Jak powiedziano w innym wątku, rok 1925 nie był wymysłem J. F. Rutherforda.
On jedynie przejął te wyliczenie i tę datę od innych (Russell i Kaup).
A co z chwytliwym hasłem „Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą!”?
Czy ten slogan wymyślił Sędzia?
Otóż być może J. F. Rutherford sam je skomponował i zastosował w połączeniu z rokiem 1925, ale jednak są w starej literaturze Towarzystwa Strażnica ślady wskazujące na to, że mógł on wzorować się na pewnej wypowiedzi C. T. Russella z roku 1904.
Oto te słowa pastora, po polsku i angielsku:
„Błogosławieństwa Tysiąclecia będą udziałem nie tylko szesnastu set milionów obecnie żyjących, lecz także pięćdziesięciu tysięcy milionów, którzy poszli do grobów, do więzienia śmierci, z którego Pan nasz Jezus powoła ich, by korzystali ze sposobności Jego Królestwa, jak Sam oświadcza, »Ja mam klucze piekła i śmierci.« – Obj. 1:18” (Nowe Stworzenie 1919 [ang. 1904] s. 409 [w ang. tekście padają dodatkowo słowa „na ziemi” – on the earth]).
These blessings of the Millennial age apply, not only to the sixteen hundred millions now living on the earth, but also to the fifty thousand millions who have gone into the tomb, the great prison-house of death, from which our Lord Jesus will call them forth to those Kingdom opportunities; as he declares, “I have the keys of death and of the tomb.” – Rev. 1:l8 (ang. Nowe Stworzenie 1904, 1915, 1917 s. 335-336).
Warto zauważyć, że C. T. Russell miał prawdopodobnie szerszą obietnicę niż Sędzia, gdyż mówił o 1,6 miliardzie ludzi („szesnastu set milionów”), którzy nie umrą oraz o 50 miliardach ludzi, którzy zmartwychwstaną („pięćdziesięciu tysięcy milionów”).
Widzimy, że fraza „miliony obecnie żyjących” (ang. millions now living) z publikacji C. T. Russella znalazła się w haśle Sędziego:
Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą! (ang. Millions Now Living Will Never Die!).
Prócz tego to Tysiąclecie wymienione w cytowanej książce C. T. Russella nie było odległym czasem, gdyż nauczał on, że ono już świta i w związku z tym owe miliony miały nie umrzeć i połączyć się z pozostałymi miliardami wskrzeszonymi:
„Brzask rozpoczął się od roku 1874
Nie przestawajmy mówić o ciemności nocy i płaczu, którego ona przynosi. Obudźmy się i zauważamy, że Brzask Nowej Ery zaczął już świtać. Od lat czterdziestu jesteśmy już w nim i wiele błogosławieństw otrzymaliśmy, lecz te błogosławieństwa przyszły tak nieznacznie, jak złodziej w nocy, że bardzo mało kto mógł zauważyć ich ważność. Niektórzy zwracali uwagę na fakt, że od roku 1874 znajdujemy się już w brzasku Tysiąclecia. Chronologia biblijna uczy, że sześć tysięcy lat od stworzenia Adama skończyło się, to jest te wielkie sześć dni, tysiąc lat jako jeden dzień, o którym wspomina św. Piotr (2P 3:8). Teraz rozpoczął się wielki siódmy Dzień, także tysiąc lat długi i widzimy już świt jego. Będzie to wspaniały dzień. Nic dziwnego więc, jeżeli brzask jego jest tak znamiennym” (ang. Strażnica 01.12 1916 s. 6013, reprint [ostatni artykuł C. T. Russella]).
„Tysiąclecie (Obj. 20:3, 4, 7) rozpoczęło się od roku 1874, wraz z powrotem naszego Pana. Było to około tego czasu, gdy Pastor Russell przyszedł do Chrześcijan z lepszem wyrozumieniem Biblii, »z widzeniem Bożem«” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917, 1927] s. 430).
Była to więc koncepcja (milionów co nie umrą) bardzo bliska oczekiwaniom J. F. Rutherforda, który Tysiąclecie przeniósł na niedaleki rok 1925:
„Tysiąclecie zaczyna się w roku 1925-ym, niedola ludzka zacznie wtedy znikać, choroba i śmierć zginą – oto wieść, jaką rozgłosił za pomocą radjofonu były sędzia J. F. Rutherford” (Strażnica 01.08 1922 s. 228);
„Słudzy Jehowy wiązali też pewne nadzieje z rokiem 1925. Uważano, że kiedy w owym roku skończy się cykl 70 prototypowych jubileuszy (70 x 50 lat), licząc od wejścia Izraelitów do Ziemi Obiecanej, rozpocznie się wielki pozaobrazowy Jubileusz, czyli tysiącletnie królowanie Chrystusa Jezusa. Wszakże sprawy potoczyły się inaczej” (Strażnica Rok CV [1984] Nr 16 s. 24-25).
Widzimy z powyższego, że J. F. Rutherford, komponując swe sztandarowe hasło o ‘milionach’, częściowo mógł skorzystać ze słów C. T. Russella z jego tomu Wykładów Pisma Świętego. Oczywiście kontynuował naukę pastora mówiącą, że ludzie teraz żyjący doczekają ‘końca’, ale dla swej kampanii skonstruował krzykliwy slogan (związany z rokiem 1925), który go z czasem skompromitował.
Warto zauważyć, że początkowo w omawianym haśle było słowa „mogą nigdy nie umrzeć”, ale z czasem częściej akcentowano frazę „nigdy nie umrą”, co też miało pewnie znaczenie propagandowe:
„1918. Dnia 24 lutego w Los Angeles w Kalifornii po raz pierwszy zostaje wygłoszone przemówienie »Świat się skończył – miliony ludzi z obecnie żyjących mogą nigdy nie umrzeć«; 31 marca w Bostonie w stanie Massachusetts wykład ten nosi tytuł: »Świat się skończył – miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą«” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 719).
[opracowano wg dociekań Roszady]
