Szanowny Stanisławie K, nie wiem czy ten post wyjaśni Twoje zainteresowanie tematem
Dynamiczna strona umysłu ludzkiego wyraża się w funkcjach poznawczych, wśród których wyróżnić należy samo myślenie, a w jego ramach określone akty poznawcze.
Drugim podstawowym aktem czystego umysłu jest rozumowanie dedukcyjne.
Dedukcja staje się dłuższym lub krótszym ciągiem aktów intuicji intelektualnej.
Rozum może tylko dostarczone mu spostrzeżenia opracowywać, zestawiać ze sobą i konstatować występujące między nimi podobieństwa i różnice. Poza te funkcje rozum nie może wykroczyć. Odpowiedź natomiast racjonalizmu jest taka, że głosi on, iż wszelkie nasze poznanie jest poznaniem rozumowym. Także to, które uważamy za doświadczenie zmysłowe, jest jedynie osłabionym, nierozjaśnionym poznaniem rozumowym.
Tam więc, gdzie poznajemy coś rzeczywistego, źródłem poznania nie jest zmysłowość, lecz rozum zanurzony w zmysłowości.
W związku z tym powstaje problem udziału władzy poznawczej – rozumu – w ludzkim poznaniu, jak również doświadczenia zmysłowego w tworzeniu się poznania, czy to na poziomie powstawania pojęć, czy sądów. Zauważa się, iż poznanie ludzkie dokonuje się za pomocą umysłu i rozumu. Powstaje więc problem udziału z jednej strony zmysłów, a z drugiej – umysłu i rozumu w procesie powstawania poznania.