Nie mam nic przeciw używaniu terminu "wielbienie", bo i go też używają protestanci i katolicy.
Jest to termin, jakbyśmy powiedzieli, powszechny, popularny, ale jednak co do litery "niebiblijny", przynajmniej jeśli chodzi o polską Biblie Świadków Jehowy.

Tak się składa, że słowo to nie występuje w Biblii ŚJ ani razu co do wielbienia Jehowy.

Występuje natomiast co do pogańskich bóstw (jednak jest wobec tego biblijne :

„(...)Ponadto grozi niebezpieczeństwo, że nie tylko to nasze zajęcie pogrąży się w niesławie, ale i świątynia wielkiej bogini Artemidy będzie poczytana za nic, a nawet zostanie niebawem obrócona wniwecz jej wspaniałość, którą wielbi cały okręg Azji oraz zamieszkana ziemia(...)” (Dz 19:27)

„(...)właśnie tych, którzy prawdę Bożą zamienili na kłamstwo oraz wielbili stworzenie(...)” (Rz 1:25)

„(...)Ten się przeciwstawia oraz wynosi nad każdego, kto jest zwany „bogiem” lub przedmiotem wielbienia; zasiada też w świątyni Boga, publicznie podając się za boga(...)” (2Ts 2:4)

Ja to słowo uważam za bardzo charakterystyczne dla ŚJ tak jak i "poznałam [em] prawdę".

Cdn.

Interesujące jest to, że amerykański statut Towarzystwa Strażnica, przynajmniej jeszcze w roku 1972, zawierał słowa o „wielbieniu” Jezusa:

„Z obowiązującego obecnie statutu Towarzystwa (po wniesieniu poprawek w roku 1944) wynika, że ta korporacja prawna jest jedynie »organem administracyjnym« świadków Jehowy. (...) »(...) jak również publicznym chrześcijańskim wielbieniem Boga Wszechmocnego i Chrystusa Jezusa...«” (Strażnica Rok XCIII [1972] Nr 7 s. 19 [niem. Strażnica 01.04 1972 s. 215]; por. angielski tekst statutu z 1944 r. zamieszczony w 1945 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 32 – public Christian worship of Almighty God and Christ Jesus).

Statut ten zawiera prawdopodobnie nadal, aż do dziś, słowa o „wielbieniu” Jezusa. Nigdy nie napisano, że był on wobec władz amerykańskich zmieniany.

Statut więc zawiera nieaktualna naukę o "wielbieniu" Jezusa.

Popatrzmy na przykład użycia słowa wielbienie z Przekładu Nowego Świata, w dawniejszym tłumaczeniu w publikacjach i oddanie tego samego tekstu w polskim oficjalnym Przekładzie ŚJ:

1.
*** w73/17 s. 24 ***
„Będziesz wielbić [jedna z form gramatycznych proskyneo] Jehowę, twego Boga, i tylko dla niego będziesz pełnić świętą służbę” (Mat. 4:8-10, NW; Łuk. 4:7, 8).

„(...)‚Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’”(...)” (Mt 4:10)

2.
*** w94 1.6 s. 12  ***
Prawdziwe wielbienie nie kala się mieszaniem do polityki i konfliktów tego świata (Jakuba 1:27, NW).

„(...)Forma oddawania czci, która jest czysta i nieskalana(...)” (Jak 1:27)

3.
*** w77/8 s. 16  ***
„Będziesz wielbić Jehowę, twego Boga, i tylko dla niego będziesz pełnić świętą służbę” (Łuk. 4:8, NW).

„(...)Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’”(...)” (Łk 4:8)

4.
*** fu s. 13 Bezpieczna przyszłość — jak ją sobie zapewnić ***
: ‚To Jehowę, twego Boga, masz wielbić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’” (Mat. 4:10, NW).

„(...)Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’(...)” (Mt 4:10)

Skoro dziś ŚJ już nie tłumaczą ze swej ang. Biblii słowa "worship" na "wielbienie", a na termin "cześć", to po co je tak nagminnie stosują poza Biblią?

Czemu synonimem ich oddania Bogu jest słowo "wielbienie", skoro sami wyrugowali je ze swego tłumaczenia Biblii?
Czemu je tak często używają, skoro w ich polskiej Biblii termin "wielbienie" nie występuje?

Żeby nie było, że się czepiam słowa "wielbić" to przedstawiam tekst krótkiej modlitwy, którą sam odmawiam 2 razy dziennie:

"Dzięki Ci Boże za światłość Twej nauki, pragniemy abyśmy nią oświeceni mogli Cię zawsze wielbić i wolę Twoją wypełniać przez Chrystusa Pana naszego Amen."

Wkurza mnie termin rodzinne wielbienie wypowiadane lub pisane w kontekście starego studium biblijnego (czytaj studium książki ) Czytanie książek korporacji to żadne wielbienie.

Czytanie książek to jeszcze pół biedy. Ostatnio rodzinne wielbienie u ŚJ wygląda tak (Rocznik 2016):



Tudzież tak (w16 marzec s. 16):

Dla mnie wielbienie to raczej modlitwa i śpiewy, a nie czytanie książek.
Nawet słuchanie kazania i indywidualne czytanie Biblii nie uważam za wielbienie.

Mi ten termin nie pasował jeszcze jak uważałem się za ŚJ. "Wieczór wielbienia Boga w gronie rodziny" to najbardziej sztuczna nazwa jaką WTS mógł wymyśleć. Nigdy mi to nie przeszło przez gardło w towarzyskich rozmowach.

Z pewnością jest to wielbienie, ale na pewno nie Boga.