Raj z 2Kor 12:4 to „raj duchowy”

„[2Kor] 12:1-4 – Kto »został porwany do raju«? (...) Apostoł zapewne ujrzał w wizji raj duchowy, którym miał się cieszyć zbór chrześcijański w »czasie końca« (Dan. 12:4)” (Strażnica 15.07 2008 s. 28).

Wydaje się, że taką interpretację tego wersetu Towarzystwo Strażnica wprowadziło dopiero w roku 1949 w artykule pt. Zachwycony do trzeciego nieba i do raju (Strażnica Nr 20, 1949 s. 12-16 [ang. 15.06 1949 s. 187-190]).

Wcześniej przez długie lata nie komentowano tego wersetu, a kiedyś odnoszono go do raju ziemskiego:

Raj z 2Kor 12:4 to raj ziemski

„[Ap 2:7] Które jest pośrodku Raju Boga. – (...) Jest to ten sam Raj, o którym Pan Jezus mówił do łotra, iż miał w nim być, jak również na innem miejscu jest nazwany, »trzeciem niebem« (...) 2 Korynt. 12:2” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 29).

Z czasem z tego "raju duchowego" stworzono warunek zbawienia:

„I jak Adam, Ewa i Kain umarli poza granicami ogrodu Eden, tak też chrześcijaństwo musi zginąć poza rajem duchowym” (Strażnica Nr 4, 1960 s. 8).

Toś wg dzisiejszej nauki z 2015 Paweł myślał o wszystkich 3 rajach, jakie zna CK:

"Otóż »raj« może dotyczyć literalnego, ziemskiego raju, który ma nadejść (Łuk. 23:43) Może też oznaczać raj duchowy, którego w pełni zaznamy w nowym świecie. Poza tym może się odnosić do »raju Bożego«, czyli wspaniałych warunków w dziedzinie niebiańskiej, w której przebywa Jehowa (Obj 2:7)” (Strażnica 15.07 2015 s. 8).