ŚJ mówią, że Jezus nie jest Bogiem. Tymczasem ich Biblia wskazuje co innego.
Poniżej przedstawimy dziesiątki wersetów biblijnych cytowanych według „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” (1997) podzielonych na wiele rozdziałów. Ujęte są one w 372 oznaczonych punktach.
Chrystus „prawdziwy Bóg”
1) 1J 5:20 – „My zaś wiemy, że Syn Boży przyszedł i obdarzył nas zdolnością umysłu, żebyśmy mogli poznać prawdziwego. I jesteśmy w jedności z tym prawdziwym poprzez jego Syna, Jezusa Chrystusa. To jest prawdziwy Bóg i życie wieczne”.
[Oczywiście Towarzystwo Strażnica starało się zrobić coś, by ten tekst o „prawdziwym Bogu” Jezusie odnieść do Ojca. Wstawiono do niego słowo „poprzez” zamiast „w [Synu]”, którego brak w oryginale greckim, co Świadkowie Jehowy sami potwierdzili w swym dosłownym grecko-angielskim przekładzie: in the Son of him to Jesus Christ (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Ale nawet termin „poprzez” nie przeszkadza nam zauważyć w tym tekście Jezusa „prawdziwego Boga”. Tym bardziej, że Chrystus jest „Prawdziwym” (Ap 19:11), „Bogiem” (J 20:28) i „życiem” (J 11:25, 14:3). Kiedyś w tym wersecie wstawiano nawet słowa „za pośrednictwem” (Strażnice: Rok XCIII [1972] Nr 5 s. 4; Rok CVI [1985] Nr 3 s. 18; Rok CVI [1985] Nr 7 s. 21). Najbardziej ingerencję Świadków Jehowy w tekst 1J 5:20 ukazuje ich broszura: „I jesteśmy w /jedności z, NW/ Tym, który jest prawdziwy. (...) W Synu jego, Jezusie Chrystusie /za pośrednictwem jego Syna Jezusa Chrystusa, NW/. On jest Bogiem prawdziwym i żywotem wiecznym” („‘Słowo’ – kogo miał na myśli apostoł Jan?” 1965 s. 45).]
Chrystus „Bóg mój”
2) J 20:28 – „Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«”.
[Biblia Świadków Jehowy zawiera podobne sformułowanie dotyczące Boga: „Tak rzekł twój Pan, Jehowa, twój Bóg” (Iz 51:22). Jedna z ich publikacji zawiera takie oto słowa: „Wykazał Żydom, iż są w błędzie, gdyż nie jest Bogiem, tylko Synem Bożym” (Strażnica Nr 17, 1988 s. 19). Ciekawe wobec tego, czemu Jezus nie „wykazał Tomaszowi, iż jest w błędzie”. Inna publikacja starała się zafałszować tekst J 20:28 skracając go w najważniejszym miejscu: „Jednakże po upływie tygodnia ujrzał i usłyszał Jezusa na innym zgromadzeniu, a przekonawszy się o jego tożsamości, wyznał: »Pan mój«” (Strażnica Rok XCII [1971] Nr 7 s. 11). Zauważmy też słowa, które wypowiada Bóg: „Czy oprócz mnie istnieje Bóg? Nie, nie ma żadnej Skały. Ja żadnej nie znam” (Iz 44:8). A jednak Jezus jest „Bogiem” według J 20:28 i „masywem skalnym [skałą]” według 1Kor 10:4. O J 20:28 patrz też poniżej w omówieniu Chrystus „mój [nasz] Pan”.]
Chrystus „Bóg z nami”
3) Mt 1:23 – „„Oto dziewica będzie brzemienna i urodzi syna, i nazwą go imieniem Immanuel”, co w tłumaczeniu znaczy: »Z nami jest Bóg«”.
[Podobne słowa padają o Bogu: „Obmyślcie plan, a będzie udaremniony! Powiedzcie jakieś słowo, a się nie ostoi, gdyż Bóg jest z nami!” (Iz 8:10; por. Rz 8:31). Mt 1:23 nawiązuje do Iz 7:14, a ten Izajasz nazywa Mesjasza „Bogiem” (Iz 9:6). Jezus jako Bóg (J 20:28) rzeczywiście ma być z nami: „A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy” (Mt 28:20).]
Chrystus „Wielki Bóg”
4) Tt 2:13 – „oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica użyło tu zamiast litery „i” słowo „oraz”, a także przestawiło termin „naszego” w inne miejsce (przed „Wybawcę”), to jednak my możemy inaczej zrozumieć ten tekst niż ono. Tym bardziej, że „Wielkim” wielokrotnie nazwany jest w Nowym Testamencie Jezus (Łk 1:32, 7:16, Mt 4:16, 5:35, Dz 22:6, Hbr 4:14, 10:21, 13:20). Dosłowne tłumaczenie tego wersetu według grecko-angielskiego przekładu Świadków Jehowy wygląda następująco: of the great God and of Savior of us of Christ Jesus (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). W jednej z polskich publikacji Towarzystwo Strażnica o Tt 2:13 napisało: „W dosłownym przekładzie z języka greckiego wspomniany fragment brzmi: „chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa” („The Interlinear Greek-English New Testament” w opracowaniu dra Alfreda Marshalla). W języku oryginału występuje tutaj jeden przedimek (tou), który poprzedza dwa rzeczowniki (Boga, Zbawiciela) połączone spójnikiem »i«” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 10 s. 23). Jezus jest więc nazwany tak samo jak Bóg („Bóg wielki” Pwt 7:21).]
Chrystus „Jednorodzony Bóg”
5) J 1:18 – „Żaden człowiek nigdy nie widział Boga; jednorodzony bóg, który zajmuje miejsce u piersi Ojca, ten dał co do niego wyjaśnienie”.
[Towarzystwo Strażnica odbiera w tym wersecie chwałę Chrystusowi pisząc małymi literami słowa „jednorodzony bóg”. Powodem tego jest brak rodzajnika (gr. ho) przed terminem „bóg”. Tymczasem jego własny grecko-angielskiego przekład ukazuje, że w tym wersecie nie ma też tego rodzajnika przed słowem „Boga” (dot. Ojca), a oddano je z dużej litery (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jak Świadkowie Jehowy godzą ten tekst o „bogu” z fragmentami z Iz 9:6 i J 20:28, w których uczą o Jezusie „Bogu”? Jak uzgadniają oni ten tekst o „bogu” ze słowami „Zobaczcie więc, że to ja jestem i nie ma obok mnie żadnych bogów” (Pwt 32:39; por. Wj 34:14)? Przecież Jezus (jako Słowo) przebywał w tym czasie z Ojcem.]
Chrystus „Bóg nasz”
6) 2P 1:1 – „Szymon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki prawości naszego Boga, a także Wybawcy, Jezusa Chrystusa, dostąpili wiary równie cennej jak nasza”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica użyło tu zamiast „i” słowa „a także”, to jednak my możemy inaczej zrozumieć ten tekst. Tym bardziej, że ten sam Piotr w innym miejscu napisał: „oraz poznaniu naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała zarówno teraz, jak i po dzień wieczności” (2P 3:18). Dosłowne tłumaczenie wersetu 2P 1:1 według grecko-angielskiego przekładu Świadków Jehowy wygląda następująco: of the God of us and of Savior Jesus Christ (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jezus jest więc nazwany tak samo jak Bóg („nasz Bóg” Ps 95:7).]
