Jeśli chodzi o nowinki tej książki to właśnie ona wprowadziła termin Świadkowie Jehowy odnośnie drugich owiec:

„Później książka pod tytułem Nowy Świat, opublikowana w roku 1942, wskazała, że ‘drugie owce’ z ‘wielkiej rzeszy’ przepowiedzianej w Objawieniu 7:9, 10 także są świadkami Jehowy” (Strażnica Nr 19, 1967 s. 8).

W niej po raz ostatni uczono jeszcze o roku 606 przed. Chr. a nie jak dziś o 607:

That was in 606 B.C., and there the "seven times", the "times of the Gentiles", began. (Daniel 4:16, 23, 25, 32; Leviticus 26:18, 21, 24, 28; Luke 21:24) Reckoned according to prophetic time, those times were due to run 2,520 years (7 X 360 years) and hence ran out in A.D. 1914. (The New World 1942 s. 77-78);

Książka pt. „Nowy Świat” była jedną z dwóch, które uczyły o Beth-Sarim, czyli o „Domu Książąt”. Pierwszą było dzieło napisane jeszcze w 1939 roku przez Rutherforda pt. Salvation (Zbawienie). Zawierało ono obszerny fragment o tym budynku.
Również w książce „Nowy Świat” jej autor zawarł swe oczekiwania na zmartwychwstanie książąt i obronę „Domu Książąt”:

„Dlatego też każdego dnia [w ang. any day now] możemy się spodziewać zmartwychwstania tych starożytnych wiernych mężów. Pismo Święte podaje słuszne powody, by wierzyć, że będzie to na krótko przed wybuchem Armagedonu. W tej nadziei został zbudowany dom w San Diego w Kalifornii, zaś sprawę tego domu, kierując się złośliwymi zamiarami nagłośnili religijni wrogowie. Został on zbudowany w 1930 roku i nazwany »Bet-Sarim«, co znaczy »Dom Książąt«. Trzymany jest on teraz w depozycie do zamieszkania przez książąt, gdy tylko powrócą. Ostatnie fakty wskazują, że religianci tego potępionego świata zgrzytają zębami z powodu świadectwa, jakie »Dom Książąt« daje o nowym świecie. Dla tych religiantów i ich sprzymierzeńców powrót wiernych mężów starożytności w celu rządzenia i sądzenia ludzi nie będzie oznaczał nic przyjemnego” (The New World 1942 s. 104; cytat wg „Kryzys Sumienia” R. Franz 2006 s. 277; por. angielska fotokopia zawarta na s. 276).

Książka pt. „Nowy Świat” była ostatnią publikacją, która wymieniała „archaniołów”, a nie jak dziś jednego archanioła Jezusa:

„Niektórym dano stanowiska i służbę jako serafinom, innym jako cherubinom, a innym jako archaniołom, innym jako aniołom, przy czym ta ostatnia nazwa oznacza »posłańców«” (The New World 1942 s. 18).