Wybaczcie ale mam do Was pretensje.
Jakoś ten artykuł nie jest tu wyeksponowany.
Gdzie on jest.
Czy to jest jego tytuł o suficie?

Takie wydarzenie, to artykuł powinien być pierwszym postem, a nie, że nie wiadomo gdzie on jest.
Szukać go?

Dobrze, że dostanę ksero jego.
Tu widzę jakieś kawałki i może gdzieś wśród 50 postów on jest.

Chyba jednak nikt nie staje się zboczeńcem ot tak po prostu. Na początku muszą zagrać jakieś ciągoty w niezdrowym kierunku. Potem, o ile nie zostanie to opanowane - jest plan realizacji i buum. Według mnie matus ma sporo racji w tym, co pisze. Piszę - według mnie - bo moją specjalnością nie jest tropienie zboków tylko hi-fi.

Waldi, dnia 28 Sie 2015 - 05:12, napisał:

   
    Cieszę się, że ta dyskusja się toczy. Jestem przekonany, że ten artykuł jednak zmieni rzeczywistość. Moją już zmienił. Przestałem być anonimową ofiarą (nie lubię tego określenia). Przez lata żyłem w strachu, że moja tajemnica się wyda, że muszę chronić moich oprawców, zwłaszcza mamę, no i oczywiście organizację  Dlatego przecież powstała ta "terapeutyczna" grupa tylko dla ŚJ o czym jest w artykule.

     

    W trakcie powstawania artykułu zastanawiałem się, kto pisze takie prawo w organizacji. Nie chodzi mi o nazwisko ale o typ człowieka, jego mentalność, pod kogo się je pisze jeśli nie chroni najsłabszych, wręcz zakłada im knebel?  Nie twierdzę, że specjalnie z rozmysłem, ale nawet sędzia z australijskiej komisji potrafił przywołać inne zasady, wersety na których można by oprzeć procedury w organizacji.

     

    Mam nadzieję, że po tym artykule inni nabiorą odwagi, wiem że jest nas wielu...

     

    Dziękuję Robertowi  za zajęcie się tym tematem i za to jak to zrobił, oraz Stanisławowi, Jackowi i innym którzy wspierali mnie w trakcie pracy nad nim.
http://watchtower-forum.pl/topic/6792-czai%C5%82em-si%C4%99-mi%C4%99dzy-%C5%9Bcian%C4%85-a-sufitem-du%C5%BCy-format-wyborcza-27-sierpnia/page-7#entry346467

 

Waldi, dziękuję ale to Ty Jesteś BOHATEREM, to WY, opowiadając te straszne historię otwieracie drzwi do sprawiedliwości. Wiem jak bardzo skrzywdziła Ciebie ta organizacja i ilę Was to kosztowało. Pamiętaj od 27 sierpnia już nic nie będzie takie same w tym wyznaniu.  Ty położyłeś publicznie swoje nazwisko, za to mam do Ciebie olbrzymi szacunek. W moich komentarzach pod artykułem wstawiłem tez swoje nazwisko i telefon. Miałem chyba z 8 głuchych tel ale były też tel od osób które nie były nigdy świadkami. Każda z nich mówiła że czytając artykuł płakała, płakała bo widziała Waszą krzywdę oraz bezkarność oprawców.

27 sierpień to dla Świadków Jehowy w Polsce ARMAGEDON, zaczyna zmieniać się wizerunek tego wyznania i to nie doktrynalnie ale obyczajowo. Opinia publiczna zawszę bierze stronę słabszego i w tym przypadku tak się stało.

Jestem pełen szacunku dla Ilonki, znam ja i wiem ile to wszystko dla niej znaczy i jaka cenę za to płaci.

Robert napisał ten artykuł wkładając w to cały swój kunszt dziennikarski, napisał tkliwie, nie pokazał sensacji, pokazał ból i cierpienie a to jest sztuką. Jest to kawał dobrej roboty ale tez początek drogi.