7) Iz 40:3 – „Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: „Oczyśćcie drogę Jehowy! Prostujcie dla naszego Boga gościniec wiodący przez pustynną równinę”.
[Wprawdzie słowa te w Starym Testamencie dotyczyły Jahwe, ale w Nowym Testamencie wypełnił je Jezus będąc Bogiem (J 20:28): „Początek dobrej nowiny o Jezusie Chrystusie: Jak jest napisane u proroka Izajasza: »(Oto ja przed twoim obliczem wysyłam mego posłańca, który przygotuje drogę twoją). Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: ‚Przygotujcie drogę Jehowy, prostymi czyńcie jego szlaki’«” (Mk 1:1-3). Ewidentnie Jan szedł przed Jezusem, a nie przed Jehową. Imię Jehowa zostało wprowadzone do Mk 1:3 wbrew dosłownemu przekładowi grecko-angielskiemu Świadków Jehowy: the way of Lord, to znaczy droga Pana (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]
8) Iz 35:4-6 – „Powiedzcie do zatroskanych w sercu: »Bądźcie silni. Nie lękajcie się. Oto wasz Bóg przyjdzie z pomstą, Bóg – z odpłatą. Przyjdzie on i was wybawi«. W owym czasie otworzą się oczy ślepych, zostaną też otworzone uszy głuchych. Wówczas kulawy będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło”.
[Wprawdzie słowa te w Starym Testamencie dotyczyły Jahwe, ale w Nowym Testamencie wypełnił je Jezus będąc Bogiem (J 20:28): „a ty masz go nazwać imieniem Jezus, on bowiem wybawi” (Mt 1:21); „Idźcie, opowiedzcie Janowi, coście ujrzeli i usłyszeli: Ślepi zostają obdarzeni wzrokiem, kulawi chodzą, trędowaci dostępują oczyszczenia, a głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, biednym jest opowiadana dobra nowina. I szczęśliwy jest ten, kto się mną nie zgorszył” (Łk 7:22-23); „niemi mówią” (Mk 7:37).]
Chrystus „Potężny Bóg”
9) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju”.
[Ten sam Izajasz nazywa też Jahwe „Potężnym Bogiem”: „oprą się na Jehowie, Świętym Izraela, w wierności wobec prawdy. Tylko ostatek powróci, ostatek Jakuba – do Potężnego Boga” (Iz 10:20-21). Widać więc, że Izajasz nadaje Chrystusowi i Jahwe te same tytuły, zrównując ich chwałę. Interesujące jest też to, że w Septuagincie, w Księdze Izajasza, ani razu nie pada określenie „Wszechmocny” (patrz Septuaginta t. I-II dr A. Rahlfs, Stuttgart 1979). Widnieje ono tylko jeden raz w tekście hebrajskim w Iz 13:6. Również inni pisarze nazywają Boga „Potężnym” (Pwt 10:17, Hi 36:5, Jr 32:18).]
Chrystus „Bóg Wybawca”
10) Tt 1:2-3 – „na podstawie nadziei życia wiecznego, obiecanego przed dawnymi czasy przez Boga, który nie może kłamać, a który w czasach uznanych przez siebie za stosowne ujawnił swoje słowo w głoszeniu powierzonym mi z nakazu naszego Wybawcy, Boga”.
[Wielu dopatruje się w osobie „Wybawcy Boga” Jezusa, tym bardziej, że nakaz o „głoszeniu powierzonym mi (Pawłowi)” wydał Jezus (Dz 9:15, 22:21, 26:17). Prócz tego o wybawieniu napisano: „a ty masz go nazwać imieniem Jezus, on bowiem wybawi” (Mt 1:21). Patrz też poniżej Chrystus „nasz Wybawca”]
Chrystus „Bóg błogosławiony na wieki”
11) Rz 9:5 – „do których należą praojcowie i z których Chrystus wywodzi się według ciała: Bóg, który jest nad wszystkim, niech będzie błogosławiony na wieki. Amen”.
[Wprawdzie Towarzystwo Strażnica nakazuje swoim wiernym rozumieć, że Bogiem błogosławionym na wieki w Rz 9:5 jest Ojciec, ale samodzielnie można odczytać te słowa inaczej. Tym bardziej, że prawie wszystkie przekłady oddają ten tekst tak, iż nikt nie ma wątpliwości, że mowa jest w nim o Chrystusie Bogu błogosławionym na wieki. Przykładowo Biblia Tysiąclecia podaje: „Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen” (Rz 9:5). Mało tego, Jezus nazywany jest kilka razy „błogosławionym na wieki” i „Bogiem” (J 20:28), więc może być w tym wersecie o Nim mowa: „Błogosławiony, który przychodzi jako Król w imieniu Jehowy!” (Łk 19:38; por. Łk 1:42); „Barankowi błogosławieństwo i szacunek, i chwała, i potęga na wieki wieków” (Ap 5:13; por. Ap 5:12, Rz 15:29). Zresztą identyczne słowa jak w Ap 5:13 padają też o Bogu w Ap 7:12. Prócz tego w Rz 9:5 padają słowa „który jest nad wszystkim”, a tak się składa, że Jezus też jest „jest ponad wszystkimi innymi. (...) Kto przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi innymi” (J 3:31); „podporządkował wszystko pod jego stopy i nad wszystkim uczynił go głową dla zboru” (Ef 1:22). Jeśli chodzi o inne przekłady biblijne, na których wzorowali się Świadkowie Jehowy tłumacząc tekst Rz 9:5, to najstarszy z nich pochodzi dopiero z 1934 roku (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985 s. 1142). Ciekawe, że nie przeszkadza im też to, iż w tym wersecie przed słowem Bóg brak jest rodzajnika (jw. s. 702; por. Strażnica Rok CVI [1985] Nr 6 s. 26 – „słowa theos [Bóg] nie poprzedza tutaj rodzajnik”). Wszak z tego powodu odrzucają prawdziwe Bóstwo Syna w J 1:1. Wydaje się, że w Rz 9:5 mowa jest o jednej osobie, o Jezusie, podobnie jak w Rz 1:25 mowa jest też o jednej osobie, o Bogu Ojcu. Apostoł wielokrotnie odnosił fragmenty ze Starego Testamentu dotyczące Jahwe do Chrystusa (np. Hbr 1:6, 1:10-12). Tak jest i w przypadku Rz 9:5, gdzie zastosował do Jezusa słowa z Ps 68:19 („Błogosławiony niech będzie Jehowa”) i Ps 41:13 („Błogosławiony niech będzie Jehowa, Bóg Izraela, od czasu niezmierzonego aż po czas niezmierzony. Amen”). Ciekawe, że w przytoczonym Ps 68:19 nie ma w oryginale tetragramu JHWH, a Towarzystwo Strażnica wstawiło w nim słowo „Jehowa”. W swej angielskiej Biblii w przypisie do Ps 68:19 podaje ono: “Blessed be Jehovah.” Heb., ba•rukh′ ’Adho•nai′; Gr., Ky′ri•os ho The•os′ eu•lo•ge•tos′, eu•lo•ge•tos′ Ky′ri•os (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).]
