O ile w Biblii jest mowa o powoływaniu do grona starszych, to nie spotkałem w niej procedury rezygnacji z bycia starszym. (...) Biblia nie wskazuje takich kwestii aby rezygnować

owszem, nie wskazuje jak uregulować kwestię, ale sam Paweł wspomina Demasa który wycofał się z zaangażowania na rzecz religii i zajął się własnym życiem doczesnym. Tak więc nawet w I wieku bywały sytuacje że osoba zamianowana przestawała (faktycznie przestawała) pełnić powierzone jej funkcje zborowe czy kościelne.

Czy Demas był starszym?

nie wiemy

Czy porzucił całkiem chrześcijan czy tylko funkcje starszego?

nie wiemy

Ja pisze o rezygnacji, a nie o odstępstwie.

mnie chodzi o to że skoro byli tacy co wycofywali się to można domniemywać że niektóre wspólnoty mogły posiadać starszyznę która przestawała nadawać się do pełnienia tejże funkcji

Ja takiego przypadku z historii Kościoła nie znam.
Tylko tych co poszli w herezje.

Czyli są takie przypadki. Skoro był katolicki i poszedł w herezję, tzn., że zrezygnował. Prawo kanoniczne dopuszcza też coś takiego po dziś dzień. Mówię o tzw. reductio clericorum ad statum laicalem (przywrócenie osoby duchownej do stanu świeckiego). W praktyce, kiedy coś takiego przydarzy się prezbiterowi, to przestaje być prezbiterem (sic!). Można to zrobić samemu (np. zrobił tak dawniejszy ks., prof. Piotr Briks, kiedy poznał kobietę i się z nią ożenił - przestał byc prezbiterem dobrowolnie). Można też kogoś pozbawić prezbiteratu karnie (zob. artykuł naukowy na ten temat ks. dr. hab. Tomasza Rakoczego: https://tnkul.pl/files/userfiles/files/RNPiE_2010_vol20_z1_037-058_Rakoczy.pdf).

Ja takiego przypadku z historii Kościoła nie znam.

A historia Kościoła kończy się w I w.? XX i XXI to też historia Kościoła.