Ani nie znam gościa, ani za bardzo Ciebie, więc gość mnie tym bardziej nie interesuje.
Kazania mnie nie szokują.
Tym bardziej trwające 50 minut i grające na emocjach.

A on prawdziwy chrześcijanin, bo dobrze gada?
Teoretyków ci nam pod dostatkiem, ale praktyków mniej.

Ja bym się tak nie zżymał na niego;)

Ja takich co tydzień w piątek mogę oglądać w Gdańsku pod Złotą Bramą.
Gadają przez megafon i szukają wiernych. Niby dla Jezusa, ale do swej grupy.

Flp 1:15-18 (BP):

Niektórzy wprawdzie powodowani zazdrością i chęcią rywalizacji, pozostali jednak z dobrej woli zwiastują Chrystusa. [Czynią to] i z miłości, bo wiedzą, że jestem powołany do obrony ewangelii. Tamci natomiast przepowiadają Chrystusa nieszczerze. Kierowani niezdrową ambicją sądzą, że w ten sposób jeszcze bardziej dokuczą mi w więzieniu. Ale cóż z tego? Byleby tylko, obłudnie czy szczerze, we wszelki sposób głoszono Chrystusa. Z tego się raduję. I będę się radował.

Jakoś nie mam przekonania do kaznodziejów filmikowych, telewizyjnych czy ulicznych. Nie lubię też efekciarstwa i grania na emocjach oraz barwnej gestykulacji. Może już nie ten wiek.
Ja wolę jak kazania są głoszone tam, gdzie chcę ich słuchać, to znaczy w budynkach kościelnych, zborach, kaplicach, itp.

De gustibus non disputandum est:P

Should we speak in tongues?