O Marii i Józefie ŚJ tak uczą:

„Józef i Maria też najwyraźniej będą żyć w różnych miejscach - on na ziemi, ona w niebie” (Strażnica Rok CIX [1988] Nr 9 s. 32).

Dlaczego tak uczą ŚJ?

Bo on zmarł przed ofiarą Jezusa (dlatego ziemia).
Bo ona zmarła po ofierze Jezusa (dlatego niebo).

A kiedy łotr zmarł?

Biblia ŚJ podaje:

„Przyszli zatem żołnierze i połamali nogi tym, którzy zostali z nim zawieszeni na palach –  pierwszemu i drugiemu. Ale przyszedłszy do Jezusa i ujrzawszy, że już jest martwy, nie połamali mu nóg” (J 19:32-33).

Widzimy niekonsekwencję ŚJ, gdyż wszystkich świętych I wieku umiejscawiają oni w niebie, a jedynie nawróconego łotra rugują z przynależnego mu nieba. „Ze mną będziesz” (Łk 23:43) powiedział do niego Jezus.

A więc pierwszy i jedyny tekst, Łk 23:43, zawsze był odnoszony przez Towarzystwo tylko do raju na ziemi.
Ale nie zawsze go tak jak dziś interpretowano.

Interesujące jest to, że kiedyś ŚJ próbowali w inny sposób obniżyć rangę tekstu Łk 23:43:

„Odpowiedź, dana przez Jezusa zbójcy, właściwie jest utrzymana w formie pytania: »Zaprawdę powiadam tobie dziś: Czy będziesz ze mną w raju?« (...) Słowa Jezusa nie wyrażają dobitnie, naprz. w sensie decyzji, jak wielu wierzyło, że ów zabójca kiedykolwiek znajdować się będzie w raju. Nie mówi on: »Będziesz«, lecz: »Czy będziesz?« Forma tego zdania pokazuje, że przyjście zbójcy do raju uzależnione było od pewnego warunku. a warunek ten polega na tem, że po swem zmartwychwstaniu w dalszym ciągu będzie musiał wierzyć w Chrystusa Jezusa jako Króla i być posłusznym jego przykazaniom, stając w ten sposób po stronie Jezusa. (...) Niezawodnie błędne jest przedstawiać słowa Jezusa w ten sposób, żeby brzmiały: »Będziesz ze mną w raju«, gdyż właściwie powinny brzmieć: »Czy będziesz?« Słowom Jezusa nie można nadać żadnego innego rozsądnego znaczenia, a tylko to, że chciał złoczyńcy zadać pytanie” („Niebo i czyściec” 1931 s. 20-22);

„Wyrażając tę prośbę, złoczyńca pokazał, że stał po stronie Jezusa, a z odpowiedzi Jezusa »Czy będziesz ze mną w raju?« wynika, że o ile będzie w raju to Jezus go sobie przypomni” („Nowy Dzień” 01.08 1937 s. 330);

„Odpowiedź Jezusa była: »Będziesz ze mną (to jest po mojej stronie; wierz we mnie i słuchaj mnie) w raju?« Gdy złoczyńca po zmartwychwstaniu stanie po stronie Pana Jezusa Chrystusa i będzie go słuchał, to będzie przywrócony do doskonałości, dostąpi bogactwa życia i jego domowe ognisko będzie w raju, to jest na przepięknej ziemi, bo »raj« oznacza ogród równy Edenowi” („Bogactwo” 1936 s. 160).

Patrz też: ang. Złoty Wiek 24.04 1935 s. 465; ang. Złoty Wiek 17.06 1936 s. 593; „Bogactwo” 1936 s. 161; Salvation 1939 s. 355; ang. Strażnica 15.03 1940 s. 94.

Czemu ŚJ później odrzucili swoją dawną interpretację? Czyżby nie pasowała im do ich dzisiejszej nauki?

Podobny fragment:

„Na to mu Jezus odpowiedział: »Zaprawdę powiadam tobie dziś, czy będziesz ze mną w raju?« (wg. przekł. popr.). (...) W czasie panowania Chrystusa będzie wzbudzony z śmierci i będzie miał sposobność słuchać Pana i żyć. Dlatego pytanie Jezusa: »Czy będziesz ze mną – po mojej stronie – w raju?«” (Złoty Wiek 01.08 1936 s. 239 [ang. 24.04 1935 s. 465]).