Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne
DYSKUSJE DOKTRYNALNE => LITERATURA... POKARM NA CZAS SŁUSZNY => Wątek zaczęty przez: Roszada w 01 Sierpień, 2018, 11:07
-
Zastanawiam się, czy zakładać kolejne 20 lecie 1910-1929, bo jutro zakończę lata 1930-1949. Małe wzięcie to ma, ale to kolejne archiwum tekstów. Archiwa są zazwyczaj nudne, ale do czasu, gdy ktoś coś potrzebuje.
Ja też tylko kąski ze swych archiwów wyciągam i wstawiam na forum. A tu całe zbiory są.
-
No to zaczynamy jutro nowy wątek.
Wątki zakończone tu:
Archiwum - tego brak na jw.org, 1930-1949, czasopisma, cytaty
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/literatura-pokarm-na-czas-sluszny/archiwum-tego-brak-na-jw-org-1930-1949-czasopisma-cytaty/msg144626/#msg144626
Archiwum - tego brak na jw.org, 1950-1969, czasopisma, cytaty
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/literatura-pokarm-na-czas-sluszny/archiwum-tego-brak-na-jw-org-1950-1969-czasopisma-cytaty/msg141968/#msg141968
Z Archiwum jw.org 1970-1999 - cytaty - czasopisma
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/literatura-pokarm-na-czas-sluszny/z-archiwum-jw-org-1970-1999-cytaty/msg134331/#msg134331
Z Archiwum jw.org 2000-2018 - cytaty - czasopisma
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/literatura-pokarm-na-czas-sluszny/z-archiwum-jw-org-2000-2017-cytaty-czasopisma/msg138832/#msg138832
-
Czasopisma 1910 rok, różne tematy
Zmartwychwstanie wielkiego grona
„[1910] To dowodziłoby stanowczo, że klasa Wielkiego Grona dostąpiłaby zmartwychwstania przed wzbudzeniem Ojców świętych” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 797; por. ang. Strażnica 15.08 1910 s. 4667 [reprint]).
Złote krzyże i korony na święta Bożego narodzenia
„Pragniemy też przesłać niewielką pamiątkę świąteczną, z okazji Bożego Narodzenia, każdemu pielgrzymowi i kolporterowi, który sprawuje regularną służbę. Przez słowo »regularna« służba rozumiemy, że ktoś poświęca tej pracy cały swój czas lub przynajmniej połowę czasu przeznaczonego na pracę zawodową. Przyjmijcie proszę jedną z nowych złotych oznak krzyża i korony, a także dajcie nam znać, jeśli uważacie, że komuś jeszcze powinniśmy ją przesłać” (ang. Strażnica 01.01 1910 s. 4541 [reprint]).
Urodziny Abrahama
„Stosując to do Ezawa i Jakuba, powstaje przypuszczenie, że była to właśnie okazja obchodzenia rocznicy urodzin praojca Abrahama, z którego przechodziło to wielkie błogosławieństwo Boże, które Ezaw, jako pierworodny miał odziedziczyć. Był to więc dzień, w którym on powinien był pościć, podczas gdy dla Jakuba i reszty rodziny był to dzień święta i obfitej uczty” (ang. Strażnica 01.12 1910 s. 4722 [reprint]).
Studiowanie Wykładów Russella studiowaniem Biblii
Początkowo studiowanie Wykładów Pisma Świętego autorstwa C. T. Russella (zm. 1916), prezesa Towarzystwa Strażnica, utożsamiano ze studiowaniem Biblii. Stanowiło ono nawet wyższy stopień studium. W artykule pt. „Czy czytanie »Wykładów Pisma Świętego« jest studiowaniem Biblii?” (IS THE READING OF “SCRIPTURE STUDIES” BIBLE STUDY?) i w innej książce uczono:
„Jeśli sześć tomów Wykładów Pisma Świętego jest praktycznie Biblią uporządkowaną przedmiotowo z podanymi biblijnymi tekstami dowodowymi, możemy bez popełnienia niewłaściwości nazwać tomy: Biblią w uporządkowanej postaci. Należy powiedzieć, że tomy są nie tylko komentarzami Biblii. Praktycznie są one samą Biblią, ponieważ nie przejawia się w nich dążenie do budowania jakiejś doktryny (...) Dalej, nie tylko widzimy, że ludzie nie mogą zrozumieć Boskiego Planu przez studiowanie samej Biblii, ale obserwujemy również fakty, iż jeśli ktoś odkłada Wykłady Pisma Świętego nawet po korzystaniu z nich, zapoznaniu się z nimi, po czytaniu ich przez dziesięć lat, jeśli wówczas odkłada i ignoruje je, korzystając tylko z Biblii, to chociażby używał Biblii ze zrozumieniem przez dziesięć lat – nasze doświadczenie pokazuje – w ciągu dwóch lat pogrąży się w ciemnościach. Z drugiej strony, jeśli ktoś czytałby tylko Wykłady Pisma Świętego z cytowanymi odnośnikami biblijnymi, a nie przeczytałby ani jednej strony Biblii jako takiej, wówczas po dwóch latach byłby w świetle prawdy, ponieważ miałby światło Pisma Świętego” (ang. Strażnica 15.09 1910 s. 298 [cały artykuł patrz s. 4684-4686, reprint]; tekst polski według czasopisma Teraźniejsza Prawda Nr 358, XI 1985 r. wydawanego przez Świecki Ruch Misyjny „Epifania”).
Patrz też ten tekst tłumaczony przez badaczy Pisma Świętego (Polish Bible Students Association) w czasopiśmie pt. Brzask Nowej Ery i Zwiastun Obecności Chrystusa Nr 12, 1936 s. 188-191.
http://wydawnictwostraz.org/images/stories/brzask_1936/B1936_12.pdf
Cudowna pszenica
O istnieniu „cudownej pszenicy” prezes Towarzystwa Strażnica C. T. Russell informował swoich czytelników na łamach czasopisma Strażnica i to wielokrotnie:
....
ang. Strażnica 15.05 1910 s. 4617 (reprint);
ang. Strażnica 15.06 1910 s. 4635 (reprint);
ang. Strażnica 01.09 1910 s. 4674 (reprint);
ang. Strażnica 01.10 1910 s. 4688-4689 (reprint);
...
Warto jednak wspomnieć, że jeden z fragmentów reklamował nie tylko „cudowną pszenicę” ale i „cudowne żyto” (Miracle Rye) (ang. Strażnica 01.10 1910 s. 4688 [reprint]).
„Jedynie z zapatrywania biblijnego możemy powiedzieć, że cuda te zgadzają się z rozumem. Jeżeli moc Boża w ostatnich czasach w »cudownej pszenicy« ukazała 250 ziaren w kłosie, to możemy być pewni, że jest w stanie więcej uczynić, jeżeli tego będzie potrzeba” (ang. Strażnica 15.05 1910 s. 4617 [reprint]);
„W tej przypowieści dobre gleby mogą różnić się wydajnością – mogą przynosić owoc trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny oraz stukrotny. Im większy plon, tym bardziej Ojcu będzie przyjemnie i tym bardziej zostanie uwielbiony Zbawiciel. Te wielokrotności nie są przesadzone, jak ktoś mógłby pomyśleć. Nowa »cudowna pszenica« może czasami wydać ponad dwieście ziaren z jednego nasienia” (ang. Strażnica 15.06 1910 s. 4635 [reprint]);
W poniższym fragmencie przedstawiono kwestię restytucji oraz zastosowanie tekstu Ez 34:27 („ziemia wyda urodzaj swój” BG) w powiązaniu z „cudowną pszenicą”:
“Referring to the 'times of restitution' of Messiah's reign the Prophet declares, 'The earth shall yield her increase.' (Ezek. 34:27.) Behold preparations for the fulfillment of this promise: About three years ago a Virginia farmer found one abnormal bunch of 120 stalks of wheat from one root – the offspring of one grain of wheat. Under the name of 'miracle wheat' it is now being developed slowly in various parts – the average yield appears to be about 1,200 grains from one kernel. And this very year the same peculiarity in oats has been found – a bunch growing wild by the roadside” (ang. Strażnica 01.09 1910 s. 4674 [reprint]).
8) W poniższym fragmencie przedstawiono „cudowną pszenicę” i „cudowne żyto” (!) jako „znaki restytucji”:
SIGNS OF RESTITUTION CONTINUE
THE United States Government is experimenting with a new kind of wheat recently found in Palestine by Dr. Aaronsohn. Experiments are being made in the arid districts of the far West, where ordinary wheat failed for lack of moisture. The claim made for the new wheat is that it is really the very oldest of all the various wheats – the original or wild wheat, the parent from which all other wheats have descended. Lost for a long time, it is now coming to the front again. Dr. Aaronsohn declares his belief that not only wheat, but oats, barley and rye originated in Syria and Palestine. He claims for this parent or wild wheat that it endures the most extreme climatic conditions, enduring more cold and more heat than other varieties, and subsisting with almost no moisture. He claims also that it is not subject to the pest which attacks others. What will our evolutionist friends think of this – that the parent wheat is better than any of its children.
Wheat is the great staple of the world, and, used with milk as a diet, it supplies really everything essential to the maintenance of the human system; hence, as the New Dispensation will be ushered in, the matter of wheat will be an important one. Dr. Aaronsohn says, “It seems to me that we are justified in hoping to produce races of wheat better adapted to the semi-arid regions of Algeria, Tunis, Syria, Egypt and Turkestan, as well as to those of America. If we secure races that will enable us to increase the yield by as much as one bushel per acre on these vast areas, the world's total production of wheat will be materially augmented.”
MIRACLE WHEAT AND MIRACLE RYE
Some years ago we made mention of the miracle wheat discovered in Virginia, which originated with the fruitage of one grain found growing by itself. Two grains of this wheat were given to the Editor, who, in turn, handed them to a brother in the Truth, who reported that the two grains produced 1,312, which, planted, produced five pounds – one grain having fifty stools of well-developed stalks or straws. The brother planted the miracle wheat alongside of some ordinary wheat, and reports that the miracle wheat heads are from three to five inches long and from three to five grains to the mesh, whereas with the common wheat the heads are from two to three inches in length.
Another brother obtained some of the miracle wheat and, out of the first crop, presented the Editor a peck of the same. This was entrusted to another brother, a farmer, who has just handed the Editor $100 proceeds therefrom, with the following report: -
As you remember, I secured also a peck of the miracle wheat from a brother in the Truth as a donation to yourself (because he first heard of the miracle wheat through THE WATCH TOWER). This was sowed on half an acre of run-out land. On the adjoining half-acre was sowed a bushel of common wheat for comparison. The sowing was done in the midst of a seven weeks' drouth. During the late fall and the early spring the miracle wheat looked very thin compared with the common wheat. However, in the month of May both plots appeared to be about the same, except that the miracle wheat laid flatter on the ground. Late in June the miracle wheat was much the heavier, and stood nearly a foot higher than the common wheat, and about a week later in point of ripening. Not having threshed, I cannot at this writing report the respective yield, but am satisfied that the miracle wheat will be more than double that of the common.
The grains are in appearance similar to ordinary red wheat. I can with difficulty distinguish a difference. The color of the miracle wheat is a trifle richer. I will send you a photograph of a dozen heads and the largest stool I can find of both the miracle and the common wheat. Brother Kuesthardt advertised the wheat in his paper, and the money sent you is the result of the sales at $1 per pound.
Your brother in Christ, J. A. BOHNET (ang. Strażnica 01.10 1910 s. 4688-4689 [reprint]).
Międzynarodowi badacze
„nasi bracia często określali siebie mianem Badaczy Pisma Świętego, a od roku 1910, mówiąc o swych zebraniach, posługiwali się nazwą Stowarzyszenie Międzynarodowych Badaczy Pisma Świętego” („Świadkowie Jehowy – głosiciele...” s. 151; por. ang. Strażnica 01.07 1910 s. 4643 [reprint]);
-
Czasopisma 1911 rok, różne tematy
Rok 1925 wspomniany pierwszy raz w 1911 r.
Trzeba jednak koniecznie dodać, że obszerny opis koncepcji dotyczącej „roku 1925”, przesłanej Russellowi przez jednego z sympatyków Towarzystwa Strażnica, opublikowano w jednym z czasopism już w roku 1911 (patrz The Watchtower 01.03 1911 s. 4778-4780 [reprint]). Później, dziwnym zbiegiem okoliczności, korzystał z tej daty (1925) i wyliczenia J. F. Rutherford w latach 1917-1925!
Ciekawe, że Russell, publikując wspomniany list, mający formę artykułu, nie ustosunkował się do opisanej w nim koncepcji, chociaż autor (Hal Kaup) właśnie z nim polemizował wskazując na „rok 1925”. Czyżby dopiero zastanawiał się on nad trafnością wywodów adwersarza i pozostawiał swoje sądy na przyszłość, gdy przyjdzie na to odpowiedni czas? Zastanawiające jest to, co by było, gdyby Russell nie zmarł tak rychło? Czy sam nie sięgnąłby po „rok 1925” i jego wyliczenie? W związku z tym, iż nie rozprawił się on ze wspomnianą koncepcją autora listu, nie dziwi fakt, że dziś niektórzy przeciwnicy Russella zarzucają mu propagowanie „roku 1925” i jego czynią pierwszym odpowiedzialnym za tę datę, a nie jego następcę J. F. Rutherforda, który tylko skorzystał z treści artykułu opublikowanego za czasów poprzedniego prezesa.
Rok 1914
„[1911 r.] Powinno się wyraźnie zaznaczyć, że równoległość pomiędzy wiekami Żydowskim i Ewangelii, odnosi się do nominalnych systemów obu wieków i wskazuje na rok 1874, jako początek »żniwa« i zbierania »wybrańców« z czterech wiatrów nieba; 1878, jako czas gdy Babilon został formalnie odrzucony, Laodicea wyrzuconą z ust – czas od którego jest powiedziane »Babilon, upadł, upadł« – odpadł z łaski Bożej. Równoległość w 1881 zdaje się wskazywać, że pewne łaski w dalszym ciągu dochodzą tych, którzy są w Babilonie, bez względu na to, że system ten został odrzucony. (...) Zgodnie z tą paralelą październik 1914 roku, będzie świadkiem zupełnego końca Babilonu »jako wielkiego kamienia młyńskiego, wrzuconego w morze« i zupełnie zniszczonego jako system” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 439-440 [ang. Strażnica 15.06 1911 s. 4842, reprint]).
Patriota
„Wierny Jeremiasz był prześladowany.
Dzisiejsza lekcja zwraca naszą uwagę na prześladowanie znoszone przez jednego z Pańskich wiernych proroków. Był on patriotą w najwyższym znaczeniu tego słowa, zwłaszcza w tym, że upatrywał najwyższego dobra dla swego narodu, zgodnie z Boską mądrością” (ang. Strażnica 01.08 1911 s. 4865 [reprint]).
Czasy pogan - rok 1915
„Następnym wydarzeniem po zakończeniu się »siedmiu czasów« (2520 lat trwa do 1915 r.) będzie ustanowienie Królestwa Mesjasza i uznanie go przez dzieci Izraela, po czym nastąpi błogosławienie wszystkich narodów ziemi” (ang. Strażnica 01.08 1911 s. 4867 [reprint]).
Nie będzie zawierania małżeństw po Armagedonie
„W ciągu Tysiąclecia niewiasta stopniowo dodawać będzie do swych niewieścich wdzięków te przymioty, które należą do mężczyzny; zaś mężczyzna podobnie stopniowo dodawać będzie do swych męskich właściwości, szlachetniejsze przymioty umysłu i ciała właściwe niewieście. W ten sposób, człowiek odzyska z powrotem to co na początku było od niego odjęte i co reprezentowane było przez jego żebro. Wszyscy wówczas staną się doskonałymi; i nie będą żenić się, ani wychodzić za mąż; albowiem wszyscy pod tym względem »podobni będą aniołom«. – Łuk. 20:34-36” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 269; ten sam tekst patrz ang. Strażnica 01.11 1911 s. 4914 [reprint]).
Poświęcanie dzieci
„O godz. 14 wygłosiliśmy mowę do rodziców poświęcających swoje dzieci Panu. Przypomnieliśmy naszym słuchaczom sposób, w jaki żydowscy rodzice mieli zwyczaj poświęcania Panu swych synów w ceremonii obrzezania. Wspomnieliśmy, że wiele denominacji chrześcijańskich praktykuje kropienie [ang. sprinkling] niemowląt, co w rzeczywistości ma znaczenie poświęcenia. (...) Przypomnieliśmy także naszym słuchaczom historię rodziców Samuela, którzy w szczególny sposób ofiarowali go Panu na służbę. Zwróciliśmy także uwagę na to, w jaki sposób żydowskie matki przynosiły swoje dzieci do naszego Pana, pragnąc, by je błogosławił. Wyjaśniliśmy, że obyczaj poświęcania dzieci nie ma w żadnej mierze charakteru przykazania. Jest to co najwyżej przywilej, sposobność dla osób, które chciałyby z takiej możliwości skorzystać, i nie zawiera on w sobie nawet najmniejszej myśli przeciwko tym, którzy mogą myśleć i postępować inaczej. (...) Wyraziliśmy pogląd, że później w życiu, gdy dzieci dowiedzą się, iż zostały oddane Panu w okresie dziecięcym, będą mogły do pewnego stopnia odebrać z tego tytułu pewną miarę błogosławieństw. Powiedzieliśmy też rodzicom, że mamy nadzieję, iż takie oficjalne poświęcenie Panu ich dzieci wywrze też wpływ na ich własne poczucie odpowiedzialności względem samych dzieci, tak by odtąd mogli otrzymywać wynikającą stąd pomoc w zakresie jeszcze pełniejszego zrozumienia Bożej woli odnośnie ich dziecka – w chorobie i zdrowiu, w życiu i śmierci, w potrzebach wielkich i małych. Do poświęcenia i modlitwy o Boże błogosławieństwo przedstawionych zostało czterdzieścioro dwoje dzieci” (ang. Strażnica 01.08 1911 s. 4862 [reprint]).
Cudowna pszenica
W poniższym fragmencie przedstawiono możliwość zakupu „cudownej pszenicy” w Brooklynie po konkurencyjnej cenie (1$ za funt ziarna), w stosunku do ceny rynkowej (1,25$ za funt ziarna):
A DONATION OF MIRACLE WHEAT
Brother Bohnet writes us that he has gradually accumulated a crop of miracle wheat from the few grains he obtained as a start. He prefers that the first opportunity for obtaining this wheat shall go to THE WATCH TOWER readers. He will sell it for $1 per pound, including postage, and give the entire proceeds to our Society. All orders for this wheat should be addressed, Miracle Wheat Bohnet, 17 Hicks street, Brooklyn, N. Y. This will keep mail on this subject separate from his personal mail and from ours.
Brother Bohnet promises to be ready to ship this wheat by August 1. He says miracle wheat should be sowed one-fourth as thick as common wheat. Ordinarily it should produce from ten to fifteen times as much proportionately to the amount sown. To save keeping account, money should accompany the order. WATCH TOWER readers will have the preference up to August 15, after which orders will be attended to indiscriminately, so long as the supply holds out. This wheat should be sown in the fall (ang. Strażnica 15.06 1911 s. 4844 [reprint]).
10) W poniższym fragmencie przedstawiono cenę za funt „cudownej pszenicy” i informację, że wpływy zostaną przekazane na fundusz Traktatowy:
MIRACLE WHEAT IN DEMAND
The notice in THE WATCH TOWER of June 15 that Brother Bohnet has “miracle wheat” in abundance now, and that he will sell it at $1 per pound and donate the entire proceeds to our Tract Fund, has brought in many orders. These will be filled between August 15 and September 1. No limit as to supply has been noted. Sent by Express, prepaid, the price will be twenty-two pounds for $20; fifty-five pounds for $50; larger quantities at the latter rate. The merits of this wheat over the common variety have been mentioned in previous issues of THE WATCH TOWER (ang. Strażnica 01.08 1911 s. 4866 [reprint]).
-
Czasopisma 1912 rok, różne tematy
Archanioł jeden
„Mówiąc o archaniołach (w liczbie mnogiej) przeciwstawialiśmy się Pismu Świętemu” (ang. Strażnica 15.06 1912 s. 5050 [reprint]).
Wielu archaniołów
„Bóg miał najwięcej do czynienia w sprawie naznaczenia nagrody i w daniu nam sposobności ubiegania się o nią. Aniołowie, choć są zupełnie posłuszni Bogu, nie mogą jednak stać się archaniołami ani cherubami” (ang. Strażnica 15.10 1912 s. 5118 [reprint]).
Oferta zdrowotno-medyczna C. T. Russella i Strażnicy:
„LEKARSTWO NA ZAPALENIE WYROSTKA ROBACZKOWEGO
Jest rzeczą znaną, że około trzy osoby spośród każdej setki operowanych na zapalenie wyrostka robaczkowego naprawdę mają chory wyrostek robaczkowy, wymagający usunięcia. Poniżej podajemy proste lekarstwo na objawy zapalenia wyrostka robaczkowego. Ból w okolicy wyrostka robaczkowego jest powodowany ugryzieniami robaków blisko miejsca, w którym okrężnica krzyżuje się z jelitem cienkim, u dołu, po prawej stronie brzucha.
To lekarstwo jest zalecane także na gorączkę tyfusową, która także jest chorobą wywoływaną przez robaki. Tym lekarstwem jest Santonina (organiczny związek pochodzenia naturalnego, będący trójpierścieniową, niearomatyczną pochodną naftalenu – przyp. tłum.): dawka: 3 ziarna na godzinę przed śniadaniem; trzeba powtarzać przez cztery poranki aż wszystkie objawy znikną. Następnie jedna dawka na miesiąc, przez trzy miesiące, by wykorzenić wszystkie drobnoustroje. Te recepta posiada nieocenioną wartość. Nie tylko pozwala uniknąć opłat dla chirurga i szpitala w wys. ok. 200 dolarów, lecz także chroni ona przed tygodniami choroby, niewygody, rekonwalescencji i utratą pensji” (ang. Strażnica 15.01 1912 s. 4963 [reprint]).
Charakter
„Charakter należy wyrabiać możliwie jak najprędzej. Po osiągnięciu zaś stopnia charakteru nazwany przez Apostoła ‘kresem’, czyli metą, należy trwać w nim wiernie i nie dać się z niego wytrącić żadnymi przeciwnościami od świata, ciała lub diabła. Różne przeciwności, jakie przychodzą muszą być mężnie znoszone, zanim nagroda może być osiągnięta. Wiele z najzacniejszych charakterów, które choć były przyjemne Panu i użyteczne w Jego służbie, nie osiągnęły jednak tej mety prędzej, aż przeszły przez pewne srogie doświadczenia” (ang. Strażnica 15.08 1912 s. 5081 [reprint]);
Rok 1915
W wspomnianej Strażnicy z roku 1912 przeprowadzono też dowodzenie wskazujące na rok 1915:
Whichever of these ways we undertake to calculate the matter the difference between the results is one year. The seventy years of Jewish captivity ended October, 536 B.C., and if there were 536-1/4 years B.C., then to complete the 2,520 years' cycle of the Times of the Gentiles would require 1913-3/4 years of A.D., or to October, 1914. But if the other way of reckoning were used, then there were but 535-1/4 years of the period B.C., and the remainder of the 2,520 years would reach to A.D., 1914-3/4 years, otherwise October, 1915 (ang. Strażnica 01.12 1912 s. 5141).
Milenijna fasola
„Milenijną fasolę” (Millennial Bean) Towarzystwo Strażnica opisywało i reklamowało w latach 1912-1913.
1) W poniższym fragmencie przedstawiono pewien rodzaj fasoli, którą nazwano „milenijną”, gdyż dawała dobre plonów. Napisano również, że z powodu krytyki nieprzyjaciół, lepiej nie sprzedawać jej, lecz rozdawać za darmo subskrybentom Strażnicy. Podano też rady, jak ją uprawiać.
PROLIFIC BEANS FOR SEED
Sister Smith of Nebraska recently discovered one stalk of beans which she declares yielded so prolifically that she calls it the Millennial Bean. She desires to get the beans into the hands of others, and at the same time to make a donation to our Tract Fund for the sending forth of free spiritual food to the hungry. Accordingly the beans have been sent to our office.
We believe the project quite a proper one, and if the beans be as prolific elsewhere as in Nebraska, we would be glad to purchase them at the rate of five beans for one dollar. (We have heard of seed wheat selling at one dollar per grain.)
However, in view of unfriendly criticism of enemies, we think it best not to sell these beans, but to give them free to our subscribers who have gardens, and who will request them – five beans each.
Sister Smith writes that they should be planted one bean to the hill, and the hills six feet apart. They should be planted in April. They keep bearing right along for weeks, and five should supply a small family. They will be ready to ship in February (ang. Strażnica 15.01 1912 s. 4960 [reprint]).
2) W poniższym fragmencie podano, że wyczerpał się zapas „milenijnej fasoli”, którym dysponowano. Podano też kolejne rady, jak ją uprawiać.
“MILLENNIAL BEAN” SEED SUPPLY EXHAUSTED
The requests for five of the prolific beans for seed by far exceed the supply donated by Sister Smith. We have filled the orders first received.
In reply to various inquiries from those who requested these seed beans, we are informed by Sister Smith that there are advantages in planting them in an onion bed or row – at a distance of six feet. An insect, which proves destructive to the bean plant, seems to dislike the onions, and is thus kept away. After the onions are harvested, the beans grow very fast, if the ground is kept loose on the surface. It is also suggested that great care should be exercised in gathering the pods, not to injure the bushes, by pulling, or breaking off the leaves. If the first crop of beans is allowed to remain on the bushes until fully ripened, there will be no additional yield and the bush will die. If they are to bear repeatedly, the pods must be removed as soon as large enough to eat, we are told, and then new blossoms take the place of the first crop (ang. Strażnica 01.03 1912 s. 4987 [reprint]).
Cudowna pszenica
Poniższy fragment sławi Edisona i jego wspaniałe wynalazki oraz wspomina o pewnym rolniku z Wirginii, który odkrył nadnaturalny okaz pszenicy, który obecnie pod nazwą „cudownej pszenicy” uprawiany jest w różnych częściach kraju.
Ponadto fragment wspomina, że Opatrzność Boska wspiera chemików w różnych dziedzinach odkrywania ekonomicznych metod wykorzystywania azotu do użyźniania gleby:
Edison has been the instrument of Providence in giving us wonderful electrical devices. Burbank and others have, under Divine guidance, worked miracles in horticulture. What beautiful fruits and flowers have followed as results! It is difficult to imagine anything nearer perfection either in Eden of old or the world-wide Eden to be established! In referring to the “Times of Restitution” the Prophet declares that “the earth shall yield her increase.” (Psa. 67:6.) We behold preparations for the fulfilment of this promise.
A few years ago a Virginia farmer found an abnormal stool of wheat – one hundred and forty-two stalks, each bearing a well-developed head – the offspring of a single grain of wheat! Under the name of “Miracle Wheat” it is now being developed slowly in various parts of the country. The average yield appears to be about twelve hundred grains from one kernel. This very year the same peculiarity in oats has been found, a stool growing wild by the roadside. The same Divine Providence is, additionally, guiding our chemists in economical methods of extracting nitrogen from the atmosphere for feeding the soil, and thus to increase earth's blessings, in fulfillment of God's promise that He will make His footstool glorious (ang. Strażnica 01.07 1912 s. 5058 [reprint]).
-
Czasopisma 1913 rok, różne tematy
Bóg jest wszechobecny (dziś kwestionują to)
Kiedyś Towarzystwa Strażnica, aby wskazać na wszechobecność Boga, posługiwało się między innymi słowami „Na każdym miejscu są oczy Pańskie: dobrych i złych wypatrują” (Prz 15:3). Oto ta nauka:
„Biblia, określając Moc Ojca, mówi: »Na każdym miejscu oczy (...) Pańskie upatrują złe i dobre« (Prz.15:3). To znaczy, że są rzeczy dobre i złe. Rzeczy, które Bogu się podobają i takie, co się nie podobają. Ten tekst nasuwa myśl o Boskiej wszechobecności”. (The declaration of the Bible respecting the Father’s Power is that "the eyes of the Lord [the intelligence of Jehovah] are in every place, beholding the evil and the good." (Proverbs 15:3) This statement implies that there are things evil as well as good; things which God approves and things which he disapproves. This citation comes the nearest to a suggestion of God’s omnipresence contained in the Scriptures. – ang. Strażnica 01.04 1913 s. 5209 [reprint]).
Chrzest bez wspominania organizacji
„Pytanie (1913). – Jakie pytania są stawiane kandydatom do chrztu przez Brata Russella? Odpowiedź. – Możecie zauważyć, że pytania są takie, na które każdy chrześcijanin, bez względu, jakie jest jego wyznanie, powinien być zdolny odpowiedzieć twierdząco bez wahania, jeżeli jest odpowiednim na członka Kościoła Chrystusowego.
1. Czyś odwrócił się od grzechu i postanowił naprawić krzywdę, na ile to jest możliwe i czy polegasz na zasługach ofiary Chrystusa, przez którą grzechy twoje zostały darowane i jako podstawa twego usprawiedliwienia?
2. Czyś uczynił ze siebie zupełną ofiarę Bogu i ze wszystkiego co posiadasz: zdolności, pieniądze, czas, wpływ, ażeby to wszystko było użyte wiernie w służbie Bożej i to aż do śmierci?
3. Na podstawie tego wyznania uznajemy cię za członka Domowników Wiary i jako takiemu podajemy przyjazną dłoń, nie w imieniu jakiej sekty lub organizacji, ale w imieniu Zbawiciela, naszego uwielbionego Pana i Jego wiernych naśladowców” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 95; por. ang. Strażnica 15.05 1913 s. 5246 [reprint], która zawiera te same słowa [patrz też Strażnica Nr 8, 1967 s. 9]).
Kasa
„Czyś uczynił ze siebie zupełną ofiarę Bogu i ze wszystkiego co posiadasz: zdolności, pieniądze, czas, wpływ, ażeby to wszystko było użyte wiernie w służbie Bożej i to aż do śmierci?” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 95; por. ang. Strażnica 15.05 1913 s. 5246 [reprint]).
Rak
„LEK NA RAKA SKÓRY
Coraz liczniejsze stają się problemy z nowotworami. Wiemy, że nie ma skutecznego środka na nowotwory wewnętrzne poza operacją. A nawet taka kuracja jest wątpliwa. Niedawno dowiedzieliśmy się o bardzo skutecznym i prostym środku leczniczym dla chorych na raka pojawiającego się na zewnętrznej stronie ciała. Dowiedziawszy się o lekarzu, który przeprowadził testy tych środków leczniczych, kosztujących 1,000$ za udzielenie owych informacji, a wdraża je on w Cancer Hospital [Szpitalu Leczenia Nowotworów] gdzie okazują się skuteczne. Recepturę uzyskaliśmy za darmo i pragniemy podzielić się tą formułą, ale jedynie z tymi, którzy mają kłopoty z rakiem skóry i którzy napiszą bezpośrednio do nas, podając szczegółowe dane. Nie pobieramy żadnych dodatkowych opłat, jednak w trosce o ochronę osób cierpiących wymagamy obietnicy, iż nie będą oni odsprzedawać tej formuły innym, nie będą pobierać opłat za korzystanie z niej ani podawać tego do wiadomości komukolwiek. Jeżeli ktoś zna kogoś chorego, może go poinformować o zasadach, na jakich może otrzymać od nas tę recepturę” (ang. Strażnica 1 lipca 1913 s. 200).
