To prawda, czasem, słuchając znajomych z innych zborów, jak to u nich za wszystko komitet, to zastanawiałam się, czy na pewno należymy do tej samej organizacji...
Chociaż czasami zastanawiałam się , co by było, gdybym i ja miała taki restrykcyjny zbór... może nie zdecydowałabym się na związek, który dopiero po wykluczeniu zaowocował małżeństwem. I jednocześnie cieszę się, że stało się, jak się stało

Witaj, bardzo dobrze, że opisałaś tu swoją historię, jestem na forum od nie dawna i czytam takie historie jak twoja. O mały włos, a po trzech latach studiów Biblii zastalabym świadkiem. Poznałam organizację tylko z tej dobrej strony. Bo jako studiująca nie mogłam inaczej poznać.  I takie historie są dla mnie przestrogą, pokazują ich od wewnątrz. Nie ma w nich miłości, choć szczycą się, że po tym można ich poznać. Przez trzy lata zdążyli na tyle zrobić mi pranie mózgu,  że byłam gotowa przyjąć chrzest. Warunkiem było rzucenie mojej pracy, którą ich zdaniem nie mogłam wykonywać. Praca była dla mnie wszystkim,  długo miałam rozterki czy napewno Bóg tego wymaga. Te ich tłumaczenia były mocno naciągane.  Postanowiłam,  że pracy nie zostawię i wtedy usłyszałam,  że nie ma dla mnie nadzieji i Bóg nie zrobi dla mnie wyjątku. Byłam jakiś czas w depresji i takie historie jak twoja są dla mnie najlepszym lekarstwem. Bo widzę, że wcale nie są religią prawdziwą,  że od środka są zepsuci , ( nie wszyscy oczywiście),  ale jako całość wcale nie różnią się od nas. Jeszcze raz dziękuję za twoją historię i podziwiam za pozytywne nastawienie 

Witaj wśród nas czarnaowco. Muszę Ci powiedzieć że pomimo tego że Twój tato miał problem, który pokonał, masz normalnych rodziców którzy myślą głową i sercem, a nie Strażnicą i jadem lejącym się z niej. Niestety wielu z obecnych na tym forum, nie może się pochwalić takimi rodzicami, no i bratem.
Jeszcze raz witaj wśród nas.