BADACZE PISMA ŚWIĘTEGO-ŚWIADKOWIE JEHOWY W POLSCE - HISTORIA.Tych informacji nie znajdziesz w Roczniku ŚJ z 1994 roku, wydanym przez Towarzystwo Strażnica.
(...) Nie trudno jest ustalić, że pod przywództwem Rutherforda wzniesiono klerykalną "wieżę Babel", wytworzono chaos i w skuteczny sposób podzielono niegdyś jednolity ruch Badaczy Pisma Świętego. Spójny ruch badacki zapoczątkowany przez Russella został zamieniony na scentralizowaną instytucję. Ten fakt wywołał falę buntu i podziałów w Stanach, w Polsce nasilił się ok. roku 1920.
Rok 1920 można uznać za datę wypowiedzenia przez polskich Badaczy posłuszeństwa i lojalności wobec Prezesa Rutherforda i centrali w Brooklynie, tym samym centrala w Brooklynie straciła prawną kontrolę nad polskim Zborem Badaczy PŚ. (...)"
Wiemy na pewno, że w 1905 roku była już w Polsce pierwsza grupa Badaczy Pisma Świętego.
Wkrótce w wyniku przemian politycznych w 1905 roku oraz pod wpływem wydarzeń społecznych, car Mikołaj wydał ‘ukaz’ dotyczący wolności sumienia i wyznania, dając tym samym możliwość swobodniejszego rozpowszechniania Prawdy.
W 1910 roku brat Russell będący wtedy w podróży dookoła świata odwiedził również Polskę, która wtedy była pod zaborem rosyjskim. Do Warszawy przybył w maju 1910 roku. Zbór liczył wówczas 14 osób. Notatka z tego spotkania świadczy, że Zbór ten był już znany i dobrze ugruntowany w zasadach doktrynalnych. Podczas tej wizyty brat Russell złożył do władz w Warszawie wniosek o rejestrację Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego, którego urzędowym przedstawicielem był brat Kin. W odpowiedzi generał-gubernator Warszawy wydał reskrypt oznaczony Nr 2167/5, umożliwiający braciom szerszą działalność i potwierdzający istnienie Zboru Badaczy Pisma Świętego od 1905 roku. Akta urzędowe i sądowe powołujące się na ten dokument, nawiązują równocześnie do dnia 17 października 1906 roku, kiedy to car wydał ukaz tolerancyjny (Rosyjski Zbiór Praw, poz. 1728), dzięki któremu nastąpiło faktyczne uznanie Badaczy Pisma Świętego, zarejestrowanych pod nazwą Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego.
31 Października 1916 roku umiera Charles Taze Russell, chwila jego śmierci nie jest znana polskim braciom(trwa I wojna światowa). O tym fakcie dowiadują się dopiero w 1918 roku, a więc dwa lata po jego śmierci. Z chwilą gdy Rutherford umocnił swe stanowisko jako prezes Badaczy, przestał się liczyć z ustaleniami pozostawionymi przez Russella.
Nie trudno zauważyć, że pod przywództwem Rutherforda wzniesiono klerykalną ‘wieżę Ba-bel’, wywołano chaos i w skuteczny sposób podzielono niegdyś jednolity Ruch Badaczy Pisma Świętego. Spójny kiedyś Ruch Badacki zapoczątkowany przez Russella, został zamieniony w scentralizowaną instytucją, co wywołało falę buntu i podziału w Stanach.
W Polsce fala niechęci wobec działań Rutheforda nasiliła się około roku 1920. Można uznać go za rok, w którym polscy Badacze wypowiedzieli posłuszeństwo i lojalność wobec Prezesa Rutherforda i centrali w Brooklynie, tym samym centrala w Brooklynie straciła prawną kontrole nad Polskim Zborem Badaczy Pisma Świętego (tak zwana grupa pierwsza).
Do rozwijającego się Zboru w Warszawie dotarli w 1920 roku delegowani przez centrale ze Stanów Zjednoczonych bracia W. Kołomyjski i Czesław Kasprzykowski. Kasprzykowski mimo trudności związanych z sytuacja polityczną Polski (wojna z Rosją), doprowadza w tym samym roku do zarejestrowania „Badaczy Pisma Świętego - Grupa II”. Znaleźli się w niej ludzie wierni Towarzystwu Strażnica i tego co nauczał Russell. Kasprzykowski tak pokierował sprawami, że w rękach opozycjonistów znalazło się wszystko, a tym samym przejmuje władzę prawną nad całą korporacją, grając na nosie Rutherfordowi. Z tego wynika, że Czesław Kasprzykowski był pierwszym polskim odstępcą, który w jawny sposób wymówił posłuszeństwo Rutherfordowi i Centrali w Brooklynie.
W roku 1924 Badacze Pisma Świętego przeszli poważny kryzys. Doprowadził on do oderwania się kilku niezależnych grup, które nie uznały wybranego w 1917 r. prezesa Towarzystwa Josepha Franklina Rutherforda. W jego wyniku powstało: Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego (obecnie siedziba w Krakowie), Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego (obecnie siedziba w Bydgoszczy) oraz Świecki Ruch Misyjny „EPIFANIA” (obecnie siedziba Nowy Dwór Mazowiecki).
Pamiętać należy, że Zbory w Polsce miały pełną autonomiczność i same decydowały o swojej przynależności do któregoś z odłamów. Zależało to w dużej mierze od skuteczności agitacji prowadzonej przez poszczególne frakcję. Doprowadziło to w końcu do sytuacji, kiedy grupa wierna Towarzystwu Strażnica i Prezesowi Rutherfordowi nie miała w Polsce prawnego oparcia.
Całość można przeczytać tu:
http://www.jw-ex.pl/historia/swiadkowie-jehowy-poczatki/