Cudowna pszenica
Odbyła się też, związana z „cudowną pszenicą”, rozprawa sądowa z gazetą Brooklyn Daily Eagle, o czym wspomina ang. Strażnica z 15.02 1913 s. 5189-5190 (reprint). Czasopismo to oskarżyło bowiem Russella o oszustwo związane z „cudowną pszenicą” (Encyclopedia Americana hasło: ‘Russell’).
W poniższym fragmencie przedstawiono relację i nadzieje czytelnika, że wszystko stopniowo zmierza do wykazania, że wkraczamy w czas tysiąca lat ziemskich błogosławieństw pod władzą Mesjasza. Dalej jest mowa o sprzedaży pszenicy, pewnych zarzutach i atakach na Towarzystwo, że „cudowna pszenica” może być oszustwem. Towarzystwo jednak wybroniło się:
THE CASE BRIEFLY REVIEWED
I am interested in everything progressive and tending to prove that we are entering the great Thousand Years of earth's blessings under Messiah. In the columns of THE WATCH TOWER I have noted the coming of Divine blessings in fulfilment of the prediction that “The wilderness shall blossom as the rose," "The earth shall yield her increase,” etc. Five years ago we quoted in THE WATCH TOWER columns reports respecting “Miracle Wheat.” We gave the name and address (Mr. Stoner) of the farmer who discovered this new wheat and his reports of its remarkable qualities. We published also the report of Mr. Miller, the Government expert, who thoroughly investigated it and pronounced upon its superior qualities.
Some of our readers purchased seed from Mr. Stoner at $1.25 per pound and approved it. In 1910 one of the friends of our Society, who had raised some of this wheat, sold it for seed at $1.00 per pound, and donated the proceeds to our Society. In 1911 the same friend, having raised more seed, asked that THE WATCH TOWER give the benefit of this to its readers at $1.00 a pound post-paid, and appropriate the net results to the furtherance of its work. Another friend, who had some of the same seed, also donated similarly, the total amount being twenty bushels.
For the accommodation of our readers, we allowed this seed-wheat to be put up in pound packages and mailed from THE WATCH TOWER Office, just as the U.S. Government handles such seeds at Washington. We did the business at the request of others and in their interest, and credited them on our books with the results, setting aside to them proportionately voting shares in our Society. We made no claim for the wheat on our own knowledge. We merely gave the report of the Government expert, of the originator, and of our friends who had tried the wheat. We merely acted as intermediary.
Nevertheless, everything that was said respecting the wheat was fully proven at this trial by expert witnesses, interested and disinterested, and their testimony was not shaken. It was also shown that farmer Stoner and his business partner, Mr. Knight, made no sales of this wheat under $1.25 per pound until September, 1911; and that they had a written contract between them that none of the wheat was to be sold at any price until the following year – 1912. Suddenly in September, 1911, they changed their plans, considering that they had wheat enough accumulated, put the price down to $5.00 per bushel, about the time that THE WATCH TOWER wheat was all sold at a dollar a pound. This The Eagle's attorney claimed was proof of fraud on the part of THE WATCH TOWER – sufficient excuse for the slanderous assaults of The Eagle upon me.
It was in vain that my attorney sought to show the Jury The Eagle's malice – that it really was attacking me along religious grounds; that it had set itself as the champion of certain clerical enemies of mine, and was seeking to destroy my influence and, if possible, to drive me from Brooklyn. In the court-room sat about twenty-five of my friends, who had come long distances at their own expense to have an opportunity to speak a word in my behalf. Through some intricacies of the Law respecting evidence, these were unable to be heard in my behalf.
Instead, the Law gave The Eagle's attorney the privilege of saying all manner of evil against me falsely – for the sake of the Doctrines of Christ, which I hold and teach. He was allowed to picture me, as The Eagle had done in its cartoon – as a thief and robber, masquerading in the garb of a minister of Christ. He was allowed to ridicule the “Miracle Wheat,” although I had nothing whatever to do with it, nor with the naming of it; and notwithstanding the fact that its superiority was proven.
He was allowed to inveigh against the fact as criminal, that I hold the office of President of the Watch Tower Bible and Tract Society, and to claim that I hold the office in some corrupt or unlawful manner, and that I misuse the Society's income in some unexplained way to my own advantage. Meantime, scores present in the courtroom and thousands all over the land, would have been glad to testify that their donations have come to the Society because they have the utmost confidence in my integrity and management of its affairs as its Executive Officer, and that had anybody else been President their donations would have been smaller or none at all.
Presumably because there were seven Catholics on the Jury, The Eagle's attorney was prompted to refer to the Sisters of Charity and their noble work as nurses in the hospitals, without referring to the fact that those nurses are well paid, and that the hospitals in large measure are supported by State taxation.
The Watch Tower Bible and Tract Society was held up to scorn because it did not have any hospital work nor draw any revenue from taxation, and because the female members of the Society do not visit the workshops of the land weekly or monthly on pay-day, and exact donations to its work. Our society was held up to scorn also because we do not send a wagon around the city collecting groceries and provisions for the up-keep of our work; because we do not take up collections even on Sunday; because we have never solicited a penny or a dollar from anybody; and because we never have fairs, grab-bags, “chances” or “raffles.” Our Society was held up to scorn and ridicule because it offers its literature free to the poor, while other similar Societies charge both rich and poor for their tracts and other publications. The Eagle was pictured by its attorney as a dove, a bird of Paradise. For defending it the Protestants on the Jury were led to hope for escape from eternal torment through “the pearly gates” of heaven, welcomed with the words, “Well done!” for giving The Eagle the verdict. Neither I nor my attorneys could offer such inducements conscientiously.
Our home, “Bethel,” where some of our Society's workers reside, was held up to scorn – likened to a harem, etc. This surely did cut me deeply to the heart. I am quite willing to suffer, if need be, for my faithfulness to the Lord and His Word; but it gave me great pain that the arrows intended for me did not all center upon myself – that the more than a hundred saintly, earnest men, women and children, co-laborers with me in the Lord's work, should thus be made to unjustly suffer. I can only urge them to apply to themselves the words of the Apostle, “Cast not away, therefore, your confidence, which hath great recompense of reward”; “For ye have need of patience that, after ye have done the will of God, ye shall receive the promise”; “Ye endured a great fight of afflictions; partly, whilst ye were made a gazingstock, and partly whilst ye became companions of them that were so used.” – Heb. 10:35, 36, 32, 33 (ang. Strażnica 15.02 1913 s. 5189-5190 [reprint]).
Święci ST do nieba po Tysiącleciu
„I obtoczyli obóz świętych [Ap 20:9]. (...) Oddzielenie świętych Starego Testamentu od reszty świata zdaje się wskazywać, że Bóg ma jakieś specyalne względem nich zamiary. Wyrażenie ‘obóz’ samo w sobie oznacza, że stan ich będzie tylko tymczasowy i że Bóg przeznaczył dla nich jakieś lepsze rzeczy” („Dokonana Tajemnica” 1925 s. 367; ten sam tekst zawiera ang. Strażnica z roku 1913 s. 53);
„Jako częściowy dowód, że święci Starego Testamentu staną się uczestnikami duchowej natury i członkami wielkiej kompanii, podajemy fakt, że zdaje się są oni figuralnie wyobrażeni przez pokolenie Lewi. Fakt, że to pokolenie nie miało dziedzicznych gruntów, zdaje się oznaczać, iż święci Starego Testamentu nie będą mieli dziedzictwa ziemskiego. Wobec tego, że upodobało się Ojcu Niebieskiemu przeznaczyć specyalne miejsce na duchowym poziomie dla Wielkiej Kompanii, oraz ponieważ Bóg zawsze działa na podstawie tych samych zasad sprawiedliwości, możemy sądzić, że Ojciec niebieski ma coś więcej dla tych świętych, aniżeli dla reszty ludzkości” (jw. s. 369; ten sam tekst zawiera ang. Strażnica z roku 1913 s. 52);
„Jeżeli ziemia ta ma być dana Abrahamowi i jego potomkom, a potem, pozostawiona jego nasieniu i ogółowi ludzkości, to można przypuszczać, że święci Starego Testamentu przejdą potem do duchowej natury” (jw. s. 370; ten sam tekst zawiera ang. Strażnica z roku 1913 s. 52);
Milenijna bawełna
Poniżej podajemy tłumaczenie angielskiego fragmentu.
MILLENNIAL COTTON PLANT
The finest specimen of cotton plant we have ever seen has come into our possession. It is a little tree, an inch in diameter a foot from the ground, and seven feet high. It contains about three hundred bolls. This seems to be a specially thrifty and prolific new variety. We have no knowledge respecting its pedigree or the kind of soil on which it grew. It is our thought that such phenomenal plants should be specially cared for and their seed kept carefully separate from other seed, with a view to improving the general yield. Apparently this cotton should be grown one stalk to the hill, with the hills two feet apart.
If any WATCH TOWER readers are cotton-growers, we shall be pleased to send them samples of this special seed for special planting separate from all other seeds. We will supply the seed free, on condition that the seed from one-half the crop shall be kept for us and be at our disposal when picked and ginned. The other half would be for the experimenter in extending his acreage next year (ang. Strażnica 01.03 1913 s. 66).
Tłumaczenie:
„MILENIJNA BAWEŁNA
W nasze posiadanie weszła próbka najwspanialszego okazu bawełny, jaką kiedykolwiek widzieliśmy. Jest to małe drzewko, średnicy około cala, i siedmiu stóp wysokości. Próbka zawiera około trzystu torebek nasiennych. Wydaje się, że to szczególnie oszczędna i płodna nowa odmiana. Nie wiemy skąd pochodzi ani na jakim rodzaju gleby wyrasta. Sądzimy, że takie fenomenalne rośliny powinny być pod specjalną opieką, a jej nasiona starannie przechowywane i oddzielone od innych, w celu poprawy ogólnej wydajności. Najwyraźniej bawełna powinna wyrastać tak, aby jedna łodyga była w kopczyku, zaś kopczyki dwie stopy od siebie.
Jeśli jacyś czytelnicy Strażnicy są plantatorami bawełny, to będziemy mieli przyjemność wysłać im próbki tego szczególnego materiału siewnego celem uprawy specjalnych, odrębnych od wszystkich innych nasion. Będziemy dostarczać ziarno za darmo pod warunkiem, że nasiona z połowy uprawy będą przechowywane przez nas i będą do naszej dyspozycji, gdy zostaną zebrane i odziarnione. Druga połowa będzie dla hodowcy, aby rozszerzał swój areał w przyszłym roku”.
Grocho-fasola
W poniższym fragmencie przedstawiono „grocho-fasolę”, która według zapewnienia „jest bardzo dobra”. Opisano też jak ją uprawiać i jej walory smakowe przewyższające groch i fasolę. J. A. Bohnet poinformował, że przesyła do Towarzystwa Strażnica zapas nasion dla czytelników Strażnicy, które można rozdzielić chcącym posiadać ten rodzaj warzywa.
GARDEN PEA-BEANS
DEAR BROTHER RUSSELL: -
Last spring a brother in the West sent me a supply of pea-beans, assuring me "they are very good." I planted them in rows similar to pea-planting and find they bloom and bear continuously from early summer until cut by frost in the fall. We are still picking them for table use at this date, October 14.
We have more seed than we need. Am sending you a supply for such of THE TOWER readers as have garden space and may desire some to plant next spring. Should they wish to pay the postage on as many as you could apportion, that would, of course, be their privilege; I donate them.
I might state, the stalk resembles a bean stalk, but within the long pods are peas, and suitable for cooking in the pods green, or, after ripening, shelled. They are tender and taste unlike beans or peas. We all like them. Until nearly ripe the pods are stringless or nearly so.
In Christian love, your brother and servant in the Lord, J. A. BOHNET (ang. Strażnica 15.11 1913 s. 351).
-
Czasopisma 1914 rok, różne tematy
Czasy pogan - prawdopodobnie 20 września 1914 r.
„(...) data 20 września obecnego 1914 roku wyznaczyła prawdopodobnie koniec »czasów pogan«. Jeśli tak, to jesteśmy świadkami teraz konfliktu wśród narodów prowadzącego do ich końca. Dokładnie tego powinniśmy oczekiwać. (...) Królestwo Pana będzie się objawiać coraz bardziej” (ang. Strażnica 01.11 1914 s. 5566 [reprint]; por. s. 5565).
Milenijna bawełna
Poniżej podajemy tłumaczenie angielskiego fragmentu.
"WONDERFUL COTTON SEED" — FREE
Last year we offered our readers a few grains each from a wonderful stalk of cotton seven feet high, bearing hundreds of bolls. The only conditions were that they should send us one-half the seed of their crop, keeping the remainder for their own use. As a result we have received some sixty or seventy pounds of cotton seed. We will be pleased to send this to cotton-growers, giving a preference to those whose names are found on THE WATCH TOWER lists – on the same terms as that sent out last year. However, because of the better supply, we can increase the quantity sent to you.
Write soon, and then wait. We will allow reasonable time to elapse before sending any, so as to determine what quantity may go to each (ang. Strażnica 01.01 1914 s. 5382 [reprint]).
Tłumaczenie:
„»WSPANIAŁE NASIONA BAWEŁNY« – ZA DARMO
W ubiegłym roku zaoferowaliśmy naszym czytelnikom ziarno ze wspaniałych łodyg na siedem stóp wysokiej bawełny, mającej setki torebek nasiennych. Jedynym warunkiem było, że hodowcy powinni wysłać nam połowę z nasion ich upraw, zachowując resztę na własny użytek. W rezultacie otrzymaliśmy jakieś sześćdziesiąt czy siedemdziesiąt funtów nasion bawełny. Chętnie wyślemy je do plantatorów bawełny, dając pierwszeństwo tym, których nazwiska znajdują się na listach Strażnicy – na tych samych warunkach, jakie były w zeszłym roku. Jednak ze względu na lepsze zaopatrzenie, możemy zwiększyć ilość wysłanej wam nasion bawełny.
Napisz szybko, a następnie czekaj. Pozwalamy sobie zarezerwować rozsądny czas przed wysyłką, aby ustalić, jaka ilość może być każdemu dostarczona”.
Ukrzyżowanie i wąż
„Wszystkie cierpienia Jezusa były przepowiedziane w Piśmie Świętym. Ukrzyżowanie było obrazowo przedstawione w podwyższeniu miedzianego węża na puszczy” (ang. Strażnica 15.03 1914 s. 5421 [reprint]).
Rok 1914 cieniutki, bo nic się nie działo. :-\
Czekali na zabranie do nieba. :)
-
Czasopisma 1915 rok, różne tematy
Różne cudowności
„Jakiś czas temu podaliśmy w »Strażnicy« małą notatkę o tak zwanej Cudownej Pszenicy. Wielu z was widziało to. Myślimy, że dobrze uczyniliśmy podając tę notatkę. Podaliśmy też raz notatkę o pewnego rodzaju fasoli i pewnej specjalnej bawełnie. Niektórzy z naszych przyjaciół skorzystali z tych notatek. Raz podaliśmy notatkę o pewnym zabiegu na leczenie raka. Otrzymaliśmy w tej sprawie setki listów, od osób w prawdzie i setki od innych; wielu pisało że odnieśli dobre skutki. Do pewnego stopnia, było to pomocnym w rozpowszechnianiu Prawdy. Ludzie zauważyli, że nam nie rozchodzi się o ich pieniądze, ale że staramy się czynić im dobrze i zaczęli się interesować” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 347; ang. Strażnica 15.07 1915 s. 5729 [reprint]).
Plejady
„To wielkie Centrum wydaje się być utożsamiane z Plejadami, a szczególnie z Alcyone, centralną gwiazdą z tej sławnej grupy. Z tego powodu została podana sugestia, że Plejady mogą przedstawiać Rezydencję Jehowy, miejsce, z którego On zarządza Wszechświatem. Ta myśl daje nową siłę pytaniu, które Wszechmocny zadał jednemu z patriarchów, Hiobowi: Czy możesz związać pęk Plejad albo rozluźnić pasek Oriona? Czy możesz wyprowadzić gwiazdy Zodiaku w czasie właściwym? – Hioba 38:31-32” (ang. Strażnica 15.06 1915 s. 5710 [reprint]).
Zbawienie
„To zbawienie, nazywane też wysokim powołaniem, musi być sprawowane przez wyrabianie charakteru” (ang. Strażnica 01.09 1915 s. 5759 [reprint]);
Rok 1878
„Wydarzenia w Betel stosują się do roku 1878 na wiosnę, które przez porównanie wskazują na koniec wieku Żydowskiego, gdy Jezus wjechał do Jerozolimy, jako król Żydowski (...) Chociaż w Piśmie św. nie ma obietnicy wyrażonej wprost, by Kościół w owym czasie miał być uwielbionym, to jednak było wiele powodów do przypuszczenia, że mogło się to wypełnić. Ci, którzy przyjęli ten zawód w duchu właściwym, otrzymali wielkie błogosławieństwo” (ang. Strażnica 15.09 1915 s. 5772 [reprint]).
Czasy pogan - prawdopodobnie 20 września 1914 r.
„(...) 20 dzień Września, tego roku, 1914, prawdopodobnie oznaczył koniec Czasów Pogan. Jeśli tak, to to, czego teraz jesteśmy świadkami pomiędzy narodami, jest walką, w której one dojdą do końca swego istnienia. To jest akurat tem, czego powinniśmy się spodziewać. (...) Królestwo Pana będzie objawiać się coraz bardziej” (Strażnica 01.11 1915 s. 8; por. s. 5).
Około 21 września 1914 r.
„Pytanie (1915) – (...) Tych »siedem czasów«, czyli siedem symbolicznych lat, zaczęło się w roku 606 przed Chrystusem – gdy rozpoczęło się burzenie Jerozolimy i przesiedlanie całego narodu do Babilonu, dając początek zapowiedzianym siedemdziesięciu latom spustoszenia ziemi (Jer. 25:8-12; 2 Kron. 36:14-22) – i trwało według naszego zrozumienia do około 21 września ubiegłego roku [1914]”(Co powiedział Pastor Russell 2015 [ang. 1917] s. 355-356; patrz ten sam tekst ang. Strażnica 01.07 1915 s. 5721 [reprint]).
2300 wieczorów i ranków
„Sądzimy, że praca oczyszczania prawdziwego Kościoła, klasy Świątnicy, od splugawień Ciemnych Wieków, doszła swego szczytu w roku 1846, w czasie wypełnienia się 2300 dni” (Strażnica Nr 11, 1915 s. 6; [ang. 01.11 1914 s. 5565, reprint).
Polska Strażnica
Przedstawiamy też informację z ang. Strażnicy o rozpoczęciu wydawania polskiej Strażnicy w USA:
„GREEK AND POLISH ‘WATCH TOWERS’ (...) Our Polish friends, too, are preparing for themselves regular issues THE WATCH TOWER in Polish – translations from the English edition. Sample copies on application” (The Watch Tower Nr 15 [1 sierpnia], 1915 s. 226).
Sędzia obrońca
W roku 1915, a więc za życia C. T. Russella (zm. 1916) pojawił się w Strażnicy taki oto tytuł tekstu reklamującego książkę J. F. Rutherforda (napisana w obronie C. T. Russella) pt. “A GREAT BATTLE IN THE ECCLESIASTICAL HEAVENS.” (1915):
JUDGE RUTHERFORD’S SPICY DEFENSE (ang. Strażnica 01.05 1915 s. 5685 [reprint]).
Bawełna milienijna
Poniżej podajemy tłumaczenie angielskiego fragmentu.
COTTON SEED FREE
Again we have some cotton seed for free distribution. It is of the Caravonica cotton type, which has been so successful in South Africa. It is quite prolific. Our subscribers are welcome to sample lots, free (ang. Strażnica 01.03 1915 s. 5649 [reprint]).
Tłumaczenie:
„NASIONA BAWEŁNY ZA DARMO
Ponownie mamy trochę nasion bawełny do bezpłatnej dystrybucji. Jest to Caravonica, rodzaj bawełny, która była tak skuteczna w Afryce Południowej. Jest to dość płodna odmiana. Naszych abonentów zapraszamy po partie próbek, za darmo”.
Boże Narodzenie
„W rzeczywistości dzień 25-go grudnia nie jest rocznicą urodzin Jezusa, lecz jest rocznicą, gdy anioł Gabriel zwiastował Marii Pannie, że miała stać się matką Zbawiciela. Jezus urodził się o dziewięć miesięcy później, to jest około 1. października. Był On osobistością, której narodzenie, śmierć i zmartwychwstanie wiele znaczy dla rodzaju ludzkiego, a tym samym mogłoby być pamiętane i obchodzone codziennie przez tych, którzy w pełni oceniają to, co On dla nich uczynił. Ponieważ większość chrześcijan jest przyzwyczajoną obchodzić dzień 25-go grudnia jako datę urodzin Zbawiciela, nie sprzeciwiamy się temu, lecz z radością łączymy nasze serca. Przypominamy ten fakt dając jedni drugim podarki; tym sposobem naśladujemy Boga, który ze swego miłosierdzia podarował światu swego Jednorodzonego Syna, aby w ten sposób odkupić go od śmierci” (ang. Strażnica 15.12 1915 s. 376).
Cudowna pszenica
W poniższym fragmencie przedstawiono relacje brata Jarreta i obronę w związku z „cudowną pszenicą”. Stwierdzono, że atak na Towarzystwo ma pobudki religijne i wręcz zarzuca mu się jakieś nadużycia:
MIRACLE WHEAT TAKES PRIZE
GREATEST WHEAT STATE SENDS MIRACLE WHEAT AS ITS BEST PRIZE WHEAT TO THE WORLD'S FAIR.
DEAR FRIENDS AND BRETHREN: -
A copy of the Chicago Daily Tribune recently came to my notice containing articles, the object of which was an attack upon the Association and especially upon Pastor Russell. Among other points of attack was Miracle Wheat, and thinking that some information on the subject might be of value to you in meeting this attack, I enclose herewith picture and data relative to a field of Miracle Wheat I grew last year. This picture, among thousands of others of the best fields raised in the State, was sent to the Secretary of the State Board of Agriculture, J. C. Mohler. From this collection was to be chosen the one which would represent the State at the World's Fair, which convenes February 20th.
Now the judges in this matter did not know that this was Miracle Wheat, hence they had nothing to bias their decision. So Miracle Wheat received the award.
I grew 70 acres of this wheat and planted and cared for it in the regular, ordinary way, and had no trouble in disposing of it to my neighbor wheat-growers last fall for seed, at $2 per bushel.
In this section of the country we have to sow more to the acre than in some localities, hence we could not follow the 20 lb. to the acre rate of seeding, but some we seeded at the rate of 1/2 bu. and some at the rate of 3/4 bu. per acre, and we found the three pecks to be the better. If we were going to sow again we would sow rather more than this.
My field yielded 49 bu. to the acre – more than twice the average yield of wheat in this vicinity and in many instances more than three times as much. If this information is of any value to you or any of the friends who may have charge of the matter of setting these things straight before the public, I am thankful for the opportunity to furnish the same. With Christian love and best regards, I am
Your brother and fellow-servant, W. A. JARRETT (ang. Strażnica 01.03 1915 s. 5648 [reprint]).
Rok 1881
„Następną datę, rok 1881 można porównać do doświadczeń Eliasza i Elizeusza w Jerycho. Badacze Pisma św. przywiązują wielką wagę do tej daty, ponieważ przez porównanie tego z wiekiem Żydowskim, okazuje się, że w owym czasie Ewangelia przeszła do Pogan. (...) Mniemaliśmy, że to oznaczało zmianę dyspensacji i figurowało uwielbienie Kościoła. Chociaż nasze mniemania nie urzeczywistniły się, to jednak otrzymaliśmy wielkie błogosławieństwo i postąpiliśmy dalej” (ang. Strażnica [The Watch Tower] 15 IX 1915 s. 285-6).
-
Czasopisma 1916 rok, różne tematy
Russell do nieosobowego Ducha
„Zostań Duchu Święty, który dajesz światło, pokój z góry. Rządź ty sam naszymi myślami i kieruj kroki nasze twoimi śladami” (Strażnica Nr 12, 1916 s. 24).
Russell Królem
„Charles Taze Russell, zostałeś przez Pana ukoronowany jako Król, a przez wieki wieczne imię twoje wiadome będzie między narodami, a nieprzyjaciele twoi przyjdą i będą się kłaniać u twoich nóg” (Strażnica Nr 12, 1916 s. 23 [mowa pogrzebowa J. F. Rutherforda]).
Toga Russella
„Na siedm godzin przed śmiercią powiedział do swego towarzysza podróży, brata Menta Sturgeon: ‘Zrób mi rzymską togę’. Brat Sturgeon zrobił ją z prześcieradeł poczem Brat Russell włożył na siebie, stał prosto przez chwilę następnie położył się na sofie, zamknął oczy, co miało znaczyć gotowość śmierci” (Strażnica Nr 12, 1916 s. 21).
Rok 1918
„Nie widzimy przeto przyczyny dlaczego mielibyśmy wątpić, że Czasy Pogan skończyły się w październiku 1914 roku i że w następnych kilku latach nastąpi zupełny upadek ich władzy a zostanie ustanowione Królestwo Boże przez Mesjasza. Lecz do tego czasu klasa Eliasza przejdzie poza zasłonę; »A gdy się Chrystus on żywot nasz pokaże, tedy i wy (Kościół) okażecie się z Nim w chwale« (…) Nadmieniamy tutaj, że niektórzy historycy pokazują, że czas wielkiego ucisku dla Żydów zakończył się w kwietniu R. P. 73, który równałby się z rokiem 1918” (The Watchtower 01.09 1916 s. 5950-5951 [reprint]);
Russell a 1925 r.
„Inaczej oni by wiedzieli z naszych szpalt, że my nie oczekujemy roku 1925, ani innej daty” (The Watchtower 15.04 1916 s. 5888 [reprint]).
Armagedon trwa
„W międzyczasie oczy naszego wyrozumienia powinny rozpoznać bitwę wielkiego dnia Wszechmocnego Boga, jaka się już rozpoczęła i będzie postępowała dalej; wiara zaś kierując wzrok umysłu naszego przez Słowo Boże powinna dać nam możność dojrzeć chwalebny wynik, to jest Królestwo Chrystusowe” (The Watchtower 01.09 1916 s. 5951 [reprint]).
„Badacze Pisma Świętego są przekonani, że wielka wojna, która prowadzi się w Europie, jest początkiem wielkiego ucisku nazwany w Piśmie św. »Armagedon« i jest przygotowaniem rodzaju ludzkiego do przyjęcia Królestwa Chrystusowego, które prowadzi »pożądanie wszystkich narodów« (Aggeusz 2:7) i zaprowadzi panowanie Sprawiedliwości po całej ziemi” (Strażnica styczeń 1916 s. 8 [ang. 01.01 1916 s. 5829, reprint]).
Tomy
Stwierdzenia Towarzystwa Strażnica o Wykładach opublikowane po śmierci prezesa C. T. Russella:
„Tacy roznosiciele będą dostarczać głodującym ten cudowny pokarm, zawarty w sześciu tomach »Wykładów Pisma Świętego«. Z pewnością, pokarm ten jest wystarczający dla każdego, by uczynić jego powołanie i wybranie pewnym. (…) Czy zatem nadal powinniśmy badać i studiować pisma przygotowane przez brata Russella? Czy powinniśmy mówić o nim na naszych nabożeństwach jako o słudze Pańskim, który podał nam, domownikom wiary, »pokarm o właściwej porze«? Tak, z pewnością tak! Dlaczego by nie? Jeżeli Pan zdecydował się użyć go jako swoje narzędzie, przez które został nam dany pokarm, to jego nauki są niezbędne do rozwoju tych, którzy chcą mieć dział w Królestwie. Jeżeli odrzucilibyśmy teraz ten pokarm, zawarty w sześciu tomach »Wykładów Pisma Świętego« i innych publikacjach Towarzystwa, oznaczałoby to, że odrzucamy lub gardzimy pokarmem podanym nam przez naszego Pana dla naszego dobra” (ang. Strażnica 15.12 1916 s. 6023-6024 [reprint]).
Sługa wierny
„Godne uwagi jest to, co Pan Jezus powiedział: »Któryż jest sługa wierny i roztropny, którego postanowił Pan jego nad czeladzią Swoją, aby im dawał pokarm na czas słuszny? Błogosławiony on sługa, którego by, przyszedłszy Pan jego, znalazł tak czyniącego; zaprawdę powiadam wam, że go nad wszystkimi dobrami Swymi postanowi«. Tysiące czytelników Pastora Russella wierzy, iż on to wypełniał urząd »wiernego sługi«, i że jego wielka praca była oddaną Domownikom wiary, pokarm we właściwym czasie. Jego skromność i pokora nie dozwalały mu otwarcie przyswajać sobie tego tytułu, lecz w prywatnej rozmowie przyznawał się do tego” (Strażnica grudzień 1916 s. 3 [ang. 01.12 1916 s. 5998, reprint]).
Na pogrzebie C. T. Russella jego następca J. F. Rutherford o nim powiedział:
„Chrześcijanie po całym świecie zapoznani z pracą Brata Russella przyznają, że on był tym roztropnym i wiernym sługą” (Strażnica grudzień 1916 s. 20 [ang. 01.12 1916 s. 6012, reprint]).
Mąż z kałamarzem
„Został dostojnie wybrany przez Pana (Ew. Mat. 24:45), aby służyć »Domowi Wiary pokarmem na czas słuszny«. W innym miejscu przedstawiony został jako »mąż z kałamarzem pisarskim u boku« (Ez. 9:2,11)” (ang. Strażnica 01.12 1916 s. 6011 [reprint]).
„Największy człowiek jaki żył na świecie od czasów apostoła Pawła opuścił ziemię.(...) Zgromadziliśmy się tu (...) by oddać hołd pamięci C. T. Russell’a” (Strażnica grudzień 1916 s. 19 [ang. 01.12 1916 s. 6011]).
Niedziela
„Przypuszczalnie Apostoł miał wizję pierwszego dnia tygodnia, dziś zwanego niedzielą. Dla chrześcijan to szczególny dzień Pański – dzień, w którym nasz Zbawiciel powstał z martwych, i w którym wszyscy – zgodnie z obietnicą Słowa Bożego – otrzymali życie a nasze nadzieje dzięki Chrystusowi zostały przyspieszone. W tym określeniu widzimy też odniesienie do Wieku Millenium, często zwanego w Piśmie – »dniem Pana«. Dziś, według naszego zrozumienia chronologii, żyjemy w bliskości tego Dnia Chrystusa; i jest to właściwie dostatecznie blisko, że zaczynamy widzieć cudowne rzeczy Boskiego charakteru i planu” (ang. Strażnica 15.11 1916 s. 343).
