Jeśli nie liczyć Peszitty (II w.), 42. Ód Salomona (II w.) i Diatessaronu Tacjana (ok. 160–175) to tak

Po polsku było coś?

Syryjskie Didaskalia były (po polsku wydane).

Bardesanes (ur. 154), zdaje się Syryjczyk - "W jakiejkolwiek krainie przebywamy wszyscy nosimy jedno imię chrześcijan, gromadzimy się w dniu Pańskim, a w oznaczonych dniach wstrzymujemy się od pokarmów” („Księga ustaw regionalnych” 46; cytat za „Dzień Święty” H. Pietras SJ, Kraków 1992, s. 98).

Po polsku są Ody Salomona wydane (tu są po angielsku: http://gnosis.org/library/odes.htm). Nie wiem o jakich Didaskaliach sprzed III w. myślisz. Ja czegoś takiego nie znam.

Bardesanes to owszem, Syryjczyk, ale gnostyk (walentynianin), astrolog, a przy okazji jedynie gnostyk chrześcijanizujący, bo przecież odrzucał zmartwychwstanie ciał i nie uznawał Chrystusa za w pełni człowieka. Można to uznawać za literaturę chrześcijańską, choć mało w jego pismach w ogóle odniesień do chrześcijaństwa. Czytałem wszystko, co napisał, w przekładzie angielskim i są to dzieła historyczne, astrologiczno-ezoteryczne, poezja, dialogi filozoficzne, a cytat, który podałeś, pochodzi z jego dzieła geograficzno-topograficznego. Poza wzmiankami o chrześcijaństwie niewiele jest tam treści chrześcijańskich. Tak czy owak chrześcijańska literatura syryjska jest starsza od chrześcijańskiej literatury łacińskiej.

No ten cytat opisuje właśnie chrześcijaństwo, niedzielę i posty.

Tacyt też opisuje chrześcijaństwo. Ale czy jest to literatura chrześcijańska?

Ja go cytuję za ks. Pietrasem a nie ze swego wymysłu.
A Tacjan też jedno dzieło po polsku wydane napisał, ale pewnie nie po syryjsku.

„Mowa przeciw Grekom”

Euzebiusz (ur.260) o nim pisał, że „Pozostawił po sobie wielką liczbę dzieł, z których często się przytacza słynną jego: Mowę do Greków” („Historia Kościoła” IV:29,7).

A czy Pietras napisał podręcznik do syryjskiej literatury chrześcijańskiej czy po prostu zbierał cytaty? Z tego co wiem Pietras cytował też tam Pliniusza Młodszego, a nie był to pisarz chrześcijański. Literatura chrześcijańska to nie to samo co literatura z wątkiem / wątkami na temat chrześcijaństwa. To chyba oczywiste. W mojej ocenie (i w ocenie kilku anglojęzycznych podręczników syryjskiej literatury chrześcijańskiej) przywoływany przez Ciebie autor syryjski z II w. nie jest autorem chrześcijańskim, ale można go też podciągnąć, bo był gnostykiem vel heretykiem. Czy się go podciągnie czy nie nie ma to znaczenia - literatura chrześcijańska w języku syryjskim rodzi się nie w III, jak twierdziłeś, a w II wieku.

Widzę,że wiele piszecie na temat.
Wydawało mi się,że temat dotyczy "duszy".
Pewnie mi się tylko zdawało.
Na pewno...

Co Bóg wtrąca do piekła, po śmierci ciała?

"Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie!" (Łk 12, 4-5; zob. Mt 10, 28)

   Jak mam to rozumieć - czy Stworzyciel "wtrąca do piekła (jakiego ?) -(dusze ?) , po śmierci ciała" , coś mi tu 'nie gra' .. .W Biblii napisano "karą za grzech (jaki pierworodny ?) jest śmierć" , jest też mowa o "szeolu"- ( "kraina zmarłych" ? ) i także o "jeziorze ognistym" - w którym "ma udział "szatan i jego demony" - jak to rozumieć po 'chłopsku' - (po prostemu ?) - Kto mi odpowie ?? ..

A co powiedzieć o 'tych duszach bezimiennych' pochowanych w masowych grobach lub spalonych w krematoriach ? - gdzie oni są ? .. .Pytań takich jest wiele .

A co powiedzieć o 'tych duszach bezimiennych' pochowanych w masowych grobach lub spalonych w krematoriach ? - gdzie oni są ? .. .Pytań takich jest wiele .

Piszesz o ciałach. Obojętnie gdzie się znajdzie ciało po śmierci (masowe groby, krematoria, czy zjedzone przez zwierzęta...), ciało i tak "czeka" na zmartwychwstanie. A dusze: niebo, piekło czyściec. Gdzie trafi, to zależy wyłącznie od nas. Bóg tylko spełnia nasze decyzje za życia.

Eschatologia:
http://piotrandryszczak.pl/eschatologia_biblijna.html