Rezolucję z kongresu ŚJ w 1926 nazwano:

„największą i najważniejszą wiadomością wszystkich czasów” („Bądź wola Twoja...” 1964 rozdz. 9, par. 43).

Ubiór:

Towarzystwo Strażnica w roku 1926 zmieniło styl ubierania się swoich głosicieli:

„Uśmiech na zebraniu traktowano jak coś niestosownego, a sporo starszych braci nosiło wyłącznie czarne ubrania, czarne obuwie i czarne krawaty” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 173).

„Ostatek nietylko opuścił Babilon, lecz wystawił go też w roku 1926 pod pręgierz i publicznie oskarżył go językiem Pisma Św., poczem porzucił wszystkie zwyczaje babilońskie co do ubioru, nazw świąt, pobożnej miny i innych podobnych rzeczy, tak że obecnie u ostatka nic nie można nazwać babilońskim. (Izajasza 14:22). W Wielkiej Brytanji lud Boży więcej był skłonny do kościelnych ceremonij, z chwilą jednak gdy się dowiedział, jakie powinno być jego właściwe zachowanie się, porzucił to wszystko, co miało jaką łączność ze zwyczajami babilońskiemi. Długie fraki, czarne krawaty, święte twarze, pochylone jak »trzcina« głowy – wszystko to znikło i nie jest widziane na zjazdach ludu Bożego” (Światło 1930 t. I, s. 215).

A on czasem nie mówił o nazywaniu się od imienia Jezusa Chrystusa? W końcu pisał o "imieniu Pańskim" a nie "imieniu Bożym", a w ostatnim cytacie nawet wspomniał "pod imieniem Chrześcijan".

Nawiązywał do Rdz, a tam nie ma o Jezusie:

A prócz tego słowa te coś mówią:

„Szatan powziął już myśl adoptowania hipokryzji by się ludzie nazywali od imienia Pańskiego, pomimo, że oni wcale nie reprezentowali Boga” (s. 205),

Kiedyś częściej mówiono o "imieniu Pańskim" myśląc też o Jehowie.
Z czasem dopiero zaczęto to wyraźniej odróżniać.

W nawiązaniu do tematu o ubiorze....

Czasem zakładam coś na siebie, patrzę w lustro.. i myślę: ojej wyglądam jak rasowa sj-otka... i natychmiast się przebieram

W mojej pracy 'stosowny' ubiór jest istotny...ale nie musze na szczęście jak z broszury już wyglądać

Zauważ, kiedyś raczej facetów dotyczyła ta rewolucja ubraniowa. Z czasem pewnie wzięli się za kobiety, jak era mini przyszła.

Ale słowa: "Uśmiech na zebraniu traktowano jak coś niestosownego" to już mi pogrzebową atmosferę przypominają tamte dawne zebrania.

Mialam taki etap ze bedac sj ubieralam sie cala na czarno. I byly takie nadgorliwe siostry starsze co to mieszac sie chcialy. Nie zwracalam na to uwagi.

Do moich spodnic tez sie czasem czepialy..albo jak przyszlam w spodniach bo bylam prosto z pracy.
Ciekawe zreszta skad nakaz co do spodnic? Teraz kobieta ktora nosi spodnie do mezczyzny sie nie upodabnia...bo spodnie wszyscy nosza...zatem nakaz rodem ze sredniowiecza...

Ubiór:

Towarzystwo Strażnica w roku 1926 zmieniło styl ubierania się swoich głosicieli:

„Uśmiech na zebraniu traktowano jak coś niestosownego, a sporo starszych braci nosiło wyłącznie czarne ubrania, czarne obuwie i czarne krawaty” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 173).

„Ostatek nietylko opuścił Babilon, lecz wystawił go też w roku 1926 pod pręgierz i publicznie oskarżył go językiem Pisma Św., poczem porzucił wszystkie zwyczaje babilońskie co do ubioru, nazw świąt, pobożnej miny i innych podobnych rzeczy, tak że obecnie u ostatka nic nie można nazwać babilońskim. (Izajasza 14:22). W Wielkiej Brytanji lud Boży więcej był skłonny do kościelnych ceremonij, z chwilą jednak gdy się dowiedział, jakie powinno być jego właściwe zachowanie się, porzucił to wszystko, co miało jaką łączność ze zwyczajami babilońskiemi. Długie fraki, czarne krawaty, święte twarze, pochylone jak »trzcina« głowy – wszystko to znikło i nie jest widziane na zjazdach ludu Bożego” (Światło 1930 t. I, s. 215).

Choć dawny ubiór skrytykowano i odrzucono, to jednak wielu ŚJ lubiło w niedawnych latach (1986) zbytni luz, szczególnie po służbie i po kongresie:

*** km 6/86 s. 7 ak. 18 Zgromadzenie okręgowe „Pokój Boży” 1986 ***
Jeden z nadzorców podróżujących zauważył, że po powrocie na kwatery niektórzy bracia szybko się przebierali i w rezultacie wyglądali potem, jak gdyby byli na kempingu albo na majówce. Niektórzy nawet mieli na sobie nieskromne i dziwaczne stroje, tak że trudno było w nich rozpoznać Świadków Jehowy.