Daty
„W ciągu żniwa, czyli końca tego wieku Pan Bóg przez Słowo zdawał się posyłać swój lud do czterech różnych punktów czasu, a mianowicie: 1874, 1878, 1881 i 1914 roku. Przy każdym z tych punktów czasu, wyczekujący święci, którzy byli pewni, że koniec wieku nadszedł, spodziewali się »przemiany Kościoła«. Gdy doszli do każdego z tych punktów, Pan Bóg rzekł: »Idź dalej, na inne miejsce«” (ang. Strażnica 01.02 1916 s. 5845 [reprint]).
Rok 1915
„Jordan, reprezentuje koniec Czasów Pogan w 1915 roku. Ponieważ Jordan był ostatnim miejscem, do którego Eliasz był posłany, więc rok 1915 jest ostatnim etapem, do którego Kościół jest kierowany” (ang. Strażnica 01.01 1916 s. 5824 [reprint]; patrz też Strażnica styczeń 1916 s. 2).
Rok 1914
„Czy Czasy Pogan skończyły się około 1 października 1914 roku? Tak się zdaje, jakoby skończyły się. Wielkie państwa zostały strasznie potrząśnięte i widać, jak zaczynają się kruszyć i w dalszym ciągu to kruszenie postępuje, aż dojdą one do zupełnego zniszczenia” (ang. Strażnica: 01.02 1916 s. 5845 [reprint]).
„Nie widzimy przeto przyczyny dlaczego mielibyśmy wątpić, że Czasy Pogan skończyły się w październiku 1914 roku i że w następnych kilku latach nastąpi zupełny upadek ich władzy a zostanie ustanowione Królestwo Boże przez Mesjasza” (ang. Strażnica 01.09 1916 s. 5950 [reprint]).
Paruzja
„Pojęliśmy, że istota duchowa może być obecna a jednak niewidzialna dla ludzi ... Wkrótce po doznanym zawodzie w 1874 pewien czytelnik gazety Zwiastun Poranka (...) zauważył coś, co zdawało mu się dość dziwnem, a mianowicie, że w Ew. Mateusza 24:27, 37, 39 użyty jest wyraz grecki parousia, obecność, zaś w zwykłym wydaniu ten wyraz jest przetłumaczony, przyjście, zatem jest widoczne, że greckie wyrażenie jest właściwszem. To była nić, która prowadziła do właściwego wyrozumienia celu i sposobu Wtórego Przyjścia naszego Pana...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 61 [cytat w książce pochodzi z ang. Strażnicy 01.06 1916 s. 170-171]).
Nauczyciel
„Był największym religijnym nauczycielem od czasu Świętego Pawła...” (Strażnica Nr 12, 1916 s. 2).
Z testamentu
„Nazwiska braci komitetu redakcyjnego są następujące:
William E. Page,
William E. Van Amburgh,
Henry Clay Rockwell,
E. W. Brenneisen,
F. H. Robison.
Nazwiska pięciu innych, których polecam jako najodpowiedniejszych do zapełnienia wakującego miejsca w komitecie redakcyjnym są następujące:
E. Burgess, Robert Hirsch. Issaak Hoskins, Geo. H. Fisher (Scranton), J. F. Rutherford, Dr John Edgar” (Strażnica grudzień 1916 s. 5 [patrz też Kryzys sumienia R. Franz 2006 s. 463, por. fotokopia angielskiego oryginału s. 461]).
„Wszystkie artykuły jakie mają wychodzić w Zion’s Watch Tower (Strażnica), powinny mieć uznanie co najmniej trzech z komitetu składającego się z pięciu. Żądam także aby, jeżeli jaki artykuł uznany przez trzech a pozostały jeden lub dwóch członków komitetu nie zgadzali się na ich poglądy, takie artykuły powinny być zostawione do dalszej rozwagi, modlitwy i dyskusji; na przeciąg trzech miesięcy, zanim mógłby być publikowany i aby tak dalece, jak to możebne jedność wiary i związki pokoju mogły być zachowane w zarządzie redakcyjnym tego pisma” (Strażnica grudzień 1916 s. 4 [ang. 01.12 1916 s. 5999, reprint]).
7 tom
„Mowy popołudniowe. Mowa Brata Menta Sturgeon (...)
Odnośnie Siódmego Tomu
Mając te sceny przed mojemi oczami i pełną głowę myśli o możebnej śmierci zdaje się, iż było rzeczą naturalną by zapytać Brata Russell’a względem niektórych rzeczy, a mianowicie co się tyczy siódmego tomu. Odpowiedź na to otrzymałem taką: »Kto inny może napisać«.Tą odpowiedzią byłem zadowolony. On mówił dosyć o uderzeniu rzeki Jordanu, o »groszu« i pisaniu siódmego tomu, a to było dostateczne” (Strażnica Nr 12, grudzień 1916 s. 8, 15-16 [ang. 01.12 1916 s. 6001, 6005, reprint]).
Celebracje
Okazuje się bowiem, że dzień 31 października stał się w tamtych latach dniem nawiedzenia grobu C. T. Russella i już w dniu pogrzebu mówiono o jego „pierwszych narodzinach dla nieba”. Oto relacje z tych uroczystości i wizyt:
(...) celebrate in our hearts the first Heavenly birthday of our beloved Pastor Russell (ang. Strażnica 01.12 1916 s. 6020 [reprint]).
Sędzia o Russellu
Jako ostatnie fragmenty z pogrzebu Russella przedstawiamy wypowiedzi następcy Russella, to znaczy J. F. Rutherforda, który, jak czytaliśmy, później starał się ‘wykarczować’ kult swego poprzednika. Oto jego słowa:
„Bóg w swojej księdze, Biblii, wspomina o pewnych ludziach, którzy wiernie stali i bronili Jego sprawy sprawiedliwości. Gdy historia Kościoła będzie zupełnie opisaną, ludzie dowiedzą się o Bracie Russellu, nie tylko że była wzmianka, ale że zrodzony był w Syonie – członek Królewskiej Rodziny Nieba (Ps. 87:6). (…) Największy człowiek jaki żył na świecie od czasów Apostoła Pawła opuścił ziemię. (…) Chrześcijanie po całym świecie zapoznani z pracą Brata Russella przyznają, że on był tym roztropnym i wiernym sługą. (…) Co się tyczy sprawy Królestwa Chrystusowego, on zdziałał więcej, aniżeli jaki inny człowiek, który żył na ziemi. (…) nasz drogi Brat nie spoczywa w śmierci, lecz został odrazu przemieniony z ludzkiej do Boskiej natury i teraz jest na zawsze z Panem, otrzymał chwalebną nagrodę, jako prawdziwy wierny sługa naszego Króla! (…) Prawdziwie można powiedzieć, że charakter Brata Russella był i jest bez zmazy. On był najczystszym i najlepszym człowiekiem, jakich kiedykolwiek znałem. (…) Przez lat czterdzieści Brat Russell ten wierny sługa Pański – wykazywał jasne i nieomylne dowody obecności Mistrza. Na tytułowej stronicy Watch Tower przybił godło obecności Chrystusa, które nigdy nie będzie zdjęte aż Królestwo zostanie ustanowione na ziemi. (…) Charles Taze Russell, zostałeś przez Pana ukoronowanym jako Król, a przez wieki wieczne imię twoje wiadome będzie między narodami, a nieprzyjaciele twoi przyjdą i będą się kłaniać u twoich nóg” (Strażnica Nr 12, 1916 s. 18-23; ang. Strażnica 01.12 1916 s. 6011-6015 [reprint]).
Kuzyni Jezusa, a nie bracia
„Ten Jakub, który zmarł w początkach ery chrześcijańskiej, nie powinien być kojarzony z innym Jakubem, autorem Listu Jakuba – Jakubem Mniejszym, który przypuszczalnie był dalszym kuzynem [w ang. second cousin] naszego Pana i z tego powodu tytułowany jest »bratem Pańskim« według żydowskich zwyczajów” (ang. Strażnica 15.04 1916 s. 119).
„Następnie [Piotr] opowiedział cudowną historię swojego ocalenia i poprosił ich, aby donieśli o tym drugiemu Jakubowi, kuzynowi Jezusa oraz innym uczniom” (ang. Strażnica 15.04 1916 s. 120).
-
Czasopisma 1917 rok, różne tematy
Rok 1925
As he began his sojourn in the land in the year 2,045 B.C., it follows that the 3,960 years begin to count from 2,035 B.C. 2,035 plus 1,925 equals 3,960. Accordingly Abraham should enter upon the actual possession of his promised inheritance in the year 1925 A.D. (The Watchtower 15.10 1917 s. 6157 [reprint]).
Tłumaczenie: „Skoro rozpoczął swój pobyt w tej ziemi w roku 2045 przed Chr., to wynika stąd, że początek 3960 lat liczy się od 2035 roku przed Chr. 2035 plus 1925 równa się 3960. Zgodnie z tym Abraham powinien wejść w faktyczne posiadanie swego obiecanego dziedzictwa w R. P. 1925”;
Rok 1980
„Jest możebne, iż w roku 1980 zajdzie coś ważnego dla Cielesnego Izraela, lecz nic takiego dla nas” (Strażnica Nr 12, 1917 s. 170 [brak ang. odpowiednika]).
Russell
„Odtąd nasz drogi Pastor, obecnie w chwale, bez wątpienia okazuje skwapliwe zainteresowanie dziełem żniwnym i jest upoważniony przez Pana do wywierania na nie przemożnego wpływu” (The Watch Tower 01.11 1917 s. 6161 [reprint]).
„Od czasów Apostoła Pawła nie było większego i lepszego człowieka na świecie jak Pastor Russell. Możemy to powiedzieć, ponieważ w ciągu tego czasu nikt z ludzi nie był tak wielce utalentowany, aby sprowadzić dla tak wielkiej masy ludzi trwałe błogosławieństwa” (Strażnica czerwiec 1917 s. 67 [ang. 01.05 1917 s. 6078, reprint]).
Kilka miesięcy
„(...) pomiary Wielkiej Piramidy, które potwierdzają nauczanie biblijne, że rok 1878 określił początek żniw Wieku Ewangelii (...) żniwa zakończą się 40 lat później, a mianowicie na wiosnę roku 1918 A. D. (...) mamy więc kilka miesięcy, podczas których możemy pracować zanim nadejdzie wielka noc, kiedy żaden człowiek nie będzie mógł pracować” (ang. Strażnica 01.10 1917 s. 6149 [reprint]).
Akceptacja wywieszania flagi
W dawnych latach Towarzystwo Strażnica miało nawet na terenie swego Domu Betel zawieszone dwie flagi oraz małe popiersie prezydenta USA A. Lincolna, o czym napisano w jednej z angielskich Strażnic:
„Dziękujemy Bogu za przywilej znajdowania się w Stanach Zjednoczonych! Chociaż wszyscy wiemy, iż ich rząd nie jest doskonałym, to jednak jest najlepszym z wszystkich rządów, jakie istnieją na ziemi. Ktokolwiek znajduje się pod sztandarem Stanów Zjednoczonych powinien być wiernym temu rządowi w porównaniu do wszystkich rządów. Obywatel tego kraju nie może być chrześcijaninem jeśliby powstawał przeciw rządowi Stanów Zjednoczonych. Chcąc być wiernym Prawu Bożemu, musi oddać wszystko rządowi co Prawo Boże nakazuje, z wyjątkiem tego, co by się temu prawu sprzeciwiało. – list do Rzym. 13:1-9.
Wystawianie chorągwi amerykańskiej.
Przypuśćmy że wyszłoby rozporządzenie ze stanowego, lub miejskiego urzędu, by wszyscy wywieszali chorągiew amerykańską. Co w takim razie powinniśmy uczynić? Na to odpowiadamy, iż wieszanie chorągwi amerykańskiej było by właściwem, ponieważ obowiązkiem jest wypełnić rozkaz rządowy. Chorągiew amerykańska została przyjętą jako emblemat, czyli godło wolności. Jest to godło narodowe. Niektórzy dowodzą, że jest to w obecnym czasie znakiem wojny, (chociaż nie można tego stanowczo twierdzić). Może być, że dla tych, co pragną wojny, może wyobrażać wojnę, lecz dla pragnących pokoju i wolności wyobraża wolność i pokój. Jakkolwiek kto pojmuje tę sprawę, to jednak wystawienie chorągwi, nikomu nie może wyrządzić krzywdy. Jeżeliby od rządu wyszło rozporządzenie, by wywieszać chorągiew, to chrześcijanin powinien uszanować prawo, czy rozporządzenie rządu, pod którego opieką się znajduje. Gdyby Amerykanin był przychodniem w Anglii i zażądano od niego wywieszenia angielskiej chorągwi, a ten odmówił to uczynić, w takim razie okazałby pogardę dla tego kraju, który mu okazał gościnność i przyjął go w swoje progi. Jeżeliby chrześcijanin, który jest cudzoziemcem we wszystkich krajach w których podróżuje i korzysta z ich dobrodziejstw, a odmówił wypełnienia rozkazów danego rządu wywieszania chorągwi, taka odmowa ze strony chrześcijanina byłaby dowodem braku szacunku dla tego rządu. Mając na względzie, że rząd Stanów Zjednoczonych był swego czasu szczególną ucieczką dla chrześcijan prześladowanych za przekonania religijne, i że był przytuliskiem religijnej swobody i wolności słowa, zatem kiedy człowiek mieszkający w Ameryce powinien z przyjemnością wywiesić amerykańską chorągiew szczególnie wtedy, gdy tego żądają. Wywieszenie przed domem chorągwi nie znaczy pójście na wojnę. Od czasu założenia »Bethel Home« w jednym pokoju stoi biust Abrahama Lincolna z dwoma chorągiewkami amerykańskimi, krzyżującemi się na biuście. Mając na względzie co Lincoln uczynił tak dla rządu, jak i dla mieszkańców Stanów Zjednoczonych, to właściwą jest rzeczą i wcale nie sprzeciwia się zasadom i obowiązkom chrześcijanina, uczczenie w ten sposób jego pamięci” (Strażnica Nr 8, 1917 s. 100; ang. Strażnica 15.05 1917 s. 6085-6086 [reprint]).
Wojsko
„Wielu, którzy mienią się być chrześcijanami, mogą bez żadnego skrupułu wojować, lecz są inni chrześcijanie, którzy wstępując do wojska w celu prowadzenia walki bronią cielesna, pogwałciliby swoje sumienie. (...) Na dawane nam zapytania odpowiadamy: Jeżeli jakiemu człowiekowi sumienie dyktuje, aby szedł na wojnę, niech idzie. Z drugiej zaś strony, jeśli komuś sumienie dyktuje by nie szedł, i jego zapatrywania przeciwne są wojnie, lub uczestniczenie w niej, powinien mieć wolność sumienia i być uwolnionym od obowiązków wojskowych, noszenia broni” (Strażnica Nr 8, 1917 s. 99-100 [ang. Strażnica 15.05 1917 s. 6085, reprint]).
-
Czasopisma 1918 rok, różne tematy
Prawda całkowita
„Wierzymy, że czas popieczętowania już nadszedł i że siedem tomów WYKŁADÓW PISMA ŚW., jako klucz do Biblii zawierają całkowitą i zupełną Prawdę, potrzebną nam na czasie” (Strażnica Nr 5, 1918 s. 79).
Jezus
„Pan Jezus wielki Generał i Dyrektor dzieła żniwa” (ang. Strażnica 01.03 1918 s. 6220 [reprint] – Lord Jesus as the great General and Director of the harvest work).
Nowożytni godni
Do początku roku 1920 Towarzystwo Strażnica uczyło o kolejnej grupie, która po Tysiącleciu miała mieć udział w rzeczywistościach niebiańskich. Chodzi o „nowożytnych godnych”:
„Najwyraźniej myśl Brata Russella jest taka: Kiedy osoby jedynie deklarujące się jako chrześcijanie przestaną deklarować, że są chrześcijanami, i dojdą do tego, iż rozpoznają, że są ‘ludźmi ze świata’ i przyznają się do tego, wówczas zostaną zniszczone (spalone) jako kąkol. Na pewno nic innego nie zdoła zwrócić im uwagi na ich fałszywe stanowisko, jak tylko prawda; a skoro na pewno to dzieło jest rzeczą przyszłą, które jest naszym dziełem, to jest zaniesienie prawdy do rozważenia przez klasę nowożytnych godnych, którzy poświęcili się zbyt późno, by uzyskać »nagrodę wysokiego powołania«, lecz którzy zostaną dołączeni do liczby starożytnych godnych, a jako nagrodę za wierną służbę w czasie Millennium otrzymają duchową naturę pod koniec tego wieku. (Z’13, s. 52, 53) Wielu pyta, dlaczego tak jest, skoro żniwo skończyło się ostatniej wiosny, że od tego czasu wielu poświęca się i dają oni wszelkie dowody doceniania prawdy i przywileju ofiarności. Powyższe myśli dotyczące drugiej części dzieła żniwnego oraz cytat z Brata Russella (Z’14, s. 68), pozwolą wyraźnie wyjaśnić tę sprawę. Będzie to zupełnie odpowiednie dla wszystkich, którzy tworzą klasę wielkiej kompanii, by doszli oni do doceniania prawdy i usymbolizowali swoje poświęcenie. Starożytni godni również doceniali przywileje ofiarności i pomocnej ofiarności, na równi z Kościołem. Zatem ci nowożytni godni również muszą być ofiarni, i będą oni mieli współudział wraz ze starożytnymi godnymi w wielkim Milenijnym dziele, a przy jego końcu zbiorą chwalebną nagrodę natury duchowej” (ang. Strażnica 01.12 1918 s. 6359 [reprint]).
Russell
„Przeto nasz drogi Brat, znajdując się obecnie w chwale, bezwątpienia interesuje się pracą żniwa i zapewno jest mu dozwolone od Pana, by wywierać mocny wpływ na tę pracę. (Obj. 14:17) Nie byłoby niewłaściwem powiedzieć, że ma on przywilej wykonywania rzeczy, mające łączność z dziełem żniwa, które nie mógł wykonać, będąc z nami. Chociaż przyznajemy, że nasz Pan jest Mistrzem i Kierownikiem dzieła żniwa, to jednak uważamy, że daje on przywilej Swym świętym mieć udział w pracy na drugiej stronie zasłony, a tak świętym w Niebie i na ziemi dany jest honor zakończenia na tej stronie spraw, które są przygotowaniem do ustanowienia Królestwa w Chwale” (Strażnica Nr 1, 1918 s. 6; ang. Strażnica 01.11 1917 s. 6161 [reprint]).
J. F. Rutherford, pisząc z więzienia, wyraził swoje przypuszczenie co do zastępowania go przez zmarłego C. T. Russella:
„Ale kto wie; być może, iż Pan dozwala bratu Russell’owi mieć dozór nad dobrem rodziny Betel” (ang. Strażnica 15.07 1918 s. 6298 [reprint]; tekst polski według Brzask Tysiąclecia i Zwiastun obecności Chrystusa Nr 1 [sierpień], 1918 s. 15 [czasopismo wychodzące przez kilka miesięcy zamiast polskiej Strażnicy]).
„Pismo Święte wskazuje, że go Bóg wybrał od samego urodzenia” (Strażnica styczeń, 1918 s. 3 [ang. 01.11 1917 s. 6159, reprint]).
„Pastor Russell był wielkim człowiekiem. Fakt ten dziś uznano więcej, niż rok temu. Ocenienie go będzie się wzmagało w miarę, jak ludzie będą dochodzić do wyrozumienia stanowiska, jakie zajmował, i dzieła, którego dokonał jako sługa Boży. Niektórzy ludzie rodzą się wielkimi, inni zaś dochodzą do wielkości przez wierne zachowywanie swych obowiązków. Pastor Russell był wielkim z obydwóch tych zapatrywań” (Strażnica styczeń, 1918 s. 3 [ang. 01.11 1917 s. 6159, reprint]).
„Wielcy ludzie, dopóki żyją, nie bywają ocenieni. Podobnie to można zastosować i do Pastora Russella, iż był, jak nasz Mistrz...” (Strażnica styczeń 1918 s. 6 [ang. 01.11 1917 s. 6161, reprint]).
Niedziela
„Z powyższych powodów, upominamy naszych czytelników, aby obserwowali Niedzielę jako dzień święty, a prawem ludzkim przeznaczony na dzień odpoczynku. Niech będzie on zupełnie odłączony od pracy, a na ile to możebne, od wszelkiej pracy, która nie jest niezbędną. Niech będzie ten dzień poświęcony na budowanie samego siebie, rodziny, Domowników wiary, i tych wszystkich, którzy się mogą dostać pod wpływ Prawdy – jak również w kierunku moralnym i duchowym” (Strażnica Nr 1, 1918 s. 16 [ang. 01.12 1917];
Sędzia w wiezieniu
J. F. Rutherford, siedząc w więzieniu, jakby domagał się nawet podarków na Boże Narodzenie:
„Żona moja przyjechała tu w piątek i spędziła godzinę ze mną. Podarki nie dochodzą do nas; tylko na Gwiazdkę [ang. Christmas], przywilej ten mamy, aby otrzymać wszystkie podarki bez wyjątku. Za te, które są przysłane, jestem bardzo wdzięczny” (ang. Strażnica 15.08 1918 s. 6311 [reprint]; tekst polski według Brzask Tysiąclecia i Zwiastun obecności Chrystusa Nr 2 [wrzesień], 1918 s. 30 [czasopismo wychodzące przez kilka miesięcy zamiast polskiej Strażnicy]).
Sędzia neutralny
J. F. Rutherford, kolejny prezes Towarzystwa Strażnica, w imieniu tej organizacji w roku 1918 stwierdził:
„(...) głoszono ogłaszając wszędzie, jakoby nasze Stowarzyszenie było przeciwne rządowi i w swej działalności powstrzymywało postęp wojny (...) Nie jesteśmy przeciwni prowadzeniu wojny. Nie jesteśmy przeciw rządom w żadnem słowa tego znaczeniu. Uznajemy rząd Stanów Zjednoczonych za najlepszy na świecie. Uznajemy także, iż rządy, jako polityczne i ekonomiczne instytucye, mają władzę i prawo wypowiadać wojnę i powoływać swych obywateli do służby militarnej. Nie mamy najmniejszego zamiaru wtrącać się lub przeciwdziałać temu porządkowi rzeczy, tak dalece jak władza i prawo dotyczą. Uważamy, że każdy obywatel, gdy mu sumienie nie czyni wyrzutu, powinien wziąć udział w obronie swego kraju. Wszyscy powinni przynależnie poważać urzędy prawa (Dzieje Ap. 23:5)” (Strażnica kwiecień 1918 s. 63).
Kościół zabrany
„Gdy plaga za plagą nawiedzały systemy nominalnego Chrześciaństwa, prawdziwy lud Boży kilka razy spodziewał się, że już przyszedł czas na jego wyswobodzenie. Brat Russell spodziewał się, że kościół będzie wzięty poza zasłonę w roku 1878, 1881, 1910 i 1914 – tak jak to było z Eliaszem, który wyszedłszy z Elizeuszem, szedł aż do czterech miejscowości, zanim rzeczywiście był wzięty. Te wszystkie chwilowe zawody w nadziei od Boga były przeznaczone i zrządzone” (Strażnica Nr 5, 1918 s. 76 [ang. 15.04 1918 s. 6237, reprint]).
Rok 1925
Zanim w roku 1919 zarejestrowano filię polską Towarzystwa Strażnica w Detroit, w której wtedy rozpoczęto wydawać czasopismo Strażnica, grupa tych polonijnych głosicieli wydawała od sierpnia 1918 roku czasopismo Brzask Tysiąclecia i Zwiastun obecności Chrystusa (miesięcznik), zawierające artykuły z angielskich Strażnic. Oto dwa fragmenty dotyczące „roku 1925” z tej publikacji:
„»Bo już dwa lata [zdaje się jakoby tu oznaczany był czas od wiosny roku 1918 do zimy r. 1919, lub wiosny r. 1920] głodu [szukania za prawdą] było na ziemi [w Chrześcijaństwie z imienia], a jeszcze pięć lat zostaje [do wiosny roku 1925, czyli czasu, w którym nastąpi zmartwychwstanie świętych Zakonu], których nie będą orać ani żąć« – żadna praca religijna dla świata nie będzie mogła być prowadzona – 1 Moj. 45:6” (Brzask Tysiąclecia i Zwiastun obecności Chrystusa Nr 2 [wrzesień], 1918 s. 27);
„(...) bo jeszcze pięć lat [od 1919 lub 1920 do 1924 lub 1925] głodu [słuchania słowa Bożego] będzie, abyś od niedostatku nie zginął (...) 1 Moj. 45:9-11” (jw. s. 27).
Fragmenty powyższe pochodzą z angielskiej Strażnicy z 1 sierpnia 1918 roku s. 6302 (reprint).
Oto kolejne fragmenty o „roku 1925” z angielskich publikacji:
The ancient worthies will receive the vitalizing, or making alive of their tentative justification, at the beginning of the earthly phase of the kingdom of heaven, we believe in 1925, having met all the conditions during their first earthly lives. – Hebrews 11 (The Watchtower 15.06 1918 s. 6279 [reprint]).
Tłumaczenie: „Starożytni godni dostąpią ożywienia, lub zostaną ożywieni dzięki swemu wstępnemu usprawiedliwieniu, na początku ziemskiej fazy królestwa niebios, jak wierzymy, w roku 1925, po spełnieniu wszystkich warunków podczas swego pierwszego ziemskiego życia. – Hebrajczyków 11”.
The ancient worthies will receive the vitalization of their tentative justification at the beginning of the earthly phase of the kingdom of heaven, in 1925 we believe; for during their first earthly lives they met all tile conditions required of them (The Watchtower 15.12 1918 s. 6372 [reprint]).
Tłumaczenie: „Starożytni godni dostąpią ożywienia dzięki swemu wstępnemu usprawiedliwieniu, na początku ziemskiej fazy królestwa niebios, jak wierzymy, w roku 1925; gdyż podczas swego pierwszego ziemskiego życia spełnili wszystkie postawione im warunki”.
-
Czasopisma 1919 rok, różne tematy
Rok 1925
„Wiele lat temu Pastor Russell wykazał na podstawie Pisma Świętego, że Jeruzalem będzie stolicą świata, w czasie kiedy nastąpi nowa era dla ludzkości, prawdopodobnie od roku 1925, oraz, że z tego centrum naturalnego nasienia Abrahamowego rozchodzić się będzie błogosławieństwo na wszystkie rodziny ziemskie” (Strażnica 15.02 1919 s. 56 [ang. 15.02 1919]).
Kilka lat
„Wykazaliśmy już (Tom II), że »Nadszedł czas« i że wypadki dnia Jehowy nawet teraz zbliżają się coraz bardziej do nas. Kilka lat następnych z konieczności muszą posłużyć do dojrzewania pierwiastków, jakie obecnie pracują w kierunku przepowiedzianego ucisku; stosownie do niezawodnych słów proroctwa, obecne pokolenie będzie świadkiem straszliwego kryzysu i przejdzie przez decydujące starcie” (Strażnica 01.02 1919 s. 36);
„Te linie walki codziennie stają się coraz bardziej wyraźne. W każdym razie Armagieddon nie może jeszcze stoczyć swej Walki. Czasy pogaństwa mają przed sobą jeszcze kilka lat” (Strażnica 15.02 1919 s. 63);
Pan kierownik
„Pan jest kierownikiem swych spraw” (Strażnica 01.02 1919 s. 48).
Rok 1918 końcem powoływania
„W roku 1881 powołano dostateczną liczbę i spłodzono z ducha, aby skompletować przeznaczoną liczbę 144,000, ale od owej chwili zdarzały się częste odpadnięcia powołanych i to do tego stopnia, że w latach 1881-1918 nigdy nie było dostatecznej liczby (...). Tak było zapewne aż do wiosny zeszłego roku [1918] (...) Jednakowoż aż do tego czasu mogło nastąpić znowu odpadanie niektórych członków i opróżnianie pewnej liczby koron” (Strażnica 01.04 1919 s. 102).
Russell
„Karol Taze Russell był siódmym posłańcem. Żaden z badaczy, który zbadał odpowiednie dowody nie wątpi, że on był aniołem Laodyceńskiego kościoła. Przez niego przyszło jasne rozwinięcie Boskiego Planu Wieków. On jest najwybitniejszym posłannikiem, o jakim wspomina zarówno Objawienie jak i proroctwo Ezechiela” (Strażnica 01.04 1919 s. 108 [ang. 01.04 1919]).
Handel krzyżami
„Mamy na składzie zapas malowideł, przedstawiających »Krzyż i koronę«; artystycznie obrobione ręcznie olejnymi farbami na grubym kartonie, rozmiaru 22 x 28 cali, które można nabyć po cenie $1. 75 z przesyłką” (Strażnica 15.01 1919 s. 18).
Brak wykluczania
„Wielki przeciwnik jest bardzo podstępny i zawsze odwołuje się do poczucia i namiętności. On przekonuje niektórych aby radykalnie zastawiali się za pewną pracą i działalnością, i zaraz stara się odłączyć ich od tych, którzy nie mają tego samego zapatrywania. Myślą, że ich radykalne, urodzone i zasadnicze stanowisko daje im specyalny przywilej do Boskiej łaski i błogosławieństwa. To usposobienie doprowadza ich do zgwałcenie zasady w różny sposób: 1) Przez posądzenie i potępianie innych, którzy nie są ich zapatrywania; 2) Przez odmówienie społeczności tym, którzy jeszcze wierzą w okup, restytucyę i wysokie powołanie. Innemi słowy, czynią to jedynie dlatego, ponieważ nie mogą wytrzymać próby i doświadczenia w towarzystwie” (Strażnica 15.05 1919 s. 157).
Ucisk rozpocząć się miał nie później jak w 10 lat po roku 1919
„Lecz pośród tego wszystkiego, i z pełnym zaufaniem do nieomylnego Słowa Bożego, że w ciągu kolejnej dekady świat przejdzie przez »czas ucisku, jakiego dotąd nie było, odkąd jest naród«, prawdziwi uczniowie Chrystusa się nie lękają” (ang. Strażnica 01.03 1919 s. 6400 [reprint]).
Liga Narodów super
Interesujący jest fakt, że Towarzystwo Strażnica początkowo (w roku 1919) bardzo pozytywnie wypowiadało się o Lidze Narodów:
„W sercach naszych znajdujemy tylko podziw dla wzniosłych zasad objętych proponowaną Ligą Narodów, dla zasad ułożonych niewątpliwie przez ludzi nieświadomych wielkiego planu Bożego. Ale fakt ten tembardziej każe nam podziwiać te wzniosłe idee, proponowane przez tych ludzi. (...) Innemi słowy, ideą Prezydenta Wilsona jest, aby Liga Narodów nie była organizacją, któraby jedynie groźbą i przemocą zmuszała narody do pokoju, ale żeby przez swoje działanie doprowadziła do tego, że wszystkie narody utworzyłyby jedną, powszechną rodzinę, pracującą zgodnie i razem dla ogółu dobra we wszystkich dziedzinach narodowego życia. Naprawdę pomysł jest idealny i na małą skalę zbliża się do tego, co Bóg obiecał wprowadzić na ziemi po czasie wielkiego ucisku” (Strażnica 15.02 1919 s. 51 [ang. 15.02 1919 s. 6389, reprint]).
1 sierpień 1914 r.
„(...) czasy pogan skończyły się w sierpniu 1914 roku, w 2520 lat po zupełnem obaleniu Sedekiasza” (Strażnica 15.12 1919 s. 371 [ang. 01.12 1919 s. 355]).