 

Pytasz kto pisze takie prawo, ja zapytam dlaczego piszą takie prawo. W każdej mojej publicznej wypowiedzi podkreślam, że Świadkowie Jehowy to nie jest wyznanie, to nie jest religia. To Wydawnictwo które czerpie korzyści z pracy wolontariuszy. Jaki interes ma wydawnictwo aby przestrzegać zasady Biblii i obowiązującego prawa....? Odpowiedź jest krótka i prosta, nie ma takiego interesu. Im potrzeba posłusznych i wydajnych wolontariuszy, Dlatego aby utrzymać w posłuszeństwie stosują te udziwnione prawo.

 

Jeżeli Geoffrey Jackson, członek Ciała Kierowniczego, przed komisją w Australii, nie potrafi udokumentować Biblią stosowanego prawa, to gdzie tu logika.

Zachęcam do zapoznania się z materiałami z przesłuchania w Australii.

https://www.youtube.com/channel/UCf34NfJcFK8bcu2DwU_2yiQ

W pierwszym poście tego wątku dodałem odnośniki do artykułu na stronie Wyborczej, do skopiowanego u nas tekstu artykułu i do materiałów źródłowych. Co jeszcze sugerujesz żeby był lepiej widoczny?

No jest teraz super.

Tak będzie i tu....mało który świadek zdobędzie się na odwagę i przeczyta. Aby czasem nie zacząć wątpić.

Trudno się nie zgodzić. Prawda zazwyczaj boli. Ludzie nie chcą z natury cierpieć. Boją się utraty tego w co wierzą, co stanowi ich kotwicę i poczucie własnej wartości oraz tożsamości.
I tu okazuje się kto w istocie miłuje prawdę a kto się jej po prostu boi. Jednak wierzę że szczery człowiek długo nie wytrzymuje w takim stanie i w końcu opowiada się za prawdą.

Trudno się nie zgodzić. Prawda zazwyczaj boli. Ludzie nie chcą z natury cierpieć. Boją się utraty tego w co wierzą, co stanowi ich kotwicę i poczucie własnej wartości oraz tożsamości.
I tu okazuje się kto w istocie miłuje prawdę a kto się jej po prostu boi. Jednak wierzę że szczery człowiek długo nie wytrzymuje w takim stanie i w końcu opowiada się za prawdą.

To nie tylko wyparcie, o którym piszesz. Jest taka teoria w psychologii, że im więcej wysiłku musisz włożyć, żeby wejść do danej grupy, tym bardziej ją idealizujesz. Czytałam o tym w książce nt. psychologii społecznej; zrobiono eksperyment: stworzono jakąś fikcyjną organizację, i podzielono uczestników eksperymentu na dwie grupy. Jedna musiała pokonać ogromne trudności i włożyć dużo wysiłku, by dostać się do organizacji, druga weszła bez wysiłku. Ta druga była skłonna do krytyki i widziała minusy organizacji, ta pierwsza nie dała sobie nic powiedzieć.
Zauważcie, że by być śJ jednak potrzeba wiele wysiłku i znoszenia przeciwności; prześladowanie w szkole, wyśmiewanie, czasem rodzina wyrzuca z domu, ciągła konieczność tłumaczenia się ze swoich przekonań i odmowa udziału w różnych uroczystościach czy zwyczajach, w których jednak większość społeczeństwa bierze udział, więc ciągle się jest tym innym, dziwadłem. Wyrzeczenia, poświęcanie czasu na głoszenie i zebrania, prawie całkowity brak rozrywek, często wyrzeczenie się własnych zainteresowań, pasji, dążeń, ambicji, pragnień. I co, po tym wszystkim nagle miałoby być tak łatwo przyznać, ze to wszystko było nic nie warte? Że ten czas był zmarnowany?

Tutaj link:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dysonans_poznawczy

Zwłaszcza polecam podrozdział "Dysonans poznawczy a uzasadnienie wysiłku"

Słodka fotka z Panem Rzecznikiem Praw Dziecka, Marek Michalak na konferencji w Poznaniu. 18 listopad 2014 roku.



Adam Bodnar Helsińska Fundacja Praw Człowieka, obecnie Rzecznik Praw Obywatelskich


Te osoby zostały zapoznane z sytuacja dzieci w wyznaniu "Świadkowie Jehowy w Polsce"

Tak zdecydowanie 27 sierpnia to dla Śj w Polsce armagedon.