Chrystus „Bóg”
12) J 1:1 – „Na początku był Słowo, a Słowo był u Boga i Słowo był bogiem”.
[Towarzystwo Strażnica odbiera w tym wersecie chwałę Chrystusowi pisząc małą literą słowo „bóg”. Powodem tego jest brak rodzajnika (gr. ho) przed terminem „bóg”. Tymczasem jego własny grecko-angielskiego przekład ukazuje, że w tym samym prologu Janowym w J 1:6 i 18 nie ma też tego rodzajnika przed słowem „Bóg” (dot. Ojca), a oddano je z dużej litery (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Niekonsekwencją Świadków Jehowy jest to, że w Mk 15:39, gdzie występuje, jak w J 1:1, identyczne słówko greckie w miejscu słowa „był” (gr. en) i brak jest rodzajnika przed określeniem „Syn Boży”, a jednak piszą oni o Jezusie: „był Synem Bożym” (por. „był bogiem” J 1:1). Jak Świadkowie Jehowy godzą ten tekst o „bogu” z fragmentami z Iz 9:6 i J 20:28, w których uczą o Jezusie „Bogu”? Jak uzgadniają oni ten tekst o „bogu” ze słowami „Zobaczcie więc, że to ja jestem i nie ma obok mnie żadnych bogów” (Pwt 32:39; por. Wj 34:14)? Zanim Towarzystwo Strażnica opublikowało w roku 1950 swój Nowy Testament ze słowami „bogiem był Słowo”, to od roku 1937 taką frazę zawierał przekład spirytysty J. Grebera, o czym samo ono pisze: A translation by a former Roman Catholic priest, Johannes Greber (1937 ed.) renders the second appearance of the word „god” in the sentence as „a god.” (Aid to Bible Understanding 1971 s. 1669). W roku 1983 jednak wycofano się z powoływania się na Grebera: „Uznano za niestosowne, by »Strażnica« korzystała z przekładu, który ma tak ścisłe powiązania ze spirytyzmem (Powt. Pr. 18:10-12). (...) dlatego nie ma potrzeby, by powoływać się w tej sprawie na tłumaczenie Grebera” (Strażnica Rok CIV [1983] Nr 22 s. 24).]
13) J 10:33 – „Żydzi mu odpowiedzieli: »Nie kamienujemy cię za szlachetny czyn, lecz za bluźnierstwo – za to, że ty, chociaż jesteś człowiekiem, czynisz siebie bogiem«”.
[Dziwna jest opinia Świadków Jehowy, że według Żydów Jezus czynił siebie „bogiem”, gdyż w innym miejscu piszą, iż On zrównywał się z „Bogiem”, a nie z „bogiem”: „Właśnie dlatego Żydzi od tej chwili tym bardziej usiłowali go zabić, ponieważ nie tylko naruszał sabat, ale też nazywał Boga swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu” (J 5:18). Tu znów chodzi im o brak rodzajnika w J 10:33, ale w tekście Rz 9:5, który odnoszą do Ojca, nie przeszkadza im jego brak i piszą „Bóg, który jest nad wszystkim” (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]
14) Hbr 1:8-9 – „Natomiast w odniesieniu do Syna: »Bóg jest twoim tronem na wieki wieków, a berło twego królestwa jest berłem prostolinijności. Umiłowałeś prawość, a znienawidziłeś bezprawie. Dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię olejkiem radosnego uniesienia bardziej niż twoich towarzyszy«”.
[Widzimy, że słowa Hbr 1:8-9 zostały w Biblii Świadków Jehowy dostosowane do nauk Towarzystwa Strażnica i nie ma w nich mowy o Jezusie Bogu. Przypominamy, że np. w Biblii Tysiąclecia wyglądają one następująco: „Do Syna zaś: Tron Twój, Boże, na wieki wieków (...) dlatego namaścił Cię, Boże, Bóg Twój...” (Hbr 1:8-9). Jednak nie myślmy, że Towarzystwo Strażnica ma jakieś argumenty potwierdzające, że jego tekst jej w stu procentach właściwy. Samo ono podaje, że istnieją dwie możliwości przetłumaczenia tekstu Hbr 1:8: „Słowa z Hebrajczyków 1:8, które odnoszą się do Syna Bożego, mogą być przetłumaczone albo: »Twój tron, Boże, [jest] na wieki wieków«, albo: »Twoim tronem [jest] Bóg na wieki wieków«, ponieważ czasownik »jest« w rzeczywistości nie występuje tu ani w języku greckim, ani też w języku hebrajskim w Psalmie 45:6, skąd tekst ten został przytoczony” (Strażnica Nr 12, 1964 s. 9). Podobnie napisano o tekście Hbr 1:9: „LXX [Septuaginta] dopuszcza dwie możliwości tłumaczenia: (...) [ho theòs] można w obu wypadkach oddać jako wołacz (Twój tron, Boże, [...] dlatego, Boże, Twój Bóg) albo w pierwszym wypadku jako podmiot (lub orzecznik) (Bóg jest Twoim tronem lub Tron Twój to Bóg), a w drugim wypadku jako podmiot, po którym następuje dopowiedzenie (...) [ho theòs sou] (a więc: dlatego Bóg, Twój Bóg).” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 383). W związku z tym, że Świadkowie Jehowy sami przyznają, iż istnieją dwie możliwości przetłumaczenia omawianego tekstu, dlatego wolimy trzymać się tradycyjnego przekładu. Tym bardziej, że fragment Towarzystwa Strażnica podobny jest do zawartego w „Nowym Testamencie” J. Grebera, który sam twierdził, że wspomagał się podczas tłumaczenia kontaktem z duchami (patrz powyżej komentarz do J 1:1). Oto porównanie tych dwóch angielskich tekstów Hbr 1:8: God is your throne for ever… (The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937); God is your throne forever… (New World Translation of the Greek Scriptures 1950 [w późniejszych wydaniach dodano na końcu słowa: and ever]). Przekład tekstu Hbr 1:8-9 Towarzystwa Strażnica jest nowatorski i nie można znaleźć w jego publikacjach odwoływania się do jakiegokolwiek Biblii wydanej przez XX wiekiem, która by miała podobny tekst do tłumaczenia Świadków Jehowy. Ale nawet z przekładu Świadków Jehowy wynika, że Chrystus będzie królował wiecznie, a nie tylko 1000 lat, jak oni uczą: „Bóg jest twoim tronem na wieki wieków”. Kim jest więc Ten, który wiecznie zasiada na tronie?]
Chrystus „równy Bogu”
15) J 5:18 – „Właśnie dlatego Żydzi od tej chwili tym bardziej usiłowali go zabić, ponieważ nie tylko naruszał sabat, ale też nazywał Boga swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu”.
[Jest to myśl Jana, a nie Żydów, bo on nie polemizuje z tą wypowiedzią. Jezus rzeczywiście nie zachowywał szabatu, bo jak Ojciec jest On Panem szabatu (Mk 2:28) i tego dnia powiedział: „Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam” (J 5:17) oraz „Weź swoje łoże i chodź” J 5:8; por. Jr 17:21n., Ne 13:15-19. W związku z powyższym wszystkie 3 elementy tego wersetu trzeba potraktować analogicznie. Jezus jest więc równym Ojcu, bo czyni to samo co On (J 5:17, 19-23), jest Jego Synem oraz nie powstrzymuje się od działania w szabat, bo jak Ojciec ciągle działa.]