Drzwi otwarte
„Prawdą jest, że czterdziestoletni okres żniwa skończył się na wiosnę 1918 roku, ale nie oznacza to jeszcze, że praca skończyła się, ani nie znaczy to, że drzwi są już kompletnie zamknięte” (Strażnica 15.07 1919 s. 216).
Radiostacja?
„Naprzykład, nieprzyjaciele prawdy donieśli fałszywie, że nasze Towarzystwo wybudowało na dachu domu Bethel potężną stacyę telegrafu iskrowego, zdolnego wysyłać depesze na drugą stronę Atlantyku i że za pośrednictwem tego aparatu komunikowano się z nieprzyjacielem. Ten haniebny donos rozgłaszano po całym świecie za pośrednictwem nieuczciwych i niewiarygodnych osób. Faktem jest, że z domu Bethel nigdy nie wysłano żadnej depeszy iskrowej. Jeszcze za życia pastora Russella pewien brat podarował mu mały aparat telegrafu bez drutu, ale w chwili kiedy Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny instrument ten był zupełnie bezużytecznym i nie nadawał się do żadnego celu. Z domu Bethel ani nie wysłano nigdy żadnej depeszy iskrowej, ani też żadnej tam nie odebrano. Instrument był bezużytecznym, a na wiosnę 1917 r., zupełnie go rozebrano” (Strażnica 15.04 1919 s. 118 [ang. 15.04 1919 s. 6420, reprint]).
-
Czasopisma 1920 rok, różne tematy
Rok 1925, a może 1935?
„Ale obecnie można ich wszystkich [braci] słuchać mówiących: »Miliony Ludzi z Obecnie Żyjących nie Umrą«. Przypuśćmy, że pomyliliśmy się co do naszej chronologii i że królestwo jeszcze nie zapanuje całkowicie w 1925-tym roku. Przypuśćmy, że różnica wynosi 10 lat i że błogosławieństwo przywrócenia zacznie się dopiero w roku 1935. Nie ulega żadnej wątpliwości, że miliony żyjących teraz na świecie ludzi żyć będzie jeszcze za piętnaście lat, z równą tedy pewnością możemy twierdzić że: »Miliony Ludzi z Obecnie Żyjących nie Umrą«. Czy to nastąpi w 1925-ym, czy w 1935 – błogosławieństwa przywrócenia muszą się wkrótce zacząć, jak to widać z różnych dowodów” (Strażnica 15.11 1920 s. 348 [ang. 15.10 1920]).
Grecja
Prezes Towarzystwa Strażnica w roku 1920 odbył podróż do Grecji i tam zapowiadał pewne kwestie. Oto relacja z niej, zamieszczona w artykule pt. Podróż do Europy:
„Brat Rutherford wygłosił dość długą mowę do zgromadzonych (...) a na zakończenie powiedział: »(...) A teraz ja powiadam wam, że naznaczony czas królowania Chrystusa już nadszedł i że miliony z żyjących teraz ludzi nigdy nie umrą«” (Strażnica 15.12 1920 s. 373 [ang. 01.12 1920]);
„Wielce zajmującą rzeczą było zwiedzanie tych grobowców, gdy sobie człowiek uprzytomni, że oznaczony przez Boga czas na zmartwychwstanie umarłych, o których święty Paweł nauczał, już nadszedł i że niezadługo, dzięki łasce, ci ateńscy filozofowie wraz z milionami innych umarłych, przebudzeni zostaną, aby dowiedzieć się o prawdziwej nauce zbawienia; a przyjąwszy ją i okazawszy się posłusznymi, przywróceni będą do doskonałego stanu człowieczeństwa” (jw. s. 373);
„Tegoż wieczora urządzono publiczne zebranie w tej samej sali w Atenach co niegdyś Brat Russell przemawiał. Tematem mowy było: »Miliony z żyjących obecnie ludzi nigdy nie umrą«. Gdy mówca oświadczył, że Sokrates i inni filozofowie i mędrcy ukażą się niedługo w Atenach, kilku słuchaczy nadzwyczaj się widocznie zdziwiło i siedząc słuchali mowy z natężoną uwagą” (jw. s. 373);
„Z radością zaznaczamy, że podczas naszej wizyty w Atenach zrobione zostały przygotowania do większego rozgłoszenia wieści o królestwie, a głównie za pośrednictwem książki zatytułowanej »Miliony z żyjących obecnie ludzi nie umrą«. Mamy zupełną pewność, że jest wolą Bożą, aby ta wieść rozeszła się teraz pomiędzy wszystkimi narodami chrześcijaństwa, jako ostateczne świadectwo przed ostatecznym końcem obecnego porządku rzeczy” (jw. s. 374).
Rok 1925
Przedstawiamy też fragment relacji z jednego z licznych wykładów prezesa Towarzystwa Strażnica w USA:
Speaker positively declared that those living in 1925 would need to die if they obeyed the plain Scriptural injunctions respecting righteous living, etc. His arguments were based primarily upon prophecies that have been fulfilled during the past five years, supplemented by other prophecies which have been in the course of fulfillment since 1878, and which will have their culmination in 1925, the official beginning of the new era during which everlasting life will be possible to whosoever will have it (The Golden Age 21.07 1920 s. 632).
Tłumaczenie: „Mówca stanowczo ogłosił, że ci, którzy żyją w roku 1925 nie będą musieli umrzeć, jeśli okazali posłuszeństwo prostym biblijnym nakazom dotyczącym sprawiedliwego życia, itp. Jego argumenty były oparte na proroctwach, które spełniły się w ciągu ostatnich pięciu lat, co uzupełniono innymi proroctwami, które były w trakcie spełniania się od 1878 roku, i które będą miały swoją kulminację w 1925 roku, będącym oficjalnym początkiem nowej ery, podczas której życie wieczne będzie możliwe dla każdego, kto będzie go pragnął”.
Błędy Tomów i Biblii
Na usprawiedliwienie tego, że Wykłady Pisma Świętego zawierały omyłki i błędy, Towarzystwo Strażnica stwierdzało, że takowe zawiera też Biblia:
„Po jego śmierci Towarzystwo poleciło przygotować i wydać Tom VII, »Dokonaną Tajemnicę«, jako jeden z siedmiu tomów seryi poprzednio ogłoszonej przez brata Russella. Doktryny zawarte w tym tomie są w najzupełniejszej harmonii z doktrynami głoszonemi w poprzednich sześciu tomach. Otwarcie przyznajemy, że tom ten zawiera pewne omyłki. Przecież nawet Biblia zawiera trochę pomyłek. Przez pomyłki rozumiemy błędne zrozumienie, lub błędne zastosowanie. Tom ten jednak nie zawiera żadnej błędnej doktryny” (Strażnica 15.04 1920 s. 119 [ang. 01.04 1920 s. 103]).
Jezus wiceprezydent
„(...) noty nasze otrzymują osobiste poręczenie Wiceprezydenta banku Jehowy i potem idą jako prawne zobowiązania, ponieważ Jezus za takowe poręczył” (Strażnica 01.08 1920 s. 237 [ang. 15.07 1920 s. 220]).
Tolerancja
Choć istniała wtedy instytucja wykluczania (zapewne głównie za niemoralne prowadzenie się), to jednak była w tym czasie daleko posunięta tolerancja dla myślących inaczej niż Towarzystwo Strażnica:
„Nie przestaniemy uważać kogoś za brata, chociaż on nie wierzy, że Towarzystwo jest kanałem Pańskim. (...) Jeśli ktoś nie chce działać w harmonii z ustanowionem w ten sposób Towarzystwem, to jest to jego rzeczą; mimo to nie oznacza to jeszcze, że musi mieć przeciwko niemu złe usposobienie, albo, że zostanie on wykluczony ze społeczności. (...) Jeżeli inni zapatrują się na to inaczej, to jest to już ich rzecz. Powinna być zupełna wolność sumienia i przekonania. Stosując tę samo regułę do różnych zborów, składających całe ciało, możemy przypuścić, że zbór złożony ze stu osób, w którym sześćdziesiąt powiada: Nie jesteśmy w harmonii z Towarzystwem i z jego pracą; dlatego obierzemy za naszych starszych i nasze sługi tych z pośród większości, którzy mają takie same jak i my zapatrywania: Na pewno żaden rozsądny człowiek nie zaprzeczy, że mają oni wolność tak postąpić. Z drugiej strony przypuśćmy, że większość z sześćdziesięciu lub nawet więcej powiada sobie: Jesteśmy w zgodzie i harmonii z Towarzystwem i z pracą. (...) Czy mniejszość ma być wykluczona ze społeczności? Na pewno nie. Należy ich traktować uprzejmie i grzecznie, uważać za braci. (...) Czy należy pozdrawiać ich jako braci. Ależ naturalnie że tak” (Strażnica 15.04 1920 s. 117-118 [ang. 01.04 1920 s. 100-101]).
Krzyż
„Jezus, jako nasienie obietnicy – jako Chrystus – jest szczytem zarządzeń Boskich w odniesieniu do człowieka; z Jego krzyża promieniuje wszystko światło świętej historyi” (Strażnica 01.03 1920 s. 69 [ang. 15.02 1920 s. 53]).
Niedziela
„Przypuszczalnie Jan nawiązał do pierwszego dnia tygodnia powszechnie zwanego niedzielą. On jest w sposób szczególny dniem Pańskim, dniem w którym nasz Pan zmartwychwstał…” (ang. Strażnica 01.02 1920 s. 43).
Mędrcy – osoby negatywne, nowa nauka
„Szatan i demony mają władzę wywoływania światła, które wygląda podobnie do gwiazd, jak to stwierdzają liczne dowody, tak szeroko opisywane w prasie. »Gwiazda« wspomniana w tym wypadku nie była jedną z gwiazd Bożego stworzenia, lecz widocznie była jasnem światłem uczynionem przez Szatana, aby prowadziło jego pośredników na wskazane miejsce. Czy mędrcy ci faktycznie i naprawdę szli, aby pokłonić się narodzonemu królowi? Przeciwnie, jasne są dowody, że byli oni zwiedzeni przez Szatana i chociaż nie wiedzieli o tem, należeli do spisku Heroda, gdyż mieli odnaleźć dzieciątko, aby Herod je zabił; cały ten spisek był przeprowadzony przez Szatana i odbywał się pod jego kierownictwem. (...) Nie można twierdzić na podstawie Pisma Świętego, że ci mędrcy i magowie ze wschodu szli pod kierownictwem Pana” (Strażnica 01.03 1920 s. 73 [ang. 15.02 1920 s. 56]).
Rok 1921
„Upadek rzymskiego kościelnictwa w roku …………1921
Upadek protestantyzmu w roku ………………1921”.
(Fall of Roman ecclesiasticism in the year ............1921
Fall of Protestantism in the year ...............1921 – ang. Strażnica 01.06 1920 s. 174).
Lata 1920-1923
„(...) uchwalono zmienić statut Towarzystwa, by wybory się nie odbywały co roku, lecz co 3 lata. Następnie zmieniona została data samych wyborów; do tej pory wybory odbywały się 3 Stycznia, obecnie zaś będą odbywać się 31 Października. Dzień ten, jest dla nas pamiętnym z powodu przemiany drogiego nam brata K. T. Russell’a. Zatem następne wybory odbędą się 31 października 1923 r. (...) Brat J. F. Rutherford, dziękując braciom za ufność, wyraził nadzieję, że nie spodziewa się tak długo służyć braciom na wolności i z tej strony zasłony” (Strażnica 01.02 1920 s. 48 [ang. 15.01 1920 s. 31]).
Betel
Interesujące jest to, że wymieniano też inne miejsce do zamieszkania dla patriarchów, to znaczy Dom Betel w Nowym Jorku:
„Nazwa Bethel oznacza Dom Boży. Było on założony przez mądrego i wiernego posłańca Laodycejskiego, przez drogiego brata Russell’a jako dom, z którego miało się rozchodzić poselstwo prawdy. (...) Zmieniono wszystkie dekoracye, ażeby zastosować się symbolicznie do nadchodzącego Nowego Wieku. Podczas gdy większość mebli jest prostą, to jednak są one wygodne, a pokój rysunkowy i poczekalnie są gustownie umeblowane, wobec czego cieszymy się, że Pan pobłogosławił ten wysiłek zachowania tego miejsca, a wierzymy, że kiedyś święci Starego Testamentu znajdą tu czasem miejsce do wygodnego zamieszkania. (...) Na ponowne otwarcie domu urządzono tam powitalne przyjęcie dla przyjaciół z miasta New Yorku” (Strażnica 01.01 1920 s. 7 [ang. 15.12 1919 s. 374]).
Tysiąclecie od ... 1874 r.
„Niektórzy zwracali uwagę na fakt, że już od roku 1874 jesteśmy w brzasku Tysiąclecia” (Some few have been calling attention to the fact that we have been in the Millennial dawn ever since 1874 – ang. Złoty Wiek 23.06 1920 s. 604).
-
Czasopisma 1921 rok, różne tematy
Szczepienia chwalone
„Nie ujdzie uwagi waszych czytelników, że takich cudownych odkryć w medycynie dokonano dopiero od Powrotu naszego Pana w R. P. 1874. Zwróćcie także uwagę, jak progresywne jest światło w tej kwestii” (ang. Złoty Wiek 27.04 1921 s. 441).
„W ostatnich latach bardzo wzrosła nasza wiedza odnośnie specyficznych bakteryjnych antyciał wytwarzanych przez szczepionki. Substancja odpornościowa powoli się rozwija i stopniowo rośnie liczebnie, jako skutek sukcesywnych szczepionek, a kiedy raz jest wytworzona, wówczas stopniowo jest wydalana z systemu, tak że odporność utrzymuje się w okresie od trzech miesięcy do kilku lat. Można zakładać, że dotąd osiągnięty sukces dzięki używaniu tych odtrutych szczepionek jest tylko początkiem ostatecznych możliwości w zakresie uodparniających środków w prewencji i leczeniu chorób” (ang. Złoty Wiek 27.04 1921 s. 442).
Szczepienia ganione
„Szczepionki nigdy przed niczym nie ochroniły i nie ochronią, i jest to najbardziej barbarzyńska praktyka (...) Żyjemy w dniach ostatnich; diabeł powoli traci swoje wpływy, czyniąc w międzyczasie wysiłki, żeby zwieść każdego, kogo się da i to za jego przyczyną ma miejsce całe to zło. (...) Wykorzystaj swoje prawa przysługujące amerykańskiemu obywatelowi, aby na zawsze obalić diabelską praktykę szczepień” (ang. Złoty Wiek 12.10 1921 s. 17).
Rok 1925
„Ktoś pytał mnie niedawno: Przypuśćmy, że będziesz żył w 1925-ym roku, co wtedy będziesz czynił? Odpowiedziałem, że spodziewam się, iż do tego czasu będę w domu Plejad; lecz jeśli Opatrzność Pańska zrządzi że mam być tutaj, to będę się weselił i będę czynił ze wszystkich sił, co moje ręce znajdą do czynienia ku większej służbie Mistrza” (Strażnica 15.03 1921 s. 80 [ang. 01.11 1920]).
Kilka lat
„Wiedząc przeto, że przyszliśmy już do końca ewangelicznej dyspensacyi i że czas na wywyższenie Kościoła jest tuż przed nami i że pozostaje prawdopodobnie zaledwie kilka miesięcy lub co najwyżej lat zanim ostatni zostanie wyniesiony do chwały, zrobimy dobrze, jeżeli przyjmiemy się urządzeniu Boskiemu i pilnie i uczciwie starać się będziemy stosować do niego (...) by Pan Bóg mógł wywyższyć nas na to stanowisko, na które nas powołał” (Strażnica 15.05 1921 s. 150 [ang. 01.05 1921]).
Błędy w Tomach
„Prawdą jest, że znaleziono pewne błędy w każdym tomie tych pism, ale tego należało się spodziewać, bo piszący je nie był doskonałym. Prawdą jest również, że są pewne błędy w Biblii, które ludzie od czasu do czasu odkrywali, ponieważ środki użyte do wydania jej w druku były niedoskonałe” (Strażnica 01.03 1921 s. 78-79 [ang. 15.02 1921 s. 55]).
Rz 10:13
„Czy oni nauczają, że podstawą zbawienia jest niewiedza? Nie: jedyną podstawą zbawienia wymienioną w Piśmie, jest wiara w Chrystusa jako naszego Odkupiciela i Pana. ››Łaską zbawieni jesteście, przez wiarę‹‹ (Efezjan 2:8). Usprawiedliwienie z wiary jest podstawową zasadą całego systemu chrystianizmu. Kiedy apostołów zapytano: Co muszę uczynić, abym był zbawionym?, oni odpowiedzieli: ››Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa‹‹. ››Nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni‹‹ (Dzieje 4:12); oraz ››Każdy, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie‹‹. – Rzymian 10:13”. (Do they teach that ignorance is a ground of salvation? No; the only ground of salvation mentioned in the Scriptures is faith in Christ as our Redeemer and Lord. “By grace are ye saved, through faith.” (Ephesians 2: 8) Justification by faith is the underlying principle of the whole system of Christianity. When asked, What must I do to be saved? the apostles answered, “Believe on the Lord Jesus Christ”. “There is none other name under heaven given among men whereby we must be saved” (Acts 4:12) ; and “Whosoever shall call upon the name of the Lord shall be saved”. – Romans 10:13. – ang. Złoty Wiek 02.03 1921 s. 332).
Sodoma
„Pismo święte wyraźnie zapewnia nas, że Sodomici i Izraelici będą uczestniczyć w tem dziele odrodzenia, przywrócenia. – Ezechiel 16:50-55; Dzieje Ap. 3:19-21” (Strażnica 15.02 1921 s. 62 [ang. 15.10 1920 s. 316]).
Russell
„W swej mowie do przyjaciół Brat Rutherford wskazał, iż Pan wybrał Brata Russella, aby wypełnił rolę opisaną przez Proroka Ezechiela w rozdziale dziewiątym, jako »mąż odziany szatą lnianą, z kałamarzem pisarskim przy biodrach jego«; że Brat Russell wiernie wypełnił tę służbę i zdał raport, jak Prorok przepowiedział” (Strażnica 15.10 1921 s. 309 [ang. 15.09 1921 s. 277]).
Diakonisy
„Pytanie: Czy byłoby korzystnym dla zboru posiadanie sióstr wybranych na diakonisy?
Odpowiedź: Nie wydaje się, żeby istniał jakiś wystarczający powód dla którego siostra powinna być wybrana na taką pozycję. Każda siostra ma takie same przywileje w klasie, bez względu czy jest diakonisą czy nie. Jej przywilejem jest obecność na berejańskich studiach oraz zebraniach modlitewnych, uczestnictwo w zadawaniu i odpowiadaniu na pytania, gra na instrumentach muzycznych, kiedy zostanie o to poproszona, itp. Ale mówienie, że jakaś osoba musi być diakonisą zanim zacznie grać na zebraniu byłoby zupełną przesadą w tej sprawie. Nie istnieją żadne biblijne przesłanki, jakoby siostra powinna występować w charakterze diakonisy, by otrzymać przywilej usługiwania zborowi na jakimś muzycznym instrumencie. W rzeczywistości, zdaje się, że nie ma w ogóle żadnych korzyści z posiadania sióstr wybranych na stanowisko diakonisy” (ang. Strażnica 15.09 1921 s. 287).
Z czasem Towarzystwo Strażnica zlikwidowało funkcję diakonis, nie wybierając już zapewne nowych sióstr w miejsce dawnych.
Chrzest
„Uważamy, że o wiele lepszy jest sposób Biblijny, to jest taki, gdzie prowadzący obsługę chrztu lub ten, co wygłasza przy tej okazyi mowę z Pisma Świętego, zadaje jedynie te proste pytania: (1) Czy wierzysz w Chrystusa Jezusa jako twego Odkupiciela i twego osobistego Wybawiciela od grzechu i śmierci? (2) Czy oddałeś swoje serce i życie Bogu, aby kroczyć śladem wskazówek Jego woli pod przewodnictwem Jezusa Syna Jego? Gdy się próbuje zadawać więcej pytań, wpływa to nie tylko zniechęcająco na tych, którzy są niedoświadczonymi mówcami, a których serca mogą mieć całkowitą ufność i poświęcenie dla Pana, ale robi to także wrażenie jakoby stawiało się intelektualne warunki dla członków ciała Chrystusowego” (Strażnica 01.04 1921 s. 112 [ang. 01.02 1921 s. 43]).
Niedziela
„Pierwszy Dzień – Dniem Pana
Stosując się do tej wolności, zaraz w początkach kościoła zaczęto odbywać swoje zgromadzenia w pierwszym dniu tygodnia, ponieważ w dniu tym Odkupiciel ich zmartwychwstał. W dniu tym ukazał się niektórym w górnej izbie i dwom w drodze do Emmaus, a Maryi i później innym uczniom blisko grobu. Te cztery znaki zmartwychwstania Pana nadały dniu temu specyalne znaczenie i uczyniły go dniem świętym w zaraniu kościoła” (Strażnica 15.02 1921 s. 60 [ang. 15.10 1920 s. 319]).
Rok 1921
„Jesteśmy zdaje się całkiem usprawiedliwieni, spodziewając się, że rok 1921-szy będzie jednym z ważnych lat w rozwoju planu Bożego. Rok 1914-ty zaznaczył się końcem innych narodów i początkiem sądu Bożego na rzeczy widzialne i niewidzialne w cesarstwie Szatana, a teraz wieść głosimy, że królestwo jest tuż przed nami i że miliony z żyjących obecnie ludzi nigdy nie umrą; i podczas gdy to się dzieje, żywioły gromadzą się prędko na czas wielkiego ucisku, który może nastąpić wkrótce. Chociaż nikt nie może powiedzieć, co stanie się do końca roku, wszyscy Chrześcianie mogą mieć pewność, że każdy powinien być czynnym teraz w rozpowszechnianiu wieści Bożej, mającej się teraz spełnić, gdy jeszcze jest sposobność do pracy” (Strażnica 15.05 1921 s. 155 [ang. 15.04 1921]).
„Wiedząc przeto, że przyszliśmy już do końca ewangelicznej dyspensacyi i że czas na wywyższenie Kościoła jest tuż przed nami i że pozostaje prawdopodobnie zaledwie kilka miesięcy lub co najwyżej lat zanim ostatni zostanie wyniesiony do chwały, zrobimy dobrze, jeżeli przyjmiemy się urządzeniu Boskiemu i pilnie i uczciwie starać się będziemy stosować do niego (...) by Pan Bóg mógł wywyższyć nas na to stanowisko, na które nas powołał” (Strażnica 15.05 1921 s. 150 [ang. 01.05 1921 s. 133]).
Wielka Piramida i inne piramidy
„Wszystko zdaje się niezbicie potwierdzać, że ta świątynia, Sfinks i piramidy połączone z niemi tem podziemnym przejściem, jak również okoliczne piramidy, z wyjątkiem Wielkiej Piramidy, zbudowane były na polecenie Szatana, z tem wyraźnym celem, aby odwrócić umysły ludzkie od »świadectwa dla Pana« i aby zaślepić je na cele Boskie” (Strażnica 01.01 1921 s. 12 [ang. 15.12 1920 s. 377]).
„Stąd też większość ludzi dzisiaj ma przekonanie że wszystkie piramidy egipskie są grobowcami umarłych, a zatem Szatan osiągnął swój cel przez zbudowanie fałszywej piramidy, odwrócił bowiem uwagę ludzkości od prawdziwego znaczenia Wielkiej Piramidy, która wzniesiona była pod nadzorem Pana” (Strażnica 01.01 1921 s. 13 [ang. 15.12 1920 s. 378]).
„Wiedzieli oni, że byliśmy Chrześcijanami i że przybyliśmy oglądać Wielką Piramidę, wytłumaczyliśmy im też, w możliwie najprostszych słowach, nieco o znaczeniu tej budowli i że królestwo Pana, któremu ta piramida niema daje świadectwo, jest już przed nami. Słuchali tego z wielką ciekawością” (jw. s. 14).
USA
„Zapewne Pan wybrał St. Zjednoczone jako miejsce skąd Prawda nie tylko rozejść się miała, lecz i zasilaną być miała” (Strażnica 15.12 1921 s. 383).
-
Czasopisma 1922 rok, różne tematy
Kilka lat
“Obecnie toczy się walka decydująca i zwycięstwo jest pewne, albowiem jest to tylko sprawa kilku lat, gdy Szatan będzie skrępowany” (Strażnica 01.12 1922 s. 380);
Rok 1925
„Czy daty 1874 i 1925 są początkami dwóch czasów restytucji? (...) My uważamy, że figura jubileuszu zaczęła się liczyć w roku 1575 przed Chr., 3500-letni okres, obejmujący figurę skończyć się musi w roku 1925-ym, i że wtenczas musi zacząć się funkcjonowanie pozafigury. Wynika zatem z tego, że w roku 1925-ym nastąpi początek restytucji wszystkiego, co stracono...” (Strażnica 01.12 1922 s. 378 [ang. 01.11 1922]).
Pastor Russell pointed out that the Jubilee cycles instituted by God to be observed by Israel „when they entered into the land” was a period of 3500 years and would expire in 1925 (The Golden Age 16.08 1922 s. 731).
Tłumaczenie: „Pastor Russell wykazał, że cykle jubileuszowe, ustanowione przez Boga, by przestrzegał ich Izrael, »kiedy wszedł do tej ziemi« były okresem 3500 lat i zakończą się w 1925 roku”.
„Ponieważ spodziewamy się, że święci starego testamentu będą za kilka lat z powrotem na ziemi, właściwą jest rzeczą pouczać dzieci, aby przygotowały się z całą znajomością Boskich zarządzeń do objęcia takiej służby, jaką mogą im przeznaczyć święci starego testamentu. Żadne inne stanowisko nie może być lepsze dla naszego dziecka, jak służyć pod rozkazami Abrahama lub innego starożytnego świętego” (Strażnica 15.05 1922 s. 153 [ang. 01.04 1922]);
„Co się ukaże w 1925 roku? Czekajcie na Pana, a zobaczycie. Bądźcie wierni obecnym przywilejom. Wiara każdego chrześcijanina wystawiona jest na próbę. »Według wiary waszej będzie wam dane«” (Strażnica 15.06 1922 s. 187 [ang. 01.05 1922]);
„Nie mamy żadnych wątpliwości co do chronologii odnoszącej się do dat 1874, 1914, 1918 i 1925. Niektórzy twierdzą, że znaleźli pewne światło w łączności z okresem »siedmdziesięcio-letniego spustoszenia« i niewoli Babilońskiej Izraela i gorliwie starają się przekonać drugich, że Brat Russell był w błędzie” (Strażnica 01.07 1922 s. 195 [ang. 15.05 1922]);
„(...) licząc całe 70 okresów po 50 lat każdy, wskazane wyraźnie posłaniem przez Jehowę Żydów do Babilonu na całe 70 lat, łatwo obliczyć, że na rok 1925, prawdopodobnie jesień, przypada początek pozafiguralnego miłościwego lata. W sprawie roku 1925 niema tak samo wątpliwości, jak w sprawie roku 1914. To, że nie wszystko spełniło się w roku 1914, czego niektórzy oczekiwali, nie zmienia chronologii ani o jotę. (...) Że nie wszystko, co niektórzy spodziewali się, w roku 1925, może się spełnić, to nie zmienia daty ani odrobinę, tak samo jak w innych wypadkach. (...) Rezultaty, jakie nastąpiły po datach 1918 i 1921, wskazują coraz wyraźniej, że były one punktami zwrotnemi albo kamieniami milowemi na trakcie chronologicznym, oraz że jasno przewidziały i przepowiedziały Budowniczego Boskiego Planu Wieków” (Strażnica 01.07 1922 s. 198 [ang. 15.05 1922]);
„Tysiąclecie zaczyna się w roku 1925-ym, niedola ludzka zacznie wtedy znikać, choroba i śmierć zginą – oto wieść, jaką rozgłosił za pomocą radjofonu były sędzia J. F. Rutherford” (Strażnica 01.08 1922 s. 228 [ang. 15.06 1922]);
„»Dni wieku naszego jest lat siedemdziesiąt, a jeśli kto dłuższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza.« (Psalm 90:10) Nie będziemy twierdzili, że jest to bezpośrednia wzmianka, że po zawodzie w roku 1844, wyznaczone dni panowania pogan będą 70 lat, kończąc się w roku 1914, i że z powodu mocy (duższości) trwać będą dalsze dziesięć lat w wielkiem uciśnieniu, ale jest to faktem, że nie będzie szkody, gdy się zwróci uwagę na spełnienie się tego. Prorok Daniel widział rządy pogańskie wyobrażone jako męża (Dan. 4:24-32); i pogański »mąż« daje znak, że będzie »duższy« i że skończy te »ośmdziesiąt lat« w »kłopocie i nędzy«. Ta sama ogólna myśl, że panowanie pogańskie będzie trwało ponad określony czas, wyrażona jest u tego samego proroka Daniela (7:12) w jego zdaniu, że »pozostałym bestyjom odjęta jest władza ich; bo długość żywota dana im była aż do czasu, a to do zamierzonego czasu« – może trzy i pół roku albo siedm lat, albo koło tego” (Strażnica 01.09 1922 s. 268 [ang. 01.06 1922]).
„Data 1925 jest nawet tem jaśniej wskazana przez Pismo Święte, ponieważ oznaczona jest zakonem, jaki Bóg dał Izraelowi. Przyglądając się dzisiejszej sytuacji w Europie, dziwić się trzeba, w jaki sposób będzie można wiele dłużej odwlec wybuch, że nawet przez rokiem 1925 wielki kryzys przyjdzie i prawdopodobnie przeminie. Obecne warunki wzmacniają wiarę Chrześcijanina” (Strażnica 15.10 1922 s. 310 [ang. 01.09 1922]);
Boska chronologia
„Te wewnętrzne połączenia dat dają o wiele większą moc, aniżeli można by doszukać się w innych chronologjach. Niektóre z nich są tak dalece godne uwagi, że wykazują jasno, że chronologja ta nie jest ludzka, ale pochodzi od Boga. Ponieważ jest Boskiego pochodzenia i przez Boga jest potwierdzona, chronologja obecnej prawdy wyróżnia się z pośród innych, jako absolutnie i bez zastrzeżeń dokładna i ścisła” (Strażnica 01.09 1922 s. 266 [ang. 15.07 1922]).
Tomy
„Biblia sama w sobie zbyt łatwo nie wydaje swych skarbów, jak to ogólne doświadczenie wykazało; lecz usystematyzowane badanie jej za pomocą rozmaitych Serji Wykładów Pisma Świętego, i innych książek Towarzystwa podsuwa te skarby bardzo blisko badaczowi” (Strażnica 15.10 1922 s. 316 [ang. 01.09 1922 s. 266]).
Jezus Bóg
„Słuszną jest rzeczą przypisywać Chrystusowi Jezusowi imię Pana i Boga, jak to czynił pierwotny kościół i św. Szczepan modląc się do Niego – Dzieje 7:59” (Strażnica 15.04 1922 s. 125).
„Jehowa, który za pośrednictwem swego Syna, stworzył wszystkie rzeczy, nakazuje nam czcić jego Syna, jako czcimy jego samego...” (Strażnica 01.12 1922 s. 382 [ang. 01.11 1922 s. 349]).
