Skorowidz ŚJ podaje:
*** dx86-13 Kształtowanie się wierzeń ***
1931: osoby mające znak na czole (Eze 9:4): ip-2 254-255; jv 165; re 120
*** re rozdz. 20 s. 120 ***
Kilka lat później, w roku 1931, w I tomie książki Usprawiedliwienie omówiono 9 rozdział Księgi Ezechiela, a osoby opatrywane na czole znakiem umożliwiającym przeżycie końca świata utożsamiono z owcami z wyżej wspomnianej przypowieści.
*** jv rozdz. 12 s. 165 ***
W proroctwie powiedziano, iż znakiem tym opatrzeni zostają ludzie ‛wzdychający i jęczący nad wszystkimi obrzydliwościami popełnianymi’ w chrześcijaństwie, którego symbolem było Jeruzalem (Ezech. 9:4). Z całą pewnością nie chodzi więc o osoby świadomie uczestniczące w tych obrzydliwych praktykach. Dlatego w I tomie książki Usprawiedliwienie wskazano, że posiadający znak wyobrażają tych, którzy nie chcą należeć do kościelnych organizacji chrześcijaństwa i w jakiś sposób opowiadają się po stronie Pana.
*** ip-2 rozdz. 17 ss. 254-255 ak. 14 Cudzoziemcy zebrani w Bożym domu modlitwy ***
Ich sytuację dokładniej poznano w roku 1931, po wydaniu książki Usprawiedliwienie. Werset po wersecie omówiono w niej biblijną Księgę Ezechiela, między innymi objaśniono wizję, w której pojawia się „mąż” z kałamarzem pisarskim (Ezechiela 9:1-11). „Mąż” ów idzie przez Jerozolimę i czyni znak na czołach wszystkich, którzy wzdychają i płaczą nad popełnianymi tam obrzydliwościami. Przedstawia on braci Jezusa, ostatek chrześcijan namaszczonych duchem przebywający na ziemi podczas sądu nad odpowiednikiem Jerozolimy — chrześcijaństwem. Znak na czołach otrzymują drugie owce żyjące w tym okresie. Kiedy w tej wizji wykonawcy wyroków Jehowy wywierają pomstę na odstępczym mieście, wspomniane osoby zostają oszczędzone.