16) Flp 2:6-8 – „który chociaż istniał w postaci Bożej, nie brał pod uwagę zagarnięcia, mianowicie tego, żeby być równym Bogu. Przeciwnie, ogołocił samego siebie i przybrał postać niewolnika, i stał się podobny do ludzi. Co więcej, gdy się znalazł w kształcie człowieka, ukorzył się i stał się posłuszny aż do śmierci, i to śmierci na palu męki”.
[Według tego tekstu, Chrystus będąc Bogiem („w postaci Bożej”), mając równość z Ojcem, „nie brał pod uwagę” by ciągle tę równość utrzymywać, ale przyjął dodatkowo naturę ludzką, to znaczy „postać niewolnika” (zachowując naturę Boską – Kol 2:9, J 20:28). Obranie postaci „niewolnika” oznacza, że wcześniej nim nie był (samouniżenie). „Nie branie pod uwagę (...) żeby być równym Bogu”, to „ogołocenie samego siebie” (w momencie przyjęcia ciała ludzkiego), to znaczy wzięcie na siebie przypadłości ludzkich, takich jak głód, pragnienie, cierpienie, śmierć. Z ludzkiego punktu widzenia Jezus stał się jakby na moment niższy od Ojca przez swą uniżoną naturę ludzką, ale pod względem posiadania natury Bożej był Jemu równy (por. J 5:23, Kol 2:9).]
Chrystus „równy Duchowi Świętemu”
17) Hbr 10:29 – „Jak myślicie, o ileż surowsza kara należy się temu, kto podeptał Syna Bożego i za pospolitą uznał wartość krwi przymierza, którą został uświęcony, oraz ze wzgardą znieważył ducha niezasłużonej życzliwości?”.
[Świadkowie Jehowy znają i przytaczają tylko werset, który mówi o Jezusie-Człowieku jako niższym od Ducha Świętego: „kto by mówił słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu przebaczone; ale kto by mówił przeciwko duchowi świętemu, temu nigdy nie będzie przebaczone – ani w tym systemie rzeczy, ani w przyszłym” (Mt 12:32). Towarzystwo Strażnica opatruje werset ten takim oto komentarzem: „Nawet gdyby Duch Święty był osobą i Bogiem, tekst ten wyraźnie przeczy nauce o Trójcy, gdyż wynikałoby z niego, że w jakimś stopniu Duch Święty jest większy niż Syn.” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 370). Tymczasem po pierwsze, organizacja ta ‘zagubiła’ w swym komentarzu istotne słowo „Człowieczy”. Cały tytuł „Syn Człowieczy” (Mt 12:32) wskazuje nam, że Duch Święty to ktoś więcej niż Jezus-Człowiek. Natomiast wcale Duch Boży nie jest wyższy od „Syna Bożego” o czym przekonaliśmy się czytając fragment Hbr 10:29. Widzimy z niego, że kara jest identyczna dla tego kto depcze i znieważa „Syna Bożego” i zarazem „Ducha łaski” („ducha niezasłużonej życzliwości”). Nie jest więc Duch Święty wyższy od „Syna Bożego”, jak sugerują Świadkowie Jehowy. Był zaś „wyższy” od „uniżonego” Jezusa, „Syna Człowieczego” (por. Flp 2:6-8).]
18) Hbr 6:4-6 – „Jest bowiem niemożliwe – jeśli chodzi o tych, którzy raz na zawsze zostali oświeceni i którzy zakosztowali wspaniałomyślnego daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami ducha świętego, i zakosztowali wybornego słowa Bożego oraz mocy nadchodzącego systemu rzeczy, a jednak odpadli – żeby ich znowu ożywić do skruchy, gdyż oni sami dla siebie na nowo zawieszają Syna Bożego na palu i wystawiają Go na publiczną hańbę”.
[W tym fragmencie również zrównana jest ważność Ducha Świętego i Syna Bożego.]
19) J 20:28 – „Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«”.
[Również Duch Święty jest Bogiem, co ukazuje równość osób Bożych: „Szatan cię ośmielił, byś postąpił fałszywie wobec ducha świętego” (Dz 5:3); „Postąpiłeś fałszywie nie wobec ludzi, lecz wobec Boga” (Dz 5:4). Szeroko kwestię Bóstwa Ducha Świętego omówiliśmy w artykule pt. Osobowość Ducha Świętego w Biblii Świadków Jehowy??? (Dodatek. Bóstwo Ducha Świętego i modlitwa do Niego).]
20) Ps 33:6 – „Słowem Jehowy zostały uczynione niebiosa, a duchem jego ust cały ich zastęp”.
[W tym fragmencie Słowo i Duch mają razem udział w stwarzaniu.]
Wymienność określeń dotyczących Ojca, Syna i Ducha Świętego ukazują ich równość: „Duch Jahwe” (Sdz 3:10, BP), „Duch Pański” (Dz 5:9; „Duch (...) Pana” Iz 61:1), „Duch Boga” („Boży Duch” 1P 4:14), „Boży Duch Święty” (Ef 4:30), „Duch Ojca” (Mt 10:20), „Duch Syna” (Ga 4:6), „Duch Jezusa” (Dz 16:7, Flp 1:19), „Duch Chrystusa” (Rz 8:9), „Duch Prawdy” (J 14:17, 16:13), „Duch wieczny” (Hbr 9:14), „Duch łaski” (Hbr 10:29) i „Duch chwały” (1P 4:14). Wszystkie te określenia razem wzięte wskazują na Boskość trzech osób Bożych. Ale to nie wszystko.
Prócz tego niektóre z wymienionych tytułów Ducha Świętego są zbieżne z określeniami Syna Bożego. Oto przykłady o Duchu i Synu „chwały”, „prawdy” i „łaski” oraz o „wspomożycielu”:
„(...) ponieważ spoczywa na was duch chwały” (1P 4:14).
„Pana, Jezusa Chrystusa – naszej chwały” (Jk 2:1).
„(...) duch prawdy” (J 16:13).
„Ja jestem drogą i prawdą...” (J 14:6).
„(...) ducha niezasłużonej życzliwości [łaski]” (Hbr 10:29; por. Za 12:10).
„Niezasłużona życzliwość [łaska] Pana Jezusa Chrystusa” (2Kor 13:14).
„a ja poproszę Ojca i da wam innego wspomożyciela, aby był z wami na wieki” (J 14:16).
„A gdyby jednak ktoś popełnił grzech, to mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa, prawego” (1J 2:1).
Chrystus i „pełnia boskości”
21) Kol 2:9 – „gdyż właśnie w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości”.
[Tylko w Bogu może mieszkać „pełnia boskości”. Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „Apostoł Paweł zaś mówi o Jezusie: »W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała« (Kol. 2:9)” (Przebudźcie się! Rok LXVIII [1987] Nr 7 s. 8).]
22) Kol 1:19 – „ponieważ Bóg uznał za dobre, żeby w nim zamieszkała cała pełnia”.