Królestwo od 1878
„Dlatego to proces ustanawiania Królestwa zaczął się w roku 1878-ym. Wtenczas Pan nasz obudził świętych śpiących w grobie i przyłączył ich do siebie...” (Strażnica 15.07 1922 s. 223).
Russell
„Po wypełnionym proroctwie, czyli fizycznych faktach, oraz przy towarzyszących okolicznościach mamy dostateczne dowody, że brat Russell wypełnił urząd tego wiernego i mądrego sługi” (Strażnica 15.04 1922 s. 121 [ang. 01.03 1922 s. 74]).
„Przez swojego proroka Ezechiela Jehowa zapowiedział urząd sługi, którego wyznaczył, aby w białych szatach, z kałamarzem u boku szedł przez miasto (chrześcijaństwo) i pocieszał wzdychających (…) Trzeba zauważyć, że była to łaska dana nie przez człowieka, lecz przez samego Pana. Zgodnie ze swoim postanowieniem Pan użył człowieka. Człowiekiem tym, który wypełnił wspomniany urząd, był z łaski Pana brat Russell” (ang. Strażnica 01.05 1922 s. 132).
Chrzest
„Inny znów mówi: »Gdy połączyłem się z nominalnym kościołem Baptyskim, zanurzony zostałem w wodzie, a ponieważ organizacja ta stosuje dobry symbol, czy mam być ponownie zanurzony, gdy przyszedłem do poznania obecnej prawdy?« Właściwa odpowiedź na te pytanie jest: Jeżeli przed zanurzeniem się w wodzie, jakie podane jest w pytaniu, zanurzony przedtem całkowicie poddał się Panu w poświęceniu i rozumiał, że był zanurzony jako naśladowca Pana Jezusa, to nie byłoby potrzeby powtarzanie symbolu po dojściu do poznania prawdy” (Strażnica 15.12 1922 s. 391 [ang. 15.10 1922 s. 311]).
Chusteczki wprowadzone
„Następnie konwencja jednogłośnie uchwaliła, że opuści uścisk dłoni na uczcie miłości i użyje metody pozdrowienia używanej powiewaniem chusteczek, w ciągu czego śpiewane były pieśni” (Strażnica 01.12 1922 s. 384 [ang. 01.11 1922]).
Agenci
„Oto Pan króluje! Wy jesteście jego agentami ogłoszeniowymi. A przeto ogłaszajcie, ogłaszajcie, ogłaszajcie, Króla i jego królestwo” (Strażnica 01.12 1922 s. 368 [ang. 01.11 1922 s. 337]).
Piotr Rzym
„(...) jest wysoce nieprawdopodobną rzeczą, że podejmowałby on długą i przykrą podróż, mając powiedzmy, lat siedemdziesiąt pięć. Nie ma żadnego powodu do przypuszczenia, że w ogóle widział on Rzym kiedykolwiek, nie potrafił bowiem mówić ani po grecku, ani po łacinie, a jest wiele powodów do przypuszczenia, że zakończył on dni swoje w Babilonie” (Strażnica Nr 3, 1922 s. 47).
Prohibicja i sumienie
„Jaki udział powinien wziąć lud Pański w jakiejkolwiek agitacji za prohibicją lub wstrzemięźliwością? Nasza odpowiedź jest, że powinni oni pozostawić światu załatwianie jego spraw. Jeżeli komuś się zdaje, że powinien głosować za prohibicją, to wolno mu mieć własny pogląd. Pamiętać jednak należy, że Szatan gorliwie zabiega, aby naprawić swoje królestwo, by wykazać tym sposobem, że panowanie Chrystusa nie jest właściwie potrzebne; i że pragnieniem Szatana jest opierać się Królowi” (Strażnica 01.11 1922 s. 332 [ang. 01.10 1922 s. 302]).
Lata 1931-1932
Również jeszcze przed nastaniem zapowiadanego i oczekiwanego roku 1925 Towarzystwo Strażnica pisało coś o ‘dodawaniu’ roku 1925 (czy 1924) i 7 lat, co mogło wskazywać na lata 1931-1932:
„»Dni wieku naszego jest lat siedemdziesiąt, a jeśli kto dłuższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza.« (Psalm 90:10) Nie będziemy twierdzili, że jest to bezpośrednia wzmianka, że po zawodzie w roku 1844, wyznaczone dni panowania pogan będą 70 lat, kończąc się w roku 1914, i że z powodu mocy (duższości) trwać będą dalsze dziesięć lat w wielkiem uciśnieniu, ale jest to faktem, że nie będzie szkody, gdy się zwróci uwagę na spełnienie się tego. Prorok Daniel widział rządy pogańskie wyobrażone jako męża (Dan. 4:24-32); i pogański »mąż« daje znak, że będzie »duższy« i że skończy te »ośmdziesiąt lat« w »kłopocie i nędzy«. Ta sama ogólna myśl, że panowanie pogańskie będzie trwało ponad określony czas, wyrażona jest u tego samego proroka Daniela (7:12) w jego zdaniu, że »pozostałym bestyjom odjęta jest władza ich; bo długość żywota dana im była aż do czasu, a to do zamierzonego czasu« – może trzy i pół roku albo siedm lat, albo koło tego” (Strażnica 01.09 1922 s. 268 [ang. 01.06 1922]).
Jeruzalem
„Należy przeto spodziewać się, że Jeruzalem będzie miastem rządzącym, czyli miejscem administracji spraw całej ziemi w nowym porządku rzeczy. Będzie tu stolica całego świata. Ci książęta, czyli władcy, święci starego testamentu, zmartwychwstaną jako ludzie doskonali i będą się porozumiewać z niewidzialną częścią królestwa. Jako widomi przedstawiciele panującego domu będą oni wysyłać na świat słowo czyli głos Pański, nakazujący ludziom, co mają robić, a czego nie robić” (Strażnica 15.05 1922 s. 127 [ang. 01.04 1922 s. 108]).
Niezbite daty
„Tak więc niezbite fakty wykazują, że »czas końca« zaczął się w 1799 roku; wtóra obecność Pańska zaczęła się w 1874 r., że żniwo zaczęło się potem i większe światło wyszło ze Słowa Bożego” (Strażnica 15.04 1922 s. 121).
„Wiele lat temu Pastor Russell rozważał gruntownie to wszystko i oświadczył w artykule, który niedługo przedrukujemy, że zmiana o jeden rok zburzyłaby cały system chronologiczny” (Strażnica 01.08 1922 s. 236 [ang. 15.06 1922 s. 187]).
1 sierpnia 1914
„Wiemy, że »czasy pogan« zakończyły się właśnie w 2520 lat później, w 1913 lat i siedm miesięcy ery chrześcijańskiej, innemi słowy 1 sierpnia 1914 roku” (Strażnica 01.06 1922 s. 174 [ang. 15.04 1922 s. 126]).
„Czasy pogan pod nadzorem boga świata tego skończyły się 1-go sierpnia 1914-go roku” (Strażnica 01.12 1922 s. 365 [ang. 01.11 1922 s. 333]).
Inspekcja około
„Wierzymy przeto, że dzień przygotowania skończył się roku 1914, oraz że w roku 1918 lub koło tego, Pan przyszedł do swojej Świątyni. To przyjście do świątyni było sądem. (...) Sąd ten ma być na Kościół prawdziwy, jako też na systemy nominalne” (Strażnica 01.12 1922 s. 366).
Rocznica śmierci
„W poniedziałek trzydziestego pierwszego, kiedy to przypada rocznica przemiany Brata Russell’a do chwały, przyjaciele zgromadzili się po południu na cmentarzu, gdzie odbyto posługi ku uczczeniu jego pamięci, które trwały krótko z powodu nieprzyjaznego stanu powietrza. Zgromadzeni otrzymali mały upominek w postaci widoku gruntu i kamiennej piramidy na grobie” (Strażnica 01.01 1922 s. 3).
-
Czasopisma 1923 rok, różne tematy
Rok 1925
„Niektórzy skłonni są do powątpiewania o roku 1925 i z tego powodu stają się obojętni. Lecz umiłowani w Panu, jakąż różnicę stanowi to, czy rzeczy, jakich spodziewamy się w roku 1925 spełnią się czy nie? Bóg planów swoich nie zmieni. Plany swoje przygotował on dawno. Błędów nie zrobi on żadnych. Plany te wykona i sprawi, że wypełnią się zupełnie tak, jak było zarządzone. (...) Lecz przypuśćmy, że rok 1925 zastanie całą klasę oblubienicy po wtórej stronie zasłony. Jeżeli trzymałeś się mocno wiary (...) to radości twoje będą zupełnie kompletne. Bezpieczniej jest nie ryzykować obecnie i nie dopuszczać znużenia w czynieniu dobrze” (Strażnica 15.03 1923 s. 86 [ang. 01.02 1923]);
„(...) teraźniejszy kryzys w świecie spowodowany jest przez dawno wyczekiwanego Króla Chwały, Pana Jezusa, biorącego na siebie swoją władzę i rozpoczynającego swoje królowanie, przez usunięcie najpierw Szatana i obalenie kościołów, które popierały organizację Szatańską, torującego drogę dla epoki pokoju i szczęścia w radosnym czasie mającym się niebawem ukazać w roku 1925-ym, kiedy to wola Boża dziać się będzie na ziemi, jak się dzieje w niebie” (Strażnica 15.04 1923 s. 119 [ang. 15.03 1923]);
„Pytanie: Czy ośm miesięcy temu wydany został rozkaz Pielgrzymom, aby przestali mówić o roku 1925? Czy mamy więcej powodów, albo tyle [samo], aby wierzyć, że królestwo ustanowione będzie w roku 1925, jak Noe miał, aby wierzyć, że będzie potop?
Odpowiedź: Zadziwiająca jest rzecz, jak pogłoski potrafią się szerzyć! Nigdy nie dano braciom Pielgrzymom ani słowem do poznania, aby przestali mówić o roku 1925. (...) Jesteśmy zdania, że rok 1925 jest stanowczo określony przez Pismo, jako oznaczający koniec symbolicznych jubileuszów. Co się dokładnie stanie w tym czasie, nikt nie może napewno powiedzieć, lecz spodziewamy się takiego przełomu w sprawach światowych, że ludzie zaczną uprzytomniać sobie obecność Króla i władzy jego królestwa” (Strażnica 01.05 1923 s. 143 [ang. 01.04 1923]);
„Coraz więcej miłości potrzeba już teraz, gdy pozostaje już tylko kilka krótkich lat, nim chwalebne Słońce Sprawiedliwości zabłyśnie w pełnej jasności zebraniu i pojednaniu się chętnych i posłusznych na całym świecie” (Strażnica 15.06 1923 s. 180 [ang. 01.05 1923]);
„Pierwsza część pracy zaczęła się z powrotem Pana naszego w roku 1874. Jej odznaczającemi się okresami są: 1874 [w ang. 1878], 1881, 1914, 1918, 1925. Syon wyobraża miejsce władzy, z której światłość świeci” (Strażnica 01.07 1923 s. 202 [ang. 01.05 1923]);
„Czy zatem weszliście do tych radości Pana? Jeżeli tak, to nie martwcie się tem, którego dnia lub godziny pójdziecie do królestwa, a raczej sprawujcie z radością to, co ręce znajdą do czynienia. Rok 1925 jest wystawiony kościołowi jako data; niektórzy odnoszą się do tej daty z całą pewnością siebie, że wtedy będą wzięci do królestwa. A inni, jak to było w roku 1914, powiadają: »Jeśli to nie nastąpi wtedy, odrzucę wszystko«. Tacy nie są przyjemni Panu. Kościół może wejść do chwały przed rokiem 1925. Lecz dajmy na to, iż stanie się to później. Nie powinno to sprawić jakiejkolwiek różnicy dla poświęconych” (Strażnica 15.10 1923 s. 312 [ang. 01.10 1923]);
„Zsumowanie wieków ze trzech zwierząt i z dwóch ptaków równa się na 11 lat. Gdy weźmiemy to literalnie i dodamy te 11 lat do czasu, gdy to nieprawość pozafiguralnych Amorrejczyków wypełniła się (w jesieni 1914), doprowadzi nas to do jesieni roku 1925. Według figuralnych Jubileuszów z rokiem tym ma rozpocząć się pozafiguralny Jubileusz dla każdego człowieka, aby (w ciągu Jubileuszu, 1000 lat) powrócił od umarłych do swej posiadłości i do swej rodziny. (...) Święci starego Testamentu mają być pierwszymi, co powrócą. Znaczy się, że Abraham około jesieni 1925 dowie się kiedy zupełność czasu pozafiguralnych Amorrejczyków skończyła się” (Strażnica 15.11 1923 s. 352 [ang. 01.07 1920]);
„Brat Rutherford miał rację, gdy mówił, iż ucisk miał się zacząć od północy. To orzeczenie spełnia się obecnie. Żydzi są wypędzani z Rosji do Palestyny. Zaiste rok 1925 dokaże faktu spełnienia się proroctwa, w którym błogosławieństwa zaczną przychodzić z Abrahamem” (Strażnica 15.12 1923 s. 376 [ang. 15.12 1923]).
Rok 1980
„To jest, naturalne nasienie Abrahama, naród izraelski, wzmiankowany w wierszach 13 i 14, powróci tu znowu z innej niewoli; ale tym razem będzie to z niewoli Szatana i śmierci. Przy końcu czterech tysięcy lat, Izrael, jako naród, będzie obudzony ze śmierci. (...) Tak jak powiedziano na początku, że Abram wkroczył do Chanan na wiosnę w roku 2044 3/4 lat przed Chrystusem. Liczył 75 lat gdy opuścił Haran i wszedł do Chanan (1 Mojżeszowa 12:4, 5). Zatem odtąd aż do czasu, gdy Abram miał 99 lat musiało upłynąć 24 lat lub też działo się to w czasie 2020 3/4 lat przed Chrystusem. A cztery tysiące lat od tej daty skończyłoby się w (4000 – 2020 3/4, co równa się) 1979 1/4 lat R. P., czyli na wiosnę 1980 r. Byłby to czas ograniczający, w którym Izrael »tu się wróci« ze swej śmierci. Będzie to akurat siedemdziesiąt lat od wiosny roku 1910, w którym to roku Pastor Russell zaczął głosić restytucję dla Żydów w Jeruzalem” (Strażnica 15.11 1923 s. 351 [ang. 01.07 1920]).
Agenci
„(...) Pamiętaj wtedy, że jeżeli jesteś poświęconym dzieckiem Bożym, jesteś agientem ogłoszeniowym Króla i jego królestwa. Ogłaszaj we wszelki sposób na jaki się zdobędziesz. Otrzymałeś sporą ilość bezpłatnych gazetek. Każda z tych gazetek podaje w streszczeniu drogocennego poselstwa od Pana” (Strażnica 15.01 1923 s. 26 [ang. 15.12 1922]).
„Rachmistrz”
„Przez tą metodę Jehowa, który jest akuratnym Rachmistrzem względem swoich zamiarów, obrazowo przepowiedział, że »czasy pogan«, albo »siedem czasów«, będą się przedłużać aż do jesieni r. 1914 po Chr.” („Prawda was wyswobodzi” 1946 [ang. 1943] s. 224; patrz też Strażnica 01.01 1923 s. 4).
Plejady
„Grupa Plejad jest uważana za centrum niebiańskiego wszechświata, miejsce stolicy Jehowy, z której najwyższa władza rozporządza” (Strażnica 01.12 1923 s. 361 [ang. 01.01 1924 s. 8]).
1878 zmartwychwstanie
„Gdy Bóg wzbudził swego sługę w roku 1878, więc to odpowiadało ściśle zmartwychwstaniu świętych od umarłych (1 Tesalonicensów 4:16, 17)” (Strażnica 01.12 1923 s. 363).
Russell
„Ufamy, że wszyscy radujący się w obecnej prawdzie przyznają, że Brat Russell wiernie spełniał godność specjalnego sługi Pańskiego, oraz że uczyniony był on szafarzem nad wszystkiemi dobrami Pańskimi. Omawiając tam sprawę »onego sługi« w Strażnicy (15 kwietnia, 1904), Brat Russell powiedział:
»Kto zatem jest wiernym i roztropnym szafarzem, którego Pan postawi nad czeladzią swoją i da mu pokarm na czas słuszny? Należałoby się domyślać, że gdy czas odpowiedni przyjdzie, aby podobieństwo było zrozumiałe, to wyjawi się całkowicie, iż podczas spełnienia się podobieństwa Pan wyznaczył sługę wśród czeladzi, aby na to skierował uwagę wszystkich sług, i że na nim ciążyć będą pewne odpowiedzialności co do spełnienia tych obowiązków. Jeżeli je wiernie wypełni, wielkie błogosławieństwo będzie jego nagrodą, a jeżeli sprzeniewierzy się swemu posłannictwu, sroga kara będzie nań wymierzona. Domyślać się również trzeba, że jeśli będzie wiernym, sługa ten będzie trwać w swojej służbie, a jeżeli okaże się niewiernym, będzie usunięty, i kto inny obejmie urząd i związane z nim obowiązki.
... Nie będzie jednak pogwałcenia zasady, jeżeli przypuścimy, że we wskazanym czasie Pan specjalnie używać będzie jednego członka swego kościoła, jako kanału lub narzędzia, przez które posyłać będzie odpowiednie poselstwa, pokarm duchowy, stosowny na ten czas, gdyż rozmaitemi czasy w przeszłości Pan posługiwał się jednostkami w takiż sposób.« – Przedruk ze Strażnicy (w języku angielskim) stronice 3355, 3356.
Brat Russell wypełnił ten urząd, a przeto zgodzić się trzeba, że czynił to pod nadzorem Pana. (...) Często, pytany przez drugich: Kto jest on wierny i roztropny sługa? – Brat Russell odpowiadał: »Jedni mówią, że ja jestem; drudzy zaś, że Towarzystwo.« Oba zdania były prawdziwe, albowiem Brat Russell był faktycznie Towarzystwem w najabsolutniejszym znaczeniu tego wyrazu, kierował bowiem sprawą Towarzystwa bez oglądania się na kogokolwiek w świecie. Niekiedy pytał o rady drugich, mających łączność z Towarzystwem, słuchał ich porad, a potem czynił, co według swego zdania uważał za dobre, wierząc, że Pan chciał, aby tak było” (Strażnica 01.04 1923 s. 100 [ang. 01.03 1923 s. 68]).
„Brat Rutherford kładł nacisk w swym wykładzie na czas w jakim żyjemy. (...) Zaznaczył jak niebezpiecznie jest szukać za »nowym światłem«. Zaznaczył ten główny fakt, iż ci, co zaprzeczają, że brat Russell był tym wiernym i roztropnym sługą Pańskim, są w wielkiem niebezpieczeństwie nie tylko dla siebie ale i dla innych” (Strażnica 01.01 1924 s. 6 [Raport za rok 1923]).
Pamiątka
„KTO MOŻE UCZESTNICZYĆ?
(...) Pamiątkę będą obchodzić ci, którzy są członkami ciała Chrystusowego, a nie kto inny. Są to ci, którzy rozeznają ciało Pana i ci uczestniczą z nim będąc łamanymi wylewając swoje życie, przeto Pan pragnie aby ci pamiętali jego śmierć” (Strażnica 01.03 1923 s. 71 [ang. 15.02 1923]).
Każdy może być „pośrednikiem”
„Jest to dobry przykład dla całego ludu Bożego, a osobliwie dla tych, którzy doglądają i zajmują się sprawami Bożemi. Każdy powinien korzystać ze sposobności, aby być pośrednikiem [ang. intercessor]. – 1 Tymot. 2:1-4” (Strażnica 01.07 1923 s. 206 [ang. 15.05 1923 s. 154]).
Babilon upadł?
„Czytelnicy nasi doskonale wiedzą, że Babilon upadł w roku 1878, że nie był specyficznie używany do niczego od roku 1881-go, a porzucony jest zupełnie 1918-go; czekamy więc na ogień, aby go strawił. Wiadomość o jego »upadku« była rzeczą wiary przez jakiś czas, lecz teraz już tak nie jest” (Strażnica 15.04 1923 s. 119).
Maria i szatan
„Matka jego chciała dopomóc mu w jego posłannictwie, przez pokazanie, że posiada władzę czynienia cudów. Lecz nie była ona pod kierunkiem ducha świętego, i nie mogła działać inaczej jak podług umysłu naturalnego. Szatan mógł użyć matki Jezusowej, aby skusić go uczynienia pierwszego cudu według ciała a nie według ducha. Stąd też nagana Jezusowa” (Strażnica 01.08 1923 s. 235).
1000 lecie trwa
„1914 po Chr. Początek 1000-letniego dnia Drugiego Adama
2914 po Chr. Koniec 1000-letniego dnia Drugiego Adama” (Strażnica 01.01 1923 s. 4).
Mienie i Russell
„Widocznem jest, że Pan nasz miał na myśli niezwykłe okoliczności, słowa jego wskazują, że podczas jego powrotu panować będzie ogólny brak przygotowania i spodziewania go się; lecz niektórzy będą gotowi na jego przyjęcie, i z pośród tych jeden, z powodu swojej wierności, uczyniony będzie szafarzem nad całym domem, wyniesionym będzie do wyższej odpowiedzialności. Rzekł on: »Nad wszystkiemi dobrami swemi go postanowił«. (...) Bóg wzbudził sługę (Brata Russella), który śmiało głosił, że Pan powrócił i że dlatego obecny był między ludem swoim, jako to powiedział (...) Brat Russell był jedynym, który widział całkowicie ten plan i jedynym, który ogłosił go domowi wiary” (Strażnica 01.02 1923 s. 47 [ang. 15.12 1922 s. 396]).
„Pismo wykazuje, że wtóra jego obecność przypada w roku 1874 (Zobacz C 82-131). Stanowczo również określone jest, że w czasie jego wtórego przyjścia Pan przepasze się, posadzi sługi swoje za stół, i przyjdzie im usługiwać (...) w onym czasie zamianuje niektórego na urząd onego »wiernego i roztropnego sługę« i postawi go szafarzem nad wszystkiemi dobrami swemi. (Mat. 24:45-47) (...) Ufamy, że wszyscy radujący się w obecnej prawdzie przyznają, że Brat Russell wiernie spełniał godność specjalnego sługi Pańskiego, oraz że uczyniony był on szafarzem nad wszystkiemi dobrami Pańskimi” (Strażnica 01.04 1923 s. 99-100 [ang. 01.03 1923 s. 67-68]).
-
Czasopisma 1924 rok, różne tematy
Restytucja
„Rok ten (1874) zaznaczył wtórą obecność naszego Pana (…) Restytucja zaczęła się w roku 1874” (Strażnica 15.04 1924 s. 117 [ang. 01.04 1924]).
Rok 1925
„Rok 1924 zaznacza się czarną i ciemną powłoką dla tych co nie znają Boga. Dla prawdziwych Chrześcijan zaś zaznacza się najjaśniejszym promykiem, jak nigdy przedtem. Dla niewiernych tak ciemnym, iż pogrąża ich smutkiem i rozpaczą. Dla wiernych naśladowców Jezusa jest tak jasnym, iż ci podnoszą swe głowy i radują się ze świadomości, że dzień wybawienia nadszedł” (Strażnica 15.01 1924 s. 19 [ang. 01.01 1924]);
„Jeżeli możemy wnosić, że żniwo klasy pszenicy, mianowicie świętych, rozpoczęło się z wtórą obecnością naszego Pana w roku 1874, zatem czy nie byłoby właściwem wnioskować, iż to żniwo ma trwać pięćdziesiąt symbolicznych dni, albo pięćdziesiąt literalnych lat? Jeżeli tak, możemy zatem spodziewać się, że żniwo to zakończy się pięćdziesiąt lat później po roku 1874, lub też skończy się w roku 1924. (...) O ile ta kalkulacja jest właściwą, oznacza to, że wybór rodziny królewskiej ma być uzupełniony z końcem roku 1924. I jeżeli to się ma tak stać, wtedy z ufnością święci obecnie na ziemi mogą obwieszczać z otwarciem się tego roku: »Przybliżyło się królestwo niebieskie« albowiem wszyscy członkowie rodziny królewskiej są na uzupełnieniu” (Strażnica 15.01 1924 s. 21 [ang. 01.01 1924]);
„Czy rok 1924 zakończy pracę żniwa lub nie (bo nikt nie wie napewno), wiemy jednak że uzupełnienie i uwielbienie kościoła jest bliskie” (Strażnica 15.01 1924 s. 22 [ang. 01.01 1924]);
„Pogląd na rok 1924 jest wzniosły. Jest pobudzający. Niesie pociechę. Radujcie się zatem synowie Boży, mający nadzieję być królami, gdy ogłaszacie światu poselstwo o wybawieniu, »Przybliżyło się królestwo niebieskie«” (Strażnica 15.01 1924 s. 24 [ang. 01.01 1924]);
„Naczynia 2,901, plus 1,000 plus 30 plus 29, jakie były wzmiankowane stanowią liczbę naczyń 3,960, która akuratnie odpowiada na liczbę lat od czasu zaratyfikowania Przymierza Abrahamowego, w roku 2035 przed Chrystusem, do czasu gdy Abraham odziedziczy obiecaną ziemię, na wiosnę w roku 1926 (2034 3/4 plus 1925 1/4 równa się na 3960 lat) – Zobacz Z. [Strażnica] 1923 351, 352” (Strażnica 15.02 1924 s. 64 [ang. 15.01 1924]);
„Okres przejściowy od panowania Szatana do objęcia władzy przez Mesjasza można śmiało nazwać okresem pięćdziesięcio-letnim. Ponieważ okres ten dobiega już końca, przeto słuszną jest rzeczą spodziewać się pewnych przejawów tego przygotowawczego dzieła w procesie wypełnienia woli Bożej” (Strażnica 01.07 1924 s. 195 [ang. 01.06 1924]);
„Królestwo niebieskie jest bliskie. Nie jest pora ku temu, by wykazywać słabość wiary i degustować się z tego powodu, że dla niektórych nie wydaje się, by rok 1925 przyniósł to, co wyczekują tyle lat. Wszystkie obietnice Boga wypełnią się we właściwym Jego czasie” (Strażnica 15.07 1924 s. 214 [ang. 15.08 1924]);
„Nie wystarczy tak rozumieć: »Rok 1925-ty nadchodzi, a praca nie będzie i tak ukończona w tymże roku, przeto można będzie cokolwiek sfolgować na chwilę i nieco później podjąć pracę«. A któż to może wiedzieć, że praca kościoła Bożego po tej stronie zasłony nie będzie kompletnie wykończona właśnie roku 1925-go? (...) Przypuśćmy, iż Pan nasz 1925-go roku oznajmi ludowi swemu, że potrzeba kilka lat więcej na świadectwo narodom zanim wszystkie członki ciała przemienione zostaną w chwalebne istoty duchowe? Czy prawdziwi i szczerzy poddani w skutek tego mieliby się okazać krnąbrnymi?” (Strażnica 01.08 1924 s. 227 [ang. 15.07 1924]);
„Niechaj się nikt teraz nie da oszukać jakiemiś obliczeniami co do czasu kiedy Pan nasz zaprzestanie swą pracę z Kościołem na ziemi. Rok 1925-ty jest stanowczo i wyraźnie oznaczonym w Piśmie Świętym nawet bardziej wyraźniej aniżeli rok 1914-ty; lecz byłoby to hardo ze strony jakichbądź wiernych zwolenników Pana przypuszczać zarozumiale, co Pan nasz właściwie w tym roku zdziałać zamyśla” (Strażnica 01.08 1924 s. 227 [ang. 15.07 1924]);
„Rzeczywisty koniec jubileuszu sprowadził zniszczenie prawdziwego Babilonu, a koniec siedemdziesięciu okresów (jak jest wskazane przez siedemdziesiąt jubileuszów) przy końcu 1925 roku, zada z pewnością śmiertelny cios figuralnemu Babilonowi” (Strażnica 01.08 1924 s. 233 [ang. 15.05 1924]);
„Nie robi różnicy, czy ta praca będzie uzupełniona w roku 1925, czy też za wiele lat później. Jedyną kwestią godnej uwagi dla Chrześcijan jest to, aby obwieszczał to poselstwo całemu światu na świadectwo, zanim nastanie zupełny koniec” (Strażnica 01.10 1924 s. 299 [ang. 01.10 1924]).
(...) we expect the full glorification of the church in about two years. (The Golden Age 13.02 1924 s. 313).
Tłumaczenie: „Oczekujemy pełnego uwielbienia Kościoła za około dwa lata”.
Many prominent dates in history are indicated, even down to the World War of 1914. The year 1925 is also a specified date. (The Golden Age 21.05 1924 s. 519; por. te same słowa The Golden Age 31.12 1924 s. 205).
Tłumaczenie: „Wskazano wiele doniosłych dat w historii, nawet już od Wojny Światowej w 1914 roku. Taką wyszczególnioną datą jest także rok 1925”.
Na potwierdzenie swych oczekiwań związanych z „rokiem 1925” Towarzystwo Strażnica powołało się nawet na wypowiedź dr. Fridtjofa Nansena (1861-1930), norweskiego męża stanu. Oto jego słowa przytoczone w publikacji tej organizacji:
„Musimy uprzytomnieć sobie to i niezapomnieć, że świat jest w ogniu; że płomienie zaczęły go obejmować w roku 1914, a spodziewanem jest, że dopną swego szczytu w roku 1925. Rzecz oczywista, że cały świat znajduje się na wielkiej beczce prochu” (Strażnica 15.02 1924 s. 54 [ang. 01.02 1924]).
Kasa za ...
„Gdzie pisze w Piśmie Św. że Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Św. są sobie równi i są jedną osobą? za udowodnienie tego również dam 100 fr.” (Strażnica 15.05 1924 s. 160).
Pośrednik Russell
„Zrozumieć następnie należy, że Pan ma tylko jedno pośrednictwo, czyli jeden czynnik na ziemi, przez który to czynnik dokonuje Swoje sprawy. Wierzymy, że Pan dokonywał Swoje sprawy przez sługę wiernego i roztropnego Brata Russella, nie używał w tym samym czasie innego pośrednictwa” (Strażnica 15.08 1924 s. 255).
Odmawianie modlitwy
„Modlitwa Pańska, jak ogólnie jest znana, jest modlitwą zwyczajną, nie formą z dobranych słów; wszakże jest tak wielką i wzniosłą, iż dobrze jest dla jego naśladowców powtarzać ją każdodziennie” (Strażnica 15.10 1924 s. 315).
Piotr Rzym
„Św. Piotr podobno zginął śmiercią męczeńską w Rzymie roku Pańskiego 68. Kilka lat przed swoją śmiercią mówi on o zebranych częściach Nowego Testamentu i używanych przez różne Kościoły, w następujących słowach: »...« 2 Piotra 3:13-16” (ang. Złoty Wiek 18.06 1924 s. 604).
Prohibicja
W roku 1924, w listopadzie, prezes J. F. Rutherford napisał artykuł (3 strony) pt. Prohibicja, w którym ogłosił nową naukę i stwierdził wprost, że „prohibicja to wymysł Szatana”(!):
„Niedawno temu prezes naszego Stowarzyszenia (...) powiedział: »Prohibicja to wymysł Szatana«, naturalnie odnosząc się do prawa powyżej wzmiankowanego. Niektórzy bracia bardzo ostro wystąpili przeciwko temu powiedzeniu” (Strażnica 15.11 1924 s. 339 [ang. 01.11 1924 s. 323]).
