Witaj, gościu! Zaloguj się lub Zarejestruj się.

0 użytkowników i 2 Gości przegląda ten wątek.

Autor Wątek: Fioletowe trojkaty  (Przeczytany 7053 razy)

Online farlopa

Odp: Fioletowe trojkaty
« Odpowiedź #15 dnia: 27 Wrzesień, 2017, 20:12 »
Chociażby Badacze Pisma Świętego, reżim hitlerowski nastał po roku 1931,a chyba wiesz kiedy nastąpił podział na religię, ,prawdziwą "i całą resztę przeznaczoną na zabicie w Armagedonie?


Offline dziewiatka

Odp: Fioletowe trojkaty
« Odpowiedź #16 dnia: 27 Wrzesień, 2017, 21:26 »
W wielu wypadkach wystarczyło być świadkiem (badaczem) by dostać się do obozu.Koś kto mówi ,że tylko bo odmawiali służby wojskowej nie mówi prawdy.


Offline Roszada

Odp: Fioletowe trojkaty
« Odpowiedź #17 dnia: 27 Wrzesień, 2017, 22:13 »
W wielu wypadkach wystarczyło być świadkiem (badaczem) by dostać się do obozu.Koś kto mówi ,że tylko bo odmawiali służby wojskowej nie mówi prawdy.
W Polsce np. adwentyści reformowani odmawiali wojska i to wcześniej niż Towarzystwo:
Cytuj

Historia Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny sięga 1914 roku, kiedy nastąpiła mobilizacja wojska w Niemczech i Adwentyści musieli ustosunkować się do zaistniałej sytuacji (tzw. Wielki Kryzys, tj. I wojna światowa). Przewodniczący Zjednoczenia Wschodnioniemieckiego wraz z kolegium zatwierdzili, że wezwani do wojska Adwentyści winni służyć armii (również z bronią w ręku) i uczestniczyć w sobotę w obronie swego kraju. Choć stanowisko władz kościoła było w tej sprawie jednoznaczne, mała grupa wiernych nie podporządkowała się temu postanowieniu, gdyż uważała że byłoby to sprzeczne z Bożym prawem[2] i zasadą miłości nieprzyjaciół[3], a także przedwojennym stanowiskiem Kościoła w tej kwestii[4]. Odmawiający służenia w armii członkowie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego ostatecznie zostali wykluczeni z Kościoła.

Z tej przyczyny wykluczono około 4000 osób z Niemiec i innych krajów Europy. Po zakończeniu wojny, próby pojednania między wykluczonymi a Kościołem, mające miejsce w latach 1920 i 1922 zakończyły się niepowodzeniem i w dniach 14-20 lipca 1925 r. Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny został oficjalnie zorganizowany jako odrębna organizacja religijna, podczas pierwszej sesji Generalnej Konferencji w Gocie, w Niemczech.

Podczas II wojny światowej Kościół Adwentystów Dnia Siódmego postąpił podobnie, jak w przypadku pierwszej[5]. Zatwierdziło to ostatecznie i nieodwołalnie rozłam z 1914 r. i brak możliwości pojednania między Kościołem Adwentystów Dnia Siódmego a Ruchem Reformacyjnym. Dlatego też w roku 1949 Generalna Konferencja Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny po czasie delegalizacji wojennej została ponownie zarejestrowana jako korporacja.
Cytuj

Z uwagi na to, że Kościół w całości akceptuje Dekalog, istotną sprawą staje się pacyfizm. Wyznawcy Ruchu Reformacyjnego nie uczestniczą w działaniach wojennych, czego dowód dali podczas obu wojen światowych, gdy większość chrześcijan służyła w armii, oni byli prześladowani i mordowani za odmowę przelania krwi wroga. Do dzisiaj Kościół stoi na stanowisku, iż nie należy mieszać się w sprawy militarne i polityczne. Ta zasada miłości bliźniego i uznanie życia za wartość najwyższą wyróżnia Ruch Reformacyjny spośród innych wyznań protestanckich i adwentystycznych. Publikacja Kościoła pt. Pamiętnik „Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci” jest zebraniem dowodów świadczących o wierności adwentystów reformowanych wobec zasad wiary podczas prześladowań hitlerowskich, za co spotkały ich tortury i śmierć.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_Adwentyst%C3%B3w_Dnia_Si%C3%B3dmego_Ruch_Reformacyjny#Pacyfizm_i_polityka