[Ciekawe, że jedna z publikacji Towarzystwa Strażnica zacytowała ten werset następująco (tak jak Biblia Warszawska): „»W nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości« (Kol. 1:19; 2:9)” (Strażnica 15.07 2009 s. 4).]
Chrystus w „postaci Bożej”
23) Flp 2:6 – „który chociaż istniał w postaci Bożej”.
[Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „»Zawsze miał naturę Bożą, ale nie myślał o tym, żeby próbować siłą stać się równym Bogu« (Today’s English Version)” („Czy wierzyć w Trójcę?” 1989 s. 25).]
Chrystus „Jestem”
Na ogół uważa się, że określenie Jezusa „JESTEM” (J 8:24, 28, 58, 13:19, 18:5-8, BT) nawiązuje do słów o Bogu „JESTEM KTÓRY JESTEM (...) Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was” (Wj 3:14, BT) oraz do takich fragmentów jak Iz 43:10 i Pwt 32:39.
Jednak Biblia Świadków Jehowy oddaje te słowa o Bogu inaczej: „Wtedy Bóg rzekł do Mojżesza: »OKAŻĘ SIĘ, KIM SIĘ OKAŻĘ«. I dodał: »Oto, co masz powiedzieć synom Izraela: ‚OKAŻĘ SIĘ posłał mnie do was’«” (Wj 3:14). Ten ich przekład ukazuje całkowitą rozbieżność między tytułami Chrystusa i Boga. Ale angielska Biblia Towarzystwa Strażnica podaje w przypisie, że w języku greckim (w Septuagincie) padają w Wj 3:14 takie oto słowa: Gr., E•go′ ei•mi ho on, “I am The Being,” or, “I am The Existing One”; (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).
Angielskie słowa “I am The Being” w jednej z broszur Świadkowie Jehowy oddali następująco: „ja jestem ISTNIEJĄCY” („‘Słowo’ – kogo miał na myśli apostoł Jan?” 1965 s. 32). Tutaj już widzimy, że określenia Boga i Mesjasza są podobne.
Chrystus celowo, po słowach „JA JESTEM” (w wyżej wymienionych wersetach), nie dodawał kim jest, aby było przez to wiadomo, że jest to Jego tytuł: ISTNIEJĄCY.
Zauważmy poniżej jak wypowiedzi Jezusa z J 8:24, 28 i 13:19 podobne są do słów Jahwe:
„Zobaczcie więc, że to ja jestem...” (Pwt 32:39; w Septuagincie jest tu określenie ego eimi, tzn. Ja jestem);
„abyście mnie poznali i wierzyli we mnie, i rozumieli, że ja jestem ten sam” (Iz 43:10; w Septuagincie jest tu określenie ego eimi, tzn. Ja jestem, bez słów „ten sam”; również inne przykłady biblijne nie zawierają słów „ten sam”.).
Zauważymy też, że w obu zestawach wersetów (tzn. J 8:24, 28, 13:19 oraz Pwt 32:39, Iz 43:10) pojawiają się określenia „poznać”, „zobaczyć”, „wierzyć” i „Ja jestem”.
24) J 8:24 – „Bo jeśli nie uwierzycie, że to ja jestem, pomrzecie w swych grzechach”.
[Świadkowie Jehowy w swej Biblii w J 8:24 i 28 wstawili słowo „to” („to ja jestem”). Uczynili to, aby nadać inne znaczenie słowom „ja jestem” i nie pozwolić, aby odczytano je jako Boski tytuł Chrystusa. Ciekawe, że w angielskiej Biblii dodane jest inne słowo (tzn. ang. he), które umieszczono w kwadratowym nawiasie: For if YOU do not believe that I am [he], YOU will die in YOUR sins (J 8:24); When once YOU have lifted up the Son of man, then YOU will know that I am [he] (J 8:28) (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). W polskiej publikacji oddano je następująco: „że jestem nim” (Strażnica Nr 15, 1957 s. 6). Jednak w oryginale greckim nie ma żadnych dodanych przez Świadków Jehowy słów, co sami ukazują w swym grecko-angielskim przekładzie: that I am (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Nie bez znaczenia są też słowa Żydów, którzy pytali za kogo Jezus się uważa: „Odezwali się zatem do niego: »Kim jesteś?« Jezus im rzekł: »Po cóż ja w ogóle do was mówię?...«” (J 8:25).]
25) J 8:28 – „Kiedy już uniesiecie w górę Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że to ja jestem”.
[Patrz powyżej komentarz do J 8:24. Towarzystwu Strażnica zdarzało się cytować też inne przekłady biblijne, które mają słowa „Ja jestem”: „Jezus okazał pokorę także w tym, iż całą chwałę za głoszone przez siebie nauki przypisał Jehowie, mówiąc: »Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja jestem i że nic nie czynię sam z siebie, lecz tak mówię, jak mnie mój Ojciec nauczył« (Jana 8:28)” (Strażnica Nr 23, 1993 s. 16).]
26) J 8:58 – „Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Zanim Abraham zaczął istnieć, ja już byłem”.
[Na ogół czytelnicy Biblii znają ten tekst, ale o takiej oto konstrukcji: „Zanim Abraham stał się, JA JESTEM” (J 8:58, BT). Owszem przekład Nowego Testamentu bp. Romaniuka oddaje ten werset słowami „Ja już byłem”, ale w przypisie do J 8:58 tłumacz ten napisał: „Jeden z tekstów najwyraźniej stwierdzających odwieczność Słowa Wcielonego”, a w kolejnym do J 8:24 podał: „»Ja jestem« – wyraźna aluzja do słów Jahwe: Jam jest, którym jest”. Ciekawe jest to, że przekład grecko-angielski Świadków Jehowy (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures), w tłumaczeniu dosłownym, oddaje greckie słowa ego eimi w J 8:58 przez angielskie określenie I am (Ja jestem), natomiast tekst oficjalny ich angielskiego przekładu przekazuje te greckie słowa przez I have been (Ja byłem). Czy nie jest to niekonsekwencja Towarzystwa Strażnica? Prócz tego nawet z Biblii Świadków Jehowy wynika, że Abraham jako stworzenie „zaczął istnieć”, a Jezus po prostu „był”, „istniał”. Nie „zaczął być [istnieć]” przed Abrahamem, tylko po prostu „był”. Ciekawą informację podaje jedno z czasopism Towarzystwa Strażnica, który jakby potwierdza te wiadomości: „Toteż poprawniej oddano ten werset w Przekładzie Nowego Świata: »Zanim się pojawił Abraham, ja cały czas jestem«.” (Strażnica Nr 20, 1988 s. 6; por. o Bogu: „cały czas jestem” Iz 43:13). W innej publikacji Świadkowie Jehowy napisali: „Tymczasem w tekście greckim w Jana 8:58 jest odmieniony czasownik »być« w czasie teraźniejszym – jestem” (Przebudźcie się! Rok LXVIII [1987] Nr 10 s. 11). Widzimy więc, że sami oni potwierdzili słowa „Ja jestem”, a nie swój przekład z frazą „ja już byłem”. Kolejną niekonsekwencją jest to, że wielokrotnie w swych publikacjach Towarzystwo Strażnica cytowało słowa Jezusa w wersji „Jam jest” czy „ja istnieję”: „Jezus wielokrotnie oświadczał, że istniał już wcześniej. (...) Oznajmił: (...) Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest” (Strażnica Nr 3, 1991 s. 15; por. np. Strażnice: Rok XCIII [1972] Nr 8 s. 5; Nr 13, 1989 s. 6).]
