym epizodzie z platformą przeładunkową.
Gdzieś o tym już czytałem kiedyś, ale nie mogę sobie przypomnieć gdzie.

Tak to jest z wiarą. Rzeczywistość potrafi spłatać figle. W to co wierzono .Znika jak bańka mydlana.

Bo myślami można wizualizować rzeczywistość i do tego potrzebna jest wiara. Ale to musi być zgodne  z prawem kosmosu.

Poszperam jeszcze w 1916, czy tam o platformie piszą.

W roku 1916 nie ma o tym.
Musiałem to info czytać w jakimś opracowaniu krytycznym i go nie zanotowałem, bo uważałem za mało wiarygodne.
A tu się okazuje, że sama Strażnica to pisała, co znalazłem przypadkowo wczoraj.

A może czekali na cud ,  że na oczach innych pofrunie do nieba.

Może masz rację:

„[Russell] Na koniec dodał: »Otóż chciałem ci bracie, powiedzieć, że nie jestem już w stanie dalej przewodzić dziełu, a przecież zostało jeszcze wiele do zrobienia. (...)« (...) »Ty umrzesz, a dzieło ma być kontynuowane?« – odpowiedziałem. »Po twojej śmierci wszyscy będziemy czekać z założonymi rękami, aż pójdziemy z tobą do nieba. Zakończymy wtedy pracę«.” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 27).