Skorowidz ŚJ podaje:

*** dx86-13 Daty ***
1944:
przywrócenie zwyczaju śpiewania na zebraniach: w97 1.2 26-27; jv 241

*** w97 1.2 s. 26 ***
W roku 1938 niemal całkowicie zaniechano śpiewu na zebraniach zborowych

*** w97 1.2 s. 26 ***
Wkrótce jednak znowu zaczęto naśladować mądry wzór apostołów. W roku 1944 na zgromadzeniu okręgowym F. W. Franz wygłosił przemówienie „Pieśń służby Królestwa”. Wykazał, że stworzenia Boże w niebie wychwalały Jehowę śpiewem na długo przed pojawieniem się pierwszego człowieka; powiedział też: „Całkiem stosowne i miłe Bogu jest, gdy Jego ziemscy słudzy wznoszą swe głosy w literalnej pieśni”. Po przedstawieniu argumentów przemawiających za tym, że śpiewanie stanowi element wielbienia Boga, ogłosił wydanie Śpiewnika służby Królestwa do użytku na cotygodniowych zebraniach służby. Następnie w grudniu tego samego roku w Informatorze (obecnie Nasza Służba Królestwa) zamieszczono ogłoszenie, iż pozostałe zebrania także będą się rozpoczynać i kończyć pieśniami. Jeszcze raz śpiewanie pieśni stało się częścią wielbienia Jehowy.

Pewnie nie chcieli naśladować innych kościołów, że zaniechali śpiewania.