Wstyd był, ale został przekuty na siłę wewnętrzną i zamieniony na wolność od ciasnego uniformu orga.

...W domu mamy zwyczaj że obiad jemy razem, i nikomu nawet do głowy by nie przyszło siadać osobno.
...
W moim domu rodzinnym ... jem razem z mamą, siostrą normalnie przy jednym stole, i nikt nie widzi w tym problemu.
...

"Kiedy moja matka zmarła osiem miesięcy temu, mój ojciec, będąc zupełnie sam, udał się do starszych w zborze, do którego uczęszczał, aby sprawdzić, czy będzie mógł się ze mną spotkać. Powiedzieli mu, że skoro byłem jego synem, to będę mógł go odwiedzić  w jego domu. Ale warunek był taki, że nie będziemy rozmawiać o religii i spożywać posiłku przy tym samym stole".

Wtedy naprawdę odczuwa się wstyd, straszny wstyd, że się tyle lat tkwiło w tej organizacji i nie widziało się tego szaleństwa.

Faryzeusze z CK siedzą sobie w wygodnym fotelu i cieszą się swoją rodzinką, a ktoś tysiące mil od Warwick cierpi, bo nie może pójść ze swoimi dziećmi na spacer, nie może zjeść z nimi obiadu, nie może wyjechać na rodzinny weekend....
Czemu? Ano dlatego, że ktoś gdzieś daleko za oceanem ma taką wizję.....

Z tymi faryzeuszami z CK też nie jest do końca tak, że cieszą się oni swoją rodzinką... Żeby trafić do Betel nie można mieć dzieci (no chyba, że do Betel trafiają te osoby, które mają już dorosłe dzieci, ale są one w mniejszości). A zatem osoby te ograbione zostały z życia rodzinnego.

Dume z przynaleznosci do tej  Organizacji  odczuwaja chyba tylko ludzie , ktorzy nic nie wiedza o jej ciemnej stronie .