-
Czasopisma 1925 rok, różne tematy
Rok 2003 i Złoty Wiek
„Obecnie żyjące pokolenie jeszcze nigdy nie widziało go [Marsa] tak blizkim. Dopiero w roku 2003, gdy ludzkość już będzie używać wesela i błogosławieństw Złotego Wieku, Mars znów będzie tak blisko Ziemi” (Złoty Wiek 01.07 1925 s. 125).
Oczekiwania
„Pytanie: Skąd wiecie, że wkrótce rozpocznie się złoty wiek? Przecież w Nowym Testamencie jest powiedziane, że czas i godzina nie są wiadome.
Odpowiedź: Wiara nasza, że złoty wiek nastanie w bliskiej przyszłości, oparta jest na przepowiedniach Pisma Św. (...) Mateusza 25:13 (...) Marka 13:32 (...) Dziejach Apostolskich 1:7 (...) Z tych tekstów zazwyczaj przedwcześnie wyciąga się wniosek, że Bóg ma zamiar trzymać to zawsze w tajemnicy i że nikt w żadnym czasie nie zrozumie czasów i chwil przytoczonych w Piśmie Św. Po dokładnem zastanowieniu się nad temi tekstami każdy krytyk biblijny zmuszony będzie przyznać, że one nie zawierają podobnej myśli. One mówią tylko, że na początku wieku ewangelji czyli za czasów apostołów nie był właściwy czas do wyrozumienia tych rzeczy. W mądrości swojej Bóg zachował to dla późniejszego pokolenia, które miało żyć w czasie spełnienia się ich” (Złoty Wiek 01.04 1925 s. 29);
Uzdrawiające radio
„Szanownych Czytelników zapewne zajmie wiadomość, że wydawnictwo angielskiego »Złotego Wieku« posiada blisko Nowego Jorku nadawczą radjostację, by siać światło, prawdę i nadzieję w ciemność ludzkiej filozofji. Czyni się też starania, by w Szwajcarji lub innem odpowiedniem miejscu Europy wystawić radjo-stację, by »Złoty Wiek« mógł wysyłać swe wzniosłe i pocieszające posłannictwo na północ i wschód Europy i do krajów sąsiednich.
Radjo jest też stosowane w lecznictwie, a mianowicie w leczeniu reumatyzmu, zapaleniu nerwów i płuc i głuchoty. Osoby, które przez trzydzieści lat nie słyszały ani jednego dźwięku, odzyskują słuch przez radjo. Pewien głuchoniemy inteligentny amerykanin nauczył się mówić po kilkurazowem zastosowaniu radja. Pierwsze słowa jego były: »Święty, święty, święty«. Było to zaprawdę właściwe uznanie dla Twórcy wszelkich błogosławieństw” (Złoty Wiek 01.05 1925 s. 55; por. podobne słowa ang. Złoty Wiek 12.03 1924 s. 365).
Rok 1925
„Rok 1925 już się rozpoczął. Z wielkim utęsknieniem Chrześcijanie oczekiwali na ten rok. Wielu z całą ufnością spodziewali się, że członkowie ciała Chrystusowego w tym roku będą przemienieni do chwały niebiańskiej. To może być dokonane. I może jeszcze nie. Bóg w swym słusznym czasie dokona celów względem swego własnego ludu. Chrześcijanie nie powinni się wielce przejmować względem tego, co może wyniknąć w tym roku, aby przez to nie spełniać z radością tego, co Pan ma dla nich do zrobienia” (Strażnica 01.01 1925 s. 3 [ang. 01.01 1925]).
W tym okresie opublikowano również obszerny artykuł pt. Rok Jubileuszowy (Strażnica 01.03 1925 s. 67-74 [ang. 15.02 1925]), który omawiał oczekiwania związane z latami 1925-1926. Oto najistotniejsze fragmenty z niego:
„Ale Żydzi jako naród nie są w swojej ziemi, a przeto nie mogą obchodzić roku 1925 jako swego jubileuszu. Czy Bóg zatem zmienił swój czas na poza typowy jubileusz? Nie mamy na to dowodów Pisma Świętego, że Bóg to uczynił. Ale przeciwnie, fizyczne fakta wokoło nas, rozpatrywane w świetle proroctwa, wykazują, że Bóg przeprowadza swój plan w oryginalny nakreślony swój sposób. Czego zatem możemy spodziewać się w roku 1925 i w latach następnych?” (Strażnica 01.03 1925 s. 68 [ang. 15.02 1925]);
„Liczba dziesięć jest często używana w Piśmie Świętem, przeto oczywista, że jest z tą liczbą połączone jakieś znaczenie. (...) Dziesięć lat jest od roku 1914 do 1924. Gdyby Żydzi znajdowali się na swej ojczystej ziemi, moglibyśmy się spodziewać, że trąbiliby w trąby jubileuszowe około 1-go października w roku 1924, obwołując rok 1925 jubileuszowym” (jw. s. 70);
„Członkowie Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego przez długie lata głosili i zwracali uwagę na proroctwa Biblji, że świat (wiek) ten przemija, że wielki jubileusz pozafiguralny dla świata się zbliżył, oraz, że rok 1925 miał się wielce odznaczyć” (jw. s. 70);
„Brat Russell omawiając przedmiot jubileuszy w Tomie drugim Wykładów Pisma Świętego, wykazał, że ostatni jubileusz miał wejść w pozafiguralny jubileusz, który może być uważany właściwie początkiem poza typu. W typie, rok 1925 miał być zastosowany do Izraela naturalnego. Czego tembardziej należałoby się spodziewać w roku 1925 od pozafiguralnych Izraelitów? W figurze kapłani i Lewici byli bardzo czynni podczas roku jubileuszowego, pomagając swoim ludziom przyjść do porozumienia zgodnie do Prawa i ich odziedziczenia. I praca pewna była w trakcie przygotowawczym na rok 1926 dla Pogan. Jeżeliśmy właściwie tłómaczyli tę sprawę, rok 1926 jest jeszcze tym rokiem, który ma zapoczątkować błogosławieństwa dla Pogan. Czy nie mamy się zatem spodziewać, że rok 1925 będzie bardzo czynny dla pozafiguralnych Izraelitów, jeżeli Bóg uporządkuje ich sprawy i stanowiska w Ciele przygotowawczem do pracy, która ma się zapoczątkować na czas dla Pogan? Należy się przeto spodziewać, że rok 1925 przyniesie srogie próby dla jednostek pozafiguralnego Izraela. (...) Widzimy zatem, że mamy dobry powód spodziewać się pewnych manifestacyj boskiego kierownictwa, oraz, że wiemy, iż jesteśmy na właściwej drodze, czyniąc właściwą pracę i we właściwym czasie” (jw. s. 72);
„Czy to nie wskazuje (...) że pozafiguralny jubileusz może zacząć się około lipca-sierpnia, roku 1925? Czy nie możemy słusznie się spodziewać, że Jehowa odznaczy tę datę tak jasno, jak była odznaczona w roku 1914? albo, nie odznaczy tak zrozumiale, jak zaznaczył początek roku 1925 dla Kościoła? Że rok 1925 okaże wiele objawów, mamy wiele świadectwa pod tym względem” (jw. s. 72);
„Katolicy obchodzą swój »jubileusz«, który rozpoczął się dla nich na Gwiazdkę, dnia 24-go grudnia, 1924. »Drzwi jubileuszowe« Św. Piotra w Rzymie zostały otworzone przez papieża i pozostaną otwartemi przez cały rok. Wszyscy ci, którzy przejdą przez te drzwi, mają obiecane specjalne błogosławieństwa. (...) Żydzi podobnie spodziewają się otrzymać specjalne błogosławieństwa od Jehowy w roku 1925, chociaż oni nie zdają sobie sprawy, co może wypaść i co mogą otrzymać. Nie wiemy gdzie oni osiągneli tę kalkulację, chybaby czytali niektóre wydawnictwa naszego Towarzystwa. Jakby nie było oni się czegoś spodziewają” (jw. s. 72);
„Możemy zatem słusznie się spodziewać, że rok 1925 będzie bardzo czynny dla świętych po tej stronie zasłony; i że nieprzyjaciel będzie się wzmagał w swej opozycji, bo on wie, że jego czas się kończy. (...) To rozgniewa ich, a wówczas powezmą wysilne kroki na stłumienie prawdy, a to w celu odwrócenia uwagi od siebie, aby mogli otrzymać swą moc ponad masami. Jak prędko oni będą starać się to zrobić, tego nie wiemy, ani też nie powinno nas kłopotać. Nasz Wódz kontroluje całą sytuacją, a przeto zwycięstwo jest pewne” (jw. s. 73);
„Tymczasem nie widzimy żadnej pewnej daty w Piśmie Świętym poza rokiem 1926. Kiedy Badacze Pisma Świętego dopatrzyli się roku 1914 z Biblji, oni rozwieszczali ten rok wszędzie, wszakże Pan trzymał na nim zasłonę czasu, gdyśmy dopięli do niego. Bóg przyłożył pieczęć na rok 1914, a przeto dzieło zostało w nim zapoczątkowane i nadal się rozwija. Obecnie dopatrujemy się daty 1925-1926 jasno wykazany w proroczej linji, za którą Pan do dziś nie podniósł zasłony byśmy mogli więcej widzieć za nią. Pewni jesteśmy, że Bóg także przyłoży pieczęć na tę datę, tak jak to uczynił i na rok 1914, a wtedy zezwoli nam widzieć poza nią tak dalece, jak tego będzie wymagała potrzeba. Nauczmy się z poprzednich doświadczeń, abyśmy nie byli pewni co do szczegółów. Nie powinniśmy się wiele o nie kłopotać” (jw. s. 74);
„Wielu z nas może być powołanych do domu w roku 1925 i 1926. Bądź to Jehowa powoła nas, lub też pozostawi niektórych z nas na jakiś czas do dalszej pracy, więc jakaż jest w tem różnica? Jeżeli okażemy się wierni, jesteśmy tak przyjemni po tej stronie zasłony jakoby i po drugiej, oraz nagroda jest taksamo pewna” (jw. s. 74).
W cytowanym artykule nie pojawia się już wyznaczanie daty zmartwychwstania patriarchów, choć nadal twierdzi się, że Jerozolima będzie stolicą świata, a wskrzeszenie pozostałych ludzi odbędzie się za około 25 lat:
„Święci Starego Testamentu mają jeszcze być przywiedzeni do życia i postanowieni książętami po całej ziemi. (...) Wiemy, że dzieło restytucji ma przyjść najsamprzód dla Żydów, a przez nich dla całego świata. A że Pismo Święte powiada, że Jeruzalem będzie stolicą całego świata i że święci Starego Testamentu będą książętami po całej ziemi, więc z tego możemy wnosić, iż dzieło królestwa rozpocznie się w Jeruzalem (...). Samo miasto Jeruzalem potrzebuje, aby było oczyszczone zanim może stać się stolicą całego świata. Miasto to może ulec pewnym zmianom w Tysiącleciu, wszakże weźmię kilka lat pracy przy wstępie. (...) Być może, że ci ze sprawiedliwych, którzy będą zachowani w ucisku i przejdą go, będą następnymi do otrzymania łask, to jest, prędzej jak ci, co są w grobach. Wcale nie jest zdrogi myśleć, że upłynie lat dwadzieścia-pięć, a może więcej, zanim nastąpi wzbudzenie umarłych z grobu” (jw. s. 73).
W kolejnych miesiącach już coraz mniej zdecydowanie nauczano o oczekiwaniach związanych z omawianym rokiem:
„My jesteśmy już daleko w 1925. Niech obecnie każdy kto istotnie miłuje Pana, usunie egoizm a pobudzony przez ducha miłującego oddania się dla sprawy sprawiedliwości; wykorzysta jeszcze kilka pozostałych miesięcy największego świadectwa dla Króla i Jego królestwa” (Strażnica 01.06 1925 s. 169 [ang. 01.05 1925]);
„Zaiste rok 1925 jest ważnym, dzieją się w nim już wielkie rzeczy, chociaż nie wszyscy je widzą. Rok ten jest obfity w doświadczenia, ale również jest obfity w błogosławieństwa. (...) Nie wiemy jeszcze czem się zakończy, a przeto winniśmy wynałożyć wszelkie siły i robić to, co jest w naszej mocy” (Strażnica 15.06 1925 s. 192 [brak ang. odpowiednika]);
„Pan jest obecny w swej świątyni. Król i jego królestwo jest tuż. Czy cały kościół będzie wzięty za wtórą zasłonę w 1925 lub nie, jest to sprawą mało znaczącą. Jeśli tylko uznajemy żeśmy znaleźli bezpieczne ukryte miejsce w Panu i że nam zostało zlecone być jego świadkami i wówczas niechaj to nas ucieszy i z radością wykonując błogosławione obowiązki udzielone nam czy to kilka miesięcy jeszcze, lub też kilka lat po tej stronie zasłony” (Strażnica 15.09 1925 s. 280 [ang. 15.08 1925]);
„Niewątpliwie, wielu z drogich świętych będzie dozwolone wten sposób sądzić aniołów podczas 1925 roku, lecz tym którzy są czystego serca, żadna krzywda im się nie stanie” (Strażnica 15.09 1925 s. 288 [ang. 01.06 1925]);
„Koniec 1925 jest prawie tuż. Niektórzy spodziewali się że praca kościoła w ciele będzie skończona wtym roku. Prawdopodobnie takie spodziewanie się nakłoniło nieco pragnienia do zakończenia ziemskiej uciążliwej pielgrzymki by usiąść sobie spokojnie w chwale. Jeźli tak jest, czy nie jest wówczas pewna miara samolubstwa w takim pragnieniu i oczekiwaniu? Samolubstwo nie może być przyjemne Panu” (Strażnica 01.10 1925 s. 291-292 [ang. 01.09 1925]);
„Pan nigdzie nie powiedział akuratnego roku, dnia lub godziny byśmy się mogli spodziewać wzięcia ostatnich członków do niebiańskiej chwały. Dlaczego by nas miał powiadomiać przed swoim czasem, i dlaczego nawet mamy mieć pragnienie wiedzieć przed naznaczonym czasem od Pana? (...) Ponieważ 1925 prawie kończy się, a wierzymy że wiele członków kościoła jeszcze jest na ziemi, przeto jest skłonność dla niektórych do opieszania odnośnie spraw Królestwa i pracy jaka jeszcze ma być wykonana” (jw. s. 292-293);
„Można się spodziewać że Szatan będzie się starał wpoić myśl w umysłach poświęconych, że 1925 powinien zakończyć pracę, a przeto niepotrzeba dla nich nic więcej czynić” (jw. s. 295);
„Zdaje się że takie usposobienie nie będzie wcale kłopotać się co może się stać a co nie w 1925. Oni będą wiedzieć że wszystko mają do stracenia przez stanie się opieszałym, a wszystko pozyskać przez pozostawanie stałym, pilnym i wiernym” (jw. s. 296);
(...) that the Lord has given his people certain points in chronology; that the fulfilment of prophecy shows the dates 1914, 1918 and 1925 to be clearly marked; that the Scriptures nowhere show just what day or year the glorification of the church takes place; therefore that with the passing of 1925 time is no more so far as the church is concerned. (The Watchtower 15.10 1925 s. 308).
Tłumaczenie: „Że Pan dał swemu ludowi pewne punkty w chronologii; że spełnienie proroctwa wskazuje na daty 1914, 1918 i 1925 jako jasno wyznaczone; że Pismo nigdzie nie pokazuje po prostu, w jakim dniu lub roku będzie miało miejsce uwielbienie Kościoła; zatem z upływem roku 1925 czasu już nie będzie, jeśli chodzi o Kościół”.
„W roku 1925, mówili ci zwiastuni, to nowe państwo uniwersalne w swem stanie zarodkowym ukaże się tak, że i cielesne oko je spostrzeże. A dlaczego akurat w roku 1925? Dlatego że według ich zapewnienia wielki figuralny cykl jubileuszy, obejmujący 3500 lat, który tak wyraźnie oznaczony jest w Piśmie Św., w roku 1925 dobiega końca, wobec czego w tym roku zaczyna się wielki jubileusz pozafiguralny t.j. naprawienie wszystkich rzeczy (Dzieje Apostolskie 3:19-21). I cóż teraz? Już zbliża się koniec roku 1925 i słychać naśmiewców mówiących, że to jest głupstwo, że wszystko przecież pozostaje tak, jak było i że ów złoty wiek jeszcze długo nie nastanie! Ale naśmiewcy będą zawstydzeni!” (Złoty Wiek 01.11 1925 s. 243).
„Przeto, Szanowny Czytelniku zwróć wzrok Twój ku tej ziemi obiecanej! (...) Czy Ty nie widzisz, jak właśnie w tym roku, w roku 1925, Bóg w sposób widoczny przywraca łaskę Swą temu krajowi? Czy Ty tego nie widzisz? Czy Ty o tym nie wiesz? Tedy poczytaj dokładnie sprawozdania z odbudowy Palestyny, a dowiesz się, jak wielkiemi krokami dzieło to postępuje naprzód” (jw. s. 244).
Plejady
„Przypuszczamy, że Plejady oznaczają tron Jehowy, z którego On rządzi światem” (Strażnica 15.05 1925 s. 147 [ang. 15.04 1925 s. 115]).
Zaludnianie Marsa
„Czy jest ludność na Marsie?
(...) Mars nie jest zamieszkany przez istoty podobne do ludzi (...) To biblja oznajmia tym, którzy ją badają. (...)
Wiernym aż do śmierci naśladowcom Syna Bożego dane są kosztowne obietnice, że razem z Nim przez nieskończone wieki w dalszym ciągu wykonywać będą tę twórczą działalność. (...) Oni odczuwać będą niewymowną radość w tej spólnej działalności z Chrystusem, jak ongi, gdy Logos rozpoczął swą twórczą działalność na Ziemi, weseliły się istoty duchowe (Hiob 38:7). Wówczas, ale nie wcześniej, Mars też zostanie zaludniony” (Złoty Wiek 01.07 1925 s. 125).
Wylanie Ducha
„Wylanie Ducha Świętego na wszelkie ciało rozpocznie się już na początku Tysiąclecia i będzie trwało aż do końca jego, wobec czego wszyscy chętni będą mogli wrócić do łaski Bożej i odzyskać podobieństwo Boże. Lecz nieposłuszni umrą wtórą śmiercią, z której już nie ma zbawienia” (Złoty Wiek 01.06 1925 s. 87).
Wszechmocny
„W ten sposób Jehowa przedstawił, iż umiłowany Syn Jego, Wszechmocny, przyjdzie i pośredniczyć będzie pomiędzy Bogiem a ludźmi w celu pojednania Boga z ludźmi i że w pracy tej cudownej aniołowie użyci będą jako wysłańcy” (Strażnica 15.01 1925 s. 19).
Bóg tego świata
„Diabeł jest bogiem tego świata. Pan Jezus Chrystus jest bogiem nowego [świata]” (ang. Złoty Wiek 15.07 1925 s. 669 – The devil has been the god of this world. The Lord Jesus Christ is the god of the new).
Szatan w niebie
„Pismo Święte i fakta fizyczne zdają się świadczyć, że Szatanowi było dozwolone pozostać w niebie dla pewnego i dobrego celu; to znaczy, Bóg dozwolił, a przeto w rozumnym i dobrym celu” (Strażnica 15.04 1925 s. 117).
1878 zmartwychwstanie
„Jest wyrozumieniem poświęconych, że święci Pańscy którzy pomarli, z martwych powstali w roku 1878. Uwielbieni zostali wspólnie z ich Panem, i odtąd świecą się w chwale” (Strażnica 01.04 1925 s. 101).
Russell
„Rzeczywiście było to pracą Pańską, którą wykonał za pośrednictwem swego wiernego i roztropnego sługi, Brata Russella” (Strażnica 01.04 1925 s. 101 [ang. 01.02 1925 s. 37]).
„Podczas okresu żniwa Pan wysłał swego wiernego i roztropnego sługę, Brata Russella, wspólnie z innymi towarzyszami sługami, do wszystkich wyznawców Chrześcijan…” (jw. s. 103).
„On wybrał wiernego sługę i uczynił go mądrym w prawdzie i włożył w umysł tego sługi czysty pokarm dla domowników wiary. Brat Russell był tym uprzywilejowanym sługą i on był wiernym do swego zlecenia” (Strażnica 15.09 1925 s. 277).
„Aniołem siódmego lub Laodycejskiego okresu Kościoła był Karol T. Russell (…) Niewątpliwe, że ten sam anioł, lub siódmy posłaniec Kościoła, zajął urząd przepowiedziany przez proroka Ezechjela, jak jest przedstawione w człowieku, odzianym szatą lnianą, przy którego biodrach był kałamarz. – Ezechjel 9:1-11” (Strażnica 15.06 1925 s. 181 [ang. 15.05 1925 s. 149]).
Żegnany niczym „Kajzer”?
„W poniedziałek o godzinie 5-tej po południu, Prezydent TOWARZYSTWA miał swój ostatni wykład na konwencji. Przewodniczący poprosił br. Rutherford aby zaczekał aż bracia urządzą mu pożegnanie w ich szczególny sposób. Niebyło znane co oni mają zamiar uczynić. Pomiędzy wyjściem z głównej sali a przejazdem, jest szeroka ulica, prawdopodobnie 1,500 do 2,000 stóp długa. Bracia maszerowali w dłuż tej ulicy i utworzyli dwie linie dziesięć lub piętnaście stóp szerokości po obu stronach wzdłuż całej ulicy i linja ta była skierowana do głównego przejazdu ulicy, i pozostawiono tylko wązkie przejście pomiędzy dwiema liniami. Przy wyjściu ze sali były samochody w których mówcy mieli jechać tym wązkim przejściem i w ten sposób uczynić pożegnanie się z braćmi. Jednak samochody nie były użyte. Byłoby niewłaściwym jechać, podczas gdy, inni stali więc brat Balzereit i brat Rutherford, szli naprzód, a za niemi postępowali wolno inni mówcy przez to wązkie i długie przejście, gdzie po obu stronach stali bracia, powiewając chusteczkami i śpiewali »Zostań z Bogiem« przy akompanjowanju orkiestry. Podczas tego pożegnania, bracia wykrzykiwali »Auf wiedersehn«, »Zostań z Bogiem aż się zejdziem znów«; »niech was Bóg błogosławi.« Gdyśmy doszli końca tej linji, spojrzeliśmy wstecz ujrzeliśmy wesołe twarze i powiewających chusteczkami 14,000 ludzi. To sprawiło takie wrażenie w sąsiedztwie, że mężczyźni, niewiasty i dzieci wyglądali oknami, podczas inni wspięli się na drzewa i wielu innych powychodziło na dachy aby się przyglądać. Wielka liczba policji była obecną i obchodzili się bardzo z uszanowaniem i poważnie. Kapitan z niektórymi porucznikami stał na samem końcu tego wązkiego przejścia w baczności oddając tem honor wojskowy gdy br. Rutherford przechodził; a nawet wrogo usposobieni urzędnicy prawa, nie mogli się powstrzymać od przyjemnego uśmiechu. Brat Martin zwrócił uwagę i rzekł »Kajzer nigdy nie miał takiego przyjęcia lub pożegnania jak to. On mógł to mieć uczynione, lecz nigdy dobrowolnie i z pobudek miłości.« Celem tej demonstrancji nie było, by uczcić kogokolwiek z ludzi, lecz ona była prawdziwie dobrowolnym wybuchem wdzięcznego poświęcenia się Panu, Królowi naszemu, i miłość dla tych, którzy stoją ramię w ramię, walcząc dla sprawy królestwa” (Strażnica 01.09 1925 s. 266-267 [ang. 01.08 1925 s. 234]).
Medium
„Strażnica stanowi medjum [ang. medium] komunikacyjne między rozmaitymi stróżami, którzy miłują Pana. Pan używał Strażnicy przez dłuższy czas w tym celu. Którzy tak wierzą, tacy badają ją, nie czytają jej tylko dla rozrywki” (Strażnica 15.01 1926 s. 19 [ang. 01.12 1925 s. 355]).
Obraz Pana
„Większa taka bandera, długości trzydzieści sześć stóp, w trzech barwach, wykonana przez artystę Towarzystwa, rozwieszona została ponad wzniesieniem dla mówcy, a była tak złożona, że nie można było odgadnąć co się na niej znajdowało, aż nadszedł psychologiczny moment. Mowa Brata Rutherforda zakończyła się słowami: »Ogłaszajcie, ogłaszajcie, ogłaszajcie Króla i Królestwo.« A gdy on powtarzał te słowa, sznury przytrzymujące banderę zostały poprzecinane i wtedy bandera wspaniale rozwinęła się przed publicznością, a na niej te same słowa: ‘Ogłaszajcie Króla i Królestwo.’ Po środku bandery znajdował się wielki obraz Pana. (...) Każdy z obecnych otrzymał silne wrażenie faktu, że na każdym poświęconym ciąży obowiązek od tej chwili do występowania jako agent ogłoszeniowy dla Króla i dla Królestwa” (Strażnica 15.04 1925 s. 120 [ang. 01.03 1925]).
Szczytowa Pamiątka i spożywający
1925 r. – 90 434 osoby (ang. Strażnica 01.09 1925 s. 263);
Kongres i piwo
„Inne miejsce zostało sporządzone do nakarmienia tej rzeszy. Tartynki, kiełbasa, woda, kawa i lekkie piwo były do użytku po najniższej cenie; i te miłe dusze trzymały w jednej ręce przekąskę, a w drugiej kufel; stali spokojnie i spożywali swoją porcję. Po spożyciu przekąski powrócili na miejsce zebrań do swych siedzeń” (Strażnica 01.09 1925 s. 266 [ang. 01.08 1925 s. 233]).
-
Czasopisma 1926 rok, różne tematy
1 raz o pokoleniu roku 1914
„Pytanie: Kiedy nastąpi koniec tej epoki lub świata?
Odpowiedź: Według chronologii Pisma koniec świata rozpoczął się w roku 1914. Ściśle o czasie wszystkie proroctwa odnoszące się do czasu końca świata zaczęły się spełniać po raz pierwszy w historii ziemi. Koniec świata nie jest sprawą natychmiastową, lecz stopniowym rozpadem starej organizacji społeczeństwa, który skończy się najsroższym czasem utrapienia, jaki zna ludzkość. Dokona się to za jednego pokolenia. Dokładna data ostatecznego upadku nie jest znana” (ang. Złoty Wiek 20.10 1926 s. 51, art. Biblijne pytania i odpowiedzi).
Książęta
Jednak w 1926 roku Towarzystwo Strażnica zaczęło oddalać zmartwychwstanie patriarchów:
„W czasie właściwym starożytni święci, którzy byli doświadczeni i którzy dowiedli swoją wierność Bogu, będą wzbudzeni doskonałymi ludźmi i otrzymają stanowisko w tym błogosławionym rządzie Syońskim, czyli nowym narodzie, ponieważ Bóg przygotował dla nich miejsce w tem Królestwie” (Strażnica 01.04 1926 s. 103 [ang. 15.03 1926]).
Rok 1925
Oto próba jakiegoś komentarza Towarzystwa Strażnica do tego, że nic się nie zdarzyło z oczekiwanych wydarzeń, oraz słowa pocieszenia dla swych głosicieli wyrażone słowami z Iz 49:14-15:
„Od roku 1918 wielu z ludu Pańskiego zniechęciło się i niektórzy z nich przynajmniej swoim czynem powiedzieli: »Pan zapomniał o nas«. (...) I znowu w roku 1925 wielu mówiło: »Starożytni święci nie powrócili; niektórzy z tych, co zdają się być świętymi nadal znajdują się na ziemi. Zaiste Pan zapomniał o nas«...” (Strażnica 01.09 1926 s. 263 [ang. 15.08 1926]).
Jeszcze w tym samym roku 1926 Towarzystwo Strażnica dokonało reinterpretacji roku jubileuszowego. Już nie zmartwychwstanie proroków i inne wydarzenia miały być jego wyrazem, ale na przykład otwarcie linii pasażerskiej dla statków z USA do Palestyny:
„Ponadto system jubileuszów, który Bóg był zarządził dla Żydów w Palestynie i według którego winni byli dozwalać odpoczywać ziemi co pięćdziesiąty rok i przywracać każdemu utracone mienie, dosiągnął szczytu w roku 1925. (...) Ten okres 3500 lat skończył się w roku 1925. Dlatego rok 1925 stanowi ważną datę w dziejach ludzkości, a szczególnie w dziejach Żydów i należałoby się spodziewać, że w roku 1925 stanie się coś niezwykłego, dotyczącego Żydów. W dniu 12 marca 1925 roku (...) otwarło linję z Nowego Yorku do Palestyny. (...) W każdym miesiącu osiedla się teraz pokaźna liczba Żydów w Palestynie i odbudowa ziemi świętej dopiero w roku ubiegłym na dobre się rozpoczęła” (Złoty Wiek 01.07 1926 s. 21).
„Niektórzy mniemali, że praca ustanie w roku 1925, ale Pan tak nie mówił” (Strażnica 15.07 1926 s. 16 [ang. 01.08 1926]).
Sędzia tłumaczy się
„Także było bardzo interesujące zebranie pytań i odpowiedzi obsłużone przez prezesa Towarzystwa. W streszczeniu podajemy raport z tych pytań i odpowiedzi.
Zebranie Pytań.
Pytanie: Czy starożytni święci powrócili?
Odpowiedź: Oni nie powrócili. Nikt nie widział ich i byłoby rzeczą nierozsądną tak głosić. W broszurze »Miljony« było powiedziane że możemy się słusznie spodziewać ich powrotu wkrótce po roku 1925, lecz to orzeczenie było tylko wyrażoną opinią; ponadto nie jest bardzo daleko po roku 1925. Niema żadnego podstawowego powodu, abyśmy mogli spodziewać się powrotu starożytnych świętych zanim Kościół nie uzupełni się i zanim nie skończy swojej pracy na ziemi. W czasie teraźniejszym praca nie jest uzupełnioną i jest rzeczą widoczną, że wielu członków ciała Chrystusowego znajduje się na ziemi.
Pytanie: Czy praca Kościoła skończyła się w październiku 1925 roku, jak niektórzy powiadają, albo czy też jeszcze więcej jest co do czynienia?
Odpowiedź: Praca nie ustała w roku 1925 albowiem jest w dalszym toku. Pan jest Głową Swej pracy i nadal ją przeprowadza z takiem samym tempem jak i dotąd. Niektórzy w Szwajcarji uchwycili myśl, że praca skończyła się w roku 1925, że tylko mała garstka poświęconych pozostała, oraz wszyscy ci, którzy nie zgadzają się z tą myślą, zeszli na niewłaściwą drogę. Naturalnie taka myśl jest nierozsądną; ona powstała w rezultacie zburzonego umysłu, a nie w rezultacie pilnego badania Słowa Bożego. W Piśmie Świętym niema nic takiego, coby wskazywało, że Pan objawi Swemu kościołowi jak prędko praca się zakończy. (...) Przeto niech nikt nie będzie kłopotany nierozsądnem głoszeniem ze strony niektórych uwiedzionych braci i jak pod względem tego, że jakoby starożytni święci powrócili w roku 1925, tak pod względem że praca kościoła z ową chwilą ustała, oraz że ci, którzy nie zgadzają się z nimi są na błędnej drodze” (Strażnica 01.08 1926 s. 228 [ang. 01.07 1926]).
