Wszyscy znamy fragment o drzewie figowym:

"A od figowego drzewa uczcie się przez podobieństwo! Gdy jego gałązka staje się soczysta i liście wypuszcza, poznajecie, że zbliża się lato. Tak samo i wy, kiedy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach" (Mt 24:32-33, BT).

Od czasów Russella, aż do roku 1932. drzewo figowe z tekstu Mt 24:32 utożsamiano z Izraelem.
W tamtych latach należało nie tylko uznawać syjonizm i powrót Żydów do Jerozolimy jako znaki z nieba, ale należało tez obserwować każdy ruch Żydów.
Obojętnie co się z nimi działo, czy prześladowania czy dobrobyt ich, to wszystko miało być jakimś symptomem.
Oto niektóre publikacje, które uczyły o drzewie figowym:

   „Mając teraz ustalony przekonywujący wniosek, że wyrażenie odnośnie figi i figowego drzewa było symbolicznie stosowane do Żydów, więc zauważmy dalsze słowa Jezusa w odpowiedzi na pytanie odnośnie Jego obecności i końca świata: »A od drzewa figowego nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już gałąź jego odmładza i liście wypuszcza, poznajecie, że blisko jest lato. Także i wy, gdy ujrzycie to wszystko, poznawajcie, iż blisko jest, a we drzwiach« – Mateusz 24:32, 33. (...) Istotne warunki Nowego Przymierza potwierdzają gromadzenie i przywrócenie posłusznych Izraelitów do obiecanej ziemi i do zupełnej łaski Bożej” (Strażnica 15.10 1929 s. 310, 311 [ang. 15.08 1929 s. 246, 247]).

   „»A od drzewa figowego nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już gałąź jego odmładza, poznajecie, że blisko jest lato. Tak też i wy, gdy ujrzycie to wszystko, poznawajcie, iż blisko jest, a we drzwiach.« (Mat. 24:32, 33) Drzewo figowe reprezentuje w tym podobieństwie nic innego jak naród izraelski, a odmłodzenie jego gałęzi można uważać za piękny symbol przebudzenia się lub też duchowej ruchliwości Żydów, którzy po tak długim zdrętwieniu nareszcie wzbudzeni zostali przez słońce prawdy i oddech nowego czasu (obacz Ezech. 37:11-14)” (Złoty Wiek 01.03 1930 s. 77).

   „Zbadajmy świadectwo Jezusa, odnoszące się do tego punktu: Powiedział On: »A od drzewa figowego nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już gałąź jego odmładza i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Także i wy gdy ujrzycie to wszystko, poznawajcie, iż blisko jest a we drzwiach« (Mat. 24:32, 33). Drzewo figowe jest tutaj symbolem narodu żydowskiego. Przychodzimy do takiego wniosku na podstawie słów Pana Jezusa, które wypowiedział przeklinając drzewo figowe na kilka dni nim wypowiedział zacytowane powyżej słowa – Mat. 21:19, 20” (Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą! 1920 s. 16).

Patrz też: Dokonana Tajemnica 1925 s. 141; Życie 1929 s. 307; Złoty Wiek 15.08 1928 s. 247.

Tę naukę mają do dziś grupy badaczy Pisma Św., które oderwały się od Towarzystwa Strażnica w latach 1917-1932.

W jaki sposób dochodzono do tego, że w Mt 24:32 mowa jest o Izraelu?
Otóż łączono to z Mt 21:19-20:

   „Znamienne słowa naszego Pana do drzewa figowego, które nie rodziło owoców i które bezpośrednio potem uschło (Mat. 21:19, 20) każe nam wierzyć, że drzewo figowe w tem proroctwie należy rozumieć jako oznaczające naród Żydowski. Jeżeli tak jest, to proroctwo spełniło się najwidoczniej; bo nie tylko tysiące Żydów wróciło do Palestyny, lecz również ruch syonistyczny przybiera teraz takie rozmiary, iż usprawiedliwia konwencye przedstawicieli ze wszystkich stron świata, którzy co roku zbierają się na narady w sprawie proponowanej reorganizacji państwa żydowskiego w Palestynie” („Walka Armagieddonu” 1919 [ang. 1897] s. 747);

W książce kierowanej wprost do Żydów pt. Życie z roku 1929 napisano:

„Stwierdziwszy w sposób przekonywujący, że figa i drzewo figowe symbolicznie zastosowane zostały do ludu żydowskiego, weźmy pod uwagę słowa Jezusa z jego odpowiedzi na zapytanie odnośnie jego obecności i końca świata: »A od drzewa figowego nauczcie się...« – Mateusza 24:32, 33” (Życie 1929 s. 307).

Co takiego stało się w 3 lata później, że "przekonywujące" "słowa Jezusa" zostały nagle odrzucone?
Dlaczego w roku 1932 nagle Izrael i Jerozolima całkowicie zniknęły z nauki Towarzystwa?
Czy Sędzia miał jakieś perypetie z Żydami?

Warto wspomnieć, że Russell np. tak pisał o swej gazetce dla Żydów:

   „Ta gazeta jest bardzo akceptowana wśród Żydów. Ona nie kieruje ich do Jezusa z Nazaretu, lecz kieruje ich do Mesjasza Chwały” (ang. Strażnica 01.01 1911 s. 4743 [reprint]).

O dziwo Sędzia zmienił taktykę.
Zaczął rozpisywać się o Jezusie z Nazaretu.
Mało tego, w książce pt. Życie (1929) na stronie 198 zamieścił nawet ilustrację, na której widnieje Chrystus upadający pod dźwiganym krzyżem.

Czy to była powoli przygotowywana prowokacja?

C. T. Russell w roku 1910 zaczął wydawać specjalne czasopismo dla Żydów pt. Die Stimme (w języku jidysz). Reklamując to okazjonalne pismo prezes Towarzystwa Strażnica napisał między innymi:

„Nie oczekujemy, że Żydzi staną się teraz chrześcijanami. Dopiero po tym, jak powrócą do Palestyny, a duch modlitwy i błagania zostanie na nich wylany, będą »spoglądali na Tego, którego przebili«. Naszym przesłaniem jest pocieszać ich i zwracać ich uwagę na Palestynę i na ich chwalebne obietnice, które tam się znajdują. Pismo Święte zdaje się sugerować, że »wielka kompania« będzie miała zaszczyt i przywilej poprowadzić ich do uznania Jezusa za Mesjasza w czasie ucisku” (ang. Strażnica 15.12 1910 s. 4728 [reprint]).

Kilka razy reklamowano to czasopismo w roku 1911 (patrz np. ang. Strażnica 01.01 1911 s. 4743 [reprint]). W tym czasie entuzjastycznie pisał do C. T. Russella o Die Stimme i swej pracy wśród Żydów Polak H. Oleszyński z zaboru rosyjskiego (patrz ang. Strażnica 01.12 1911 s. 4934 [reprint]).