Czasownik wymieniony w tytule tego wątku wszedł do języka greckiego z perskiego, gdzie oznaczał padnięcie na twarz (przed królem lub bóstwem). W dialekcie attyckim greki starożytnej jego znaczenie stało się bardziej symboliczne: oddanie czci. Z czasem natomiast, kiedy grecka kultura miała coraz więcej kontaktu ze wschodnimi kultami, powraca się coraz częściej do pierwotnego, dosłownego znaczenia. Septuaginta czasownik προσκυνέω prawie zawsze tłumaczy hebrajskim terminem technicznym הִשְׁתַּחֲוָה, oznaczającym hołd (dosłownie i w przenośni) oddawany najczęściej bóstwu (choć niekoniecznie - bracia Józefa tak padają na twarz przed nim, kiedy ów stał się zarządcą Egiptu).
W NT poza Apokalipsą (12 razy) czasownik występuje rzadko. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że na 11 wystąpień u Jana, aż 9 przypada w tych kilku wersetach wspomnianych w tytule wątku.
Co ciekawe czasownik ten często pojawia się w odniesieniu do oddawania czci Panu Jezusowi.

A tu zasada jaką ustaliło dla swoich wiernych Towarzystwo:

„HOŁD CZY CZEŚĆ
Greckie słowo proskyneo z Listu do Hebrajczyków 1:6 może oznaczać:
1. Składanie z respektem hołdu, jakby ‛oddawanie pokłonu’ Jezusowi jako temu, którego Jehowa Bóg obdarzył zaszczytami i wyniósł do chwały.
2. Oddawanie czci Jehowie Bogu poprzez – czyli za pośrednictwem – Jego naczelnego przedstawiciela, Jego Syna, Jezusa” (Strażnica Rok CIV [1983] Nr 14 s. 3).

Tylko, że w Hbr 1:6 nie ma nic o składaniu czci Jehowie.
O pośrednictwie też w Hbr 1:6 nie ma.

Czyli to samo słowo w tym wersecie oznacza co innego dla Jezusa, a co innego dla Ojca. Na dodatek niby mówi o dwóch osobach na raz.