Wydaje się, że choć słowo „pionier” zdefiniowano w roku 1931, to jednak jeszcze przez kilka lat stosowano je wymiennie z terminem „kolporter”:
„PIONIERZY
Pionierami są ci. którzy idą do odosobnionych części kraju, gdzie nie znajdują się żadne zbory i tam w tych miejscowościach dostarczają ludowi owoców królestwa. Że Bóg wielce miłuje takich, w to nie można najmniej powątpiewać. Żaden nie jest zmuszony być pionierem. Pobudką do stania się nim jest miłość dla Jehowy i jego królestwa, które usprawiedliwi jego imię. (...) Niektórzy z tych, zbudowawszy sobie dom na kołach dla swego i dzieci swych pomieszczenia, pozostawili wszystko inne za sobą i udali się do przeznaczonej im części kraju, gdzie rozkoszują się w udziale pracy. (...) Wielu z pionierów wozi z sobą namioty i w porze sprzyjającego powietrza rozkłada je w odpowiednich miejscach dla nocnego spoczynku. (...) Dzieci ich, mieszkając na otwartem polu i blisko przyrody, są wielce ubłogosławione czerstwem zdrowiem” (Strażnica 15.10 1931 s. 307-308 [ang. 15.09 1931 s. 275-276]).
