No ale łaciny to już nawet na medycynie nie uczą, a w seminariach abc.
Ambrożego kilka pisma wydano w latach: 1939 (Mowy), 1970 (Wybór pism),  inny Wybór 1970 i Hexaemeron (1969), Wykład Ew. Łk 1977 i inne dwa dzieła.
Nie wiem jednak czy tam jest cytowane po łacinie pismo.

Piękna interpretacja J 20,28 św. Ambrożego:
Denique et Dominum et Deum legisti Patrem: Domine Deus meus, clamabo ad te, exaudi me (Psal. CXL, 1). Et Dominum et Deum habes Filium, sicut in Evangelio legisti, quia cum tetigisset Thomas latus Christi, ait: Dominus meus et Deus meus (Ioan. XX, 28). Ergo sicut Pater Deus, et Filius Dominus: ita et Filius Deus, et Pater Dominus. Alternatur pia significatio, non alternatur divina natura, sed immutabilis manet gratia. Non enim largitatis collativa, sed naturalis placita charitatis sunt, quia et unitas proprietatem habet, et proprietas unitatem.
(De Spiritu Sancto III 15, 108)

Krótko mówiąc, trzeba czytać w Pana i Boga Ojca, Pana Boga, Boga mego, będę wołać do ciebie, wysłuchaj mnie (Ps. 140, 1). Musisz być zarówno Pan i Bóg Syn, nawet jak masz przeczytać w Ewangelii, bo kiedy Thomas dotknęła boku Chrystusa, powiedział: Pan mój i Bóg mój, Boże mój (J 20, 28.). Dlatego, podobnie jak Ojciec jest Bogiem, Syn i Pan: tak również i Syn jest Bogiem, i Ojciec Pana. Święty znaczenie istnieje, istnieją inne, boski charakter, ale pozostaje niezmienne. Bo my nie dokonywać porównań, szczodrości, miłości, to co jest dopuszczalne, lecz naturalna i jedność, że ma własności, a własność jedności.