Tomy Russella
„Ale później wyszedł pierwszy tom Wykładów Pisma Świętego, z wydaniem którego niektórzy znowu myśleli, że w nim została wyjawiona cała prawda. Lecz z biegiem czasu wychodziły następne tomy Wykładów Pisma Świętego i z każdym wydaniem autor porobił pewne zmiany, a to dzięki otrzymaniu większego światła” (Strażnica 01.05 1926 s. 132).
„Pomyłki są w siódmym tomie; i pomyłki są we wszystkich tomach WYKŁADÓW PISMA ŚWIĘTEGO oraz we wszystkich innych publikacjach Towarzystwa, a nawet w tłumaczeniach Biblji” (Strażnica 01.10 1926 s. 295).
Jehowa nie wiedział
„Pytanie: Czy Jehowa przewidział upadek Adama (...) Z tej racji wynika, że Bóg ani przeznaczył ani też przewidział grzechu Adama” (Strażnica 01.08 1926 s. 237 [ang. 01.06 1926 s. 169]).
Plejady
„Następnie stanowisko Plejad w czasie dokończania Wielkiej piramidy w Egipcie – owego kamiennego świadka Bożego – jest doniosłą cechą tej wybitnej budowy. Z tych i innych powodów sądzimy, że Plejady zajmują ośrodek wszechświata, skąd wychodzą »słodkie wpływy« Wszechmogącego na Ziemię i całe uniwersum. (...) Jeżeli stolica Jehowy, podstawą której jest sprawiedliwość, znajduje się gdzieś w obrębie Plejad, to gromada ta chyba zasługuje na dość dokładne zbadanie” (Złoty Wiek 01.06 1926 s. 372).
Mars
„Mars znajduje się obecnie w okresie lodowców; olbrzymie ich skupienia w pobliżu biegunów można rozpoznać zupełnie wyraźnie. Należy przypuszczać, że będzie ona pierwszą planetą, na której ukaże się ród istot doskonałych – a dzieje ludzi ziemi będą dla nich nauką. Dzieje te mogą nauczyć wiele!” (Złoty Wiek 01.10 1926 s. 122).
Jezus
„W roku 1914 Jehowy Kanclerz [ang. Vicegerent] rozpoczyna panowanie...” (Strażnica 15.12 1926 s. 382; I.B.S.A. Year Book 1927, tekst do rozważań na 25 stycznia 1927 r.).
„Po Jego stworzeniu wszystkie rzeczy zostały stworzone przezeń, przez Logosa, jako wykonywającego zastępcę czyli werkmajstra Bożego” (Złoty Wiek 15.11 1926 s. 164).
Modlitwa
„Czy byłoby rzeczą niewłaściwą modlić się do Jezusa? Dla Chrześcijanina nie byłoby rzeczą niewłaściwą, ponieważ Jehowa Bóg zlecił Jezusowi wszelką moc w niebie i na ziemi” (Strażnica 01.02 1926 s. 39).
Medium
„Strażnica stanowi medjum [ang. medium] komunikacyjne między rozmaitymi stróżami, którzy miłują Pana. Pan używał Strażnicy przez dłuższy czas w tym celu. Którzy tak wierzą, tacy badają ją, nie czytają jej tylko dla rozrywki” (Strażnica 15.01 1926 s. 19 [ang. 01.12 1925 s. 355]).
Zamawianie krzyży
„Nowy zapas rysunków
Następujące rysunki na papierze nadeszły z Europy i są do nabycia: Boski Plan Wieków rozmiar 18½ x 24½ cale, cena pojedynczo 35c, na zamówieniach w ilościach 12 lub więcej cena po 25c. Piramida Gizeh, rozmiar 18 ½ x 28 ½, cena pojedynczo po 35c; na zamówieniach w ilościach 12 lub więcej cena po 25c. Także nadeszły następujące obrazy: Korona i Krzyż, rozmiar 18 ½ x 24 ½, cena pojedynczo 35c; na zamówieniach w ilościach 12 lub więcej cena po 25c. Wieża, śliczny obraz kolorowy, rozmiar 19 ½ x 25 ½, cena pojedynczo 50c; na zamówieniach w ilościach 12 lub więcej cena po 35c” (Strażnica 01.07 1926 s. 208; por. Strażnica 01.03 1926 s. 66).
Rzeźba
Kiedyś na posesji niemieckiego biura oddziału w Magdeburgu stała wyrzeźbiona postać Jezusa, a Towarzystwo Strażnica uspokajało swoich głosicieli, aby się tym nie gorszyli:
„Na części tego obszaru Towarzystwo pobudowało salę do zebrań dla zgromadzenia, która liczy około tysiąca siedzeń. (...) Jest to prześliczna sala, jak wewnątrz tak i na zewnątrz. Bracia nazwali ją »Harfa Hala«. Na zewnątrz jest duży wyrzeźbiony napis Harfy, uczyniony w cemencie i to tak charakterystycznie, że ma wygląd jakby był z kamienia. Wewnętrzne dekoracje tej sali są bardzo ładnie urządzone. Pomiędzy temi dekoracjami w tylnej części Sali jest płaskorzeźba, reprezentująca siedzącego Dawida z Harfą przy jego boku, który patrzy nocą w niebiosa, oglądając chwałę stworzenia Bożego. Praca tej płaskorzeźby jest także uczyniona z cementu i ma wygląd kamienia. Kopiąc zagłębienie pod fundament na budynek wielki kamień został wykopany; i jeden z braci, rzeźbiarz, z tego kamienia wyrznął postać reprezentującą naszego Pana; ta postać została postawiona na postumencie na podwórzu. Ten obszar został upiększony przez zasadzenie drzewek i kwiatów” (Strażnica 01.08 1926 s. 229 [ang. 01.07 1926 s. 197]).
Pamiątka
„Czy jest właściwem dla tych obchodzić Pamiątkę, którzy spodziewają się być w klasie milionów? (...) Byłoby rzeczą niewłaściwą komukolwiek brać udział w obchodzeniu Pamiątki, jeżeli nie jest spłodzony z ducha świętego. (...) Wobec tego, że »miljony« klasa nie jest spłodzona z ducha świętego, dla nich byłoby rzeczą niewłaściwą brać udział w obchodzeniu Pamiątki” (Strażnica 01.08 1926 s. 238-239 [ang. 01.05 1926 s. 143]).
Wąż na krzyżu
Złoty Wiek 15.10 1926 s. 143; Złoty Wiek 01.11 1926 s. 159 – na ilustracjach ukazano węża na krzyżu.
Boże Narodzenie
„Upominki na Gwiazdkę
Chrześcijanie z imienia upamiętniają dzień 25 grudnia, chociaż bardzo nikłe pojęcie o jego znaczeniu mają, przez dawanie upominków swoim najbliższym krewnym lub znajomym. Wielu i z prawdziwych Chrześcijan przyjęło ten zwyczaj i ten sam czas, który zdaje się być właściwym, bo około tej daty Bóg zwiastował zesłanie największego Daru na Świat, mianowicie Swego umiłowanego Syna, który stał się naszym Zbawicielem. Dlatego oni, posiadając w tym względzie pojęcie właściwe, winni swoim krewnym i znajomym, jeżeli zamierzają, dawać upominki takie, które by wskazywały im ideały wyższe. Obecnie nastręcza się bardzo odpowiednia sposobność dla wszystkich Braci i Sióstr do przedstawienia ludziom wyższych ideałów. Każdy kolporter może teraz przedstawiać Złoty Wiek i książki drugim ludziom by kupowali je nie tylko dla siebie, ale i dla krewnych i znajomych. Mogą im zrobić najlepszy upominek czyli podarunek na Gwiazdkę przez zaprenumerowanie Złotego Wieku, czy też przez posłanie im książki. Bracia prawie wszyscy mają krewnych i znajomych w Europie. Mogą zrobić im dobry upominek przez zaprenumerowanie Złotego Wieku albo wysłanie im jakiej książki” (Strażnica 01.11 1926 s. 322; patrz też Strażnica 01.12 1925 s. 368).
Hiob urodziny
Później ten sam fragment przywołano w czasopiśmie pt. Złoty Wiek 15.06 1926 s. 15: „Podczas gdy synowie i córki jego obchodzili uroczystość urodzin…”.
Wielki ucisk trwa
„Już przeszło czterdzieści lat Bóg przestrzega świat przez tych, co wierzą jego Słowu, o wszechświatowym ucisku, który rozpoczął się w roku 1914 i będzie wzmagał się aż dokona swego dzieła, ucząc ludzkość pokory” (Złoty Wiek 01.08 1926 s. 61).
1914
„Literatura Towarzystwa jasno wykazała, że rok 1914 miał się zaznaczyć zupełnem uwielbieniem kościoła. Wielu zwróciło swoje serca na tę datę. Ten czas minął, a kościół dotąd nie jest jeszcze uwielbiony” (Strażnica 01.10 1926 s. 295 [ang. 01.10 1926 s. 294]).
Armagedon literalny
„Przegrodę tę Żydzi nazywali Megido, czyli walką Gór, a Grecy Armagedonem, co oznaczało to samo. Kiedy generał Allenby zabrał Palestynę Turkom, uczynił to dzięki opanowaniu tego grzbietu. Literalna walka Armagedonu rozegrała się tam w lecie r. 1918” (Złoty Wiek 15.07 1926 s. 39 [ang. 24.06 1926 s. 389]).
Inspekcja
„Kiedy Pan przyszedł do Swej świątyni w r. 1918 (według teraźniejszego obliczenia w r. 1917) to z ową chwilą rozpoczął się sąd. Czy tedy święci o tem rozumieli czy nie, to jednak prawdziwie miłujący Pana poszli z obwieszczaniem poselstwa” (Strażnica 01.09 1926 s. 261).
Piramida
„Wedle przypuszczenia Melchizedek był jednym z królów pasterzy, którzy wkroczyli do Egiptu i zbudował tam około roku 2170 przed nar. Ch. Wielką Piramidę, znaną od wieków jako jeden z siedmiu cudów świata” (Złoty Wiek 01.06 1926 s. 383).
„Następnie stanowisko Plejad w czasie dokończania Wielkiej piramidy w Egipcie – owego kamiennego świadka Bożego – jest doniosłą cechą tej wybitnej budowy” (Złoty Wiek 01.06 1926 s. 372).
-
Czasopisma 1927 rok, różne tematy
To pokolenie - pomazańcy
„Przy rzece Jordan, Jehowa rozpoczął nowe pokolenie czyli nowe stworzenie, którego Głową jest Chrystus Jezus. Jezus później powołał dwunastu uczni (...). Jedenastu z nich, jak mamy dobre powody do wierzenia, tworzy część tego nowego stworzenia. Względem tego apostoł Piotr, w swoim pierwszym liście 2:9 pisząc do kościoła miał na myśli wybranych. Zatem jest pewna konkluzja, że Jezus odnosił się do nowego stworzenia, gdy mówił: »To pokolenie nie przeminie, ażeby to się wszystko stało«. To tedy daje nam do zrozumienia, że niektóre członki nowego stworzenia będą jeszcze na ziemi w czasie Armageddonu” (Strażnica 01.09 1927 s. 269 [ang. 15.02 1927 s. 62]);
Kilka lat
„Ponieważ Abraham, Izaak, Jakób i inni wierni prorocy, wzmiankowani przez Apostoła w liście do Żydów, jedenastym rozdziale, mają obietnicę lepszego zmartwychwstania, ponieważ prorok twierdzi, iż ci mają być książętami, czyli władcami po wszystkiej ziemi, należy się spodziewać, że oni pierwsi zmartwychwstaną na warunkach nowego przymierza. Zatem rozsądnem jest spodziewać się ich obecności na ziemi w początkach restytucji. Ci wierni będą z powrotem przy życiu na ziemi za kilka lat i stanowić będą klasę legalnych przedstawicieli Chrystusa na ziemi. Będą oni widzialnymi przedstawicielami królestwa niebieskiego, którym Chrystus, pod swoim nadzorem, powierzy sprawy świata” (Złoty Wiek 01.07 1927 s. 406-407).
Szczepienie
„Szczepienie spowodowało niezliczoną ilość zachorowań. Sporządzono nawet listę z górą pięćdziesięciu chorób, które były bezpośrednim następstwem szczepienia. Są to między innemi: Owrzodzenia, powiększenie gruczołów pachwinowych, ślepota, rak, kurcze, ospa wietrzna, ospa zwyczajna, biegunka, wymioty, skrofuły [inaczej skrofuloza, przewlekła gruźlica węzłów chłonnych szyi – przyp. red.], gruźlica i wiele innych. Są to dostateczne dowody, świadczące o szkodliwości tego zabobonnego zwyczaju lekarskiego, dalszy ich ciąg nie trzeba nawet przytaczać. (...) Nie wiadomo, co więcej podziwiać trzeba czy okrucieństwo, bałwochwalstwo lub bezmyślność pogan w ofiarowaniu serca ludzkiego swemu bogu słońca, czy też przekonanie cywilizowanych ludzi, że trująca ropa chorej krowy wszczepiona do zdrowej krwi, lub inaczej, że zatrucie krwi zabezpiecza od zatrucia krwi. Oczywisty nonsens!” (Złoty Wiek 15.01 1927 s. 237).
Plejady
„Położenie Plejad podczas budowy Wielkiej Piramidy – tego kamiennego świadectwa Objawień Boga, odegrało ważną rolę. Z tych i innych względów uważamy za możliwe, że Plejady są środkiem wszechświata – centrem z którego promienie Woli Boga oświetlają nieskończone przestrzenie kosmosu. (...) Jeżeli jednak tron Wszechmogącego, tron, podstawą którego jest sprawiedliwość, znajduje się gdzieś w obrębie tego gwiazdozbioru, to czyż niezależnie od wszelkich innych względów, nie zasługuje on na naszą uwagę?” (Złoty Wiek 01.01 1927 s. 217).
„Jehowa przygotował albo ustanowił Swoją siedzibę w niebieskim wszechświecie. Gwiaździsta grupa znana jako konstelacja plejady i znajdująca się na północy, zdaje się być przez Biblję uznawaną za centrum niebieskiego wszechświata, za miejsce stolicy Jehowy, z którego najwyższa władza jest wydawana” (Strażnica 15.03 1927 s. 96; ten sam fragment patrz I.B.S.A. Year Book 1927, tekst do rozważań na 4 lipca 1927 r.; I.B.S.A. Year Book 1928, tekst do rozważań na 2 lipca 1928 r.).
„Obecność Pańska była trudna do wytłumaczenia, a tem bardziej trudniejsza do czystego wyrozumienia. Wielu pracowało pod mniemaniem, że Pan Jezus musi być obecny osobiście w sąsiedztwie naszej ziemi. Takie mniemanie jest nierozsądne. Odległość w tym względzie nie może być przeszkodą dla Pana. On może przebywać w Plejadach i kierować sprawami na ziemi tak samo, jakby się na niej znajdował. My rozumiemy, że obecność Pańska poczęła się objawiać około roku 1874; że On objął Swą władzę i moc i rozpoczął panowanie w roku 1914; i że On przyszedł do Swej świątyni w roku 1918” (Strażnica 01.07 1927 s. 195 [ang. 01.06 1927 s. 163]).
Jezus
„(...) byś stał się prawdziwym narzędziem w ręku jedynego Reformatora i Mistrza, reformację którego przyjmie kiedyś cały świat, za prawdę należący do Niego, jak sam powiedział, gdy uczył nas modlić się: »Przyjdź Królestwo Twoje«” (Złoty Wiek 01.03 1927 s. 283).
„W tym celu pobudził swego proroka do napisania o przyjściu Wielmożnego, który miał wyzwolić ludzkość. (...) Mojżeszowi Jehowa powiedział, że miał wzbudzić Wielmożnego, którego Mojżesz wyobrażał...” (Złoty Wiek 15.08 1927 s. 452).
Raj zachowany
„Ogród Eden może zachowany.
Całkiem uzasadnione wydaje się pytanie, co się stało z ogrodem Eden. Pismo Św. powiada nam, że był otoczony wysokiemi górami, że był dostępny tylko od wschodu i że znajdował się w okolicy góry Ararat. Na górze Ararat stanął też korab Noego, który odtąd ukryty jest w wiecznym śniegu. Zdaje nam się, iż rozsądne jest przypuszczenie, że Bóg zachował ogród Eden i że we właściwym czasie uczyni go dostępnym dla ludzi” (Złoty Wiek 15.06 1927 s. 389 [ang. 09.03 1927 s. 871]
1878
W roku 1927 Towarzystwo Strażnica odrzuciło datę 1878, a przyjęło dla zmartwychwstania rok 1918. Oto jak ‘płynnie’ tego dokonało:
„Przez wiele lat Badacze Pisma Świętego utrzymywali, że zmartwychwstanie apostołów i innych wiernych świętych, którzy zasnęli w Jezusie, nastąpiło wiosną 1878 roku” (ang. Strażnica 15.05 1927 s. 150).
Inspekcja
„Jeżeli przeto Pan przyszedł do Swej świątyni w roku 1918 w celu sądzenia i że sąd ten rozpoczął się najpierw nad świętymi, to by było mocnym i przekonywującym argumentem, że wzbudzenie śpiących świętych miało miejsce w roku 1918 lub około tego czasu” (Strażnica 01.07 1927 s. 198).
Zmartwychwstanie
„Pan nie objawił dokładnie kiedy się rozpocznie zmartwychwstanie; lecz jest racjonalnie przypuszczać, że świat pod nowym Królem będzie gotów ich przyjąć w ciągu pół wieku po rozpoczęciu się sprawiedliwego panowania Mesjasza” (Złoty wiek 01.07 1927 s. 408).
Russell
„W rzeczywistości nie było żadnego wielkiego człowieka na ziemi od dni Jezusa. Bardzo niebezpieczną rzeczą jest uwielbianie ludzi” (Strażnica 01.01 1927 s. 7 [ang. 01.01 1927 s. 7]).
Sędzia Generalissimus
„Generalissimus organizacji Badaczy Pisma Świętego” (The Messenger 19.06 1927 s. 2 – Generalissimo of the Bible Students’ Organizations).
Rzeźba Jezusa
„Postać z Kamienia
Niektórzy bracia do biura piszą odnośnie tego, że bracia niemieccy w Magdeburgu wyrzeźbili z kamienia postać reprezentującą naszego Pana, że to jest dla nich zgorszeniem. Należy pamiętać, że nikt z tamtejszych braci nie oddaje czci temu kamieniowi. Ta postać nie jest niczem więcej jak jest fotografja lub pewien obraz. Prawie w każdem mieszkaniu, bądź rodziny będącej w Prawdzie, bądź rodziny poza Prawdą, znajdują się obrazy naszego Pana. Obrazy te przedstawiają naszego Pana tylko na papierze. Dana postać przedstawia naszego Pana w kamieniu. Nie zauważamy nigdzie, by Pismo Święte było przeciw jednej lub drugiej reprezentacji. Naturalnie, gdyby ktoś kłaniał się takiej postaci, to byłoby bardzo złem i nie na miejscu. Lecz nic podobnego nie jest czynione. Żadna taka myśl nie przyszła do głowy tych braci, którzy wyrzeźbili daną postać. Przez niektórych braci przytaczany ustęp Pisma Świętego, odnośnie znania Chrystusa według ciała, wcale się do tego nie odnosi. Gdyby to byłoby prawdą, to każdy obraz albo każde malowidło reprezentujące naszego Pana musiałoby być wyrzucone. Nie jest dobrze brać tych rzeczy tak krańcowo. Żaden prawdziwy chrześcijanin nie chwali Pana przez patrzenie się na obraz jako na podobiznę Jego. Wcale nie myśleli tak ci, którzy tę kamienną postać przygotowali. To raczej upamiętnia fakty, że bracia przy kopaniu znaleźli kamień i jeden z nich będąc rzeźbiarzem wyrzeźbił postać Pana Jezusa, która została postawiona na podwórku. To jest tylko upamiętnieniem jak mogłoby być upamiętnione przez malowidło. Nikt nie powinien obrażać się tem” (Strażnica 01.01 1927 s. 9).
Piramida - ŚJ
„Gdy Józef dostał się do Egiptu, wielka Piramida Gizech była już zbudowaną około 200 lat. Stała ona w całej swej starodawnej piękności; kamienie jej były polerowane tak, że oddawały blask słoneczny jako zwierciadło. Mało sobie Józef zdawał z tego sprawę, że Jehowa już dawno wyrysował Swój Plan w tejże piramidzie na błogosławienie wszystkich rodzajów ziemi; przez Jednego, który dopiero miał przyjść a Józef miał odegrać pantominę onego, który przyjść ma. Ani Józef wiedział o tem, że nawet daty wielu wypadków były tam już ustalone przez Jehowę, i zarekordowane w tej wielkiej piramidzie. Owe dowody tam były a dziś podobny do sfinksa kamień stoi jako świadek Jehowy, objawia skryte skarby swoje. One w zupełności zgadzają się z Pismem Św.” (Złoty Wiek 01.11 1927 s. 533 [ang. 23.03 1927 s. 410]).
Pomazańcy uciekli po 1925
Pamiątka:
1925 r. – 90 434 osoby (ang. Strażnica 01.09 1925 s. 263);
1927 r. – 84 064 osoby (Strażnica 15.08 1927 s. 253);
Abraham
„W świetle Pisma Świętego możemy się racjonalnie spodziewać, że Jerozolima będzie główną siedzibą przyszłych rządów świata z doskonałymi i wiernymi ludźmi, a mianowicie z Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, Dawidem, Salomonem, Danielem i innymi, którym będą powierzone rządy ziemi; że niektórzy z tych wiernych ludzi jako władcy będą umieszczeni w głównych częściach ziemi (...). Możemy się spodziewać, że za pomocą wielkich, udoskonalonych i urządzonych w wielu miejscach stacji nadawczych – radjofonicznych Abraham będzie kierował z Góry Syon w Jeruzalem sprawami całej ziemi” (Złoty Wiek 01.07 1927 s. 407).
Dieta
„Większość ludzi trzyma się fałszywego sposobu odżywiania, do którego przywykła; dziewięćdziesiąt procent a może i więcej konsumuje stale jakieś trucizny. Herbata, kawa, kakao, tytoń w jakiejkolwiek postaci oraz lekarstwa są to trucizny, pchające ludzkość coraz bardziej na brzeg przepaści, jaką jest dla nich duchowa niemoc i rozstrojenie. Żaden z podniecających napoi i pokarmów nie posiada w swych pobudzających właściwościach jakiejkolwiek wartości dla ludzkiego ciała. Wartość odżywczą mięsa w rzeczywistości kasują jego podrażniające właściwości. W dawnych czasach, kiedy było mało owoców, zawierających kwas i kiedy nie znano jeszcze sposobu przechowywania ich, wino używane umiarkowanie dobrze wpływało na organizm, gdyż podniecający skutek jego powodował rozpuszczanie się kalium.
Środki żywnościowe, zawierające trucizny, podniecające oraz sztucznie wydelikacone nie mają racji bytu w odradzającej djecie. Należy powrócić do pożywienia roślinnego. Ryby można pożywać od czasu do czasu, gdyż bogate są w cenne pierwiastki odżywcze.
Światło, które posiadamy w tej dziedzinie, zostało nam dane pod Boskiem kierownictwem i na początek wystarcza ono nam w zupełności, ażeby powrócić do lepszego zdrowia i dłuższego życia. (...)
Rozsądny, naturalny sposób odżywiania jest z pewnością niezwykle wartościowy dla wszystkich, którzy z wiarą oczekują wieku złotego. Przezeń nie tylko ciało bywa uzdrowione, ale i duch uczy się panowania nad sobą. Niezdługo ludzie znajdą w czystem pożywieniu wielką pomoc w walce przeciwko chuciom ciała” (Złoty Wiek 15.05 1927 s. 362-363).
Pośrednik
„Wtedy kościół zostanie napełniony chwałą Bożą i przez całe tysiąclecie będzie Pośrednikiem między Bogiem a ludźmi” (Strażnica 15.12 1927 s. 370).
Religia
„Badacze Pisma Świętego nie są wyznawcami żadnej religji. Towarzystwo to nie jest religijną instytucją lub stowarzyszeniem. Religia oznacza zewnętrzną formę ceremonji, przez którą ludzie okazują swoje uznanie egzystencji najwyższej władzy. Organizacja djabelska ma różne religje, a ludzie w nie wierzą. Duchowieństwo wyznaje pewną religję. Tak zwane »zorganizowane Chrześcijaństwo« jest religją” (Strażnica 01.12 1927 s. 356 [ang. 01.11 1927 s. 324]).
Kuzyni Jezusa
„O tym, że ci czterej »bracia« byli w rzeczywistości kuzynami Pana; że ich matką była Maria, siostra matki Pana, i że ich ojciec, Kleofas (gdzie indziej nazywany Alfeuszem), mamy wyraźną naukę w następujących fragmentach: Jana 19:25; Marka 15:40; Łukasza 6:15, 16; Dzieje 1:13 (...) Maria, siostra matki Pana, żona Kleofasa (Jana 19:25), inaczej zwanego Alfeuszem (Mateusza 10:3; Łukasza 6:15). Ta Maria była matką »braci« Pańskich (kuzynów), mianowicie: Jakuba Mniejszego, Szymona, Judy i Jakuba (Mateusza 13:55; 27:56; Marka 6:3)” (ang. Złoty Wiek 06.04 1927 s. 428-429 [w tym fragmencie prawdopodobnie przez pomyłkę wymieniono dwa razy Jakuba, a pominięto Józefa, którego jednak wymieniono w innym zdaniu na stronie 428]).
Boże Narodzenie
„Wszystkim czytelnikom Złotego Wieku życzymy Wesołych Świąt” (Złoty Wiek 15.12 1927 s. 578).
„Upominki na Gwiazdkę (...) Mogą im zrobić najlepszy upominek czyli podarunek na Gwiazdkę przez zaprenumerowanie Złotego Wieku, lecz też przez posłanie im książek. Siedem Tomów Wykładów Pisma Św.” (Złoty Wiek 15.11 1927 s. 560).
Cieszyć się
Oto inny przykład cieszenia się ze zła na świecie, byleby ono potwierdzało wykładnię Towarzystwa Strażnica:
„Winniśmy się radować, że miljonerzy i miljony rosną jak grzyby po deszczu, mimo że z innej strony da się zauważyć najczarniejsza nędza, ponieważ gromadzenie tych bogactw świadczy o końcu starego porządku rzeczy, a początkiem królestwa Bożego, jak prorok mówi: »(...)« – Jakóba 5:1-5” (Złoty Wiek 01.09 1927 s. 476).
Rasy
„Wprawdzie w obecnych warunkach nie możemy zalecać ani nielegalnego mieszania ras, ani przez związki małżeńskie; jednakże wszyscy winni uznać prawdę wygłoszoną przez Pawła w Atenach: »I uczynił z jednej krwi wszystek naród ludzki, aby mieszkał po wszystkiem obliczy ziemi«. (Dzieje Apostolskie 17:26)” (Złoty Wiek 01.04 1927 s. 310).
Tysiąclecie
„Pismo Św. czyni wzmiankę, że podczas panowania Króla królów, królestwo Boże będzie zaprowadzone przez ten Tysiąc lat. W czasie tym wszystka ludzkość zostanie wzbudzona z grobów, otrzyma życie, wolność i zadowolenie. Wtedy się więcej rodzić nie będą, ani żenić, ani umierać, ani za mąż wydawać” (Złoty Wiek 15.09 1927 s. 486).
Kalifornia
„Wielki Stwórca obdarzył Swą łaską San Diego i południową Kalifornię [w oryginale Kalafornje] bardziej niż inne okolice ziemi. Sprawiło mi wielką przyjemność obcować z ludźmi tych okolic. To krótkie obcowanie upoiło mnie urokami tych prześlicznych otoczeń. Są tu majestatyczne góry, szerokie i urodzajne doliny, a klimat wprost idealny” (Złoty Wiek 15.08 1927 s. 451 [ang. 04.05 1927 s. 500]).
1799
„Wielki ich dopływ [wynalazków] został jednak przez Boskie kierownictwo zachowany na »czas ostateczny«. Badacze proroctw głoszą, że okres ten rozpoczął się w roku 1799” (Złoty Wiek 01.05 1927 s. 246).
1874
„Według chronologji i proroctw Pisma Św. powrót naszego Pana nastąpił w końcu roku 1874 lub na początku 1875. Obecność Jego oczywiście jest niewidzialna dla ludzi. Nie mogę teraz przytoczyć dowodów obecności Pańskiej, stwierdzam tylko, że on jest obecny od roku 1874” (Złoty Wiek 15.01 1927 s. 227);
„Zwrócenie uwagi na ziemię”
„Obecność Pańska była trudna do wytłumaczenia, a tem bardziej trudniejsza do czystego wyrozumienia. Wielu pracowało pod mniemaniem, że Pan Jezus musi być obecny osobiście w sąsiedztwie naszej ziemi. Takie mniemanie jest nierozsądne. Odległość w tym względzie nie może być przeszkodą dla Pana. On może przebywać w Plejadach i kierować sprawami na ziemi tak samo, jakby się na niej znajdował. My rozumiemy, że obecność Pańska poczęła się objawiać około roku 1874; że On objął Swą władzę i moc i rozpoczął panowanie w roku 1914; i że On przyszedł do Swej świątyni w roku 1918” (Strażnica 01.07 1927 s. 195 [ang. 01.06 1927 s. 163]).
Restytucja
„Jehowa posłał Eljasza. Zgodnie z tym faktem, restytucja rozpoczęła się w 1874 roku” (Strażnica 01.12 1927 s. 366).
-
Czasopisma 1928 rok, różne tematy
Bliskość uwielbienia
„Niech każdy raczej będzie pilny w czynieniu tego co Bóg zlecił swemu ludowi do wykonania, mając zupełną ufność, że Pan uwielbi swoje dzieci w Jego słusznym czasie. Czy weźmie to jeden rok lub dziesięć lat, by dokonać pracy w dawaniu świadectwa, nie powinno być rzeczą najważniejszą dla sługi Pańskiego” (Strażnica 15.02 1928 s. 53 [ang. 01.01 1928 s. 5]);
Radiostacje
„Możemy się spodziewać, że naonczas za pomocą wielkich, udoskonalonych radjostacyj Abraham będzie kierował z góry Syon sprawami całego świata” (Złoty Wiek 01.05 1928 s. 139).
Miliony przed II wojną
„Możemy więc rzec z pewnością, że miljony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie zstąpią do grobu, gdyż dożyją zupełnego ustanowienia królestwa Chrystusowego i w tem królestwie, w którem pełnić się będzie wola Boża na ziemi, otrzymają wieczne błogosławieństwa. Dożyją tego, że już się nie będzie wyrabiać broni, lecz że ta, która pozostanie, przerobiona zostanie na rzeczy pożyteczne. (...) – Izajasza 2:2-4” (Złoty Wiek 01.08 1928 s. 237).
