Russell początkowo uznawał ten rok 1843 jako zakończenie 2300 wieczorów i poranków. Rok ten przyjął od Barboura i z nim opisał go:

„Skoro 490 lat z tych 2300 lat skończyło się w czasie ukrzyżowania lub około tego czasu, tj.: R. P. 33, to koniec tej reszty »dni« może być obliczony, gdy po odjęciu 490 od 2300 pozostaje 1810. Zatem 1810 lat po zakończeniu się siedemdziesięciu tygodni, musi wyznaczać koniec dłuższego okresu; a 1810 dodane do R. P. 33 daje 1843 rok. To, wraz z silną pozycją, że 1260 dni papieskiego panowania zakończyło się w 1798 roku, stanowiło podstawę proklamacji adwentowej, otwierającego przesłania siódmej trąby, czyli »trąby Bożej«; a 2300 »dni« jako okres proroczy mierzący część wizji z Dn 8, spełniło swoje zadanie. I, jak czytelnik może zobaczyć, wszystko, co dotyczy bezpośrednio lub pośrednio oczyszczenia świątyni, należy do czasu po zakończeniu dni” (The Three Worlds, and the Harvest of This World 1877 s. 160).

Później zamienił go na rok 1844, a następnie na 1846.