27) J 13:19 – „Od tej chwili mówię wam, zanim się to stanie, abyście, gdy się to stanie, uwierzyli, że ja nim jestem”.
[Świadkowie Jehowy w swej Biblii w J 13:19 i 18:5-8 wstawili słowo ,„nim” („ja nim jestem”). Uczynili to, aby nadać inne znaczenie słowom „ja jestem” i nie pozwolić, aby odczytano je jako Boski tytuł Chrystusa. Ciekawe, że w angielskiej Biblii dodane słowo (tzn. ang. he) umieszczono w kwadratowym nawiasie: From this moment on I am telling YOU before it occurs, in order that when it does occur YOU may believe that I am [he] (J 13:19); “I am [he].” (...) “I am [he].” (...) I am [he]. (J 18:5-8) (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). Jednak w oryginale greckim nie ma żadnych dodanych przez Świadków Jehowy słów, co sami ukazują w swym grecko-angielskim przekładzie: that I am. (J 13:19); I am. (...) I am, (...) that I am; (J 18:5-8) (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Towarzystwu Strażnica zdarzało się cytować też inne przekłady biblijne, które mają słowa „Ja jestem”: „Aby uzyskać odpowiedź, zwróćmy uwagę na następujące słowa Jezusa: »Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem« (Jana 13:19).” („Czy Biblia rzeczywiście jest Słowem Bożym?” 1979 s. 118-119).]
28) J 18:5-8 – „Rzekł do nich: »Ja nim jestem«. A stał z nimi także Judasz, jego zdrajca. Kiedy jednak rzekł do nich: »Ja nim jestem«, cofnęli się i upadli na ziemię. Znowu więc ich zapytał: »Kogo szukacie?« Oni rzekli: »Jezusa Nazarejczyka«. Jezus odrzekł: »Powiedziałem wam, że ja nim jestem...«”.
[Patrz powyżej komentarz do J 13:19.]
29) Mk 6:50 – „Odwagi, to jestem ja; nie bójcie się”.
[Niektórzy boskiego tytułu Jezusa „Ja Jestem” dopatrują się też w słowach Jezusa: „Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się!” (Mk 6:50, BT; por. Mt 14:27, J 6:20). Przy okazji podobnego zdarzenia padają też słowa „Kim właściwie on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne?” (Mk 4:41). W tym pytaniu zauważalne jest podobieństwo do innego zapytania, po którym Chrystus objawił bezsprzecznie swój tytuł „Ja Jestem”: „’Tak, jeżeli nie uwierzycie, że JA JESTEM, pomrzecie w grzechach swoich’. Powiedzieli do Niego: ‘Kimże Ty jesteś?’” (J 8:24-25, BT). Towarzystwo Strażnica jednak w tekście Mk 6:50 zmieniło kolejność słów („Ja jestem” na „jestem ja”) i dodało termin „to”, którego brak w oryginale, co pokazało ono w swym grecko-angielskim przekładzie: Be YOU taking courage, I am, not be YOU fearful (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]
Poznanie Boga przez oblicze Chrystusa
30) 2Kor 4:6 – „Bo właśnie Bóg rzekł: »Z ciemności niech zajaśnieje światło«, on też oświetlił nasze serca, by je oświecić chwalebnym poznaniem Boga poprzez oblicze Chrystusa”.
[Jezus musi byś równym Bogu skoro przez Jego oblicze poznajemy Boga. Towarzystwo Strażnica wielokrotnie w swych publikacjach cytowało też inne przekłady, z takimi oto mocniejszymi słowami tego wersetu: „poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym” (Strażnica Nr 7, 1993 s. 8); „poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa” (Strażnica Rok XCVII [1976] Nr 10 s. 7).]
Chrystus Stwórca
31) Rdz 1:26 – „I przemówił Bóg: »Uczyńmy człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo…«”.
[Świadkowie Jehowy uważając, że to dialog Ojca i Syna czynią Jezusa pośrednio Stwórcą lub Współstwórcą: „»Słowo« przebywał z Jehową Bogiem »na początku«, gdy były stwarzane »niebiosa i ziemia«. I to właśnie do niego Bóg powiedział: »Uczyńmy człowieka na nasz obraz« (Jana 1:1; Rodzaju 1:1, 26). Pierworodny Syn Jehowy pozostawał u boku swego Ojca i pilnie z Nim współpracował” (Strażnica Nr 18, 2005 s. 4; por. „współdziałał z Jehową Bogiem w stwarzaniu” – Strażnica Nr 3, 1991 s. 9). Kiedyś Świadkowie Jehowy nazywali nawet Jezusa „współstwarzającym” (Strażnica Nr 19, 1951 s. 14 [ang. 15.01 1951 s. 63]). Dziś jednak przeczą temu pisząc: „Nie jest współstwórcą” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 1, s. 973).]
32) Ps 33:6 – „Słowem Jehowy zostały uczynione niebiosa, a duchem jego ust cały ich zastęp”.
[Słowa te wypełniły się na Jezusie Słowie (patrz poniżej J 1:3).]
33) Iz 17:7 – „W owym dniu ziemski człowiek będzie spoglądał ku swemu Twórcy, a jego oczy będą się wpatrywać w Świętego Izraela”.
[Słowa te wypełniły się na Jezusie zwanym „Świętym” (Dz 3:14).]
34) J 1:3-4 – „Wszystko zaczęło istnieć przez niego, a bez niego nic nie zaczęło istnieć. Tym, co zaczęło istnieć poprzez niego, było życie, a życie było światłem ludzi”.
35) J 1:10 – „Był na świecie i świat zaczął istnieć przez niego, ale świat go nie poznał”.
36) 1Kor 8:6 – „dla nas wszakże jest jeden Bóg, Ojciec, z którego jest wszystko, a my dla niego; i jeden jest Pan, Jezus Chrystus, przez którego jest wszystko i my przez niego”.
37) Kol 1:16 – „Wszystko inne zostało stworzone poprzez niego i dla niego”.
38) Hbr 1:2 – „którego ustanowił dziedzicem wszystkiego i przez którego uczynił systemy rzeczy”.
[Bycie „dziedzicem wszystkiego” wskazuje na równość z Ojcem i posiadanie wszechmocy by to „wszystko” ogarniać.]
39) Hbr 1:10-12 – „Tyś, Panie, na początku założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa. One zginą, ty zaś będziesz wciąż trwał; i jak szata wierzchnia wszystkie się zestarzeją, a ty je zwiniesz jak okrycie, jak szatę wierzchnią; i zostaną zmienione, ale ty jesteś ten sam, a twoje lata nigdy nie przeminą”.
[Niewielu Świadków Jehowy wie, że organizacja ich stosuje te wersety do Syna stwarzającego: „Psalmista mówi o Bogu, podczas gdy apostoł Paweł zastosował te słowa do Jezusa Chrystusa (Hebr. 1:10, 11)” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 8 s. 21; por. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 374). W Starym Testamencie, jak wspomniano powyżej, Psalmista zastosował te wersety do Jahwe (Ps 102:25-27), czyniąc Jezusa równym Mu.]