Imperator Jezus
„Innymi słowy, Bóg wówczas ustanowi Go Imperatorem lub Królem królów” (ang. Strażnica 01.05 1928 s. 138 – In other words, God would then install him as Emperor or King of kings.);
Dziś Jezus, a kiedyś:
„W tym związku Szatan, który ma władzę śmierci z konieczności musi być mścicielem krwi” (Strażnica 01.03 1928 s. 79).
Towarzystwo
„Te trzy korporacje mają jednego i tego samego prezydenta (...) Termin »Towarzystwo« jest użyty jako ogólny wyraz do przedstawienia wszystkich poświęconych i pomazanych Chrześcijan na ziemi, którzy harmonijnie spółpracują w rozgłaszaniu poselstwa Bożego do ludzi na ziemi. Powyższe korporacje nie są Towarzystwem, lecz one raczej są sługami Towarzystwa. Ci, którzy są spokrewnieni z nimi, wierzą, że Pan używa Towarzystwa, składającego się z pomazanego ludu Jego, jako świadków na ziemi...” (Strażnica 01.02 1928 s. 35).
Russell
Towarzystwo Strażnica w roku 1928 zaprzeczyło, że „posłaniec” i „anioł” Laodycejski z tekstu Ap 3:14 jest pojedynczą osobą związaną z Russellem:
„››Aniołem‹‹ lub posłańcem Laodycejskiego kościoła nie może być jednostka. Pan nie powierza interesów swego królestwa żadnej pojedynczej osobie. (…) Zatem posłańcem Laodycejskim jest zbiorowe grono wiernych członków w Chrystusie” (The “angel” or messenger of the Laodicean church could not be an individual. The Lord is not committing his kingdom interests to any one person. (…) The messenger of Laodicea, therefore, is the collective body, faithful members in Christ. – ang. Strażnica 01.11 1928 s. 324; patrz też ang. Strażnica 01.07 1928 s. 199).
Lud dla imienia...
„Słowa Jakóba, mianowicie lud dla imienia Jego, były tak wyrażone, by one oznaczały, że ci są ludem dla imienia Jezusowego. Ta gromadka będzie stanowić oblubienicę Chrystusa, a jako oblubienica, będzie nosić imię Oblubieńca” (Strażnica 01.03 1928 s. 70 [ang. 15.01 1928 s. 21]).
W tym samym czasopiśmie jednak zmieniono tę interpretację obowiązującą do roku 1928:
„To jednak nie jest prawdziwe znaczenie tych słów wyrażonych w tym tekście. (...) Jakie jest tedy znaczenie tych słów Jakóba? W miarę zbliżania się ku końcowi ery Chrześcijańskiej, większe światło zaczęło być zsyłane na słowo Boże. Wyrażenie Jakóba jest w rzeczywistości proroctwem. A proroctwo może być zrozumiane tylko wtedy, gdy jest w toku wypełnienia się, lub gdy już jest wypełnione. To proroctwo wypełnia się w obecnym czasie i ten tekst staje się o wiele jaśniejszy aniżeli kiedykolwiek przedtem. Teksty Pisma Świętego, które poprzednio były »mglistymi« obecnie są w rzeczywistości światłością. Teksty, które niegdyś były niejasne w zrozumieniu, obecnie są dobrze zrozumiałe. (...) Obecnie Bóg czyni tę sprawę jasną dla swych pomazańców, że On zamierza usprawiedliwić swoje imię w umysłach ludzkich...” (Strażnica 01.03 1928 s. 70 [ang. 15.01 1928 s. 21-22]).
Niedziela
„Niektórzy twierdzą, że papież Grzegorz przeniósł sabat na pierwszy dzień w tygodniu. Lecz jest to błąd. Powodem tego, że zaczęto świętować pierwszy dzień w tygodniu, był fakt, że Pan nasz tego dnia zmartwychwstał i że wieczorem tego dnia ukazał się uczniom Swoim i wykładał im Pisma. Nic więc dziwnego, że później nie otrzymawszy nawet specjalnego nakazu, zgromadzali się tego dnia, i mając w pamięci ową chwilę przebywania z zmartwychwstałym Panem, dziękowali, łamali chleb i wzajemnie przypominali sobie kosztowne obietnice, które Bóg im dał przez proroków i objaśnienia niektórych z nich, które im dał Mistrz. Przez pewien czas chrześcijanie świętowali pierwszy i siódmy dzień tygodnia. Pierwszy dzień świętowali na pamiątkę zmartwychwstania Pańskiego, a siódmy dawał im dogodniejszą sposobność do głoszenia poselstwa ewangelji wśród żydów” (Złoty Wiek 15.04 1928 s. 116 [ang. 21.09 1927 s. 818]).
Zwiastowanie
„Zwiastowanie to miało miejsce około 25 grudnia, a po upływie dziewięciu miesięcy nastąpiło wypełnienie się proroctwa, mianowicie narodzenie się tego dzieciątka Jezus” (Złoty Wiek 15.12 1928 s. 373).
Boże Narodzenie
„Życząc Szanownym Czytelnikom »Złotego Wieku« wesołych świąt, odzywamy się do Nich słowami: »Radujcie się i znowu radujcie się« (...) Przeto niechaj aż do kończyn ziemi dotrze wzniosła wieść gwiazdkowa: »Chwała na wysokościach Bogu, na ziemi pokój, a w ludziach dobre upodobanie!«” (Złoty Wiek 15.12 1928 s. 370).
„Dzieło to zawiera nader ciekawe artykuły i może być ozdobą dla każdego domu. Szczególnie nadaje się też jako podarunek na gwiazdkę, imieniny, urodziny itp.” (Złoty Wiek 15.12 1928 s. 384; patrz też Złoty Wiek 01.11 1928 s. 322, Złoty Wiek 15.11 1928 s. 352).
Syjonizm
„Czy Chrześcijanie mają popierać Syonizm?
(...) Stanowisko prawdziwego Chrześcijanina.
A więc kwestja, która jest pod obradą a mianowicie, czy Chrześcijanin ma popierać Syonizm, czy też ma wziąć stanowisko opozycyjne, w prawdzie jest kwestją wielkie wagi. (...) Jeżeli chciwość i samolubstwo ma być podstawą naszego argumentu, to bez wątpienia musielibyśmy stać w opozycji do ruchu Syonistów; lecz jeżeli będziemy przystawać na przykazaniach Boskich, w ten czas chrześcijanie nie mogą stać w opozycji ale popierać. Dlaczego, że Pismo Św. jasno wykazuje, iż jest celem Boga, by na nowo zgromadził Żydów do Palestyny; dlatego, że chrześcijanin ślubował czynić wolę Bożą, a jeśliby teraz stał w opozycji do ruchu Syonistów, znaczyłoby to, że nie jest wierny umowie albo kontraktowi, jaki zawarł a przez to samo działa przeciw Panu, a instrukcja Pana jako do chrześcijanina w obecnym czasie jest, aby »Pocieszał« ten lud i mówił im, że czas »prowadzenia wojny przeciwko nim skończył się«.” (Złoty Wiek 01.01 1928 s. 7, 8 [ang. 29.06 1927 s. 631, 632]).
„Syonizm wypełnia zamiary Boże.
Czy Chrześcijanie mają popierać Syonizm? Zostawiam tą rzecz dla Was samych do zadecydowania na faktach jakie Wam dziś przedłożyłem. Bóg przyobiecał, że zgromadzi na powrót Żydów do Palestyny i wyleje na nich wielkie błogosławieństwa” (Złoty Wiek 01.01 1928 s. 11).
„Sędzia Rutherford, w swej sławnej książce »Pociecha Dla Żydów«, odnośnie tego mówi:
Denominacje Chrześcijańskie są w ignorancji co do zamiarów Bożych względem Żydów, starali się nawrócić Żydów, by się stali członkami Chrześcijańskich systemów. W tym się zawiedli, dlatego, że nie było to zamiarem Bożym ażeby Żydzi mieli jakikolwiek związek z tymi instytucjami. Ich stałe usiłowania aby nawrócić Żydów, przyczyniło się do tego, że odpędzili wielu Żydów od Biblji. Żaden Chrześcijanin, który właściwie zrozumiał Biblję, nie ma najmniejszego zamiaru nawracania ich. (...) Biblja wykazuje, że nadszedł czas, aby dać świadectwo tej pociechy Izraelowi. Nigdzie nie napotykamy aby praca Chrześcijanina była nawracania Żydów. Ich zleceniem jest, aby dać świadectwo o wielkiem Królestwie Bożem...” (Złoty Wiek 01.01 1928 s. 9 [ang. 29.06 1927 s. 633, 634]).
Kalifornia
Wydaje się, że w Kalifornii zauważono początki rozwijania się raju na ziemi i to mogło być impulsem dla tej decyzji, a miastem San Diego po prostu zauroczył się J. F. Rutherford:
„Kalifornja, kraj niebywałych i niezrównanie pięknych kwiatów, owoców i roślin, była niedawno temu smutną pustynią. (...) Gdy przyszłym razem przyjedziesz do Stanów Zjednoczonych postanów zwiedzić zachód, gdzie od dłuższego czasu postępuje rozwój raju. Tu słowa Pisma Św. wypełniły się jak nigdzie, a zwłaszcza tekst: »Pustynia zakwitnie jak róża; ślicznie zakwitnie i weselić się będzie z wykrzykaniem«” (Złoty Wiek 01.07 1928 s. 205).
1874
„Teksty biblijne, a także i fakty silnie podtrzymują wniosek, że Filadelfski okres kościoła rozpoczął się około roku 1874, a zakończył się około roku 1918” (Strażnica 01.12 1928 s. 355 [ang. 15.10 1928 s. 307]).
„Filadelfski okres kościoła rozpoczął się z wtórą obecnością Pańską w roku 1874, a osiągnął kulminacyjnego punktu w czasie, kiedy Pan przyszedł do swej świątyni” (Strażnica 01.12 1928 s. 359 [ang. 15.10 1928 s. 311]).
Trzęsienia ziemi
Interesujące jest to, że pod koniec lat 20. XX wieku wspomniane „trzęsienia ziemi” zastosowano w argumentacji dotyczącej powrotu Jezusa w roku 1874, a nie, jak później i dziś, do roku 1914:
„Ciekawy jest również czas tych trzęsień, wykazany na odpowiednich mapach. Wiemy na podstawie Pisma Św., że rok 1874 jest rozstrzygający co do powrotu naszego Pana. Od tego mniej więcej czasu winny dać się zauważyć znaki, które wymienił uczniom Swoim, m. in. »wielkie trzęsienia ziemi«. Mapy te wykazują następujące daty: wyspy Filipińskie 1863, 1880; Tokjo 1855, 1923; San Francisco 1868, 1906; Jamajka 1902, 1907; Quito 1868; Lima 1868, 1924; Iquique 1877; Coquimba 1922; Mendoza 1867; Valparaiso 1906. W czterech tylko miastach znajdują się daty 1746, 1750, 1822, 1835. Nauka przez to potwierdza to, o czem Pan Jezus 1900 lat temu powiedział, że ma nastąpić za naszych dni przy jego wtórym przyjściu” (Złoty Wiek 01.03 1928 s. 76).
-
Czasopisma 1929 rok, różne tematy
Radio i Abraham
„Kiedy doskonali ludzie jak Abraham, Mojżesz i Dawid staną znowu na ziemi, to oni będą nauczać ludzi prawdy, jakiej żaden martwy kamień nie mógłby nauczyć. Używając radjo, które Pan zlecił użyć dla swego celu, oni będą stali w Jeruzalemie lub jakiemkolwiek innem miejscu na ziemi i będą przemawiać do wszystkich ludzi na ziemi, we wszystkich krajach” (Strażnica 15.01 1929 s. 24 [ang. 01.12 1928 s. 358]).
„Zapewne, że w słusznym czasie wielki Bóg spowoduje swoich wiernych sług Abrahama, Dawida i innych, aby stali w Jeruzalemie i za pomocą radja przemawiali do wszystkich ludzi ziemi, w celu by mogli słyszeć...” (Strażnica 01.10 1929 s. 295 [ang. 01.08 1929 s. 231]; patrz też: ang. Złoty Wiek 14.01 1925 s. 254; ang. Złoty Wiek 05.02 1930 s. 318).
Telewizja
Prócz tego Abraham miał występować w telewizji:
„Za pomocą telewizji będziemy mogli widzieć okolice i zdarzenia z dalekiej odległości. Jednocześnie usłyszymy radjo, widząc przytem sceny, o których słyszymy lub mówcę, któremu się przysłuchujemy. Bezsprzecznie te cuda dane będą człowiekowi do użytku w złotym wieku, który teraz nastaje. Możemy sobie jasno wyobrazić, z jaką uwagą ludzie w wieku błogosławieństw słuchać i widzieć będą kiedy Abraham, Izaak i inni wierni mężowie Starego Testamentu, których Mesjasz ustanowi książętami na ziemi, ogłaszać będą przepisy Boże i nauczać ludzi chodzić drogą, prowadzącą do życia wiecznego i szczęścia” (Złoty Wiek 01.08 1929 s. 237 [ang. 23.01 1929 s. 273]).
Kilka lat
“Mam szczególną przyjemność ogłosić, że następne kilka lat zobaczy kompletne ustanowienie tego Królestwa, które ma być pożądaniem wszystkich narodów” (Strażnica 01.12 1929 s. 366);
Szczepienia
„Myślący ludzie wolą przebyć ospę, aniżeli poddać się szczepieniu, ponieważ przez szczepienie mogą się przenieść do ciała zarazki syfilisu, raka, wrzodów, róży, skrofułów, gruźlicy i wielu innych chorób. Dla tej przyczyny szczepienie jest zbrodnią” (Złoty Wiek 01.12 1929 s. 363 [ang. 01.05 1929 s. 502]).
Biblia - dla kogo?
„Biblja nie jest napisana dla ogółu ludzkości
(...) Możemy na to odpowiedzieć tytułem naszego artykułu: »Biblja nie jest napisana dla ogółu ludzkości«” (Złoty Wiek 01.03 1929 s. 67-68).
„Biblia napisana jest dla »Chrystusa« (...) To znaczy, że Bóg postanowił, że liczba 144 000 miała być wybrana w czasie wieku chrześcijańskiego i dla tej z góry przewidzianej klasy Bóg kazał napisać Biblię. (...) Oni dowiadują się, że Chrystus składa się z 144 000 członków...” (Złoty Wiek 01.03 1929 s. 69).
„Nowy Testament jest przewodnikiem klasy wybranych” (Złoty Wiek 01.03 1929 s. 69).
Jezus
„Ten, który jest czynnym agentem Jehowy w stwarzaniu wszystkich rzeczy, którego imię pierwotnie było Logos, a później Jezus...” (Strażnica 15.02 1929 s. 51 [ang. 15.12 1928 s. 371]).
Cześć
„(...) wszystkie zbory winny czcić i wywyższać imię Jehowy Boga i Jego umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa” (Strażnica 15.01 1929 s. 32);
Okup
„Kiedy Jezus złożył swoje życie jako okup za wszystkich, to jest za dobrych jakoteż i za złych, to Bóg wzbudził Go od umarłych, trzeciego dnia” (Strażnica 15.09 1929 s. 286 [ang. 15.05 1929 s. 158]).
Chrześcijanin
„Co to jest Chrześcijanin? (...) Prawdziwym Chrześcijaninem jest ten, który przyjął Jezusa jako swego Zbawiciela zaopatrzonego przez Boga na odpuszczenie grzechów, i który widząc przywilej postępowania w ślady Jezusa, poświęcił się sam Bogu jak i ci, o których Nowy Testament wykazuje, jako o tych, którzy są »w Chrystusie«, którzy znani jako nowe stworzenia w Jezusie Chrystusie” (Strażnica 01.05 1929 s. 142 [ang. 01.02 1929 s. 40-41]).
Kto jest Chrystusem
„Kto jest Chrystus? (...) Wyraz »Chrystus« odnosi się więc nie tylko do Pana Jezusa, ale też do 144 000 świętych, których głową przewodnikiem i panem jest Jezus. Ci wszyscy razem nazwani są w Biblii Chrystusem” (Złoty Wiek 01.03 1929 s. 68).
Pomazańcy
„Wiernymi członkami Ciała Chrystusowego bynajmniej nie są wyznawcy tego lub innego kościoła, lecz nimi są prawdziwi chrześcijanie znajdujący się we wszystkich kościołach jak również ci, którzy nie należą do żadnych kościołów ani systemów. Pismo Św., tę klasę nazywa »Mądremi Pannami«.” (Złoty Wiek 01.01 1929 s. 15).
„My wierzymy, że Jego pomazani, jako grupa, tworzą Towarzystwo, jak go nazywamy” (Strażnica 15.01 1929 s. 29 [ang. 01.11 1928 s. 332]).
Sodoma
„Pan rozciągnie nadzieję przez przywrócenie życia u wszystkich narodów t.j. i także cudzołożnemu ludowi Sodomy i Samarji, ponieważ jest wykazane przez proroka Bożego, Ezechjela: »(...)« (Ezechjel 16:60) (...) »(...)« (Ezechjel 16:55)” (Strażnica 15.10 1929 s. 311 [ang. 15.08 1929 s. 247]).
Idioci
„Klasa niesprawiedliwych jest to cała rodzina ludzka w ogólności, włączając Pogan, idjotów [ang. idiots], niemowlątka i miljony ludzi roszczących sobie być Chrześcijańskiemi, którzy nigdy nie studjują swoich Biblij, którzy nigdy nie wyznawają swoich grzechów i nie proszą Boga by im przebaczył” (Strażnica 15.07 1929 s. 219 [ang. 01.05 1929 s. 139]).
„Kiedy ci poganie, idjoci [ang. idiots] i niemowlątka ocucą się w zmartwychwstaniu, i po raz pierwszy usłyszą o Jezusie Chrystusie, i o odkupieniu dostarczonym przez jego śmierć, to będzie dla nich pierwszą sposobnością aby mogli być zachowani lub nawróceni” (Strażnica 01.11 1929 s. 333 [ang. 15.08 1929 s. 253]).
Klasy zbawionych
„Znaczenie tych imion i ugrupowanie tych czterech rodzin pokolenia Lewiego wskazują na cztery zbawione klasy ludzkości, jak to wynika z planu Bożego.
Na wschodzie, na bezpośredniej drodze zbawienia, widzimy pierwszą klasę, której dosięgają promienie wschodzącego »słońca sprawiedliwości«; jest to lud wywyższony, Chrystus, głowa i ciało. Amramici reprezentują więc całego Chrystusa.
Na zachodzie znajdują się ci, których jako ostatnich dosięgają promienie prawdy i życia, mianowicie ci z rodzaju ludzkiego, którzy w czasie tysiąclecia otrzymają błogosławieństwa ziemskie. Gersonici – uciekinierzy albo zbawieni, wyobrażają więc ludzkość, przywróconą do doskonałości na poziomie ziemskim.
Pomiędzy temi dwiema klasami obozowali na północy Meraryci, a na południe Kaatyci. Północ wyobraża rzeczy niebieskie, istoty duchowe. Biblja pokazuje nam, że miljony ludzi, wielka kompanja, dostąpi niebiańskiego zbawienia, lecz na poziomie, podporządkowanym poziomowi Chrystusa. Co zbawieni zostaną przez wielki ucisk, Meraryci przedstawiają przeto klasę, nazwaną przez Biblję »wielką kompanją«.
Na południu byli Kaatyci. Tak jak północ przedstawia rzeczy niebiańskie, tak samo południe wyobraża stan ziemski. W czasie tysiąclecia będzie duża liczba ludzi – Abraham, Izaak, Józef, Hiob, Samuel, Dawid, Izajasz i inni, którzy jako sprzymierzeńcy wszystkich tych klas utrzymywać będą łączność z Chrystusem, rodzajem ludzkim i wielką kompanją. Kaatyci reprezentują zwycięzców Starego Testamentu” (Złoty Wiek 01.05 1929 s. 131 [ang. 01.06 1927 s. 570-571] patrz też identyczne słowa Złoty Wiek 15.12 1927 s. 586).
J. F. Rutherford „wodzem”
„Drogi Bracie Rutherford: (...) Codziennie dziękuję Bogu za takiego wiernego wodza, tak lojalnego i prawdziwego, odważnego i nieustraszonego. Rzeczywiście jesteś dla mnie inspiracją, jaką był drogi brat Russell” (ang. Strażnica 01.03 1929 s. 79 – faithful leader).
„UKOCHANY BRACIE RUTHERFORD: (...) Co więcej, jesteśmy wielce wdzięczni naszemu Ojcu niebiańskiemu za to, że udzielił nam wiernych wodzów [ang. leaders] w roli zarządców Towarzystwa, a konkretniej za Twoją osobę” (ang. Strażnica 01.12 1929 s. 367).
Katolicki
„Wyraz katolicki, znaczy powszechny, i nie stosuje się do żadnego kościoła, z wyjątkiem »Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebie« (List do Żydów 12:23)” (Złoty Wiek 15.03 1929 s. 95).
Piramida
„Następnie Djabeł umieścił wiedzę w martwym kamieniu, który może być słusznie nazwany Biblją djabelską, a nie kamiennym świadkiem Bożym” (Strażnica 01.01 1929 s. 8 [ang. 15.11 1928 s. 344]).
Wykluczanie
„Niech zatem żadne dziecko Boże nie będzie zaniepokojone przez oszczercze pogłoski kierowane przeciwko braciom, mając na uwadze to, że Bóg będzie sądził każdego jednego według swego doskonałego sądu. Nie ma nigdzie dowodu w Piśmie Świętym, aby Pan postanowił jakiegoś człowieka jako duchowego żandarma [ang. spiritual policeman] dla swoich braci. On zaznaczył, że pewne przewinienia przeciwko Jego kościołowi powinny być rozważane, lecz wcale nie upoważnił kościoła do nałożenia kary” (Strażnica 01.04 1929 s. 105 [ang. 15.01 1929 s. 24]).
Sędzia
„Często niektórzy ze starszych mówią: ‘Prezydent Towarzystwa przecież nie idzie nigdy z książkami od domu do domu i nie sprzedaje ich.’ Dlaczego ja mam iść?
Czy ja mam przez to jaki zarzut przeciwko sprzedawaniu książek że sam nie idę? Bynajmniej nie. Gdybym tylko mógł znaleźć nieco czasu i sposobności do tej pracy, zapewne spotkałbym się z wieloma radościami. Pan z łaski swej udzielił mi tyle pracy ile jeden człowiek może tylko wykonać. (...) ja nie mam czasu iść od drzwi do drzwi. Jeżeli wasz wszystek czas jest w zupełności zajęty w służbie Pańskiej w podobny sposób, wtedy i wy nie możecie mieć czasu iść od domu do domu” (Strażnica 15.01 1929 s. 31 [ang. 01.11 1928 s. 334]).
Wąż na krzyżu
„Z polecenie Mojżesza uczyniono węża miedzianego i wystawiono go na krzyżu; ktokolwiek wejrzał na ten wąż, został uzdrowiony. Jezus sam wyjaśnia nam, co to ma znaczyć. On mówi: »Jak Mojżesz węża na ziemi wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny«” (Złoty Wiek 01.05 1929 s. 132 [ang. 01.06 1927 s. 572]).
Złoty Wiek 01.01 1929 s. 15 – na ilustracji ukazano Jezusa na krzyżu.
Wielkanoc
„Wielkanoc – najradośniejsze święta! Nie tylko serce człowieka, ale cała przyroda zdaje się brać w nich udział. Słońce przezwycięża ostatecznie mroki zimy, martwota ustępuje miejsca życiu i jego prawom (...) Radość powszechna (...) Człowiek, pan stworzenia, czujący najżywiej i najgłębiej, radować się musi tembardziej, że święto powrotu wiosny zbiega się z najradośniejszym świętem zmartwychwstania Chrystusa” (Złoty Wiek 01.04 1929 s. 100).
Komunista
„Prawdziwy chrześcijanin jest komunistą miłości” (Złoty Wiek 15.03 1929 s. 85).
Wojsko
„W Stanach Zjednoczonych w czasie pokoju, żaden obywatel nie może być pociągnięty lub zmuszany do wykonywania służby wojskowej. We Włoszech i innych krajach tzw. Chrześcijańskich, nawet w czasie pokoju wszyscy obywatele są zmuszeni do służby wojskowej, a odmawiający takowej bywają poddani strasznym katuszom” (Strażnica 01.08 1929 s. 228 [ang. 01.06 1929 s. 164]).
Wybory
W roku 1929 Towarzystwo Strażnica zmieniło swoje stanowisko co do wyborów:
„Są również i tacy w obecnym czasie w prawdzie, którzy mówią, że są zupełnie oddani Panu, a jednocześnie myślą, że jest ich przywilejem głosować w wyborach ustanowionych w celu wyboru mężów na publiczne stanowiska. Teraz powstaje pytanie: Czy jest możebnem dla tego, który jest pomazańcem Bożym, aby ‘prostował ścieżki dla swych nóg’, i jednocześnie w tym samym czasie pozwolił sobie na wybór mężów na urzędy publiczne przez głosowanie podczas wyborów? Właściwa odpowiedź na to pytanie może być widoczna przez wstawienie drugiego pytania, mianowicie: Czyja organizacja przeprowadza głosowanie w czasie wyborów publicznych urzędników? Zapewnie, że nie organizacja Boża. A jeżeli ona nie jest Boża, tedy z konieczności musi być Szatana, ponieważ on jest bogiem tego świata. Żadne dziecko Boże nie powinno mieć bynajmniej żadnej trudności w rozpoznaniu swej powinności pod względem owych wyborów. Jeżeli ktoś należy do Jehowy Boga i Jego organizacji, wtedy nie będzie miał do czynienia z organizacją Szatana...” (Strażnica 01.06 1929 s. 165-166 [ang. 01.04 1929 s. 101]).
Żydzi
„Żydzi przez długi czas byli wybranym narodem Boga. Teraz On znowu skierowuje do nich Swoją łaskę i znowu oni się staną najbardziej ułaskawionym narodem na ziemi” (Złoty Wiek 15.06 1929 s. 184).
W tamtych czasach drzewo figowe z tekstu Mt 24:32 utożsamiano z Izraelem:
„Mając teraz ustalony przekonywujący wniosek, że wyrażenie odnośnie figi i figowego drzewa było symbolicznie stosowane do Żydów, więc zauważmy dalsze słowa Jezusa w odpowiedzi na pytanie odnośnie Jego obecności i końca świata: »A od drzewa figowego nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już gałąź jego odmładza i liście wypuszcza, poznajecie, że blisko jest lato. Także i wy, gdy ujrzycie to wszystko, poznawajcie, iż blisko jest, a we drzwiach« – Mateusz 24:32, 33. (...) Istotne warunki Nowego Przymierza potwierdzają gromadzenie i przywrócenie posłusznych Izraelitów do obiecanej ziemi i do zupełnej łaski Bożej” (Strażnica 15.10 1929 s. 310, 311 [ang. 15.08 1929 s. 246, 247]).
„Prawdziwi chrześcijanie powinni mieć największe zainteresowanie dla żydów, nie w tym celu, aby z nich zrobić chrześcijan, lecz aby im pomóc w zrozumieniu dziwnego planu Bożego” (Złoty Wiek 15.06 1929 s. 184).
Rasy
„Przyjmuje się powszechnie, że początkiem czarnej rasy jest przekleństwo, które Noe rzucił na Kanaana. Oczywiste jest, że kiedy Noe powiedział: »Niech będzie przeklęty Kanaan, niech będzie najniższym sługą braci swoich«, wówczas przedstawił przyszłość kolorowej rasy. Byli oni i są rasą sług, lecz teraz, u świtu XX wieku zaczynamy widzieć zagadnienie tej służby w prawdziwym świetle i odkrywamy, że jedyna prawdziwa radość w życiu to służenie innym, a nie panowanie nad nimi. Nie ma w tym świecie równie dobrego sługi, jak dobry kolorowy służący, a radość, którą on czerpie z wykonywania wiernej służby jest jedną z najczystszych radości w tym świecie” (It is generally believed that the curse which Noah pronounced upon Canaan was the origin of the Black race. Certain it is that when Noah said, “Cursed be Canaan, a servant of servants shall he be unto his brethren,” he pictured the future of the Colored race. They have been and are a race of servants, but now in the dawn of the twentieth century, we are all coming to see this matter of service in its true light and to find that the only real joy in life is in serving others; not bossing them. There is no servant in the world as good as a good Colored servant, and the joy that he gets from rendering faithful service is one of the purest joys there is in the world – ang. Złoty Wiek 24.07 1929 s. 702).
„Rasę Jafetową przedstawia się zwykle jako ładną białą, rasę Chama jako czarną, a rasę Semicką jako bronzową i żółtą. (...) Narazie jednak musimy się zadowolić faktem, że plemię Sema jest najbardziej przez Boga błogosławionym, tak że nawet Jafet ma korzystać z jego błogosławieństw. Cham został z powodu swego niewłaściwego czynu przeklęty przez swego ojca i miał być sługą swoich dwuch braci, co historia kolonjalna nam jasno potwierdza; rasa czarna dotychczas poddana była rasie białej i bronzowej. Lecz we właściwym czasie Cham jak i Jafet mają być błogosławieni przez Sema i rzeczywiście od plemienia Sema pochodzi Jezus Chrystus, zbawiciel i odkupiciel świata. Jego mające wkrótce nastać Króelstwo błogosławić będzie wszystkie pokolenia ziemi” (Złoty Wiek 15.06 1929 s. 186 [zachowano oryginalną pisownię]).
1799 r.
„Tedy w 1799 R. P. rozpoczął się »czas końca«.” (Strażnica 15.03 1929 s. 91 [ang. 01.12 1928]).
Telegraf
„Telegraf bez drutu
(...) Wszystkie te zdobycze wiedzy są zwiastunami Królestwa Bożego i dawno już były przepowiadane przez Pismo Św. jako znaki poprzedzającego to Królestwo czasu końca” (Złoty Wiek 15.07 1929 s. 220).
Daty
„»Zgromadźcie mi świętych moich...« (...) [Ps 50:5] (...) Przez wiele lat mniemaliśmy, że pismo to miało wypełnienie mniej więcej od roku 1874 i później (...) Lecz obecnie sprawa ta jest bardziej jaśniej widziana od czasu przyjścia Pana do swej świątyni aniżeli kiedykolwiek przedtem. (...) To proroctwo zaczęło się wypełniać dopiero w roku 1918 a nie w 1874” (Strażnica 01.05 1929 s. 132-133 [ang. 15.02 1929 s. 52]).
Tysiąclecie trwa
„Błogosławieństwo Restytucji obiecane w proroctwach dają się już widzieć. Lecz znajdujemy się dopiero w początku tysiąclecia, w którym pod kierownictwem Chrystusowem Boska Mądrość i Moc niezawodnie zdziała cudowne zmiany w naturalny sposób” (Złoty Wiek 15.04 1929 s. 127).
-
Dziś zakończyłem lata 1910-1929, cytując wiele fragmentów, nie tylko z tego okresu, ale wcześniej i z lat 1930-2018.
To już pewnie koniec. Wcześniejsze lata mało kogo interesują, jak i te zresztą. :-\
Ale skoro rozpocząłem, to minimum zrobiłem.