1Sm 2:3 Bg „Niemówcież napotem słów pysznych, a niech nie wychodzą słowa harde z ust waszych; albowiem Bóg jest umiejętności Panem, a nadawają się sprawy jego.”
1Sm 2:3 BT „Nie mówcie więcej słów pełnych pychy, z ust waszych niech nie wychodzą słowa wyniosłe, bo Pan jest Bogiem wszechwiedzącym: On waży uczynki.”
1Sm 2:3 Bw „Nie mówcie ustawicznie wyniośle, Niech nie wychodzi zuchwalstwo z ust waszych, Gdyż Pan jest Bogiem, który wszystko wie, Bogiem, który waży uczynki.”
1 Sm 2:3 Bp „Nie mnóżcie słów pełnych pychy, niech harda mowa nie wychodzi z ust waszych, gdyż Jahwe jest Bogiem wszechwiedzącym, jest Bogiem, który waży czyny.”
1Sm 2:3 NS „Nie mówcie tyle i tak wyniośle, niech z waszych ust nie wychodzi nic niepowściągliwego, gdyż Jehowa jest Bogiem wiedzy i ocenia uczynki prawidłowo.”
1Sm 2:3 LXX „μη καυχασθε και μη λαλειτε υψηλα μη εξελθατω μεγαλορρημοσυνη εκ του στοματος υμων οτι θεος γνωσεων κυριος και θεος ετοιμαζων επιτηδευματα αυτου ”
Strażnica naucza, że Bóg nie jest Wszechwiedzący, bo np. nie wiedział, iż Adam zgrzeszy. Dlatego autorzy PNŚ dopuścili się zmiany w tekście biblijnym. Zamiast bowiem sformułowania "Bóg wszechwiedzący" użyto "Bóg wiedzy". Nawet jednak z PNŚ można wywnioskować myśl, iż Bóg wszystko wie. Skoro bowiem Bóg jest Bogiem wiedzy, to znaczy, że musi wszystko wiedzieć. W przeciwnym razie nie byłby Bogiem wiedzy.
Przypisując Bogu niewiedzę dotyczącą grzechu Adama ŚJ stawiają Go niżej od Chrystusa, bo On wiedział, że Piotr zgrzeszy i zaprze się go (Mt 26:34). Tym samym więc wiedzę Jezusa zrównują z wiedzą Ojca. Dziwi jednak ich niekonsekwencja skoro Jezusowi odmawiają Bóstwa z powodu, że nie wie, kiedy ma być koniec świata, ale Ojcu z tego samego powodu, że nie wiedział iż Adam z Ewą zgrzeszy, już nie stawiają tego zarzutu.