40) Ap 3:14 – „To mówi Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego”.
[Greckie słowo arche (początek) z Ap 3:14 można też przetłumaczyć na „zwierzchność” (władza), co w innych miejscach czynią Świadkowie Jehowy w swej Biblii (np. Łk 20:20, 1Kor 15:24, Ef 1:21, Kol 1:16, Tt 3:1). Jezus więc, jeśli nie jest tu „zasadą” istnienia stworzeń, to jest zapewne „Zwierzchnością wszelkiego stworzenia”. I rzeczywiście Chrystus będąc „dziedzicem wszystkiego” (Hbr 1:2), jest i dziedzicem-zwierzchnością „wszelkiego stworzenia”. Mało tego dwa jego pozostałe określenia z tego wersetu („Amen, świadek wierny i prawdziwy”) są identyczne jak Boga w Jr 42:5 oraz w Iz 65:16 – „Bóg wiary”, to znaczy „Bóg Amen”, jak podano w przypisie w angielskiej Biblii Świadków Jehowy: Or, “faithfulness,” by a change of vowel pointing to read ’e•mun′; Heb., ’a•men′, “Amen; Surely!” (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).]
Chrystus odwieczny i wieczny
41) Mi 5:2 – „»A ty, Betlejem Efrata, zbyt małe, by się znaleźć między tysiącami Judy, z ciebie mi wyjdzie ten, który ma zostać władcą w Izraelu; pochodzenie jego od czasów zamierzchłych, od dni czasu niezmierzonego…«”.
[Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „W Micheasza 5:1 (BT; 5:2, NŚ) powiedziano proroczo o Mesjaszu, że »pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności«” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 369; por. Strażnica Rok CI [1980] Nr 17 s. 18).]
42) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju”.
[Biblia Towarzystwa Strażnica, podobnie jak Jezusa („Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec”), nazywa Ojca „wiekuistym Bogiem” (Rz 16:26). Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „Wskazują na to proroctwa o Mesjaszu, w których zapowiedziano, że jako »Odwieczny Ojciec« Jezus będzie miał „potomstwo” (Izaj. 53:10-12; 9:5, 6, BT). (...) Ten »Odwieczny Ojciec« może odnowić ich umysły i ciała, a potem podtrzymywać w nich siłę życiową (Rzym. 6:23)” (Przebudźcie się! Nr 4 z lat 1970-1979 s. 22; por. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 145; Przebudźcie się! Nr 20, 1998 s. 10; Strażnica Nr 8, 1997 s. 18).]
43) J 16:15 – „Wszystko, co ma Ojciec, jest moje”.
[Jeśli Syn ma „wszystko” co Ojciec, to i przymiot odwieczności.]
44) Kol 1:17 – „też jest przed wszystkim innym i za jego pośrednictwem wszystko inne zostało powołane do istnienia”.
[Jeśli Syn jest „przed wszystkim”, to i przed zaistnieniem czasu. Towarzystwo Strażnica aby osłabić ten tekst dodało w nim słowo „innym”, którego nie ma w oryginale, co ukazało w swym angielskim przekładzie dając termin „innym” w nawiasie kwadratowym: Also, he is before all [other] things and by means of him all [other] things were made to exist (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). To samo ukazała ta organizacja w swym przekładzie grecko-angielskim, w którym brak tego słowa: and he is before all (things) and the all (things) in him it has stood together (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]
45) Hbr 1:12 – „ale ty jesteś ten sam, a twoje lata nigdy nie przeminą”.
[Również o Bogu powiedziano identycznie: „Ale ty jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą” (Ps 102:27).]
46) Hbr 7:3 – „Będąc bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie mając ani początku dni, ani końca życia, lecz upodobniony do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze” (por. Hbr 7:24 – „ale on, dzięki temu, że pozostaje żywy na wieki, ma swoje kapłaństwo bez następców”).
47) Hbr 13:8 – „Jezus Chrystus – ten sam wczoraj i dzisiaj, i na wieki”.
48) 1J 2:13 – „Piszę do was, ojcowie, ponieważ poznaliście tego, który jest od początku”.
[Towarzystwo Strażnica werset ten odnosi do Syna gdyż zamieściło w swej Biblii odsyłacz do J 1:1. Zauważmy, że napisane jest o Jezusie, „który jest od początku”, a nie „który został stworzony na początku”.]
Chrystus „żyjący na wieki wieków”
49) Ap 1:18 – „i żyjący; i byłem martwy, lecz oto żyję na wieki wieków”.
[Również o Bogu podobnie mówi Biblia Świadków Jehowy: „Temu, który żyje na wieki wieków” (Ap 4:9).]
Chrystus i „Boska moc”
50) 2P 1:2-3 – „poznaniu Boga oraz Jezusa, naszego Pana, jako że jego Boska moc wspaniałomyślnie obdarzyła nas wszystkim, co dotyczy życia i zbożnego oddania, przez dokładne poznanie tego, który nas powołał przez chwałę i cnotę”.
[Słowo „jego” wskazuje nam ostatnią wymieniona osobę, a więc Jezusa, do którego należy ta „Boska moc”. Ona zaś jest „wszechmocą”, bo nie istnieje coś takiego jak „wszechmocna moc”.]
Chrystus Wszechmocny
51) Iz 9:6 – „na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg”.
[Jaka to „spocznie władza” na barkach Jezusa? Odpowiedzi udziela Biblia Świadków Jehowy: „wszelka władza w niebie i na ziemi” (Mt 28:18). O tytule „Potężny Bóg” pisaliśmy powyżej.]
52) Mi 5:4 – „I powstanie, i będzie pasł w sile Jehowy”.
[Biblia Świadków Jehowy podaje, że Jezus będzie dysponował „siłą Jehowy”, a ta jest przecież „wszechmocną”.]
53) Mt 11:27 – „Wszystko zostało mi przekazane przez mego Ojca”.
[Jeśli „wszystko” zostało przekazane Jezusowi, to i wszechmoc. Musi ją zresztą posiadać mając „wszystkim” zarządzać.]
54) Mt 28:18 – „A Jezus podszedł i powiedział do nich, mówiąc: »Dano mi wszelką władzę w niebie i na ziemi...«”.
[Pomimo tak dobitnych słów Świadkowie Jehowy odrzucają wszechmoc Syna: „Jezus nie jest Bogiem Wszechmocnym” (Strażnica 01.02 2009 s. 7). A przecież sami o Jego wszechmocy pisali kiedyś: „Przez wszechmocne Słowo Boże, wody na ziemi zostały zebrane w wielkie łożyska morskie, i sucha ziemia ukazała się trzeciego dnia stworzenia” („Prawda was wyswobodzi” 1946 [ang. 1943] s. 125). Choćby nie wiadomo ile razy Towarzystwo Strażnica powtarzało, że Jezusowi tylko „dano” wszelką władzę, to jednak ją posiada i nikt Jemu jej nie odbierze. Oto definicja słowa „Wszechmocny” według tej organizacji: „Grecki wyraz przetłumaczony na »Wszechmocny« znaczy dosłownie »panujący nad wszystkim; posiadający wszelką moc i władzę«.” („Zbliż się do Jehowy” 2002 s. 40). Czy Jezus nie mieści się w tej definicji posiadając „wszelką władzę”? Prócz tego Towarzystwo Strażnica twierdzi, że szatan posiadał „nieograniczoną władzę”. Czyżby był wyższy rangą od Chrystusa? Oto te słowa: „W ten sposób jedno i drugie łącznie pokazuje, że przed rozpoczęciem walki i przed narodzeniem się rządu Djabeł wykonywał nieograniczoną władzę zarówno w niebie (niewidzialną) jak i nad narodami ziemskimi” („Rząd” 1928 s. 199); „Diabeł oferował mu nieograniczoną władzę, o jakiej żaden człowiek nie mógłby nawet marzyć” (Strażnica 15.11 2008 s. 30).]
55) Mk 4:41 – „Ale ich ogarnęła niezwykła bojaźń i mówili jeden do drugiego: »Kim właściwie on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne?«”.
[Apostołowie od początku wierzyli i wyznawali, że Jezus jest „Synem Bożym” (J 1:34, 49), ale nie zdawali sobie sprawy z tego, że dysponuje On wszechmocą.]
56) Łk 10:22 – „Wszystko zostało mi przekazane przez mego Ojca”.
[Patrz uwaga do Mt 11:27.]
57) J 3:31 – „Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi innymi. (...) Kto przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi innymi”.
58) J 3:35 „Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w jego rękę”.
59) J 5:19 – „Jezus odezwał się do nich: »Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Syn nie może nic uczynić z własnej inicjatywy, lecz tylko to, co widzi, że czyni Ojciec. Cokolwiek bowiem Ten czyni, podobnie czyni również Syn...«”.
[Biblia Świadków Jehowy ukazuje tu, że dla Jezusa nie ma żadnych ograniczeń, gdyż może czynić wszystko to, co Ojciec czyni.]
60) J 13:3 – „Ojciec dał wszystko w jego ręce”.
[Wszystko co Bóg stworzył swoją wszechmocą, swoimi rękoma, przekazał Synowi: „Tyś dawno temu założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa” (Ps 102:25). Na dodatek tekst Hbr 1:10 mówi, że Jezus też swoimi rękoma stwarzał: „Tyś, Panie, na początku założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa”. Patrz powyżej omówienie Hbr 1:10-12.]
61) J 16:15 – „Wszystko, co ma Ojciec, jest moje”.
[Patrz uwaga do Mt 11:27.]
62) J 17:10 – „i wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje”.
[Patrz uwaga do Mt 11:27.]
63) Flp 3:21 – „zgodnie z działaniem mocy, jaką też wszystko może sobie podporządkować”.
[„Wszystko można sobie podporządkować” tylko mając wszechmoc.]
64) Kol 1:15 – „On jest obrazem niewidzialnego Boga”.
[Jezus będąc „obrazem niewidzialnego Boga” (Kol 1:15) jest zarazem ‘obrazem Boga Wszechmocnego’. Jeśli jest w Nim „obraz Boga”, to i jest też w Nim „wszechmoc”, którą ten Bóg posiada.]
65) 1Tm 6:16 – „Jemu niech będzie szacunek i potęga [kratos] wieczna”.
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa: „[1Tm] 6:15, 16 – Czy wypowiedź ta odnosi się do Jehowy Boga, czy do Jezusa Chrystusa? Słowa te odnoszą się do osoby, której ujawnienie się opisują, czyli do Jezusa Chrystusa (1 Tym. 6:14)” (Strażnica 15.09 2008 s. 31). O greckim słowie kratos patrz poniżej Ap 5:13.]
66) Hbr 1:3 – „On jest odbiciem chwały Boga i dokładnym wyobrażeniem samej jego istoty, on też podtrzymuje wszystko słowem jego mocy”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica zamieniło tu słowa „swej mocy [potęgi]” (Jezusa) na „jego mocy” (Boga), to i tak ukazało przez to, że Chrystus dysponuje „wszechmocą” Boga. Kiedyś jednak cytowano inny przekład: „W Liście do Hebrajczyków 1:3 o Wzorodawcy, którego starają się naśladować prawdziwi chrześcijanie, czytamy: »Ten Syn, który jest odblaskiem Jego [Boga] chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach«” (Strażnica Rok XCV [1974] Nr 8 s. 10).]
67) Ap 1:7-8 – „Oto przychodzi z obłokami, a ujrzy go wszelkie oko oraz ci, którzy go przebili; i wszystkie plemiona ziemi będą z jego powodu uderzać się ze smutku. Tak: Amen. »Jam jest Alfa i Omega”, mówi Jehowa Bóg, „Ten, który jest i który był, i który przychodzi, Wszechmocny«”.
[Towarzystwo Strażnica poprzez wstawienie imienia Jehowa w Ap 1:8 chciało koniecznie odsunąć termin „Wszechmocny” od Jezusa. Na niekorzyść tej organizacji jest to, że w Ap 1:7 mowa jest o Chrystusie, a w oryginale greckim nie ma w Ap 1:8 imienia Jehowa (jest Kyrios, tzn. „Pan”), co ukazane jest w grecko-angielskim przekładzie Świadków Jehowy: is saying Lord, the God (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Przynajmniej jeden raz w ostatnich latach Świadkowie Jehowy przyznali (czy przez pomyłkę?), że mówiącym słowa z Ap 1:8-11 jest Jezus: „Na wyspie [Jan] usłyszał głos Boży przypominający dźwięk trąby, który oznajmił: »Jam jest Alfa i Omega (...) Co widzisz, zapisz w zwoju« (Objawienie 1:8-11)” (Przebudźcie się! Nr 15, 2000 s. 25). Oto zaś dalsze słowa mówiącego „zapisz w zwoju”: „I odwróciłem się, aby zobaczyć, co za głos ze mną mówił, a odwróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników i pośród świeczników kogoś podobnego do syna człowieczego, odzianego w szatę sięgającą do stóp i przepasanego przez piersi złotym pasem” (Ap 1:12-13; por dalej aż do Ap 1:18). Widzimy więc, że Świadkowie Jehowy wskazali w Ap 1:8-11 na Jezusa. Patrz też omówienie Ap 22:12-13.]
68) Ap 5:12 – „Baranek, który był zabity, jest godzien przyjąć moc [dynamis] i bogactwo, i mądrość, i siłę [ischys], i szacunek, i chwałę, i błogosławieństwo”.
[Zobaczmy, że według Biblii Świadków Jehowy Ojciec posiada tę samą moc i siłę co Syn (tak po polsku, jak i po grecku): „Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i szacunek, i moc [dynamis], i siła [ischys] Bogu naszemu” (Ap 7:12) (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jeśli więc Ojciec jest wszechmocny, to i Syn także.]
69) Ap 5:13 – „Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i szacunek, i chwała, i potęga [kratos] na wieki wieków”.
[W tym fragmencie „potęga” Syna i Ojca zostały razem zestawione. Ciekawe jest to, że została ona nazwana po grecku kratos, a od tego słowa wywodzi się określenie Pantokrator, tzn. Wszechmocny (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]
